장음표시 사용
211쪽
id quam maxime , quamque licet celerrimὰ consequatis, refer ad nos illa prςclara,quoru gratia discedendum tibi a
tuis, perferenda longi itineris incommoda,asperrimarumalpium perpetuis oulessae nivibus iuga non sine magno periculo superanda existimasti. Quo de genere tecu agam breuibus , quia, sensus cum optime tuos habeam cognitos, non dubito, quin saepe tibi veniat in mentem,ex ista urbe quo, tanquam ad amplissimum artium ingenuarum
mercatum, libenter omnes confluunt, inane redire,quam
non deceat. Quod si te, studio cegnitionis incensum,cae tera,quae istic habes plurima,liberalium doctrinarum adiumenta dulceient: unus tamen idem ille, quem paulo
ante nominaui, qui praeter caeteros cum litteris humani talem,graeca cum latinis,antiquae philosophiae scientiam,
ruod e scriptis eius facile cognoueram, cum Hegistiore
octrina coniunxit nus, inquam,tibi instar este omnium Turnebus , unus & suo te commouere exemplo, &suis
adiuuare plurimum documentis consiliisque posset. cuius ut a latere, quoad hominis permittet humanitas, ne unquam discedas, Scistam urgeas occasionem diuinitus datam,adipiscendς virtutis,si tu is esses, qui naturam humanam sola perfici virtute nescires,hortarer etiam atque etiam:idque libenter rribuerem amicitiae nostiae: sed cauendum inrelligo , ne γλα- ί - ΑΘέας , eum tu ibi sis, unde ad alios praeclara instituta, unde laudabilis vitae ratio, & sapientia fere manat omnis. Viam, & rationem latine scribendi,obsecro,mi Rolande,cur a me petis,cum iis quo ego uno magistro sum usus,& tibi,& omnibus Cicero pateatZan tu me vel huius generis reconditum aliquod tenere artificium putas , a quo longe absum,vel, si tenerem,posse fieri,ut ab ullo,praeterquam ab hoc ipso,cogno uerim 3 nec tamen utiliter, quaedam praecipi, α ad artem
posse redigi,negabo : sed mihi ne tantum oneris imponis, cui nec a domesticis curis otij multum est, & id ipsum, quod est, vel amicis ossici j caussa, vel valetudini necessario tribuitur λ Scripsi olim de meis exercitationibus nes. eio quid,a nobilisti ino viro, bonaru artium patrono, Stephano Saulio rogatus:& fortasse digitum ad eum sontem intendi , quo si accesseris, non dicam equidem istam eloquentiae sitim explebis,sed ,ut arbitrox, nihil inde non purum , nihil inquinatum hauriefaexstat ea, cum aliis edita,
212쪽
EPIST. LIBER V. tos epistola. si videbitur,leges: aut, si legisti,& quaeris amplius,
a me eur exspectes, quem respirare negotia non sinunt, hoc quidem tempore non empere ab istis,qui vacat,optimis & scribendi, & iudicandi magistris. De Laertio, &, quod egisti, pergratum est:&, quod acturum te ostendis, id si praestabis, maximam inibis a me gratiam. Turnebus, ut me plurimum diligat,quod certe mutuo faciet,exopto: plurimum ut mihi tribuat, quod litterae tuae significant, non postulo. quid enim ego sum aut, si esse aliquid videor , prae illo tamen qui sumῖ non enim
σείοις unquam conseram ne cum Homerico Glauco errem : sed χαλα - anteponam semper. Ille est,cui iure omnia tribuantur, qui iam peruenerit eo, quo nobis adspirare non licet. Saluta eum meis verbis, cum v e terrimo amico meo, spectatae virtutis, & industriae viro, Carolo Stephano. Vale. venetiis.
