장음표시 사용
231쪽
et I Bi BOOTHECA Ss. PATRUM is stificatus sit per Spiritum fidei, quis ambigat eos , qui de qui
is buscumque nationibus quibuslibet temporibus Deo placuere, Spiritu gratiae Dei fuisse discretos sa)ὶ Hi omnes educti ab errore diriguntur in viam vitae omnibus corde mutato recta sapere ,& recta velle donatur ; omnibus timor , qui in mandatis Dei custodiantur, inseritur b . . . Nulla igitur ratio dubitandi est Iesum Christum Dominum nostrum pro impiis , & peccatoribus mortuum ; a quorum numero si aliquis liber inventus est, non se est pro omnibus mortuus Christus; sed prorsus pro omnibus moris tuus est . . . Quae redemptio universo sese intulit mundo, & o- ,, mnibus hominibus indifferenter innotuit . . . . quandoquidem Α- is postoli repleti Spiritu Sancto, cum linguis omnium gentium loquerentur, conveniebat excita miraculo diversi generis hominum multitudo , ut Evangelium Christi in eis , qui aderant , totus mundus audiret . . . audientes omnes suis linguis praedicari magnalia Dei ; quorum testificatio in eas gentes , quae remotiores lunt, longe lateque procurreret. Ad cujus rei effectum credimus , providentia. Dei Romani Regni latitudinem praeparatam, ut nais tiones vocandae ad unitatem corporis Christi , prius iure unius )ς sociarentur imperia; quamvis gratia Christiana non contenta
se sit eosdem limites habere quos Roma ; multosque iam populos, sceptro Crucis Christi illa subdiderit , quos armis suis ista non
domuit c . . . . Quod si forte . . . nunc in extremis mundi partibus sunt aliquae nationes, quibus nondum gratia Salvatoris illuxit non ambigimus etiam circa illas occulto iudicio Dei tempus vocationis esse dispositum, quo Evangelium , quod non audierunt, audient, atque suscipient d Uerum sibi obiicit eis Unde eum omnes homines Deus velit salvos fieri, quid est quod
is alienatur a salute perpetua tanta infantium multitudo . . . n que enim fas est, eos qui regenerationis non sunt adepti Sacra- ,, mentum ηd ullum beatorum pertinere consortium e M. Verum
respondet t. se Firma & stabili fide omne judicium Dei iustum es. o se credendum est, nec appetamus habere cognitum, suod voluiti, esse secretum,& ubi in velligari non potest quare ita iudicet, suuis ficiat scire quis iudicet ' . Addit: se Discimus super eos illamo manere isententiam, quam humanum genus in Adae primi pareno tis praevaricatione excepit; cuius sententiae rigor, dum etiam cir- ca tales non resolvitur, quam magnum fuerit peccatum illud, de-
,, monstratur s. Praetere in par)ulis etiam divina manifessatur electio ri quae quidem nec illis, qui renati non sunt, in pa- is rentibus defuit, sed iis, qui renati sunt, prae parentibus affuit , es ita ut multis saepe, quos tuorum impietas deseruit alienorum cu-,i ra servierit , & ad regenerationem venerint per extraneos, quaeri eis
232쪽
0 eis non erat providenda per proximos sa . Subdit a. se Non la- - tet, quantum in cordibus fidelium desidiae gigneretur, si in ha-s Lao macis prietandis parvulis nihil de cuiusquam negligentia, nihil de ipso-
rum esset morte metuendum , quandoquidem ut tales baptismo is fraudarentur , nullo modo posset accidere . . . . Nunc autem Oc-
is culta quidem Dei discretione , sed iusta & recta sic ostenditur , se & quid conferat gratia, & quid praevaricatrix mereatur natura s,, ut nec contra donum elevetur superbia , nec contra periculumis esset industria h . 3. Addit: ,, omnes homines salvos fieri
