장음표시 사용
331쪽
Dei istam , usqua ad diem renium mensis Adar, qui est annus sextus regnI Darii Regis . Fecerunt autem fit i Israel, Sacerdotes o Levita, is reliqui populisum transmigrationis dedicarionem Dei in gaudio . Igitur & a fortiori Esdras civitatis restaurationem
non expostulaverat , sed solum quaedam necessaria , ut Templi utensilia , iudipeditarentur, dc hoc ratet ex ipso Edicto Respondeo II. Eldram non petii se reaedificationem urbis, quandoquidem anno 26. regni ejusdem Artaxerxis adhuc deserta Ieruiatem , ev rortae ejus igne COmbustae, ut lib. x. Esdrae cap. a. habetur :Igitur solum requisita ad ornatum Te
pli, ut dictum est. Insi i : Atqui initium hebdomadarum
repetendum est ab anno r. laudato : E go dic. Probatur subsumptum . Ab anno 2 O. Artaxerxis, usque acl mortem Christi non numerantur septuaginta hebdomades annorum .' Igitur hie numerus desumendus est ab anno . Probatur anteced ns :Αnnus vigesimus regni Artaxerxis incidit in annum Olympiadis ga. teste Iulio Africano in Chronologia per Olympiades ve satis limo , apud sanctum Hieronymum in ς p. 8. . Danielis ; annus autem mortis Christi incidit in annum quartum Olympiadis 2o a. ut probat Eusebius : Atqui ab anno a. Olympiadis 33. ad annum 4. Olympiadis in. inveniuntur tantum 476. anni , quibus si adiicias quatuor annos Passionem Christi subsequentes, consciunt
tantum 48 o. annos. Ergo dc C.
Respondeo negando subsumptum. Ad probationem , nego antecedens. Ad alia in Probationem , nego , Vigesimum annum regni Artaxerxis incidere in annum qua tum Olympiadis 83. sed bene in annum sucundum Olympiadis gr. 3c sic invenitur numerus ad amussim completus . Iulianus autem deceptus est, quiae non numeravit decem annos quibus primum regnavit Artaxerxes cum patre suo.
Persiste, : Isti derem anni non debent numerari , quia ut observat Pererius in hunc Danielis locum, Xerxes plures habuit filios , quorum Darius imit natu maior, Artaxeries vero illo junior : non cit autem probabile , innuit, quod Col- Iegam imperii instituerit Xerxes filium natu minorem : Erga &c. Respondeo negando Xerxem non reliquis e collogam Artaxerxem; nos ira enim ce hoc opinio fundatur in consuetudine Persarum; Herodothus namque, referente Petavio lib. 2 o. cap. 23. de doctrina temporum , scribit Persas legem quamdam habuiste, qua Rcges in expeditionem profecturi, aliquem cx filiis suis succeialorem eligere tenebantur, secundum quod statutum Darius H, staspis in AEgyptios& Athenientes bellum acturus , Aerxem ad imperium evexit. Quidni & ipse Xerxes pro more oc Artaxerxem collegam suum nomina siet, natu equidem Dario minorem; scd ne mireris , illum adhuc privatus, alterum vero purpuratus genuerat, di sic patet solutio ad probationem. nobis : Angelus locutus est Danieli anno x. Darii Mea i , qui , devicto Balthassar , coepit regnare super omnem Chaldaeam . Igitur ab hoc anno ec non vigesimo Artaxerxis computandae sunt hebdomadcf : maxime vero cum nulla predicaret Angelus, ed absilue mora adim-rlcnda , quod corte non contigillet , si procrastinata suillet hcbdomadarum computatio usque ad Artaxerxem, cum inter
Darium ec istum medient quatuor Reges, videli t Cyrus, Cambyses , Darius Hystaspis, & λcrxes. Reypondeo distinguendo : Angelus locutus est Danieli anno r. Darii Medi , teste Diuo I homa hic in Danielem, sed ex eodem Angelus praenuntiabat hebdomadas solummodo colos utandas este ab Edicto de restauratione urbis, quod latum est anno vigesimo Artaxerxis, concedo : Darius Gnim nullum edictum dedit ingratiam Iudςorum. Et non determinavit Angeius tempus in quo suum ducerent initium hebdomades, nego aut cccdens, di consequentiam. Duo praedixit pro comolatione sudaeorum Angelus , nimirum a castivitate
temporali, deinde ab aeterna liberationem: ptior quidem in brevi adimi tenda per Cyrum , altera vero Per Chritium; unde non mirum si s cici ArtaxerAta Mi luin , ct in eo determinet ivicium heblcmadum computandarum, gratiam Ier Chri-llum conterendam in E icto , cluti in figura praetiolando.
