장음표시 사용
221쪽
s.LLO MAG. Epistolae ad Anatolium
pag. 22νν. At bina ad Marcianum, nimirum
2o4 BIBLIOTHECAE Ss. PATRU Μ- vos illusionibus subderetis a ὶ Denique sic eos ad meliorem
revocat frugem: is Declinate, filii, ab his diabolicis persuasionibus se declinate. Veritatem Dei nulla res violat, sed veritas non nisi iasi nostra came salvat b . Epistola vero ad Iulianum Coensem data septimo Kal. Iulii nihil habet notatu dignum e solum in ea S. Leo cuiusdam meminit epistolae ad Imperatorem datae, quae desideratur.
Interim Anatolius Constantinopolitanus Episcopus ad S. Leonem epistolam dedit , quae de intermisso litterarum commercio amice conqueritur. Deinde debitam Pontifici obedientiam ostendens seribit: - Quia piissimus & Christianissimus Princeps . . . . . vestrae ,, Beatitudinis litteras mihi sublegit, ea statim quae continebantur ,, in eis, ut placita vobis, impleri, quod me facere vel commu-- nis pacis utilitas, vel quod decuerat , hortabatur c se Presbyter Aetius in priori loco atque honore Ecclesiastico nobis
is est restitutus . . . Andreas autem . . . ab Ecclesia separatus esto cum his, qui contra sanctae memoriae patrem nostrum atque E-- piscopum fuerant Flavianum d . Rogat vero Beatitudinem suam, Mut litteris suis nos laetificare dignetur, quibus illo perfici va-- leamus affectu, quem prudentissimis vestris insitum copiose iam, novimus vigere praecordiis e . De his vero, quae in favorem Constantinopolitanae Ecclesar in Chalcedonensi Synodo sancita suerant, sic se exeusans scribit: is Pro certo Beatitudo vestra hoe ha se beat, nullam esse culpam in me, homine, qui semper otium αδε quietem . . . . ab ineunte mea aetate dilexerim , sed Constanti- ,, nopolitanae Ecclesiae . . . . . Clerus est, qui hoc habuit stu-- dium, & istarum partium religiosissimi Sacerdotes, qui in hoc se fuere concordes, & sibi pariter adiutores. Cum & se gestorum M vis omnis, & confirmatio auctoritati vestrae Beatitudinis fueritis reservata f . Quae verba S. Leo de appetiti honoris Constantinopolitanae Sedis abiectione interpretatus se respondet e
is Gratum mihi est quod dilectio tua id sibi profitetur displicere .
,, Quod tunc etiam placere non debuit. Sumcit in gratiae comisis munis re3ressum professo dilectionis tuae, & contestatio Prineipigri Christiani. Nec videtur tarda correctio, cui tam venerabilis aiari sertor accessit o . In epistolis vero ad Marcianum rationes reddit, cur Anatoso scribere intermiserit, & quibus conditionibus illi reconcilietur exponit e rogat Imperatorem , ut Caros Monachi audaciam & proterviam sua auctoritate compescat. Precatur e iam Principem, ,, ut oeconomos Ecclesae ... a publicis iudieibus is non snatis audiri, & hanc injuriam sacris removeatis ordinibus,
222쪽
is sed rationes Eeelesse secundum traditum morem Sacerdotali exa-
Iuvenalis ad suam sedem, eiecto Theodosio, restitutus per in ei anum Imperatorem, S. Leoni, ut ipsum de sua restitutione certi rem faceret, seripsit . In hac epistola per Andream Presbyterum,& Petrum Diaconum missa meminit epistolae S. Leonis ad Flavianum , sed unde occasionem nactus sit, ignoramus. Illi vero respondens S. Leo primo ,, gavisum se dicit, quod illi ad Episcopatus,, sui sedem redire licuisset 'M. Dein vero se illum admonet &corripite se Dolui adversitatum tuarum temetipsum tibi fuisse ma- se teriam , & resistendi haereticis constantiam perdidisse . . . Beataeo enim memoriae Flaviani condemnatio, & impiissimi Eutychis se receptio , quid nisi D. N. I. C. secundum earnem negatio,, fuit . . . Addit vero: Quamvis nulli Sacerdotum liceat nescire, quod Scriptura praedicat s inexcusabilior tamen est omni