,, Deum Velle . . . hoc non aliunde monstratur, quam de eius be- se neficiis, quae providentia Dei universis generationibus communi- ter atque indifferenter impendit. Fuerunt enim, ae sunt hujunis modi dona ita generalia , ut ipsorum testimonio ad quaerendumis verum Deum possent homines adiuvari e quibus donis auctorem se suum per omnia saecula protestantibus specialis gratiae largitas su- ,, perfusa est . . . Deo autem placuit, & hane multis tribuere, &is illam a nemine submovere, ut ex utraque appareat non negatumis universitati quod collatum est portioni , sed in aliis praevaluisse ,, gratiam, in aliis restiisse naturam e . Explicans vero illa Christi Domini verba: Nemo venit ad me, His Pater qui mist me traxerit eum, sic scribite o Hoc ideo diis filum est, ut illam fidem, sne qua nemo ad Christum venit, ex
,, Patris haberi munere noverimus ... qui in cordibus trahendorum hoc egit, ut crederent, hoc effecit, ut vellent. Non enim ,, esset unde traherentur, si sequaces fide, & voluntate non essent; ,, quoniam qui non credunt, nec trahuntur omnino , nec veniunt ,
se neque accedunt qui dissentiunt, sed recedunt. Qui ergo veniunt, ,, amore ducuntur; dilecti enim sunt, & dilexerunt, quaesiti sunt, & quaeserunt, & quod eos voluit Deus velle, voluerunt d ... Igitur scut qui crediderunt, juvantur, ut in fide maneant : scis & qui nondum crediderunt, juvantur ut credant; & quemadmo- dum illi in sua potestate habent, ut exeant , ita & isti in sua se habent potestate ne veniant . . . sed qui veniunt , Dei auxiliose diriguntur: qui non veniunt, sua pertinacia reluctantur e ... Universitati quippe hominum . . . ita multiplex atque ineffabiis lis honitas Dei consuluit semper, & consulit, ut neque ulli per- euntium excusatio suppetat de abnegato sibi lumine veritatis , se neque cuiquam si liberum de sua jullitia gloriari; cum illos prori pria nequitia demergat ad poenam, & illos Dei gratia perducat ,, ad gloriam f . Denique sic concludit: se Apostolus dicendor Ouiis est Salvator omnitim hominum , confirmavit bonitatem Dei superis universos homines esse generalem ; adiiciendo autem, Et maxime is fidelium, ostendit esse partem generis humani, quae merito fidei
233쪽
se divinitus inspiratae, ad summam, atque aeternam salutem specia. . LLO.Μw- libus beneficiis provehatur: quod utique nulla iniquitate agitur
iustissimi & misericordiosillimi Dei, cuius iudicium in his dispensationibus non cum arrogantia discutiendum, sed cum tremo
roistola ad Convenit apud Eruditos, hanc ad Demetriadem r epistolam , ,., ά .& libros de vocatione gentium unius ejusdemque esse Austoris, tum' ob styli similitudinem, tum ob doctrinae ac diciorum consonantiam εtum quia in utroque opere Scripturae testimonia juxta Hieronymi
interpretationem citantur. Licet Demetrias numquam erroribus Pelagianorum irretita suerit, nihilominus & data ad ipsam Pelagii epistola , & cum Iuliano Pelagiano nonnulla necessitudo metum incussit Scriptori librorum de vocatione gentium , ne aliquid Pelagianae fuliginis contraxisset , ideoque ad illam hanc scripsit epistolam , sua eam in doctrina Ecclesiae de divina gratia confirmaret. Primo itaque laudatis tum eius virtutibus, tum sanguinis nobilitate, eam sic monet: se Cavendae te elationis admoneo , & humilitatis tibi se sinceritatem fida suggestione commendo , ut in omnibus actioni- ,, bus, in quibus tibi es bene conscia , numquam audeas esse secu- ,, ra b '. ostendit, humilitatem Virginum esse peculiare omamentum, nec minus pauperibus convenire , quam divitibus. Humilitatem se in communis vitae versari officiis , quibus & divina clementia conciliatur , & humana societas connectitur e Humilitatem ella virtutem copulatricem is quae inter quoslibet meis ritorum gradus numquam sui potest esse dissimilis. Nam & ia,, officiorum vicissitudine, & in mansuetudinis lenitate , & in voluntariae paupertatis electione, invenitur multa