장음표시 사용
191쪽
-- diebus non nisi unum consuevisse celebrari Sacrificium. Claudit de- -LLO MA*- nique Epistolam , scribens : ,, Possidonio Presbytero hanc ad fra- is ternitatem tuam Epistolam dedimus preferendam , qui nostrisse Procellionibus, atque ordinationibus frequenter interluit . . . . si quid in omnibus Apollolicae auctoritatis teneremus , agno-
ri,istola ad Analla o Thessalonicensum Antistiti, cui vices suas per Illyri-mbratil cum commiserat S. Leo, plura exhibet Ecclesiastica monita fidelitereenient x K. cullodienda. Monet itaque, se ut is qui ordinandus est . . . . non in 'si' is laicus , non neophytus, nec secundae coniugis sit maritus , aut
is qui unam quidem habeat, vel habuerit, sed qui sibi viduam co- ,, putarit b . Deinde iubdit i se Nec Subdiaconis quidem carna-
,, te connubium conceditur ... Quod si in hoc ordine, qui quartus,, a capite eli , dignum est cullodiri , quanto magis in primo aut ,, secundo, vel tertio servandum et , ne aut Levitico aut Presby- terati honore , aut Episcopali excellentia quisquam idoneus exi- ,, stimetur, qui se a voluptate uxoria necdum frenasse detegitur c . . . Cum de Summi Sacerdotis electione tractabitur , ille o - , , mnibus praeponatur, quem Cleri Plebisque consensus concorditer ,, postulaverit. ita ut si in aliam sorte personam partium se vota
se diviserint, Metropolitani iudicio is alteri praeferatur, qui maio- ribus & studiis iuvatur & meritis d . De Conciliis autem
sic statuit: ,, ut hini Conventus per annos singulos habeantur , ut ,, de querelis iudicetur . . . . Si vero de maioribus peccatis causa ,, nascitur, quae Provinciali nequeant examine definiri . . . frater- ,, nitatem tuam de totius negotii qualitate Metropolitanus curabit ,, instruere . . . ut si nec tuo res fuerit sopita iudicio, ad nostramis cognitionem . . . transferatur e) . De Conciliis vero Generalibus totius Illyrici statuit : - Si causa aliqua maior extiterit , se ob quam rationabile ac necessarium sit fraternum advocare con- ,, ventum, binos de singulis Provinciis Episcopos, quos Metropo- litani crediderint esse mittendos , ad fraternitatem tuam venire,, sussiciat, ita ut a praestituto tempore non ultra quindecim dies ,
,, qui convenerint, retardentur f . . . . Si autem . . . . diversa se tuerit eorum a tua voluntate sententia, ad nos omnia sub gesto- ,, rum tellificatione referantur , ut remotis ambiguitatibus , quod
,, Deo placet decernatur g . De Episcopis vero sic statuit ris Si quis Episcopus C i. itatis suae mediocritate despecta administra- tionem loci celebrioris ambierit, & ad maiorem se plebem qua-
,, cumque ratione transtulerit, a Cathedra quidem pellatur aliena,
,, sed carebit & propria r ut nec illis praesideat , quos per avari- ,, tiam concupivit, nec illis , quos per superbiam sprevit h) . De
192쪽