bus imperitis quilibet Hierosolymis habitans Christianus, qui ad
cognoscendam virtutem Evangelii, non solum paginarum elo
quiis, sed ipsorum locorum testimoniis eruditur; & quod alibi
non licet non credi, ibi non potest non videri b . . . Apud te est Bethleem ... ubi involutum pannis inter angustias diversorii praesepe sustepit. Apud te est declarata ab Angelis, adorata a Magis,& per multorum infantium mortem ab Herode quaesita Salvatoris infantia. Apud te est, ubi pueritia eius adolevit, ubi adolescentia maturavit, & per incrementa corporea in virum perse ., ctum veri hominis natura profecit , non sine cibo esuritionis, is non sne somno quietis, non sine fletu miserationis, nec sine pa- vore formidinis . . . Hoc tibi ipsa Crux indesinenter loquitur pse hoc lapis clamat sepulcri, in quo Dominus humana e ditioneis iacuit, & de quo divina potentia resurrexit. Ibi unus atque ,, idem est, qui & in forma Dei operatus est miracula, & in formari servi subiit saevitiam passionis c) . . . & ut repararet omnium
is causam , ac viam veteris chirographi, quod solus inter omnesis non debuit , pro omnibus solvendo vaeuauit d Addit rri Haec autem veritas quantis & novi & veteris Testamenti auctori ritatibus declaretur, pro antiquitate Sacerdotii tui evidenter agno- ,, seis, cum fides Patrum, & seripta mea ad Flavianum data ,
uorum mentionem ipse secisti, adiecta universalis Synodi con-rmatione , sumetant se t ). Dioscorus Gangram Paphlagoniae urbem relegatus post eius in Chal-
Iuvenalem excitaverat, seque eius loco Episcopum ordinari procuraverat.
At Narcianus juvenalem suae Sessi restituit anno os .
223쪽
aos BIBLIOTHECIE Ss. PATRUM Chalcedonensi Synodo depositionem ibi ad plures abiit 4. Nonas
Septembris anni 434. Huius eventus certiorem secit Iulianus S. Leonem, qui illi rescribens ait: ,, Nunc intereunte Dioscoro . . . rficsae incentore sublato .... auxiliante misericordia Dei
,, mnibus Catholicae fidei profectibus sanctas semper praetendit ex-- cubias a Piissimo huic Imperatori scripsit S. Leo initio insequentis anni 433. gratias agens, quod is Carosus & Doro se theus Μonachi, qui haeretica pravitate in multorum perniciem da-M mnatos tuebantur errores . ablati a suis Μonalteriis, apud ,, eos degere iuberentur, quibus nocere non possent b , Ipse Marcianus hac de re S. Leoni scripserat . quod & praestitit Iulianus, qui & in alia ad S. Leonem epistola illi nuntiaverat, se Ca-- rosum in fidei consessione correctum. . . Ioannem vero DecuriO-
nem spectabilem virum, & in fidei sinceritate laudabilem ad JE- ,, gyptum causa fidei fuisse directum ce . Deferebat Decurio Joannes epistolam Imperatoris ad Μonachos AEgyptios , qua illos
