장음표시 사용
211쪽
. emmm Brevis epistola ad Ravennium Arelatensem Episcopum nota tem-- o Mosi, poris caret. Data est, ut illum certiorem faceret, Pascna eo anno 432. Epistola ad celebrandum esse die decima Kalendarum Aprilium , se cuius noti-A'. ii issesti ,, riam M, subdit, is per dilectionem tuam omnibus volumus decla- Episcopum se rari M. Cum hac epistola missum etiam creditur Exemplar epia, 'ibis. ' ' stolae ad Flavianum , ut illi omnes Galliarum Episcopi subscriberent, quod tamen praestare non potuerunt nisi sub finem anni 43 I. cum eorum literis responsionem non dederit Pontifex , nisi Kalendis Februarii anni insequentis 432. Galliae Episcopos Arelate convenisse censent Eruditi, ut epistolae S. Leonis subscriberent, & calculo suo adhaererent . Omnes fuerunt numero quadraginta quatuor, inter quos celebriores Ravennius Arelatensis, Rusticus Narbonensis, Uenerius Massiliensis, Maximus Regiensis , Valerianus Cemetiensis, Constantius Ucetiensis, Ingenuus Ebredunensis, Julianus Pomerius Cabilonensis. Extat adhuc hujusce Concilii Synodalis epistola a alaudibus S. Leonis, ejusque ad Flavianum epistolae releria, dum subdunt: se Multi itaque in ea gaudentes pariter & exultantes re- ,. cognoverunt fidei suae sensum, & ita te semper ex traditione pa- terna tenuisse, ut voster Apostolatus exposuit, laetantur h Subdunt vero: Meritis Apostolatus vestri pius Dominus praesti' is tit, ut haeresm, iamdiu occulte nutritam , vestris temporibus se proderet. Ad laudem enim sollicitudinis vestrae pertinet, quod is malorum error latere non potuit : ad gloriam fidei redundat , is quod prava persuaso participes aut non invenit, aut inven-- tos amisit se) Quibus literis respondens S. Leo d) scribit: is optassemus quidem fraternitatis vestrae literas eo tempore, is quo promiseratis, accipere, ut profecturis ad orientem fratribus,, nostris, quos ad Sanctam Synodum vice nostra pro catholicae fi- ,, dei defensione direximus, etiam vestrae sententiae professio iungeis retur . Subdit tamen: is Eas gratanter accepimus, eatque cum ,, gaudio probavimus, censentes , sicut confidebamus, eruditioneis Spiritus Sancti caelestem in vobis vigere doctrinam e . Cum autem nuntium jam accepisset de celebrato Chalcedonensi Concilio, subdit: ,, Non ultra iam cuiquam excusationis refugium de ignois rantiae inscitia, vel de intelligentiae dissicultate conceditur, cumis ob hoc ipsum sexcentorum fere fratrum Coepiscoporum nostrois rum Synodus congregata nullam artem ratiocinandi, nullum elo- quium disserendi contra fundatam divinitus fidem spirare permi- ,, serit, quoniam adnitentibus per auxilium Dei fratribus & Uica- is riis nostris . . . non solum Sacerdotibus Christi , sed etiam Prin
is cipibus, & potestatibus christianis, cunctis Cleri, & Plebis otis dinibus
212쪽
se dinibus plane ac evidenter apparuit, . hanc esse vere Apostolicam m----& Catholicam fidem ex divinae pietatis fonte manantem , quam is sinceram, & ab omni faece erroris alienam, sicut accepimus,
is praedicamus a . ostendit deinde quod si seut Nestorius in ,, tuo dogmate execrabilis fuit, sc & Eutyches . . . alia propha-- nitate blaiphemat b ) . . . Dioscorum quoque Alexandrinum ,, in sua impietate iuste fuisse damnatum, ne illa Ecclesia, quae se inter ipsa Evangelii principia beatum Marcum . . . habuit fundatorem, quaeque pollea recentibus a nostra aetate temporibus