De Clericis vero se monet M : Alienum Clericum invito Episcopo,, ipsius nemo sulcipiat, nemo sollicitet . . . Transfugam vero Cle se ricum ad suam Ecclesiam Metropolitanu; redire compellat a . Denique Anastasium ejusque Coepiscopos ad concordiam hortatur , dicens: is Hortor, & moneo, ut quae pie sunt ordinata, si lubri - terque disposita, nulla concertatione turbentur . . . . Connexio,, totius corporis unam sanitatem, unam pulchritudinem facit , &is haec connexio totius quidem corporis unanimitatem requirit, sedis praecipue exigit concordia Sacerdotum. Quibus cum dignitas sitis communis, non est tamen ordo generalis : quoniam inter beati Lis simos Apostolos in s militudine honoris quaedam fuit discretiose potestatis, & cum omnium par esset electio , uni tamen datum is est, ut caeteris praeemineret b .Pri lcillianistae aevo S. Leonis Hispanias sua haeresi infecerant, & Epistola vi praesertim Galla ciae Provinciam . Hinc S. Turribius Asturicensis Iἔesse PE pilcopus una cum Episcopo Idacio strenue adversus illos dimi- sem Epistocavit. Priscillianillarum blasphemias ad sexdecim eapita redaEtas
S. Leoni misit , qui illas sngillatim refutandas in hac Epistola suscepit. Primo itaque ,, impie sentiebant de Trinitate Divina , se qui & Patris , & Filii, & Spiritus Sancti unam atque eamdemri asserunt esse personam . . . quod blasphemiae genus de Sabellii ,, opinione sumpserunt , cuius Discipuli etiam Patri passiani meritori nuncupantur , quia si ipse est Filius qui & Pater , Crux Filii se Patris est passo M. Huic errori fidei Catholicae veritatem O ponit S. Leo, is quae Trinitatem Deitatis sic homou u confitetur, is ut Patrem , M Filium , & Spiritum Sanctum sne confusione in-
-,s, sine diffrrentia credit aequalesillae, dari in Deo se procelliones,, quarumdam virtutum, quas ipse essentia sua praecesserit Atilio, refutat S. Leo ostendendo, se illos Arianorum suffragari erro-
,, ri dicentium, quod Pater prius Filio sit , qui fuerit aliquando se sine Filio, & tune Pater esse coeperit, quando Filium genuerit. Sed sicut illos Catholica Ecclesia deteilatur, ita & illoς, qui pu- is tant unquam Deo id, quod eiusdem est essentiae, defuisse. Quem se scut mutabilem, ita & proficientem dicere nefas etl. Quam e-
, , nim mutatur quod minuitur, tam mutatur quod augetur ιι .
Effutiebant tertio Priscillianistae, ideo is unigenitum dici Filium se Dei, quia solus sit natus ex Virgine. Quod utique subdit S. D Leo non auderent dicere , nisi Pauli Samosateni & Photini
,, virus hausissent, qui dixerunt, Dominum Jesum Christum , an ,, tequam nasceretur ex Maria Virgine, non fuisse. Si autem illi ,, aliud de suo tensu intelligi volunt, neque principium de Matre
193쪽
m- is dant Christo, asserant necesse est , non unum esse Filium Dei , λ Q. sed alios quoque a Summo Patre genitos, quorum hic unus sitis natus ex scemina , & ob hoc appelletur Unigenitus et quia haneo nascendi conditionem alius Filiorum Dei nemo susceperit a .
4. Jeiunabant Priscillianistae ,, in die Natalis Domini, sicuti & in ,, die Dominico, qui est dies Resurrectionis Christi. Quod utique is faciunt observat S. Leo ) , quia Christum Dominum in vera
,, humana natura natum esse non credunt, sed per quamdam illu- ,, sionem ostentata videri volunt, quae vere non fuerunt; sequentes,, dogma Cerdonis, atque Μarcionis , & cognatis suis Manichaeis is per omnia consonantes b . 