장음표시 사용
151쪽
ceticae Vitae spiνitualia documenta. I. T UT O divinam legem statuere, ne quis nomen Dei pronun- tiet sine aliqua ratione, aut docendi, aut orandi, aut ne-
nuntiandum. cessariae cuiuspiam occasionis. Solent enim nonnulli etiam ludentes . & ridentes, ut inciderit , reverendum nomen Dei lingua
proferre ; hoc arbitror divina lege prohiberi . uaest. 4r. in Exod. γ
laus uuiee II. Quid fgnificat illud : Diliges Dominum Deum tuum ex to- ε μή ' to tuo, & quae sequuntur λ Maniselle nos docuit Dominus, neminem polle duobus dominis servire. Et hoc igitur loco doemmur dilectionem non partiri in Deum & aurum , in Deum &uxorem , in Deum & liberos, in Deum δc amicos; sed totam dilectionis vim Creatori Deo consecrare. Deinde secundum Creat rem, quae unicuique conveniant impartiri, & parentibus, & ux xi , & liberis, & fratribus, & amicis. Siquidem pertinet ad dii Et ionem Dei, haec etiam praellare . Qui enim diligit me , inquit, mandata mea servabit. Mandata vero Dei ista praxipiunt. Ius. a. in Deut. veritatis III. Et si pro pietate certantibus nullum propositum esset prae- ' ' mium , poterat ipsa per se veritas amatoribus suis persuadere, ut in subeundis pro illa periculis summam hetitiam prae se ferrent. Epist. ar. ad Eusebium .... Divinae pro. IU. Fertilitas, & sterilitas terrae, secunda navigatio, & naufra-42α4m.gium a divina pendent providentia. Quare in iis, quae ab ea fiunt,
acquiescere omnes oportet, nec caulas curiosius inquirere e incomprehensibilis enim eli divinae gubernationis ratio. Haerea.c. Fabuia lib. I. cap. Io. Paenitentiae V. Medicabilia sunt etiam, quae post Baptismum fiunt vulnerar medicabilia autem non ut olim per solam fidem data remissione: sed per m .illas laerymas & fletus, & luctus, & ieiunia , & orationem , & laborem commissi peccati magnitudini respondentem Qui enim se affecti non sunt, eos nec desperare docti sumus, nec illis facile lacra impartiri. Noliae, inquit, dare sanctum canibus, nec projiciatis margaritas. ante porcos. Has Ecclesia de poenitentia leges habet. Ibid. cap. 28. anpertatis UΙ. Divitiarum affluentia, avaritiae faci materiam ministrat; & yi ' malitia si opes adjutrices nacta fuerit, ingentem flammam incendit, dumque voluntati vires accedunt, malum reddunt intolerabile: virtutis autem cultores in paupertate vivunt. De provid. Orat. 6. Qui uera sint VII. Initium bonorum esse aiunt saera Evanselia laudabilem timorem Dei. Initium enim sapientiae timor Domini, ut Salomon, in eius Pater docent. Finem vero vitam divinis legibus excultam. Beati enim immaculati in via, qui ambulant in lege Domini: Bea- qui
152쪽
ti , qui scrutantur testimonia eius, in toto corde exquirunt eum . Hoc idem nos in Evangeliis docuit universorum servator : Beatos THEUDOR.
enim vocat, non divites, & deliciis fruentes, & quibus prospere fluunt omnia, sed pauperes spiritu, & mites, & mitericordes, &qui esuriunt, sitiuntque iustitiam , quique ob aliquod bonum adversi quidpiam patiuntur, & iis, qui in his, aliisque eiusmodi naviter te gesserint, Caelorum regnum pollicetur. Serm. ai. VIII. oportet non solum scire quid de Deo sentiendum si, ve- Ad Dei te.
rum etiam ad illius leges vitam, moresque instituere . . . Imita- 'i' tur autem, quantum licet, uni veriorum Deum is, qui ea diligit, eada ea.
