장음표시 사용
221쪽
ad excolendas ossiciis amicitias & voluntatis , dc maturae propentionem: istam verQ orationis exornandae faculta-aum , quae cana multi temporis, magnaeque videtur esse industriae, tum vero, ut ego sentio, atque usu etiam didici, ab intimo quodam , planeque rvcondito depromitur artificio, vix putabam tibi inter diuersa platia studia polia contingere. sed videlicet id me sesellit, quod ingenium
auum communibus metiebar exemplis: nec mihi veniebat in mentem, auunculi tui Cardinalis, Iacobi Sadoleti, praeceptis, consuetudine domestica aditum tibi ad omnem gloriam sile patetactum. nam, cum ille cunctis vir tutibus , quas laudabit posteritas omnis, asi equetur sor- tam nemo bonorum, ac sapientium iudicio virorum excelluerit: hac tamen.in primis latine scribendi laude ita
Acauit, ut veterra illas propeni Odum aequauerit, nos qui Hem, per eandem viam cupientes excurrere , lono reliquerit. sed, ut ex. epistola tua coniicio , conseruabis hoe
quali patrimonium, familiae vestrae proprium, & haec tibi
icommunis haereditas erit cum patrueli fratre tuo, Paulo Sadeselo, quem omnes homines ad egregia quaeque namim intelligunt. Vindem in hoc mihi ipse plurimum granulor, qui tibi harum litterarum, quibus neicio an quidquam non modo bumanius , verum etiam ornatius esse
.possit,causam duderim. nam Iosephum Fasi nardum,quem obesus doctrinam, S mores egregios vehementer amo, oblitum arbitror modestiae suae, cum de me loqueretur,&utrumque vestrum in eo consensisse, ut ille, te linenter audiente, pro verta talis Parraret, ant certE vcris plurimum assin eret, tu illi, plena manu, ut saepξ prodigus amor est, ea, quae prorsus non ignosco, in me conserenti, pro tuo
in me studio libenter, , facile crederes. utinam quidem, ut vobis nunc esse videor, is aliquando esse possim:quod quia sperare non licet, ne cur optem quidem est. Meus inae animus i quid enim praeterea pollicearet ossicio erit, nubi crede, singulari: quaeque a te in meis rebus opera,
atque beneuolentia nauatur, perpetuo quodam erga te sudio ita compensebitur, v mini nemo omnium,excepto amore domestico. ivno charior, aut iucundior unquam esse possit. Franςiscus Morandus, cuius ego contubernio,
vi quotidiana coqsuetudine mirifice delector vir egregius, ait:c iuris tantum ouili peritia, sed poesic etiam laude, - ι & litter
222쪽
x litterarum elegantia vehementer excelleris, mutuo te diligit,&, qua ego tuis verbis eum selute impertiui, eandem tibi ut eius nomine his litteris adscriberem,diligen ter mandauit. Tu saluere plurimum a me iubeas Io. Bais ptistam Saracium , deditum semper optimis disti plinis, maximEque cupidum ornandae virtutis, iiamque Francis eum Seuerum Argentensem , quem vidi nunquam, amo tamen sic, ut mihi te riualam esse vix patiar. Vale. Venetiis.
