장음표시 사용
201쪽
r 84 BIBLIOTHECIE Ss. PATRUM e Iunii sic scribit S. Leo: ,, Quid prodest imprudentissimo Seni Ne
s. Σο Μ Q, M storianae haereseos nomine eorum lacerare opinionem , quorum is piissimam convellere non potest fidem . . . cum tantum a recto,, tramite & ipse desciscat, qui unigenitum Dei Filium se de u-- tero Beatae Virginis praedicat natum, ut humani quidem corporisse speciem gesserit , sed humanae carnis veritas Verbo unita nothis fuerit . . . De quo prodigio falsitatis quis non videt quae opi- nionum monstra nascantur ... Nam qui erat in forma Dei manensis idem in forma servi, homo natus denegatur; sed etiam quod crucifixus est, & mortuus, & sepultus, quodque die tertio r si surrexit, & quod ad dexteram Patris sedens ad iudicandos vivos se & mortuos si venturus ca). . . . Nec enim Verbum aut in se carnem aut in animam aliqua sui parte conversum est, cum is simplex & incommutabilis natura Deitatis tota in sua sit semis per essentia, nec damnum sui recipiens, nec augmentum, & sicis assumptam naturam beatificans, ut glorificata in glorificante per-
,, maneat . . . . Nec Verbum igitur in carnem, nec in Verbum is caro mutata est . . . . Cur autem inconveniens aut imp6ssibilem videatur, ut Verbum, & caro, atque anima unus Iesus Chri-- stus, & unus Dei, hominisque sit filius, si caro, & anima, quae se dissimilium naturarum sunt, unam faciunt etiam sine Verbi Inis carnatione personam .. . . Christus ergo non alter ex Patre, nee,, alter ex Matre, sed idem aliter ex Patre ante omne princiis pium, & aliter de Matre in fine saeculorum b) . . . In eo
,, Vero quod Eutyches . . . ausus est dicere: Ante Incarnationem ,, duas fui e in Christo natiaras, post Incarnationem autem u-M Nam . . . . arbitror . . . hoc habere persuasum , quod anima, is ouam Salvator assumpsit, prius in Caelis sit commorata, quam de Maria virgine nasceretur, eamque sibi Uerbum in utero co- is putaret. Sed hoc catholicae mentes auresque non tolerant: quia ,, nihil secum Dominus de caelo veniens nostrae conditionis exhi-- buit, nec animam enim, quae anterior extitisset, nec carnem, ,, quae non materni corporis esset , accepit . Natura quippe n is lira non sic. assumpta est, ut prius crearetur, post assumeretur, M sed ut ipsa assumptione crearetur. Unde quod in Origene me ,, rito damnatum est . . . necesse est, ut etiam in isto . . . ple-
, , ctatur . . . Nativitas enim Christi quamvis habeat quaedam pro se pria, quibus humanae conditionis initia tranlcendat, sive quod ,, solus ab inviolata Virgine sine concupiscentia est conceptus, &
M natus . . . non alterius tamen naturae erat eius caro, Quam n
,, strae, nec alio illi, quam caeteris hominibus, anima est inspira- ,, ta principio, qua excelleret non diversia te generis, sed sublimi- rate virtutis. Sensus corporei vigebant f ne lege peccati, & veritas affectionum sub moderamine Deitatis, & mentis, nec ten-
202쪽
,, tabatur illecebris, nee tedebat iniuriis sa '. In alia autem Em mepistola b dolere se dieit de Eutychetis perversitate. Iulianum L .