odioque pariter prosequitur, quem Dominus ipse diligit, & odio habet. Quae vero illi invisa, quaeve grata sint, divinae leges manifeste. docent. Serm. Iδ. IX. Probet autem seipium homo, sue de pane illo edat, & de concilis Iaealice bibat. Tui ipsus iudex esto, actuumque tuorum exactus a biter conseientiam teriatare; ac tunc donum suscipe. Qui enim man- mitissa dueat, & bibit indigne, iudicium sibi manducat. & bibit, non di- ptionem. iudicans Corpus Domini. Non solum enim salutem inde non asi queris, si praeter fas acceperis, sed tuae etiam in eum petulantiae poenas dabis. In Di . I. Corinth. c. II. X. Quo magis in rebus divinis versatus quis suerit, eo magis ac- Di.intam cendit flammam dilectionis. In orat. de Carit. ris stamina. XI. Velim ne humanis rationibus inquisitionem Veritatis subii- verita, iis eias, sed Apostolorum , & Sanctorum, qui hos secuti sunt. vesti- Ωςris libris.
153쪽
tum summulldiuti sex eli itur . Gellasa Pontific
Ecclesiae Doctor. ARTICULUS PRIMUS.
Vitae S. Leonis Breviarium. LEO, eui animi virtutes, & ornamenta, nec non praecIara in Ecclesae utilitatem gesta merito Magni cognomentum promeruerunt , Romae natalem sortitus est. Non desunt tamen , cui in Thuscia natum dicunt, sed levibus innixi momentis , eum ipte Romam patriam suam appellet a) ; quod confirmat &S. Prosper Leoni aequalis, & familiaris b . Eius familia penitus ignoratur, cum illud tantummodo constet, Patrem habuisse Quintinum nomine c . De anno quoque eius natali nihil in antiquis monumentis scriptum reperitur, nec quidquam certi conjicere licet ex iis, quae de eius vita nobis supersunt, neque ex aetate qua decessit. Primum Romanae Ecclesiae Acoluthus fuit, postea vero Dia conatus , vel etiam Archidiae atus officio functus est sub Caelestino Papa d) . Cassianum, ut opus suum de Incarnatione scriberet, suis adhortationibus impulit, ut ipsemet Cassianus in nuncupatoria testatur Epistola. Ad illum etiam S. Cyrillus Alexandrinus Episeopus literas dedit, ut per eum C essinus de ambitiosis Iuvenalis Hierosolymitani Episcopi Palaestinae Provinciae principatum ambientis prensationibus certus fieret, arque ab illius subreptione sollicite caveret se . Ex quo patet, S. Leonem Caelestino velut primarium Ministrum adfuisse, atque ad ipsum in primis delata operosiora negotia , de quibus Pontincem instrui necesse erat. Interea militares tumultus Imperium premebant, imperante tunc
154쪽
temporis Placidia Constantii Vidua eum Ualentiniano Tertio eius --- filio, qui solum annum vigesimum primum aetatis suae attigerat. S. - ΜΑ Tumultuum vero in causa erant Aetius, Albinusque Duces Exercitus Romani , qui in Gallis dissidebant, Odiaque eruptura erant ad 'bellum intestinum, si foverentur. Impendenti malo accurrit S. Leo, qui relicta Roma adiit exercitum, & eum Ducibus de obliterandis iniuriis egit, monuitque ne bella cierent intestina, dum hostes ad fores fremerent, & tantum valuit, ut animos sapientia placare, &gratiam inter Duces posset reconciliare a . Interim Sixtus diem extremum obiit circa Augusti dimidium anno 44o. Leone absente, ac in Galliis agente . Ecelesa vero Romana suo viduata Pastore clare ostendit in electione Archidiaconi Leonis, Quam sapienter de Viris optime meritis sentiret , & quadraginta cc amplius diebus sne Antistite esse maluit, quam alium ejus loeo deligere, sed admirabili pace & patientia adventum eius expectavit D . Continuo legatio honorifiea ad eum missa est, ut totius Cleri suffragia , v
luntatemque Populi Romani, ac omnium honorum vota cognosceret, rogareturque omnium nomine, ut reditum maturaret, Ecclesiamque