solutio est divi Thomae hic, qui comm. in cap. s. Daniel sibi proponit Oblectionem, ec sic s.lvit : Dicendum 1ecundu is Hi
332쪽
is Hieronymum & Bedam quod i unt com ,, putandae hebdomades a 2o. anno Arta-D xerxis , quando, Nehemias impetravitri licentiam a Rege reparandi muros Ie- ruta lem , sicut habetur Nehemiae a. o quod patet ex hoc quod hic dicitur :M Animadverte ab exitu sermonis ut reaeis di scetur Ierusalem, &c. Ergo a liccn- tia resedificandi serusale in cit numerus,, inchoandus hebdomadarum. Item patetis per Chronicas Regni Periarum , Graeis corum di Romanorum, utque aὸ nati- ,, vitatem Christi , quibus nos opportetis credere in computatione temporum utruis que ad Chri istum , cum ex Scriptura is clare non habeatur; regni enim Perla-M rum supputantur anni ducenti triginta M a I. anno Cyri Persarum Regis , quiis regnavit post dictiun Darium ; post il-
, , los vero Macedonum supputantur treri centi: postea vcro utque ab nativitatem
,, Christi triginta . Ergo ab initio Cyriis Regis Poriarum usque ad nativitatem Chr,lli sunt anni quingenti lexaginta , is cx quibui quadringenti nonaginta novcmis faciunt septuaginta hebdomades lunarcsis completas , ut ratci numeranti ; ergori superfluunt utque ad nativitatem Chriri sti anni septuaginta, qui taciunt hebdori madas decem , ct sic talia est praelata is Judaeorum computatio 3 sup Polito auri te in quod computatio incipiat a zo. , , anno Artaxerxis , ut dictum cli , prori batur de necessitate septuaginta hubd
,, no Artaxerxis utque ad decimum odi is uum Ihyberii Caelaris , quando pallus,, est Christus o, computantur quadrisinii M oc septuaginta quinque anni 1olares , ,, ut patet per praedicta, Chronicas: quadri-D geni autem re septuaginta quinque armn ni solares laciunt quadi igcnos re no- ,, naginta annos iuvares , hi autem fa- ,, ciunt hebdomadas septuaginta : Ergo, vere sunt completae praedictae heo- ,, domadae decimo octavo anno Ty ,, rii Caesaris , ac per hoc in morte Chri
Dices : Quocumque modo fiat computatio , vaticinium in Chrillo non adimpletur : Ergo dic. Probatur antecedens . in termino hebdomadarum abominatio ad conium nrationem usque sutura est: Sed illanoa nisi ultimi judicii tempore adveniet ,
juxta illud Christi Matthaei 14. Cum er σvideritis abominationem dejolationis , qtra diacta est a Daniele Protheta .... statim auremptu tribulationem dierum illorum Iol obscurabiatur. Ergo dic.
RUI on iis negχndo Antecedens. Ad probationem dillurguo : Et eo loci sancti Matthaei 24. Duplex ab Apollolis qua illo fit Christo, altera de vastatione re templi & urbis, altera vcro de mundi destru- cinnie in judicio uni etiali, his verbis :Die nais quando hac erunt, oe quod Ilanum adventus tuit concedo. Et lotum iit mentio de abominatione per Antichristum adimplenda in conium matione i culi , nego . Abominatio igitur duplex lecernitur, unὶ scilicet relative ad siluaeos pro deicidio puniendos, alterae vero rei pective ad mulidum univcrium. Prior annuntiat primum Chri iii adventum re quidem nunc factum , abominatio cnim contigit. quando Elius Adrianus Romanorum imperator idolum in templo collocari v
luit , tum tempore Titi qui seruiat cincum Templo non sine Dei vindicta iubvertit : abominatio postrema praenuntiat secundum Christi adventum, quaeque fuit Praelusa priore suxta Danielem ad linein usque saeculorum perduratur : igitur illae
Soliatis colligitur ex ipsis Prophetiae ter- . minis; sic enim habetur: Et podit Aebam
diendus elide hoc momento sanctus Thomas, qui hic sic oc solvit diiscultatem Qua propter diccndum eis, quod in . ,, tuitigatur de abominacionc de lolationis , is quae fuit tempore Elii Adr. si , cui ,, nullus aptius accommodari poteli, nam is ad litteram hoc tuin impletum cli . ,, Elius unian Adrianus dedit licentiam is Iudaeis , qui erant Roma: captivi pezis Titum quod irent Jerula tum , quod α,, secerant, dc tunc mandavit Cis, quod is ponerent idolum in templo , cc ipsi no- ,, luerunc; tunc ipse iratus ivit Jerusalem ,
,, ec uindi Lubeam deliruxit.... poliquam in
,, allegato loco Matthgi Garii ius diiuisulisis tuis designaverat Templi. Ololymata iuri L
333쪽
is suturam vastationem. & eversionem .ieamdem sestivitatem Dominio immedi is duas ipsi proposuerunt discipuli quae- te sequenti lunam x 4. Martii post AEqui- stiones: alteram scilicet de tempore de- noctium vernum, quando tredecim luna- ,, structionis dictae Templi, alteram vero tiones incumbunt, sic & Iudaei per interian de tempore adventus ipsius, &consum- calationem fecissent, ut servaretur Festiis mationis saeculi, quarum primm solvit Paschatis ordinatus dies. Sanctus Thomisis praedicens , Prius tamquam lignum im-ihie ad dissicultatem ita respondet L si Diciem minentis destructionis Templi calamita- is autem, Propheta, abbreviatae sunt, qui ri tes plurimas , famem scilicet , peste mi,, hebdomadae illae annorum , secundumis &e. Postmodum declarat ipsam Templitis annos lunares i qui sunt minores solariis vastationem subsecuturam, tune quandoci is bus, debent sumi . quia annus solaris is hoc Danielis vati nium de abominati iis habet plus undecim dies quam lunaris,
is ne desolationis Templi implebitur, &iis & hi undecim dies dicuntur vacta ,
,, in hoc terminat praefatae primae quae- is id est adiuncta pars ad annum lunarem, .ri stionis solutionem; quae autem de per- is unde quando annus solaris habet ex coti,, secutionibus& signis tempore Antichri-iis lectione illarum Epactuum unam lunam, ,, stri inserius designat, pertinent ad se- is tunc habet tredecim lunationes. ,.ct illais.cundae quaestionis solutionem. A D lunatio tertiadecimae dicitur embolit m inpone3 contra 3. conclusionem : De is lis , & annus ille dicitur embolismalis his annis loquitur Propheta, qui apud Iu- ,, id est, Praegnans unλ lunatione. is igidaeos erant in usu; Atqui non lunaribus, tur lunatio decima tertia inter caeteras per sed solaribus Chronologia Iudaeorum in- intercalationem seu interlectionem locum nititur : & probatur 1 Auchon librorum,habet , ct tunc duae lunationes sunt pro
Machabaeorum istos solum commemorat: uno S eodem mense. Ergo &C.