3. Asserebant, se animam hominis ,, divinae esse substantiae, nec a natura conditoris sui conditionis no- ,, strae distare naturam . Quam impietatem subdit S. Leo ) ... ,, ex Manichaeorum opinione manantem Catholica fides damnat , se sciens nullam tam sublimem, tamque praecipuam esse facturam , ,, eui Deus ipse natura sit . . . & cum dicunt humanam animam,s dianae esse substantiae , non intelligunt nihil se aliud dieere , ,, quam Deum esse mutabilem , & ipsum perpeti quidquid potestis naturae ejus inferri sc) Errabant praeterea Priscillianista dieentes: is quod Diabolus nunquam fugit bonus, nec natura ejus,, opificium Dei sit, sed eum ex chao & tenebris emersisse .... ,, Cum fides vera inquit S. Leo ), quae est Catholica, omnium se ereaturarum sive corporalium sive spiritualium bonam eonfiteatur se substantiam , & mali nullam esse naturam, quia Deus, qui uniis versitatis est conditor, nihil non bonum fecit. Unde & Diabolus se bonus eflet, si in eo quod factus est permaneret.' Sed quia nais turali excellentia male usus est . . . . non in contrariam transitis substantiam, sed a summo bono, cui debuit adhaerere , descivit,, d . T. Cum Μanichaeorum profanitate eonveniebant & Priis stillianistae; is quod nuptias damnarent, & procreationem nascens, tium perhorreicerent , non advertentes subdit S. Leo , quia ,, non est illic libertas turpitudinis, ubi & pudor Matrimonii servi vatur, & spes sobolis e) μ. 8. Refutat etiam illorum impi tatem , qui dicebant, ri plasmationem humanorum corporum Dia-- boli esse figmentum M , dicens i se haec esse figmenta Daemonum ,
is quae non in foeminarum ventribus formant homines, sed in hae- reticorum cordibus tales fabricantur errores f) . q. Dum filios adoptionis dicebant Priscillianistae ex mulieribus quidem natos, sed ex Spiritu Sancto esse conceptos, a fide Catholica dissentire ostendit S. Leo, is suae docet, omnem hominem in corporis animaeque is substantia a Conditore uni versitatis formari atque animari interri materna viscera . . . sed regenerationis Sacramento subveniente , quo b uid. cap. 4. pag. 699.
194쪽
A quo per Spiritum Sanctum promissionis filii renascuntur, non In -
mero carnis , sed in virtute baptismi. Unde & David , qui s.Lεο Μεφ- is utique erat promissionis filius, dicit ad Deum: mutis tuae fece- runt me , s plasmaverunt me. Et ad Ieremiam Dominus ait r,, Pra quam re formarem in utero , novi re , s in vuIva matrisse tuae fanfiseaυι te a . io. Cum fides Catholica constanter &veraciter praedicet, quod animae hominum , priusquam suis inspirentur corporibus, non fuerint, illius hostes se ostendebant Priscillianistae docentes, is animas, quae humanis corporibus inseruntur ,
se fuisse sine eorpore, & in caelelli habitatione peccasse , atque obis hoc a sublimioribus ad inferiora delapsas . . . & corporibus eo ,, clusas h . II. Nullum etiam dicit S. Leo elle in Ecclesia Catholica Priscillianistis locum , quia ,, fatalibus stellis animas ho- ,, minum, & corpora opinantur obstringi se . Ia. Et quod sub ,, aliis potestatibus partes animae, & sub aliis corporis membra de- , , scribunt , & qualitates interiorum praesulum in Patriare harum nominibus statuunt, quibus e diverso fgna siderea , quorum vir- , , tuti corpora subjiciuntur, opponunt d . II. Desipiebant etiam Priscillianistae docentes , is quod omne corpus Scripturarum ,, Canonicarum sub Patriarcharum nominibus accipiendum st: quia illae duodecim virtutes, quae reformationem interioris hominis ,, Perantur, in horum vocabulis indicentur . . . sed hane impiam