distantia, & alis ter altero in propositi sui devotione aut major , aut minor est ;in vera autem humilitate nihil divisum , nihilque non solidum est ; & ideo omnes principes suos unum facit , quia inaequalitatem ipsa non recipit c d . Sine confessione necessitatis gratiae Dei, veram non dari humilitatem. Hi ex superbia orta Pelagiana haeresis, quae docet se tam liberum unicuique declinare delictum , quam fuit Adamo possibile non violare mandatum, & gratiam ,, secundum merita dari , non ex qua merita nascuntur e . . . o Verum istam damnati dogmatis perversitatem Catholicae mentesia sicile intelligunt, & merito detestantur confitentes , quod Filius se Dei venit, ut solveret opera diaboli, & ut quaereret, ac salva-
is ret , ab Did. cap. 33. . i Demetrias ex nobilissima ct piissima Romana familia ortum duxit. Unica fuit olibrii S Iulianae filia, perpetuamqua servavit Virginitatem. Julianae Demetriadis matri D. Augustinus librum obtulit de bono viduitatis, re ipsi Demetriadi S. Hieronymus librum inscripsit de servan
234쪽
se rei, quod perierat, & in baptismo dum homo exterior ablui. s,, tur , mutatur interior: & fit nova Creatura de veteri, vasa irae RLwΜ- is in vasa misericordiae transferuntur , & in Corpus Christi conver-
titur caro peccati ; de impiis iusti, & de captivis liberi, da filiisse hominum fiunt filii Dei a . Addit, in solo Deo esse eloriandum, a quo omnis virtus, gloria. & sapientia est b . Sine Christi operantis in nobis auxilio nihil boni nos agere, nec auferri liberum arbitrium ; ,, operante enim Spiritu Dei iuvatur arbitrium , si non aufertur; & hoc agit gratia, ut Voluntas. Peccato corrupta, is vanitatibus ebria, seductionibus circumsepta, dissicultatibus impe- dita, non remaneat in languoribus suis, sed per opem miserentisse medici curata revalescat c) . . . quod gratiam nemo praeveniat ,, merito suo , sed propter dilectionem, qua Deus diligit, etiam is aversos ad misericordiam trahi d . Non ob aliud umquam se datur praeceptum, ias ut quaeratur ptaecipientis auxilium . . . . - & quando id quod iubetur, ab obeoiente perficitur , tunc affe-- ctus divini operis declaratur e . . . Quanto ergo excellentius,, in mandatis Dei quique proficiunt, tanto maiores habent causasse formidinis, & timoris ; ne de ipsis probitatis argumentis mensis sibi conscia, & laudis avida , in superbiae rapiatur excessus, & , fiat immunda vanitate, dum sibi videtur clara virtute . Hinc occasionem arripit ostendendi Demetriadi, magis humilitate opus esse propter & virginitatis puritatem, & familiae splendorem, inde scribit: ,, Quamvis communis sit tibi cum multarum Uirpinum is puritate virginitas, non tamen facile reperitur , quae possit tibi ,, magnificentia domus , & splendore antiquissimae familiae compa- is rari g . Hinc eam monet, quod inflatio, & ambitio ...
se possunt destruere eleemosynas, possunt evacuare martyria . . . su- perbia omni peccato nocentior, omni genere est elationis insanioris h . Hi ne servanda humilitas, & attendendum: ,, Accepisti
is petendum , ut dona eius fideliter , & scienter utaris. Quidis enim in nobis boni potest esse sine ipso, quandoquidem etiam ut Oremus ex ipso est 3 ὶ . . . Unde audiamus Apostolum defi- ,, nientem, quod ipsie quoque eogitationes nostrae, nisi a Deo nobis is insitae fuerint, rectae esse non possint ). Nam ex Deo est in is fide firmitas, in tribulatione, in persecutione victoria r magnais est in vera humilitate selicitas , cui Deus dilectio, Deus sapien- tia , Deus consilium, Deus sortitudo est. Nec dubie ista subi
235쪽
ctio iam ex magna parte in illius futurae beatitudinis est eonstituta consortio, ubi Deus erit omnia in omnibus a ) M.
