장음표시 사용
101쪽
mmm,, ricis eos seligat, qui tuendae pietatis etelo praediti sunt, ut ne ' se a domesticis ipsi proditi vel facere aliquid cogamur, quod Deo se displiceat, vel soli relicti ab hostibus ea pi facile possimus . Et denique concludit: se Fides est, obsecro, in qua salutis posi-
,, tas spes habemus; omnemque oportet lapidem moVere, ut ni-- hil in eam spurium inferamus, sive apostolicam doctrinam corrumis pamus sa) '. . . Istolaris. Quod praeviderat Theodoretus, & praedixerat, evenit. Dioscorus siquidem Alexandrinus tantam in Ephesina Synodo tyrannidem exercuit, ut inde latrocinalis, & praedatoriae nomen retulerit. In ea damnatur Theodoretus, ejus doctrina proscribitur, Sacerdotio spoliatur,& civitate pellitur,& ne ab ullo homine hospitio exciperetur, vetitum. Ter quidem citatus fuit absens, licet lciretur, ipsum triginta
mansionibus distantem interesse non posse, ut ex contumacia saltem iuste damnatus videretur. Damnationis vero causae hae asserebantur,
quod contra Cyrilli anathematismos scripserit, & epistolam ad suosiiceeesanos dederit adversus I. Ephesinum Concilium, cum adhue se verent contentiones inter S. Cyrillum, & Joannem Antiochenum. Ad examen etiam Vocata sunt nonnulla Theodoreti scripta ; & licet in illis nihil repertum fuerit, quod haeresim, vel errorem redoleret, immo ab omnibus commendarentur, nihilo tamen secius eorum auctor proscribitur, & adversus ejus doctrinam anathema pronunciatur, ita volente Dioscoro omnis veritatis, & iustitiae hoste. Contra haec omnia totis viribus reclamarunt Pontificii Legati, &praesertim Hilarius, sed frustra. Innotuerunt haec omnia Theodoreto ex Actorum exemplari ad eum mi sta, qui Summi Pontificis S. Leonis fidei studium probe noscens ad eum confugit, missis Hypatio, & Abramio Chorepiscopis, & Alypio Monacho simul eum
literis suis, in quibus primo fatetur, Romanum Pontificem in omnibus primas tenere, & ad ipsum omnes accurrere, ut Ecclesiarum ulceribus remedium ab illo accipiant. Romanam etiam urbem laudat praecipue ob fidem , qua ornatur , cujus idoneum testem citat Apostolum clamantem : Fides vestra annunciatur ;u uniυerso mundo, & quod habeat communium Patrum, Magistrorumque veritatis Petri, & Pauli sepulchra fidelium animas illuminantium. Deinde ad ipsius S. Leonis laudes transilit, cujus extollit zelum adversus infames Manichaeos, quos ut scribit Sanctitas vestra nuper exeruit, o quo rerum divinarum studio vester in Deum stamor, patefecit y nec non epistolam ad Flavianum datam, in qua de Dei Servatoris nostri Incarnatione scripsit; m admirati fumus , inquit, exactam operis diligentiam, oe Spiritus Sancti gratiam , quae per vos loquuta es. Conqueritur postea de Dioscori vi, &tyrannide, qui ipsum absentem, nec in ius vocatum . nec priesentem aecusatum, nec interrogatum calamo iugulavit, oc anathemate confi-
102쪽
e x ' u et XXIV. A R et 1 c. II. 8s
tonfixit. Dein propriam agens causam seribit i is Sex & viginti an-
nis commissam mihi . . . Ecclesiam . . . cum reXerim i neque
,, sub beatissimo Theodoto Antistite orientis, neque sub iis, qui ,, illi in Antiochenorum Sede successerunt, vel minimam reprehen-- sionem sustinui: sed divina mihi eooperante gratia supra mille ,, animos Marcionis morbo liberavi, multosque alios ex Arii , &is Eunomii partibus ad Christum Dominum perduxi . Et octingen-