sua praesentia solaretur. Uenit itaque Romam, & acclamatione populi, totiusque Cleri laetitia exceptus, tandem ordinatus est Epi-- scopus Romanae Ecclesiae die 20. Septembris anni Mo. quae Dominica erat. Gaudio quidem assiciebatur, non quod potentiorem Cathedram nactus orbi Christiano emineret , ted quod pluribus famularetur, interviretque. Non tam praesidere inquiebat) , quam fervire gaudemtis e ). Sed retinebat gaudium illud metu peccandi in tanta negotiorum turba, & magnitudine muneris, quod innumeris sciebat esse obnoxium periculis. Ius subdit operis magnitudo crebereima est offensionis occaso d . Sed iterum sollicitudinem suam solabatur, intelligens quantum sibi possent reverentiae, amoris, & fidei studia plebis tuae impendere, animarum salutem pastorali ,, sollicitudine cupienti, quae tam sanctum de eo iudicium protu- lerat e , Nec eum spes sesellit; nam ad opera pietatis Populum exhortans, experimento didicit, libenter eum suscipere quod monebat f . Et iterum de sua electione sic scribit: ,, Quid tam M iniolitum, tam pavendum, quam labor fragili, sublimitas humi - ,, li, dignitas non merenti Et tamen non desperamus, neque de-
ficimus, quia non de nobis, sed de illo praesumimus, qui opera- tur in nobis I . Saepissime, ac praesertim in Maioribus Solemnitatibus sermonem ad
155쪽
populum habebat, & recurrente suae Consecra tionis die homiliam
recitabat. Ignoratur vero, quo pacto scribere potuerit Sozonienus ,
S. Leonem hocce ad populum concionandi munus in se primum recepi l se , cum in ea Urbe nec Episcopus, nec alius quisquam in Ecclesia populum doceret a cum contrarium omnino constet tum ex ipsis S. Leonis Sermonibus, in quibus frequenter repetit munus
Episcopi esse docere, & instruere populum, & in Sermone habito in Natali Sixti III. Praedecessoris sui , postquam dixit : ,, Magni
se ficus structor parietum, sed magnificentior aedificator animorum , is ultraque sui terminos opera pietatis extendens, ut utilitatibus
is Institutionum eius etiam in ipso frueretur devota posteritas; &se habitando quod condidit, & faciendo quod docuit . Multoties etiam repetit officii sui eise sermonem habere ad populum, sibique metuit imputari ad culpam, si huic ministerii sui parti defuerit. Hinc & S. Gregorius primus eius in Episcopatu Successor generarim aiebat: si Praeconis ossicium suscepit quisquis ad Sacerdotium se accedit b . Leoni prima quoque cura fuit adsciscere sibi h
mines eruditione & doctrina praeclaros, rerum Ecclesiasticarum peritia, & morum integrit te insignes, quorum consiliis rem gereret. Inter quos Prosper Aquitanus primas partes obtinebat, &qui Leoni , sicut olim Damaso Hieronymus fuit a consiliis , cpist illatae. Cum Romanae Ecclesiae clavum moderandum suscepit S. Leo, Catholica Fides multis undique oppugnabatur erroribus ; in Orientesquidem Nestorianae reliquiae insurgebant, in Occidente vero a Pelagianis divexabatur, & Romae Manichari occulte quidem, sed GI-lide aliis virus suum instillare nitebantur . Pelagianos autem insectatus est iubens, ne in Ecclesiam recipiantur , nisi prius is da- ,, mnent apertis professionibus suis superbi erroris Authores, de ,, quidquid in doctrina eorum universalis Ecclesia exhorruit , deteri flentur , omniaque Decreta Synodalia, quae ad excisionem huius is haereseos Apostolicae Sed is confirmavit auctoritas, amplecti se,&,, in omnibus approbare, plenis, & apertis, ac propria manu sub- ,, scriptis protestationibus eloquantur sc . Concilium in Hispaniis cogi iussit, ut renascentem Priscillianistarum haeresim confestim comprimeret. Per Legatos suos Synodo Chalcedonensi, quae quarta acumenica est, praefuit: & in ea lecta fuit Epistola, quam de Incarnatione Domini ad Flavianum scripserat S. Leo, & quam
Galliae Episcopi summis laudibus eclebraverant, qua ieAa, & ab
omnibus audita, conclamaverunt Patres e se Petrus per Leonem ita
,, loquutus est ; Apostoli ita docuerunt: pie, & vere Leo docuit . Acta omnia Concilii ad S. Leonem transmissa sunt per Patres , rogantes, ut illis approbationem suam non denegaret. Ea tamea
156쪽
sola eonfirmavit L. Pontifex , quae ad fidei causam pertinebant ; --- nam Legati ab ipso directi si tantum fuerant , ut excisis haeresi- S.Leo Μω.