Praefantiora L Leonis documenta, Dogmata, Mores , in Disciplinam spectantia. is A B Evangelica Apostolicaque doctrina ne uno quidem verbo se I x liceat dissidere, aut aliter de Scripturis divinis lapere, quam ,, beati Apostoli & Patres nostri didicerunt, atque docuerunt h) . Nec aliquam licet partem Scripturarum reiicere. Hinc de Manichaeis sic scribit S. Leor is Non sinantur latere homines qui legem ,, per Moysem datam, in qua Deus universitatis conditor ostenda- recipiendam esse non credunt; Psalmos Davidicos, qui per
se universalem Ecclesiam cum pietate cantantur, damnabili impieta- is te ausi sunt refutare c) . S. Leo psal. 93. legebat, Dominus regnaυit a liqvo, unde Iudaeos sic exprobrat : o Non quidem le- ,, gistis , Dominus descendit de Cruce, sed Dominus regnaυit a li-
De Tradi- Traditione putabat S. Leo fideles a Pastoribus de veritato orthodoxae fidei convincendos, & haereticorum ora traditione obstruenda , eapropter sic ad S. Proterium scribebat: is Hoc igitur .... pro sollicitudine fidei communis admoneo , ut quia inimici Crueis Christi omnibus ti verbis nostris insidiantur, & syllabis, nullam illis vel tenuem occasionem demus, qua Nestoriano nos sense sui congruere mentiantur. Plebem autem, & Clerum omnem , is omnemque fraternitatem ita debita diligentia tua ad profectum fidei cohortare, ut nihil te novum docere demonstres , sed ea omnium insinuare pectoribus , quae venerandae memoriae Patres consona praedicatione docuerunt , cum quibus nostra in omnibus,, concordat epistola e M. Dubitandum non esse, dicebat, is omnem observantiam christianam eruditionis esse divinae, & quidquid ab Ecclesia in consuetudinem est devotionis receptum, de traditione se Apostolica, & de Sancti Spiritus prodire domina . In . ter nas consuetudines enumerat jejunium septimi mentis g), &quod is non pastim omnibus diebus Sacerdotalis vel Levitica ordiis
236쪽
is natio celebretur ; sed post diem Sabbati , eius noctis , quae in se prima Sabbati lucescit, exordia deligantur, in quibus his, qui conis secrandi sunt, ieiunis, & a ieiunantibus sacra benedictio eonfera- is tur a ; & de Baptismo nonnisi in Pascha & Pentecoste conserendo b , Ieiunium quoque Pentecostes c , & decimi mensis d) ex apostolica traditione derivat: scut scribit is influente inis Ecclesiae Principes Spiritu Sancto , hanc primam ab eis obser-
vantiam suisse conceptam , ut Sancti observatione jejunii , o- ,, mnium Virtutum regulas inchoarent e M. De Quadragesimae vero ieiunio scribit: δε Devotius est exequendum , ut Apostolica ,, institutio quadraginta dierum ieiunii impleatur non ciborum tantummodo parcitate, sed curatione maxime vitiorum A. Jeiunia & in veteri Testamento fuisse instituta dicit, sed merito dinse posuerunt Apostolicae Sanctiones, ut veterum ieiuniorum utiliis tas permaneret, & licet Ecclesiae consuetudo prolixioribus se ca- is stigationibus exercere didicisset, amplecteretur tamen sanctifica- tionem ex lege venientem: quibus enim donatum erat posse quod majus est, indecens fuit non celebrare quod minus eli g Ideo is maxime sacratissimi jejunii observantiam universis fideliis bus suis sine exceptione denuntiat Ecclesia : quia nemo tam san- ctus est, ut non sanctior, nemo tam devotus, ut non debeat enis se devotior. Quis enim in hujus vitae constitutus incerto , autis immunis a tentatione, aut liber inveniatur a culpa h Fides Ecclesiae nullius capax est novitatis A quod praedicarunt Ainis polloli , annuntiaverunt Prophetae i . Fides integra , fidesis Vera , in qua nec augeri ab ullo quicquam, nec minui potest ; quia nisi una est, fides non est, dicente Apostolo e Unus Domi- nus , una fides , unum Baptisma ). Hanc fidem haereticisis opponimus , quam, instruente nos Spiritu Dei , per Sanctos Pari tres a beatis Apostolis didicimus, & docemus l . Hare fides