,, tarum Ecclesiarum pastoralem curam gerens, lolium nullum reri lictum est, sed omnibus haereticis erroribus grex noster ereptus,, est. Novit qui omnia conspicit, quot lapides ab infandis haere-M ticis in me conjectos exceperim , quot mihi multis in urbibus M orientis certamina suerint adversus Gentiles, adversus Judaeos, & adversus errorem omnem haereticum. Et post tantos sudores, ,, ac labores indi cta causa condemnatus sum . At ego Apostoli earis vestrae Sedis expecto sententiam; & oro, obtestorque Sanctitatem is vestram, ut mihi rectum, ac jullum tribunal vestrum invocantiis opem ferat, iubeatoue ad vos venire, & doctrinam meam apo- ,, stolicis vestigiis insistentem ollendere Enumerat deinde plurima quae elucubravit de Theologicis doctrinis volumina. Deinde subdit: se Facile est ex his coenoscere, an stabilam fidei regulamri servaverim, an ab ejus rectitudine deflexerim. Sed nolite, oble-
,, cro, supplices meas preces respuere, nee miseram meam canitiem se post multos labores contumeliose tractatam delpicere . Ante in ,, mnia ut a Vobis docear, Oro, an me oporteat in hac iniusta dei.,, positione acquiescere, an non : vestram enim sententiam expecto.
,, Quod si in sudicatis me manere iusseritis, manebo; neque ulli ,, hominum deinceps molestus ero, sed rectum Dei judicium expe- , , ctabo . Me quidem, testis est Dominus, honoris, & gloriar cu- ra non tangit, sed scandali, quod injectum est, quia multi eri simplicioribus .... hareticos nos fortasse ex illimabunt, sedem se illorum, qui condemnarunt, attendentes, cum dogmatis perfe- ,, ctionem perspicere non possint; quodque Episcopatu tot anniqis gesto non agrum, non obulum non sepulchrum, sed spontaneam M paupertatem amplexus sim, & ea, quae a parentibus ad nos per- ,, venerunt post illorum mortem, statim dii tribuerim. ut sciunt ,, omnes, qui habitant in oriente. Hare per reverenti mimos, Deo- que carissimos Presbyteros Hypatium, & Abram tum Chorepisco- pos, & Alypium Monachorum, qui apud nos sunt, Exarehun ,, Sanctitati vestrae suggessi r quandoquidem, ne ad vos contende- ,, rem, regalium litterarum vincula retinuerunt a . Scripsi quoque Renato Romanae Ecclesiae Presbytero ad Ephesinum Conoeilium Legato, & eui interfuisse creditur, ipsum oblecrans, is ut
se sanctissimo. & beatissimo Archiepiseopo Romano scilicet Pontifici perluadeat, ut Apostolica potestate utatur, & Concilium
103쪽
86 BIBLIOTHECAE Ss. PATRUM se Romae advocare praecipiat . Habet enim subdit Sanctissima
γ'L99 se illa Sedes Ecclesiarum , quae in toto sunt orbe, Principatum ,, multis nominibus, atque hoc ante omnia, quod ab haeretica ta- ,, be immunis mansit, nec ullus contraria sentiens in illa sedit, , , sed apostolicam gratiam integram conservavit A . Protestatur, se semper , , per apostolica vestigia incessiilla unum praedicando Filium, sicut unum Patrem , & unum Spiritum Sanctum, unam Trini- ,, talis divinitatem .... perfectam D. N. I. C. divinitatem, is persectam humanitatem , quae propter nostram salutem assum- ,, pta est, & propter nos morti tradita . Non alium novi fi-- lium hominis , & alium filium Dei; sed eumdem Filium qui
