Theologia patrum dogmatica, scholasticopositiva, auctore r.p. Antonio Boucat ... Tomus primus octavus Tomus quartus, continens tractatus de virtutibus theologicis. De regulis fidei, scilicet de s. scriptura, de traditione, de ecclesia

발행: 1736년

분량: 489페이지

출처: archive.org

분류: 철학

391쪽

3 7 a , Dissertatis unica

scebantur, vel etiam non capiebant, pro- is tam . Sed quoniam perversissimi isti iupter quod non semel eos in Evangelio in- is tam reprehensionem ad hoc obtendunt, crepat Christus, concedo: post adventum is ut suspectam faciant doctrinam superi Spiritus lancti, nego. Eos quippe omnem is rem , retrondebo quali pro Petro : iis docuit veritatem: hinc non a se ipsis i is plum Paulum dixtile, tactum se ei suo s ed pro ut & a Chri ilo , di Spiritu ian- o nibus omnia, ludaris Iu deum , non Iuincto acceperant, loquebantur. is deis non Iudaeum, ut omnCs lucrifaceia Sis respondet Tertullianus ibidem pag. is ret; Adeo pro tem Iraribus & personis 232. cap. 6. Nobis vero nihil ex nostro is & caulis quedain rei rehendebant , in ri arbitrio inducere licet, scd nec eligere is quς re ipsi aque pro temporiuus ocis quod aliquis de arbitrio suo induxe- is personis, ct caulis cina nucebant. quum- is rit. Apostolos Domini habemus aucto- is admodum si re Petras reprenenauret ,, res, qui nec ips quicquam re suo a Paulum , quod proni us circumci- ,, bitrio , quod inducerent, elegerunt is sionem , circumcidunt iPle 1 imoinis sed acceptam a Christo disciplinam s- theum . ,, is deliter Nationibus adsgnaverunt . o l Respondas II. argumentum nihil proba-Tum cap. et r. pag. 238. Multa habeo re, quandoquidem, non Petrus, sed Nis adhuc vobis loqui , inquiebar Christus phas unus ex ro. discipulis a Paulo reisis Apostolis, sed non potestis modo ea sus- prehensus est. B tinere , tam n adliciens : cum venerit Persistuna : Esto quod Apostoli cunctari ille Spiritus veritatis, ipse vos deducet noverint post SpiIitus Ianai luper eos de

,, in omnem veritatem : ostendit illos icentum, non tamen cuncta uiani restave- ,, nihil ignoraste; quos omnem veritatem runt, juxta illud Amitoli I. Trin. 6. Io. ,, consecuturos per Spiritum veritatis re- o Timotheo, depositum eει i. Et rursum :is promi serat ; , utique implevit repro- Bonum depositum Iemat EMO α is millum, probantibus Actis Apollol Ruponaeo negando Antecedens: ideo eis,, rum descensum Spiritus sancti. A nim, ut habetur in Evanselao, a Utirili Urrent: Atqui Apostoli etiam post de- edocti sunt Apostoli ut omnes docerent tantum Spiritus sancti multa ignora- populos , suxta illud Matin. 28. EMMeahant : Ergo die. Probatur iubsumptum . dorate omnes ientes . Ad Pr ationem dia Petrus reprehensus est a Paulo: Ergo dic. ilinguo : Et eo inci unum i utummodo Restandeo I. negando subsilmptum . Adiinculcat Apostolus Timotheo , ut nullam probationem distinguo : Petrus reprehen- aliam prςter Evangelii doctrinam doc ζ, ius est a Paulo eo quod quaedam igno- concedo e re prohibet mysteria ad udem raret Mysteria , nego . Reprehenius est necellaria revelari re mauuellam , nego . oeconomiae causa, , propter aliquod di- Hanc haeretinorum oblectionem sibi proin stiplinae punctum, subdistinguo: per mo-xponit Tertullianus ibi in Cap. as. Pa dum repraesentationis, qua te miscum Genis 1 o. & ibivis his verbis : Porro co talibus ad fidem eonversis escbxt, tum ab is sequens erat , ut cui demandabat taeis se propter Iudaeos legis adhuc aemu- vangelii adini nil rationem , non Pasia latores, separari simulabat, concedo: au- is sim nec inconsiderate administranctoritative , nego. is dam adiiceret , secundum dominicam Me solvit Tertullianus argumentum He- is vocem, ne margaritam Porcis, re iλui terodoxorum pag. 2 9. his verbis : Ce- ,, ctum canibus lactaret. Dominus palamis terum si reprehenius eli Petrus , quo diis edixit , siue ulla significatuine alicujuc .cum convixisset Ethnicis, postea se aiis taciti Sacramenti. Ipse praeceperat siri convictu eorum separabat personarumiis. quid in tenebris re iiI aoico ito au- ,, respecta: utique conversationis suit vi fri dillent, in luce oc tu i is pnedic ,, tium , uon pnedic tionis e Non enim is rent. ri totar ex Tertulliano Apollotha, ex hoc alius Deus, quam Creator, di omnia docuere quae ka nucin α lalutems, alius Christus , quam ex Maria , di spectant.' alia es, quam resurrectio annuntiaba Οεινσπ- r Christus & Apostoli si x, tur . Non mihi tam bene est, immo non pius relictu ut Traditionem: Ergo&e. Pro h mihi tam male est, ut Apostolos commita tatur Antecedem. Μat . a I. habet r

392쪽

νirtim sei Τὼ mandarum Dei preptor Tra iarionem v stram . Item ad Galatas Primo :

