장음표시 사용
791쪽
XXVII, 9 e come anche o prova David, quando egi Chiama beati quelli che anno potulo ottenere uel salutare fruito de perdono Beati coloro di cui sono state perdonat te iniquita Salm XXXI, 1ὶ Per tutio Cio unque i Pastori renderann inissam e QSPOrranno O spirito di questa domanda, Che tanto vale, 'abbiam visio, a farci conseguire a beatitudine CeleSte. Entriam Ora a Considerare Un altro ordine di preghiera:
poiche in qui no abbiam domandato a Dio non solo i benieterni spirituali, a noli quelli in relagione alta Ostra Vita terrenR CHdUChi, Ora inVeC preghiam lontani a no i mali deli 'anima e de corpo di questa Come deli 'eterna vita.
403. Masoiche ad otteneremi che domandiam si richiederetia Antera di domandare C sembra bene dire in quali disposigioni ' animo devono essere quelli Che Oglion Chie-dere ei a Dio I Parroci percio insegneranno a sedet Comech voglia fare questa preghiera ebba innangi tutio OnOSCerei proprio peccato: Oi, ne debba essere turbato e addolorato, aliora si persuada checla volonta di Dio e come abbiamo detio, di perdonare a que peCCatori Che si Pentano e Si C- Cingano a Ci Che dicemmo: Oiche dat duro ricordo es alriConoscimento dei propri peccati non deve Conseguire quella disperarione di ottenere it perdono Che tormento 'anima di
792쪽
ptum est Si dixerimuS, quoniam peCCatum non habemus, ipsi nos seducimUS, et Verita in nobis non est Ioann. I. i. Et Ieremia: Dixisti Ah Sque CCCato et innocens ego sum et propterea VertcttUr Uror UUS a me. ECC ego iudicio contendam tecum, eo quod dixeris, Non peccavi ter II, 353. Quorum sententia omnitam idem, qui ct illorum Ore protulerat, Christus dominus, C Petitionis PraeSCripto Confirmat, quo iubet nos delicta OStra Confiteri id enim secus interpretaripeohibuit auctoritas Mileuitani Concilii in hunc modum Placuit, ut, quiCumque Verbri PS Dominicae rationis ubi dicimus, Dimitte nobi debit nostra, ita vult a sanctis dici, ut humiliter, non VerctCiter lio dientUr anathema sit. Quis enim ferat orantem, et non hominibuS, Sed ipsi Domino mentientem qui labiis sibi dicit, dimitti velle, et corde dicit, quae sibi dimittantur debita, non habere di c. ).
Verum in neCCSAHri reCognitione Peccatorum non St SatiS, illa leviter reCOrdctri: nam ut Cerba nobis Sit ea memorin, ut Cor ungat, nimum Stimulet, et dolorem inurat, neCeSSeest. Quare pertrZCtabunt locum hunc diligenter Parochi, ut non solum faCinor m a flagitiorum suorum meminerint sideles auditoreS, Sed Ut moleste, dolenterque meminerint ut, cum Angctntur intimis SenSibus, Conferantis ad Patrem Deum, a quo, ut inhaerente eVellat scelerum CuleOS, SUPPli Citer petant. Ne Ver Solum errctiorum turpitudinem studebunt subiicere oculis fidelis Oprili verum etiam indignitatem, a Sordes hominum, qui, cum nihil simus, nisi putida Caro, nisi summa foeditas, incomprehensibilem illam Dei maiestatem, et inexplicabilem praestantiam, incredibilem in modum audeamus offendere, PraeSertim a quo procreati, liberati, innumerabilibus,
maximisque beneficiis aucti simus. Ut quid 2 Ut abalienati a
Patre Deo, Ut Summum bonum est, turpissima PeCCati mercede diabolo nos addicamus in miserrimn SerVitutem neque enim dici Potest, quam crudeliter ille dominetur in eorum animiS, qui, CPUlSO SUAVi Ugo Dei, ruptoque Charitatis amabilissimo nodo, quo parenti Deo spiritus noster Stringitur, ad hostem acerrimum deSCiverunt; qui eo nomine prinCEPS, et