Fristola Concesserat Imperator Theodoreto, ut in Monasterium Apameae proximum concederet, &, ne inde exiret, vetuerat. Nullus loco. ejus substitutus eli Cyri Episcopus, sed sui Episcopatus reditibus
spoliatus fuit. Haec contigere anno 3o. Circa idem tempus, vel anni insequentis initio Uranius Emestenus Episcopus, qui illi consilium dederat, ut dispensatione uteretur, ne persecutores irritaret, Theodoreto scripsit conquestus, quod consiliis suis non quievisset. Huic itaque respondet: ,, Non modo non dolemus , quod libertateis usi sumus, sed gaudemus, & laetamur, & illum laudamus, qui
se his aerumnis dignatus est, atque adeo familiares ad eosdem ago- nes adhortamur . Uranius iterum scripsit, ut quaedam prioris suae epiliolae dicta explicaret, quae a Theodoreto non reae intellecta arbitrabatur ; cui reposuit Theodoretus in haec verbae' se Tanta me replevit laetitia epistola tua, ut minime poeniteat, is me sententiam in priori exordio eoniectasse. Ignoratio enim sen-ri sus literarum fraterni amoris thesaurum aperuit, & fidei snee- ritatem ostendit, N. pietatis zelum patefecit Ut autem suum erga illum amorem ollenderet, scribit, se Eulogias, quas ab aliis ,, non acceperat, non quod eos, qui miserant, contemneret, sed quod necessarium victum ab eo interea sumeret, qui hunc etiam is corvis abundantem suppeditat ; erga tamen Uranium ita agere noluerit, sed acceptaverit: nam vicerat haritatis ardor id, quod sibi tamdiu fuerat propositum, non acceptandi videlicet cujuscum
Tνuiola In epistola ad Μaranum Scholasticum praedicit Theodoretus, eos, 'β qui Ecclesiae infesti erant, propediem se eorum, quae inique aguat sis poenas luituros . Omnia enim pondere, & mensura gubernatis Deus, & cum ad immodicam iniquitatem prolapsi quipiam fue- rint, non amplius suilinet, sed iudicem deinceps agens vindictaeis poenam irrogat . Quod revera contigit ; mortuo siquidem
104쪽
eodem anno 43o. mense Iunio, vel Iulio Theodosio , Chrysa 'phius Eunuchus, qui Diostori Schismati favebat, aula eiectus, T R.& in insulam relegatus , paulo poli iussit Pulcheriae obtruncatus est.
Inter studiosiores fidei defensores eminebat Timotheus Episcopus , Epistolamo. qui propterea Theodoretum per litteras rogaverat, ut sibi scribe- p 'φ' ret, quae de salutara Passione pnedicare, vel sentire oporteret. Petitioni ejus libenter obsequutus ea , quae a Sacra Scriptura , & a Patribus, qui hanc exposuerunt, condidicerat, exposuit : - non ,, ut inquit d eam, sed ut ea ro Dei capiti revocem in memo- se riam. Scito igitur, Deo dilectissime, oportere ante alia omnia is nominum differentiam eognoscere, tum praeterea eausam divinae ,, Incarnationis. His enim di itinctis, atque perceptis, nulla de ,, passione ambiguitas relinquetur. Eos ergo, qui contradicere stu- ,, dent , interrogemus prius, quaenam Inearnatione antiquiora unio geniti Filii Dei sint nomina , quaenam recentiora , vel eum ipso,, dispensationis opere eoniuncta. Dicent illi prorsus, quod Deus se Verbum, & unigenitus Filius, & Dominus universae creaturae se antiquiora sint: Jesus vero Chrillus Incarnationis propria . . .