de steteribus Theodosii certiorem faciebat, & exhortabatur, ut eum cum suis complicibus Provinciae Praesidi traderent non promeritis puniendum , sed ne complicibus eos fallendo nocere posset . Huic etiam Decurioni demandata . videtur executio legis Marciani adversus Eutychia nos, qua vetabat, ne quid legato, vel testamento sibi relictum habere possent, & ne Epitcopos, aut Clericos ordinare auderent, interminata exilii & bonorum expoliationis poena. Data est haec lex Kal. Augusti anni 433. Scripserat etiam Iulianus S. Leoni de nonnullis adversus Maximum Antiochenum Episcopum querelis. Cui respondens S. Leo mandat, ut sibi notum faciat, tum quantum Ioannes Decurio in AEgyptum missus paci. emendationique profuerit, tum ad quem tandem finem Maximi Antiocheni causa pervenerit. Scripsit biduo post S. Leo & ad Anatolium Constantinopolitanum in haec verba: ,, In qua autem se sollicitudine dilectionem tuam vigilare conveniat , indubitanteris intelligis: quia aliquantas apud vos pravorum hominum resedin se se reliquias recognoscitis, quibus comprimendis, vel potius . . . D abolendis cupimus te instanter incumbere d . Haec ad Anatolium epistola postrema est earum, quae conscripta fuere ab ipso anno 433. insequentis vero anni 4 nullae extant epistolae, quippe qui reparandis ruinis . quaq Uandali intulerant, Occupatus S. Pontifex curis aliarum Ecclesiarum vacare nequibat. Prima vero anni 437. data 4. Idus Iunii ad Leonem Imperatorem
224쪽
rem i directa est, qui paulo ante auctoritate Patritii Asparis in m
Imperialem obtinuerat dignitatem . Diutius Marciano, qui non nisi Q sex annis cum dimidio imperavit, imperii habenas moderatus eli, sed minus Ecclesiae favens. Ad illum epistolam dedit S. Leo gratulatoriam pro eius ad Imperium assumptione, quae tamen desideratur in hac autem se gaudere dicit, quod Augustus Synodi Chalcedotiensis uoluerit se esse custodem, & ab eodem pertinacem, &insidiolam haereticorum contentionem compesci postulat. Cum Eutychianorum schisma initio Pontificatus S. Leonis exor- Epulo. altum furorem suum exereeret non solum contra S. Proterium Alexandrinum eiusque cognatos, sed etiam adversus Episcopos, & Cle-al. m. ν. rum aegypti, ex his quatuordecim una cum quatuor Presbyteris & A., bitori qduobus Dioconis Alexandrinis Constantinopolim navigarunt, ubi ass. ai. 134.
summa caritate excepti , qualis decebat Christi Consessores, ab Ima P peratore & Anatolio illis saevistimam ab Timotheo 2Eiuro motam persecutionem in catholicos ex ordine narrarunt et . De hac persecutione commonefactus etiam S. Leo illis hanc consolatoriam dedit epistolam. qua ut pro fide Catholica patienter adversa tolerarent, hortatur iuribens: se Licet laboribus dilectionis vestrae, quos pro,, observantia Catholicae fidei suscepissis, toto corde compatiar. ...is intelligo tamen magis esse gaudii, quam moeroris, quod confor- ,, tante vos Domino Iesu Christo in evangeliea apostolicaque do-- ctrina insupςrabiles perstitistis . . . Fraterno itaque simul & pari terno cohortor affectu, ut aequo & forti animo haec tentamentari toleretis; agnoscentes vos non amisisse propria, sed maiora meis ruisse, quorum fatigatione brevi, qua ad Consessorum pervenies tur coronas, ita utitur providentia Dei, ut per vestram patienis tiam multorum devotio roboretur a ) U. Eodem die, videlicet pridie Idus Octobris ad Anatolium scripsit gratias referens, quod sibi aegypti turbas narraverit, & Clericos , & Coepiscopos ex
AEgypti partibus ad eum confugientes fraternae Deo placita caritatis ossicia impenderit. Rursus vero illum admonet: se quod interis dilectionis tuae Clericos quidam esse dicuntur , qui adversario- rum conniveant pravitati, & vasis irae vasa milericordiar mi
r) Leo I. cognomento Marcella perfidus Imperator fuit: Regnavit annis i . ct mensibus sex, sed in oriente solum, cum in occidente Mai
rianus consentiente S. Leone imperium teneret.