rector mundi Ioann. XII, 31 XIV, 30 XVI, 11 et princeps
tenebrarum h. VI, 12), et rex super uni V ergo A fi
lios superbiae Iob. XLI, 25), dicitur in divinis Litteris. In
eo autem, qui daemoni tyrannide OPPrimuntur, Vere OnVenit illa vox Isaiae Domine Deus noster Possederunt OS O-mini absque te Isa. XXVI, 13). Hae si nos minus movent
rupta foedera Charitatis, OVeant Certe latamitute et Rctriam-ncte, in qua Per peccatum inCidimus: Violatur enim sanctitas animae, quam Christo desponsam AS ACimus profanum fit
793쪽
PARTE IV - OUINTA DOMANDA PT 5
pare loro gli aculei de peccato hecii dilaniano. Ne sottanto si studieranno i Parroci di far loro edere a turpitudine dei peCCati, a nChe 'indegnita e sordideZga di no uomini che
fendere a maesta in Comprensibile, 'eccellonga indicibile di Dio, e i in modo incredibile, quando no da lui summo Creati, redenti e Colmati di innumerevoli e grandissimi benefici E perche Per an dare, costatici a Dio Padre nostro e Sommo bene, Per andare Per VergOgnos merCede di peCCAt a vendero a demonio in schi avitii miserabile e non si vo diretuita a crudelia de dominio de di avolo negli animi di quelliche sottrattigi l Oave gi Og cli Dio e spezgato 'amabile legam delia Carita, O quale it nostro spirit e tenui stretto Dio nostro genitore, Si teder a loro Cerrimo nemiCO, a quegli Che rin Cipe, Prin Cipe dique Sto Ond O IOAn.
XII 31 XIV 30 XVI, 11 in principe elle tenebre h. VI 12 e re di tuiti i figli della superbia Glob. XLI 253
chlamato ne Libri ACri. en si adattano queste parole di Isai a Color Che Ono Ottopost alta tirannia de demonio:
794쪽
illud idem templum Domini, quod, qui Contaminant in OS dicit Apostolus: Si quis autem templum Dei violaverit, dis- porcle illum Deus I Cor. III, Ti. Innumerabilia sunt mala,
quae peccatum inVehit in hominem quam pene infinitam pestem David his verbis expressit Non est Sanita in Carne mea, a facie irae tuae non est pax ossibus meiS, H facie CCCHtOrum meorum Psal. XXXVII, q). Nimirum norat an plagae Vim, Cum nullam Sui artem pestifer peccat intactam fateretur PerVRSerct enim in OSSA PeCCati Virus, id est, rationem et Voluntatem, quae HXime Solidne Sunt nimae artes, infecerat hanc late patentem pestem indicant aCrae Litterae,
membris captos appellant. Sed Praeter dolorem, ciem ex PeCCatorum quasi SCelere Sentiebat, magis etiam angebatur David ex ira Dei, quam in Se Propter PeCCatum Commotam intelligebat Bellum enim St Celerati Cum eo, quorum Celeribtis incredibiliter offenditur inquit enim Apostolus Ira et indignatio, tribulatio et angustia in omnem animam hominis Perantis malum Rom. II, ): nam et Si transierit acti peccati, tamen PeCCatum maCUl et rent Permanet, Ut Semper imminens ira Dei illud insequitur, tamquam Umbrct OrPUS. Cum igitur David his vulneraretur aculeis, ad petendam deliCtorum Veniam XCitabatur Cuius et exemplum doloris, et doctrinae rationem ex Uin UngeSimo ita PSalmo CPromptHm, PrOPO-nent Parochi fidelibus auditoribus, ut Prophetae imitatione, et ad doloris sensum, id est, ad veram Poenitentiam, et ad Veniae Spem erudiri possint. Quantam habeat utilitatem haec docendi ratio, ut ex peccati dolere discamus, illa Dei apud Ieremiam declarat oratio, qui cum Israelem ad Poenitentiam hortaretur, admonebnt eum, ut PerCiperet SenSUm mulorum, URO POCCatUm OnSeqUUntUr Vide enim, inquit, quia malum et amarum est reliquisse te Dominum Deum tuum, et non esse timorem mei apud te, dicit Dominus exercituum Ier. II, 193. Qui Carent necessario O recognitioni a doloris SenSU,