,, ante enim Incarnationem neque Christus, neque Iesus vocabais tur ... appellatur tamen etiam post Incarnationem Deus Verbum ,
se & Dominus. & omnipotens, & unigenitus Filius, & Factor, &is Creator . Neque enim mutatus homo factus est, sed manens, is quod erat, assumpsit , quod sumus ... Passionem quidem enarransis divina Scriptura Dei nomen nusquam apposuit . . . . nec Mat- , , thaeum Quispiam cum genealogiam exponentem audierit, David ψδε & Abraham Dei secundum naturam progenitores existimet: ab se illis enim assumpta natura deducitur . . . . Explorata ergo suntis ista, & extra controversiam vel apud aeriores haereticos; scimus- ,, que naturam alteram saeculis anteriorem, altoram recentem , &,, novam. Ita nosse oportet, camem quidem pallibilem , divini- ,, talem vero impassibilem; non unionem dividentes, neque in duas ,, personas unigenitum partientes, sed in uno Filio, quae sunt nais turarum propria, contemplantes. Etenim si in anima, & in eor-M pore, quae naturae sunt aequales tempore, naturaliterque coniun-
, , hoc facere solemus, & animam quidem diei mus smpli-- cem, & rationalem, & immortalem , oc invisibilem s corpus ,, vero appellamus compositum, & pallibile, & mortale, & unio-o nem non solvimus, nee hominem unum bifariam di Vidimus . . se Sic licet in Christo naturarum differentiam perspexerimus, unum is tamen adorare oportet Filium, eumdemque i plum & Filium Dei ,, nosse, S Filium hominis . . . . Unio enim communia redditis nomina , sed naturas nominum communio non confundit. Ma
is nilaifum est enim iis . qui recte sentiunt, alia ut Deo, alia ,, ut homini convenire. Si e & pallibile, & impassibile eom- is petit Christo Domino . Pallus namque est secundum humanita ,, tem; in passibilis vero mansit ut Deus. Quod si, ut impii di-F in sunt s
105쪽
is cunt, secundum divinitatem passiis est, supervacanea utique fuitis carnis assumptio a) . Statim ac Imperii habenas suscepit Marcianus, Ecclesiae, & Episcopis, inter quos Theodoreto, libertatem restituit. Ut hoc rein isti Vit ille, amicis suis laetum hoc nuncium misit, ac praesertim Joanni Archimandritae, rogans, se ut secum laetetur, & gaudeat, se & laudando impense oret, ut eos, qui nunc haec, nunc illa di- cunt, Sc secundum tempora mutantur Chamaneonum more, quiis soliorum colorem induunt, clemens Dominus confirmet, stabiliatis que in petra, & tribuat, ut omnibus rebus unitatem antepori nant ' . Scribit &. Anatolio fh , is ut pro tenuitate sua gra-- tias singularibus verbis agat Chri iii amanti Imperatori, ac pi in se simae, Deoque dilectissimae Augustae bonorum Magistrae . . . & hortetur, ut Synodum convocent. . . cui ipse Imperator intersit, ,, ut advertarios praesentia sua terreat, dc veritas contrarium nihil si habeat μ. Docuerat Theodoretus, o Deum universorum omnia quidem posse se, sed omnium vocabulo sola honesta, & bona comprehendi . Hanc veritatem oppugnabant Eutychiani, putantes, nihil esse Deo impolsbile ea propter & in sua divina natura pati potuisse, &cum Deus sit impassibilis, fieri tamen posse palsibilem. Nonnulla de hac quaestione Theodoreto scripsere, ut clarius mentem suam explicaret. Inscribitur haec epistola militibus: at rarum est, hujusmodi homines theologicis quaestionibus incumbere. Quidquid tamen sit, ostendit, is eos, qui dictum suum reprehendunt, in studioso-
rum, divinisque in rebus eruditorum numero non esse, sed eo-- rum, qui Apostolica dogmata accurate non norunt . . . . Qui ,, enim natura est sapiens, & bonus, contrariorum nullum admi se tit, sed ea tantum, quae suae naturae conveniunt. Quod s erunt, is qui contradicant, interrogate illos , an mentiri pollit universori rum Deus, qui veritatis est Legislator i . . . si fieri polsit, ut ,, iniustus sit , qui est fons iustitiae ὶ . . . ut insipiens sit abyssus se sapientiae t. . . si fieri possit, ut Deus non ut & Dominus,