diabolum vincit, & captivorum eius vincula dissolvit. Hare rutos mundo inserit Caeso, & portae inferi adversus eam praeva- lere non possunt. Tanta enim divinitus soliditate munita est ,
D ut eam neque haeretica umquam corrumpere pravitas, nec paga-
,, na potuerit superare perfidia . . . soliditas enim illius fidei, quaes, in
237쪽
22o . BIBLIΟΤΗΕcae Ss. PATRUM προ- is in Apostolorum Principe est laudata, perpetua est. Et sicut per- ΟΜ o. manet quod in Christo Petrus credidit; ita permanet , quod in si Petro Christus instituit sa). Catholica fides , quae humanum se genus sola vivificat, sola sanctificat, in una consessione perma-- net; & dissensiones, quae de terrenarum opinionum varietate nascuntur, a soliditate illius petrae, supra quam Civitas Dei aedifica- ,, tur . abigantur b At in quo fidei meritum, & exeellentia collocanda ρ si Incunctanter credere quae corporeo non videntur, , intuitu , & ibi figere desiderium , quo nequeas inserre conspe-- ctum. Haec autem pietas unde in nostris cordibus nasceretur , is aut quomodo quisquam iustificaretur per fidem, si in iis tantum salus nostra consisteret , quae obtutibus subjacerent se Habet
M autem hanc potentiam fides vera , ut ab iis mente non desit , is quibus corporalis praesentia interesse non potuit, & sive in prae- teritum redeat, sive in futurum se cor credentis extendat , nul- las sentiat moras temporis cognitio veritatis d . Hoc fixum
,, habendum in animo quod dicimus in symbolo se , & quidquidis contra regulam Catholici , & Apostolici symboli aut legere , se aut audire contigerit, id omnino mortiferum, & diabolicum juri dicandum f) M. Symboli brevis, &. perfecta confessio, quae
duodecim Apostolorum totidem est fgnata lententiis, tam instructa est munitione caelesti, ut onmes haereticorum opiniones solo ipsus possint gladio detruncari g . Per totum mundum omnium regenerandorum depromebatur Apostolorum symbolum h), & coram multis testibus Sacramentum Baptismi suscepturi pronunciabant si . De Trini- - Cum in Personarum proprietatibus alius sit Pater , alius sit si Filius, alius sit Spiritus Sanctus t non tamen alia Deitas, necis diversa natura est. Siquidem cum & de Patre sit Filius uni
se genitus, & Spiritus Sanctus Patris , Filiique si Spiritus , non ,, licui quaecumque Creatura quae & Patris, & Filii est, sed scutis cum utroque vivens & potens & sempiternus , & ex eo quod is est Pater Filiusque subsistens . . . Non ergo alia sunt Patris ,
is alia Filii, alia Spiritus Sancti: sed omnia quaecumque habet Pa-- ter, habet & Filius, habet & Spiritus Sanctus , nec umquam ,, in illa Trinitate defuit ista communio et qua hoc est ibi omnia se habe-
238쪽
habere, quod semper existere a . Numquam ab omnipotentia Patris, & Filii Spiritus Sancti est discreta maiestas, & quidquid
in dispositione omnium rerum agit divina moderatio, ex totius Veianit providentia Trinitatis. Una est ibi benignitas misericordiar, una censura iustitiae , ubi nihil est in voluntate diversum . Quae ergo illuminat Pater, illuminat Filius, illuminat Spiritus Sanctus, cumque alia sit Persona missi, alia mittentis, alia promittentissimul nobis & unitas manifestatur & Trinitas, ut eiIentia hahens aequalitatem, & non recipiens solitudinem , & ejusilem substantiae, & non ejusdem intelligatur esse personae b . Quod ergo solum cooperatione inseparabilis Deitatis quaedam Pater , se quaedam Filius, quaedam proprie Spiritus Sanctus exequitur: no- stitae redemptionis dii positio , nostrae