E Gi diligenter, quod mandaueras. praecise negauit, aevisus etiam nonnihil moleste ferre. sed , mihi erede ius generis penὸ magistro , vestri sensus non congruerent.nIhil morosius.o multa in omnibus intolerabilia.quet
robis tame, mi Sigoni,qui a libris nestio quid plus,quam caeteri, sapere didicimus, ferenda sunt. quanquam tibi quidem, Pro tua prudentia , atque etiam pro superioris vitae .perpetua consuetudine nihil dissicile. Sed, Patauit te nunc esse,in celeberrimo Italiae theatro,ubi spectatur, & notatur acerrime, quidquid agas, quidquid dicas. & saepe mihi, nec unquam sne aliquo metu in mente venit,sic sunt, qui amant: omnia cupiunt omnia timent. Vides,quo te in loco tua virtus,quanta omnium exspectatione,constituerit.nihil mediocre praestandum est: nec, ut cum aliis, quitus te iam doctrina,industriaque antecelluisse omnes iudicant, sed ut tecum ipse eertes, teque ipsum si licet, vincas. omnique laudis genere cumules elaborandum. quae,
cum , ad quem scribam, considero, & eum mihi singularem tuam rechillimis in studiis cupiditatem , ac diligentiam propono,mirifice laetor: nec me tamen poenitet hoc nostrae necessitudini tribuisse, ut ea legas a me scripta,
213쪽
quae minimξ neces aria duxerim. Hesternum diem puto te mutuis cum Pace Scala sermonibus iucundissinis tia- duxisse: quem volo a te amari plurimum: vel quod ab illo te quoque amari plurimum sensi : vel q.iod eo nihil his manius, nihil amabilius. praeterea, quod te vehementet mouebit, multis nominibus ego illum in oculis sero : nec in eo riuales habeo paucos. Falo pio nostro ii discestumnieu eacusaueris cum uxoris morbus urgeret, gratillimucrit. nec tamen diutias hic me commoraturum puto.tata
nihil este ut vobis carere pollim .Interim vale , &,li vacat, scribe,non acurate aed, ut ego nunc quidquid in buccam: ne pereat omnino fructus nostrorum sermonum quemnqitterae restituent, paulo seram leuius absentis tui deiid rium: cuius igniculum , e cubiculo meo cum dit cederes,
senti coepimee deinde tuum spectrum discessit ab oculis
G Aadeo mi Murete quod profecto etiam ni e tacen e
exist as, te nauate operam regibus , ingeniumque tuum,quod ego sem per unice dilexi extulique laudibus 'tanto Pontillae,& ab uniuerso Cardinalium Collegio vehementer probari .nam , si qui aliter sentiunt: quanquam quis est. qai aliter sentire postici veruntamen ii qui Gla reperientur , Quos liuor impediat, quo minus rccte ac sincere iudicare polluit,de iis laborandum non erit: cum te praescrtuit ille noster quo sequuntur multi, sed ille praeter caeteros . qu; nobis quasi μ ητο debet esse,nqumediocriter ornet, atque diligat. Haec altera tua oratio priorem illam vela quat, vel vincit, sententiarum, verborum, ordinis praestantia. quo in ossicio, ac munere cupio te pergete.simul enim perges in expedita, maximeque directa gloriae via, perquam proce uasti iam longissime, ne
mme prsrcurrente , me fauente plurimum. De tua In me beneuolentia. cum recordor meam,dubitare non posὲum:
Imeum in t : animum expertus iam es : eundem si & eue nunc, N perpetuo suturum arbitraris, non fallam opinionem tuam nam & mea non ilum consuetudo, sed etiam natura ita postulat:& tu perficis eas laudes,quarum principia
214쪽