is & Creatorὶ . . . Quod si haec omnia . . . praestare Deum non se posse annuerint . dicendum ergo et multa impolubilia sunt Deo . se Caeterum immisibilia haec imbecillitatem non arguunt, sed po- is tentiam maximam demonstrant . Neque enim, cum de anima ,, nostra dicimus, impossibile esse illam mori, imbecillitatem ejus se enuntiamus , sed immortalitatis potentiam praedicamus se Quod si dixerint: quaecunque vult, poteli Deus , dicendum illisse eli , nihil velle facere, quod naturae non congruat . Natura au- tem eii bonus ; nihil ergo vult mali : natura est i ullus; nihilis ergo vult injusti ' . Dein pluribus Scripturae testimoniis evincit, quod
106쪽
quod eum Deus mutationem non recipiat, fieri non poterat in sua 'E'f'ae natura ex immortali mortalis , neque ex impassibili passibilis . τ ψΠ-- Hoe enim subdit si fieri potuisset , haudquaquam naturamis mitram assumpsisset. Quoniam autem immortalem habet natuis ram, corpus assumpsit, quod pati poterat, & cum corpore ani- mam humanam, atque horum utrumque a peccati maculis seris vans intactum . . . Quod vero non divina natura, sed corpus
se affixum sit Cruci, telles sunt quatuor Evangelistae, qui una v ,, ce hoc docent . . . Quod si obiiciant . . . Angelum dixisse: δε- is nite , m videte loetim, tibi positus erat Dominus a) ; discantis imperiti, etiam de triumphante Stephano dicere divinam Scriptu- ram : Sepelierunt autem Stephanum viri timorati b , tametsi is solum corpus tumulo mandatum sit . . . Eodem modo . bea Ius,, Iacobus filiis suis dixit: Sepelite me eum patribus meis e);
se & non dixit corpus meum . . . Et nomina communia sunt cor- porum, & animarum s attamen sola corpora communibus nomi-
Tametsi Theodoretus in omnibus sere epistolis suam de fide In-xνistola s. earnationis sinceritatem testaretur, eius tamen adversarii ipsum quas P duos in Christo Filios admittentem de impietate accusare non cessabant . Scribit itaque ad Monachos Constantinopolitanos inter Theodoreti accusatores praecipuos non alia de causa , nisi quia eorum errores infracte oppugnabat . Primo itaque scribit: se Multae se auditorum myriades telles sunt, nos Evangelicorum Dogmatum se veritatem tradidisse e praesto sunt conscripta opera, ut explorent,
is qui velint. Non enim pro Filiis duobus, sed pro Unigenito se Dei Filio & eontra Graecos, & contra Iudaeos, & contra Arii,
se atque Eunomii morbo laborantes , & contra eos , qui Apolli- ,, narii amentiam sectantur, vel qui Marcionis tabo correpti sunt, ,, certare nunquam destitimuς . Deinde in confirmationem subdit: - Eos, qui ad sacrosanctum Baptisma singulis annis accedunt, ,, fidem Nicaeae a Sanctis Patribus expositam addiscere iubemus; & inili tuentes eos, sicut julsi sumus, baptietamus in nomine Patris, si & Filii, & Spiritus Sanlii , singulariter unumquodque nomen ,, proferentes. Quin & saeras Liturgias in Ecclesis obeuntes tum D ineunte die, tum deficiente .... glorificamus Patrem, & Fi- lium, & Sanctum Spiritum . Quod si duos Filios, ut illi ea lu- ,, mniantur, praedicamus, quemnam glorificamus t aut quemnam se sine adoratione relinquimus P Extremae namque est dementiae, se duos quidem credere Filios esse, & uni dumtaxat gloriam ex lai - bere . . . Ne ipsi 'uidem adversarii mei lieet assueti mendacio D dicere audent, illa te unquam ex ore noliro audivisse: sed quia Chri-
107쪽
