장음표시 사용
181쪽
'Tm',, perum resectio gaudeat, & domestica sufficientia non laboret a .
- -m si, Su it. Quamvis unicuique nostrum liberum sit voluntariis casti- ,, gationibus proprium corpus afficere . . . quibusdam tamen die-
,, bus ab omnibus oportet pariter celebrari generale jejunium b De Eucharistia se scribit: se Sic sacrae Μensae communicare debe- ,, tis, ut nihil prorsus de veritate corporis Christi & sanguinis ,, ambigatis . Hoc enim Ore sumitur, quod fide creditur, dicente ,, Domino: Nisi manducaveritis carnem fili hominis, biberitis is ejus sanguinem, non habebitis υitam 3n vobis . Frustra ab illis ,, Amen respondetur, a quibus contra id quod accipitur disputa- tur o . Praxepta legis moralia non aboleta docet, seriis bens: se Quamvis varietates hostiarum, differentiae baptismatum, & otia Sabbatorum cum ipsa carnis circumcisione cessaverint,
se manent tamen . . . . etiam apud nos plurima praecepta morati lia . . . Illae enim partes legalium mandatorum , ex quibus quaris dam praecipiuntur , ut fiant, quaedam interdicuntur, ut nonis fia i , antiquae auctoritatis retinent firmitatem . Nec ideo eisse Evangelica putanda est adversa perfectio . . . dicit enim Domi-- nus: Nisi abundaverit justitia vesera plusquam Scribarum , mis Pharisaeorum, non intrabitis in Regnum Caelorum d . . . Quia si & in hoc potest super Scribas & Pharisaeos Christiana abundare se iustitia non evacuando legem , sed intelligentiam refutando carnais se lem. Nec enim nostra talia debent esse jejunia, qualia erant se illorum, quibus Isaias Propheta, Spiritu Sancto in se loquente, se dicebat: Ieiunium , s ferias, i, dies festis vestros odit anima ,, mea. Quam mercedem, nisi laudis humanar ὶ propter euius cu- ,, piditatem , t ullitiae species plerumque praetenditur e ....is Rationabile itaque, sanctumque ieiunium, nulla ostentationis ia- ,, ctantia polluatur ; nec bonum suum quisquam fidelium de huma-o nis velit pendere iudiciis. Diligenti Deum sufficit, ei placereis quem diligit, quia nulla maior est expetenda remuneratio, quam se ipsa dilectio; sic enim caritas ex Deo est, ut Deus ipse sit cariis tas. Quo utique pius & castus animus ita gaudet impleri , utri nulla re creata extra ipsum cupiat delectari f . . . Quamvisis per gratiam Domini nostri Iesu Christi in novam creaturam
,, transierimus ex veteri , & imaginem nos terreni hominis homo ,, canestis exuerit, donec tamen corpus mortale gestamus, necesse is est ut contra carnis desideria dimicemus . Bonum est enim ,, animae Deo subditae timere, ne cadat , &. habere quod vin-
182쪽
ti earnis humanae, quam sumpsit ex Beata Μaria Virgine, habuis se penitus veritatem a et istorum impietatem ut eosnovit S. Leo, statim publice profligavit, Sermone habito in Basilio San-Etie Anastasiae. Eamque haeresim dicit, is Sanctorum Patrum ju- is dieio & in Photini perfidia, & in Manichaei dementia , & in se Apollinaris insania constat esse damnatam ch . Fidem dein de Catholieae Ecclesiae se exponit: se Unigenitus Dei Filius aequalisis per omnia Patri, nostrae assumptione substantiae, manens quod erat, se dignatus est esse, quod non erat, verus scilicet homo, verus Deus; si qui absque cujusdam sorde peccati, integram sibi nostram perfe- ciamque naturam veritate & carnis & animae univit, & intra ,, uterum Beatae Virginis Μatris Spiritus Sancti virtute conceptus, is nee editionem partus, nec primordia fastidivit infantiae ....is Humanum quippe est esurire, & sitire, & dormire, humanum se est metuere, flere, tristari . . . . sed divinum est super mare,, ambulare, aquas in vina convertere, mortuos suscitare, Mun- ,, dum propria morte .tremefacere. & cum viviscata super omnem se Caelorum altitudinem carne conlcendere, ut qui hoc credunt, duo bitare non possint, quid humanitati adleribere, quid debeant a Ris signare Divinitati c) . Concludit denique: is Hos ergo tan- quam venenum mortiferum fugite, & execramini . . . . Iusto se etenim judicio ab Ecclesiae unitate rejectis nulla est tribuenda is communio d ' . In hoc Sermone Evangelii Textum explanat S. Leo, in quo sermo de Transfigurationis Christi narratur historia. Primo itaque Petri fidem extollit, qua is tantum complacuit, ut beatitudinis felicitate vi p. asa.