eipia me olim', exspestantem id , quod praestare te nunc video, in tui amorem impulerunt. Habeo summas gratias quas agi a te cupio, Arctii episcopo Beccatellio: eum-Demco nomine, ut quam licebit ossiciose , quam- ue plurimum salutes,valde rogo ', ut scribit ad amicos, oret honoribus in patria, charus Imperatori, iucundus Omnibus.nosti humanitatem,& ingenium: doctrinam auxit a discessu tuo, quantum vix credas: itaque summa omnia de illo adolescente sperare nobis licet. Duarent obitu , de quo heri primum a Germano homine, qui ex Gallia recens veneIat,accepi,damni plurimum in iure ciuili factum est .equidem dolui vel tua eatissa , quod eum , te ainati senseram. quanquam haec, si ferret humanitas, prorius, dolenda nonessent. quid enim proficimus angi
quidem grauius,neque communis conditionis necessitas eo cedit, Sc utitae commutatio, breuissimae cum aeterna,miserrimae cum beatissima,valde vetat. Ego nunc. quod ac
ceptum diui: iae benignitati refero, quodque tibi puto in
re iucundissimum, valetudine utor satis commoda, culis quidem opturus, quod aliquot annis non eontigit: itaque, cum otium non ferrem, scis enim me quiescere non posse commentarios in reliquas Ciceronis epistolas coepia exere:&i ut D;itra sunt, prorsus industria non absolui, ut mihi quidem videtur, metiorem partem,id est,tres primos libros, di , extra ordinem , octauum . in quibus, ut dixi iam, nisi me communis φι υτια decipit, non videtur Oezra male collocata. Habebis in clausula de Petro Fabro,tu O dicam an meoῖ ita me triduo cepit. sibsque devinxit ingonio, humanitate,psu deuia. planE vixiaquam diu mecum tuit: nec mediocrissim sinore discedentem prosecutus inae tu, si nihil praetcrea mea caussa velles , q ii Nuis,& egisti iam plurimum, tamen hoc uno munere,quod auctus per te sum tam ornati adolescentis amicitia , meis omnibus ita te studios,quae tu merita vocas,optimam grariam retui sti Vale. Venetiis.
SAne postulabat mea peruetus in te obseruantia, exingent; tui piae: aris Orta monamentis, ut aliquid ad te littera
215쪽
te litterarum darem: sed me dignitas tua semper, dc per
sona deterruit, verentem,ne talem virum, tantaria rerum
occupatione distetum,in an bus appellare litteris, puden iis hominis non esset. nunc ut vere dicam , pene accuso modestiam meam , quod, dum cogito ad te scribere, nee tamen consilium explico, interea tua fecit singularis hu
inanitas, ut anteuerteres. quanquam cur ego apud te, ma
ximarum virtutum laude praestantem , ad quas mihi adspirare non licet,plus residere ossicii moleste seram, cum praesertim hoc ipsum amoris in me tui,quo equidem a liquius nihil habeo, non obscurum argumentum esse via deatur. Hocirca,ut interdu me pudet podoris mei,quod nihil ad te scribere sim ausus, cum tamen maximE cuperemi sic ista tuae voluntatis erga me declaratione, istis etiam laudibus,quibus me ornat epistola tua, mirificε delector. noli enim existimare , si quid unquam meis laboribus, ac vigiliis non contemnendum praestiti. me fructumvllum , aut mercedem praestantiorem exspectasse, quam quae ex tuo, tuique similium iudicio, ac testimonio percipitur. quod si astequor, triumpho. sin, quod suspicari facilius possum,ita me laudas, ut quasi deliciente in cursu tua voce impellas me se quidem vulgari me munere obstringis, cum ad cohortandum, atque incitandum, si ulla res, certe tua plurimum valeat auctoritas .itaque enitar, ne tu me non bonum tuarii litterarum interprete fuisse putes. incumb m enim paulo acrius ad ea,quae qui possidet iure laudem sert.Tibi vero, quod ad me tam humaniter scripseris, qu6dque ultro ipse mihi diu exoptatum ad tuam amicitiam auitum aperueris,si, quam debeo, gratiam referre non potero, habebo saltem, ut priores ossicij partes re potius tibi, quam studio & voluntate concedam. Vale. Venetiis.
