장음표시 사용
351쪽
quosdam in Cenex dipta Christi texcnda ornittit Reges impio, , qui prequi ex aliis c pitibus funicienta haberet ad Oiltiadenduin Chrii. uni rite ex ilirpe Da, id oriundum
Secundo: S. Marcus ait quidem Carillum fuisse crucifixum hi ira tertia , sed intciligendus venit de sententia mortis, quae pro more illa hora , quae est arva nos nova matutina, lata est : rorro ut primum pronuntiatum cli mortis luc.cit in , xcus jam civiliter mortuit, evadit Terris r Historia millieris in adulterio
ri:, ima est ; triret si enim in qui bii da in
exemplaribus dest cretur, in plurimis tamen optimae notae invenitur, ii mirum in Cantat ripensi, in oinribus Mitali is quae legit Theodorus Beza . SS. Hic ronymus lib. 2. contra Pelag. capit. 6. Ambrosius epist. 23. num. 4. Augustiniis Trach. 33.
in Isaunem & alii illam ut Canonicam
ad Hebraeos, ad Philemonem, dc ad Cois
tollentes. Atilio 63. scripsit ad Titum, ocprimam ad Timot: ex ι : anno vero 64. lecundam ad eumdem: jam se
Paulo Proconlitic traxit , si idos genere suit ; Tribu , Beniam ita ; ratria , Tarseniis ; nobilitate , Romanus : thcta , Pharisaeus pri in mia non inis Christiani adapertus hostis, deinde vero vas c ectionis . dc fidei Christianae defensor acerrimus, Fcclesiae columna dc decus. insigni miraculo conversus cst anno Christi circi tor gi. Tum voce, factis di scriptis Christi sdem defendit dc propagavit ; ac demum ann. 64. Romae pro Christo palliis dc decollatus est. S. Paulus : Quatuordecim scripsit Fri solas, ut supra dictum est, sed quo anno, quove tempore , incertum est . Quidam tenent primam ad Thei alonicentes conscriptam suisse, & datam ann. 49. Npaulo post secundam: ad Cala as ann. 33. codem anno primam ad Corint ios Frbs s scripsit , deinde alteram . Fam , qua est ad Romanos , scripsit Corinthi anno 4. & potica anno 39. Epistolam ad Ephe
scis. Romae vero ut primum .l cartivitate solutus eii , scripsi ad Pihili pretisses , CONCLUSIO. Epistolae B. Pauli sunt sacrae de divinae.
Pnr MoomDrM ex SS. patribus , qui uni ersim eas veluti Canoni as habent . His aec dit definitio Concilii Titilentini, quod sos l. 4. eas omnes in Canonem divitinarum Scripturarum adscivit.
Secundo: S. Thomas in catena aurea alI
ctoritate Patrum eas explicat , dc uti sacras interpretatur. Ten o : Idcin specialiter de epistola ad Hebraeos probatur . B. Petrus epist. 2. I. illam, his verbis laudat & celebrat: Hauc ecce votas Marissimi , secundam scribo epδὶ lam Sicut CT cha, sonus frater noster Paulus secundum ua am sisi fas ent om seriati viii. Sed ad eosdem cribit B. Petrus. ad quos scripserat S. Paulus, adeoque agFicbraeos , namque S. Petri F pisiola , utpote catholica , ad universiain Fcclesiam directa fuit. Igitur Princeps Apostolorum, his verbis : Sicut op charissimus frater Deser Iaultis .... ser sit et uis. De Epistola B. Pauli ad Hebra os mentionem facit. Confirmatur: Concilium I aodicense epistolam ad Hebraeos veluti genuinam Can. q. recipit. Item Carthagin. III. Can. 47. Nicaenum primum , teste divo Iboma , conament. in hanc cristolam, Ephesinum, Chalcedonense Zc Tridenti mina sess. 4. suum ipsi addunt calculum. Ergo &c.
Contiarent Patres Grati . Clemens Alexandr. comment. in Crist. ad Corinthios ,
apud Fuscbium lib. 3. carit. 38. Origenes apud Eusebium lib. 3. capit. I 8. Gr g rius Naziaing. in carmine de Canone Scriptura: sacrae, Athanasius in synopsi. Epi-pliamus haeres 76. Damascentis lib. 4. cap. 18. ec a 'ii illam ut sacram habent. Oragantur Patres Lar Ini , maxime Hi larius lib. 11. de Trinir. Ambrosius lib. 2. de Cain capit. 2. Hieronymus epist.
ad Dardanum , dc alii plurimi . Ergo
352쪽
Prabatuν , denique hoc ratiocinio . Illa epistola juxta variorum auctorum sententiam , vel est S. Pauli , vel S. Lucae, vel S. Barnabae, vel Clementis Romani, vel saltem Tertulliani: sed supposito quod ei set vel Lucae, vel Barnabae, ellet semper
Canonica : constat autem ex dictis non esse illorum: neque est Tertulliani, quandoquidem Clemens Alexandr. Tertulliano Paulo antiquior asserit este D. Pauli; si elegitur apud Eusebium lib. 6. capit. 4. nec consequenter Clementis Romani, namque
illam ut sancti Pauli citat: sit perest igitur illam Epistolam esse D. Pauli, ct cons
quenter sacram. Dlluuntur objecta.