donatus, sacram inviolabilis petrae acciperet firmitatem e M . Causas deinde Transfigurationis exponit, nimirum I. ut se Apostoliis nihil de suseipiendae Crucis asperitate trepidarent, ut de luppli- ,, cio Christi non erubescerent f ,' & de cordibus discipulorum ,, Crucis scandalum tolleretur, nec conturbaret eorum fidem v ,, luntariae humilitas Passionis , quibus revelata esset absconditae se excellentia dignitatis ): a. Ut spes sanctae Ecelesiae fundar is tur, ut totum corpus Christi agnoscerent, quali esset commuta- δε tione donandum, & ejus sibi honoris consortium membra pro- is mitterent, qui in capite refulssset h . Verba Patris: me est Filius meus dilectus . . . ipsum audite, sic exponit S. Pontifex, quasi dicereti se Hic es Filius meus, cui ex me & mecum esseo sne tempore est . . . quem a me non separat Deitas, non diisse vidit potestas, non discernit aeternitas . . . Filius non adoptivus, se sed proprius, non aliunde creatus, sed ex me genitus, nec de se alia natura mihi factus comparabilis, sed de mea estientia mihi
is natusa Ibid. eap. I. c J ibidem.
183쪽
n natus aequalis . . . . quia omnia quae facio similiter facit, Ris quidquid operor, inseparabiliter mecum atque indifferenter ope-
, , ratur . . . . qui manens in forma gloriae meae, ut ad repa- , , randum genus humanum exequeretur commune consilium, uia
,, qu ' ad formam ser item inclinavit incommuta hilem Deita- , , tem a . Ipsum audite , qnem legis mysteria praenuntiarunt, , , quem Prophetarum ora cecinerunt , qui sanguine tuo Mun- ,, dum redemit . . . qui peccati chirographum , & praevaricatio- nis pacta disrumpit . . . . Iuum audite , qui viam aperit ad se caelum , & per Crucis lupplicium gradus nobis alcentionis parat , ad regnum . . . . Fiat quod me volente vult Chrillus b . Quae verba notat S. Leo , in illis tribus Apostolis universa audivit Ecclesia . Epiliola ad Episcopos Mauritaniae in Editione Quesnelliana pri- 'mum obtinet locum, ted in recenti Editione Presbyterorum Ueronensium duodecima est: illa caret omni temporis nota. Ex ea apparet , S. Pontificem iam ante plures alias scripsisse Epitiolas ex iis , quas Decretales appellat, ted quae ad nos utque minime pervenere. meminit etiam alterius Epistolae ad eos Mauritaniae Episcopos datae, quae deperdita el l . Harum conscribrndarum Epitiolarum haec causa fuit . , , Cum de ordinationibus Sacerdotum quaedam apud ,, Caesarienses illicite usurpata, crebrior sermo ad S. Leonem detu-
lisset, ipse vicem curae suae proficiscenti Consacerdoti Potentiose delegavit, qui secundum icripta, quae per ipsum ad Episcopos , , direxerat, de Episcopis, quorum culpabilis ferebatur electio , se quid veritas haberet, ino uireret, sibique omnia fideliter indiea-- ret haec epit lota deperdita et e) . Potentius Sanctissimi Pontificis iussa implevit , eumque de statu Ecclesiarum Mauritaniae
certiorem fecit, monuitque, se per occasionem temporis impacati , , aut ambientium praesumptionem, aut tumultum valuisse popula- se rem, ut indignis quibulque, & longe extra Sacerdotale meri- tum constitutis, pallorale sat figium , & gubernatio Ecclesiae da- ta fuissent quorum aliqui vel Laici erant, vel ex haeresi con- versi, vel Bigami, etiam duas uxores eodem tempore retinen- tes . H ς compertis S. Ponti sex dolore percitus, alteram dedit ad eosdem Episcopos Epiliolam & ea eli, cujus modo sy- Mopsim exhibemus ) , in qua quae in Episcoporum electione sint