O Vantum mihi voluptatis attulerant litterae tuae, rummae tum humanitatis, tum etiam doctrinae notis insignes: tantum pastea doloris, ae molestiae,erepta ob aduersam valetudinem resp5dendi facultate, suscepi. non enim aut is ego sum , cui quidquam prius ossicio sit, aut eum te esse ex ' litteris cognoui, cuius amicitia contemnenda
216쪽
nenda potius, quam appetenda videatur. sed omitto uel testimonium,quod apud me ponderis, sicuti debet, habet plurimum, vel oluntatem,cui libenter omnia tribuerem: ipsi,quam ad me mism,epistola,quid est, uod impetrare non possitὶ scripta primum humanissime,cum beneuolenatiam in me tuam significes, meam exoptare videaris:deinde ita eleganter, ac diserte, ne vivam, si mentiori vi ego tibi in hac eloquentiae laude comparem sine paucissimos, anteferre debeam neminem. Quare, cum istam animi tuisngularem in me amando, atque etiam laudando liberaliatatem libenter amplector:tum vero,me tibi parem in utroque voluntatem reddere,idque non tam omcij tui magnitudine prouocatum, quam iudicio facere,velim existimes. Tu videris, quid de me sentias, & quo me lo co Ieponendum statuas: no enim ita laudem aspernur, praesertim quae ab iis, de quibus bene omnes existimant, proficiscitur, ut, ruam de studiis meis opinionem suscepisti, eius deponenae,aut imminuendae, tibi auctor elataviiquam velim .iugis, quod ad me attinet, si qua tui dabitur facultas ornandi plena manu tuas virtutes ad caelum tollam: studio quidem;
dc amore ne vincar,& enitar,ut soleo, diligenter,&,ut spe ro,consequar. praesentem scilicet mutui sermonis litauitatem longinquitas aufertilitteris tamen ,si valebo,quod ad huc non contigit,ne prorsus abesse videamur,operam dabo. Vale,& ' meo salutem. Venetiis. . utam c i,. ἰ
RMabam te antea, mi Iuli, quod esses eo pItre natus
cuius excellentem probitatem, atque doctrinani non praesentes modo, sed longinqui etiam praedicant,ego surri mam in me humanitatem saepe sum expertus: nunc ἰ ista indole, isto te ingenio praedit im esse cum intelligam 'vet paternam virtutem, tanquam amplissimum patrimonium non modo conseruare, verum etiam augere aά dubitas, quin omnia in te studia libentissim P conseram 3 qui bus addam officia, cum licebit: &, ut saepe liceat, exopto. Perge, adolescens egregie , mihique cliartili me , in isto ad laudem cursu. viain iniuisti, quae te ad immortalitatem seret, directam expeditam, a vulgi erroribus long) rc mo-
217쪽
tam. quo tibi Iromine gratulor,inibi gaudeo plurimum
ut perpetuo gaudeam, futurum conlido. species enim virtutis eximia, quo propius eam aspexeris, eo te comouebit magis , & amorum sui mirabilem excitabit. interim contemplare actioneae prudeatissimi viri parentis tui: ad ciuste imitationem totum finge . atque conforma, ut hau Iias ab eo laudem tuam, quam capere uberiore in ex nulla disciplina potes. Me velim exiitimos omnibus de te maximae pollicuri, dc D te amaudo, fi patrem excipias, DcInim concedet e. hi liui meas te sibi maioris statris loco ducit, nec ullum tutoruaudi, quantum in ipse erit, locum praeter
A Qvo mimum tempore, aliquid sapere, id est, a vulgi
opinionibus dissentire coepi,semper ita iudicaui multo esse optabilius , mestoque praestatarius, consequi virtu-