OBII cIEs : Multi Patres etiam antiquissimi, ut Cyprianus , Lactantius , Arnobius , de epistola ad Hebreos videntur dubitare : quinimmo Hieronymus lib. de viris illustribus asserit Caium propusnasse illam epistolam ab Eccletia Romana veluti divinam non recipi. Ergo dic. Confirmatur: Nomen B. Pauli sicut aliae non prae se fert: Ietitur neque est epiti la B. Pauli , neque consequenter & ca
Responrio I. Plures Patres, & post ipsos Concilium Tridentinum epistola in ad Hebraeos veluti Canonicam recipere , quo- lcirca de ejus authenticitate dubitare nemini licitum est. Respondeo II. Patres in obiectione conet. memoratos, illam epistolam non absolute rejicere . Ad Hieronymi auctoritatem , dico non evacuare epi l lolae veritatem maxime vero cum errore facti S. Doctor detentus , quali dubit Anter de authentiucitate epistolae ad Hebraeos locutus iit , quippequi transcripserit verba Eulebit cxcae. I 6. lib. I 6. deprompta. Quid plura ZIpie Lusebius solvianiodo dicie epistolam laudatam ab . aliquibus Romani; non recipi; sed constat a multo pluribus approbari , priscrtim vero a Clemente R mano, ut iste roseri Fusebius lib. 3. cap. 31. Evaristus quo lite epillosa r. dc H, s- sinus epistol. r. illam recti iunt. Ad conia firmationem, Hieronymus pref in prima B. Joannis epistolam , ait Apostoli no mea prae se non te re , & ta Pro eli.
Canonicam neminem dubitare . Idem prorsus dicendum de epistola ad Hebraeos. Quod autem Paulus eo loci suum lacu
rit nomen , non una Cil ratio . Prim
quidem , ita se gessit Apostolus eo quod vix ipsius conversionem icirent Iudaei . II. Ne ei idem exosus lieret, eo quod caeremonias sudaicas per fidum in Christum
cellare contenderet, cum tamen e contra
iudaei etiam ad fidem converti legaria reistinere vellent: denique Paulus non sudaeorum, sed Gentilium Apollonis crat , quocirca tametii quandoque etiam ad confirmandum sudaeos ad fidem Cluilli
conversos elaboraret, aequum tame a non
duxit in tuo , ut ita dicam , nomine ad illos conscribere. In ris: Stylus epistolae ad Hebraeos cst omnino a stylo caeterarum Epuiolarum diverius . Igitur illa Epillo a non est divo Paulo tribucnda, adeoque itoli cit Cainnonica. Confirmatur: Non codem modo& Prophetae dc ali e Scripturar, in illa si ut in caeteris citantur oc laudantur. Etago &C. Respond/o , styli diversitatem ex multis promanare . Primoquidem, Apostolus innata lingua in qua eloquenti linitus erat , illam conscripsit: neque vero in aliis Epistolis cloquentia deest , tametsi enim ad Graecos, qui vanae eloquentiae studebant,
simpliciori stylo scripterit ; non desunt
tamen phrases dillertae, quae pallim sparsae annotari poliunt , quandoquidem S. Paulus erat ex innato genio cloquentistiis mus . II. Gravi ili mi auctores contendunt hanc Epistolam Graecae lingv.u redditam suisse vel a S. Luci, vel a Clemente Alexandr. ut resert Eusebius lib. 3. capit. 38. porro lingua Graeca disertistima est . Ad confirmationem patet 1blutio : Graeci quippe Lxx. sequuntur Interpretes , qui diversis a lingua Hebraica utuntur phr libus , unde non mirum si diverti; quoque modis re Prophetas, re alias Scriptu
ras in hac Epiliola , dc rei crant oc ve zant , ut squain tamen aliquid de iente diis immutando. Iebis i Quaedam veritati absona in ea alsulgent hyiilota 1 Ergo i cc. Probatur antecedens . Arostolus capit. a. inter eos; ut ab Apostolis ad iidem convcrii suntie annumerat , cum iamcn ab ipsis
Christo id s.ctum esse in alia uiliola comis
353쪽
memoret. II. Ibidem ait suum cum amnaba dc Tito contuli ite Evangelium i nemo tamen novit Apostolum illum iuiste Evangeli liam. Reisoniaeo negando antecedens. Ad primum probationem , distinguo : Se 'dicitrer alios Apostolos ad iidem conversum , hoe est , in fide confirmatum, Concedo enamque eo loci ait vidis te Petrum & Jacobum fratrem Domini : dicit se per Apostolos absolute ad fidem conversum, nego. Quidam sic intcrpretantur Paulum, cum per Apostolos se te ad fidem conversum asserit, hoc e st, suae artat is homines ; Scriptor enim saepius in plurali loquitur , oc hoc in prima persona, quod majorem sapit elcgantiam 3c historiei stylum: se Ii,iae 64. 6. Propheta , t
qui tur : Fatu sumus ut immundi omnes .