ab Timotheus audax Monachus, & discordiarum seminator adve sus Chalcedonente Concilium dogmatizabat. Post obitum Marciani ad Alexancirinum inhians Episcopatum, ut illum obtineret , noctu ad Monach rum cellulas pergens pertum calamo eorum auribus insonabat, se esse Angelum Dei. qui eos hortabatur, ut in Sede Alexandrina collocandum curarent Timotheum. Hoc pacto pluribus ad se pertractis Asseclis maenum
Alexandriae Templum invasit, & ibi se in Episcopum consecrari iussit a duobus Episcopiv damnatis & exulibus . s. Proterius ambitiosi huius Nonachi victima fuit ab Eutychiariis in Baptisterio Ecclesiae ipsa die coenae Domini crudeliter occisus 2p. Martii anni 437.
225쪽
ao8 BIBLIOTHECIE Ss. PATRUM ,, serantur. Quibus investigandis, & severitate congrua eoercendis -- debes diligentia tua vigilanter insilere: ita ut his , quibus pro- is desse non potuerit correctio, non parcat abscissio . . . Abiicien- ,, da est pestifera illa a Sacerdotali vigore patientia est, qui sibiis mei peccatis aliorum parcendo non parcit . Sicut Heli quonis dam Sacerdos filiorum suorum delicta tolerando, cum ipsis divi. nae iustitiae sententiam meruit experiri; quia legni indulgentia se dissimulavit plectere peccatores a . Tristola ad Desideratur ea S. Leonis epistola, qua Leoni Augusto gratias zz agit de Episcopis aegyptiis exulibus benigne humaniterque ab eo si xxx. susceptis . Verum nobis alia superest ad eumdem data Kalendis ' Decembris anni 4 τ. qua illi ostendit, quod is nihil sit convenien-M tius fidei defendendae, quam his, quae per omnia, instruente ,, Spiritu Sancto , irreprehensibiliter definita sunt, inhaerere ς nam is aliter ipsi videbimur Dene statuta convellere, & auctoritates, quasse Ecclesia universalis amplexa est, ad arbitrium haereticae petitionis ,, infringere, atque ita nullum collidendis Ecclesis modum pone-M re, sed data lieentia rebellandi , dilatare magis, quam sopire se eertamina b A. Additi ,, Quis est, nis Antimristus , aut ,, Diabolus, qui pulsare audeat inexpugnabilem firmitatem, qui ... ,, falso diligentiae nomine, dum veritatem se mentitur inquirere, se mendacia desiderat seminare e Hinc Imperatorem hortatur, is ut constanter despiciat, ac repellat eos . . . . nec patiaturis impios parricidas saerilega simulatione de fide agere . . . . sedis aulus nefarios reprimendo . . . veram paeem his, quae sunt tur-
se bata, restituat; depellendo scilicet pervaseres iuris alieni, & an- tiquae fidei Sedem Alexandrinae Eeelesiae reformando d) . Episcopi exules libellum Principi obtulerunt nomine Episcoporum AEgypti, & Cleri Alexandrini, quo narrabant aeluri usurpationem, S. Proterii eaedem, & Eutychianorum ad Uersus Catholicos vim & insectationem. Eluri vero Legati & ipsi alium obtulere libellum, a nullo tamen signatum , dum Catholi eorum libello subscripserant quatuordecim Episcopi, quatuor Presbyteri, & duo Diaeoni. Fνistola ad Duodecimo Kal. Aprilis anni 438. S. Leo in sua ad Niceram 4 ο-- epistola nonnullas resolvit sibi ab eo propositas difficultates causa
αις. al. asst. Hunnorum sub Attila excursionis exortas. Imo videtur non ab
με δὴ '- ipso Niceta propositas S. Leoni difficultates, sed ipsas Pontifiei suo nomine proponendas mandasse Adeodato Sed is Romanae Diacono, qui Aquileia Romam revertebatur. Propositae autem dissicultates huiusmodi sunt: r. is Cum abductis in captivitatem virisse foeminae eorum remanserint destitutae ἰ quae cum viros proprios ,, aut interemptos putarent, aut numquam a dominatione crede-- rent liberandos, ad aliorum conjugium transierunt. Verum nonis
226쪽
M nulli eorum, qui putabantur periisse, remeaverunt μ . His itaque positis statuit S. Leo: se Necesse est ut legitimarum foedera nuptia- rum redintegranda credamus . . . & hoc quod legitime habuit is reformetur . . . ut recipiat unusquisque quod proprium est a),, Quod si quae mulieres ad legitimum nolent redire consortium . . . ,, ecclesiastica communione priventur b ': a. De illis, qui in captivitate idolothyta fame, vel metu compellente comederant, statuit, se ut poenitentiae satisfactione purgentur, quae non tam rem- poris longitudine, quam cordis compunctione pensanda etia. De iis vero, qui vel metu, vel errore rebapti Tati sunt, itatuit, ,, ut per poenitentiae remedium, & per impositionem Episco.