A.,nulator ex buens paternarum mearum tria

dnisuum . Quibus verbis Al os lotus se acculit quod Zelo abrestus per fas ct nc-Bς Traditionem tenui stet: Tum Colos. 2. Videte ne quis vos ecipiat per Nil o Γiam orinanem fallariam secundum Tradit onem ι minum . Denique r. Petri 3. is. Reae pri es , de υana voira conversat e paterna Traiit ouis τε ira . igitur Scriptura su :scit, & de iacto Patres permittunt cuilibet, saltem docto, illam explicare S adiplicare. 3 Respondeo distinguendo: Et in his omnibus repreh2nduntur solum sillae Judae rum Traditiones Scripturae contrariae , quaeque initium habuerunt a Rabbinis ,

oc Sammari Chillet, Achiba oc quibusdam

aliis, qui paulo ante Chri iii nativitatem,

legem non tam exposuere , quam corrupere , concedo: Ita censet Hieronymus in cap. 3. Illiae , & in capit. 3. Epistolae ad Titum . Rcprchenduntur Traditiones dita vinae, nego. Immo ita erant necessariae , ut line eis germanus Scripturarum sensus vix posset haberi. Ad confirmationem di stinguo: Patres permittunt doctoribus pie explicare Scripturas , ut faciunt Theol gi interpretes , concedo : auctoritative , nego . Hoc solum pertinet ad Ecclesiam dc SS. Patres . Caeterum cum legitur

Deuc. 4. Non addetis ad Verbum qued υ bis

loquor ι setnificatur ibium nihil lubstantia te addendum esse verbo Dci: Porro ira

ditio nihil ipsi addit, ted potius prodit di

explicat.

OΡPONUNT I. Cyprianum, qui Fpistol. ad Pompejum dieit credendum esse soli S ripturae r Sed ibi loquitur de dogmate fidei , scilicet de Bapti lino ab haereticis verbis Euan 'elicis collato, quem reii cibbat 1 Ergo Iec. Confirmatur . Fo loci loquitur p r oppositum se sum Stephano ut sola innixus Traditione Baptismum i lira recis fiat, ut habetur in suo res ripto ad Currianum , lus. verbis : mkE in severer , nisi quod tradi um est . Se 'hanc Traditiooem divinam rejecit Cypria-

nus cuin tribus Conciliis surs Carthagine habitis, sicut oc ante Agripi inus in duobus ibidem celebratis , etiam in duobus aliis, Iconii dc I.ysiris a Firnilliano Caetareae Cai Padociae F piscopo, di Cypriano corvo adunatis. Ergo A c. Respontio I. Cyprianum luec scripsisset errore in hoc decertum, sicut Jc Firmilianum , unde omnes cum suis onciliis Provinc:alibus reiecit Stephaniis lolis hi ς

es. Et praevaluit oraculum sum ni Ponti-l ficis, quod ab universali Ecclesia i uices tuml eli, cui etia in litum addidit calculum Sy l odiis prima Nicaena . Caeterum tenar l re Cypriani oc Firmiliani quaestio erat solum de disciplina : cum enim Eccletia circa hoe nihil adhuc delini vilici , quaeliabet Ecclesia particularis silo utens jure , vel recipiebat ba I tigatos ab haereticis verbis Evangelicis , vel rejiciebat; led ut

primum Cyprianus oc Firim uanu, ita res iacerent , ut crederent Bapininum ab hereticis collatum elle nullum, tuin b. Sicili nus ex Traditione Bapti linum i uin cliebon uin declaravit , re ab hac definitione quaestio non merae disciplinae , ted fidei

dogma evastis Respondeo II. S. Augusti nutri predictam Lib. s. contra Donati si aes cap. 23. Epistolam

Cypriani ex proscuo , tamquam in hoc abjiciendam refellere. Re=οώδεο II l. distinguendo: Et ibi S.CD prianus reiicit solum Iraditionem quam putabat inere Ecclesiastica in , concedo :quam divinani elle autumabat, ncgo. Sic enim se explicat Et is . 74. ad Pompeium, ubi loquens de Traditione a Stephano citata, ait: Unde est ista Traditio' is faciunda osse que scripta sint . is Tum subdit: Si ad divine Traditionis caputo dc originem revertamur , cellat error

humanus. F

Instant εἰ Iron us lib. I. aduersiis haressescas . I. ait: Ρ Non enim per alios dispo- is sitionem silutis noti re cognovimus , is quam per quos Evangelium pervcnit ad ι ,. is Tum cap. 3. reprehendit i ercticos quod ad Traditionem ivmpcr j1Dv arent: Igitur ad craditioncm non clir