salutis est ratio. Si enimis homo ad imaginem, & similitudinem Dei factus in sua monoreis naturae mansisset , nec diaboli fraude deceptus a lege sibi posita se per concupiscentiam deviasset, Creator Mundi Creatura non fie- , , rei s neque sempitemus temporalitatem subiret, aut aequalis Deo se Patri Filius Deus, formam servi & similitudinem carnis peccati,, assumeret. Sed quia invidia Diaboli mors introivit in orbem teris rarum, & aliter solvi humana captivitas non potuit , nisi cau- ,, sam nostram ipse susciperet, qui sine Maiestitis suae damno &is verus homo fieret, & solus peceati contagium non haberet; di- , , visit sibi opus nostrae reparationis misericordia Trinitatis, ut
se Pater propitiaretur , Filius propitiaret , Spiritus Sanctus igni-M ret e Homo numquam desinat a venia postulanda , qui se sciat
se numquam esse sine culpa . Habet enim hoc in se vitium huma- na natura, non a Creatore insitum, sed a praevaricatore contractum, & in posteros generandi lege transfusum, ut de corruptibili corpore etiam quod animam corrumpere possit , oriatur d). Hinc dum iubetur ut nostris non consentiamus affectibus, se ab illa concupiscentia prohibemur, & ab illa voluntate revoca- ,, mur, cujus ortus ex nobi ς est, & ideo mala pronunciatur, quiari nolira esse convincitur . . . Unde autem hoc desiderium conce-
,, ptum sit , cui semper debeat repugnari , non difficulter intellio gunt, qui se Adae filios esse noverunt, & peccante humani g ,, neris Patre , non dubitant in propagine vitiatum esse quod estri in radice eorruptum se M. se In ineffabili unitate Trinitatis , euius in omnibus communia is sunt opera, atque iudicia, reparationem humani generis proprie
is Filii Persona suscepit ; ut quoniam ipse, per qtaem omnia facta
De Inearnaintione & da dupliei na tura & v luntate in una Persona.
239쪽
BIBLIOTHECIE Ss. PATRU Μ si sunt, O sue quo factum est nihil, quique plasmatum de lima
4 φ si terrae hominem flatu vitae rationalis animavit, idem naturam nostis stram ab aeternitatis arce deiectam, amissae restitueret dignitati , se & cuius erat conditor, es et etiam reformator . . . Nulla San-- ctorum merita conditionem poterant illatae mortis evincere; v
se nil e caelo medicus singularis, multis saepe significationibus nun- ,, tiatus, & prophetica dia pollicitatione promissus , qui manensia in forma Dei, & nihil propriae Maiestatis amittens , in carnisse nostrae, animaeque natura , sine contagione antiquae praevarica-
tionis oriretur. Solus enim beatae Virginis natus est Filius abn, , que delicto. non extraneus ab hominum genere , sed alienus ais crimine fa . Conceptus quippe est de Spiritu Sancto intra usi terum Matris Virginis, quae illum ita salva virginitate edidit , ,, que admodum sola virginitate concepit . . . . Foecunditatem e-- nim Virgini Spiritus Sanctus dedit, veritas autem corporis sum- pta de corpore est . . . & Verbum caro factum est , in habita- ,, vit in nobis ; hoc est, in ea carne, quam assumpsit ex homine, o & quam Spiritus vitae rationalis animavit. Salva igitur proprie-
is tale utriusque naturae, & in unam coeunte personam, . . . ad
se resolvendum conditionis nostrae debitum natura inviolabilis nais turae est coniuncta passibili s ut quod nostris remediis congrue-- bat, unus atque idem mediator Dei, & hominum, homo Jesus se Christus, & mori posset ex uno, & mori non posset ex altero se b . . . Non eiusdem naturae est dicere: Ego Pater unum, , fumus, & dicere, Pater major me est. Quamvis enim in Do-
mino Jesu Christo Dei, & hominis una perlona sit , aliud ta-