g Agnam habeo gratiam Hieronymo Seripado pti-
Vl mo Cardinali,omniumque virtutum gloria praeliantissimo, quod ab aliqua nos ob imitatione virtutis exoristas ultate:ad summa beneuolentiam, coniunctionemque tradux erit..te quidem cum eximia doctrinae opinione, quam apud omnes merito consecutus es ; humanitatis laudem velle coniungere, tum mea caussa laetor, qui tua consuetudine nimium dium di estissima earui, meaeq; in te perpetuae voluntatis ipse mihi egregiὸ sum conscius, tum vero, quod inter te, & Sigonium meum viros talec δέ. plane duo nostiae Italiae lumina, non optime conueniaxe, serendum vixerat .itaque eum deo ostra auctore Seria pando reconciliata gratia ex ipsius Sigonij litteris cognouistem, feci statim,quae meae partes erant,vet animo te cM lacterer,meq; tibi,leuiter antea, nee filia mediocri cum abore immutatum, libentissime totum restituerem. Α te Peto,non ut me mutuo diligas, quod te iam facere,per ρο- tu6q; facturia certo selo,sed ut ossiciis etiam ita mecu cestare velis quibus & cupidE vincam, M vincar tamen non inuitus,ut nihil omnino neque de mea in xe vetere obseruantia, neque de tua in me beneuoletit in detractum esse videatur.quamquam hoc,tua fretus bonitate dc sapientia, cum sperauerim antea,.nunc ut plane 'confidam, litterae tuae fecerunt,ad hominem bene doctum, de utriusq; nostrum amantissimum , Raphaelem . Cyllenium proximεcoscriptae:quibus in litteris partim de me, quo sum mirifice laetatus,amatissita loqueris, parram erra typos graeco pfratris mei, ucstici qua culpa amisios , benignistinia mihi
223쪽
polliceris,ac desers.Ego,mi Robortelle, istam vehementer amo voluntatem, quam tibi certὶ emetior liberalitate vero tua etsi delector maxime, tamen ,cur utar,non est,
cum officinam satis ampla & pereleganti huius generis copia magnis iam sumptibus instruxerim. tibi tamen, quia de commodo meo tua sponte cogitaueris,quod sine lummo erga mὰ amore fieri prosect6 non potuit, aequEdebeo, ac si, rem omnium maximam meo pernecessario
tempore detulisses.quod si a me paria,ac multo etia praestantiora in omnibus rebus, quas ad tuae laudis, tuique commodi partem aliquam pertinere intelligam,studia,&officia exspectabis, nunquam te fallam. atque huius quidem testem promissi,& quas loco findetis,quod a me violari nunquam patiar, hanc esse apud te epistolam volo.
Camillum Palaeottum,cuius excellentem humanitatem,
coniunctam pari virtute, non dubito quin praeclarE e gnitam habeas,& communem amicum,dignum Romulo parente filium, Pompilium Amasaeum , rogo te, salutes meis vrabis diligenter.Vale.Venetiis.
HAbet hoc virtus at amicitias nullo intercessore eonciliet. itaque, eum de studiis tuis, & incredibili quadam ad liberales artes voluntatis propensione, ex Sebastiani Leonis, familiaris mei, litteris cognouissem, dilexi
te statim,idque ut intelligeres, vehementer Optaui. nunc, quando opinionem meam de ingenio tuo susceptam epistola tua confirmat, ego quoque aliquanto magis ad te amandum impellor. quod vero etiam in amore mihi respondeas,tuamque operam,curam, & auctoritatem nullo unquam loco defuturam promittas:utrumque facio plurimi,& esse perpetuum cupio.quod ut conndam,tua probitas facit,multorum sermonibus, praecipuE verb Leonis nostri testimonio eo probata. Hic ego hortarer, pro mea in te summa beneuolentia, ut acrius te ad omnem laudis cupiditatem ineitares.sed neque industria tua cuiusquam indiget praeceptismee teres vlla magis ad gloriam accendet,quam nobilitas tua,quam,no dubito,quin tapE ment e & cogitatione contempleris . tantum igitur te rogabo, . , ut istum teneas,quem coepisti,cursum,nec te unquam autia voluptas,
224쪽
voluptas, quae adolescentibus maximὰ suis blanditiis, de ficta boni specie perniciosas insidias tendit, aut fucatus rerum humanarum splendor a studio virtutis, id est,a vera, solidaque gloria deducat. Vale. & Leoni nostro, doctissimo atque optimo viro,dic salutem meo nomine plurimam. Venetiis.
SCRIPSIT HANC ROGA-tus a nobilissimo viro.