causam fidei generale Concilium congregatum suis e scribit. At vi simum octavum Canonem, qui secundum locum post Romanum 'ontificem Constantinopolitano Praesuli tribuebat, adduci non potuit S. Leo neque Imperatoris, neque Augustae, neque Iuliani Coensis Legati sui , neque Patrum Chalcedonensum sollicitis precibus , ut confirmaret , sed tanquam Concilio Nicaeno contrarium omnino reiecit , scribens: se Quae Nicaeni Concilii ) Decreta, si ut oporis tet, a cunctis Pontificibus intemerata serventur, per universasse Ecclesias tranquilla erit pax, & firma concordiar nullae de mensura honorum dissensiones, nullae de ordinationibus lites , nullae se de Privilegiis ambiguitates , nulla erunt de alieni usurpatione certamina, sed aequo jure caritatis rationa uilis & morum, & .se officiorum ordo servabitur b . Habeat quidem subdit Con- stantinopolitana Civitas gloriam suam . . . Non dedignetur Re- ,, giam Civitatem, quam Apostolicam non potest facere sedem . . , . ,, Privilegia Ecclesiarum Sanctorum Patrum Canonibus instituta, & venerabilis Nicaenae Synodi fixa Decretis nulla poliunt impro- se bitate convelli, nulla novitate violari sc) . . . . Non convelis tantur Provincialium iura Prima tuum, nee privilegiis antiquitus,, institutis Metropolitani fraudentur Antistites. Nihil Alexandri- ,, nae Sedi pereat digniratis, nec Dioscoro impietatis suae pertina-
is ci a corruente splendor tantae Ecclesiae tenebris obscuretur alie- ,, nis . . . Antiochena quoque Ecclesia in gradu tertio collocata, ,, numquam fiat inferior . . . Sexagesimus fere annus hujus conniis ventiae esse iactatur . . . . frustra cupiens id sbi prodesse, quod is etiamsi quisquam ausus est velle, nunquam tamen potuit obtineri re d . At hic vigesimus octavus Canon postea progressu temporis vim obtinuit faventibus Imperatoribus, & renitentibus Romanis Pontificibus Leonis Sueceuoribus, & Constantinopolitanus Patriarcha Episcopis Alexandrinis, & Antiochenis praelatus fuit, ae iurisdictionem in Dioecesibus Ponti, Asae, & Thraciae obtinuit. Anno 432. Hunnorum Rex Attila cognomento flagellum Dei, Atilae obfi- magnis & semper victricibus copiis Italiam ingressu; est, & Thra ' cia, Illyrico, Macedonia, Pannonia, Germania, &. Galliis devastatis, Romae direptionem minabatur, ad quam captis & direptis - Aquileia, Ticino, Mediolano, Ravenna, Mantua, Cremona recto itinere properabat. Nihil in tanto discrimine salubrius consilium visum est, quam ut per Legatos pax a truculentillimo Rege
157쪽
mis expeteretur. Missus itaque S. Leo, qui ad eum venit, illique o,
- - M-- vius factus est in agro, ubi Mincius amnis commeantium frequentatione transitur . Summi Sacerdotis praesentia & maiestate Rex gavisus est, eique benignam praebuit aurem. Sic itaque orantem a
divit et se En Princeps, quem victoriarum & frequentia & celeriis tas iam Regem Regum , & universi Dominum effecere, S ,, natum, Populumque Romanum olim orbis Terrarum domito rem , nunc ViEtum cernis clementiam tuam est lagitare . Nihil ,, tibi contingere poterat gloriosius, futurisque saeculis memorabi- lius, quam genibus tuis cemere provolutum Populum illum, qui ,, tot Reges & Gentes ante se prostratas vidit. Gloriari meritori poteris in uno Romano Populo universum orbem a te devi-- ctum. Nihil supra iam superest, quam ut te ipsum vincas, &,, supra omne humanae magnitudinis falligium evectus , propius,, Deum exhibere non potes, quam illis quos perdere posses par- .se cendo. Vim potentiae tuae tibi obsistentibus ostendisti, modo il- ,, lis clementiam tuam ostende , ' qui se victos sponte profitentur , se & tuas subire leges non detrectant M. Quibus verbis