vero sic monet e ,, Pro qualitate causae ad fratrem nostrum Fla-
,, vianum scripta direxi , quibus & vestra dilectio, & Eeelesia uni-
,, Versa cognolcat de antiqua & singulari fide . . . quid divinitus. M traditum teneamus , & quid incommutabiliter praedicemus . Subdit vero: se Et quia elementissimus Imperator indicendum ere,, didit Episcopale Concilium, fratres nostros Iulium Episcopum, ,, & Renatum Presbyterum, sed & filium meum Diaconum Hila-
rium, quos ex latere meo vice mea mis . Nomine Legati a
atere designat illos vel ex ipsa Ecclesia Romana, vel ex Ecclesiis eidem immediate subiectis delectos assumptosque fuisse. Pariphrasi utitur & in epistolis ad Faustum , & ad Archimandritas
Constantinopolitanos. Claudit denique epistolam, scribens r quod is si condemnatus Presbyter plena satisfactione corrigitur , sentenis tia, qua obstrictus est, relaxetur . Scribit Imperatori S. Leor is Ad eonstitutum apud Ephesum Sy- Epistola adis nodale iudicium . . . fratres meos Iulium Episcopum, & Re-
,, natum Presbyterum, & filium meum Hilarium Diaconum misi, rem αν. M.
qui ad vicem presentiae meae pro negotii qualitate lassicerent, & '' P 'ri, qui eum secum deferrent iustitiae N. benignitatis affectum, utri quia dubitari non potest, quae sit Christianae consemionis integri- tas, & totius erroris pravitas damnetur, &, s resti piscens quiis deviaverat, pro venia supplicaret, Sacerdotalis ei benignitas su D veniret . Denique Imperatorem monet: se Quid Catholica Eeis elesa universaliter de Sacramento Dominicae Incarnationis credat, ,, & doceat, ad fratrem & Coepiscopum meum Flavianum , plenius,, continent scripta , quae misi . In hac ad Pulcheriam epistola eius Imperatricis laudat Religio- Epistola adnis studium contra impugnatores Catholicae veritatis e . Deinde ostendit et se nihil prodesse ad salutem Dominum nostrum Beatae a, . Mariae Virginis filium verum, perfectumque hominem dicere, M si non illius generis homo eredatur, cuius in Evangelio praedi- ,, catur . Quod confirmat ex utraque Christi Genealogia tum a S. Matthaeo, tum a S. Luca descripta, quae, licet diverse, ostendunt tamen, naturam ab eo nostrae consubstantialem assumptam.
Nam Matthaeus is ita humanae originis ordinem sequitur, ut generi rationum lineas ab Abraham utque ad Ioseph, cui mater Do- ,, mini erat desponsata , deducat . Lucas vero retrorsum successio- num gradus relegens, ad ipsum humani generis principem redit, ut Adam primum, & Adam novissimum ejusdem ostendat esse ,, naturae d ' . De Eutyche autem scribit: is Multum doleo. . .
203쪽
186 Bia Lio Tuncae Ss. PATRUM ,, quod hic , qui antea de humilitatis proposito laudabilis videba
QM-- tur . . . vana nimis & solida audet a ruere . . . ut damna-
,, tionis sententiam mereatur accipere: quam utique si in suo sensu voluerit permanere, nullus poterit relaxare a) . De Concilio autem indicto scribit : ,, Augustissimus Imperator . . . Epi-
,, scopali Concilio, quod Ephesi vult haberi , nimium breve
angultum tempus indixit, diem Kalendarum Augustarum praesti- ,, tuendo con niui, cum a tertio Iduum Μaiarum , quo Sereni- ,, talis eius scripta suscepimus, maior pars reliqui sit temporis ab- ,, sumenda, ut prosectio Sacerdotum, qui negotio lassiciant, valeatis ordinari. Nam illud, ouod pietas ipsius me credidit debere in- is teres e Concilio, si secundum aliquod praecedens exigeretur exem- ,, plum, nunc tamen nequaquam posset impleri, quum rerum prae- ,, lentium nimis incerta conditio a tantae urbis populis me abesse ,, non sineret, & in desperationem quamdam animi tumultuan- tium mitterentur, si pro occasone causae ecclesiasticae viderer pari triam & Sedem Apostolicam velle deserere si . Timebatur enim tunc temporis aliqua Barbarorum in Italiam irruptio, quae de facto per Hunnos facta paulo post contigit. Fp sola ad Epistola ad Ephesnam Synodum t) data est, sicut & aliae ad sph ahises Flavianum, ad Theodosium, & Pulcheriam Idus Iunii anni Gq.