ii apud Prophetas Isaiam LXVI, 12) Ezechielem XXXVI 263
et Zachariam VII, 12), cor durum, lapideum, et adamantinUm habere dicuntur: sunt enim instar lapidis, nullo dolore Olliti, nullum vitae, id est, aliatari recognitioni Sensum habenteS. Sed ne peCCatorum graVitate deterritUS SE POPVlu Veninmimpetrctre POSSE deSperet, ipsum ad spem vocare Parochi debebunt his rationibus quod et Ecclesiae Christus dominus potestatem dedit remittendi peccata, Uemadmodum BCrO- sancti Symboli articulo declaratur, et a petitione docuit, quanta esset Dei bonitas, a liberalitas in genus humanum; niSi enim Promptus esset a Paratus Deus ad tondonandum
795쪽
ftiori di te Isa. XXVI, 133. Se a rottura de patio delia carita
nat e per Ss i templo de Signore, per Cui dice 'Apostolo Contro a quelli Che Cio anno Se qualciano violici templo di Dio Dio lo perdera I Cor. III, 1 3. Innumerevoli sono i mali
senga dei te peccati Salm XXXVII, 3. E confessando che
lerati e Dio incredibilinente ingluriato da loro delitii cosi infatii ha deti l 'Apostolo : L ira eclo degno, a tribolagione et 'angoseia Saranno eli 'anima di iasCun uom Che araci male Rom. II, 8ὶ perche se anche 'agione de PeCCato BASH, non passa a macChia e la Olpa di esso, ii quale 'ira dimi sem-Pre PerSegue Omees 'Ombra egue i Corpo Ma quando David fu ferit cla quest aculeo fu CCitat a Chiode perdon dei delitii commessi 'esempio de suo dolore, e lo spirito diquesto insegnamento i arroC attingeranno a suo CinquanteSimo Salmo, per sporti ai fedeli Uditori, ed strui rii cosi coli 'esempio de Profeta a sentimento de dolore, io alla
di me dice ii ignore degit eserciti Ger. II, 19ὶ Cuor
duro, di pietra, uore di di amante sono Chiamati a profeti
Isaia LXVI 123 Egechiele XXXVI 26ὶ Zacaria VII, 12 quelli
796쪽
PeCCata PoenitentibUS, nunquam nobis an precandi formulam praescripsisset: Dimitte nobis debita nostra. Quamobrem illud fixum in animis tenere debemus, fore, ut i PaternHm misericordiam nobis impertiat, qui ipsam his precibus iussit EXPOSCere; nam omnino sub ha petitione est illa sententia subieCta, si esse in nos affectum Deum, Ut vere Poenitentibus libenter ignoscat. Est enim Deus is, in quem abieCt Obedientia, PeCCamus, UiUS Ordinem APientiae PerturbBmus, quem factis dictisque violamus. Verum idem est ille benefi- Centissimus ParenS, qui, Cum POSSit omni CondonHre, non modo se id velle declaravit, sed etiam impulit homines, ut a se Veniam peterent, et, quibus Verbis id facerent, docuit. Quare nemini dubium esse Potest, quin illo Huctore in OStr PO- testate sit, nobis Dei gratiam reconciliare. Et quoniam haec testificati propensae ad ignoscendum divinae voluntatis fidemataget, Spem alit, lictritatem inflammat, perne retiUm St, Ornare hian locum nonnullis divinis testimoniis, et hominum exemplis, Uibu maximorum Celerum poenitentibus Deus veniam OnCeSSerit: Uct SententiHm quoniam PerSeCUt SumUS, quantum re ferebat, in Prooemio huius precationis, et in ea Symboli parte, quae est de remittendis peccatis, inde assumentParoChi, quae ad hunC OCum instruendum pertinere videbuntur reliqua haurient ex divinarum Litterarum fontibus.
Nomines debitorum intelliguntur e cata.
404. Tum ver eodem tantur instituto, quo in CeteriSpetitionibus utendum duximus ut intelligant fideles, quid hic, debita, significent: ne forte decepti ambiguo, aliud ab eo, quam quod Petendum Sit, OStUlent.