393쪽

374 Dissertatis unica

νω iis clare in Seriptura explicatis, eon hiue ista obie stio ejusdem Patris solvi lux cedo: pro aliis non latis explicatis, nego. cum epistola de Synodis Arimini & Sequando igitur SS. Patres cicunt Scriptu- leuciae , ubi pag. 673. de Arianis, sic Ioram sulficere , vel nomine Scripturae in-iquitur : Frustra igitur circumcursitantelligunt Uerbum Dei scriptum, & non is tes, praetexunt ob fidem Synodos sese scriptum ; vel ea intelligunt & quae sunt is postulare, cum sit divinae Scriptura omin Scriptura , di quae praecipit tenenda , is nibus potentior. is Synodis Provinciali- ut Traditiones; vel etiam dicendum quodibus ubi praevalebant Ariani contra quos tunc agant contra Traditiones inanes ,llcribit, potentior lane, non per excluti sicut Irenaeus agens contra haereticos qui nem Traditionis , led potius Traditione nova condebant Evangelia, 'c falsas induceia explicata. bant Traditiones i vel denique quiae sor- Eadem methodo, eademque ratione retassis agunt contra haereticos , ad quoslseondemus ad loca S. Baslii in quibus ac refellendos serpissime susscit Scriptura. serit Scripturam divin1m 1 uiscere, ita ut Iam ullo absque negotio solvuntur arguia maegnum sit infidelitatis argumentum ad menta quae Heterod Oxi ex Patrum aucto- alia capita provocare : sic enim loquiturritate adverius Traditionem congerunt i in asseticis capit. a. de vera & pia fide :cum enim sancti Docto, es Traditioni ad- Manuestissimum hoc infidelitatis argu- versari videntur , eam solum explodunt , ,, mentum fuerit , di signum superbiae quae est mere humana , & ut plurimum is certissimum, si quis eorum quae scripta ad falsitateni inducens, vel etiam quae est is sunt aliquid velit rejicere , aut eorum de facto falsa, aut inutilis. is quae non scriyta. introducere. Eo lO- uando igitur Tertullianus lib. contraici traditiones fallas rejicit. Caeterum Hermogenem cap. et a. dicit timendum csLipus de asseticis est dubii auctoris , nec te quum aliquid non est scriptum , hoc latis constat elle Balilii ..unum intendit contra adversarium , vi. Chrtio tosnus hOm. I 3. uret . ad Corinthios delicet susscienter patere ex illa Gene-idicit Scripturam vile exactam rerum om-seos sententia : In principio oeatis Deus nium lancem ac normam. Rurius homil. caelum is terram is materiam non elle aeter- 49. in Matth. ait: Ρ Neque refugium ponam , ut' contUndebat Hermogenes , di is test esse Christianorum aliud , volen- pro isto momento non, elle hominum Tra- tium cognoscere fidei veritatem , nisi ditionibus adhaerendum ,. sed potius Scri- is Scripturae divinae . is Quibus verbis S. pturae . In eodem prorsus sensu loquitur ille Doctor videtur innuere , nihil pro lib. de eatne Christi adversus Marcionem Mysteriis absque Scriptura , aut definien- dicens: Non, recipio quod extra. Scri- dum , aut determinandum , aut etiam is pluram de tuo infers. credendum, Cum res in eadem contine Non abli mi li modo solvuntur obiecta de- tur Scriptura : Sed profecto pro multis ducta ex auctoritate origenis dicentis , aliis non scriptis, ut de formis Sacramen- Scripturam sufficere I loquitur enim de torum, si formas Baptismi ct Euchari iliae his quae ita sunt clara , ut nullus relii a excipiamus, ad Iraditionem recurrendum quatur ambigendi locus.. est..Cώm igitur S. Athanasus libr. contra Instant : Theophilus Alexand. epistol. 2. gentes sive contra idola ad Macarium pro- Paschali , ait : Diabolici spiritus est , bat, idola non elle deos , & dicit solis, , aliquid extra Scripturarum auctorita- Scripturae esse adhaerendum pro ista veri- is tem putare divinum. Item Ilierony-tate probanda , vult tantum vana homi- mus in capit. I. Aggaei sic loquitur : num commenta abjicere namque ipsalis Sed re a lia quae abique auctoritate, &idola juri naturae advertantur , ct Scriptu- is testimoniis Scrapturarum quali Traditi ne latrae rationes plat quam sussciunt adlis ne apostolica lponte reperiunt , . atqud inanem idolorum cultum perstringendum . A confingunt, percutis glactus Dei. D Er-Nonnum ouam etiam S. Docior eamdcini .ctc.. Scrapturam. suiscere Oilendit ad proban- Respond/ο ad Theophilum distinguendo :dam Verbi divinitatem ,.quippe quae cla- Diabolici lpiritus est xliquid apocryphum ossi ine. in . divinis exprimatur bcripturis :I. quaerere , concedo : aliquid Traditione.

394쪽

De Traditioni

firmatum, nego. Loquitur in primo senissu TheopLilus: ille enim agit contra Commenta Origenis: se enim epistolam suam eoncludit : Abiectis itaque origenis

malis & Scripturarum, quae vocantur a P

crypha , id est, abscondita, discipulis praetermissis, iterum atque iterum Dominicae passionis festa celebremus. is Ad auctoritatem S. Hieronymi distinguo : Et ibi S. Doctor rejicit Traditiones falias quas haeretici ut apostolicas ventilabant , concedo : Traditiones divinas , nego. Hoc ipsum patet ex verbis Hieronymi . Reponunt e S. Augustinus lib. de Doctrina Cnristiana cap. 9. ait: In iis quae a Pe se te in Scriptura posita sunt , inveniunis tur illa omnia quae continent fidem mo- , , resque vivendi . is Ibidem de iis quae obscura sunt, sic loquitur : Tum verois facta quadam familiaritate cum ipsa se lingua divinarum Scripturarum , in ea is quae obscura sunt aperienda, & diicu is tienda pergendum est , ut aὸ obscuri se res locutiones illustrandas, de maniferi stioribus sumantur exempla, & quaedam

is certarum sententiarum testimonia dubi-,i tationem de incertis auferant . is Rursus lib. a. de pectatorum meritis cap. 36.

Ibi de re obseurissima disputatur, nonis adjuvantibus divinarum Scripturarumis certis clarisque documentis, cohibere sese debet humana praesumptio . A quibus sententiis sanctus Praesul divinam Scripturam pro sola fidei Regula admittere videtur. Respondeo I. opponendo Augustinum Au-ustino , culus testimonia in probationius allata sunt: unde ad primam auctoritatem se distinguo : Et loquitur S. Augustinus de iis quae ita clara sunt in Scriptura , ut vel ipsi termini ver talem explicent & demonstrent, concedo : secus , nego Non iniucundum erit unum ex multis locis S. Doctoris hie texere. Sic loquitur lib. de Bapt. cap. 23. & 24. ' quod traditum tenet universitas Ec- ,, clesiae, cum parvuli infantes baptiZamis tur ... nullus Chri litanorum dixerit eos inaniter baptietari.