Respondeo negando minorem : Ad pro- SYNOPSIS PROBATIONUM.
bationem distinguo: Cum rerum civilium texit historiam auctor solaribus innititur I. Initium annomm ducendum est ab anno
annis .concedo : cum de rebus Eccles a- II. Regni Artaxerxis Longimani. IL Fianicis scribit , . nego . Utrumque peragit nis reponendus circiter tempora mortas
negotium, primum quidem referendo bel- Christi. III. Anni sunt lunares.sa & praelia cum Graecis Paganis , Stunc loquitur de annis solaribus etiam PRIMUM liquet, .nχmque hebdomadum apud exteras nationes pro more & in usu initium repetendum est ab Edicto dato positis: alterum vero cum P1schatis cele- pro civitatis restauratione ; jam vero si brationem & similia memoriae triait, Sidecem anni quibus Artineries regnavit tunc:utitur Iudaico Kalendario , quodicum Patre addantur prioribus , quibus
quidem, ut probatum est, . currit permen-isolus, . mortuo Patre, regnavit , occurret les & annos lunares. annus vigesimus quo Edictum. de urbe reis Instabis : Atqui Kalendarium . mensibusis auranda ab Imperatore promanavit ,
lunaribus inniti non potest: Ergo&c Pro a cum priora Edicta sint solum.de reaedi batur subsumptum . Hae facti hypothesiificatione Templi , & suppeditandis pro, Iudaei festum Paschatis post PEquino-iTemplo, utens libus.
ctium verni , vel Ipsum juxta Kalenda a Secundum: Utique vertissimum est, cum .rium ut plurimum non celebrassent , circa. mortis Christi tempora Iudaei fue- quando scilicet occurrunt tredecim lana. rint sine Ephod , sine lacriticio , sineciones: Ergo&c. thymiamate. Respondeo negando subsumptum : Ad Tantum .: quandoquidem anni lunares. probationem distinguo : occurrente luna-iin mλteria religionis erant solum in usu ι.tione xa. non potuissent Iudaei juxta G-ihinc prima cujuslibet mensis dies vocabalendarium celebrare Pascha, , Omissa in-itur Naan, hoc est luna prima. . tercalatione , concedo : admissa , nego, . Sicut igitur pro more apud nos Postumeth uti. anno bisextili. ad componendam li
334쪽
ET RE sp ONSIONUM. PRIMO: Verum est Cyrum licentiam secisse aedificandi aliquas domos pro iis qui Templum restaurabant, quae simul quamdam villae speciem habebant, sed non urobem moeniis , turribus & propugnaculis circumseptam. Secundo: Quaedam occurrunt , & fatemur , circa Chronologiam qi cultates, sed hoe nihil detrahit ab adventu Messiae,
di modo attendatur ad annos quibus Amtaxerxes regnavit cum patre, absque -- gotio Chronologia conciliatur. Tertio : Tametsi abominatio omnibus
numeris absoluta, si iolummodo pro finelaeculorum tempore Antichri Ili , altera tamen contigit versus Christi tempora , quando scilicet Elius Adrianus idolum in sanctuario Templi Ierusalem collocari voluit ; de utraque loquitur Propheta :Prior praelusit pol eriorum, & fuit ejus
Da duobus primis Machabaorum Libris.
QUOR recensentur Machabaeorum Libri, quorum duo posteriores nom dum ab Ecclesia recepti sunt , quocirca de duobus prioribus impraesentiarum agimus, & de his quaerimus num
snt sacri tLibri Machabinum reserunt statum Reipublicae Iudaeorum sub monarchia G-corum , di ducibus Machabaris, seu ΑΩsamonaeis , videlicet Mathatiae , Iudae , Ionathae , & Simonis, qui victoriis suis Rempublicam multis cladibus fractam restaurarunt. Porro dicti sunt Macha i , eo quod in eorum vexillis scriptae erant tres illae sillabae Ma, cha, , quae sunt initiales trium voCum hebraicarum, quae significanti aeuis similis μῶ in diis Domine 'Liber primus XVI. Capita, secundus vero Xv. habet. Ergo quatuor famosi Iaudati duces bel
la Domini , & pro patriis legibus , &pro religione conservanda feliciter gesserunt
tempore tertiae Monarchiae. sciliret Grae, corum; fortiter enim restiterunt Regibus AEgypti & Syriae , iisque non semel de victis populum sui juris fecerunt. Iu priori libro describitur conflantiae Mathatiae , qui multa praelia sustinuit adversus Ania tiochum Epiphanem Syriae Regem, qui, cxpta di diruta serosolyma , populum Iudaicum magna ex parte ad ritum gentilem adduxit. Secundo loco resertur fortitudo Iudae Mathatiae filii, qui pro religione simul & libertate priclare se gessit
in prςliis adversus eumdem Antiochum, tum contra Antiochum Eupatorem, istius filium , & Demetrium Seleuci filium .