servanda proponit scribens: ,, Elaborandum et , ut in electione,, ejus, qui lupra omnes gradus conlii tuitur , non erretur . . . m se nente Apollolo: Manum cito nemini imposueris. Quid eli cito , , manus imponere, nisi ante aetatem maturitatis, ante tempus exa- , , minis, ante meritum obedientiae, ante experientiam dileiplinae,, Sacerdotalem honorem tribuere non probatis d) Addit, inter alias electionis regulas ab Apollolo praeititutas & illam ser-D Vandam a Ibid. eap. 6. b Ibid. ca . 6. c j Ibid. cap. r. d Ibid. cap. a.
184쪽
,, Vandam esse, qua praecipit: is ut is Episcopus ordinetur, qui --,, unius uxoris virum fuisse aut esse constiterit ; tam lacrata sem- S. Leto Mao
se per habita est ista praeceptio, ut etiam de muliere Sacerdotis eliis gendi eadem intelligeretur servanda conditio, ne forte illa prius, is quam in matrimonium eius veniret , qui aliam non habuisset M uxorem , alterius viri esset experta conjugium a Statuit itaque: se Eos, qui vel secundas nuptias in iverunt, vel viduarum ,, te coniugio loci arunt, nec Apollolica , nec legalis aut horitas Sa- cerdotium obtinere permittit, & multo magis illum , si fuerit in se vel ro judicio confutatus, qui, sicut ad nos relatum est, duarum se simul est maritus uxorum, vel illum , qui ab uxore dimissus, se alteram duxisse perhibetur Addit : quod ,, apertissimae exi- gunt cauta, ut Ecclesiae, in quibus illa commissa sunt, iudicio,, leveriore purgentur, & non solum in tales Praesul es, sed et- ,, iam in Ordinatores eorum ultio competens proferatur. Sed cir- ,, cumstant nos hinc mansuetudo clementiae , hinc censura iu- stitiae ; nam universae viae Domini misericondia veritas Laicis vero ad ossicium Episcopale delectis, licet uxores haberent , susceptum tenere permittit Sacerdotium ; addit tamen ,,, non praeiudicantes Apostolicae Sed is statutis, nec Beatorum Pa- trum regulas resolventes , quibus salubriter constitutum est , is ne primum, aut secundum , aut tertium in Ecclesia gradum se quisquam Laicorum . . . . ascendat, priusquam ad hoc meri- , tum per legitima augmenta perveniat h) M . Quod & de Maximo quoque Laico statuit, dicens: ,, Maximum quo&ue ex se Laico .... tamen si Donatista iam non est . . . . ab Episco- pali, quam quoquo modo adeptus est, non repellimus dignis, tale Epistola ad Rusticum Narbonensem Epitcopum nota temporis rpistola ad earet, N. scripta creditur post annum 443. eo quia Hermes, qui ζο .... Rustici literas ad Leonem attulit, eo anno nonnili Diaconus erat, sem p. in. ut patet ex inscriptione Narbonensis Ecclesar a Quesnello in Notis recusa , qui tamen in exordio Epistolae Leonis ad Rusticum Archidiaconus dicitur; ergo Epistola post eam inscriptionem , s)u post annum q43. exarata fuit, cum Hermes a Diaconatu ad Archidiaconatum provectus fuit i . S. Rusticus filius fuit Bonos Episcopi , & Nepos ex Matre alterius Episcopi nomine Aratoris . Eius Mater ipsus infantiae & pueritiae curam gessit , &post exacta in Galliarum Scholis studiorum curricula , Romam