so BIBLIOTHECAE Ss. PATRUM -- ri Christi Domini duas naturas confitemur, ideo filios duos nos aLTHEODOR. firmare aiunt a '. Epistola ι.ε. Epistola isthaee, iam sedatis turbis, & Ecelesiae serenitate resti- 'Τφ' tuta , conscripta est, dum tamen Theodoretus adhue in Monasterio degebat optata quiete fruens, & tranquillitate, quae tamen turbata est seandali cujusdam gratia in urbe, quae Cyrensis ereditur, exorti; eo quod, is Presbyteris quibusdam orantibus, & orationi s M litum sinem apponentibus , dicentibusque : Quia te decet floria, o G Christum tuum , in Sinctum tuum spiritum ἰ vel e .raua , . M heuisnitate Chrsi tui, cum quo te decet glaeia eum Sancto tuo,, Spiritu ; Archidiaconus mandarit, non oportere Christum dicere, M sed Unigeuitum glorificare: quasi vellet duos in Filios dividereis unum Dominum nostrum Iesum Christum; & Unigenitum putet ,, esse Filium, & naturalem , Christum vero adoptivum, & n ,, thum, ac proinde indignum glorificatione v, ut faeiebant Nest riani; vel solam in ipso divinam agnostere naturam, & veram camis nostrae assumptionem negare, ut Eutychiani. Ad hoc autem removendum scandalum , quod non leves in urbe illa turbas excitaverat , & ad Christi gloriam vendicandam, fusorem epistolam seripsit Theodoretus Ioanni ejusdem Ecclesiae oeconomo, in qua clarissime ostendit, alium non esse Christum, quam Unigenitum Dei Filium, qui in Scripturis modo Christus, modo Filius appellatur, ut ex epistolis Pauli Apostoli patet scribentis r Unus Deus Pater, ex quo omnia, oe unus Dominus Iesus Christus b . Et rursum: Expectantes beatam spem , adventum RisHa muni Dei, s DLmatoris nostri Jesu Christi c); & Apostolus Petrus dixerat: Tu es Chrsus Fἰlius Dei vivi; quod & aliis pluribus tum Veteris, tum Novi Testamenti testimoniis eonfirmat. Dein subdite se Sed opis ponent, Christos quidem esse multos sic videlicet appellatos in se Scripturis ); sed unum Filium . . . At si divinam Scripturamis lepissent, scirent profecto, filii quoque nomen a liberali Deois tributum multis fuisse. Moyses enim eonscripsit : Videntes F- is sit Dat filias hominum d); & item in magno Cantico: Iucun- ,, damini, gentes, cum populo ejus, . confortentur ei omnes filii
,, Dei ce) ; & beatissimus David : Elo dixi: dii sis , . filii
is excessi omnes f) . . . Iis autem , qui pietatem colere norunt, is nominum aequivocatio nihil officit . . . Unus enim natura Deus
is est Pater, & unistenitus ejus Filius, & Sanctus eius Spiritus. is Et unus natura Filius Dei Unigenitus, qui homo factus est, is Deus Verbum Dominus noster Iesus Christus . . . . Accedit, is quod amabile nomen, quod gerimus, ex Christi nomine sumpsi- is mus: Christiani enim nuncupamur μ . Denique se coneludit:
108쪽
is Eeelesae Magistri Unigeniti semper nominibus indifferenter usi 'm,, sunt. Interdum enim glorificant Patrem, & Filium, & Spiri TH-- ,, tum Sanctum. . . Interdum vero Patrem cum Christo, & San- ,, cto Spiritu. Caeterum quoad sensum attinet, nulla est inter uis trumque differentia. Propterea cum Dominus praeceperit e Ba-- ptietate in nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti , beatissa si mus Petrus ab iis, qui praedicationem susceperant, interrogatus, is quid facere oporteret: Credite, inquit, oe baptizetur tinusqui ,, qtie vestrum in nomine Domini nostri Jesu Christi a r quasi ,, nomen hoc vim omnem divini mandati contineret Quod confirmat testimonio S. Basilii dicentis: ,, Christi appellatio totius estis confessio. Indicat enim Patrem, qui unxit, Filium, qui unctus . se est, & Spiritum Sanctum, quo unctus est . Et qui apud Ni-
,, caram convenere , Patres cum dixissent credendum esse ιn tintim,, Deum Patrem, subdiderunt: Et in unum Dominum Jesum Chri-- Rum Filium Dei unigenitum ς docentes , Dominum Jesum Chri- stum ipsum esse unigenitum Filium Dei ιγ
Circa annum 447. Theodoretus opus, cui titulum fecit: Erant- stes, sive Polymorphus, elucubravit. Hoc autem illi nomen indi- ..zii . dii, quod est emendicator , sive forma multiplex , quia haereticos phus, illos sibi sumit confutandos, qui a multis impiis nominibus sua
prava dogmata emendicantes in unum varium, ac multiforme commentum coadunaverant. Porro huiusmodi sunt Eutychiani, qui nimio erga Nestorianam ha resim odio abrepti in oppositum prolabebantur errorem, non unam solum in Christo admittentes personam, sed & unam tantummodo naturam . Tres complectitur Dialogos