Primum autem Cire oportet, minime petere OS, Obi ut remittatur amor ex toto Corde, ex tota anima, et ex tot mente
797쪽
M a far si che i popolo, atterrito percia gravita de suoi peccati, non disperi di pote impetrare Perdono, i Parroci
Cristo signore lede acolia alta Chiosa di rimetiere i pec- Cati, Ome si dichiara eli' articolo de Simbolo e 'altra parte egit C dimostra Cora questa regliter quanto Sinarctiadela misericordi di Dio e la sua liberalita verso it genere
formula di preghtera Rimetti a no i nostri debiti Per cui
de Simbolo che ratia della remissione dei peccati, i arroci attingeranno di a tuiti uegli argomenti ed sempi idonei
ait 'illustragione di quest luogo altri ne Attingeranno alia fonte delia sacra Crittura.
404. a sequi ranno Anche in i ta disposigione a notraCCOmandata per te attre domande, si heci edeli capiscatioche Cosa Voglia qui dire a Parola debiti, per non Ver Chiedere, ingannati ali' ambiguo senso, os diversa a CiO
798쪽
nOStrct, quem omnino Deo debemus, et Cuius debiti solutio est ad salutem necessaria Neque vero quia debiti nomine, etiam Obedientia, Cultus, Veneratio, et Cetera huius generis officia Continentur, OStulnmUS, Ut non ampliUS ea debeamus, Sed PreCamur, ut liberet a PeCCatis: Si enim SanCtUS LUCRA est
interpretatus XI, in qui peccata pro debitis posuit, ob eam Causam, quod illis Committendi rei efficimur Deo, et debitis poenis expositi, qua Vel Satisfaciendo, Vel Patiendo Pendimus. Huius generis debitum fuit, quod Christus dominus
Psal. LXVIII 53. Qua Dei verbi sententia licet intelligere, non
solum nos debitore esse, Sed etiHm non ESSE OlVendo, Cum PCCCato Per se satisfacere nullo modo possit. Quare Confugiendum nobis est ad Dei misericordiam cui quia par iustitiareSpondet, Uiu est retinentissimus Deus, utendum erit de-PreCntione, et PatrOCini passionis Domini nostri Iesu Christi: Sine qua nemo unquam Veniam deliCtorum impetravit a qua Omnis et satisfaciendi vis, et ratio tanquam ex fonte profluxit: nam pretium illud in cruce a Christo domino perSolutum, et nobiSCU Per RCrRmenta re, Vel studio, a desiderio adhibitn CommuniCatum, tanti est, Ut nobis impetret, et Conficiat, quod hac Petitione postulamUS, ut PeCCHi nOStr remittRntUr. Quo loco non id modo pro levibus erratis et facillimis ad impetrandam Veniam, Sed pro gravibus et mortiferi peCCatis dePreCHmUr: Vae Precati in Celerum gravitate Pondia non habebit, nisi id a Poenitentiae saCramento, re vel Certe desiderio AUACepto, ut iam di Ctum est, HSSUmPSerit.
o di a dicuntur, quia voluntarie Commi SSH.