misit, ut & in oratoria facultate excoleretur, & Gallicanam s lutionem Romana gravitate temperaret. Sie enim habetur in e-
185쪽
- pistola S. Hieronymi ad Rusticum, quia hune ipsum esse nostrum
s.LLoΜAc. credimus. Hunc hortatus erat S. Doctor, ut Matrem ceu sanctam mulierem veneraretur, ab ea tamen discedere non refugeret,
ut desertum incoleret, seu potius in Monaririum aliquod se reciperet , cum vita coenobilica minoribus obnoxia sit periculis anachoretica, nisi qui hanc malunt, sint probe in virtute instructi &fundati. Hieronymi consilium secutus Rusticus in Monasterium secessit, ubi & Uenerius postea Μassiliensis Episcopus degebat; promotus deinde ad Presbyteratum fuit, quod vaticinatus videtur His ronymus, dum scribens illum hortabatur, ut ita in Monasterio viveret, quasi ad Clerum cooptandus, si forte ab Ecclesia maturiore aetate alsumeretur . Post Presbyteri munus per aliquot annos in Ecclesia Narbonensi exercitum ad ejus urbis Epilcopatum provehitur 7. Idus Octobris anni 427. vel 43o. Frequentia bella inter Gothos Arianos, Romanosque, qui tunc Narnonae rerum potiebantur, difficile ac salebrosum ei praestiterunt Episcopale munus,& dissicultates in immensum auxere scandala in eius Dioecesi exorta ob discordias plebis, & populi, adeo ut vacationem ab Episcopatus laboribus praeoptare 1cripserit S. Leoni, & malle in silentio atque otio vitam degere. At S. Pontifex ab hoc eum consilio r vocare non omittit, scribens: ,, Dicente Domino : Beatus qui ,, perseveraverit usque in finem, unde erit beata perseverantia, ,, nisi de virtute patientiae λ. . . Quod non in eo tantum compu-
M tanda est, quod contra Christianam pietatem aut serro aut igniari bus agitur, aut quibuscumque suppliciis, cum persecutionum saeis vitiam suppleant & dissimi studines morum, & contumaciae ino- ,, bedientiae, & malignarum tela linguarum ... Et si vehemen- tior tribulatio incubuerit, non ita expavescamus, quasi illi ad- ri versitati propriis viribus resilendo, cum & consilium nostrum &es fortitudo sit Christus, ae sine quo nihil possumus, per ipsumri cuncta possumus . . . Permanendum est ergo in opere credito,
se & in labore suscepto. Constanter tenenda est iustitia, & beni-
,, gne praestanda clementia . odio habeantur peccata, non homi- ,, neis. Corripiantur tumidi, tolerentur infirmi, & quod in pec- catis severius castigari necesse est non saevientis plectantur ani ,, mo, sed medentis M. Epistolae suae Consultationes quasdam adiecerat Rusticus circa disciplinam, quarum resolutiones a S. Leone flagitabat . Respondit breviter S. Pontifex, de illis tamen dicens: se Quid sentiendum sit, opportunius quaereretur, si nobis tui conis spectus copia proveniret . Nam cum quaedam interrogationesis modum diligentiae videantur excedere, intelligo eas colloquiisse aptiores esse , quam scriptis Primae itaque inquisitioni re. spondet: si Nulla ratio sinit, ut inter Episcopos habeantur, quiis nec a Clericis sunt electi, nec a Plebibus sunt expetiti, necis a Provincialibus Episcopis cum Metropolitani iudicio consecra-