,, vanitatem inquit S. Leo despectui habet Christiana sapien- tia e) . i4. Inter fabulas vero enumerat doctrinam Priscillianistarum dicentium, quod sub potestare siderum atque signorum proterrena qualitate teneamur f . Cum Siciliae Episcopi solerent se baptismi Saeramentum fre- Epistola ad is quentius in die Epiphaniae, quam in Paschali tempore celebra- , EIi , I, , re , ut diem venerarentur, quo Christus baptisma suscepit, ab pax. ras. nae tonsuetudine eos revocare studuit S. Leo . & ad disciplinam Sedis Apostolicae, a qua ordinationem susceperant, reducere, quare illis hane Epistolam 3 a. Kal. Novemb. anni 440. dedit , in qua primo dicit, se se malle & censuram necessariam temperare, & eos ,, ratione apertissimae veritatis initi uere ρὶ . Deinde subdit :,, universos Christi dies innumeris conseeratos suisse virtutibus, &ri in eunctis etiam actionibus Sacramentorum mysterium coruscasse, ,, sed aliter quidem signis denuntiari , aliter rebus impleri r necis quaecumque numerantur in operibus Salvatoris , ad tempus pos- si se pertinere baptismatis h . . . Proprie enim in morte Crucio fixi, & in resurrectione ex mortuis potentia baptismatis novam
195쪽
creaturam condit ex veteri . . . . dum in baptismatis regula &mors intervenit interfectione peccati , & sepulturam triduanam imitatur triduana demersio , & ab aquis elevatio resurgentis est instar de sepulchro Additur sane huic observantiae etiam Pentecostes ex adventu Spiritus Sancti sacrata solemnitas. . . eos quos a die Paschae aut molestia infirmitatis, aut longinquitas itineris, aut navigationis dissicultas interclusit . invitans, ut quili
bet necessitatibus impediti , desiderii sui effectum dono Sanctiis Spiritus consequantur a '. Quod confirmat exemplo Petri ,
si qui in ipso die, quo omnem credentium numerum promissus Spi- ritus Sancti replevit adventus, trium millium populum sua praeis dicatione conversum lavacro baptismatis consecravit sh M. Statuit tamen S. Pontifex, ut is in mortis periculo , in obsidionis din crimine , in persecutionis angustiis , in timore naufragii nullo is tempore hoc verae salutis singulare prassidium cuiquam denege-- tur se Rationes deinde refellit, quae in favorem consuetudinis conserendi Baptismatis in die Epiphaniae afferri possent, scribens: ,, Quidam putant, quod in eo die Dominus ad baptismum
Sancti Joannis accesserit, & illius baptismi aliam fuisse gratiam ,
aliam sui de rationem . . . Dominus enim nullius indigens reminis sone peccati sic voluit baptigari , quomodo voluit & circumci- ,, di . . . Tunc vero regenerationis potentiam sanxit , quando deis latere ipsius profluxerunt sanguis redemptionis , & aqua baptis-- matis d) . Denique illiς mandat, ut se singulis annis . . . . terni semper ex vobis ad diem tertium Kal. Octobris. Romam fraterno Concilio sociandi indissimulanter occurrant, qUOniam ... facilius poterit provideri, ut in Ecclasis Christi nulla scandala , nulli na icantur errores . Denique sic Epistolam claudit et se Haec per fratres & Coepiscopos nostros Bacilium , atque Pascha sinunt ad vestram volumus notitiam pervenire. Quibus referentibus co- ,, gnoscamus, quam reverenter a vobis Apostolicae Sed is instituta serventur e '. Data est haec Epistola ia. Kal. Novembris an-