,, men est , unde in utroque communis est contumelia, aliud unde ,, communis est gloria c) . . . Propter hanc ergo unitatem peris sonae in utraque natura intelligendam & filius hominis legituris descendisse de Caelo, eum Filius Dei carnem de ea Virgine, de se qua est natus , assumpserit. Et rursus , Filius Dei crucifixus
se dicitur ac sepultus , cum haec non in divinitate ipsa . . . . sed in naturae humanae sit infirmitate perpessus. Unde unigenitum is Filium Dei crucifixum & sepultum omnes etiam in symbolo se confitemur secundum illud Apostoli : Si enim cognovissent, num- ,, quam Dominum Majesaris crucifixissent. Cum autem ipse Do- is minus noster, atque Salvator fidem Discipulorum suis interroga - tionibus erudisset , suem me , inquit, dicunt homines es Fi- ,, lium hominis Cumque illi diversas aliarum opiniones retexui Dis sent, Vos autem, ait, quem me use dicitis . . . Ubi B. Pe- ,, trus divinitus inspiratus . . . Tu es, inquit, Christus Filius Dei is vivi . . . eumdem & Dei Filium est confessus & Christum ...is Post resurrectionem vero Dominus colloquens cum Discipulisis suis,
240쪽
M suis, & eohabitans, atque convescens, & pertractari se diligen- - ροδε ti curiosoque contactu ab eis . . . ideo & clausis ad Discipulos opra
is ianuis introibat, & flatu suo dabat Spiritum Sanctum , & do-
,, nato intelligentiae lumine, Sanctarum Scripturarum Occulta pan- ,, debat . . . , ut agnoscerentur in eo proprietates divinae , huma- ,, naeque naturae individuae permanere a '. Aliquando S. Leo ad intimam utriusque naturae unitionem explicandam, vocabulo mixtionis usus invenitur. Sic sermone 2'. scribit: in naturae antera altera misceretur; & sermone 4. in Epiphaniam; Deus scribit Dei Filius naitirae earuis commixtus. At mixtionis voce non aliud indicatum voluit , quam intimam penetrationem animae, tOtiusque per eam naturae, cui se ipse Deus totus totum infundit eo modo , qui creaturae convenire non potest . Securius autem loeutus est nondum exortis Eutychianis. Post cujus haeresim cautius ac penseu latius locutus est S. Leo, ,, ne contra Nest ,, rianos aut Eutychianos agens alteri eorum videretur terga ver-M tisse. Sed utrosque Chriiii hostes aequaliter vitaret, atque dari mnaret M , ut ipse scribit h . Porro ita dilucide alibi , &praesert m in locis a nobis superius reeitatis, duarum distinctionem
naturarum exponit, ut Sanctum Pontificem erroris insimulare nullus prudens valeat. In Cnrisio omnes erucifixi, omnes mortui, omnes sepulti, o- Christus pr. mne; etiam stini suscitati, de quibus ipse dicebat , Cum exal- mortuus est. ,, ratris Iti io , Omnia tralam ad meipsum. Fides enim vera iu-
stifcans impii & creans justos ad naturae suae tracta partici- ,, pem , in illo cicquirit salutem, in quo solo homo se invenit in-
,, nocent ori e . Dominus sciens, quid magis mysterio susceptos, conVfrirer . . . persecutores suos in facultatem dispositi sceleris is redire λ rmisit. Nam si teneri nollet, non ut ictue teneretur .
,, Sed quis hominum posset salvari, si ille se non sineret compreis hendi λ . . . Contra enim sacramentum erat redemptionis no-.
strae, ut 'ui mori pro omnibus venerat, capi nollet ς & dilatori Crucis triumpho, & dominatio diabolica fieret longior , & ca- ,, ptivitas humana diuturnior. Dat ergo in se furentibus licenis tiam saviendi, nec tamen etiam talibus dedignatur se indicareis divinitas . Aurem servi jam ipsa sectione demortuam , & ais compage viventis eorporis alienam, in sedem dehonestati capitis ,, revocat manus Christi . Nullus est, cui non Christi auxilie- tur oratio. Quae si multis in ipsum saevientibus profuit, quan- ,, to magis eos, qui ad ipsum convertuntur, adjuvat Sublata est ,, ignorantia, temperata eli difficultas, & igneam illam , qua vi-