장음표시 사용
181쪽
mem serὸ esse, qui, si quid tibi acciderit humanitus, rudem barbariem a latinet linguae finibus arcere possit.Plautum a me emendatum , quem a me petis, dabo operam, ut cum his ad te litteris mittam:sed, ut eum in multiplici meoium librorum congerie statim reperiam, sperare vix audeo .Ego ut scis,hanc satis grauem prouinciam suscepi. tenui conditione,inquies.fateor,sed ne tu suidem,si tuarum virtutum merita spectentur, satis opima. quid agas his temporibus anguste virtus habitat. bene tamen desitis ciuibus mereri, praeclarum est.Vale.Venetiis.
Patauium. Ilentii mei, quo tecum diu satis usus sum, non exponam hic tibi caussam pluribus verbis : ne, si id faciam, videar & tibi ipsi, qui nihil adhuc ad me scripsisti, eandem
quasi legem imponere. itaque hanc partem praetermittam,in qua si peccatum est, utriusque certe est. ego autem spero me posthac & beneuolentia tibi meam , 3c diligentiam hoc genere ossicii probaturum. modo ne litteras et gantes,quales videlicet Pataui j a summis ingeniis elaboratae,tibi ostenduntur, a me exspectes .ita scribam, no modo ut quod in menteiii,sed planε quidquid in buccam venerit, in epistolam coniiciam. non enim is sum,qui unumquodque verbum ad trutinam , ut dicitur , reuocare vel soleam,vel possim . aliorum ista superstitio sit,mea quidem non erit,prae sertim in epistolis:quae si, ut ait ille, ninil habent simile neque iudicio, neque concioni, quid refert, utrum dichorae conclusus, an aliter, verborum ambitus in si ilat3Splendidior,inquiui,nec paulo aptior ad mouen dum,s numerosus delinat oratio videtur. Rectemec ego secus existimo: verum,quem tu tanti facis,eum ego magistrum sequor. quid igitur illet Eras ToLAE N O-
R I. nempe, quod iis negligentia quae ia, cum ad familiares scribitur,etia ornamento sit. Ita igitur tecum agam ut si essemus una: &,quemadmodum praesentes quacunque de re sermones familiariter serere solemus, se in scribendo nulla certa proposita sententia, libertatem illam, ocquasi negligentiam imitabor. quod si reprehenderis, ta
182쪽
eitum non seres. praestat enim male scribere, quam omnino,quod a te fieri video,nihil scribere:cuin hoc voluntatis
fortasse vitium sit, illud ingeni, , quod ipsi nobis fingere
non possumus. Vale. Venetiis, Mu. XXXII I APridie Id. Iun.qui mihi primus dies est anni x x I. i . . I ia a I
CVm me vides praeter institutum meum litteras adt tono tam saepe,quam solebam,inittere, nimirum, etiam me tacente, quam sim occupatus,intelligis. Ternas te dea disse scribis: omnes accepi:nihil amabilius: his autem reacentioribus etiam nihil elegantius: sic enim censeo. rectὸ eum,& latin E scribere,non qui pauca multis,sed qui misita paucis. quo ego in genere aliquando posse cupio, tu,ut video,iam potes. tribus enim Nemculis quid non complecteris 3 tuam narras in scribendo diligentiam, meam oba iurgas negligentiam: de meorum librorum instauratio recte me admones,de tuorum venditione aperth. denique otios nihil est: sententiae numero prope,quot Verba:vt m I- hi quemadmodum promithras, argumebriis satis superque dederis. Sed meae cessationis caussam,ut dixi, coniicis ipse per te. libros autem meos, propὰ adest, cum editutussim .de tuis egi diligeter,& ago. si quaeris,quid prosecerim nihil adhuc: led spem no abieci. quanquam incredibile ex quam dissicile sit ab istis pecunia exprimere.quem ructum res habitura sit,ignoro: a me nihil omittitur,quo minus doex sententia conficiatur,& quam citissime. Vale Venetiis
PVtasti fore, ut ego te abeuntem litteris prosequerer
non tu id quidem unquam .conuenerat enim, Vt argu mentum a te expectarem. argumentum igitur potest exa spectare meus in te amor 3 quo nihil uberius nec est, nec unquam fuit. itaque statim, ubi tu profectu sin eunt me repentina quaedam voluntas excitasset, arripui ealamum, neque sum veritus, ut me scribentem sententia deficeret. hui, quam multa iam nunc mihi veniunt in mentem.sunt, quae possim scribere, leuitates amatoriae quorum, inquis'
183쪽
inecum habebomeque tibi, neque cuiqv a edam .volo enim parcere amicitiae,qua mihi sunt coluncti, qui tam suauiter, ut ipsi putant, vivunt,ut ego lentio, delirat, se ut item σαι--μαχυ quaedam, & militaria munera populo data,taurorum venationes, saltatorum lusus, peii atorum incptiae.