Tertio , commemorantur ducatus, gesta,& victoriae lonathae tempore Alexandri , Demetrii secundi & Antiochi adolescentis , Syriae Regum . Postremo commemorantur gesta Simonis ducis , sue sub Antiocho adolescente , ct Demetrio s-mul de Regno cum eo decertante , sive sub Antiocho ultimo Demetrii filio . In et . libro tractatur de gellis Iudae Ma-ehabet, ejusque fratrum mnathς & Sim nis , de Templi purificatione re Arae aedificatione , de gestis Antiochi Euratoris, dc Seleuci Regum Syriae . ex quo sequiis tur istud volumen esse praecedentis repetitionem, seu eorum quae vel omissa , vel brevius enarrata sunt , fusiorer exposi
Luidam propugnant Ioannem Hircanum Simonis hilum , qui diu Imperio &Pontificatu potitus est , esse primi Libri auctorem: magis incertas est seeundi selliaptor ; nonnulli putant esse Iosephum , vel Philonemr nec desunt qui illum tribuant Iudς Esleo pietate conspicuo . Calvinus lib. 3. institi cap. I. omnes Machabςorum repeti libros, co potissimum scopo, ut purgatorium exsultet : contra quem sit
Duo priores Machabaoram Libri DNC
PROBATUR Me ras oemio. Illi libri velis uti canonici haberi debent, quos authe ticos esse indscat patrum traditio , Ecclesis usus , & Concilii Oecumenici defunitio : Atqui ex his omnibus momenitis
335쪽
duos priores Machabaeorum libros liquet apparent: Igitur non sunt libri a Deo In-Clle authenticos : Et probatur auctoritate spirati . Probatur Antecedens variis ni o- Clementis Alexand. qui lib. I. strom. sicut mentis . Libro primo , cap. I. legitur Lither sic & duos priores Machalia libros Alexandrum I. in Graecia regnasse; atta ut canonicos habet i Subscribit Crigenesimcn ex omnibus auctoribus liquet , mul- lib. 2 Periarchon cap. r. his verbis : iros Reges, vel ante ipsam Alexandri na-M Ut autem ex Scripturarum auctoritatemtivitatem in Grςcia sorii ille , maxime , , haec ita se habere doceamus , audi quo- vero cum ipse Philippus Macedo Alexan- modo in Machabaeorum libris ubi ma-idri ra cr Rex esset. Ergo die. Secundo, M ter septem martyrum unum ex fi iis ibidem lib. r. cap. r. habetur Alexandrum is suis cohortatur ad toleranda tormenta spueris cum ipso ab' adolescentia enutrit vis ait enim : Rogo te fili, respice coelum ilium divitisse imperium , quod tamen si- S terram ... Et videns hoc scito, quia lent Plutarchus , immo & Quintus Curri Deus hac omnia, cum non essent tecit. ,,itius lib. a. hist. Alexandri num. io. in Stifragantur Tertullianus lib. contra Iu-imo hanc divi sionem, non nisi mortuo Aledaeos cap. 4. Cyprianus.lib. de exhortatio-ixandro, factam memoris tradunt Iustinusne Mut. cap. o. his verbis. Quid veroilib. Iet. Diodorus Siculus lib. 1 . ct alii ,, in Machabaris septem fratres , dc nata-ipermulti. Ergo &c. M lium pariter & virtutum sorte consi- Respondest negando antecedens: Ad pro- is miles, septenarium num rum Sacramen-ibationem distinguo: Alexander I. in Cre- to persectae consummationis implentesici regnavit tamquam Imperator , coit cic. - Ibidcm multa alia cx libro 2. Mach.i do: tamquam Rex, nepo. Et sic distin cap. 6. & r. assiimit testimonia , quibus ela minore , nego consequentiam . Non fideles ad Martyrium generose subeundum negat Scriptor sacer alios Alexandro prio invitat : sicut igitur alios V. T. libros, sic res regna ite in Grecia ; sed unum brevi-ec istos ut canonicos habebat . ter subnotat , illum fuisse primum Cri
S. Hieronymus in cap. 23. Isa. eoscem corum Imreratorom. Devicto quippe Da-
suscipit , ut Scripturam sacram : Sulcipitirio , Perii sis , Chaldaee & Mediς Mo Cregorius Nar. orat. 12. de Machab is narcha fictus , has omnes regiones suo sum Ambrosius lib. 1. de Iacob & vitaiadicivit Imperio , di ncdum Provinciis , beata cap. Io. ri. ' tr. Isidorus lib. 6. e-ised & Imperatoris dignitati Alexander
thi mologiarum cap. i. inter omne, S. Au-iDario succcstit.
gustinus lib. 18. de ei vitate Dei cap. 36. M secundum, distinguo: Plutarchus &his verbis Eccles a pro Canonicis tra- alii silent de divisione allata imperii ex-ὐ bet , libros M-hab. propter quorum-is licite , concedo . ct ne unum quidem se dam Martyrum passiones vehementeside hoc momento verbum dixere , n se atque mirabiles . M tum lib. de cura go . Namque Curtius lib. io. scribit optigerenda pro mortuis, ubi probat cap. I. eximates convenisse Alexandrum animam
libris illis saeri seium oblatum prodessemqr- apcntem, ipsum Alexandrum Perdiccae sui tuis. Vel ipsa Fcclesa ex his operibus desii-icordis secreta & imperii dispositioncmmit epistolam Millae quoticliana pro defun- aperuisse , suumque ips in tellimoniumctis , & ex eisdem varias astumit pro of-idcdisse annitium , ut post ciuς mortem scio Iectiones. imperii Proceribus aperiret factum ab i-mnique Concilium Carthaginense ter-ipso Τcllamentum : unde si ipse : Nontium can. 47. Innocentius I. erit'. ad Exu- voce se nuncupatus ha res , judicio tamen perium Fniseopum Tolosimina, sacra Syn-i, electus este videbatur. o Ait Iustinus odus Trio . sess. 4. inter Libros canoni- lib. 13. cap. 4. Concinit Diodorus Siculus eos duos Machab. priores annumerant .ilib. 13. q. Curtius lib. Io. cap. I 3. iplRErgo &c. quoque facta pro codsm monaciato leguntur; constat enim post Alexandri mortem Soreuntur obiectisnes Protestantilam. c Grecis procoribus alios regna iste in Syria , alios vero in AEgypto , de quo nonon rei GNT : Multa in duobus prioribusi emel sermo fit in libris Machabaeorum.11achab. libris falla & veritati pugnanti iPorro Scriptor canonicus tametsi incertus, cunct
336쪽
euncta tamen fideliter conscripsit ι quia vero ad res Iudaicas potissimum attendebat , unum tantum inodo , aut alterum
verbum de divisione Graecorum dixit, videlicet Alexandrum pueris suum divisis le
R. P. Graveseu ad hanc difficultatem trach. de Scriptura licra pag. 236. & 237. se sic respondet : Dico , non ita apud is Scriptores profanos conflare Alexandrum is Magnum , Regnum suum ante obitum is suum non divit ille; nam Quintus Curis tius scribit lib. Io. cap. 13. plures elleis auctores , qui hanc Regni divisionem se ab Alexandro Magno, dum adhuc in viri vis ellet , tacta in suille perhibent , &ri Diodorus Siculus lib. 18. Biblioth. reis is fert, testamentum de toto suo Regnori Rhodi depolitum sutile ab Alexandro.