33. ai. as. p. In ea primum fidem Incarnationis confirmat testimonio Petri di
'' ' centis: Tu es Chrsus Filius Dei viυi ; quasi diceret, inquit S. Leo: 'o Tu qui vere es Filius hominis, idem vere es Filius Dei ,, vivi, tu, inquam, verus in Deitate, verus in carne, & salvam geminae proprietate naturae utrumque unus e . Non diffitetur convocatum ab Imperatore Concilium, sed addit: se Ut plenio- ,, ri judicio omnis possit error aboleri, fratres nostros Julianum ,, Episcopum . Renatum Presbyterum, & filium meum Hilarium Diaconum Notarium probatae nobis fidei misi : qui vice mea ,, Sancto Conventui vestrae fraternitatis intersint, & communi vo- ,, biscum sententia quae Domino snt placitura constituant. Hocis est, ut primitus pestifero errore damnato, etiam de ipsius, qui
,, imprudenter erravit, restitutione tractetur, si tamen doctrinam ve- ,, ritatis amplectens, sensus haereticos . . . plena apertaque Voceri & subscriptione damnaverit , quod etiam in libello, quem ad nos , , mi serat, est professus, spondens per omnia nostram se servaturum is esse sententiam d .
i) Haec est Ephesina illa Synodus, quae coacta anno 44 Latrocianalis nomen obtinuit. In ea siqii idem fuit legi vetita epistola s. Leonis, Eutyches restitutus, Flavianus depositus, & in S. Leonem lata excommunic tionis sententia .
204쪽
Duae epistolae de re eadem , ac eodem die ad eumdem Imperatorem Theodosium scriptae, easdem fere, si Latinum textum spectes , nedum sententias, sed etiam voces , in partem maximam exhibentes, suppositionis suspicionem ingerunt. Quapropter haec epistola 42. veluti spuria nonnullis repudianda visa est, inter quos legendus Tillemontius Nota 3 r. in S. Leonis Vitam r). Altera vero, quae est 44. & sola genuina videtur, inscripta est nomine S. Leonis, &Sanctae Synodi, quae in urbe Romae convenit. Mos enim erat, ut Concilium cogeretur Romae vel sub finem Septembris, vel initio Octobris. Coacta, ut videtur, jam erat Synodus, cum Romam venit Hilarius Diaeonus , & gesta in Ephesina Latrocinali Synodo narravit de Eutvchetis restitutione, & damnatione Flaviani, quae omnia a S. Leone, & Synodo reprobata fuere, hisce de causis in hac epistola a S. Pontifice Imperatori expostis . Sic itaque scribit: se Comperimus non incerto nuntio, sed fidelissimo, quae gesta sunt, is narratore Hilario Diacono, qui vix ne subscribere per vim co-M geretur effugit, convenisse ad Synodum plurimos Sacerdotes . . . In ipso autem judicio non omnes qui convenerant interfuisseri cognovimus. Nam alios rejectos, alios didicimus intromissos, ,, qui pro supradicti Dioscori Sacerdotis arbitrio impiis subscriptio- nibus captivas manus dederint, & nociturum statui suo scirent , se nis imperata fecissent . . . Quod nostri ab Apostolica Sede diis recti adeo impium, & Catholicae Fidei contrarium esse viderunt,
,, ut ad consentiendum nulla potuerint oppressione compelli . . . . se quoniam revera omne Chiistianae Fidei Sacramentum . . . . ex-ri scinditur, nisi hoc scelestissimum facinus, quod cuncta sacrilegia
is excedit, aboleatur a . . . Ecce ego, Christianissime& Veneis rabilis Imperator, cum Consacerdotibus meis ... ne ante Tri-- bunal Christi rei de flentio judicemur . . . Obsecramus coram se unius Deitatis inseparabili Trinitate . . . & coram Sanctis An- gelis Christi, ut omnia in eo statu esse iubeatis , donec maioris ex toto orbe Sacerdotum numerus congregetur . . . &, ut quia
& nostri fideliter reclamarunt, & eiidem bellum appellationis ,, Flavianus Episcopus dedit, Generalem Synodum iubeatis intrais Italiam celebrari, quae omnes offensiones ita aut repellat, autis mitiset, ne aliquid ultra sit vel in fide dubium, vel in veritateis divitum : convenientibus utique orientalium Provinciarum Epiri scopis, quorum si qui superati minis aut insuriis a veritatis tras, mite
r Epistolam 43. genuinam esse pluribus are umentis ostendunt Balis terini Editores operum S. Leonis in praevia Admonitione , & lic censent : is S. Pontifex primo scripsit epistolam ψι at post aliquot se dies, cum iam discessissent ii, quibus epistola 43. tradita fuerat, eam. dem S. Leo, aliquibus mutatis, ac pluribus additis renovavit, ita ut se priori, si fieri posset, revocata, vel suppressa, hanc Theodosio offer.