, , palis manus, communionis recipiant tant ratem,' tempora poeniis tudinia , habita moderatione, tuo constituente iudicio , prout conversorum animos perspexeris esse devotos r pariter etiam habenς senilis aetatis intuitum, & periculorum quorumque, aut aegritudinis respiciens necessitates. In quibus si quis ita graviter ur. ,, geatur, ut dum adhuc poenitet, de salute ipsius desperetur, se oportet ei sacerdotalem sollicitudinem communionis gratia sub
veniri d De his vero, qui semel baptietati sunt, sed ab haereticis, statuit quod is in sola invocatione Spiritus Sancti per
is impositionem manuum eonfirmandi sunt, quia formam tantum baptismi sine sanctificationis virtute sumpserunt e M. Episto. iam vero claudit in haec verba: ,, Hanc epistolam nostram ... ad se omnes fratres , ti comprovinciales tuos Episcopos facies perveni- .. re, ut in omnium observantia data prosit auctoritas. Cum Eutychiani novam , quam postulabant, generalem Synodum
obtinere non pollent, saltem colloquium efflagitabant, in quo sua ' ,':
possent sensa deeromere, & explicare. S. Leo, cui, ut videtur, a 44. ai. D .
hac de re scri plera i Imperator, illi epistolam datam duodecimo Kal. Aprilis misit scribens & adhortans, ut fidem semel definitam p. iso. ad
ad examen revocare non snat, ac se perseveranter aurem nec in l,, aliquam disceptationem pie & plane definita revocentur, ne ad se arbitrium damnatorum, ipsi de his videamur ambigere, quae ma-- nifestum est per omnia propheticis & Evangelicis atque Apollo,, licis auctoritatibus consonare g . Addit i se se illi in m ,, moriam revocare edilham beatae memoriae Principis Marciani, quod ipse sua conversone firmaverat . Sponder vero se a se dirige dos Legatos ex fratribus suis, sed non ad confligendum cum hostibus .fidei, nec ad certandum eontra ullos, quoniam de rebus &,, apud Nicaeam, & apud Chalcedonem, sicut Deo placuit, defi- ,, nitis, nullum audemus inire tractatum . . . sed instructioni par- vulorum, qui solidiore cibo satiari desiderant, ministerii nostii Tricalet. Tom. VI. Ο prae-
227쪽
--- is praesidium non negamus a . Revera Domitianum & GNε-LEO MAG. minianum Episcopos Constantinopolim Legatos misit. Roma discensere decimo sexto Kal. Septembris aliam ad Imperatorem Sancti Pontificis deserentes epistolam, in qua Augustum rogat, ri ut nihilo prorsus de bene compositis retractare sinat, quia poli legiti- se mas & divinitus inspiratas constitutiones velle confligere non pa-- cifici est animi, sed rebellis ... b . Nam, lubdit, si deri perluasionibus semper disceptare sit liberum , numquam deesseri poterunt, qui veritati audeant resultare, & de mundanae sapien- , se tiae loquacitate te confidere , cum hanc nocentissimam vanitatem is quam tua debeat fides & sapientia christiana vitare , ex ipla D. M N. I. C. institutione cognoscat ; qui omnes nationes ad illumi- ,, nationem fidei vocaturus, non ce Philolophis , aut de oratori- ,, bus, qui praedicando Evangelio famularentur, elegit: sed de
ε- l os se manifestaret assumpsit; ne is digere Verborum . . . nec Christi Evangelium hae arte indiget,