ti . Qui autem Clerici ab istis Pseudo - Episcopis in Eccleis sis ordinati sunt , quae ad proprios Episcopos pertinebant, &is Ordinatio eorum consensu & judicio Praelidentium facta est, u Potest
186쪽
- potest rata haberi, ut in ipss Ecclesiis perseverent a . Ex
hac responsone pronum est colligere, hos Pseudo- Episcopos veres Q. tamen Episcopali charactere suis e insignitos, suscepto tamen illicita ordinatione , ut tontigit in Armentario Embredunensi deposito in Concilio Rejensi. a. Sic statuit et ,, Alienum est a coninis suetudine Ecclesiastica, ut qui in Presbyterati honore, aut in is Diaconii gradu fuerint consecrati, ii pro crimine aliquo suo peris manuum impositionem remedium accipiant poenitentiae . . . Un
,, de hujusmodi lapsis . . . privata est expetenda secessio b r3. Dicit: se Lex continentiae eadem est Ministris Altaris, quae Epia ,, scopis, atque Presbyteris: qui cum essent Laici, seu Lectores, ,, licite & uxores ducere, & filios procreare potuerunt. Sed cum ,, ad praedictos pervenirent gradus, coepit eis non licere quod li- ,, cuit. Unde ut de carnali fiat spiritale conjugium, oportet, eos nec dimittere uxores, & quasi non habeant se habere e) . Nomine Ministrorum Ecclesiae, qui continentiam servare tenentur, intelligit S. Leo etiam Subdiaconos, ut apparet ex eius epistola ad Anastasium Thessalonicens d). 4. Docet: ,, Aliud eli nupta , se aliud est concubina; hme ancillam a toro abiicere , & uxoremis certae ingenuitatis accipere, non est duplicatio coniugii, sed pro- ,, sectus est honestatis e) . Hic S. Leo de eoneubinis illis servilis conditionis loquitur, quae domino suo legitimo matrimonio
minime conjunme erant, non vero de concubinis illis, quae vere uxores erant, licet secundum leges uxoris titulo non donarentur. M 3. De iis qui in aegritudine poenitentiam accipiunt, & cum re- valuerint, agere eam nolunt ; statuit, ,, non penitus deseren- ,, dos, ut crebris cohortationibus invitati, quod necessario expetimis runt, fideliter exequantur. Nemo enim desperandus est , dum ,, in hoc corpore constitutus est f . 6. De iis, qui iam defi-
,, cientes poenitentiam accipiunt, & ante communionem moriun- tur , docet, is horum causam Dei iudicio reservandam esse, ,, in cujus manu sunt .... nos autem , quibus viventibus non D communicavimus, mortuis communicare non possumus la). 7. Deis his qui dolore nimio perurgente rogant dari sibi poenitentiam, & cum venerit Presbyter daturus quod petunt, si dolor parum is perquieverit, excusant, & nolunt accipere quod offertur , de cemit, is ut poenitentia quae dilata est, cum studiosius petita fue- is rit, non denegetur h . Poenitentes a multis etiam lieitis abnes tinere debent . . . Unct si Poenitens habet causam, quam ne-
187쪽
- se gligere sorte non debeat, melius expetit Ecclesiasticum quam so-β L 'φQ- is rense iudicium a ) ' . Addit: ,, Ρα tenti utilius est dispendia ,, pati, quam periculis negotiationis obliringi b . Nec licet postis poen temiae actionem redire ad militiam saecularem e ). Nihil, D magis congruit ei, qui poenir2ntiam gessit , quam callitas perseo verans; at in adolet centia constitutus timens lapsum incontinen-- tiae iuvenilis, ne crimen sornicationis incurreret , rem videturri fuisse venialem, si praeter uxorem nullam omnino cognoVerit.