de tua dignitate nancio, quem hic u genti laetitia boni omnes exceperunt: non sane tua causia ingis, quam antea, pro communi: quidem Leriesias m pux tantum exhonore tuo. ptaesidii,tantum splendoxis accesterit,magnopere sum Iaetatus . tu enim is es,cuius animus Eaec humare na nunquam spectauerit, semper omnem spem, omnemque plocio ex προ min no Neo in illa caelesti vita recie,ac laudabiliter agetibus proposita, collocatit. Cui sunt occulta mirabiles illa: tot annorum cogitationes,
xi9nes,leolisιones, tuae i q*ae si ob in fuissent, 'no illo o. illustrarentur maxime cun illa psa secturae, ueralis insig ra, qu* libet ter odu es assumunt, multo ipse ii thentiu deposuisti. Quocirca Mon equidem magi ν, quia a ratis nunc es,qu in quia, semper. ita vixisti, ut Cardinalium Collegio digitissimus esses,&mihi, . omnibus laeta una id elligo.nec veris singulare, ac diuinam HI HI II., PO'ta scisi maximi sapientiam admirari,& esterre laudibus
unquam desiliari qui vexatam assiduo prauar.um opinio-a,um impc ui, nec mediocri periculo si fluantena Christianae Reiphib. .ngnum, auctoritatis, &doctrinae tuae pondere constituenda putaueri laque non iam illas a septentrione
218쪽
impendere, videbatur,post bae timebimus. Pio et 3 rbernali risima utinam diuina benignitas diuturnum esse patiatur, tua, Seripatide, tuorumque similium ope, summa tranquillitate pes ruemur. id & speratui,iam indicto Conu cino quod nicum tantis malis eximia superio ruini Ponti scum lapientia remedium anti enit &,mihi quidem si conattigerit, ut ad dam diem spiritum ducere liceat, cum sublD ta; in perpetui in exiticis dissidi j eaussas,unam in corem iri saline voluntatem , vii uin gregis uniue si pastorem Uael moderato in videam satis me vixisse arbitrabor N planti laetus ex hac vita discedam Iinterim Duar exspectistiore di tibi, risisque virtutibus, quas omnes laudand utinare imitari multi vel imit, eam, quam debeo,obseruantiam,bea ne uolentiamque Ostabo: Vale. v Enetiis. y l Tl vin
Cardinali Creato Ferrariam o e amo
Vit , & magna Principibus viris , inter uois AH, sa
yraestantissime, tua praecipue nobilitas elucet ad stir-dium eximiae diassis adiumenta su petunt, ae sudinitatur voluntas, excellunt facilei, sic, ut ad immortalitatisprientia, cum quibus non opes, non imperia sapientes
comparant, expedita quadam ; obm; di ria per ueniat. Hoc tibi contigisse, xil monitiῆs antea patereά- tur, grauillimum accessir Pij 'i 'r i i Potitisseis Maximi te-
I. amprobabωCollegio, D norum laetitia, proximὰ cooptaui: Restit quod laturum nemo dubitat, &tua stiperior ita polliretur,ut istum honorem pro tua, maiorumque tuorum dignitate admini- '1tres. quod facile consequetis, si te, quidquid statues, quidquid ages, Cardinalem esse cogitabis, id est, ex eo Ordine, uti de maximi, ac praepotentas Dei vicarii, rectores humani generis, Pontisces deliguntur. Locum tenes, quem Himina dignitas illustrat c& in quo nullum neqne dictum , neque factimi obscurum esse possit. nec utibi auta natura quidquam, aut a fortuna denegatum est, qud
219쪽