is in quo doctrina veritatis sua luce manifestata est : nec quaerituris quid auribus placeat, ubi verae fidei lassicit scire quis doceat ,, c . Animadvertendum etiam proponit quod Sancta Sy- ,, nodus Chalcedonensis, quae ab universis Romani Orbis Provin-- ciis cum totius mundi est celebrata consensu , & a saeratissimi ,, Concilii Nicaeni est indivisa decretis, omnem Eutychiani dogmatis
se impietatem a corpore catholicae communionis absciderit, D ,, modo erit cuiquam lapsorum ad Ecclesiasticam pacem reverius,
is nisi perfecta fuerit satisfactione purgatus dὶ μὶ In altera vero epistola catholicum dogma de Christi Incarnatione disertissime more suo explicat, & propugnat , Nestorii, & Eutychetis prava dogmata
exponit, quorum tunc Apollinarem, Valentinum, & Manichaeum aemulatum evincit, quos nec christiano nomine dignandos ostendit, scribens : ,, Quicumque ita sunt obcaecati, & a lumine veritatis ,, alieni, ut Verbum Dei a tempore Incarnationis, humanae car- ,, nis denegent veritatem, ostendant, in quo sibi christianum no- men usurpent, & cum Evangelio veritatis qua ratione concoris is dent, si beatae Virginis partu aut caro sine Deitate, aut Delia is tas est orta sne carne se . Utriusque naturae inconfusas proprietates se deinde declarat S. Leo : Fidei contemplatione eer- ,, nendum , quid sit quod caro sine Verbo non agit, & quid sitis quod Verbum sine carne non essicit. Sine Verbi potentia necis conciperet Virgo, nec pareret, & sine veritate carnis obvoluta is pannis infantia non iaceret in Quod late prosequitur. D nique catholicam veritatem late confirmat Patrum traditione, adductis SS. ΡΡ. tum Graecorum, tum Latinorum testimoniis. virtutibus, auxilio videretur in-
228쪽
Conseripta fuit hare S. Leonis ad Neonam Ravennatensem Epi-- ascopum epistola, ut ipsum certiorem faceret de statuti; in Romana S.tro Synodo a se collecta circa illos, qui ab infantia in captivitatem ab- Epistola adducti, num baptietati forent, ignorabatur. Scribit itaque, constitutum esse, ut se sollicita prius examinatione discutiant, & longo Episeominiis tempore, nisi forte supremus finis immineat, indagent , utrum is nemo sit penitus, qui tellimonio suo iudare possit ignorantiam '' 'is petentis. Et cum conlitterit hunc, qui baptismatis indiget sa- is cramento, sola inaniter luspicione prohiberi, accedat intrepidus se ad consequendam gratiam, cuius in se nullum scit esse vesti-- gium. Nec vereamur huic salutis januam aperire, quam num se quam ante docetur ingressus a) . Ubi notandum, nee vestigium haberi in S. Leone de bapti l mo sub conditione administrato , eum hujus conditionis usus nondum obtinuerit, quippe quia conditio in ipso Eeclesiae spiritu & doctrina continetur . Non alia de causa hare epistola data non. Kal. Novembris ad Neonam missa creditur, nis quia encyclica erat ad omnes Episcopos. In 'eadem S. Leo repetit quod & ad Nicetam scripserat, nimirum is si is ab haereticis bapti Eatum quempiam fuisse constiterit, erga huneis nullatenus Sacramentum regenerationis iteretur . . . . Sed peris epilcopalis manus impositionem virtutem S. Spiritus consequaturis h . In Pontificali D. Leoni adscribitur decretum de non consecrandis, & velandis Virginibus, nisi probata per annos quadraginta virginitate.