405. Dicimus autem debita nostra longe aliter atque Panem nostrum ante diximus noster enim ille est panis, quia nobis Dei munere tribuitur a peccata OStra Sunt, qui Hillorum culpa residet in nobis: nam nostra Voluntate SuSCi-Piuntur; quae peCCati Vim non haberent, nisi essent voluntaria. NOS igitur, eam Culpam sustinente et ConfitenteS, ad expiandum eCCata neCessariam Dei Clementiam imploramus. In quo
transferimus, ut primi homines Adam et Eva fecerunt Gen. III 123 ipsi nos indicamus, illam, si sapimus, PrOPhetne PrC-
799쪽
rimesso i debito 'amore Che Obbiam profesAare a Dio Con
lute. Ne perche Otto ii nome di debito si Comprendono e laobbedionga erit culto e la VeneraZione e qualsias altro OVere, no non domandiam di non tu OVere Utto Cio, a sol in. vece chiediam di essere liberati a nostri peccati. Cos interpreto a parota an Luca XI, in dicendo i peccati esserdebiti, o iche per averti Commessi diventiam rei clavanti a Dio e sottopost a debit di Una pena Che Contiam Aod dis-facendo offrendo. Di quest genere di debito pario Cristo signore per Occa de Profeta Ci Che non li rubato devorestitui re Salm LXVIII, 3 dalle quali parole situ capi re
gia di cui Dio e rigido amministratore, Oi Obbiam fare sodella preghiera e deli aiut Anche delia passione de nostro Si
come a fonte tuti l 'efficacia e essen ga delia soddisfagione. Infatii, ii preget pagato a CriSto ignore Suil CrOCe, e traS- ferito in no in viri dei sacramenti riCeVuti rectimente O Coni'ardente desiderio, e di tanto OSO, da impetrare Per no eoperare in no Cio Che Chiodiam in questa reglitera, Asiala remissione dei nostri peccati. E qui non regiliam Soltanto per Ottener perdono dei levi, ACili errori, ma anche de peccati tu gravi e funesti m la OStra regliter avr PeSOsulla gravita dei dolitti nostri Oltanto attraverso a saeramento della enitenga res di fatio oppure in desiderio,
Sorio chlamati nostri i debiti, perche commessi volontariamente.
405. Ma no chlamiam nostri i debiti per en attraragione Che per quella per a quale tale dicem mori pane enOStro uel pane, perche dat a no in dono a Dio ma
800쪽
cationem adhibentes: Non declines Cor meum in verba malitiae ad XCUSanda exCusationes in peccatis Psal CXL, 43.
, ii dimitti postulamus, quia de communi salute solliciti esse debemus.
406. Nec vero dicimus, dimitti mihi, sed nobis quod
fraterna neceSSitudo et Charitas, quae inter Omnes homines intercedit, a nobis Singuli postulat, ut de Communi Proximorum salute SolliCiti, Cum Pro nobis reces facimus, pro illis etiam depreCemur Hun orandi morem, a Christo domino traditum, deinceps ab Ecclesia Dei CCeptum, PerPetuoque Ser-Vatum, ipsi et maxime tenuerUnt Apostoli, et, ut Ceteri adhiberent, HUCtores fuerunt. Huius autem flagrantis studii et cupiditatis in deprecando pro salute ProXimorum, habemUS in utroque Testamento SariCtorum Moysis et Pauli praecla-rUm XemPlUm quor iam alter Si Deum precabatur Aut dimitte eis an noxam, aut si non facis, dele me de libro tuo
Exod XXXII, 333 alter in hunc modum : Optabam ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis Rom. IX, ).
Particula sicut vim habet similitudinis et conditionis.
40T. Sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Illud sicut dupliciter intelligi potest nam et similitudinis vim
habet, cum Videlicet a Deo petimUS, Ut, quemadmodum nos iniurias et Contumelias remittimus iis, a quibu laesi sumus, si ipse nobis peccata Condonet. Est praeterea conditionis nota in quam Sententiam Christus dominus eam formulam interpretatur. Si enim dimiseritis, inquit, hominibus eCCataeorum, dimittet et Vobis Pater vester caelesti delicta Vestra. Si autem non dimiseriti hominibus, nec Pater vester dimittet vobis peCCata vestra Matth. VI, 143.
Verum habet uterque sensus eandem ignOSCendi neCessitatem : ut Si Volumus Deum nobis veniam Oncedere deli-Ctorum, ParCHmuS PSi neCesse Sit illis, a quibus uiuriam accepimus si enim Deus ObliVionem iniuriarum, mutuum Uestudium et morem requirit a nobis, Ut eorum, qui in gratiam non sunt reCOnCilinii dona a SaCrifiCia reiiciat, et spernetur. Est etiam naturae lege sanCitum, Ut tales nos alii Prcte-beamuS, quale eo in OS ESSO CUPimus: Vere ut impudentissimus ille sit, qui postulet a Deo, ut sui Celeri Poenam remittat, Cum ipse in ProXimiam animum retineat Hrmatum.
Quare parati et prompti ad ignoscendum esse debent ii, quibus impositae sunt iniuriae Cum et urgeantur a precandi