Hoc est , omnes scrme homines ad terrena deflexerunt; non enim Isaias de se loquitur. Ad confirmationem: D. Paulus , suum contulit cum Tito oc Barnaba Evangelium, hoc est, sua scripta, concedo: ita ut suerit Evangeli ita, nego . Dictum est lupra omne bonum nuntium Evangelium appellari, quocirca qui vitam annuntiant aeternam EFangelistarum nomine d nantur. In isto sensu Paulus quatenus veritatis praedicator , dicitur Evangeli
Insiste, t Auctor epi stolae ad Hebraeos probat Christum, este filium Dei, per illa verba ex cap. 7. lib. 2. Reg. d prom-I ta : Mo ero illi in patrem . Sed hoc maiae; namque illa sententia de Salomone intelligitur. Respondιο negando minorem. Ad probationem , distinguo : Et Salomon erat Christi Typus , concedo r ec non erat, nego . Multa de Salomone in sensu otavio leguntur apud Psalmistam , quae t
men non nisi de Meuix intelligi postunt,
ai da. Quem Tertullianus de Christo per
omnia . Interpretatur , maxime vero de regni aeterilitate : constat enim regnum Salomonis non suisie perpetuum. oc immenlum, ait ille Doctor. itabis : Idem auctor cap. 9. loquens de Teilamento proprie dicta , quod morte testaturis confirmatur, allegat verba ista Exodo 14- Hic sanguis Tesam emi , ouea
mandavit ad vos Deus . Sed in Hebraeo nulla fit mentio de Tcstamento , sed de pacto : pactum autem est contractus factus secreto di in particulari, Testamentum vero quid publicum Paulus vero qui Hebraicam callebat linguam , hoc
ignorare non potuit. Ergo dcc. Respondeo, si de nomine agatur, vocem hebraeam Berim , a Lxx. verti Dialia
cous, id est , Testamentum : Si de iplare , est simul pactum S Testamentum ;Testamentum quidem quatenus testatoris significat dii postionem, pactum vero quatenus promittit sub conditione fidei ocpoenitentiae hereditatem aeternam: utrumque explicat Paulus veluti per figuram 'testamento veteris legis, quod multi faciebant Hebraei, ad quos suam direxerat epistolam. Iam ad aliud , distinguo : Et Moyses Exod. 24. vocat pactum solemne habens dii politioncm de canda hereditate post mortem testatoris, propter quod a. pergebat populum sanguine vitulae, qui erat figura sanguinis Cliristi pio nobis ci . fundendi, concedo: pactum ut sic, nego. De primo loquitur Paulus , dc idem est ac testamentum. Persistes : In eadem epistola multa sunt quae fidei dogmatibus advertari videnti :Igitur prorsus exeidit a veritate, quam liber Canonicus prae se sere. Probatur antecedens multipliciter . Primoquidem e Cap. 6. haec habentur: Imptisuiu enim es eo, qui semet sunt illuminati , Ius uerum etiam donum ciae se , er panicipes facti suna
Spiritus sancti , I laverunν nihilominus bonum Dei verbum , virtutesque scuti ventu ri , σ pNDU sunt, rursus renovari ad pa
nitentiam . Item GP. IO. boluntarie enim ριteantibus nobis post acceptam notitiam veritatis , Iam non retinauitur pro peccatis ει-
stia i Hoc ipsiim confirmat cap. I a. exmplo Esau , qui cum vendidillet propior unam escam primitivL 1- , poll- ea cupiens haebere benedictionem , r probatus est, nec locum poenitentiae invenit . Na quis fornicaῖον , aut profanus uν Gare , qui propteν unam ejcam vendidis pria mitiis Itia : Scitote enim ruoniam σ p
354쪽
pro peetatIs post Baptismum patratis, dc
Pra deliinatianorum , qui propugnabant impios necellitari ag mortem aeternam incurrendam, non nihil favere videntur. Rurius cap. i. Filius Dei dicitur Splendor gloria , o figura subsantia eius , scilicet Patris , qua sententia utebantur Ariani ad probandam suam haeresim I iu
dit enim infra Apostolus de filio Dei tranto melior Angelis essectus , qu .inro di rentius pra illis nomen hereditaυit : quasi
non a Deo Patre genitus , sed factus , seu creatus esset solum ut beatis spiritibus superior, ut garriebant iniqui laomi-
Respondeo negando antecedens : Ad r. probationem , distinguo : In postibile est renovari lapsos post poenitentiam ad innocentiam baptismalem , concedo: quod enim foedatum est semel, inquit S. Thomas , feri non potest non fuisse corruptum. Ad paenitentiam , quς teste Tertulliano est secunda post naufragium tabula, subdistinguo: impos Iibile , hoc est ,
dissicile , concedo r ablolute , nego . Sic locum Apostoli interpretatur S. Thomas comment. in epist. ad Heb. Ec hoc unum probat exemplum Esau , qui ideo poenitentiae locum non invenit, quia aut desperatione actus , aut socordia irretitus veram non habebat de peccatis contritionem ; hinc abjectus legitur: ait enim S. Augustinus lib. I. ad Simpl. q. 2. se Deus non odit Esau hominem, sed E is sau peccatorem. Dobserves velim , Apostolum in eodem sensu loqui ae S. Matthaeum , qui ea P. I 2. 4. ait peccata in Spiritum sanctum non remitti in hac vita, hoc est, summa cum dissicultate propter cordis ut plurimum impcenitentis duritiem , Ac propter malitiam, ut ipse sanctus Paulus Rom. 2.explicat his verbis : Ignoras quoniam Eeniagnitas Dei ad poenitentiam te adducis ρ δε- eundum autem duritiam tuam is imp niatens eor thesauri τι tibi Dam in die ira orevelarionis i sei judicii Dol. Igitur sicut Evangelium secundum Matthaeum propter Iaudatam de dissicultate penitentiae homini, ex p concepta malitia sententiam non expungitur e canone Librorum s a crorum, ita nec ab eodem excludi debet propter allata sancti Pauli ad H breos epist. Ad confirmationem, nego oracula Ap