minns amplissimo te dignum neerdotio praebeas. operet , sum xliis, & perdifficile sit, ut est omnino, ac semper fuit, rectE, & laudabiliter agere: Aloysio Estens,in tanta ingenij, animique praestantia, tam propensa ad honestum voluntate,tantis etiam opibus, quis aditum verae laudis non patere, quis aeternae viam gloriae non esse facillimam exustimetὶ Gaude igitur tam excellenti bono, & incumbe totus in eam curam, ut antiquum familiae tuae decus,per tot s hia, tot Ducum, tot Regum, & Imperatorum virtute pagium, non tueare lum, verum etiam vehementer augeas. nam nunc quidem eo tantum nomine tibi grates,mur , quod simul cum isto honore praeclaram saepe exercetissae virtutis occasionem accepisti. cumulabitur laetitia,& erit aptior gratulaudi loeus , cum haec bonorum insignia,quae multis oneri fuisse eonstat, iustitia, pietate, omnique beneficentiae genere ita sustinebis,ut& optimi Pontificis iudicio, & bonorum ex spectationi, qua nulla maiorvnquati, sali egregiE suissacias. quog euenturum breui, omnes confidunt ego,pro meo in re singulari studio, quasi iam euenerit, praesenti gaudio cupiditatis meae fructum
uendum putarunt multi: tamen incidunt quaeda temporri ςsim ἱpsi etiam is penidae fortunae .gratia videatur. quod mihi nunc gaudeo contiguie. nam cum.aliquot abhinc arinis; consentiens multor'm sermo eximias ingenij lvisu uitates assise E praedicanum, in eam me voluntarite . ae m*ntem adga ista , ut diligerem te vehementer, colerem: casu accidit proximis diebus, ut auctoritas tua, magnis atque perperuis erga Principes tuos meritis, virtutibusque par a, expedire me haerentem,atque impeditum perdissicili negotio' posset. hoc ego fortunae meae non vulgare betneficium esse duco. alterum est tuae viri iis, quod, cum tibi meam cupiditatem vir egregius, Omniumque humanissimus,Paulus Sacratus ostendisset,con-
220쪽
tulisti statim ad rationes meas studia tua, spemq; nostram, iam propEt Suentem,atque abiectam, erexisti,&confirmasti piomillis primum, deinde etiam officiis tuis. quo quidem in me singulari merito, quibus tibi verbis gratias agam, planὸ non reperio. Vincit enim,vincit prorsus,optime Saraci,ingenium meum humanitas tua.sed hoc ipso fit virtus illustrior, cum in eos beneficia conferuntur, qui satisfacere non mod5 ipsa re,sed ne verbis quidem ullo modo possint:quod tibi persuasum esse quis dubitet,qui consuetudinem bene merendi tuam, a pr stanti quadam natura ortam liberalium doctrinarum studio mirabiliter auctam, cognouerit veruntamen , quando mihi non simul cum facultate voluntas quoque eripitur remuneradi, n- nihil in molestia gaudeo, & fruor tacitus officii contaeua, nec tamen futuru despero,vt,quae mihi nunc ad grati antimi significationem deesse verba sentio, eadem aliquando abundent, in tua benignitate aeud alios praedicanda. Interim sne me hoc impetrare ab humanitate tua, ut multo maiorem esse putes obseruantiam, ac beneuolentiam iate meam,quam ullo unquam a me exprimi,ac declarari officio possit. quod si,ut spero,facies, mihi crede, praesentem gratiam, quam ex primis Sacrati mei litteris absolutam exspecto, haud paulo maiore gratia cumulaueris. Cupio, nisi graue est,a te salutari meis verbis Ioannem Baptistam Pignam, & Franciscum Seuerum medicum Argentensem. Vale. Venetiis.
olet interdum euentus esse gratior, quam caussa, in-Oterdum etiam caussa, quam euentus. me delectauit utrumque pariter in litteris tuis . nam, & ut latinE ad me scriberes, homo tum domesticis curis, tum etiam seda dis, ut audio, multorum controuersis assidue distentus, cert amor impulit, atque humanitas: dc epistola tua ita mihi ornatῆ, ita copiose omnes non modd animi, verum etiam ingenii tui partes expressit, ut nihil unquam legerim libentius. Ego tibi antea, optime Sacrate, tribuebam sanὸ multa, quae pauci consequuntur, prudentiam, intes itatem, doctrinam, maxime vero Praestantem quandam