In quo tamen non regulam constituimus, sed quid sit tolerabi- ,, lius, aestimamus d . Monachus, qui relicta professsione ad mi- litiam , vel ad nuptias devolutus est , publicae poenitentiae satis.,, factione purgandus est e). Puellae, quae . . . spontaneo iudi- cio Uiginitatis propositum, atque habitum susceperunt, si postea se nuptias eligant, praevaricantur, etiamsi consecratio non accesse- rit . Duplex erat Virginum classis, illarum nimirum, quae vel in Monasterio solemni professione Deo se offerebant, vel lunplici voto Religiosam vellem suscipientes, castitatem profitebantur , degentes apud i uos ; altera erat classis illarum, quae & consecrationis munere donabantur, quaeque consecratio nonnisi quadragenariis Uirginibus donabatur, ut ita tuit idem S. Ponti sex, & quidem a solo Episcopo festivo die. De iis, qui a parentibus Clariis stianis parvuli derelicti sunt, & utrum baptietati sint, non pote ibri inveniri Ρ, statuit, se agendum esse, ut renalcantur: ne maniri feste pereant, in quibus quod non ostenditur gestum, ratio nonis sinit, ut videatur iteratum g . De iis vero, qui nesciunt, in se qua secta baptigati sint ' , decernit; se quoniam quolibet modori formam baptismi acceperint, baptigandi non sunt, sed per ma-M nuum impositionem invocata Spiritus Sancti virtute, quam abis Haereticis accipere non potuerunt, Catholicis copulandi sunt h) . Petierat Rusticus: o De iis, qui parvuli quidem baptietati, & a,, Gentilibus capti sunt, & cum illis Gentibus convixerunt , cum se ad Romanam adhuc iuvenes venerint Ecclesiam , si communionem se petierint quid foret observandum. Respondet S. Leo : ,, Si se convivio solum gentilium, & immolatiliis usi sunt, possunt ie- iuniis, & per impositionem manuum purgari; si autem Idolais adoraverunt, aut homicidiis vel fornicationibus contaminati sunt, ,, ad communionem eos nisi per poenitentiam publicam oportet ad- ,, mitti . Hic sermo est de impositione manuum a confirmatione , & publica poenitentia distincta. ε'istori ad In hac epistola statuit S. Leo , ut quicumque ad Sacerdotium ,
Cani paniis . Vel viduarum mariti, vel habentes numerosa coniugia, vel ter vi
188쪽
eum snt, promoti suerint, ab Ecclesiasticis ossiciis iidem arceren tur. Quod si qua emerserit dissicultas, sibi specialiter disculsionis S LEO G.
curam vendicat a . Denunciat etiam: ,, quod si quis fratrum se contra hae constituta venire tentaverit, & prohibita fuerit auiuq admittere, a suo se noverit ossicio submovendum . . . Ne quid ,, vero sit, quod praetermissum a nobis forte credatur, omnia De- se eretalia Constituta tam beatae recordationis Innocentii , quam o- . mnium Decretorum , quae de Ecclesiasticis ordinibus, & Cano- num promulgata sunt disciplinis . . . . cullodiri debere m. nda se mus h . Ex quibus verbis apparet manifeste, etiam S. Leonis aevo Decretalium Pontificiorum Codicem extitit se. Consuetudo erat Summorum Pontificum post S. Damasum , & Epistola ad
Siticium Thessalonicensibus Episcopis vices tuas committere in re =bis
gimine Ecclesiarum Illyrici. Haec cura iam Ana usio demandata tan per li- fuerat a Sixto III. saltem anno 4ῖ3. At cum Thessalonicensis Anti- ά d b, stes S. Leonem ejus loco sustectum fuisse comperisset, per Preς byterum ut Anastasii-
Nicolaum idem munus sibi confirmari postulavit. Annuit i ibenter S. Iz . de
Leo epistola data pridie Idus Ianuarii anni 444. lcribens: se se beatae 4. al. 6. p. se recordationis Stricii exemplum sequi, qui lanctae memoriae Anis 'q se praedecesibri suo bene de Apostolica Sede tunc merito, & rebus,, post sequentibus approbato certa tum primum ratione commisit,