se Athanasium , Theophilum , & proxime Cyrillum beatissimos,, Praesules habuit, indignam captivitatem sub haeretici dominatio- ,, ne pateretur c) . Claudit vero epistolam subdensi se Oret ,, nobiscum vestra dilectio, ut fratres nostros, quos expectatio no- ,, stra desiderat, incolumes quamprimum redime laetemur, & deo omnibus, uuae Deo adjuvante sunt gella, plenius vos pollimus in-- struere. Nam fratrem Ingenuum epistolae Gallorum Praesulumis latorem nolumus hac. ex pectatione tardari, cum ob hoc ipsumis properare deberet, ne diutius vobis esset incognita communium se materia gaudiorum, quae volumus per virum dilectionis vestrae se etiam ad fratres nostros Hispaniae Episcopos pervenire d) . Uatet etiam ex epistola , quae Synodica est Episcoporum Provinciae Mediolanensis e , ad ipsos, non minus quam ad Galliae Praesules scripsisse, ac Exemplar epistolae ad Flavianum misisse, ut & ab ipss subscriberetur. Flac de eausa Eusebius suae Provinciae voeavit Episcopos, qui, ut scribunt, se recensita Beatitudinis vestrae epillo- is la in Sacerdotum Domini Concilio . . . claruit, eam plena fi- is dei simplicitate fulgere . . . . nitore quodam lucis, ac veritatisse splendore radiare, omnibusque sensibus convenire, quos Beatusis Ambrosius Incarnationis Dominicae mytterio suis libris Spiritu Sancto excitatos inseruit f . Huic Synodicae decem & nouem subscriptere Episcopi, inter quos S. Maximus Taurinensis, cujus
Plures extant homiliae. Expletis Concilii Chalcedonensis Sessionibus, eius Acta ad San- Epistola vis ctum Leonem suere transmissa, ut sua confirmatione roborarentur . Quis fuerit Actorum, & Synodicae Patrum epistolae portitor, igno-p. Adratur. At Lucianus Episcopus, & Baslius Diaconus S. Leoni li-ρ α'
teras detulere Imperatoris Marciani, Pulcheriae Imperatricis, Ana. p. 10, . Aitolii Constantinopolitani, &. Iuliani Coensis , quae omnes in eum te e μ'Σ. collinea bant scopum , ut S. Leoni persuaderent Chalcedonensis Sy- p arx . Adnodi confirmationem etiam in eo articulo , quo delata erat Patriar- ε::: prehce Constantinopolitano potellas ordinandi Metropolitas Dioecesum ros. M. M Asiae, Ponti, & Thraciae. Aiebant autem in sua Synodica Chal- P 'δ
213쪽
eedonenses Patres a)r ,, Confirmavimus & centum quinquaginta se Sanctorum Patrum regulam , qui in Constantinopoli congregati,, sunt . . . post vestram sanctillimam & Apostolieam Sedem hono- is rem habere Constantinopolitanam . . . confidentes , quia lucenteis apud vos Apostolico radio, & usque ad Constantinopolitanorumis Ecclesam consuete gubernando parentes. hune saepius expandetis, ,, eo quod absque invidia consueveritis vestrorum honorum partici- ,, patione ditare domesticos . Quae igitur definivimus . . . haec sieri uti propria & amica dignare complecti. Qui enim locum vestrae ,, Sanctitatis obtinent ... his ita constitutis vehementer resistere,, tentaverunt, procul dubio a vestra prudentia inehoari & hoe M.,, num volentes, ut sicuti fidei, se & bonae ordinationis vobis de-M putetur enectus. Nos enim curantes tam piissimos & Christi,, amicos Imperatores .... quam clarissimum Senatum , & w- ,, tam . . . Imperii civitatem opportunum credimus esse honoris eo ius confirmationem ab universo Concilio eelebrari, & veluti hare,, a tua Sanctitate fuerint inchoata . . . . praesumentes, . . . quia
,, quidquid rectitudinis a filiis fit, ad patres recurrit b M. Ma ei anus itaque Imperator in sua ad Leonem Epistola ce primo de