Tristola ad Eutyches I ), priusquam lineseos suae virus diffunderet , S. Leoni scripserat, quod se Nestoriana haeresis quorumdam studiis rursus diar. ,. pullularet . Sollicitudinem suam ex hac parte sbi placuisse , respondet S. Leo, addens: is Nos autem cum plenius, quorum hoc
bat, unam esse in Christo naturam, cum humana fuerit a divina absorpta. Damnatus fuit a S. Flaviano Episcopo Constantinopolitano. At anno insequente Dioscori opera habitum fuit Concilium illud, quod appellatum fuit Iaryocinium EDesinum , in quo Eutychetis haeresis adprobata fuit . At anno Osa. in generali Chalaedonensix Concilio ejus haerens anathemate
196쪽
is improbitate fiat, potuerimus cognoscere, necesse eis, a laxit ante om*mmaeis Domino, providere M. Dat eil haae epiliola S. eonis Kal. s. o o. Iunii anno 448. Alteram eodem anno scripsit S. Leoni Epistolam Eutyches , in τ=istola ad qua conqueritur i. a Flaviano I communione privatum Euse- trui '' . bio Dorylaeensii Episcopo accusatile. , , Et quidem subdit libel- τh.Mollusti,, lis statim subscliptione mea his addita obtuli scripta ollei, L ns de ,, sancta fide profestionem meam. Sancto autem Flaviani, Archiepiscopo neque libellum fulcipiente, neque ut legeretur iubente ,
audiente tamen &. responderi se me ipsis verbis fidem, quae Ni is caece exposita est a S. Synodo, confirmata vero apud Ephesum exis petebat duas naturas fateri, N. anathemati Tare eos qui hoc ne- ,, garent. Ego autem metuens dei nitionem a Synodo nec adimem re, nec addere verbum contra expositam fidem a S. Synodo Ni- is caena . Sciens vero, Sanctos di Beatos Patres nostros Iulium ,
,, Felicem, Athanasium , Gregorium Sanctissimos Episcopos refu-
tantes duarum naturarum Vocabulum, & non audens de natura se tractare Dei . . . aut anathemati Zare supradictos Patres nostros,ri rogabam, ut innotescerent illa Sanctitati vestrie , & quod vobisse videretur iudicaretis , omnibus modis me secuturum quae proba Ι- , , setis sa . Sed nullo eorum quae a me dicebantur audi: o abru-- pta Synodo publicaverunt deiectionis sententiam b) . . . . Ad is vos igitur religionis defensores . . . confugio, nihil novum induis cens contra fidem c . Huic Epulo adiunxit Eutychestum libellum Dorylaeensis Episcopi advertus ipsum , tum suum ad Flavianum oblatum. Censent nonnulli, opera Chrysaphii Eunuchi Protectoris sui impetrasse Eutychen Epistolam a Theodosio a Imperatore ad S. Leonem, qua hic Princeps nullam habens de gestis Constantinopoli mentionem, nec de Eutychetis ab Ecclesiastica
communione segregatione, rogat sibi mitti de toto negotio amplam expositionem , edoceri cupiens , qui inam novus error contra fidem insurgeret, ut omnem posset divisonem extinguere
Acceptis itaque a Flaviano S. Leoni; litteris, illi respondit, narraus, Eutychetem se antiqua impii Valentini, & Apollinaris mari la dogmata renovare . . . . dicens , Dominum Nolirum Iesum
t) S. Flavianus, qui Proculo in Sede Constantinopolitana successit, ais
cerrimus sitit fidei adversus Eutycheten defensor. in pseudo. Synodo latroiscinali Ephesina praeside Dioscoro Alexandrino clamnatus depositusque fuit, immo ita vulneribus in ea Synodo confossus, ut post triduum obierit.
xiae filius, & S. Pulcheriae frater. obiit nullis relictis filiis s. Kal. Augusti anni 43o. Codicem Thuodosianum dictum publieavit s. Kal. Martii anno 438. Post ejus obitum Pulcheria eligendum curavit in Imperatorem Narcianum .