Iustinus etiam ait, Alexandrum Magnum M paulo antequam moreretur , exemis leti e digito annulum , quo scripta sua obli-
gnabat , quippQ summae potestatis in- dex erat , dc illum Perdiccae tradiditis se , ei supremam suam de Regni diviis sone voluntatem declarando, quam Pemis dictas, mortuo Alexandro Magno, ex is cutioni mandavit, ita ut Arideus frateris Alexandri Magni habuerit summam i se perii : Perdiccas , copiarum Regiarum is praefecturam : Ptolema/ιι , YEgyptumo dc Africam : Gomedon Syriam cum is Phoenice r Phιlotas , Ciliciam : Aniis is ter, Macedoniam : Aurigonus , Lyciam, ,, Pamphiliam , re Phrygiam majorem :M Cassander , Cariam ι Meleagre, Lydiam: a, Leonasus , Phrygiam minorem , Hel- , , let ponto adjunctam : Eumenes , CRppa
is dociain & Paphlagoniam : H - , Me ,, diam : Lysimachus , Thraciam &c. si qua propter iacer Auctor nihil hae in
,, parte narrat historiis prota uis contra-B rium a Bostant : Ibidem cap. g. 7. auctor narrat Antiochum ductum fuille captivum apud Romanos : Sed de hoc momento nullam iaciunt alii auctores mentionem : Ergocte. Ibidem additur Romanos dedille Eumeni R i Indiam & Mediam: Atqui Romani nu1quam fuerunt Indiarum Ec Mediae Domini t Ergo &c. Ibidem subdit auctor Romanos sui imperii uni homini per
singulos annos committere praefecturam , α tamen apud omnes constat Romanoa
tunc temporis duos habuisse Consules , penes quos Reipublicae regimen erat , quique illam gubernandi habebant Provinciam e Ergo dic. Respondeo omnibus aequa lance pondera iis, nullam reperiri contradictionem . Unde ad primum, distinguo : Antiochus ductus cli captivus ad Lysimachiam pro Romanis pr. Elidem & praesectum , aeu ducem , concedo: ad ipsos Romanos, ita ut Antiochus Romanae sisteretur curiae, nego: cum autem Lysimachias in hoc momento Romanorum ellet vicarius, oc eorum nomine cuncta faceret, recte dicitur Antiochus ad Romanos suille missus : ita Polybius lib. i . quia vero ediam Anti clii Regnum Romano aicitum ivit Imperio, in illo quoque tensu Antiochus dici potest vivus ad Ronianos ductus captia
Ad secundum nego minorem . cum enim Graecorum imperium ad Romanos transierit, India quoque ec Media quibus Graeci dominabantur , Romanorum labditae sucrunt potellati , quod auctor eodem capite indigitat , his verbis ἐν Minca Iust qua longe erant valde ab eis , o Reges qui Inpervenerant eis ab ea remis Perra , contνιυerunt , σ percusserum eos Plaga magna ; ealert autem iam eis tributum omniabus annis . Et Philinum σ Feoen Cete rum Regem , CT cateros qui adversum eos arma tulerant, contriυerunt in bello, er o tinuerunt eos : π Aurhiscum Magnum Regens Asia . Ex quis ceperisui eum vivum
gionibus eorum: π acceptas eas ab eis riderum Eumeni Regi.
Au tertium distinguo minorem et Romani duos constituebant Conlules qui auternata vice quibusdam hebclo. dis , aut mentibus Reipublicae pertractarent negotia , concedo : qui simul gubernarent , nego. Ita resert Polybius, cuius hanc reddit rationem Livius lib. 2. o Si duo simulis imporallent, Regibus exactis , non re is motus , sed duplicatus terror videre tur . is Hoc ipsum innuit aliud factum Romanorum qui tempore belli unum Dici torem ad cuncta regenda cli sciant. Cujus Rei argumentum irrefragabile est infelix Pugi M
337쪽
pugnae Cannensis eventus non aliunde r petendus, quam ex temeritate illius Consulis, penes quem eo die erat summa re rum Imperii Romani . His adde unum Consulem suae ditionis Provinciis praesuis se : quocirca lib. I. Macta. cap. IS. unus solus Consul Romanorum ad Ptolemaeum Regem in gratiam Iudaeorum scribit epistolam, quae sic incipit: Lurius Consul Romanorum Ptolemae Regi saturem dic. ingem 2 Cap. I. I . abominatio desolationis de qua Daniel. s. st mentio de salua Antiochi in Templo Ierosolymitano posta intelligit auctor : Atqui tamen Christus Dominus Matib. 24. hanc ad Antichristam refert abominationem : Ergo dcc. Respondeo distinguendo : Et eo loci non
loquitur anctor de abominatione , quam commemorat Daniel, concedo: & de cadem loquitur , nego . Non una suit in Templo abominatio; prima contigit quando statua Antiochi in eo collocata est , altera cum Aquila aurea per Herodem in eodem fuit apposita loco. Tertia futura est pro saeculorum conlummatione , eo
scilicet tempore quo Antichristus veluti Deus sedebit in loco sancto. De priore loquitur auctor lib. I. Machab. de aliis Propheta Dauici.