commotus Attila excitatum deposuit furorem, & rediens qua venerat, ultra Danubium promissa pace discessit. aloes Cum S. Leo Canoni in favorem Episeopi Constantinopolitani stati Ihωε, sentire detrectaret, hinc Schismatici ansam arripuere dicendi, minime a S. Leone adprobatum confirmatumque Concilium Chalcedonense, ejus proinde Decreta , utpote a Sede Apostolica minime adprobata , non plurimi facienda. Qui ita obloquebantur, Futychetis Sectatores erant, hostesque Concilii, quorum artes ut . eluderer, duas ad Synodum Epistolas fecit, unam Anatolio exhibendam, altera Mareiano Imperatori, in qua Episcopis testabatur, Decreta Synodi fuisse toto corde compIexum, subdens tamen, se haec scribere, non quod necesse esset, sed is ne per malignos Interpretes dubitabile viis deatur, utrum qu .e in Synodo Chalcedonensi per unanimitatem Ue- ,, stram de fide statuta sunt, approbem . . . Fraterna itaque Uni - versitas, & omnium fidelium corda cognoscant, me non solumis per fratres, qui vicem meam exsecuti sunt, sed etiam per apis probationem gestorum Synodalium propriam vobiscum uni isse si tententiam, in sola videlicet causa fidei . . . . Unde s quis un- , quam ausus fuerit, vel Nestorii tueri perfidiam, vel Eutycheri tis, ac Dioscori impium dogma defendere, a Catholicorum comis munione resecetur . Subdit tamen: is De custodiendis quoqueri Sanctorum Patrum statutis, quae in Sinodo Nicaena inviola bili- ,, bus sunt fixa Decretis, observantiam vel irae Sanctitatis admoneo ...is Quantumlibet enim extortis assentationibus sese instruat vanitari tis elatio, & appetitus suos Conciliorum nomine testimet robois randos , infirmum atque irritum erit quidquid a praedictorum
se Patrum Canonibus discreparit a .
158쪽
Anno 45 . Valentinianus 1 I. ex Theodosii stirpe postremus a
Trisita Aetii milite confossus interiit. Maximus vero Imperium Occidentale occupat , adsciscitque sibi uxorem Eudoxiam neseiam parricidii. Foemina magni animi , certior falsa postmodum, opera Maximi Ualentinianum interfectum, Mariti necem uleisci ilatuit, es ultra modum irae indulgens etiam excidio urbis vindictam parat. Gensericum Wandalorum Regem ex Africa accersit. Pereulsi itaque Romani tam terribili nuntio nobilibus simul ae popularibus ex urbe fugientibus, & ipse Maximus fugam parabat, cum a Ua-Ientiniani servis caesus ell septuagesimo septinio Imperii sui die , Junii duodecimo anni 433. Post triduum Genlaricus urbem repente aggreditur, ingrediturque. Wandalo it obviam S. Leo, & urbem ingredienti occurrit, Regem pluribus alloquitur. Rex barba-xus ferro & incendio delere urbem parabat; at Sanctus Pontifex
Obtinuir. ut direptione contentus, igne . ti caede abstineret. Romanas igitur opes abstulit Gensericus , multaque captivorum millia in Africam abduxit. Antiquiorum Canonum studiosus defensor , ae custos S. Leo plura & ipse i latuit Decreta utillima ae sanctissima . Uetuit Epi-lcopis, ne in Clerum suum adsciscerent alienae Dioeeeseos Clericos , ne Bigamos ordinarent , & ne Baptismum solemnem darent aliis diebus, quam Paschae, & Pentecostes . Censuit Episcopum
ab inseriori Sede ad superiorem conscendere tentantem utra que ella privandum. Clericos per omnem gradum ascendere iubebat, antequam ad Diaconatum , vel Presbyteratum promoverentur , ut prius optime addiscerent , quae polix odum alios docere debe-hant . Demum Sanctissimus Pontifex poli multos labores pro Christo perpesios , acresque pugnas adversus hostes fidei, scriptis, dictisque debellatas haereses, servatamaue Italiam a Barbaris, moritur . Eius obitus diem velut illima Martyrologia signant 4. Idus
Novembris anni a uer . expletis in Pontificatu annis 2I. mense uno,