Monet in hac epistola S. Leo Episcopos per Campaniam, Sa- rq;stola admnium , & Picenum coniti tutos, ne generationis sacramentum is non se nis in Paschali & Pentecolles die conferatur . . . & simul ca- , , 'al. HKM vendum , subdit, propter multa pericula, ne cuiquam aut in P
desperata aegritudine, aut in hostilitatis incursu , aut in timoreo naufragii per Sacerdotem Domini regeneratio denegetur Postea vero illorum vituperat morem, is qui a fidelibus pollulabant, ut de singulorum peccatorum genere, libello scripta pro- sessio publice recitaretur; cum reatus conscientiarum sufficiat solisse Sacerdotibus indicari confessione tecreta. Quamvis enim sub-
dit plenitudo fidei videatur esse laudabilis, quae propter Dei
,, timorem apud homines erubescere non veretur; tamen quia non omnium hujusmodi sunt peccata , ut ea qui poenitentiam pinscunt, non timeant publicare, removeatur tam impossibilis con- suetudo, ne multi a poenitentiae remediis arceantur . . . Tuncis enim demum ad poenitentiam poterunt provocari, si populi au- ,, ribus non publicetur conscientia confitentis d . Licet accuratissima indagatione celebriores Critici Auctorem li-Lib I d. --brorum de vocatione omnium gentium detegere conati sint, non-ς xion si
dum tamen certo reperire potuerunt. Olim nonnulli illos S. Am- '
229쪽
hroso. S. Eucherio, S. Hilario, cuius habemus ad s. Augustinum CLLod Q epistolain , tribuerunt; nunc tamen plerique vel S. Prospero, vel S- Leoni adjudicant a ). Attamen tutius est fateri, ignoti esse Auctoris i . Gelasius Pontifex libros citat de vocatione omnium Gen- tium, sed sub indefinito cujusdam Ecelesiae Doctoris nomine b . Auctor vero in suo opere totus est, ut explicet, utrum , & quo sensu omnes homines salvos fieri velit Deusὶ Cur gratiae donum, sine quo nemo salvus est, non omnibus hominibus conferatur Cur omnes non salvet qui omnes vult salvos fieriὶ Quomodo omnibus omnium iaculorum hominibus divinae providentiae cura non
A lysali. Sic itaque exorditur: is Inter defensores liberi arbitrii , & prae . e. iisti. c... v dicatores grati, Dei magna & difficilis vertitur ouaestio. Qua - ritur enim, utrum velit Deus omnes homines salvos fieri. Et ,, quia negari hoc non potest, cur voluntas omnipotentis non imis ,, pleatur, inquiritur. Cumque hoc secundum voluntatem hominum . is fieri dicitur , gratia videtur excludi; quae si meritis redditur, con- ,, stat eam non donum esse, sed debitum. Unde iterum quaeritur , ,, cur hoc donum, sine quo nemo salvus est, ab eo, qui omnes salvari vult, non omnibus conferatur . . . Inter voluntatem humanam
is & gratiam Dei quorumdam non sana discretio est, existimantium se quod praedicatione gratiae liberum negetur arbitrium et nec ad- ,, vertentium eadem regula sibi posse obiici, quod gratiam negent, cum eam humanae voluntatis non ducem volunt esse , sed comitem M. Deinde Auctor utriusque concursus necessitatem ostendit subdens: si Si enim tollitur voluntas, nisi ipsa est verarum origo M virtutum: tollitur gratia, nisi ipsa est bonorum causa merit is rum se . Duplex deinde distinsuit gratiae genus , aliud nimirum per quod nulli nationi hominum bonitatis suae dona subtraxit, ut propheticas voces , & praecepta legalia convincerentur se in elementorum obsequiis ac testimoniis accepissse. Unde & inex-