stoli favere Arianis, quin potius eorum validi simis argumentis re prematuris se tentiis debellat errorem , probando verbi divinitatem , ejusque cum Patre reconsubstantialitatem, dc coaeternitatem zAtque supra Angelos omnipotentem ἡ minationem , ct infinitam disraritatem
his verbis cap. r. s. Cui enim Lait a quando Angelorum : Filius meus es tu , ego hodie gentiἰ re. Et rursum : Ego reo illi in P trem , ct irae erit mihi in Filium . Αpostolum loqui de filiatione naturali , claret , non enim filiationem adoptivam excludit ab Angelis, quippe qui per gratiam sanctificantem veri essent Filii Dei adortivi. Pergit v. 6. 7. Et cum iterum introducie primogenitum in orbem terra , diait : Et adorent eum omnes Angeli Dei . . . Cr tu in principis L omine terram fundasti : Er Oera m nuum ruartim sunt eati . si peribunt , maurem permanebis , is omnes ut vest mentum
Repones : Auctor laudatae epistolae cap. p. refert in Arca suis te utaram, Manna, virgam Aaronis quae fronduerat , dc Teii menti tabulas prae continentena ; attamen lib. 3. Reg. cap. g. dicitur nihil aliud fuisse in Area praeter duas tabulas lapideas : sed liber Canonicus nullam debet implicare contradictionem : Igitur cum manifestam includat epistola ad Hebreos, e canone divinarum Scripturarum rem venda est . R. undeo distinguendo :Ft iuxta Arcam Grat urna habens manna,& virgam, quod suia ficit ut in latiori sensu haec dican inr fui L. se in Arca , concedo e dc nullo mo 'o Grant versus Arcam , nego . Non dissiteor tamen tempore Salomonis manna & virgam non sui se in Arca, bene vero tempore M o. sis , quod Apostolus a traditione r seire potuit. Persis es: Si eri sola , de qua controve sa movetur , soret canonica , maxime quia S. Paulum haberet auctorcm: Atqui eum non habet . Fi proliatur : Auctor sub finem epistola asserit sexi Iudasfr versurum ; quod dubio procul in sanctum Paulum non cadit , quippe qui eos tamquam insensissimos Christi holles fugeret:
Ergo dcc. Respondeo negando minorem. At probationem, distinguo Scripsit auctor se ad Iudaeos Asiae reversurum , concedo : ad I daeos
355쪽
daeos Ierosolymae, nego. Cum S. Paulus Romae commoraretur , potuit scribere , non quidcm ad sudaeos Iero: Olymae, quorum iurorem ut evitaret , appellaverat Caelarem , ted ad Judaeos in Aliae dii pers res , si voluntas Dei esset ad eos reveri
ese quae ad univerialem directae iunt Ecclesiam , quaeque numero sunt scpten.: quoniam xeto specialcs sunt dii i c.ritates rro epi poli, B. Ioannis, claricatis causa nunc articulum in duas dividimus selliones. Unde si PRIMO e Fas omnes Patres recipiunt. At hahentur in decreto Concilii Tridentini ses 4. de Scripturis sacris.
Secundo e S. Thomas in Catena aurea variis patrum auctoritatibus omnes explicat, & ut secras interpretatur. Terris: Epiliolam ad Hebr. citat S. Petrus Crist. I. c. I. a 3. cana suscipit Concilium Laodicen Io, cam Carthaginense III. can. 47. eam Clemens Alex. comment. in opiti.
ad Corinth. apud Luscbium lib. 3. cap. 38. eam Athanasius in synop. Sc.
ET SOLUTIONUM. PRIMO: Ultro fatemur aliquos e veteribus Patribus non nihil dubitasse de e istola ad Hebr. sed non absolute abjeci se; tum , inuontis manu scriptis , accc dente Ecclesae desinitione, uno consensu suscepta est. Secundo: Neque vero quidquam ab eius detrahitur aut lienticitate , quod Pauli nomine in quibusdam exemplaribus non donetur , cum Apstolus ab hoc abstinuerit, ne si nomine ejus titularetur , CXO-sus Judaeis Romae depentibus fier i , quippe qui ab irso nomine Pauli deter rerentur , eo quod scirent, cum legalia, quibus inhaerere volebant , prorsus abji
Terris: Absque ratione nonnulli in du.bium revocare voluerunt epistolam , propter styli elerantiam , quandoquidem S. Paulus erat dilertissimus orator. Quidam Iuspicantur a sancto Luca praece suis leredditam , omnes autem norunt linguam gracam sermonis lepore & venustate cla rescere
Thouia prvisim sunt Canon ca . PROBATUR ex Conciliis, I. ex Conciliis Laodic. Carthag. I I. Ex Florentino. III. Ex Tridentino ses L 4. quae illas
omnes ut canonicas recipiunt . Item ex Innoccntio I. cpi f. a. ad Exuperium, ex