fide apud Chalcedonem roborata, & pace Ecclesiae restituta gratulatur , scribens : M Laetetur Sanctimonia tua victoria fidei, cuius ri laurea omnipotenti Deo referenda est, qui de perfidis egit trium- ,, phum d) . . . Episcopis Chalcedonem convocatis tractatu ha-- bito post multa certamina vera fides obtinuit . . . Non dubita se mus huius rei gratulationem nobis & Sanctitati tuae esse commu- ,, nem , pariterque laetari, quos pariter manifestum est optasse ve- ritatem e . Deinde rogat, ut se quod centum quinquagintari Episcopi sub Divo Theodosio Maiore de honore venerabilis Ec-- lesiae Constantinopoli ranae statuerunt, & quae nunc a S. Synodo,, de eadem re statuta sunt , firma serventur . . . dignetur Sancti- , tas tua etiam huic parti proprium adhibere consensum f '. . . M Qua de re per Lucianum virum religiosum Episcopum, & Basi- ,, lium Diaconum horum portitores omnia vere insinuari oportere,, censuimus . Ex petimus, ut ea quae Sancta Synodus statuit, et- iam religio tua in perpetuum praecipiat observari si M. De eadem re seripssse & Pulcheriam Augullam , licet eius desideretur epistola, ex responsione deprehendimus S. Leonis Augustae data . Indieat etiam S. Ponti sex de eodeni argumento litteras sibi datas
& ab Anatolio, & a Iuliano Coensi , quae deperditae sunt. Imperatoris vero litteris in haec sensa respondit ὴ : ἡ Μiror, α
214쪽
ti doleo , quod pacem universalis Ecclesiae divinitus resormatam ,
,, ambitionis rursum spiritus inquietet . . . Multum Anatolius Ε- piseopus proprio detrahit merito , si illicito crescere optat aug- ,, mento a . . . Non dedignetur Regiam Civitatem, quam Ap ,, stolicam non potest facere Sedem, nec ullo speret modo quod per ,, aliorum possit offensiones augeri. Privilegia enim Ecelesiarum Sana ,, ctorum Patrum Canonibus instituta, & Venerabilis Nicaenae Sy- ,, nodi fixa Decretis, nulla possunt improbitate convelli, nulla no- ,, vitate mutari. In quo opere fideliter exequendo, necesse est me,, perseverantem exhibere famulatum , quoniam dispensatio mihi
,, credita est,&ad meum tendit reatum, ii paternarum regulae Sanis ,, ctionum, quae in Synodo Nicaena ad totius Ecclesiae regimen .... ,, sunt conditae, me . . . connivente violentur , & maior sit apud ,, me unius fratris voluntas, quam universae domus Domini eoru-
is munis utilitas h . Et praemiserat: se Cum secundum cons is crationis suae auctores eius initia titubarent ordinatus siquidem ,, fuerat Constantinopolitanus Episcopus a Dioscoro poli injustam is Flaviani depositionem ), benigniores circa ipsum , quam iustio-
,, res esse voluimus . . . quae illum modellum magis quam imm
is deratum facere debuerant ce) Addit: si Neque sibi aestimet se licuisse, quod Antiochenae Ecclesiae sine ullo exemplo contra in ,, stituta Canonum Episcopum ordinare praesumpsit c ordinaveratis enim Anatolius Maximum in Episcopum Antiochenum loco D mni, non minus iniuste , quam Flavianus, a praedatoria Eph ,, sna Synodo depositi . Quod nos amore reparandae fidei & pa ,, cis studio retractare cessavimus d . Eadem ferme repetit in alia ad Pulcheriam epistola e . Ad ipsum vero Anatolium siescribit f) : se Decessore tuo beatae memoriae Flaviano propteris defensiones veritatis eiecto, non immerito credebatur, quod Ο dinatores tui . . . viderentur sui similem consecrasse. Sed affuit ,, misericordia Dei te dirigens atque confirmans, ut malis principiis ,, bene utexeris , & non te iudicio hominum, sed Dei benignitate ,, provectum monstra res g . . . . Post igitur Ordinationis tuae ,, non inculpata principia. post consecrationem Antiocheni Epist ,, Pi, quam tibi contra Canonicam regulam vendicasti , doleo e
is iam in hoc dilectionem tuam esse prolapsam , ut sanctissimas
,, Nicaenorum Canonum constitutiones conareris infringere , tan
is quam opportune se tibi hoc tempus obtulerit, quo secundi hono-M ris privilegium Sedes Alexandrina perdiderit , & Antiochenais Ecclesia proprietatem tertiae dignitatis amiserit, ut his locis iuri,, tuo subditis omnes Metropolitani Episcopi proprio honore pri-N 3 ,, Ventur c a Ibid. eap. a. b Ibid. c P. 3.