diebus tredecim. Numquam Romana Sedes in minimo fastu tanta maiestate resplenduit, quam tanto sedente Pontifice. Nulluς Pontifex maiori fuit in honore, veneratione, & ex illimatione habitus S. Leone, qui humilitate, sapientia, modestia, caritateque e
Ex operibus S. Leonis nobis supersunt Sermones nonaginta sex in praecipuis anni Festivitatibus , nec non Epitiolas I 4 I. Hic primus est Pontifex , cuius opera in unum collecta habeantur. Stylua sublimis ell, & elegans, elueetque in omnibus ejus Scriptis ingenium acre, & rectum, mentis candor, & animi robur invictum . Ipsi etiam tribuuntur Libri de Vocatione Gentium, & Epistola ad Virginem Demetriadem. Inter S. Leonis operum Editiones optima est
r Summus Pontifex Benedictus XIV. S. Leonem inter Ecclesiae Doctores adnumerandum statuit Bulla militantis Ecelasiae data Romae annor7s4. Idibus Octobris.
159쪽
est Lugdunensis anni r7 . in solio I G . Maimburgus Meletatis
Jesu historiam Pontificatus S. Leonis conscripsit. Opera S. Leonis Magni Italiae donata haec recensentur. I. Semmones aliquot a Philippo Bartholomaeo Corfini , ex latino in etruscam linguam versi. Florentiae I 483. Item versi a Gabriele --
resto Brixiano. Venetiis sub fgno Spei 1347. In priori Editione
Florentina in calce habentur ita lice versae binae epiliolae S. Leoriis I. ad Anatolsum , II. ad Leonem Imperatorem. III. Tres quoque Sermones habentur in libro, cui titulus: Var, Sermoni di Santo
sivo ed altri Cotollet ed antichi Dot tori, utili alia faltite deIPanime, meus inseme e fatii volgari da Monfig. Galeaeteto Vescoodi Sessa. Venetiis apud Gabrielem Giolito de Ferrari e fratellia 336. Ex Age lato . Patrono.
PRIMUS S. Leonis Sermo habitus ab eo suit, non ipso die
Consecrationis, ut Antiquiores nonnulli existimarunt, multo-- que minus assignari posse diei anniversario putat Quesnellus, eo quia recentioris suae electionis mentionem habeat; putat proinde habitum die octava suae Consecrationis a . Primo tum Deo ,
c i Post laudatam Que melli Lugdunensem Editionem binae aliae nrodiere in Italia Editiones, altera Romae studio & labore R. Ad. P. Petri Thomae Cacciari Carmesitae tribus in Folio Voluminibus, quorum primum prodiit anno i 75 I. alterum I s3. tertium I ss. Altera vero est Veneta apud Simonem occhi curantibus Clarissimis viris Petro & Hieronymo Fratribus Ballerinis tribus pariter in solio Tomis: primus prodiit anno alter anno II 6. tertius anno IIS . Haec Editio est omnium abis solutissima S locupletissima ; omnia enim complectitur, quae in Quesne l. liana habentur Editione, additis pluribus ineditis Epistolis, aliisque Monumentis, nec non Dissertationibus tum ad S. Leonem illustrandum, quum ad spalmata Quesnelli corrigenda. Hac nos utimur. Sermones S. Leonis Italice vertit Bartholomaeus Corsini, & Typis Florentinis impressi sunt 17 . in folio parvo . Item Gabriel Foresti alteram adornavit Italicam Versionem Venetiis impressam anno I 48. in 8. a At Baiterini Fratres melius censent, primum Sermonem incipientem Laudem Domini, & desinentem Testimonium praestitistιs. Per Cbria sum Dominum nostrum, habitum fuisse ipso Natalis sive ordination in die. cum formulas exhibeat diei ordinationis proprias, & prolixior eius diei s lemnitas longiorem non patiebatur sermonem. Alter vero Sermo incipi eas Honorabilem , qui in vetustioribus Editionibus priori adnexus fuerat perparticulam agitur, recitatus fuit in die anniversario, recurrente, ut Leo ait, per suum ordinem die, quo me Dominus Ερiscopalis ossicii υomit ba. here principium : quae verba profecto diei nec propriae nec octavae aptari diconvenire possunt.