hoc Theodoreti opus; primus Immutabilis inscribitur; in eo squidem ostendit, divinum Uerbum earnem alIumendo minime fuisse mutatum , sed quod erat, permansisse. Secundus Imo usus , quo evincit, nullam iactam fuisse in Incarnatione naturarum confusionem. Tertius Impatibilis, ut ostendat, Verbum secundum divinam naturam impatibile, factum esse patibile ex assumpta sibi humanitate. Inter Orthodoxos Patres citat Theophilum Alexandrinum c , & S. Cyrillum d , & Patres Latinos non minus, Zaam Graecos. In calce vero nonnullas affert demonstrationes peryllogismos, Quibus tres positas veritates de Uerbi immutabilitate, inconfusione, oc impatibilitate veluti compendio complectitur. Nonnullos speciminis gratia delibabimus. Quod Verbum si immutabile, sic evincit: se Unieam Patris, &- Filii, & Spiritus Sancti substantiam conseisi sumus, & hanc in Do mutabilem esse communi consensu diximus. Si ergo una est Triis nitatis substantia, & haec immutabilis est , immutabilis utique is est Unigenitus Filius, qui una eli Trinitatis persona . Quod
109쪽
si immutabilis est . non immutatus videlicet caro factus, sed ea ne assumpta caro factus dicitur a M. Quod vero unio naturarum in Christo sit inconfusa, se ostendit: Qui unam divinitatis, & humanitatis naturam post unionem fa-m ctam esse credunt, naturarum proprietates hac ratione tollunt r,, harum vero ablatio utriusque naturae est negatio. Non sinit enim unitorum confusio , nec carnem carnem intelligere, nec Deum Deum. Sin autem manifella est etiam post unionem unitorum differentia,
nequaquam facta est confusio, sed inconfusa est unio. Hoc vero concello, non una est natura Christus Dominus, sed unus Filius utramque integram conservans b . Ut vero osteiadat impatibilem Salvatoris divinitatem, se ratiocinatur : se Omnia qxaecumqvie habet Pater, mea funi, inquit Chri- stus Dominus se . Omnium autem unum est utique impatibiliri tas. Si igitur impatibilis est Deus, passus est ut homo. Nam diis Vina natura passionem non recipit sa) . Efflagitante Sporacio Comite, qui fuit in Concilio Chalcedonensi Praefectus, & qui postea Consulatum obtinuit anno 4 2. hoc de haereticis fabulis opus elucubravit Theodoretus. Clarii simus ille Comes licet Aulat negotiis occupatus, meditationi tamen divinae legis, &veritatis Catholicae indagationi libenter operam navabat . Ideoque concupivit ,, scire, quae utrimque extra viam remm novatae a ,, quibusdam suerint semitae, quarum finis est barathrum perditio- non ut pessime connctas fabulas audiret, sed ut eos,
,, qui nesciunt, doceret, tum quae esset via regia apostolieis pro- ,, pheticisque ornata vestigiis c finem habens regnum Caelorum M. Institutum itaque Sporacis optimum, & laude dignum erat . sed
verebatur Theodoretus, ne aliqui eum reprehenderent, si obsequeretur, 'uasi haereses tenebris oblivionis jam traditas in memoriae lucem importune proferret . Accedebat & fabularum multiplex
delirium, & projetiar in Deum blasphemiae magnitudo linguis ad pietatem eruditis non effanda . ,, Sed quoniam scribit scedinis simorum istorum dogmatum abominatio si patefiat , detestabi- ,, liores reddit tum eos, qui stolide crediderunt , tum qui impia ,, protulerunt; laborem hunc, emolumentum intuens, libenter sui is cipiam e Antiquarum haeresum fabulas ex antiquis Doctoribus collegit Theodoretus, videlicet Iustino, Irenaeo, Clemente Alexandrino, Origene, & Eusebio tum Palaestino, tum Phoenice, & Adamantio, & Rodone, & Tito, & Diodoro, & Georgio, & aliis, qui linguas tuas contra falsitates armarunt ). S. vero Epiphani uiri minime citat, cujus stentii causa ignoratur. Quinque autem in li-
110쪽
bros totum suum divisat opus, non temporum spectata ratione, sed -- materiarum ordine. Primus liber fabularum inarum complecti- THEODOR.