Soreuntur Asema auυersus secundum Librum Machabaerum OPPONUNT: Cap. a. S. Ieremias arcam Domini eum altari Ec tabernaculo in monte Neboth abscondisse dicitur, & quoδ locus plebi ignotus erit , donec Deo per pinnitentiam udaei faciant satis : In ejus
quidem narratione tria apparent falla . I. Non potuit seremias Arcam ibi appo- uere , cum tunc temporis citet in carcere detentus. II. Chaldaei ipium everterant Templum. III. Tametsi populus e captivitate Babylonica solutus esset , Arca t men non comparuit: Erga&c. Respondeo distinguendo: Ieremias Arcam abscondit antequam in vincula conjiceretur : vel elim tempore quo a vinculis& e carcere , jubente Nabuchodonosor solutus est , concedo : eo temporis spatio quo erat in carcere detentuS , nego. Potuit igitur in his temporum durationibus di Arcam, ἐκ tabermulcum abscondere.
m secundum distinguo : Chaldaei dii
pidaverant Templum, salva Arca, conceis do : non salva , nego . Namque Ieremiae set. ea omnia quae in terram suam asportaverunt Chaldaei, enumerantur : Sed alistum est de Arca & tabernaculo silentium. Ad tertium distinguo : Et Auctor canonicus eo loci loquitur de congregati ne populi sub finem Lecu lorum iacienda, concedo: Tunc etiam Iudaei telle Hier nymo, agnoscent Christum velut ex Egypto redeuntem, S tunc, inquit Epiplianius in vita seremiae , Arca & tabernaculum ante abscondita in signum est argumentum millionis Christi, qui omnes adimplevit veteris Testamenti figuras, escdetegentur oc apparebunt : Et loquitur auctor de congrcgatione populi, quae immediate poli captivitatem Babylonicam
contigit, nego. Carerum potuit Ieremias alicubi trans ferre Arcam dc Tabernaculum, vel ante urbis serosolymitanae obsidionem , videlicet tempore Ioachim Regis Iuda , maxime cum cuncta eventura praeiciret , Iiberrimus foret, ἐκ magna, tum apud Sacerdotes, tum apud populum auctoritate polleret, vel etiam in ipla urbis dilapidatione, quae, regniste Sedecia iacta est a Nabuzardam exercitus Nabuesiodo lor Praesecto , qui quidem ut habetur lib. 4. Regum cap. 23. Domum Domini , domum Regis , caeteras domos urbis igne luccensit; namque Ieremias gratiam invenerat apud N buchodonosor qui praeceperat Nλb a dam nihil mali Prophetae inferre quinimmo , ipse Rex eum sic alloquitur Jerem. cap. 4Ο. 4. Nunc ergo ecce solvi te hodie da eatenis , qua sunt in manibus ἶuis: si ρlacet tibi tit venias mecum in Babylonem, veni. π ponam oculos meos super u : si autem displicet tibi venire mecum in Ba Anem Ire e : Eeca amnis terra in eo pediu tuo es :quod elegeris , ' quo lucuerit tibi ut v as, silue pecie.
Urgent: Cap. m. Iudas Machabaeus praecipit orare pro iis qui in bella ceciderant, quorum non pauci idolae tu, vellibus de- terebant : Sed absurdum est orare pro impiis , qui idololatrae obierunt Igitur liber ille non est lacer, i cmanitellas implicat contradictiones. Confirmatur : ibidem cap. 14. elcbratur Ralias eo quod manus sibi ita ululet violentas: Ergo dic. Reuo
338쪽
De fingulis Script. Sacrae Libris . 3 1 9
R.lpondis I. distinguendo: Et auctoria-igii. fluxu defluerer , ct ναις- ι υώlneri cta historice recenset, concedo: & inten- bus esset se Mius , cursu rurbam ertransir ;dit illa ab omnibus purgare naeVis , ne- Θ flans supra quamdam petram prouptam , to. Historici saeri scut bona, ita & mala π iam exanguis effectus , et plexus inrestia referunt hominum facta : quandoquidem na sua , utrisque manibus proiecis Iuper
etiam nonnulla genero te acta juxta h- turbas , invoeans dominatorem vite ae Spi-minum placita quamdam virtutis speciem ritus , ut hu illi iterum redd/rat : atque
prae se ferunt , hinc auctor celebrat eos ita vita defimaus est . S. Augustinus lib. qui pro patria in bello ceciderant: Sed nus- r. de civ. Dei, cap. et x. ait quandoque liquam intendit coram Deo huiusmodi j citum esse mortem sibi inferre , modos lificare facinora: Igitur facta in objecti hoc fiat Deo movente, inspirante & per-nibus allata, nihil ab auctoritate Scriptu- mittente: qua ratione eo loci cxcusat & ,rat detrahunt , cum sicut evenerunt, di Iephte, qui propriam Domino imi noli Hut veritati consona reserantur. filiam , & Samion qui concussis tenipli Rospondeo II. in particulari ad primum, Philisthinorum columnis, sub aedificii rui- licere pro defunctis orare: sic propugnatinis conclusus , obiit. Pari igitur & co S. Augustinus epist. 6. ad Dulcitium &isimili ratione multi auctores Ragiam ex- lib. t. de moribus Ecclesiae cap. 23. item cusant. Ita Tyrinus, ct alii non pauci in- dc lib. de cura pro mortuis cap. I. terpretes. Ru fu, respondeo ad idem factum distin- Permuniri ibidem Iudaei dicuntur a Na-guendo: Iuras praecepit orare pro iis quisbuchodonosor translati in Persidem: Atia cum pietate ceciderant , ut expresse ibi- qui tamen conflat Babylonem translatos dem habetur , concedo e pro iis qui in suisse: Ergo dce. peccato pertinaces suerant defuncti , ne- Respondeo dii in puendo: Et auctor atten-go . Caeterum qui idola sub vestibus o idit ad Persarum Reges, quos Alexander tecta serebant, potuerunt ante obitum il- contriverat, quorum regiones suo addita deponere , & de peccatis condolere ziderat Imperio, concedo i & excludit Bais cum autem Ecclesia non judicet de inte ibylonem , nego Bella Machabaeorumnis . ab omni aevo voluit universim Pro tempore Graecorum contigerunt , hine de iunctis landi preces in rei rigerium , in libris Machab. susus est sermo de Re his sblummodo exceptis , qui in peccatoigibus Syriae qui in Perside regnabant; qu pertinaces denuntiati sunt, dc publice om- circa nomen regno commune scilicet Per ni excepta tergiversatione obdurati e prae-isidis commemorat: porro Antiochus eui senti migrarunt vita . Non desunt quilcta loca , cunctasque regiones