,, ut illam Provinciam positis, quas ad diiciplinam teneri voluit, ,, Ecclesis subveniret se . Sicque illum hortatur: se Credita
itaque tibi gubernacula pervigil tene, & mentis tuae oculos per se omnia, quae curae tuae Videas injuncta. circumfer . . . I. his, ,, qui disci inam labefactare nituntur, Obsistens. . . Per comm l l sagri tibi Provincias tales Domitio Sacerdotes, quibus lota vita , &M clericalis ordinis ii affragentur merita , conlecrentur. Nihil gra- 'M tiae personali, nihil redemptis permittas licere suffragiis . Jubet, is ne quisquam credat posse ad Sacerdotium pervenire, qui se uxorem, antequam Christi gratiam consequeretur, accepit, qua ,, deficiente alteram post baptismum conjunxerit sibi d ) . Mandat praeterea r ,, Nullus te inconsulto per illas Ecclesias ordinetur Antistes: ita enim fiet ut sint de eligendis matura judicia, dum tuae dilectionis examinatio formidetur . Quisquis vero a Metropolitanis Episcopis praeter tuam notitiam fuerit ordinatus , nullam sibi apud nos status sui noverit esse firmitatem . . . singulis autem Metropolitanis sicut potestas ista committitur, ut in suis Provinciis ius habeant ordinandi, ita eos Metropolitanos a te volumus ordinari maturo tamen & decocto iudicio se) - . Decernit etiam, ut D Occurrat, nec
t ,, ad Synodum quisquis fratrum fuerit evocatus, sanctae congregationi te deneget, in qua maxime
189쪽
is constituendum esse noverit, quod ad Disciplinam poterit Eeel si fasticam pertinere. Melius enim omnis culpa vitabitur, si interis Sacerdotes Domini collatio frequentior habeatur; & emendatio- ,, ni pariter & caritati plurimum praestat adunata societas. Illie si
is quae causae natae fuerint . . . ita poterunt terminari , ut contentio,, nulla resideat . . . si Qua vero causa major evenerit . . . rela-- tio tua missa nos consulat, ut revelante Domino . . . . quod se ipse nobis adspiraverit, rescribamus . . . . ut enim auctoritatem ,, tuam vice nostra te exercere volumus, ita nobis quae illic comis poni non potuerint, vel qui vocem appellationis emiserit pro Tra- ,, ditione veteris instituti, & debita Sedis Apostolicae reverentia , se reservamus a) M. Conqueritur etiam: ,, a quibusdam fratribus,, solos Episcopos tantum diebus Do*inicis ordinari; Presbyterosis Vero & Diaconos . . . passim quolibet die dignitatem ossicii Sa- ,, cerdotalis accipere, quod contra Canones ac Traditiones Patrum se uiurpatum , ait , atque corrigendum committit . Interstitia quoque servanda iubet, scribens t is Per longa temporum curricula is qui Sacerdos, vel Levita ordinandus est, per omnes Clericalis se ossicii ordines provehitur . In Epistola vero ad Episcopos Μetropolitanos per Illyricum constitutos paria praebet monita , &inlinuat decreta.
rpistol. Duae hae Epistolae S. Hilarium Arelatensem Episcopum respi-k6ν,, cd ciunt . Hie QS. Episcopus Romam venit circa finem antiae . ni 444. eausam suam acturus adversus Celidonium : at eum nec Pontificem persuadere pos et , nec eius Concilium, Roma se proripuit. Eius inopinatum discessum indigne serens S. Leo , binas dedit ad Episcopos Galliae Epistolas, in ovarum altera i quae brevissima est . monet Viennensis Provinciar Episcopos, se ius Μetro-toliticum ab Ecclesia Arelatensi ad Uiennensem transtulisse. Veruma e Epistola dubiae est fidei r ) ; quippe quae data scribitur 4.
