장음표시 사용
701쪽
Bisogna implora Iddio spressamente per futti.
364. Conosciuio unque que Che si deve Chiedere, bisOgna insegnare a popolo dei edeli per hi si deve regare. 'χ-
702쪽
ferantur, dum intelligunt se inferiorum suffragiis indigere. Iussit praeterea Dominus reCari Pro PerSequentibuS, et Calumniantibus nos Matth. V, 443.
Illud etiam sancti Augustini testimoni Celebratum est,han OSSe CCeptam Consuetudinem ab apostolis pro iis, qui ab ECClesia sunt alieni, preces, et vota faciendi, ut infidelibus donetur fides ut idolorum Cultores ab impietatis errore liberentur ut Iudaei, disCussa animorum Caligine, lucem Veritatis accipiant ut haeretici redeuntes ad sanitatem CatholiCae doctrinae Praecepti erudiantur ut Chismatici, a qua deSCiVerunt sanctissimae parentis ECClesiae Communione, Cum ea iterum verae Charitatis nodo iuncti opulentur. Quantam autem vim habeant preces pro huiusmodi hominibus factae ex animo, Constat plurimis exempli Omnis hominum generi S, quo quotidie, erepto a potestate tenebrarum, transfert Deu in regnum Filii charitatis suae et ex vasis irae faCit,aSa misericordiae in quo plurimum Valere PiorUm ObSeCrntionem, nomo, qui recte sentiat, dubitare Potest. PreCe ctutem, quae Pro mortui fiunt, ut ab igne Purgatorii liberentur, ex apostolorum doctrina fluxerunt qua de re satis dictum est, Cum de sacrifici Missae loqueremur. In ii autem, qui peCCare dicuntur ad mortem, ViX Uidquam reCibu votisque profiCitur. Verumtamen est Christianae Charitatis, et precari pro illis, et laCrymi Contendere, an ei possint reddere Pacatum Deum. EXSeCratione vero SanCtorum hominum, quibus in impios Utuntur e Patrum Sententia Constat esse vel praediCtiones eorum, quae illi eventura sunt, Vel adhibita Contra PeCCatum, ut Salvis hominibus, peCCatibi intereat.
Gratiae Deo agendae pro omnibus beneficiis.
365. In altera parte preCationis, maximas De gratia agimus pro divinis eius immortalibusque beneficiis quibus et semper effecit et quotidie afficit humanum genUA MAXime autem Un
quo in Officio singulares Deo laudes tribuimus, et eorum vi-Ctoriae et triumphi, quem de omnibus et intimis et externis hostibus eius benignitate deportarunt. Huc pertinet prima illa pars Angelicae malutationis, Cum
703쪽
per i uoni ed i ii Anch 'essi infatii anno bisogno ellepreghiere altrui e Cio su fatio per Voler divino, CCiOCCheessi, edendo Cheia bisogno dei suffragi degli inferiori, non
Inolire t ignore i a comandat di pregare Per Uei Che C perseguitano e C Calunniano Mati. , q). Dalla testimoni anga di sant Agostino risulta Che osse derivata agi apostoli a consuetudine di far regi, iere e Voti Per quelli, he On separati alla Chiesa, affinche risplendala ede agi infedeli l idolatri iano liberati dati errore deli empieta gli Ebret, inta a caligine de loro animo, ricevano a luce delia verita gli retici, tornati alla salute, si an ammaestrati ne precetti della dottrina catholica e gliscismatiCi, stretti a nodo delia vera carita, si uniscano dinuOVO in Comunione ella antissima adre Chiesa, a cui si Separarono. Quanta efficacia abbiano e reghiere fati contuito 'animo per tali omini, si Vede a moltissimi sempid uomini 'igni genere, Ch Dio Ogni giorno trappa alla potesta elle tenebre e porta ne regno de Figlio delia sua carita, e di vasi 'ira a vasi di misericordia che pol in ioabbiano grandissimo valore e supplicii dei pii, non ne PUO dubitare Chiunque relictmente PenSi. L preghiere pol, che si anno per i morti, affinChe iano liberati dat uoco de Purgatorio, derivarono alla dottrina degli apostoli e di esse abbastanga su detto ne parta delsacrificio ella Messa. coloro pol de' quali si dice che peccano in alia morte,ctPPena quat Che antaggi Si Pu arrecare On reghiere voti Ma uitavi e degno della pieta Cristiana regare Peressi e Cercarii rende loro mite Iddio con te proprie agrime. Le maledigioni pol, Che santi omini rivolgon a PeCCH- tori, si s che, secondori 'Opinione de Padri della Chiesa sono predietioni di uel che loro VVerra, O maledigioni dirette Contro it peccato, in modo Che, salvi gli omini, perisca il
Bisogna ingraetiar Iddio per fuit i suo benefici.