205쪽
--- is mite deviarunt, salutaribus remediis in integrum revocentur. Quam s. om . autem post appellationem interpositam hoc necessario postuletur , se Canonum Nicaeae habitorum Decreta testantur, quae a totius se Mundi sunt Sacerdotibus constituta , quaeque subter annexa sunt M. Canones Nieaenos, quos hic allegat S. Leo, alios non esse quam
Sardicenses, merito suspicantur Viri Eruditi, nam in ipsis ius appellationum Romanis Pontificibus a iseritur . In Grateis Concilii Chalcedonensis Actis in ealee hujus epistolae si subjectus legitur Sardieensis Canon quartus, in quo de appellationibus ad Sedem
Romanam mentio habetur. Denique se epistolam claudit S. Pontifex : ,, Favete Catholicis vestro more , parentumGue vestrorum . ,, Date defendendae fidei libertatem, quam .... nulla vis, nullusis poterit mundanus terror auferre. Cum enim Ecclesiae causa stari tum regni vestri agamus & salutis, ut Provinciarum vestrarum ,, quieto rure potiamini a M. Binas dedit epistolas S. Leo ad Plebem & Clerum Constantin litanum. In priore ad Constantinopolitanos, eos , , consolandos,ol. 4s. p.si is adhortandosque , suscipit, is ut pro Catholicae fidei defensione 2. is perfidorum nequitiae relistant, eo quod major gloria sit eorumbem eiusdem is lubsecutura constantiam, si a probabili Sacerdote suo nullae mi- .. 'ν. Irio' is nulla formido divulserit . Deinde subdit: ,, .ui ineo- ,, lumi & superstite Flaviano Episcopo vestro Sacerdotium ejus,, fuerit ausus invadere, nunquam in communione nostra habebitur, ,, nec inter Episcopos poterit numerari b) . In altera vero i dieat , se epistolas accepisse, in quibus habuit, ut de Cieri Constantinopolitani devotione & pietate gauderet & in sanctae plebis acclamationibus omnium illorum probasse affectum. Hinc ansam arripit Clericos hortandi , se ne sibi Catholica libertas Infidelium iu -- gum patiatur imponi, sed in fide persistat ' , cuius longiorem
texit expositionem, ostendens: is negantes naturam nostrae carnis in
,, Christo, & Evangelio contradicere, & Symbolo reluctari. Nec ,, sentiunt subdit se in hoc praeruptum sua obcaecatione deduci ,
,, ut nec in passionis Dominicae, nec in Resurrectionis veritate conliis stant, quia utrumque in Salvatore vacuatur, si in eo nostri ge- ,, neris caro non creditur ' . In confirmationem veritatis Incarnationis Saeramentum affert Eucharistiae, in quo scribit: si Ab in- fantibus linguis veritas corporis & sanguinis Christi inter Com- munionis Sacramenta non tacetur ; respondendo scilicet Amen, ut mos erat omnibus Communionem sumentibus c . Addit verorri oportet vos, post divinum auxilium etiam Catholicorum Princi- D pum r) sic seribimus. Nam Canones Nicaenos, quos sub finem hujux
epistolae allegat s. Leo, & quos subter annexos dicit, alios non esse quain Sardicenses censent omnes viri eruditi.