Ad seeundam distinguo i quandoque

quod obscurum est in uno loco , non es

in altero, concedo : secus, nego. Si vero contingat , rem ubique obscuram reperiri, tunc non ad Traditionem huma

nam, sed divinam ad investigandum SM-pturae verum sensum recurrendum est .

Hoc unum i utendit S. Praesul , eo quippe loei assignat regulas quibus sacrae Scripturae ad metam fidei explicentur. Qu cirea locus S. Doctoris iuxta distributi

nem accommodam intelligendus est. Ad tertiam etiam distinguo: Cum aliquid non est in Scriptura , non recurrendum est ad Traditiones humana 3 , concedo ead divinas , nego . Et hoc ipsum est Eddivinam recurrere Scripturam ; quae Traditionem divinam tenere praecipit : Augustinus loquitur solum de aliis Traditi

nibus. Fis satis ofeemnibus, ex raulam prodeu

tibus a

OppoNUNT : Traditio nihil certi continet : Igitur non est inter fidei regulas r

ponenda. Probatur Ant. Si de veteri T ilamento loquamur , t raditiones admodum incertae & dubiae erant, quand quidem non una erat Doctorum sententia circa ipsam Scripturae interpretationem rneque vero Iudaei ut plurimum suae sta-bint Religioni: si de Novo agamus , res prorsus incerta apparet, namque diversa Aerunt pro diversis temporibus , & Patrum, & etiam Conciliorum placita, quod quidem multiplici comprobatur exemplo. I. Victor I. voluit festum Paschatis celebrari Dominica immediate sequente aequi

noctium vernum ἔ e contra vero Asiatici Praesules, qui duces habebant S. Polycarispum & Polycratem, luna χε. mensis Maristit quacumque die occurreret , restum celebrari debere contendebant. II. Magna quoque orta est controversa inter S. Si

phanum, & SS. Cyprianum & Iirmilia. num de Baptismo ab haereticis collato

verbis Evangelieis , Sre: hano illum recipiente, caeteris vero illum ii sum reiicientibus. III. Concilium Ari ininense lcirmulae subscripsit Arianae, imino quidam PP. primorum saeculorum perillustres in errorem Millenariorum impegerunt . Quid plura ' Concilium Antiochen. I. a verbo consubstantialitatis , sanctus vero Basilius a Verbo divinitatis, saltem ad tempu. pro Spiritu sancto abstinuerunt, neque tamen

395쪽

n sto ses I. Tra itiones mere hum Da , mamo & Ecclesia dica, qtae ii cciant di, i p.raiam , non ci e regulas. Rest. I, o ll. 'I ratationem divinam multiri ei inniti sundamento, uniuersali sciliacet rccl. si e coniansui deinde explicatione lata, vel ror Pr xl cras δἴ SS. Docio-re,, dc lo tori Testamento: in novo Iero decretis summorum Pontificum, de mitior e Conciliorum , di communi

Patrum ictitentia : his signis trisque e fa-ra irrisus vera dignoscitur Traditio. Quibus rmes ibatis, Deflendeo nc ando Antecedens primi &secundi argumenti . Ad primum exem-rium, dico, Traditionem divinam in vereri Testamento habitam iuisse cx consensu synagogae, de ex Prophetarum ore , Coozirca, si quid aut variationis, aut dii-

ficultati in sacras emerserit Scr plura. . leviores ere in interpretatione inam utationes : si vero graviores, tamquam Tradit ono; humanae erroribus obnoxiae pro

ruti ae si uit ι hinc ipse Christus non semel Scribas ec Pharis os arguit, quod Traditionibus humanis magis adl .arercnt, quamissis Dei mandatis. Ad alia exempla pro novo Tostam . prOrosita, facilis cit responsio: tametsi enim quidam Patres & aliqua Concilia in errorem impererint , hoc ipsum neque abycesessa, iisque a summis Pont. ex Cathodia loquentibus, neque etiam a Conciliis Cecumenicis approbatis usu uam receptum est: non enim constabat talia placita divina inniti Traditione. nrum ad sinpularia descendere juvat . Quaestio de celebrando A. Patcbatis iusto, sicut de runcium de rebarti pandis hasti-Σatis abliae reticis, solana spectabant disci-Plinam, quae quidem non una crat indi-vcrsis Ecclesis: cui a tamen dcctirili remporum Aliatici, Iudai filium reli tuere conabantur , re astidantes velo do necessitate salutis cile hartiratos ab haereticis rebaptizandos autumarciat, Romani Pontificis icta tentia pro utroque momento fre- valuit , dc aec dente consensii Foclesa , utrumque controvo si e caput de fide Oatenus evasit, videlicci non elle iudaizaniadum, & Aartilina vorbis Evangelicis da tum, ad salutem sit licere. Ad tertium dc quartum exzmelum ,

d co, Patres Antiochenos, & S. Baiadum ,

o unica

oeconomiae causa se sitisse locutos, nimii .m ut Maccd nia nos ad meliorem re duccri ni frui cm , scd nu: quam Spiritui sancto abiichol e dixi nitatem , cum rotius illam rass: in astruant . Caterum Patres Arimincinos incaute subscripserunt soris mula A rianae ; scd Ecclesia corum non