365. Neli' altra parte delia Preghiera, ingraZiamo, Piu hesi vo Iddio per i divini e nesauribili benefici, Ch AemPre
tuit pol egercitiam questo overe di ringragiare Dio a Causa di tuiti i anti, ne cui Ufficio rendi amo singolari odi a Dioper a vittoria e i trionso Ch 'essi riportarono, per a sua benignita su tuti i emici interni ed sterni. Ha relagione Con ioci prima parte della salutagione An -
704쪽
ea ad precandum utimur Ave Maria gratia plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus. Nam Deum summi et habendis laudibus, et gratiis agendis Celebramus, quod anCti S-simam Virginem omni Caelestium donorum munere ChimulRVit, ipsique Virgini singularem illam gratulamur felicitatem. Iure autem sancta Dei ECClesia huic gratiarum actioni PreCes etiam et implorationem sanctissimae Dei Matris adiunxit, qua pie atque SuppliCiter ad eam ConfugeremUS, ut nobi PeCCH-toribus sua intercessione Conciliaret Deum bonaque tum ad hanc, thim ad aeternam Vitam necessaria impetraret. Ergo nos exules filii Vae, qui hanc lacrymarum Vallem inCOlimVS, RS-sidue misericordiae Matrem, ac fidelis populi Advocatam in-VOCAre debemus, ut Oret pro nobis peCCatoribus, ab eaque hac PreC OPem et auxilium implorare, Vita et praestanti SSim merita apud Deum esse, et summam voluntatem UVandi humantam genUS, nemo nisi impie et nefarie dubitare potest.
366. Deum autem orandum esse, et eius nomen inVOCHndum, ipsa loquitur naturae vis insit in hominum mentibUS,
non solum tradunt divinae Litterae in quibus licet audire im- Perantem Deum Invoca me in die tribulationis Psal. XLIX. 153: sed Dei nomine tres Personas intelligi oportet.
Secundo loco confugimus ad auxilia sanctorum, qui in Caelo SUnt quibus etiam preCes esse faCiendas, ita Certum est in Ecclesia Dei, ut iis nulla de eo dubitatio possit accidere: Ructe re quia separatim Suo loco est expliCata, eo et ParOChos, et aetero transmittimUS. Sed ut tollatur omnis error imperitorum, Perct Pretium erit docere fidelem populum quid intersit inter hanc invocandirntionem non enim eodem modo Deum, et sanCtos implora-mUS; H PreCamV Deum, ut ipse vel bona det, vel libereta maliS: a sanCti autem, quia gratiosi sunt Pud Deum, PC- timUS, Ut nostri Patrocinium suscipiant, ut nobis a Deo impetrent ea, quorum indigemus: in duas adhibemus precandi formulas, modo differentes ad Deum enim proprie dicimus: Miserere nobis, Audi nos ad sancturi ora Pro nobiS. DUHmquam licet etiam alia quadam ratione Petere a Sancti iPSiS, ut OStri misereantur: sunt enim maxime miseriCOrdeS. Ita VCPrCCari POSSUmUS EOS, ut Conditionis nostrae miSeria Ormoti, SUA OS Phad Deum gratia ac deprecatione iuvent. Quo loco illud maxime cavendum est omnibus, ne, quod De Proprium
705쪽
dopo o tesso naturale Cum insit nolle menti Umnne Celo dicon pure e sacre Critture in Cui Si Pu Sentire CheDi ci comanda Invocam ne glorno deli' affligione Salin. XLIX, 153 ma ne nome di Dio bisogna intende te tro