215쪽
ventur a . . . Subdit: Persuasibni tuae in nullo penitus sulfiari gantur quoruindam Episcoporum ante sexaginta annos facta co ,, scriptio 3 nunquamque a Praedecetaribus tuis ad Apostolicam dem transmissam notitiam , cui ab initio sui caducae dudumque, collapsae sera nunc & inutilia subjicere fundamenta voluisti Denique epistolam claudit scribens: se Si inconcessa peti eris , ipse ,, te tuo opere atque iudicio universalis Ecelesiae pace priva-.se bis e . . Ad Iulianum vero scribens illum reprehendit , quod si talia dirigere potuerit scripta , quibus in tantum pro apperi titu novae transgressionis interveniret , ut sibi putaret aliquidis speciale praestandum , si his quae illicite concupiscuntur annue is ret M. Dein illum sic corrigit: se Moneo. ut maior sit apud te se universalis Ecclesiae status, saluberrima alia & vera ordinationet
munitus, quam in cujusquam gratiam ea a me velis postulare ε,, quae sine reatu utriusque nostrum nec mihi concedere , nec tibi
ό, licet obtinere Hae omnes epistolae datae undecimo Kal. Iunias anni 432. ad orientem delatae sunt per Lucianum Episcopum. Reversis a Synodo Chalcedonens Legatis , acceptisque gestis &sententia adversus Eutychen & Dioscorum prolata, iterum Galliarum Episeopis scripsit S. Leo, ut eos de omnibus certiores faceret , & praecipue de catholica fide confirmata , & glorificato Apostolicae praedicationis triumpho, addens: se Qualis sit lata senten'
,, tia, exemplaria quae misimus edocebunt, ut agnoscat vestra dilectio in sancto examine divinum non defuisse iudicium Addit proinde epistolae exemplar sententiae in Eutychen & Dioscorum latae.
Ad Hod Haec ad Theodorum Foroiuliensem Episcopum epistola data esti uinckL 3. Idus Junii anni 432. Nonnullas proposuerat S. Leoni quaesti
seopam ios. nes Theodorus de iis, qui morti proximi poenitentiam postulant ,:., ' P ε' &-ris, qui accepta poenitentia aegrotant, vel moriuntur , priuia ruam Ecclesiae reconciliemur. Illi autem r. respondet S. Ponti- exr is Sollicitudinis tuae hic ordo esse debuerat, ut cum Μetropo se litano tuo primitus de eo ouod quaerendum esse videbatur con-s ferres, ac D id quod ignorabat dilectio tua, etiam ipse nelciret , is nos pariter posceretis, quia in causis, quae ad generalem obseris vantiam pertinent omnium Domini Sacerdotum , nihil sine Pri-
matibus oportet inquiri d) . Deinde ad propositas difficultates descendens respondet in haec sensa : o Multiplex Misericordia se Dei ita lapsbus subvenit humanis , ut non solum per baptismiri gratiam, sed etiam per poenitentiae medicinam spes vitae repare.., tur aeternae . . . Mediator enim Dei & hominum homo Christus se Iesus hanc Praepositis Ecclesiae tradidit Zotestatem, ut confitenti- ,, bus actionem poenitentiae darent, & eoidem salubri satisfactioneri purgatos ad communionem Sacramentorum per ianuam reconciis liaticiis a uiri cap. a. b uid. cap. 3. ibid. cap. 6. cd Ibid. cap. 1.