quid quaerisὶ sexcenta: quae. mihi & beneuolentia nostra suppeditato iamiliari s permittit ut seribam.quia tamen leuiora sunt, omitto, ne grauem philosophum offendam. Porro, de meis rebus quod exspectes, nihil eae muratio nem nullam secerunt a discessu tuo. De te, quae seire ve lan , haec sunt,quo modo te redeuntem amici illi tui, libri scilicet acceperint, num eo ipse die ad eorum consuetudinem te dederis: an potius,dum hae bacchationes deferueC. cant,in hortis cum Epicuro,quam in gynasio cum Aristotele,velis vivere.Et eum haec lcripseris, adde verbum at me Mnas,de pusiunculo illo tuo:quo ego te impeditum,& alligatum ense cum vidi discedere,nou tenui risum. ac volui pungere te dicto, sed veritus sum, ne tu rustice me gladio. Epistolam habes iocationis plenam: qua te cilcdcicc tum cognouero,si inseris ipse pleniorem. Vale.
NI Ou facile dixerim, plus ne voluptatis , an doloris exl N epistola tua susceperim. est enim mihi gracissimum,
elim & me a te amari,& te amore in te meo delectari perspici aex quo fit,ut litteras tuas beneuoletitiae plenil unaS, M ossici j,iucundissime legam. Cum vero te vel aura video, vel aliquid triste cogitare,sic assicior,ut acerbistam cc Iu P.
sed urinam, quanti ego consilium tuum semper iaci, tanti item ipse meum fecisses.profecto in bas molestias, in quibus hodie versaris,non incidisses. At, inquies, illa perpeti malum erat.Maluin,nisi istos serie,longe peius siciquoriam
quidem iniurias tum ex eoi um,qui istinc veDiunt, sermonibus, tum ex litteris tuis facile cognoui. iniae quo magis intoler bilia sunt, eo clarius inae prudenciae lumen ostendas DPortet: neque committas, ut inuiciorum, malevolorumq; peruersitas plus apud te, quam exillimationis tuae ratio,valuisse videatur.Quanquam ego,cumbec scribeba, satis intelligebam, quis ad quem: sca amorem meum,qui
tibi praesenti perspectissimus fuisset,etiam apud absentem,
184쪽
quoquo modo licuit , testatum esse eupiebam. Atque hoc loco mihi veniunt in mentem, suae tibi profici enti sutura praedixerim , quae ego, non aliquam somniorum imaginem aut alitis cantum secutus augurabar: sed ,quod istius. modi hominum naturae plus etiam, quam Vellem, exploratae mihi erant idcirco,ne illa acciderent, quae nunc euenisse audio, timebam. Sed uteris,ut spero, sortitudine animi tui:&, quae iniqui adi ignominiam,tuamcomminiscuntur, ita seres , ut non solum in vetere optimorum studi rum cursu, fractus animo, ne consistas, sed vehementius etiam verae gloriae cupiditate incitatus , Nopositum tibi decus assequare. Mem omni sortuna tui amantissimum, tuaeque laudis fautorem,atque adeo,quantum in me erit, amplificatorem habebis. Vale. Venetiis. , T is : t