trans Euia propugnent illos milites non idolol triae nhratem, adeoque Babylonem pro suo superstitione, sed predae tantum avidit te habebat niculo; hoc ipsum patet ex lib. donaria illa ex Templo idolorum Abilu- 1. Machab. cap. 6. ubi dicitur quod nunialisle , ac subinde non nisi venialiter rec- tius qui venit Rabylonem ad Antiochum, calle , aut eos ante mortem de Peccato venerit in Persidem. suo doluisse: quo fit , ut pro illis preces& saerificia absque pietatis violata regu- Soluuntur obiectiones ex eo=irrad e Iionibusta offerri potuerint. ων usque libri ad invicem. Respondra ad factum Raetiae distinguendo: Et ex motu Spiritus sancti pro patriis ANTEQUAM ista Calvini argumenta legibus potuit semetipsum interscere, Deiproferamus , unum est solvendum , cum in manus incircumcisorum , ut eo locisait utrumque librum neque rereriri inieriptum est , prolaberetur , concedo : & ludaeorum Canone , neque a inu his Pa- in desperationem actus vim sibi ipsi in-ittibus recipi: Ergo &e. tulit, nego. Primum inuere videtur Scri- Respondeo ut sipra ad smiles dissiculta
plura, quae resere Raziam immediate an-ites, Ecclesiam decursu temporum , m te mortem invocasse Dominum. Sic enim turo previo examine, quosdam de novo in habetur lib. 2. Mach. de eo cap. 14. subfCanonem adscivisse libros : cum autem finem Et cum adhuc spirarer , accensem hoc cit citius non contigerit, non mirum
animo surrexit : θ eum sanguis eIus m 'si quidem Doctores libros Machabaeorum
339쪽
priores uti sacram Scripturam non ha- is taxat annis post oblium Alexandri M buerint, maxime vero cum solam spectet is gni undecim Regnum obtinuit in Syia ad FcHesiam determinare credenda . is ria, cuius pars est Iudaea : hinc cito Obi cis Calvinus, varias esse inter utrum- is ullum Chronologiae errorem oritur iunue librum contradictiones & discrepan- ,, la in annis Regni Graecorum divertatias Igitur uti sacri non admittendi sunt. H tas, nam verum cit, Antiochum Fpi-Probatur Antecedens r Lib. I. CAp. 6. V. 3, shanem anno I 37. Regni Gracorum 16 Antiochus Epiphanes seu illusiris an- ,, regnare coepisse , juxta Ipocham iuno Crxcrirum i s. dicitus mortuuS ; lius Regni Craecorum sumptam a S lib. vero x. cap. II. vers. 34. Antiochus a, leuco Nicanore, qui primus in Syria Elipator patre mortuo Iudaeis litteras de- ν, undecim annis post obitum Alexandridit . ouas&misit anno 14s. quocircλ - - H Magni Regnum obtinuit . Et verum den littera recentcntur diversis annismic is itidem est , eumdem Antiochum Frisisti ante mortem Antiochi illustris, quodi, planem Rognum sutiminiisse anno is 3. manifestam implicat coii tradictionem. Il. is Regni Graecorum , juxta illius Regni lib. a. cap. 6. Demetrius Seleuci filius is F pocliain , quae suum habet exordium anno is i. discedens e Roma primum re- is a Regno AlexanPri Magni. segnavit , & lib. 2. cap. 34. V. 4. jλm iudaei annum auspicabantur a mensegnabat anno iso. III. Lib. I. cap. 6. 2 P. Nisan verno tempore, sed c. raci annum di sequentibus Fupater Iudaeam cum mul- incipiebant a mense Septembri Porrotis coriis invasit anno x So. & lib. 2. C p. auctor lib. I. Machabaeorum primam le- i. hoe factum dicitur anno a 49. Er- quitur supputationem anni a mente Nisan, oo de e. auctor vero lib. 2. Machab. posteriorem Respondis negando Antecedens. Ad pro- iectatur lupputationcm a uni a mense Sebationem multiplicem distinguo: Et Scri- ptembri , quo fit ut auctor lib. 1. Maptor libri primi Machabaeorum uno mo- chab. dicat Antiochum Friphanem momdo, altero vero Scriptor secundi compu- tuum esse anno a 49. Regni Graecorum , lavit annos . concedo: eodem modo am- auctor vero lib. I. scribat , filium Antio ho numerarunt, nego. Duplex apud Iu- chi Epiphanis regnare coepisse anno 148.
daeos erat annus, Sacer scilicet & civi- Regni Graecorum : haec igitur in cons- lis : Primus incipiebat mense Nisan , gnandis temporibus diversitas non ossicithoe est ab aequinoctio verno posterior auctoritati librorum Machabaeorum , sed a mense Tisty , hoc est, ab AEquinoctio eam potius commendat, di eorum anti- autumnali; sicque sex de priori an nomen- quitatem demostrat. ses habebat, quatenus sese usque ad Pa- Urgere Pax oblata est Iudaeis ab Tu pascha extendebat , ut suum duodecimum tore lib. 2. cap. 4. 3 r. anno I 48. mens Rcompleret mensem. Scipior prioris libriu- Xanti die I s. qui vel suit Nisan, vel sus est anno sacro, alter vero civili. Cete- non procul ab eo : pax vero facta estrum levissima est inter utramque Cnr mortuo Epiphane, seu Antiocho illustri ,
nologiam discrepantia , de qua non una qui quidem obiit lib. I. cap. 6. 16. anno est vel inter ipsos auctorcs opinio . et 49. qui quidem ante Nisan Metalem non Rostendor R. P. Graveson tract. de Scri- incepit: Igitur annum quem primus scriptura sacra pag. 23 I. & 232. illas appa- ptor ann. I s. numeravit , secundus vero tentes in Chronologia dissonantias abique I 49. qui in eodem Nisan mente, vel rauia
negotio conciliari posse : Nam, inquit, cis elapsis mensibus a morte Antiochi inis Historici Graeci annos Repni Graeco- cidebat , non potuit elle : S hoc pro-- rum computant ab initio Regni Ale- pter multa. I. quia plurima, mortuo F plia, xandri Magni , qui , ad Arbellam de- phane, ab Eupatore & Juda Machab ois victo Dario Codomanno ultimo Persa- iacta enarrantur , quae certe intra tam se rum Rege, tamquam suprCinus Monam angustum tempus feri non potuerunt sis eta per sex annos regnavit. Ait auctor namque cap. Io. varia oppus navit oppida
is librorum Machabaeorum , sicut & Ju-IIudas, qui & tres exercitu, Gordias co is dati annos Regni Grecorum numzrant λbitrivit. II. lib. r. cap. 6. pax facta dicituris initio Reges leuci Nicanoris qui, dum- annot batico qui non fuit aliusquam Isc.