gii altri. Maser togliere di meggo Terrore degli inesperti Sara PreZZOdeli 'opera insegnare a popolo dei edelicia differenga traci' unae 'altra maniora di invocare non imploriam infatii ello Atesso modo Dio e i anti poteli preghiam Iddio che omidia gli tesso i beni che gli chiediam o i liberi a mali: a santi invece potChe sono ACCetti a Dio, Chiodium Che Prendano a nostra dises e ci ottengano a Dio uel di cui ab-biam bisogno perci usiam due formul differenti di pre-ghtera a Dio infatii diciam giustamente: Abbi pieta di noi
706쪽
CSt, Uiquam Prcteterea tribuant imo vero, Cum ad imaginem sancti alicuius quis Dominicam rationem pronunCiat, ita tum sentiat, se ab illo Petere, Ut SeCum Oret, ibique POStulet ea, quae Dominicae rationis formula Continentur, et sui denique
sit interpres et deprecator ad Deum nam eos hoc fungi officio docuit sanctus Ioannes apostolus in socalusi, VIII, 3.
De Prcteparatione d orationem.
367. Est in divinis Litteris Ante orationem PrRePctra nimam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Deum Ecch. XVIII, 23) tentat enim Deum is, qui Cum bene Orat, Hlo git, et Cum loquatur Cum Deo, a Precibus nimUS eiUS Bberrat. Quare Cum tanti intersit, quo quisque animo Deo Preces faCiat, tradant Parochi vias precationum piis auditoribUS. Primus igitur gradus ad orationem erit, Vere humilis ac demiSSUS nimUS, CelerUm Uoque recognitio quibus Celeribus intelligat, qui. ad Deum accedit, Se non modo dignum non SSe, qui quidquam impetret a Deo, sed qui ne in eius Uidem ConSpeCtum Veniat oraturus. Huius Praeparationis Saepissime mentionem faciunt divinae Litterae, quae et illud loquuntur Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum Psal CI, 183 item Oratio humiliantis se nubes penetrabit Eccli. XXXV, 213. Sed occurrent Pastoribus eruditis loci innumerabiles, qui in eam sententiam OnVOnictnt;
SedemUS; HntUm Vero, quae alias attigimus, ne in hac qui lem Parte, quia Sunt apposita ad hane orationem, duo illa exempla Praetermittemus Publicanus est ille notissimus, qui longe On- Si StenS, Culo humo tollere non audebat Luc. XVIII, 13): est etiam mulier illa peccatrix, quae dolore Commota, lacrymiSpedes Christi domini perfudit Luc. VII, T): Uterque, quantum afferat orationi pondus humilitas Christiana, declaraVit.
Sequitur angor quidam in recordatione deliCtorum, Vel Saltem aliquis doloris sensus ob eam Causam, quod dolere non OS-SimVS quorum Utrumque, vel Certe alterum, nisi a Poenitente adhibeatur, venia impetrari non OtCSt. Sed quia sunt quaedam Celera, quae maxime ObStiant, quominus in precatione Deus postulationi nostrae OnCedat, ut Caede et illata vis, manu abstinendae sunt ab hac Crudelitate, et violentia de quo facinore sic Isaiae Ore loquitur DeuS:
707쪽
Pertanto OSAiam pregarii Che, Commossi alia miseria delia nostra condigione, ci aiutino con it favore di cui go- dono presso di i e con a loro intercessione. Qui tuti de-Vono guardarsi mollissimo ali attribuire que Che e propriodi Dio anche ad Alculi altro angi, quando lCuno Pron UnCicti 'oragione omenicale innangi ait 'immagine di quat Che Santo, deve aliora pensare che egi Chiede a sani di prega conlut e di chiedere per ui uel che e richiesto eli Oragione divina e di esse infine suo interprete e supplicatore ulla presenga di Dio che i anti abbiano quest compito ceci in- Segno an GiOVanni apostolo eli' ocalisse VIII, 3).