R. icunt : 2 raditiones nonnumquam in error in inducunt citam fideles oc Clristiani ς : Isitur I ro ac sula silci nusquam hab. dor sdunt . Probatur Ant. Non pauci Patr. , salsa innixi Traditionc adba, :cri ait Pariae, qui cap. is. Arocalyps intravum di ducens sensum , erroris regni mille arnorum cum Arno ante introitum in regnum coeqorum, auctor fuit. II.l asilides ad suturi confirmandum errorem quo Cl.risum purum hominem proclamabat, dicebat hoc ipstim a Petro didi- cille per Glauciam S. Petri interpretem: Valentinus quoque asscri bat te futile auditorem Theocadi 5. Pauli familiaris , a quo multos didicerat errores , quos veluti tot sdei articulos non sine animarum pernicie disieminabat. III. Vel ipse Irenati, lib. a. cap. 39. dc o. falla Traditione innixus docet Christes ira m riuum sutile anno sua aetatis 3 o. ct hoc contra Teriti lianum, qui lib. contra Judeos cap. 4. ec Clcmontem Alexand. qui lib. I. stromatum tenent mortuum sui se sine aetatis anno Io. oc tamen communis sententia cst mortuum suisse anno 36. &secundum alios 33. Ergo dic. Relion leo l. solutionc in latere ex dictis; nam oue ut Traditio evadat certa fidei Regula debet accedere universalis Fcc.c-siae conuinius, quo quidem exclusis , omnis Traditio more humana censetur , adeoque & fari bilis di incerta : Igitur non est credendum Patribus qui errore detenti adla crunt Papiae; nusquam enim L clesa suum addidit calculum millcnar;orum errori. a sortiori non est credendum haereticis, qui ut sucum iaciant legentibus ,

Iraditioncm quandoque sequi incassum gloriantur , quis requi omnem fallibilcm

Pl e aut uim it : nunc vero Protestantes: llam proilus abiiciunt, ne ea superati , errore, abnerare teneantur.

do : 4raditioncs humanae nonnumquam in errorem inducunt, concedo : divinae , neSO.

396쪽

nego . Ut pes mum enim universalis FGeleliae xccedit consensus , iam Traditio Spiritum sanctum habet auctorem , ade que est infallibilis. urgent e Impossibile est servare Traditiones etiam in fidei Dogmatibus : Frgo

c. Probatur Ant. Non una est Patrum sententia circa talia momenta; quorum

illud accipe exemplum: Patres Latini re Graeci non eodem modo loquunt Pr de procellione Spiritus sancti: Groi quippe contendunt Spiritum sanctum a Patre per Filium procedere, Latini vero asserunt procedere a Patre & Filio . Ergo &c. Responaeo negando Anteced ns. Ad probationem distinguo: Et in dubiis Feclesa in Conciliis Oecumenitis adunata declarat

quid sit de fide & Traditione divina tenendum, concedo: ct non de larat , nego. 'Iribus primis saeculis summi Pontifices ex Cathedra loquente adversus Ebionitas, Ualentinianos di fabellianos declararunt contra priores L. iistum esse Deum, adversiuς rolicriores tr , cile in sancti li. ma Trinitate personas; quando ver ΟΙ- portunum fuit tempus , alia dubia circa fidei dogmata Ecclesa definiit : sic Concilium Coni antinopolit. adversus Maccdonianos Tra itione innixum ceclaravit Spiritum sanctum esse Iinum: sexta Synodus Generalis contra Monothelitas proenuntiavit duas esse in Chri isto ore cariones: Florontinum dixit regni m Millenariorum elle fictilium: unde ad exempl min obicctione allatum distinguo : Et Patros, tum Graeci , tum Latini idem insubi'antia dicunt, concedo: di silci contraria atque ad cr a ducent, nego. Idem quippe in re est Spiritum sanctum procedere a Patre rer Filium, ac procedere a

Filio ; unde dixerlitas Icnc terminos, ct locutionys est. Pero utitur : Si Traditio foret infallibilis fidei reputa , nuod nunc est de fide , ab omni aevo suillet semper de fle : Atqui res non s c se ha, t- Ft probatur. Tempore Victori, primi, sellum Paschatis Dominica imme a te sequente a quinoctium

vernum ce Ebra dum , erat tantummodo

de . is : plina , sicut & tempore Stexhani primi non rebaptietare eos qui fuerant verbis Fuangolicis ab haereticis tincti ; unc vero utraque quaestio evasit de fide, Erro dic.

R. pondeo distinguendo : quod num est de fide , ab omni aevo fuit de fide quoad substantiam, concedo: quuad credi. dendi obligationem , nugo . Et se diastincta minore , nego consequentiam : Inronere quisem crecere debcmus ea quae

Cluillus dixit si, e scripta snt , sive non siit; in particulari vero non nisi accedo te Ecclesiae propolitione & determinaiatione . Ecclesia igitur suis definitionibus non facit aliquid de fide, sed tantummodo declarat esse de fide, qua posita definitione, omnes tenentur credere in particulari quidquid Ecclesia cr dendum proponit. Dictum eli supra qua stionem de celebrando Paschate die Dominica immediate sciquentu aequinoctium vernum, di de non reb1ptiEandis ab hae teticis tinctis juxta Ecclesς ritum ex iisse quaestiones de fide quoaa aliquid, in co scit:cet sensu quod natius teneatur observare lepalia, & quod sa ute non cadat si ab haereticis verbis i. vangelicis piam intentione faciendi quod acit F ccles a baptizetur. P. si tim. I r ditio est quid humanum , Moetur enim ab hominibus: Igitur non eli g ila infallibilis fidei. Confirmatur: Di-ias Thomas I. p. q. t. art. 8. ad a. dicitu lum ex Scriptura sacra argumentum ex