206쪽
pum gratiam promereri, ut petitioni nostrae, qua plurium indiei Synodum postulavimus, clementissimus Imperator dignetur an-s. Ommos, nuere a 'M. In Pulcheriae responsione deprehendit S. Leo, quantum religiosL Epistolae adsima Princeps Catholicam diligeret fidem, & quantum haereticum 2. . .. , detestaretur errorem, adeo ut & ipsum Ponti fitem ad fortiter &.M. A ad studiose dimitandum pro causa fidei hortaretur : hine S. Pontifex in te g. hae sua ad illam epiliola data rue. Kal. Aprilis anni 4 o. illi gra- stantinopoliatulatur, & gratias agit, atque hortatur: se ut quidquid salubriter ' ,, fieri cum vesFrae fidei laude peragitur, unde Eutychiana extin- guatur haeresis, suae non portionem aliquam laedere, sed ipsa ,, Christianae Religionis conatur fundamenta convellere M . Addit, quod is res humanae aliter tutar esse non possunt, nisi quae ad di- vinam confessionem pertinent, Regia & Sacerdotalis defendat au- , , ctoritas . Eodem die epistolae Martini & Fausti Abbatum Constantinopolitanorum respondit , eos hortans ἰ is ut quantum se fieri potest, dent operam ut Ecclesiae filiis innotescat, qui L eo se tra impium sensum secundum doctrinam evangelicam & aposto. M licam praedicemus . Qiata licet plene, quae semper fuisset atque
is esset Catholicorum lententia, scripserimus, tamen nunc quoqueri ad confirmandas omnium mentes non parum exhortationis addi- dimus M. Addit etiam: Ne autem aliqua negligentiae occa- is sione seripta nostra ad vos non potuerint pervenire, exemplaria is earumdem nunc mittenda credidimus , ut nullo modo fidei quam
,, defendimus praedicatio vel rae notitiae subtrahatur h Uhi Anatolius loco Flaviani a Pseudo Synodo Ephesina depositi Epistola ad suffectus fuit in Sede Conitantinopolitana, S. Leoni scripsit, ut 'si', illi suam electionem nuntiaret , & Sanctae Sed is Communionem p aoo .consequeretur. Episcopi quoque eius ordinatores eidem Pontifici scripsere, de orientis tamen turbis, & haeresi Eutychiana illarum fonte & origine alte silentes. Superest nobis adhuc fragmentum epistolae Anatolii ad S. Leonem . Eodem tempore & Theodosius Imperator S. Leoni scripsit , postulans ut Anatolii ordinationem ratam haberet . Extollit etiam & laudat Nicaenum Concilium, scribens: Se ab illo non passurum Sacerdotes Domini deviare i . S. Leo, eui Anatolii ordinatio ob ordinatores suspecta erat, judicium dillulit, nec communionem concessit, nec denegavit , expe-
Etans, ut ipse Anatolius non suspecta praeberet suae fidei argu
ca Ibid. eap. s. pag. 981. b Ibid. ωρ. 1. Pq. 984. 1 Nicaenae Fidei apertam consessionem facit Theodosius, eo quod Eutyches eiusque fautores solam hanc fidem offerentes, nollent cogi ad duas naturas in Christo profitendas, perinde ac si id contrarium esset Nicaeno Symbolo, cui nihil addendum praedicabant ; & hoc nomine se velut Catholicos venditarites, e contra Catholicos a Nicaena fide desciscere traducebant. Hinc Theodosius ab Eutychianis deceptus scribebat, non permissurum ut a Nicaena bnodo Sacerdotes Domini d larent.