,, cusabiles facti sunt qui Deos sibi Dei dona secerunt; & quae
v creatae erant ad utendum, venerati sunt ad colendum d Alterum vero genus est gratiae peculiaris, & interioris ; is nam o-ὐ mnis homo , qui ad Deum convertitur, Dei primum gratia comis movetur; non enim sbi ipse lumen est, nee cor suum radici,, propriae lucis accendit nec lex praestat, ut aut fiat, aut noriis fiat, sed per gratiae auxilium efficax fecit legis imperium r ipseia enim est cui dixit, Dabo leges meas, in sensu ipsorum,& in corde
is ipsorum i ribam eqm. Quod utique quotidie facit, dum cordiis is bus
230쪽
se bus vocatorum suam interit voluntatem, & stylo Spiritus Sancti se quidquid in animae paginis diabolus invidendo falsavit, veritas S. LOMA se miserendo rescribit a) . Cum igitur homo ad pietatem re-i
dit . . . nisi illum Deus converteret, non rediret cum fitri novum figmentum , novaque creatura , non alia in eo crea-
,, tur substantia, sed eadem, quae fuerat labefactata , reparatur; is nec aliud ab eo aufertur, nisi vitium, quod natura non ha-
Tria tamquam omnino certa constituit , nimirum t. Deviri Atini3M Mis velle omnes homines salvos fieri, & in agnitionem veritatis v ith - mre. a. Ad ipsam agnitionem veritatis & perceptionem salutis se non suis quemquam meritis, sed ope, atque opere divinae grati; vi pervenire. 3. Altitudinem iudiciorum Dei humanae intelligentiaeri penetrabilem esse non posse c . Quod vero Deus velit mnes homines salvos fieri, probat pluribus Sacrae Scripturae testimoniis, ideo quia Apollotos misit ad Evangelium omnibus gentibus praedicandum c d . Quod si volentes Apolloli evangeligareis uerbum in Asa , vetiti sunt a Spiritu Sancto , s disponente/M ιre ιn Bri niam , prohibiti sunt ab Spiritu fausto non utra que negata illis populis gratia, sed, quantum apparuit, retardaa M ta. Nam postmodum etiam apud ipsos fides Christiana convaais luit. Quae autem fuerit disserenda: vocationis causa , non claia is ret . . . Sicut nec claret, cur adhuc sit jusitiae quibusdam genise libus non oriatur, & a tenebrosis cordibus etiam nunc radiosis tuos veritas revelanda contineati Cur corrigendi tamdiu sinati se tur errare , & quod senibus in fine praestandum est , per tam is longam non tribuatur aetatem ἰ Cur filiis jam in Christum ere ,, dentibus, necdum credant parentes; & rursum a religios; pa se rentibus soboles prava discordet Cum tamen Deo . . . secvna se dum ipsus praeceptum quotidie pro omnibus supplicetur, ut & si se exaudit, non si gratia miserationis ι & si non exaudit , intelis ligatur iudicium veritatis se . . . Quamvis enim speciali euraia atque indulgentia Populum Israeliticum constet elehum . . . . se non ita se tamen aeterna Creatoris bonitas ab aliis hominibus is avertit, ut eos ad cognoscendum se atque intuendum nullis signia is ficationibus admoneret. Caelum quippe ac terra, Omnisque creavi,, Iura . . . ad hanc praecipue disposita est humani generis utilitacio tem , ut natura rationalis de contemplayione tot specierum . . .
., ad cultum & dilectionem sui imbueretur auctoris . . . . Quod δε ergo in Israel per consti tutionem legis , & prophetica eloquia is ferebatur, hoe in universs nationibus totius creatum testimoniari & bonitatis Dei miracula semper egerunt f). Sed eum in il 'is io populo, cui utraque eruditio praefuit, nemo, nisi gratia, tu