Celasio in Concit. Roman. o. Ehi cor rum, ex Origene homil. 7. in Iolue , ex Athanaso in synopsi ; ex Hieronynio ita epistola ad Paulinam de studio Scripturarum , ct ex Rugust. lib. 1. de doci rina Christiana; qui quidem omnes, nulla Lxcepta veluti canonicas celebrant. Confirmatur : Concilium Mille, itanum citat epistolam sancti Jacobi, sicut S Dionysius lib. de divinis nominibus car. 4 Cyprianus lib. ad Novatianum, Augusti misepiit. 29. ad Hieroymum . Prima S. Petri ab omnibus senirer fuit recorta: non semel laudatur ci citatur ab λ fossol rum discis ulis apud Lusebium lib. 3. cap. ult. Secunda citatur nomine Petri a b. Hyggin', epistola a. a S. ci resorio hom. 1 f. tu Erecthielem. De ea quoque in E clesa die Transfigurationis in primis lGctionibus sit mentio. Epistola b. Judae citatur a Dionysio lib. de divinis Nominibus cap. 4. & a Tertulliano lib. de habitu muliebri , a CFrriano epist. ad Novatianum, ab Cris ne lib. s. in cap. s. ad Romanos: ab Epiphanio haeres 6. a sancto Hic ronymo in cap. r. ad Titum. Quibus positis se auumentamur. Illae epistolo
356쪽
ullo absque dubio sunt sacrae, quas tales t rum sententias adducere potuerit λese perpetua probat rcclesae traditio : Lyiane r Atqui illa cristola inter ean Atqui a Christo nato traditio Patrum il- nicas non recenshnda est : Et probaturias epi solas tamquam sacras & laudat & multis momentis. I. Auctor illius epist accirit: Ergo &c. lae non se Apostolum vocat, sicut se nominat sanctus Paulus. II. Neque talis opi- Ut suris οἱ eelion us . ilo la prae te seri initio titulum de pace, de gratia, de Christo, S de Deo: quini Opuc1τ Trasimus adversiis epistolam S. mo more laicorum hominum loco gratiae Iacobi . Si epistola illa soret canonica , & pacis, auctor ponit salutem . III. E. maxime eo quod Iacobum Apostolum au- iebius lib. Hii L Eccl. cap. 23. de sancto il-ctorem haberet, illumque Ierosolymae Epi- lo lacobo loquens, ait: Fi ctiam adscri- scopuin, qui ct frater Domini in Luangem se bi solet epilf. a. earum quae catholicaelio dicitur: Seg iste non fuit Apolloliis . se dicuntur, quam quidem nonnulli f i-Ft probatur : Hieronymus in commenta- is riam ct iupposititiam existimant, saneriis capitis primi ad Cal. dicit graviter em is pauci admodum ex vetustioribus , h rare eos qui dicunt illum Jacobum eine is ius epitiolae mentionem 1c re, dic. ,, unum ex duodecim Apostolis. Suisragatur lanctus Hieronymus lib. de Feston leo negando minorem , namque Scriptoribus Ecclesiasticis, ubi de Apost ipsum Evangelium testatur illum Jacobum to termonem instituens , ait : Unam unum ex duodecim Apostolis sui se , ditis tantum scripsi epistolam , quae de se- hoc ipsi im asierit Hieronymiis in loco pro h ptem catholicis est, quae ipsa ab alio
obiectione allato, tum di lib. adversiis El- is quodam lub nomine clus edita asteria vidium . Caeterum sanctus Doctor , noriis tur; licet paulatim tempore procede eos dicit errore teneri qui talem Jacobum is te obtinuerit auctoritatem . Ex quia iterunt Apostolum, sed qui dicunt suis cibus liquet e& S. Hieronymum , & Eul Ioannis fratrem , cum Potius suerit non bium in ea fuisse sententia, epistolam non Z bedaei , sed Alphςi filius , quippe qui suisse genuinum sancti lacobi ficetum.
eli et Iacobus minor. Respondeo negando subfumptum i Adin Duunt Mardeburgenses centuria r. lib. Primam probationem dico, sanctum lac α. cap. 4. Eus bius lib. 2. cap. 13. epistolam bum humilitatis motivo non se nominalle
S. Iacobi adulterinam vocat. II. Auctor Apostolum, sed Dei & Dontini esu Chri-l,rofert testimonia ex Epillo lis Petri & Pau- sti servum , quod etiam B. Paulo famiai: Igitur non est Apostolus, scd Aposto-iliare erat , ut cum ad Philippenses ieria lorum discipulus. bit : tum quia Iudaeis ad fidem conversis Respondeo issa omnia non probare episto- ut Apostolus Christi tui scienter notuς erat: tam lancti Jacobi non elle canonicam: Adladdo nomen Iacobi excidi se sive casu, si- primum dico, Fulcbium non bene citari, ve malorum hominum molitione in quiunam ibidem ait scribens de epi stolis SS.ibusdam Graecis exemplaribus, sed extare Iacobi & Iudae: crumtamen has quo- in vetustist mis latinis codicibus , & in is que cum caeteris in plurimis Ecclesiis compluribus etiam graecis tam editis quam se publice lectitari cognovimus . se qui- manu scriptis codicibus Liblioth. Reg. &bus verbis clarissime indigitat Eulsebius Coiberi. cpistolas omnes canonicas eodem calculo Au secundum respondeo , nullum esse cum epistolis B. Pauli ab Ecclesia recipi .iinconveniens , Apostolos quandoque uti Ad secundum dico, ne minimum quidem modo loquendi apud omnes familiari , de veritate epistolae primae detrahere maxime cum humanitate & benevolentia, dictum est enim minores Prophetas quan- apprime per vocem illam saturem expres-doque citare maiores , quinimmo ipse B.isa. Sic vel ipsi Apostoli in Concilio Hie- Petrus laudat D. Pauli sententias , & de rosolymitano Act. is. in ea epistola quam ejus scribendi modo pro mysteriis men-iscripserunt ad Gentiles factos Christiationem facit, di approbat ἔ quidni igitur nos, aiunt: Apostoli is seniores his qui sunt& auctor primae epistolae canonicae in t Antiochia , er syria et Cilicia fratribus exstimonium veritatis aliorum Apostolo-lgentibus salarem.