Omae te nune esse, in ea urbe, ubi multorum: mo-λ rem, ac studium tua tibi iam. antea virtus peperit. tantum abest, ut doleam, ut etiami summe gratuler. nςc
enim dubito, quin sedem studiis ti' s. nm modo commodam, verum etiam bonorificam, adnitentibus amicis tuis, facillimξ consequaris. Me quoque , i illa inquit, mirum desiderium tenet urbis: verum aduersantur multa quae si Deus aliquado sustulerit,accurram statim ad vos, ea spe, tin vestra be nc uolentia, in consuetud ine, Ae sermone conquiescain. Saluta interim amicos, Octauium nostrum,Sir- letum, Gyllituri, Phaernum. nam Episcopum Allifanum abesse audio Nicolaus Nathanaelus egregie morai us adalescens, magnos in latinis literis processus a discessuruci feci t.is cum mihi per sp eharus est,rum eo mTis ψa.dste saepe loquitur amantissime, tuamq; ersa se, patae in qu
suum insigni probitate, atque doctrina virum, ICTςxv m nignitatem sic in ore babexu eius me pM m iam
Erandino. I N iis litteris, quas ad An bulum nostrum X v I. Kalend. I Sextii dedisti realde mihi scripta urbane visa est illa pars,
185쪽
mecum habebo: neque tibi,neque cuiqua edam. volo enim parcere amicitiae,qua mihi sunt coluncti, qui tam suauiter, ut ipsi putant, vivunt,ut ego lentio, deluat, se ut item σκια quaedam, & militaria munera populo data,taurorum venationes, saltatorum lusus, pel foliatorum mepciae.
quid quaeris: sexcenta: quata mihi & beneuolentia nostra Lippeditato iamitrari si permittiteri scribam quia tamen leuiora sunt, omitto, ne Srauem philostophum offendam. Porro, de meis rebus quod exspectes, nihil est. murationem nullam secesunt a discessu tuo. De te, quae stirc ve bim , baec iunt,quo modo te redeuntem amici illi tui, libri scilicet,acceperint, num eo ipse die ad eorum consuetudinem te dederis .an potius,dum hae bacchationes deferuescant n hortis cum Epicuro,quam in gynasio cum Aristotele, velis vivere.Et eum haec scripseris, adde verbum at me amas,de pusiunculo illo tuo: quo ego te impeditum,& alligatum ense cum vidi discedere, nou tenui risum. ac volui pungere te dicto, sed veritus sum, ne tu rustice me gladio. Epistolam habes iocationis plenam: qua te cffccticctatum cognouero i miseris ipse pleniorem. Vale.