216쪽
- liat lonis admitrerent a) . . . Quod tamen beneficium qui ma-
,, nens in corpore non recipit, consequi exutus carne non poterit s.LE. Μοα- b) . . . His astem, qui in tempore necessitatis . . . praesidium is poenitentiae . . . implorant, nec satisfactio interdicenda est , nee se reconciliatio deneganda , quia misericordiae Dei nec mensurasse possumus ponere, nec tempora definire, apud quem nullas patituris veniar moras vera conversio c : quod pluribus Scripturae confirmat testimoniis , tum subdit : In dispensandis itaque Dei se donis non debemus esse dissiciles , nec accusantium se lacrymasse gemitusque negligere , cum ipsam poenitendi affectionem ex Dei se eredimus inspiratione conceptam d) . De iis vero, qui poenitentiam differunt, scribit: se Non oportet. . . ut quis converti ad se Deum de die in diem differat , nec satisfactionis tempus sibi in se hac vita constituat . . . & ad paucarum horarum se reservet in- certum . . . quo Vix inveniat spatium vel confessio poenitentis . se vel reconciliatio Sacerdotis . Dein sic statuit: si At si aliqua se vi aegritudinis ita fuerint aggravati , ut quod paulo ante pola se bant, sub praesentia Sacerdotis significare non valeant, testimonia se eis Fidelium circumstantium prodesse debebunt, ut simul & poeniis tentiae & reconciliationis beneficium consequantur , servata tamenis regula Canonum paternorum circa eorum personas, qui in Deum se a fide discedendo peccarunt se . Denique Prasulem monet ut ,, suae ad ejus interrogationes respondit , in Metropolitani sui is notitiam faciat pervenire , ut si qui forte sunt fratrum , qui de se his antea putaverint ambigendam , per ipsum de omnibus i
Plurimi erant in oriente Nestoriani & Eutychiani , qui se mu- Epistolis ad tuo anathematizabant. De his monitus S. Leo a Μaximo Anti cheno Episcopo sua ad illum epistola data 3. Idus Junii hortatur ,& ad T ut utrique obsistat errori: se & ne ullo modo sinat in orientalibus si Ecclesiis, maximeque in iis, quas Antiochenae Sedi . . . Nicaeni Hi,. ti,, Canones deputarunt, ab improbis Haereticis Evangelio insultari, &si vel Nestorii, vel Eutychetis a quovis dogma defendi g . . . nosque saepius de profectit Ecclesiarum suis relationibus quid ag si tur instruere h . Hortatur etiam ut privilegia suae Sedis agnoscat, ,, quae subdit in nullo cujusquam ambitione minui, vel se patiar aliqua novitate violari, scut praesumpsit in Ephesina Sν,, nodo Iuvenalis Episcopus, qui ad obtinendum Palaminae Provin- , , ciae Principatum, credidit se posse proficere, & insolentes a se sus per commentitia scripta firmare . Addens etiani , quod si quid ab his fratribus , quos ad Sanctam Synodum vice mea
217쪽
aoo BIBLIOTHECAE S s. PATRUM is mis., praeter id , quod ad causam fidei pertinebat , gestum esse
,, perhibeatur, nullius erit penitus firmitatis , quia ad hoc tantumbunt ab Apollolica Sede directi, ut excussis haeresibus Catholicae, essent fidei defentores A . Ut vero quanta diligentia Ecelesiarum iura tueretur, ostenderet, subdit: se Quanta diligentia hoc custodia, is tur a nobis. Exemplaribus eius epitiolae, quam ad Constantinori politanum Episcopum , refraenantes ipsius cupiditatem , direximus , is instrueris a . Monet denique: is ut praeter eos , qui suntis Domini Sacerdotes, nullus sibi docendi & praeditandi ius audeatis vindieare, si ve ille Monachus, sive ille sit Laicus, qui alicui