357쪽
Ad tertiam iam data est solutio ; con- - sa, alis epistole Petri ,' Ioann Is , De
stat enim ex ipsis tum Hieronymi , tum , , bi, .udae, contra eam maxime cirigunt Fusebii terminis eos in aliorum loqui sei intentionem, ut vehementer adseruant, tentia, cum expreste uterque dicat B. sa- - sdem sine operibus nihil prodeste, si cobi epistolam inter canonicas annumera- is ut i pie Paulus non quamlibet fidem , xi . Ceteriam , clim S. Hieronymus dicit is qua in Deum creditur , sed eam saluia non nisi decursu temporum uti canoni- ,, brem, planeque Evangelicam definivit, cam habitam fuisse , unum tantummodo cujus opera ex dilectioiic procedunt. is
vult , scilicet quosdam dubitat te de ejus obiicium multa Hetcrodoxi contra epi- authenticitate , sed accedentibus postea stolam Iudae , ut illam a canone divina- Ecclesς definitionibus , eam ut divinam rum Scripturarum rclcindant: Primoqui- suscepisse. Quod autem si vel ab ipsa va-idum, inquiunt, ludas allerit se post Ap piente Ecclesia genuina, alterunt Tertul-istolos vix iste : Igitur nec ivit Apollotus , Iianus , S. Cyprianus , inprimis vero Ori- nec Scriptor Canonicus . Secundo non in penes homil. r. in lib. Iosue , & alii quos Graecia, sed in Perside pra dicavit: Igitur sit pra laudavimus. Lingua Persica es non Graeca scribere due Roseisisti Pr dicta epistola contradicto-sbuit. Tertio, altercationem B. Michaelistia , & adverius sancti Pauli doctrinamicum diabolo de Moysis corpore comine- pugnantia continet : Ergo &c. Probatur morat , & tainen de hoc aliae Scriptunae antecedens : S. Paulus hom. 9. docet si is lent . Quarto , Librum Enoch non ut minem non justitiori ex operibus, sed so- apocryphum, sed uti sacrum laudat di ei
lum ex fide: e contra vero S. Jacobus Pro- tat, quae quidem omnia indigjtant epist nuntiat fidem sine operibus mortuam cite: tam Judae non esse ab Auctore sacro, adu Ergo &c. que nec ut divinam habendam esse. Respondis negando antecedens. Ad pro- Res deo haec in contrarium argumentabationem distin uo: S. Paulus dicit homi- Ieviora elle, ut epistolae ludae authentici nem non justificari ex operibus legis , talem subvertant : Et vero ut faciamus concedo : Et eo lebei excludit bona ope- latis , dicimus ad primum Iudain aliis ra ex fide dc charitate facta , nego. Iu- Apostolis coevum, potu ille etiam diutius daei volebant hominem iustificari Legis prae caeteris vivere; non emim uno & coia Mosaicae operibus , eos propterea in illoidem anno Omne, mortui sunt. Ad secum toto capite dcbellat. Fi mrtiis ad Galat. dum: Tamets Judas in Perside scripserit, s. dicit : Si circumtistamini Christus nihil uti tamen Lingua Greca debuit , quippe milis pria rix sed dubi procul non ex-iquae cliet apud eos ad quos scribebat fa- eludit bona opera in fide facta , cum ea miliaris r sic Gallus in America degens , ubique predicet, Ec de seipso dicat Col. r.ldum ad Gallos scribit, etiam Gallico uti- et . mim eo ea qua de ιnν passissem Christi tur idiomate , ut ab amicis & fratribus n earne mea. Simon Magus , ista exclu- audiatur & intelligatur. Ad tertium: Liccbat opera , hinc S. Iacobus illum per-ibri apocryphi, teiste Hieronymo, in cap. stringit ; & se conciliantur Scripturae . ad Titum , teste quoque August. lib. 13. Utraque interpretatio eli sancti Augus lini de civit. capit. 23. multa vera praeconti- sermone x . de verbis Apolloli , qui ex- nent, quae Auctores facti in testimonium
plicat sanbum Paulum . S de jucleis ita veritatis fidei potuerunt assumere , cum loquitur : De lege gloriabantur , & li-i& ipse Apostolus Actuum I7. utatur au-- bero arbitrio suo legem susticere arbitra-ictoritate Poetarum, ad prosandam Ati sis bantur , ignorantes Dei justitiam , idiniensibus unius Dei exissentiam : Pari &is est, ex fide justitiam datam a Domino, consimili modo ludas acceptam historiam si ec suam volentes flatuere , quali suis ab auctoribus non canonicis referre po- iribus impletam, non dante fide impe- tuit; dicam & fortastis illi suis te immeis tratam, jullitie Dei, scut dicit Aposto-.diate revelatam; hanc sicut a Spiritu laniari lus , non iub tecti . se Tum lib. de fideicto acceperat , tradidit ; eam tamen in& operibus capit. 14. idem sanctus D ilibro Henoc accepisse contendit Tertulliactor Simonem & suos ita confutat : nus lib. de habitu muliebri, & Beda in epi- Quoniam ergo haec opinio fuerat exor- stolam Iudae. Ad quartum patet solutio ;
358쪽
De Liopis noeti Testamenti. 339
namque graves auctores propugnant librumio lis cile Videretur quam plurimis, una Henoe tempore Iuese habitum suisse ut eum reliquis lacrae Scripturae libris si canoniciti ni hinc ianctus Hieronymus lib. is diose lectitata est. Ade Scriptoribus Ecclel. de illa epistola ler- Instabis : Atqui illa epistola non est D.