Consulatu Ualentiniani cum Avieno ; cum numquam hic Imperator Consulatum cum Avieno gesserit, & eum Valentinianus quarto Consul renuntiatus fuit , S. Leo nondum Pontificalem Cathedram conscenderat. Stylus quoque Epistolae a Leonino discordat , nullaque probabilis ratio potest afferri, cur binas Epistolas de eodem argumento eisdem Episcopis uno tempore conscripserit. In altera vero, quae fusior est b , primo narrat controversiam eum Hilario ob depositionem Celidonii , dum scribit: - Illis compe is tum, Apostolicam sedem pro sui reverentia a vestrae etiam Pro- vinciae Sacerdotibus innumeris relationibus esse consultam, & per
D diversarum . . . appellationem causarum aut retractata, aut conis firma- a Ibid. cap. s. r Immo merito inter spurias reiecerunt Editores Ballerint, qui eam in Appendice collocarunt pag. rωρ. additis suae opinionis non conte
190쪽
is firmata suisse iudicia . . . Hilarius vero Ecclesiarum statum , & --
is concordiam Sacerdotum novis praesumptionibus turbaturus excessit, s-LLO MAG.
,, ita suae nos cupiens subdere potestati, ut se beato Apostolo Pe- tro non patiatur esse subiectum a ). Absolutus est Celidoniug,, Episcopus , quoniam se iniuste Sacerdotio fuisse deiectum mani
,, festa testium responsione, ipso etiam praesente, monstraverat, ita ,, ut quod Hilarius nobiscum residens posset apponere non haberetis b , & denique concludit: se Nec ultra Hilarius audeat con- ,, ventus indicere Synodales, & Sacerdotum Domini iudicia se in-ri terserendo turbare. Qui non tantum noverit se ab alieno iure se depulsum, sed etiam Viennensis Provinciae, quam male usurpav ,, rat, potestate privatum c ; & fratrem ac Coepiseopum no- ,, strum Leontium hae, si vobis placet, dignitate volumus decora - ' ,, ri, ut praeter eius consensum alterius Provinciae non indicetur a ,, vestra sanctitate Concilium , & a vobis omnibus , quemadmo-
,, dum vetustas eius & probitas exigit, honoretur d . Cum Dioscorus I Archidiaeonus Alexandrinus ad Episcopa- Epistola ad tum huius Ecclesiae fuisset assumptus post S. Cyrilli obitum, misit
anno 444. Romam Presbyterum Polsidonium, ut de sua ordinatio. εas. ne Sanctum Leonem certiorem redderet. Respondit S. Pontifex Ir.
Kal. Iulii anno 443., nonnullas illi mittens servandas instructiones ei rea Clericorum ordinationes , & Sacrificii celebrationem. De ordinationibus autem sic scribit: Non passim diebus omnibus Sa- ,, cerdotalis, vel Levitica ordinatio celebretur , sed post diem Sa ,, bati eius noctis, quae in prima Sabbati elucescit, exordia deli- ,, gantur, in quibus his, qui consecrandi sunt, ieiunis, & a jeju-- nantibus sacra benedictio conferatur e . De Sacrificio vero se monet r se Cum solemnior quaedam festi vitas conventum populiis numerosioris indixerit , & ea Fidelium multitudo convenerit , ,, quam recipere Basilica smul una non posmit , Sacrificii oblatiori indubitanter iteretur , ne his tantum admissis ad hane devotio- ,, nem qui primi advenerint, videantur hi, qui postmodum conflu- ,, Xerint, non recipi , cum plenum pietatis atque rationis officium is sit, ut quoties Basilicam , in qua agitur, praesentia novae plebis,, impleverit, toties Sacrificium lubsequens offeratur M. Haec enim erat & Romanae Ecclesiae conluetudo , ex qua pronum esteolligere, tum Romae , tum Alexandriae etiam in solemnioribus diebus
a Ibid. cap. 3. pag. 63α b Ibid. cap. 3. cJ Ibid. e. 3. G Ibid. cap. O. r) Hic est ille idem, qui Eutychetis errores postmodum defendit,
aususque est in S. Leonem excommunicationis sententiam proferre: at dein
positus ipse suit in Concilio Constantinopolitano anno 43o. ct postmodum ad Chalcedonense Concilium citatus anno 43 I. iterum omnium calculo damnatus fuit, ct Episcopatu dejectus. ce) Ibid. cap. I. Pag. 629. f Ibid. c. a. pM. 63r.