EI DE Patauium. IN I On facile dixerim, plus ne voluptatis , an doloris exa 'i epistola tua susceperim. est enim mihi gratallimum,
elim & me a te amari,& te amore in te meo delectati per
spici aex quo fit,ut litteras tuas,beneuolentiae plenili in aS,& offici siucundissime legam. Cum vero te vel aura Video, vel aliquid triste cogitare,sic assicior,ut acerbissim Hua λ. sed utinam, quanti ego consilium tuum seinper iaci, tanti item ipse meum feci des profecto in bas molestias, in quibus hodie versaris, non incidisses. At, inquies, illa perpeti malum erat.Maluin,nisi bios seri e,longe peius sit:quorum
quidem Iniurias tum ex eoi um,qui istinc veniunt, sermonibus, tum ex litteris tuis facile cognoui. Qinu quo magis intoler talia iunt, eo clarius citae prudenciae lumen ostendas Dp Iet: neque committa , ut invidorum, malevolo -
1 umq, peruersitas plus apud te, quam exiitimationis tuae ratio,valuisse videatur. Quanquam ego,cum liqc scribeba,
satis intelligebam, quis ad quem: scd amorem meum,qui tibi praesenti perspectistanus fuisset,etiam apud absentem, quoquo
186쪽
ε TE PIIS T. LIBER IJIL; et a s
quoquo modo licuit, testatum esse eupiebam. Atque hoe loco mihi veniunt in mentem, suae tibi proficiseenti sutura praedixerim , quae ego, non aliquam somniorum imaginem,aut alitis eantum secutus, augurabar:sed ,quod istius. modi hominum naturae plus etiam, quam vellem, eae ploratae mihi erant idcirco,ne illa acciderent, quae nunc euenisse audio, timebam. Sed uteris,ut spero, sortitudine animi tui:&, quae iniqui adi ignominiamituamcomminiscuntur, ita seres , ut non solumin vetere optimorum studi rum cursu, fractus animo, ne consistas, sed vehementius etiam verae gloriae cupiditate incitatus , propositum tibi decus assequare. Mem omni sortuna tui amantissimum, tuaeque laudis fautorem,atque adeo,quantum ua me ola, amplificatorem habebis. Vale. venetiis.
SEBASTI ANI LEONICordubensi Romam.
Omae te nune eta, in ea urbe,.ubi multorum amo -
rem, aes iam tua tibi iam. antea virtus peperi tantum abest, ut doleam, Ut etiami summe gratuler. nςc enim du bito, quia sedem studiis tuis non modo commodam, verum etiam honorificam, adnitentibus amicis tuis, facili imξ consequaris. Me quoque, ra illa inquit, mirum desiderium tenet urbis: verum aduersantur multa quae ΑDeus aliquado sustulerit, ceurram statim ad vos, ea spe,ut in vestra beneuolentia, in consuetudine, 'elermone conquiescam. Saluta interim amicos, Octauium nostrum,Sir- letum, Gyllium, Phaernum. nam Episcopum Allifanum abesse audio Nicolaus Nathanaelus egregie moratus adolescens, magnos in latinis literis procesius a discessu tua fecit. is cum. mihi per se charus est,tum eo m*gis quod de te saepe loquitur amantissime, tuam'; ersa se, patiemqR Gum,iissigni probitate, atque doctrina virum, pCrpetuam benignitatem sic in ore liabet, ut eius memoria nunquam sinat intermitti. Vale. Vanetiis. tis LUP
Erandino. IN iis litteris, quas ad Angulum nostrum x v I. Kalend. Sextii dedim,valde mihi scripta urbane viti est illa pars,
187쪽
in qua raestio quid de me per cum,sedcum quada tamen amotis mota significasti: gaudeo, me tibi usque eo esse familiarem, ut etiam facetiis lacessas: quo in genere si perges,
gratiam referemus une tu homo ingeniosus nos tardiores unpune commoueris. mihi cum amico tuo recte conueianit. doctiam hominem cognoui, bonum virum esse audior haee eum sandin.hoininibus transalpinis, amorem conici liantiquant magis in nostrisὶ M ih lirims aliquando dici sensitatis evirer omi ui etiam a parente meo: neque tamen pareatis Exanimus eam , quam debeo,pietatem --niis praest D apionum enim dissimilitudo cantum abest a simultate,ut saepissime non m inquis sentetia diserepant in amore e sentiant sed etiam,qui simultatem exercent; iudicio congruanti Quaream ei stan, ex animo tuo suspicionem, ii que cum illo ita crede esse reconciliatum