Oeei lita te concludere ; & nonnis proba- uiliter illud qund ex auctoritate Doct rum Sc Patrum eruitur : Sacra doctriri na, inquit, utitur auctoritate canonicae,. Scripturae proprie ex nece ilitate arguo mentando ἐν auctoritatibus vero alio-,ι rum Doctorum Eccletiae , quali arguis mentando ex propriis , sed probabili-

Re pondeo distinguendo: Traditio quoadr opositionem credendorum usi quid humanum & simul inspiratum , concedo :mccc humanum, nego. Ut primum enim Traditioni accedit consensus universalis

Teelecae, jam censetur fidei regula insallibilis, eum Ecclesia in rebus dogmaticis, ioae spectant fidem & religionem , non

pollit errare.

Fit aliquid in Traditione humanum,&simul xliquid etiam divinum; humanum

quidem quatenus veritas a Christo prolata Apollo lis , ii sorum Αvostolorum ore per discipulos ad nos usque transmissa fuit: divinum vero quoad sensum , namque complectitur veritates ab ipso Chri-

397쪽

si ore proma natas. Ad S. Thomam dico sanctum Doctorem eo loci non excludere cerbum Dei non scriptum, ita ut Scriptura in Traditione non sundetur , quo Dirca veritas in Traditione sundata uti-ue in ipsa Scriptura sun datur, non quiem immediate cum sit verbum non scriptum, sed mediate, quatenus ex Scripturis Traditio eis regula infallibilis fidei. SYNOPSIS PROBATIONUM.

Traditio es νεgula infasi bilis Dei. PRIMO: Hoc constat ex Scriptura saera, I. Cor. o. a. I hest a. & a. In isto

cap. sic loquitur Apostolus : I enuntiamus aurem vobis , fratres, in nomine i omini nostri Iesu Christi, ut subtraharis vos ab emni fratre ambulante inord nare a V non secundum

Traditimem, quam acceperunt a nobis.

Secundo: Sic docent Patres, in primis Irenaeus lib. s. adversus haer. cap. 3. Tertullianus toto libro de praescrip t. maxime p. r . Augustinus in libris de Baptismo , Fusebius lib. I. demonst. Evang. cap. g. Baslius lib. de Spiritu sancto cap. 27. his aecedunt Concilia , quartum scilicet, quintum, sextum, serrimum dc ctavum generale, ac demum Tridentinum, sest. 4. dicens : Omnem veris em nisi crmorum disci na , toni neri in tibris scriptis, Ur sine scripto Traditionibu . Tenis : Scripturae sacrae canonicae uti tales a Traditione habentur . Igitur scutSeriptura est regula infallibilis fidei, ita de Traditio.

SYNOPSIS DIFFICULTATUM,

ET Ex PLIcATIONUM. PRIMO: Scriptura praeeipit quidem, ne aliquis quidquam ipsi addere audeat: Sed intelligas velim, quid substantiate; tunc enim haberet quid assutum , dc extraneum, quod non esset verbum Dei. Secunde: Patres asserunt Scripturam ad salutem susscere, sed modo vel ipsa Traditione firmetur dc explicetur.

Tretior Neque vero negamus Patres non

semel abjicere Traditiones, sed homi num dc sallaces , quales erant Pharisae rum, quas vel ipse Christus perstringit ,

is unica

quandoquidem salsis Ac adulterinis Tradutionibus irritum facieuant mandatum Dei, ut habetur Matth. 3.

ARTICULUS TERTI Us.

Num quisque teneatur obedire Tradit oni 'DUo occurrunt hic explananda , unum de obedier tia Ecclesae exhibenda pro fidei doernate : Alterum de obedientia eidem praestanda pro aliquo Religionis puniacto v. g. pro cultu Conceptionis beatics me virginis, vel etiam pro disciplina , quae Ecclesiae bonum non mediocriter secundum judicium viri prudentis 1 pectat. Rursus duplicis generis sunt ea quae sunt de disciplina: quaedam universam spectant Ecclesiam, ut jejunium quadragesimale ,

dc quatuor temporum: quaedam vero spe ciales tantum dioeceaese quibus sic disti

ctis dc subnotatis sit CONCLUSIO PRIMA. ilibet fidelis obedire debet Ecclesiae

in iis quae proponit colenda v. g. Conceptionem immaculatam beatae Virginis , canonizationem Sanctorum dc similia.

Probatur ex multis.

PRIMO: ex Scripturar namque in libris legalibus praecipit Deus. ut omnes obe diant summo Sacerdoti in iis non solum quae fidem, sed etiam quae cultum Dei spectant, Ec caeremonias, sub interminatione mortis. Sic habetur Deut. 17. 22. eos perire de populo , eosque excommunicatos manere, seu a Synagora procul fieri: quocirca, Core, Dathan dc Abiron deglutivit terra. eo quod igne extra nco

pro sacrificiis usi suisent : pari dc simili ratione abjectus est Saul, ut habetur lib.