207쪽
rso BIBLIOTHECIE Ss. PATRUM.m ' -- menta. Rescripsi itaque Theodosio , oportere, ut novus Epi- έχονο- scopus Anatolius se sinceram communis fidei professionem absoluitia se sima subscriptione coram omni Clero, & universa plebe declara-- ret, Apostolicae Sedi, & universis Domini Sacerdotibus atque se Ecelesis publicandam a Uerum cum haec discussio longius tempus expostularet, S. Leo ut rem compendio ageret, scribit Imperatori et se Ad pietatem vestram fratres & Coepiscopos meos, . se Abundium , & Asterium, sed & Basilium, & Senatorem Pre byterOS . . . direxi, per quos quae nostra serma sit fidei manifestis, , instructionibus , suas misimus, possitis dignanter agnoscere, ut , ,, si Constantinopolitanus Antistes in eamdem confessionem toto is corde consentit . secum , ut dignum est, de Ecclesiasti ea pace lae- temur Addit: ,, Sin vero aliqui a puritate nostrae fidei, atri que Patrum auctoritate dissentiunt, Concilium universale intrais Italiam , sicut Synodus, quae ob hanc causam Romae convenerat, ,, mecum petiit, clementia vestra concedat si . Nihil nee Anatolio, nec ordinatoribus ejus rescripsit S. Leo, satis superque arbitratus mentem suam in epistola ad . Theodosum hac de re
rpistolae ad Uix ad Imperium evectus Marcianus I S. Leonem per Epituita. bines stolam de sua electione certiorem fecit, declarans, se paratum essedis . al. es. ad cogendum Concilium: se in quo quae Christianorum Religioni,
's. al. ss. dii postione declaret se Illi itaque sic respondit S. Leo scri-
P' 'U' hens: si Quantas clementiae vestrae gratias reseramus, non ex verbis
, , nostris, sed ex beneficiis, quae Ecclesiae contulistis, agnoicite M. Pares gratias etiam Pulcheriae Augustae reddit: se quod dudum
,, subdolum san, religionis hostem ab ipsis Ecclesiae visceribus,, depulerit & quod Sacerdotes Catholici, qui de Ecclesiis is iniuste suerunt eiecti, sententia reduxerit, & quod Reliquiasis sanctae memoriae Flaviani I innocentis & Catholici Sacerdo-
tis ad Ecclesiam, cui bene praefuit, eum honore debito revoca-- rit e '. Deinde subdit : A Quosdam vero Episcopos reconciis liationem poscere, & Catholicorum communionem desiderare, ri tam nostrorum , quam fratris & Coepiscopi mei Anatolii, cui se testimonium sacere dignemini, relatione cognovimus, quorum dein
a Did. O . I. pag. I πω b uid. cap. 2 i Marcianus studiosissimus Catholicus opera Pulcheriae ad Imperium assumptus fuit. Hunc Pulcheria sibi Matrimonio iunxit, ea tamen Conditione, ne Virginitatem eius laederet. Obiit anno os . Successorem habuit Leonem I. cognomento Marcela. Pulcheria obierat anno 433. omnia sua pauperibus legans. c di. Theod. ad Leon. 76. pag. 1 2s. di Epist. ad Pulib. ca . I.
a J Obiit in exilio paulo post suam depositionem. e uia. cap. a.
208쪽
se sideriis se praebemus effectum, ut correctis, & quae male sunt mmmes facta pmpria subscriptione damnantibus . . . pacis gratia tribua- s. o p . ,, tur a . Commendat vero Pulcheriae Eusebium Dorilaei . quem sub obtentu Nestorianismi Eutychiani sua de Sede depulerant , licet, ut dicit S. Leo , is suae esset consors communionis; D nec non Iulianum Coentem Epit pum, & Clericos Constanti- D nopolitancs omnes, qui sanctae memoriae Flaviano fidelibus offi- ,, eiis adhaserunt h) h . Cum S. Leoni scripsisset Anatolius Patriarcha .Constantinopolita- rpistola Mnus, literasque suas per Casterium Presbyterum, Patritium, &Αlelepiadem Diaconos misisset, qui Romam & AEta Concilii Con- p. io s. stantinopolitani , & Marciani, ac Pulcheriae literas detulerunt, per eosdem sua remisit responsa S. Leo data Idibus Aprilis anni 43r. In responsione autem ad Anatolium se gaudere ait, quod se sequa- eem se Evangelicae eruditionis ostenderit, & de paee Eceleste se Constantinopolitanae reddita c . De fratribus vero subdit,