posthac e uassis diaco tendiebus sit dissentire tamen nolim Hic, ut in tactusF loribus Jon iniucunde viuimus, urbis mirifica elegantia: caeli semina salubritas : hquando aestiis maior est,quam ut se e possim ius,eon sustimus ad aquas: innixi riribus inflatis ,remoto loco,nos in ter nos ludibundi flumina perambulamus. quid quaeris si te haberemus , adsimulam voluntatem nihil deerat. sed animus tamen meus, quem curet edo cautionibus quibus
darii tibi ,ddixisti uomolat magna *atia terrarum, &, εω iisse,seb irae , Utaque non ego prorsus te careo: ἡ iussi mraius thiotie adspectu certe tuo fruor, dum de se eo ito. quAd 's aliquando contigeri tot etiam sermone
pbaim : nae egδ' eo locutionum nostrarum fructum,inter-- vallo ter oris amissum, ita repetam iut ne studus quidem
quibus audio te post nostfum diseessum in GVi--ectes e. - Caput etiam illud litterarum tharisiis Carainalis Aeeolctronibi ostenditiin quo ita seri Mum est, te cirrier octingenta, iam impleuissi List ient Gilibus iis, quas in Pandectarum libyosteris Monta bilabori esse. 1g dissicultatis'r'sderabis , quae tibi praemia Propositastit . vitiees 'omnial
3-: sequultur, tu iam Pς' petis imm
188쪽
. scripsit hane liberalium disciplia i
V M tibi, Pontifex optime, ad istam dignitatem nuper diuinitus elato,qua sublimius aut praestantius inter homines nihil est,mortes squamplurimi, alii absentes litteris & nuncus, alij coram vultu & verbis gratulentur: non dubitamus, quin nos quoque, altrices tuas, in marimo gratulantium numero ad tuos sanctissimos pedes os-ficiose proiectas, excipias, & eo benignius, quoa alij,quia peruenisti ad eum finem, sia, quem caeteri fines sunt,gratulantur : nos autem quia scilicet,ut peruenire postes,ipsae persecimus. Non est ad gloriam lata quaedam dc comm nis vimperangusta fuit semita, paucorumque notata vesticiis, qua ierunt & heroes illi veteres, in Christiana militia tortissimi viri:& maximὰ quidem omnium, patrum nostrorum memoria, Pius ille Pontifex, cuius tu nomen, in ea dem sede merito collocatus, & cum nomine virtutem re sers. in istam olim semitam, ferentem ad aeternum decus, nos te puerum adhuc, sed puerum praeclara cupientem, manu prehensum duximus: neue quis te error auertςre, ne qua morari posset offensio,cupide procedent, quasi lumen praetulimus. consectum iam iter est: vltra, quo progrediaris, non habes. inter te,& opificem aeternum, cuius ministrae nos stamus, nulla iam interiacent humana. qua re, quoniam eo te perduximus, quo sine nobis pervenuς
189쪽
selicitatic non est: & quando de longa via ita sessas esse nintelligis, ut consistere vix possimus, redde praemium be- ii
ne merentibus , & permitte nobis, ut in tua beneficentis nistrae conquie amus. nam, si tibi Deus Optim. Maxima ihoe et g3riis est, ut in omni tua vita,praeter rectum dc ho- stnestues,nihil spectares: quis te laudabiliter antea eogitas- a se probauerit, visi nune, cum est ad 'toluntatem adiuncta itfacultas, idipsum, quod cogitasti, re perficias si te ambi- , tio delectaret, proponeremus illa inania, quibus ij, qui tiex hominum sermonibus pendent, excitari soleant: fore, bis nos iacetites erexeris, ut orbem terrarum tui nominis i fama pervagetur :.ut oratorum N po tarum de te praedi, ecantium vocibus aures tuae personent: denique, 'tima- piginem tuarum viriutum aeternis excellentium virorum si riptis expressam, ipsa posteritas intuens, eurias imitari. it