is scientiae nomine glorietur ; quia eis optandum est , ut omnesis Ecelesiae filii quae recta & sana sunt sapiant, non tamen permitis tendum est , ut quisquam extra Sacerdotalem ordinem conlii tutus is gradum sibi praedicatoris assumat , eum in Ecclesia Dei omnia. is ordinata esse conveniat . ut in uno Christi corpore & excellenis tiora membra suum ossicium impleant, & in fori ora superiori is bus non insultent . Hanc S. Leonis sollicitudinem ex eo creatam eredimus ob querelas de quibusdam Monachis, qui praedicationis ossicium sibi arrogabant , & forte indicatur Barsumas Abbageum suis asseelis Eutychetis fautoribus, qui totam Syriam commo vita traditur. In epistola vero ad Theodoretum Cyri Episcopum data a. Idus Iunii illum exhortatur , ut quia ,, in oriente Eu-- tyeniani & Nestoriani erroris reliquias remansis e constat, ad eo-M rum extinctionem cum Apostoliea Sede collaboret, & ut sua r se latione currente quid apua illas regiones doctrina Dominica pro-
,, ficiat, Apostolicam Sedem festinet instruere Addit & quod
Maximo scripserat, scilicet: ,, ut praeter Domini Sacerdotes nullux se audeat praedicare, sive Monachus ille sit, sive Laicus , qui eu-- juslibet scientiae nomine glorietur b) . De Definitionibuς autem Sedis Apostolicae per Chalcedonensem Synodum confirmatis
scribit: se Remeantibus ad nos fratribus . . . quos ad S. Concilium is Sedes B. Petri direxit, agnovimus dilectionem tuam supereo ad- is tutorio nobiscum tam Nestorianae impietatis, quam Eutychianaeis vesaniae extitisse victricem. Unde gloriamur in Domino .... se qui nullum nos in notiris fratribus detrimentum sustinere permi- ,, Di, sed quae nostro prius ministerio definierat, universae fratem i- ,, talis irretractabili firmavit assensu, ut vere a se prodiisse ostenis deret, quod prius a prima omnium Sede formatum totius Chri-- stiani orbis iudicium recepisset , ut in hoc quoque capiti mem-
,, bra concordent . . . Nam , ne aliarum Sedium ad eam , quam is caeteris omnibus Dominus statuit praesidere , consensus assentatio-
is nis videretur, aut alia quaelibet subrepere posset suspicio, inventi,, prius sunt qui de iudiciis nostris ambigerent. Et dum nonnulli ,, a dissensonis incitati Auctore ad contradictionum bella proia
218쪽
,, liunt, ad majus bonum malo eius, Auctore totius bonitatis dis-ri pensante, perventum est. Dulcius squidem munera gratiae divi- S.I.- nae proveniunt, quoties non sine magnis sudoribus adquiruntur , is & maius bonum videri solet pax continuata per otium , quamri reddita per labores. Ipsa quoque veritas & clarius nitescit, &,, sortius retinetur, dum quae fides prius docuerat, haec postea exstinis minatio confirmaverit . Multum denique Sacerdotalis officii m se ritum splendescit, ubi se Summorum servator auctoritas , ut in
,, nullo Inferiorum putetur imminuta libertas a . Addit e iam et ,, Solis justitiae iubar densis per orientem Nestorii , & Euri tychetis nebulis impeditum, pure ab occidente resplenduit, ubi ,, culmen summum in Apostolis & Doctoribus principaliter collo-M eavit. Quamvis nec illic unquam defuisse credendus sit , quo,, Consessores sibi egregios reservavit h . Dioscori quoque audaeiam detestatur, qui in Romanum Pontificem ausus esset anath ma pronunciare, scribens : Nee nos, licet in singulis fratribus , is quia membra sunt, vulnerasset, a speciali dolore secit exceptos , se quibus nova & inaudita prius atque incredibili audacia inserteis contra suum caput est molitus injuriam c ) . . . . . Igitur dum ,, sanctae memoriae Flaviano vitam praesentis saeculi molitur auser- ,, re, se verae vitae luce privavit. Dum vos vero ab Ecclesis ve- ,, stris conatur expellera , se a Christianorum collegio segregavit - d . Monet vero Theodoretum , se ut quotiescumque . . . se illos qui soris sunt fonte doctrinae aut submergimus aut purga- mus, in nullo ab illis, quas Spiritus sancti Divinitas in Conci- ,, lio Chalcedonensi protulit, fidei regulis recedentes, inter utrum-