160쪽
tum auditoribus de sua exaltatione gratias agit, scribens: se Ago se igitur Deo nostro gratias, & semper acturus sum pro omnibus se quae tribuit mihi. Vestri quoque favoris arbitrium debita gra- tiarum actione concelebro, evidenter intelligens, ouantum mihi se possint reverentiae, amoris, & fidei studia vestrae dilectionis im- ,, pendere. . . Liui tam sanctum de me iudieium protulistis sa In eodem vero Sermone, qui in aliis Editionibus secundum constituebat, habito in die anniversario Consecrationis suae, dicit, quod is etsi necessarium est trepidare de merito , religiosum tamen est ,, gaudere de dono, quoniam qui mihi oneris est auctor, ipse estis adminiit rationis adiutor, & ne sub magnitudine gratiae succum-
,, bat infirmus. dabit virtutem qui contulit dignitatem . . . Ne ,, que enim de qualitate nostrorum operum pendet caelestium ,, mensura donorum , aut in isto laeulo, in quo tota vita tentatio,, es b), hoc unicuique retribuitur quod meretur; ubi si iniqui- tates Dominus observaret, nullus iudicium ipsus sustineret e M. Aderant hole Sermoni plures Episcopi . quos se speciosissima apti pellat tabernacula Dei , & membra excellenti Isima eorporis Christi d) . In secundo sermone pariter habito in alio suae consecrationis anniversario, scribit: se Quid tam insolitum , tam se pavendum, quam labor fragili, sublimitas humili, dignitas non ,, merenti Et tamen non desperamus, neque descimus, quia non ,, de nobis, sed de illo praesumimus, qui operatur in nobis e . Immo, subdit, & is de Sacerdotii exaltatione gaudendum, non ad se nollram elationem, sed ad Christi Domini gloriam M . Deinde observat, Sacerdotium Christi non secundum ordinem Aaron esse, sed secundum ordinem Melchisedech , cum se illud per propagi- nem sui seminis currens, temporalis ministerii suit, & eum Veis teris Testamenti lege cessavit . . . at hujus divini Sacerdotii Sa-M cramentum . . . . non per generationum tramitem currit , nec
,, quod caro & sanguis creavit, eligitur ... sed eos Rectores Ee- , clesia accipit, quos Spiritus Sanctus praeparavit: ut in populo a- ,, doptionis Dei . . . non praerogativa terrenae originis obtineat
punctionem, sed dignatio caelestis pratiae pignat Antistitem ' .umiliter etiam eonfitetur: se Siquid a nobis recte agitur, re teque discernitur . . . illius est operum atque meritorum, cuius in
,, sua sede vivit potestas. & excellit ausoritas te M. S. Petrum ApollClorum Principem his verbis desgnat . In quarto Sermone pariter in anniversario die suae Assumptionis habito laudes celebrat eiusdem Principis Apostolorum, & scribit: is Quamvis in Popu- ,, tum Dei multi Sacerdotes snt, multique Pallares omnes in D men proprie regit Petrus, quos principaliter regit & Christus .is Ma-