197쪽
Christum mon oportere in duabus naturis post inhumanationem ε- ο M Q. in una nimi: entia & in una persona a nobis agnoscendum, ne- ,, que carnem Domini nobis consubstantialem esse .... ipsum au- ,, tem Dominum non assumpsisse ex Virgine carnem nobis conlabori stantialem, sed Domini corpus non esse quidem corpus hominis p,, humanum autem corpus esse, 'uod ex Virgine est a . . . sta- Oue propter haec . . . cum accusatum a religiosissimo Episcopo E sebio, & occurrentem ad Sanctum Concilium, propriaque voceri quid ipse sentiret Patribus Synodi detegentem, ut qui alienus sitis a vera fide , deposuimus , prout Sanctitatem vestram docebunt ,, cuncta super eo confecta acta, quae & misimus eum nostris lit- teris. aequum est . . . ut hoc quoque doceamini r idem iustaeis di eanonicae depositioni subiectus cum debuisset saltem secundis,, curare priora , nec non per exactam poenitentiam .... Deum
M placare , & cor noti rum valde in lapsu eius contristatum vera se resipiscentia delinire; non solum id non fecit, quinimmo per ori mnia eon nisus et sanctissimam hujus loci Ecclesiam turbare, ta- ,, bulas publice proponens contumeliarum & maledictorum plenas , o & insuper haec, preces offerens piissimo . . . Imperatori, eas ue,, arrogantia & petulantia resertas . . . . dicens se tempore iudieii,, libellos Appellationis tradidisse nobis , & Sanctae Episcoporum ,, tunc praesentium Synodo , atque appella ste ad Sanctitatem ve- stram , quod nequaquam ab eo factum est , sed in hae quoque is parte fefAlit velut pater mendacii, se vestris auribus subrepturum se arbitratus. Commotus igitur, Sanctissime Pater, ab omnibus , is quae ausus est . . . solita fiducia utere , & vendicans communemo rem, sanctarumque Ecclesiarum compositionem dignare per pro- ,, prias quidem litteras luffragari depositioni canonicae adversus eum is fastae e confirmare vero & piissimi nostri Imperatoris fidem, , b . Huic epistolae primo S. Leo respondit brevi calamo per Hodanum Constantinopolim petentem , pervenisse ad eum Flaviani litteras, dicens. S. addens r o De h c re plenius per eum, qui ad se nos tuae dilectionis portavit Epistolas, rescribemus, ut fraternita- , , tem tuam quid de tota causa eonstitui debeat, instruamus. Nonis enim patiemur , aut illum in suae persuasionis pravitate persis .is re, aut dilectionem tuam diutina adversae partis impugnatione
vixistola M At lasori Epistola data 3. Idus Iunii anno 44ς. iterum Flavianum de receptis ejuς litteris certiorem facit, & fuso calamo pas. εοι. ac diluςide de Incarnatione versat quantionem , errores tum Nestorii, tum Eutychetis veritati catholicae adversos funditus subruens. γstendit, secundum in errorem ideo lapsum, quia ,, non ad prophe- ticas
198쪽
,, tieas Voces, nee ad Evangelicas auctoritates, sed ad semetipsum --- is recurrit . . . & ne ipsius quidem symboli initia comprehendit . se Et quod per totum Mundum omnium regenerandorum voce d se promitur, illius adhuc senis corde non capitur a . . . Hi suis quidem profitentur, credere se in Deum Patrem omnipotentem ,
- & in Jelum Christum Filium ejus unicum Dominum nostrum , se qui natus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine. Quibus tri-
,, bus sententiis omnium sere haereticorum machinae destruuntur . se Cum enim Deus & omnipotens & Pater ereditur, consempite si nus eidem Filius demonstratur , ita in nullo a Patre differens , ,, quia de Deo Deus, de omnipotente omnipotens, de aeterno natus is est coaeternus , non posterior tempore , non inferior potestate iis non dissimilis gloria. non divisus essentia idem vero sempiterni genitoris unigenitus sempiternus natus est de Spiritu . Sancto , &ri Maria Virgita. Quae nativitas temporalis illi nativitati divinae ,, & sempitemat nihil minuit, nihil contulit , sed totam se repa- ,, rando nomini, qui erat deceptus, impendit, ut & mortem vinis ceret, & Diabolum, qui mortis habebat imperium, sua virtuteri destrueret. Non enim superare possemus peccati & mortis au-- ctorem, nisi naturam nostram ille susciperet , & suam saceret ,ri quem nec peccatum contaminare , nec mors detinere poterat .