is que hostem novellae perfidiae sermonem nostrum eum omni caute- la libremus se . . . ut eis nullam calumniandi occasionem , is quoad nos attinet , penitus relinquamus , nec unquam contra se Nestorianos aut Eutvehianos agentes alteri eorum videamur terisse ga vertisse, sed utrolque Christi hostes aequa lance vitemus , i- ,, ta ut eos, quoties audientium quantalibet poscit utilitas , cumri dogmatibus eorum digno anathemate promptissime . . . seriamus
., f) . 'Epistolam vero elaudit Theodoreti fidem laudans in haec verba : is Benedictus Deus noster , cuius invincibilis veritasse ab omni haereseos maeula mundum te secundum Apostolicae M.,, dis iudicium demonstravit a Marcianus Imperator circa I 2. Kal. Aprilis anni 432. Paulo in Epistola ad mandatis secreto dederat, ut S. Leonem rogaret, ut ad Eudoxiam Σ': .. i scriberet , quae a Theodosio Monacho in Eutychianum er- ν. ,, ''
i Eudoxia Theodosii iunioris vidua Eutychianum errorem amplexa fuit, verum literis S. Simeonis Stylitae permota ad Catholicam E
219쪽
mrorem abrepta suerat, utque ab eo illam revocaret. Imperatoris desiis mo. deriis obsecundas e S. Leonem nullus dubitat, verum de hoc argu Ad Μona. mento conscripta desideratur Epistola . Alia tamen nobis superest Σου 'S. Leonis Epistola ad Eudoxiam, qua illam hortatur , se ut causam l. pr. pag . ,, fidei , in qua quorumdam intra Provinciam Palaestinam Mona- Adsultarium is chorum fuerunt corda turbata, magis magisque per vos faciat ad-Coensem se iuvari a . . . Si ergo praedicti nomen Catholicum venerantur,4 r ,, & diligunt, & inter Domini ei corporis volunt membra connume-
rari, pravos errores, quOS temere admiserunt, detestentur, & a- is gant poenitentiam impiarum blasphemiarum, cruentorumaue fa- ,, reorum . . . credant quod legunt in Evangelio, quod consitentur
,, in Symbolo, nee impiis dogmatibus misceantur b) Denique ab ea petit, ut si si quid erga praedictorum eonversionem ex-
se hortatio vestra profecerit . . . peto , 'hoc mihi clementiae vestra
litteris indicetis e , Data est hare Epistola deeimo septimo
Kal. Iunii : de ejus erroris adhaesione nihil habet S. Leo, licet ab eo non recesserit, nisi anno 436. , sed potius supponere videtur illam de Incarnationis Mysterio cum Catholicis optime sentire, cuius veritatis sensibilia argumenta ex locis ipsis sanctis, quae incia bat, poterat desumere. Aliam & ad ipsos Monachos dedit Epistolam S. Leo, ea permotus sollicitudine , quam universali Ecclesiae, omnibusque ejus filiis debebat. Dicit, se eorum animis quid-- dam offensionis illatum, dum aut imperiti interpretes , aut mari ligni, quaedam vos aliter intelligere, quam a me sunt praedica- ta, fecerunt, non valentes in Graecum elo uium apte & proprie se Latina verba transferre. Addit: se Quod de Incarnatione Ueris bi secundum Evangelicam Apostolicamque doctrinam . . . pat o feci, in nullo a Sanctorum Patrum confessione discessi, quia una
,, est vera singularis catholica fides , eui nihil addi , aut minui ,, potest d . Iubet illis, ut anathemat irent Nestorium, Eutychen , Apollinarem, Marcionem, & Manichaeos , se qui ita Ob- is eaecati & a lumine veritatis alieni sunt, ut Uerbo Dei a tempore Incarnationis humanam, id est nostram negent inesse natuis ram, nec ostendunt, in quo sibi Christianum nomen usurpent , ,, cum Evangelio veritatis non eoncordent , dum per Beatae Vi is, ginis partum aut carnem sine Deitate , aut Deitatem sine earne se ortam blasphemant. Sicut enim negari non potest , quod Ver-
,, bum caro socium est , oe habitavit in nobis , ita nefari nonis potest , quod Deus erat in Chrso in dum reconcilians m bi .clesiam restreditur. Obiit Hierosolymis anno Vo. Filia erat Leontii Atheniensis Philosophi, & in politioribus Ilieris exculta , nec non in Philosophicis, & Mathematicis erudita. Plures scripturae libros carmine expressi. a Epi t. ad Eudox. eap. I.