. Reg. cap. r3. qui contra praeceptum Domini officium Sacerdotis usurpando thus adoleverat coram Domino: Frgo dcc. Concinunt Sacrae novi Testamenti paginae. Matth. habetur cap. II. I s. Si aurem Ecclesiam non atidierit , sit tibi sicut Ethnicus o Pubi canus . Rurius dc Paulus

398쪽

Dὸ Traditione

Ius Rom. I 3. ait: Omnis anma potesarvus

stibiismoruus subdita sit : Non est enim pol sa, nisi a Deo: qua autem sunt, a Deo or dinata sunt. Itaque qui resipis potestati, Dei ordinationi resistit. Igitur quisque tenetur obedire Traditionibus , eo ipso quo ab Ecclesia promanantia Meundo: Idem probatur ex usu perpetuo Ecclesiae. Apostoli, ut legitur Ach. IS. dispentiverunt Gentiles ad sdem conversos a Circumcisione & caeremoniis legalibus , suumque misere decretum per Sylam dc Barnabam ad Antiochenos, qui olla absque mora di restrictione obedientes receperunt: quae quidem lex Traditione successiva ad posteros immunis &immaculata perveniti cons mili Traditione decreto Victoris Papae Ecclesia celebrat stilum Paschae Dominio proxime sequente vernum aequinoctium : Tum lex non rebaptizandi eos qui verbis Evangelieis ab haereticis tincti suerant , eodem modo propagatae est & perleveravit ad n stra usque tempora. Ex Traditione quoque E eliastica alia permulta tenemus , ut non distimulare fidem coram tyrannis di judicibus; proditores vero in. Concilio Romano paulo post. S. Cornelii mortem seu Martyrium, tum . in Carthaginensi sub Lancto Cypriano adunλto pG uitentia publica mulctatos elle novimus. Et iam ata horret & punit, immo re semper punivit sancta Mater Ecclesia, ut videre est in statutis Concilii Bituricenss,. Burdigalensis, Rothomagensis , Lemovicensi, di Trid. quae quidem omnes Synodi poenitentiam publicam imponunt pro crimine publico, qualis est fidei confictio. Ergo &c. Tertio: Ex sanctis Patribus & Doctoribus qui docent unanimitem, omnes nulla facta exceptione teneri obedire Ecclesiae in iis quae Religionem spectant. Ruarta: Ratione multiplici :: prima sic proponitur. Christus ait Petro Matth. I 6.

Tu es Petrus o Iuper hane perram auificaborariesiam meam, oe porta in eri non pratia-lebunt adversus eam : Sed inquiunt Bel- Iarminus , . SuareZ ct communiter nostra

Thom istae , portae inseri, praevalerent , si Ecclesia proponeret aliquid novi. colendum & religiola obicruantia tenendum , si in iis.vel, erraret , vcl fidelibus, relinqueret ad nutum & phan ratiam iacicndum tunc enim & Pallani haeretici elub.

limina, est. 37s

irriderent caeremonias. Igitur omnis fidelis sub pama gravissimi peccati tenetur obedire traditionibus Ecclesiae , maxume illis quae implicite ad fidem si s

Setianda : Ex Summistis S sanctis D ctoribus, maxime vero ex S. Thoma, leges Superiorum promulgatae & acceptatς ligant in conscientia, immo Siplae Primcipum leges si sint justae , a sortiori leges Ecclesiasticae circa dogmata I hinc grai de scelus foret recrudescere adversus I ges Ecclesae universalis circι dogmata . Igitur quisque debet obedire legi Ecclesiae universalis, maxime vero si sit in Traditione fundata.

Tertia :. Leges civiles in Traditione sundatae quae vocantur consuetudines Regionum, habent vim obligandi cives: Igitur a sertiori leges Ecclesiasticae in Traditione sundatae i alias unicuique licitum ellet contra bonum Ecclesiae publicum legerere, quod vel ipsi Barbari rro civili

bus abhorrent

CONCLUSIO SECUNDA ..

Omnis fidelis tenetur obedira Traditioni pro sis qua Mniversatim spectant Ecclesiam oPROBATUR unico, sed effcaei ratioci nio. Quilibet tenetur obedire legi justae

promulgatae , acceptatae, & usu perpetuo cofirmatae , quandoquidem omnis potellas eli a Deo illi resistere , eli ipsi

Deo resistere , ait Apostolus Rom. I 3. quod non sine gravissimo peccato, fieret :Sed Traditiones Ecclesiae in bonum universalis Ecclesiae cedentes hujusmodi sunt,& sex Ecclesiae mandatis concluduntur . . Ergo dic.

Diaree anus tenetur obedira Traditionibus Dice rasis, qua vimi legis habent v. g. ieiuna in vigilia Patroni, ut in i quibus mi Dια- casibus pympuur .

PRO EATUR' I Eadem ratione quae: pro, Iecunda conclusione allata. est . . II. . Quiat noni sine icandaloν aliquis gii non obediret. lII. Ad Episcopos spectat regete Ecesssam Dei. M ut. habetur. Λct. 2 . .

399쪽

38o Dissertatis unica

3. Igitur Dioeceianus tenetur obedire lam spectet proponere credenda : Sed Legi ab Episcopo , vel Concilio Provin- l iervare legenia traditam omnes tenentur,ciali factae, cum sit Praesulis 1 ubditus, eae t eo ipsb quo conditionibu, a sare requisitis

inferior teneatur obedire superiori . IV. Peccat qui ordinem Hieraretii cum tentare dc temerare audet : Sed qui non obediret Legi Dicecois Traditione firmatqregimen Hierarchicum subverteret. Igitur tenetur obcdire. Diluuntur obse M qira passim militant contra