is Conceptus quippe est de Spiritu Sancto intra uterum Matrisse Virginis, quae illum ita salva Virginitate edidit, quemadmodum ,, salva Virginitate concepit b . Quam doctrinam S. Pontifex pluribus eonfirmat Scripturae testimoniis, in quibus veram a Verbo carnem assumptam legimus. Illum siquidem Evangelii a filium vocat David, & Abraham, & S. Paulus ait et Fatius es ex semine David secundum earnem ς ae illi promissionem adaptat ad Abraham factam , In femine tuo benedicentur omnes gentes . . Isaiae quoque vaticinium de Christo est intelligendum: Ecce Virgo concipiet, o pariet filium , oe vocabunt nomen eius Emmanuel ἰ& aliud et Puer uatus es nobis, FKus datus es nobis. Nec Evangelista se frustratorie loquens Uerbum diceret earnem factum, ut ea 'is ditus utero Virginis Christus haberet formam hominis , & non
se haberet materni eorporis veritatem . . . . Foecunditatem enim
se Virgini Spiritus S. dedit, veritas autem corporis sumpta de coGM pore est e . Natura inviolabilis naturae est unita passibili . . . D ut unus atque idem mediator Dei & hominum nomo Iesus se Christus, & mori posset ex uno, & resurgere ex altero .... ,, Nostra autem suscepit, quae in nobis ab initio Creator condidit, is & quae reparanda suscepit. Nam illa quae deceptor intulit , R,, homo deceptus admisit , nullum habuerunt in Salvatore vesti- gium . . . Assumpsit sermam servi sine sorde peccati , humana
199쪽
.. augens, divina non minuens a) . . . Qui enim verus est Deus, AzoΜM- ,, idem verus est homo, & nullus est in hae veritate mendacium , ,, dum invicem sunt & humilitas hominis & altitudo Deitatis. Sie-
,, ut enim Deus non mutatur miseratione, ita homo non consumitur dignitate. Agit enim utraque forma cum alterius commu-
, ε, nione 'uod proprium est , Verbo scilicet operante quod Uerbi ,, est , & carne exequente quod carnis est. Unum horum coru- ,, lcat miraculis , aliud succumbit injuriis . Quae omnia S. Pontifex lexcentis confirmat testimoniis tum ex Evangelio, tum ex
Pauli Apostoli Epistolis, subdens: se Unus idemque vere Dei fi- se lius & hominis filius. Deus per id quod in principio erat 'mis hum, oe Verbum erat apud Deum, edi Deus erat Verbum; is homo per id quod Verbum caro fastu' es , O habitavit in no-
,, bis . Deus per id quod omnia per tuum facta Iunt, edi sine,, ἐυο factum es nihil f homo per id quod fastus est ex muliere,
,, s attus sub lepe . Nativitas carnis manifestatio est humanae na- ,, turae , partus Virginis di vinae est virtutis indicium . Infantia se parvuli ostenditur humilitate cunarum, magnitudo Altissimi deelais ratur vocibus Angelorum . . . Herodes impie molitur occidere. . . se quem Magi gaudent suppliciter adorare . Iam cum ad Prmur is loris sui baptismum venit, ne lateret quod carnis velamine divi- ,, nitas tegebat, vox Patris. de caelo intonans dixit: Hie est Filius is meus dilesius, tu quo mihi bene complacesi. Quem itaque sevise hominem diabolica tentat astutia, eidem sicut Deo angelica fa- mulantur officia . Esurire, sitire, lassescere, atque dormire, ,, evidenter humanum est . Sed quin sue panibus quinque milliari hominum satiare, & largiri Samaritanae aquam vivam, cujus se haullus bibenti praestet, ne ultra jam sitiat, supra dorsum marisis plantis non desidentibus ambulare, & elationes fluctuum incre-- pata tempestate consternere, sine ambiguitate divinum est . . . . se Non ei uidem nature est flere miserationis affectu amicum mor-M tuum, & eumdem remoto quatriduanae aggere sepulturae ad vocisis imperium excitare redivivum ; aut in ligno pendere, & in