Della preparagione ait 'orctZione.
tenta Iddio Eccli. XVIII, 23ὶ Infatii tenta Dio hi male agisce
quando rega bene O quando pariando Conmi liene 'animo suo lontano alia Preghiera. Percio essendo tanto importante Con Cho dispOSigione Ogntino a te sue preghiere a Dio, i Parroci ostrino a pii uditori te vi della preghiera.
degli umili e non dispreggo a loro preghtera Salm. I, 18): Parimentici 'iragione di hi si milia, andra olire lenubi Eccli. XXXV, 21). M a Pastor Colli erranno in mente
708쪽
Cum extenderitis manu VeStraS, Vertam Culo meo a vobis: et Cum multiplicaveritis orationem, non XHudinm mnnia enim
Vestra Sanguine Plenae Sunt Isa. I, 153. Fugienda est ira, ac dissidium, quae magnopere etiam imPediunt, ne reCOS RU-diantur de quibus est illud Apostoli Vol viros rare in omni OCO, levante pura manu Sine ira et disceptatione I im II, 83. Videndum est praeteren, ne nos implaCBbile Cuiquam Praebeamus in iniuria nam si affeCti, Deum precibus adducere non poterimUS, ut nobis ignoscat Cum enim stabitis, inquit ipse, ad orandum, dimittite si quid habetis adversus aliquem Marc. I, 25) et Si non dimiseritis hominibus, ne Pater Vester dimittet vobis peccata vestra Matth. VI, 153. Cavendum quoque est, ne duri Simus, et inhumani egentibus nam in eiusmodi homines illud dictum est Qui ObtUrat aurem suam ad Clamorem PauperiS, et ipse Clamabit, et non exaudietur μου. XXI, 133. Quid dicemus de superbia 2 quae quantopere Deum offendat, testis est illa vox Deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam Iac. IV, 6 Petr. V, 3. Ouid de contemptione divinorum oraculorum P in quam exstat illud Salomonis: Qui declinat aures suas ne audiat legem, ratio eius erit execrabilis μου. XXVIII, 3. Quo tamen
loco non excluditur deprecatio ACtae iniuriae, non RediS, non iracundiae, non illiberalitati in Pauperes, non SUPerbicte, non despicientiae divinae rationis, non denique reliquorum Celerum, si ignOACendi Venia PetntUr. Est ero ad hanC Uoque praeparationem animi, fide ne-CeSSaria quae si desit, neque de Ummi Patris Omnipotentia, neque de illius misericordia, unde tamen orantis fiducia ori-thar, habetur Cognitio, quemadmodum docuit ipse Christus, dominus: Omnia, inquit, quaeCumque petieritis in Oratione
Credentes, accipietis Matth. XXI, 22). De huiusmodi fide scribit sanctus Augustinus de verbis Domini: Si fides deficit
orati periit. Caput igitur est ad rite orandum, quod iam dictum est, ut fide firmi ae fixi simus quod Apostolus ex Ontrario Atendit: Quomodo invoeabunt, in quem non rediderunt 2 Rom. X, q). Itaque Credamus oportet, ut et Orctre possimus, et nemo fides ipsu deficiat, qua salutariter ramUS. Fides enim est, quae reCe fundit: PreCe faCiUnt, ut Omni dubitatione sublata, stabilis, a firma sit fides. In an sententiam sanCtu hortabatur Ignatius eos, qui ad Deum adirentoraturi: Noli dubio esse animo in oratione: BeatUS est, qui non dubitaverit. Quare ad impetrandum quod Velimus a Deo, maximum pondus affert fides et Certa spe impetrandi, quod monet sanctus Iacobus: Postulet in fide, nihil haesitans I, 63. Multa Sunt, quibus nos Confidere oportet in Oe officio re-
709쪽
dito μου. XXI 133. E che di della superbia Quanto Asa offenda Iddio, ne testimonia 'espressione Di regi Ste a Su- Perbi, a Concede favore agi umili Giac. IV, 6 Pietr V, 13. che dire de dispreget de divini oracoli Contro di Ascista il est di Salomone Chi volge i suo OreCChi per non