quod eos se quos communionis notirae cupidos esse cognovimus, &,, quod doleant se alieno sceleri praebuiise consensum .... illud se quod presentibus & agentibus nostris constitutum est, approba- mus, ut suarum interim Ecclesiarum essent communione conten- ,, ti: led cum Legatis noliris quos misimus participata tecum solis licitudine , volumus disponatur, quatenus hi qui plenis satisfa- ,, ctionibus male gesta condemnant, & accusare te magis eligunt , ,, quam tueri , pacis & communionis nostra unitate laetentur d ... ,, De nominibus autem Dioscori, Iuvenabis, & Euilathii ad Sa- ,, erum Altare recitandis , dila ctionem tuam hoc decet custodire, is quod noliri ibidem constituti faciendum esse dixerunt, quodque se honorandae S. Flaviani memoriae non repugnet, & a gratia tua se Christianae plebis animos non avertat . . . . Iulianum Vero , se & Clericos, qui sanctae memoriae Flaviano fidelibus officiis ad-- haereicunt, dilectioni quoque tuae volumus adhaerere, ut quem se fidei suae meritis apud Deum nostrum vivere novimus, in te eum is sibi presentem esse cognoscant ce) - . Cum S. Leo Paschasinum ad Concilium una eum Lucentio & Epistola ad Basilio Legatum destinasset, hanc ad illum epiliolam 8. Kal. Iulias dedit, in qua plura illa recitat SS. Patrum de vera Chri iti Incar- p. natione testimonia, quibus de urgente controversia melius instrueretur . Deinde subdit: is Putant quod nostram possint diligentiam fallere, cum aiunt, se unam Verbi naturam credere incarna- ,, tam , cum utique Verbum Dei in divinitate Patris, & sua , &- Spiritus Sancti una natura sit, suscepta autem veritate camisse nostrat illi incommutabili subistantiar vol ram quoque unitam esseis naturam. Nam nec Incarnatio dici posset, nisi caro susciperetur a Ueria
209쪽
' 'm' ,, a Verbo .... Abominanda ergo est in Eutyche impietas, LROMU--quae alias a Patribus in praecedentibus haereticis damnata atque
Epistolae ad Secundus ad Chalcedonense Concilium Legatus a S. Leone missus fuit Bonifacius Presbyter, cui Roma discedenti epistolas in Ο-aoεo. ad Α- rientem deferendas tradidit Sanctissimus Pontifex. Harum duae ad Marcianum Imperatorem, alia ad Anatolium , alia ad Concilium ad Iulianum Chalcedonense, alia ad Iulianum, omnes datae sexto Kal. Julii: ζ.z.. . anni 43r. In priore ad Marcianum epistola sic scribit: is Credeba-
ad milium is mus, clementiam vestram. . . differri ad opportunius tempus Sarietis. ., .i.-cerdotalem Synodum iubere, ut evocatis de cunctis Provinciis '3. y. oo'. ri Sacerdotibus vere posset esse universale Concilium. Sed quia vos a-Μ,re limi ,3 more Catholicae fidei congregationem nune fieri voluistis, ne de- ρε- i. ν P. 1, Voto obviare viderer arbitrio , fratrem & Coepiscopum meum
' Paschasinum . . . direxi, Bonifacio fratre & Compresbytero meo se sociato , & his , quos antea miseramus, adiunctum consortem se fratrem quoque meum Iulianum addentes Episcopum. Quos ea se moderatione universa, Domino auxiliante, credimus esse gellu- ros, ut quaecumque in querelam perturbationemque venerunt , se ad unitatem pacis & fidei compresia omni dissentione revocenis tur . . . nec ullum in aliquorum cordibus Sacerdotum Nestoria. ,, nae, aut Eutychianae impietatis vestigium relinquatur . . . Ouia is vero subdit quidam de fratribus . . . contra turbines falsita- ,, tis non valuere catholicam tenere constantiam , praedictum ha- is trem & Coepiscopum meum viee mea convenit Synodo praesi- ,, dere Certus sum enim quod absque odio & gratia ibidem ab M iis, quibus hoc commissum laboretur, ut eum solius haereticae im-M pietatis excidio, in omnibus Ecclesiis