no- , , ctem luce conversa omnia elamenta tremefacere; aut clavis eru-- cifixum esse , & paradis portas fidei Latronis aperire. Ita non ejusdem naturae est dicere: Ego est Pater unum fumus, & dice- re : Pater γnajor me est. Quamvis enim in Domino Jesu Chri-M sto Dei, & hominis una persona sit, aliud tamen est, unde in se utroque communis est contumelia, aliud, unde communis est glo- ria b A. Propter hanc igitur unitatem personae in utraqueis natura intelligendam & filius hominis legitur descendisse de Cae- , , io, eum Filius Dei carnem de ea Uirgine, de qua est natus , M alsumpserit. Et rursus Filius Dei crucifixus dicitur, ac sepul- D lus, cum haec non in divinitate ipsa . . . sed in naturae huma
200쪽
se nae si infirmitate perpessus . . . uncis Apostolus dicit: Si eum --,, cognovissent, nunquam Dominum majestatis crucifixissent. Cum 1.LEoΜAo. autem ipse Dominus . . . quem me , inquit, dicunt res filium
se hominis Me utique, qui tum filius hominis , & quem in for-
ma servi, & veritate carnis aspicitis, quem me esse dicitis se Ubi B. Petrus divinitus inspiratus . . . Tu es, inquit, Christusis Filius Dei viυi . . . eumdem & Dei Filium est confessus, &is Chrillum, quia unum horum sine alio receptum non proderat ad ,, salutem, & aequalis erat periculi Dominum Jesum Christum aut ,, Deum tantummodo, aut sine Deo Iolum hominem credidisse. ,, Post resurrectionem vero Domini . . . clausis ad Discipulos ia-- nuis introibat, & flatu suo dabat Spiritum Sanctum, & donatori intelligentiae lumine Sanctarum Scripturarum occulta pandebat,
si & rursus idem vulnus lateris, fixuras clavorum , & Omnia re- .se centismimae passionis signa monstrabat . . . . ut agnosceretur, in se eo proprietas divinae humanaeque naturae individua permaner . . .
se & unum Dei Filium & Uerbum confiteremur & carnem. Quo se fidei Sacramento Eutyches ille nimium stelli manduq est vacuus ...is nec sententiam Beati Apostoli & Evangelista: Ioannis expavitis dicentis: Omnis spiritus, qui confitetur Jesum Chrsum iu carneis venisse , ex Deo es est , Omnis spiritus, qui Disti Jesum , ex Deo,, non es, hic est Antichriseus. Quid enim ell solvere Iesum
,, nisi humanam ab eo separare naturam, & Sacramentum, per ,, quod unum salvati sumus, impudenti isimis evacuare figmentis ,, Caligans Vero circa naturam corporis Chrilli, necesse est etiam in se passione ejus eadem obcaecatione desipiat a . Cum autem Euri tyches responderit , dicens: Coinreor ex duabus. naturis fuisse
,, Dominum nostrum ante adunat Iouem, post aduvationem υero uuam ,, naturam confiteor; miror tam absurdam, tamque perversam pro- ,, fessionem nulla iudieantium increpatione reprelaensam . . . cum D tam impie duarum naturarum ante Incarnationem unigenitus Deio Filius fuisse dicatur, quam nefarie postquam Verbum caro factum natura in eo singularis asseritur . . . Ideo sollicitudinis tuese diligentiam commonemus . . . ut impudentia hominis imperiti,, etiam ab hac sui sensus peste purgetur . . . 'uod si omnia quae ,, ab eo male sunt sensa, viva voce & praesenti subscriptione da-o mnaverit, non erit reprehensibilis erga correctum quantacum- que miseratio . . . Tunc enim demum fructuosillime fidθs verari defenditur, quando etiam a Sellatoribus suis opinio salia da-
Julianus Coensis Episcopus Legatus a S. Leone Constantinopo- ν' stola ad lim missus de errore Eutychetii, S. Leonem certiorem fecerat , at- que binas a S. Pontifice responsionis Epistolas accepit . In priori, Coensem , s. quam per Diaconam Basilium a se missum acceperat, data Idibus Ri r -