monem inlli tuens , ait: Auctoritatem Petri scelus: Ligo ecc. Probatur sublii m- is tamen vetuitate jam dc usu meruit, de ptum . Prior velut genuina Apostoli do- is inter sacras Scripturas computari , dcictrina, genuinumque opus habetur : seari sacro-sanctam auctoritatem habere. non posterior , quippe quae non ejusdem
De Epistolis B. Perri. Res mira negando subsumptum. Ad probationem , nego minorem : Ad ulterio-
OPPONEs : quod canonicum est debet rem probationem distinguo : Et illa styli
universim a Catholicis suicipi : Atqui residi vertitas ex interpretum divertitate proma- non ita se habet de opiliola secunda D. nat; concedo: dc arguit opus adulterinum Petri: Et probatur: Eulebius lib. 3. His . eitu, nego. S. Petrus dictabat Hebraice lea Eccl. cap. 3. ait: Quod vero attinet Syriace, interpretes vero icribebant Grςce; is ad Petrum , una ejus epistola , quae fieri igitur potuit quosdam eloquentius , is prior dici solet, tamquam germana ablquosdam minus eloquentur, epiliolam groti omnibus sine controversia admittitur , ce reddidit te. Solutio est D. Hieron. epist. is cu)us testimonio vulcres religionis no-,ad Hedib. q. 11. Quid plura adjiciam λ λ- strae Antistites , utpote extra omnem l Petrus hanc posteriorem Epistolam annisse dubitationem positae, in scriptis suis fre- l circiter 24. poli priorem scripsit, quando, quentillime uitiunt. Quae vero secunda scilicet jam in diebus luis proces erat: 1eri appellatur, eam quidem inter sacros no- nilem autem aetatem non nihil immutareis vi Teii amenti libros reccusitam non ei-istylum, quotidiana comprobatexperientia; is se a majoribus Rccepimus. Ergo ecc. tunc enim mentis acies deficit : Nec mi Respondeo l. opponendo praepollentes ad- rum: corpus enim quod corrumpitur, ag- verius Eulebit testimonium auctoritates; gravat anim , dc deprimit lentum mul- namque sustinus Martyr, origone , Gre-ita cogitantem.
gorius Nag. Chrys.stonius , Ambrotius, Dices: Non desunt qui propugnent cum Augustinus, Hieronymus, sanctus tarcgo- Hugone Crollio hujus secundae epistolauruis Papa eam uti canonicam habent, auctorem cite bimeonem vel Simonem, nec semel ab ea ut a germano B. Petri qui, mortuo lancto sacobo, HierolOlym iante ad fidem astruendam hauriunt te- rum Episcopus inauguratus est. Igitur non istimonia. His adde definitiones Concilii cli canonica , cum ille Simeon quantum- Laodiceni, Cartilagitaeniis , Florentini re vis lanctus , nullum lacrum librum con- Tridentini, quibus declaratur illam epi-iscripterit.
1iol. in esse authcnticam. Revonio hoc esse merum commentum, Re pondeo II. negando minorem. Ad pro- maxime propter duo et Primoquidem au-bationem distinguo: Et exauctoritate Eu-sctor in primo capite Petrum te nominat subii unum tantummodo tequitur , vide- his verbis : o mon Petrus . Nullibi autem
licet primaevi, saeculis illam epiliolam non reperies S. Simeonem Hierosolymorum suisse aequalis cum priore ponderis . con- Antistitem nomine Petri donatum elle .cedo : non suisse I . Petri opus , nego . Secundo, idem epiliolae Scriptor aiterit se Non semel subnotaviinus in Libris sacris testem suisse transfiguraetionis; sic eni in ha-
indagandis Ecclesiam praevio oc maturoibetur cap. I. v. 17. & 13. Acciliens enim examine processisse, ut talsa a veris , ctia Deo Patra se rem is gloriam, voca delago Scripturas sacras a profanis secerneret : ad eum hujuscemodi a magnifica gloria: Hic es quia igitur cunctis adainufiim eliquatis , Hlos meus Histitis, in qua mihi complacu; , secundam B. Petri epistola in declaravit tuum aurite: er hane vocein nos arauissimus authenticam , nemini licitum est hoc inida coelo a aram, eum essemus cum 'Io tumo
dubium revocare : immo ipse Euiebius te sancta. Porro nullus dixerit sanctum S:- in loco pro oblectione laudato illam re meonem xiluinptum futile a Chrillo D cipit his verbis : Sed tameta cum uιὶ mino ut transtigurationi S ccliginis
359쪽
tae, de quibus speciales ad elucidationem
PRIMO Illas recipiunt Innocentius I. epist. 3. ad Exuperium, Gelasius Papa in Concilio Romano . Concinunt Concilia , videlicet Laodicense re Carthaginense III. jam saepius laudata: Florentinum & Trid.
Secundo : SS. Patres suum addunt calculum; videlicet Athanalius in synopsi , Hieronymus epist. ad Paulinam, octa Tertio : His accedit Ecclesiae usus :Tum quia si quis eas negaret, e, ira Ecclesiam fieret.
ET EXPLICΛTIONUM. PRIMO Iacobus non Apostolum , scd servum Dei humilitatis causa se nominat,
neque vero adversatur Paulo, cum opera
vult fidei conjungi : si enim Gentium Doctor quandoque excludit opera, dubi procul loquitur de operibus legis , quae
Secundo : Tametsi Eusebius videatur dubitare de epistola secunda B. Petri , non tamen eam abjicit, lud vult solum non elle ejusdem cum prima ponderis . eam quippe lib. 3. hist. cap. 3. recipit tamquam utili ibinam. Terris : ludas potuit post Apostolos vivere, & Pers de commorans scribere grς-ca lingua ad Fideles Asiae , sciit Gai usqui habitat Constantinopoli, gallico idi
mate scribit ad parentes . Incallum igitur aliquis propugnaeret epistolam sancti Judae uile assuta in , co quod scripterit graece ex Perside , I iiori elle Apollo- Ium, quia citra Apostolorum aetatem vixit.