speciosi illa videntur, de sinit omnino: sed a splendore t tamen verae laudis absunt. nam recte facere, non ex iis, ii quae eonsequuntur, sed ipsum per se sapietibus viris ama- t bile videtur. qui cum innocentra sancteque vivunt, minia Emξ illi quidem de praemiis cogitant, ne probitas merce- λnaria videatur, aut si cogitant, non ad haec humana, quae ii sunt locorum Sc temporum angustis sanE terminis eir- tcumscripta, oculos demittuntis ea ad illa diuina suspicien- , tes, beatam immortalemque vitam & expetunt unam, dc icvnam expetendam esse persuasum habenti hoc tu semper pinstitutum probasti: probauit Paulus ille II. Omnium rsecutoruiu memoria celebrandus: qui de humano gene- ire vel hoc potillimum nomine optime meritus exillima- tur, quia in suo Pontificatu effecit, ut tu Pontifex esse pos: hses : probarunt, hodieque probant sodales olim aliquot t tui: quorum alij, non, ut Vulgo vocantur, mortui, sed, ut clapientes propriE loquuntur,mortali vita liberati nunc in- icolae caeli, Deoque ii uentes, non tam quia te pontificem lintuentur, gaudent, quam quia facturum ea prospiciunt, quae sunt optimo Pontifice dignissima: Ha) vero, nondum
sane ab hac terrestri materia discreti, aut simplieem nat ram assecuti, sed ita tamen in terris commorantes, ut bonitate simplices animos reserant, non dubitamus, quin tibi nostram caussam unanimes commendent: & eo st
diosus, quod, dc ipsi alumni nostri cum sint, ossicio nonibliun laudabili, verum etiam debito fungentur. satis iam
190쪽
exagitatae, satis inopiam de selitudinem passae, ab omniabus sere Principibus neglectae, supplices ad te confugiamus : quid petentes t honestum otium : a quo petentes a Pio Ponti nee Pius ne ille noster,cuius animum ac mentem saluberrimis praceptis ad omnem laudem consormavimus, atque estinximus : cui comites in omni φtate, atque in omni sortuna non solum iucundae,sed etiam per honorificae fuimus, qui ut hoc tempore plus, quam Omnes homines, prodesse nobis unus possit, id ipsum a nobis habet, is ne nos, aliquam ranti beneficii gratiam reposcentes,si sese reiicietὶ non hoc illius natura, non doctrina , non consuetudo feret. Sin sanE mutabiles eorum animi,neque satis in colenda virtute sibi constentist enim saepe, ut voluntates simul cum virtute comm tentur : in te, Pontifex optime, non cadit huius inconstantiae suspicio:tua est beneiagendi perpetuitas enia
hil in vita tua varium , nihil flexibile , nihil mistum cognouimus: semper idem tibi, semper directum quiddam placuit, & simplex. non te rerum humanarum ficta& fucata sorma , non illae, quibus pleriquε falluntur,insidiosae voluptatum illecebrae ceperunt. non tu in tabula picta, inani colorum specie captus, oculis immobilibus
haesisti. non sericam vestem,non arSenteum vas, non aurata tecta paulo cupidius ad extiti. denique, ne singula persequamur, cum plerique nominum siue gratia, siue
metu ab ossicio deducantur: nunquam te vel ita gratia deliniuit, vel ita metus de terruit,ut pictatem religionemque desereres. quid mirum virtutum radices non Italeuiter bonorum in animis inhaerent, ut eas euellere aut
commodi spes, aut periculi dubitatio possit. 'uare tuae
consuetudinis & constantiae memores non perimus a te, ut aliquid agas nostra caussa,quod cum egeris, non consentire cum tuis superioribus factis videatur : sed id petimus, quod a te non modo ipsa res, sed etiam consuetudo tua postulat,ut in vetere illo tuarum actionum laud
bili cursi pergas. quod cum facies, siacturum enim, quia
te nouimus, non dubitamus i complecteris nos eoaem
studio, quo ipsae te aluimus: & in eum locum restitues, unde nos aduersariae nostrae, inscitia simul & auaritia, comites perpetuae, detruserunζ.Vale.