340쪽
De singulis Icripti sacrae Lilph.
dicitur facta ann. I 48. t is juxta aeram Lagidarumo etiam in hac epistola attamen lib. qui in neutro contingere potuit ni exordium sumas a mense Nisana mensu Tisset. Igitur hujusce pacis Chro-
nologia non consociatur. re, sive λα
duo narrantur recens facta , quae revera anno I 43. is Regni Graecorum juxta raram Sele is cidarum contigerunt, nempe, expolia-
AH re deo distinguendo : Tt suit pax is tio templi Naneae facta ab Antiocho Epiphane , ejusiue in hoc templo clades , dc Templi Ierosolymitani a Gentilibus profanati purificatio propediem facienda et is quocirca haec epistola scripta videtur an-
da Machabaeo & a populo Ierosolymitano ad Arithobulum magistrum Ptolemaei Regis, .3c ad Iudaeo, Hellen illas in E-gypto commorantes, quos ea in Episto la monent dc certiores faciunt de Antiochi clade ι eosque adhortantur ad celebrandam diem Scenopegiae. Secundo, responderi potest, haec verba anno I 88. is non cile principium epistolae fcquentis. quam Iudάs Machabaeus scripsit, sed ei-le finem praecedentis cpistole, quami is tus Iudaeorum populus , duce Ioanneis Hyrcano, scripsit , & quae codem ca- is pite I. l. 2. Machab. praecedit ordineis Epistolam Iudς Machabet, sed ea tem-
is pore posterio' est, utpote scri I ta anno is Regni Grecorum 188. Unde vero quam
is sim ij limum videtur , posteriorem hancis epistolam, quς in codicibus G rccis testeis Rellarmino, non incipit ab istis verbis: ,, Anno centesimo octogesimo Oetauo , sed ab , , isto : Populus qui es in Iu er Ierosi*-- mis, scriptam quidem fuisse a Iuda Mais chabeo , eam tamen non nisi post ejusis obitum, dc tempore Ioannis Hyrcani, is quo Iudei alta pace potiebantur , diis rectam fuisse ad Iudeos in AEgypto
is commorantes , cui Iudei erosolymita-- ni brevem illam epistolam friorcm ad-is junxerunt, dc annum, quo scribebant, ,, nimirum Is g. Drefixerunt . Denique , ,, res ponderi potest, hanc posteriorem epiis solam, facta hyrothcs , quod inciliat
,, ab ipss verbis : Anno centesimo eatae inois octaxo, non fuisse scriptam a luda M si chabaeo, sed ab altero suda, qui anis suerit Iudas F. senus , qui tum tem p ris, teste 'osepho, ob prophetiae donum is magna apud ludaeos pollebat auctoritari te , vel alius nobis incognitus planeis incertum est , sciit incertum est quisse. fuerit ille Aristobulos , qui Magisteris Ptolemaei hae in epistola appellatur , X an
multiplex eaqtie diversa , concedo:&una fuit , nego : alternata vice ab Eupatore
dc Lysia cum Judaeis inita pax eli . Primo quidem anno I 48. deinde Iso. primus scriptor loquitur de secunda per Antiochum facta, hortante Lysia , ut in fine caritis sexti logitur alter vero cap. primam quam Antiochuς absens postea sece
rat, commemorat: ablentem autem An
tiochum tota series capitis indicat, maxime vero quod legitur lib. 2. cap. Ia. His facti pactionabus, Lysias pergebat ad Regem. Instat : Lib. I. cap. i. Antiochus Epiphanes regnare coepit anno I 37. apud Eusebium vero x36. II. lib. I. cap. 9. Iudas occubuit anno i 2. dc lib. a. cap. I.
1 o. litteras dudit Aristobulo anno 188. Ergo occ. R. endra adhaerendum esse potius Scriptori canonico qnam Eusebio, qui regnum Epiphanis computat ab occiso Dario , quod contigit ann. ab orbe Roma conia dit 1 424. septem annis ante Alexandri mortem. Srri pror vero sacer ec alii Regnum Friphanis numerant ab AEra Se leucidarim ; quae incipit ann. ret; post mortem Alexandri. lam de annis x36. detrahe i'. restant 137.
R spiniso ad secundum distinguendo Et ibi mentio si de duplici Iuda , quorum unus non erat Machabaeus , concedo : de uno dc Codem, nepO . Qui eumdem esse contendunt , referunt ad superiorem epistolam. R. P. Graveton Trach. de Scriptura sacra pag. 2, 3. dc 234. se respondet ad disticultatem propostam. Huic obieestioni triplex potest 1dhiberiis retroniis: In primis dici potest contrari haereticos, incuria librariorum incidisseis mendam in notas numerales de scrio ptum fuisse annum r88. loco anni x g. quo anno scripta omnino videtur haeco epistola: tum quia hoc anno I 48. Re
gni Graecorum in vivis erat Iudas Mais chabaeus, qui prequi vita solum functus is est anno expicto regni Grecorum isari juxta Uram Seleucidarum , uti mo is tuus est anno i 69. Regni Grςcorum knιχι Thetia, Tm. IK