De epistolis san ii Ioannis Aposero T. TRIA in praesentiarii in discutienda habemus e uia im de epit olis secundum ie pectatis : alterum de versiculo scpti ino, tum dc de Gavo capitis s. pri inae ePillo- Utrum tres elimia B. Joannis sint sura'
Prabatur Uio ratiocinio. ILLH epistolae sunt sacrae, quas& P tres primorum liaculorum, dc ipsa Concilia iactas cise asserunt : Atqui Patres primorum tactiloium , ct Concilia tres epillesas B. Ioannis uti lacras habent et Ergo ecc. Probatur minor: Ielle Eulaebio
lib. 3. Hist. Eccl. cap. 24. oc lib. I. cap. 23. tres illae epiitolin abo. Patri inter ca nonicas ponuntur, citantur a Papia, PO-
lycarpo , dc luilino. i. tiam , iecundam & tertiam veluti dubiam, sed absque ullo sundamento h
buerunt namque apud Lui ebiam loco citat O , ut canonicae ruccnientur , ted de auctore tantum apte duae tare videtur :aliqui enim duplicem dii linguunt loannem, alterum scilicet Evangelii lain &Scriptorem Canonicum, alterum vero di-1cipulum Domini : Sed hoc contra &I heologoruin ed Historiographorum pen omnium sententiam. Secuncia citatur Ab Irenaeo nomine Ioa nis Eva et illae lib. I. cap. I 2. & 3. cap. 13. quem enim vocat discipulum Domini , non alius fuit quam Ex gelista, ut ex eodem loco intelligitur . Clemens Alexanur. teste Eusebio, lib. 6.cap. x 4. Omnes 7. Epistolas canonicas agnoscit. Tertullianus lib. de praescript. cap. 3. Secundam triuuit Joanni, sicut & Aureliu Cartilag. in Concilio lub sancto Cypriano habito . In cλuone Apostolorum tres numerantur , sicuc Iιa c none Laodiceno, ocin aliis omnibus tequentibus . Auctor 1ynopsis de epistolae iustivae illas omnes recipit , di in liac re utraque contendit E cletia, Graeca scilicue cx Latina. Devirus , styliis auctorem prodit; multae sententiae sibi adinvicem attines in prima & secunda occurrunt; hinc & Hieronymus qui aliquando de eis dubitavit , tolica
360쪽
postea velliti genuinas suscepit, dc uti tales defendit epis . ad Evagrium , tum dc in alia ad Paulinum. His omnibus adjicimus definitionem Concilii Trid. scis. . ubi
authenticae dc sacrae declarantur. Solvuntur objestiones.
Rhic IEI adversus secundam di tertiam epistolam sancti Ioannis e Utraque non Apostolo, sed cuidam Presbytero tribuuntur a tincto Hieronymo, qui lib. de Scriptoribus Ecclesiasticis se loquitur de hoc momento : Scripsit Ioannes unam epi- ,, ilolam , reliquae duae Ioannis Presbute- ,, ri alleruntur . se Confirmatur : Auctor in istis duabus epistolis non Mostolum , sed seniorem seu Presbyterum te appellat,
Res deo dii linguendo Ft sanctus Hieronymus loquitur in aliorum sententia , concedo : & loquitur in propria , nego. Sed dato & non concesti, lanctum Doci rem obscurius eo loci locutum miste de secunda dc tertia R Ioanni cpistola , seipsum clarius epist. 8 a. ad Evagruam exinplicat his verbis i Clangit tuba filii t is nitrui , quem Iesus amavit plurimum , is qui de pectore Salvatoris doctrinarumis fluenta potavit s Presbyter clectae Do- is minae, & liliis ejus quos diligo in ve- ritate . Revera quidem sanctum esse duarum epistolarum auctorem indicat styliis , indicat & sententiarum cum prima
Ad confraeationem distinguo : Et vox
An ν eo loci maturam tigniscat aetatem, conccdo : importat ordiniς pradum , ne-yo . Nonapenarius crat salictus Evangeli-ila. cum iocundam dc tertiam 1 cristit epistolam ; hinc ex ejus sermone nihil abii ita di sequitur.
Tres ' stola S. Joann a sunν ean πῖ a. PRIMO : In canone Apostolorum tres numerantur : Sic di in Canone Laodic
no; tum in Tridentino scis. 4. Secundo : Hoc ipsum Traditione bab tui : Tertullianus lib. de praescr. cap. 3. secundam et istola m tribuit b. Joanni ;Icutat The . Tom. '
cipit. Concinit utraque Ecclesia , Caaeca nimirum dc Latina. TertIo : Stylus auctoris arguit tres csse Apostoli scutum, sie dc Sententiarum cohaerentia dc asinitas fi hinc Hieronymus , qui non nihil primum de eis dubitabat, ad I xc attendens , cito-citius illas recepit . Nec aliquod fac siit negotium quod humilitatis causa S. Ioannes sileat Apollo-li nomen , dc se Presbyterum lcu leniO- rem nominare satis habeat , cum vox s hib= significet Sacerdotem aetate maturum, immo dc larius magnum , adeoque Erial copum.
Num versiculus Ille: Tngs sunt qui resia
monium dant in caris r Pater, Verbum, erD eitus Iano iure θ Li tres uniun suum. lit genuinus λ I. Ican. I. T.
RIcHARD s sIMONIUS Congregationis Oratorii quondam Presbyter , historia eritica novi Testamenti T. parte capit. IS. propugnat versiculum illum esse allutum . Contra quem sit
PRIMA se exponitur: Ille versiculus est
genuinus S. Ioannis status , quo praetcr-millo, non cohaerent capitis quinti sententiae, non habetur Scriptoris scopus; ir
mo dc quid absurdi , quod absit dicere , inde sequitur : Atqui res ita se habet si versiculus ille si astitus: Ergo dcc. Pr
batur minor reserendo textum : Muoniamrrei sint qui testimontani Mant tu coelo : Pater , Verbum, cν Spiritus santius e is hi rrei ianum funre Et tres sunt qui restimonium dant in terra e sp ritus, er aqua, ct sanguis : c,' hi tres unum sine . Si restimonitim hominumnte imus , testimonium Dei madus est et que-n am her est restimonim Dei, quod maj- est, quoniam rest fatus es de fila suo.... Et Lee est testimonium , quoniam vitam aternam dedit