OEliel Es: Nullus tenetur servare Τraditiones quae fidem non spectant: Sed tales 1 t Traditiones Ecclesiasticae . Ergo &c. Res naisa negando maiorem: cum enim omnis potestas sit a Deo , tametsi lex tradita fidem non spectet, co ipso tamen quo cedit in bonum de salutem , de et observari. Hinc Christus universim dicit,

etiam in moralibus , ut de correctione ,

quemque teneri obedire , sin minus eum ut Publicanum Ec Ethnicum haberi pr. cipit . Instabis . Atqui saltem sub peccato momtali nemo tenetur obedire Traditionibus mere Ecclesiasticis: Ergo Acc. Probat 4r subsumptum : Nullus tenetur credere quod est errori obnoxium , re quod i al-1um S superilitiosum quandoque probatur , ut contigit in Diceces Turonensi tempore S. Martini Archipraesulis , qui

ut ejus vitae acta reserunt, a Deo inspiratus Comperit , populos veluti sancium quemdam Latronem qui in patibulo extinctum, in erecta ipsi capella colere: Sed Traditiones Ecclesiasticς ut liquet errori subliciuntur , quippe quς as hominibus nondum inspiratis promanent. Eringo oc . Respondeo negando stabsumptum. Ad probationem nego absolute malorem: Tamet

si enim te es traditae non temper a superiore in lallibili procedant , eo tamen,piis quo I. a potestate legitima emanant. II. Cedunt in bonum subditi. III. bunt protri Late Ac acce latς , vel etiam usu firmatς , obligant in conseientia . seu id

plura Aliud eli credere fidei dogma ,

Eliud obedire legi. Equidem nemo a cur

fide tenere dogma nili sit ab Ecclesia, qu est infallibilis, definitum , cum ad Cani

norem : Traditiones Ecclesi ri .ca. errori

subjiciuntur si ab Ecclesia universali proma nent, nego: si a seriona particulari ,1ubuistinguo ι crrori liunt Iaadit C ex parte subditorum, concedo: oo calve , oc ex parte legis, nego . Plura iunt obter vanda in Traditione dc lege tradita: Pri no,

ipsum ob)ectum . Secundo , L i Stator . tertio, lubditus ' aiens legi. 1 ra aitio Eccleuastica eli semper uoina, supponi. Hus enim cedere in bonum fidelium: cit quo. que ratione Hi perioris legitima , Erilcopi comensus tacitus vel expressus accedit :quandoque etiam univerialis Ecclesiae lia- tuto firmatur oc roboratur, ut lex leJunii quadrageli malis , canonieationis Samctorum : Dcmum nonnumquam quidem ex parte lubditorum accedit error in modo obtervationis , ut contigit ita Phariis iacis, qui traditiones humanas pro vitiis iovendis commilcc ut tradicionibus divinis, qua de caula non iemel a Chrillo reprehenti oc correpti iuui : sic re cr-ror quandoque poteit in cultum banct rum obrepere, ut compertum habuit S. Alartinus a Deo edoctus. Ut enim aliquis habeatur oc colatur ut Sanctus , re quiritur quod traditionis cultui tuu in adiadat Eccletia univerialis calculum, ut perint pectum habemus de lancto Rocho . I tur omnis utri utque lexus fidelis debet tenere fraditiones Ecclesiae , quippe quae sint legitima: : si vero agatur cie cultabanctorum , uota tenetur servare donec accedat contentus cxi retius, vel tacitus Ecclesiae univerialis hoc enim ad relisionem oc fidem saltem implicite spectat: Vuocirca dicimus Ecclesiam elle in moribus inlli tuendis oc cultu determinanda infallibilem. Contra: Atqui vel ipsu Traditiones Eccleti .e non te in per in conscientia ligant: Ergo occ. Proba ur iudi umptum : b.LPIux Eccletia aequo i)rt animo eas violari , quod non uno poteit i l. alirari exemplo. l. Si de 3c umo oc abiti nentia a cur , exercitus in castris politus non larvat . . l. Non temet contigit in una in eccilucicum esse ova comedere , dum i a Rutera

400쪽

De Traditioni

tera prohibentur. III. Iejunium ex Traditione praecipitur in vigilia Pontecostes , ct tamen non servatur in 1Iiquibus Dice fruus. Ergo dcc. Reyondei negando subsuinptum. Ad probationem distinguo: Et accedente Ecclesiae dispensatione omissis legis ira 'itae non est peccatum, concedo: ct citra dispensationem non esset, nego. Ad illam ρο- testatem spectat dii pensare de lege tradita, ad quam pertinet illam condere, vel firmare; cum igitur ibi serino sit de Traditionibus mere humanis dc Ecclesiasticis , dubio-procul Ecclesia potest dispensare, ut in casibus allatis.

SYNOPSIS PROBATIONUM.

Luisque eanetur seruare riadis lanea Meleiasiasticas s

PRIMO: Quia praecipit Christus Matth.

s. audire Ecclesiam , ec ei obedire. Seeundor Habent vim legis. Lex autem ligat, cum omnis potestas sit a Deo, hinc

qui legi traditae obnititur , ipsi Deo resilit, ait Apostolus Rom. 13. Terris: Ad superiores & praelatos speis lat regere Ecclesiam Dei: Sed Traditiones ad hoc inserviunt. Ergo dcc.

ET SOLUTION UM .PRi Mo: Τametsi , Traditiones mere E eleliasticie fidem non spcdient, secus vero probos mores dc Dei cultum, quem instituere & regulare lota potest Ecclesa , hinc rebelles poena digni lunt. Secundo: Traditiones Eccles asticae possunt errori lii biici desecta eorum qui quandoque cas male obicrvant,. modum superstitiosum adhibendo , ted objective re ex parte Ecclesiae sunt semper optimae. Terris: Ecclesia potest in lege dispensare, unde non mirum si Traditiones de jejunio quadrages mali servando nonnumquam eodem modo dc ab aliquibus nomierventur.

SEARCH

MENU NAVIGATION