tur narrationem, quarum auctores Creatorem alterum confinxe- Primi , ω-
runt, unumque universorum negantes esse principium, alia, quae 'i dis non sunt principia, posuerunt, & opinione sola Dominum inter analysis. se homines apparuisse dixerunt M. Hinc exorditur a Simonis Magi haeres, & in Manetem . sive Manichaeum desnit . ,, Secundus
is eos ostendit . . . qui unum quidem rerum omnium principium ,, confessi sunt: Dominum autem nudum hominem appellarunt;
se cujus haeresis princeps fuit Ebion, usque ad Marcellum autem, is & Photinum diversas accepit intelligentias. Tertius illo; indi- ,, cat, qui diversorum dogmatum patres fuere, nimirum Nicolai- tae, Montanistae, Noetiani, Testera decatiti, seu Quartadecimani, se Novatiani, &Nepotiani A. Hi pol remi utpote minus noti er- , , rabant in divinis promissionibus, ut qui in terra has suturas cen- sebant, & cibum . ac potum, & sella Iudaica, & rn ille anno-o rum periodum in nis insumenda . Nepos hujus erroris primus,, inventor, Episcopus suit aegyptiacae urbis, contra quem scripsit ,, Dionysius Alexandrinorum urbis Episcopus, in aliis quidem lauis dans, in his vero errorem redarguens . . . Harum autem haere,, sum pleraeque, ut primum natae sunt, evanuerunt, & non manis serunt M. Nam & suo tempore scribebat Theodoretus. Quis ,, enim ullum nunc novit qui a Nepote, aut a Nicolao, vel ais Patroclo cognominetur Α Montanistis autem, & Novatianis, se & Testeradecati tis liberatus est Oriens . . . immunis ab iisdem se etiam est Occidens. Parvae tantum quaedam particulae Asianae,
, & Ponticae horum retinent ZiZania . . . Veritatem autem colenis tium plena est terra, & pleni sunt fines orbis terrarum sa).is Vera enim est Dei universorum praedictio per Prophetam dicen- ,, tis : Ecce dedi te in testamentum generis, o lucem gentium, ,, ut m salus usque ad extremum rerrae b . Et Beatus quoque ,, David dicit: Dominabitur a mari usque ad mare , O' a sumine,, quo ad fines orbis terrae e . In quarto libro exorditur ab haeres Ariana , 8c in Nestorianam, Libri marti& Eutychia nam desinit. De Origenistis, & Pelagianis nihil habet : ΦΥ' ρ Theodoretus. Profecto non quia postrema haeresis , quae in occidente enata erat, ignota esset Orientalibus, qui illius patrocinium S. Cyrillo exprobraverant; sed quia Theodoretus illius sὐe historiam, sive errores non ita callebat, ut singillatim , & data opera de illa scribere posset. Post expositas haereticorum sabulas ea tholicae doctrinae de Fide , Libri quinti& Moribus compendium exhibet in quinto libro, quo praefatog er- ρ' rores consulat. Viginti octo complectitur arti sulos, quorum haec