Dei veritas regnet & cariis tas b . In sua vero ad Anatolium epistola primo conqueritur ,, congregandae Synodi tam angustum tempus appositum . . . M ut ipsa interjectorum dierum paucitas necessarios Sacerdotes nos, , evocare non sineret. Quando enim per diversas longinquasque Provincias mitteremus , & vere posset fieri universale Conci-- lium Secundo addit: se Non in Concilio ullis conventionum se difficultatibus credimus laborandum, cum & ipse indicare digna- ,, tus sis, quod in suscipienda fide Catholica & damnatione Euty- ,, chis atque Nestorii omnes orientales subscripserint Sacerdo-- tes . Juliano vero Episcopo Gensi iniungit , o ut eum se fratribus & Coepiscopis nostris Paschasino, & Lucentio, sed &,, fratribus & Compresbyteris nostris Bonifacio & Basilio, quos vi-
,, ce nostra ad praefatum conventum ire praecepimus, curam tuam ,, actionemque conjungas , auctoritatis nostrae perceptione usurus ,
is quoniam scimus omnium illic amrum rerum maiorem te, quam
210쪽
M nostros, habere notitiam sa) . Ad Patres vero Synodi primo
Nicaeam vocatos, deinde Chalcedonem translatos scribit primo : SLzo Ao. ,, Ut venerabili Synodo nostram praesentiam praeberemus ... nec ,, necessitas temporis, nec ulla potest eonsuetudo permittere. Ta-
men in fratribus . . . qui ab Apostolica Sede directi sunt, meis Synodo vestra fraternitas aestimet praesidere b . Deinde quod Anatolio scripserat, repetit, scilicet: se Reiecta penitus audaciari disputandi contra fidem divinitus inspiratam, vana errantium inis,, fidelitas conquiescat, cum secundum Evangelicas veritates , sem cundum propheticas voces, Apostolicamque doctrinam pleniismeri & lucidissime , per literas, quas ad beatae memoriae Flavianum, Episcopum misimus, fuerit declaratum, quid sit de Sacramento,, Incarnationis D. N. I. C. pia & sincera consessio se A. Tertio sie statuite se Quia vero non ignoramus . . . plurimos Episco- ,, pos , qui haeresim non reciperent, Sedibus suis pulsos . . . atque ,, in locum Superstitum alios substitutos : his primitus vulneribus M adhibeatur medicina iustitiae, nec quisquam ita careat propriis , ut alter utatur alienis .... nemini quidem perire suus honorri debet, sed illos, qui pro fide laboraverunt, cum omni privilegio
is oporteat in proprium resormari ' . Quarto vult, ut se prioris
,, Ephesinae Synodi, cui sanctae memoriae Cyrillus Episcopus tune,, praesedit, contra Nestorium specialiter statuta permaneant, nec se tune damnata pietas, ideo sibi in aliquo blandiatu ν, suia Eu-- tyches iusta execratione percellitur ta) . Nam veritatis defensores Nestorianismi ab Eutychianis accusabantur. Hine in secunda ad Marcianum epistola se iterum repetit: se Prior Synodus,, Ephesina Nestorium cum dogmate suo merito iusteque damnavit.
M & quisquis in illo errore persilit, ad nullius potest spem remedii pertinere 'M. Indicat vero, lege lata Marcia dum iussisse, ne latrocinalis Ephesna Synodus Concilium vocaretur, dum subdit S. Leo: is Sequens vero in praedicta Civitate non potest v ari,, Concilium, quod in eversionem fidei fuisse constat agitatum , ,, quodque Vestra clementia . . . aliud statuendo cassavit f . Denique sic Imperatorem alloquitur : is Per ipsum Dominum no- sirum Iesum Christum . . . obtestor & obsecro clementiam V ,, tiram, ut in praesenti Synodo fidem, quam Beati Patres nostri ,, ab Apostolis sibi traditam praedicarunt, non patiamini quasi du- ,, biam retractari, & quae olim maiorum sunt auctoritate damna-
,, ta, redivivis non permittatis conatibus excitari, illudque potius,, iubeatis, ut antiquae Nicaenae Synodi constituta remota haeretiw. rum interpretatione permaneant s . Tricalet. Tom. VI. N Bre- a Epig. ad Iulianum pag. I 66.