220쪽
is bi a . . . Qui itaque in Salvatoris nostri corpore negant huma- -- is nae substantiae veritatem , dicant, quo sacrificio reconciliati, quo mo. se sanguine sint redempti h Hinc occasionem nactus utriusque naturae proprietates sic distinguit, scribens: se Sine Uerbi potentia ,, non adorarent Magi puerum novo sidere declaratum, & sine ve- ritate carnis non juberetur transferri in JEgyptum puer , & ab se Herodis perlecutione subduci . . . sine Verbi potentia non fieret ,, redintegratio debilium, & vivificatio mortuorum , & sine veriri tate carnis nec cibus ieiuno, nec somnus necessarius esset fatiga- D to . . . . Et quamvis . . . . nihil unquam inter divinam hu- is manamque substantiam divisionis extiterit . . . ea tamen quae comis poraliter facta sunt, nulla permixtione confundimus ... Nec diis vina enim humanis praeiudicant, nec humana divinis, cum ira se in idipsum utraque concurrant , ut in eis nee proprietas absu- matur, nec persona geminetur. Dicant igitur illi phantasmati-- ci Christiani, quae substantia Salvatoris affixa st ligno, quae ja-
,, cuerit in sepulcnro, & revoluto monumenti lapide . . . . carori surrexerit; vel quale corpus Jesu Discipulorum visui . . . intu-- lerit, eum inspici oculis, digitisque tractari patentes adhue fixu- ras clavorum , & recens compuncti lateris vulnus exhiberet ., c) . . . Nec interest, ex qua Christus substantia nominetur , se cum inseparabiliter manente unitate personae, idem si & totius,, hominis filius propter carnem, & totius Dei filius propter unam ,, cum Patre Deitatem . Quidquid ergo in tempore aecepit Chria ,, stus, secundum hominem accepit . . . Propter quod scut Domi- is nus majestatis dicitur crucifixus, ita 'ui ex sempiternitate aequa-- lis est Deo, dicitur exa i tatus. Nam secundum potentiam Verbi, is indifferenter omnia quae habet Pater, etiam Filius habet, & quae se in forma Servi a Patre accepit , eadem in forma Patris etiam
,, i pse donavit. Est idem ipse & dives, & pauper. Dives, quia
se in principio erat Verbum . . . omnia per ipsum facta sunt . . . Pauper vero, quia Verbum caro factum es . . . Nam quia ca-M ptivitatis nostrae resolvi originalia vincula non poterat, nisi exi- llaret homo nostri generis nostraeque naturae, quem veteris debitiis praejudicia non tenerent, & qui immaculato sanguine suo chir graphum lethale dilueret d . Dolorem vero suum se pandit Monachos exprobrans in haec verbae se Doleo vos Evangelieat &,, Apostolicae Doctrinae ut audio insultare . . . conturbando Eccle-
sam, nec solum injurias, sed etiam eaedes Presbyteris atque Ε- piscopis inferendo . . . Ubi est regula mansuetudinis & quietis se Ubi longanimitas patientiar Ubi tranquillitas paeis ὶ . . . Quaeri tanta extitit decipientis asstutia ut obliti Prophetarum. & AD- is stolorum , obliti symboli salutis & confessionis, quam pronuntian- tes coram multis tellibus Sacramentum baptismi suscepistis, diabolicis