BSCOltare a legge, a sua Oragiones ara esacrata μου. XXVIII, 9). Non si esclude a quest luogo ultavia a deploragione per 'ingiuria alta, ne per 'u Cisione, ne per a ViolenZ et 'iracondia, ne per 'illiberalita verso i OVeri e per a Superbia, ne per i dissereZZ della parota divina, ne infine pertuiti gli altri delitii, se chiodest 'indulgenga de perdono. pol necessaria a fede Anche per Uest PrePHTHZione detranimo se Asa anchi, non si PUO Ver Ogni Zione ne deli'onnipotenga de sommo adre, ne delia sua mi SeriCordia, da cui ut avia deriva a fiducia di hi prega, a qua modo Che in Aegno O tesso Cristo nostro signore E quanto, glidiCe domanderet noli 'oragione, credendo, ' Otterrete Mati. XXI, 22). Di siffati sede scrive sant'Agostin AeCondo e PH-role et ignore Se mane la ede, 'Oragione non lict Alorct.
RUC, Ome gia abbiam detio, o stare saldi e fissi hella sede e quest mostra i 'Apostolo dicendo a proposito de contrario: E Come invocheranno Colui a quale non credono P Rom. X, 143.
ghiam salutarmente tala ede infatii, che spirari preghiere,
710쪽
cationis. Est ipsa Dei in nos perspecta Voluntas a benignitas, Cum iubet nos Se Patrem appellare, ut eius Os esse filios intelligamus. Est prope infinitus numerus eorum, qui Deum exoraverunt. Est summus ille deprecator, qui nobis Semper presto est, ChristUA Ominus, de quo si est apud sanctum Ioannem : Si quis pecCaverit, advocatum habemus apud Patrem,
Iesum Christum iustum et ipse est propitiati pro peccati Snostris Ioan. II, 13 item Paulus apostolus : Christus Iesus, qui mortuit est, imo qui et resurrexit, qui est ad dexteram Dei, qui etiam interpellat pro nobis Rom. VIII, 34ὶ item ad Timotheum: Unus enim Deus, unus et mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus I Tim. II, in tum ad Hebraeos :Unde debuit per omnia fratribus similari, ut miseriCor fieret. et fidelis pontifex ad Deum Hebr. II, Ti. Quare et si OS indigni Sumus, qui impetremus, tamen Optimi dignitate interpretis a deprecatoris Iesu Christi Sperare, et mctgnopere Onfidere debemus, nobis Omnia, quae per illum rite petierimUS,COnCOSSUTUm Deum. Denique nostrae auCtor est reCationiSSpiritu SanCtus, quo duce Preces OStras Udiri neCeSSe St. Accepimus enim Spiritum adoptionis filiorum Dei, in quo Cla
mamus : Abba Pater Rom. VIII 15ὶ qui quidem Spiritus
infirmitatem et inscitiam nostram adiuvat in hoc orandi munere imo Vero, inquit, ipse Postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus Rom. VIII, 26). Quod si qui titubant interdum, nec se satis esse firmos in fide sentiunt, utantur illa VOCO Apostolorum: Domine adauge nobis fidem Luc. XVII, 53 et patris illius Adiuva incredulitatem meam Marc. IX, 23). Sed tum maxime et fide et spe Vigente Omnia a Deo P-tata Consequemur, Cum ad ipsius Dei legem ac Voluntatem, Onanct mentem, Ctionem et rationem OStrnm ConformR-bimus: Si manseritis enim, inquit, in me, et Verba me in Vobi manSerint: UOdCumque Volueritis, petetis, et fiet vobis Ioan XV, in quamquam ad hanc impetrandi a Deo Omnia facultatem, in primi neCessaria est, ut antea diXimus, Oblivio iniuriarum, et benevolentia a benefica Oluntas in ProximOS.