Cum in summis molestiis, quibus me fortasse immerentem fortuna vexat, quae quidem tibi satis notae Rut,unicum mihi solatium fuerit beneuoletia tua, quam opinabar me singulari quadam ac perpetua erga te obseruantia,& studio quodam incredibili consecutu: eo mesolatio magna ex parte priuatum esse, ex eo sermone,que habuit mecum proxime Drusus tuus,vehementer doleo.
quod quidem eo patior acerbius, quia, si posset augeri
amor in me tuus,augeri potius debere pro mea in te egretra voluntate,maximisq; studiis,existimabam.quid enim, quo primum tempore aditus mihi patuit ad amicitiam tuam,cle te senserim,ipse mihi optime sum conscius:quid vero praedicauerim, testes habeo, non leuissimos homunes,sed praestantes viros,eosque minimὸ paucos,quorum auctoritas,& probata vita vel sine iureiurado facile fidem
facere possiti quae cum recordor, magnam ex officio meo voluptatem capio : propterea quod nihil unquam mihi grati animi memoria iucundius aut est,aut unquam erit.&,quanquam animum tuum nonnihil immutatum Drusi verba significabant, cum ego perpetuitatem amoris tui exspectauerim, eamque tanti secerim, ut ex omnibus rebus humanis nihil penὸ pluris aestimauerim : tamen, non ut animatus nunc in me sis, sed ut antea fueris, in omni mea vita iucundissime cogitabo, quaeque in amicitia colenda a doctissimis viris constantiae tributa laus est, eam ut omnino consequar, enitar quantum in me erit: non quod tua virtus cuiusquam hominis laudationem,uel tua fortuna cuiusquam opes,aut merita desideret: sed prosecto apud sapientissimos homines, quem ego te innumerum resero, significatio bonae voluntatis, etiam si merita non habet,pro meritis tame est.Te vero,Principem egre-
225쪽
gium, omniuinque virtutum apud omnes homines xuneque apud omnes Principes laude florentem, praeterea ista ornatum dignitate,quae ad omnem laudem tacita quadam cohortatione videtur impellere, figmentis com moueri hominum, improbissimorum . & alienis sortasse bonis inuidentium,prorius aequum non est. Uda id enim
an ego tam prauus cste postim, ut optimo viro coner unquam in sermone detrahereZ an tam stultus, ut, qui nihimultis rebus prodesse, multis etiam obei se ponit, cum indignissimis laces iam iniuriisZ an tam ingratus,vi, cuius erga me summam humanitatem, ac benignitatem sens rim,de eo quidquam cogitem,aut etiam loquar iniquius Quid honor meust an a pud me nullius est ponderisὶ illexero mihi vel ipsa vita charior adhuc fuit, eritque in po-
scrum. ita sum a puero educatus, ita natus: ita etiam didici ab exemplis maiorum me orsi. an igatur honor meus tantam serre posset inconstantiam1 ille certe cum omnes maculas,tum hanc, quae tPrpissima est,ieuitatis,& intemperantiae,respuit, ac reformidat. Quare, si peccarem In te, magne Princeps, simul in me ipsum peccarem. quorii a terum ab officio meo,alterum a voluntate nimis abhorreret. Quod igitur neque committere debeo, neque posisum,id mirarer equide a te credi,si planξ, quae ad me e lata sunt,ucra omnia putarem .sed primum haud libenter id credo. quod iniucunditate,ac solicitudinem affert animo meo:deinde, quod indignum videtur bonitate tua,
quam ego,ut maximu Omnium habeo cognitam, ita maxime omnium efferre laudibus ubique soleo: postremo, quod cum ipsa veritate pugnat. Quod autem, quiddam etiam de liberalitate mea gloriose a me iactatum , iidem
comini: iscunturia mpudes mendacium est,ac, ne aliis utar
argumetis teipλ teste falsum. nam, fuisse me tui per studiosum,omnia tibi,tuisque, quae potuerim, obsequia, atq; ossicia praestitisse, vere dixeris, & multi sciunt:quo tamen ipse nomine gloriari non soleo,contentus ipsa re sum: verum fuiste me, cui multa desunt, in te, qui cunctis rebus abundas, liberalem, Sc de meis rivulis pene aridis assiu-xisse aliquid ad tuos uberrimos fontes, corte nemo dixerit, nec,u quis diceret, ego agnoscerem. Hoc igitur uno, quod inanissimum esse constat, reliqua. mihi obiecta,re-klluntur. patent insidiς male uolor uan infirmatui ,ut i,pE solet,
226쪽
EP I S T. LIBER V. O . 'solet,a se ipsa, & suo quasi gladio iugulatur improbitas.
itaque recreor paululum in acerbiis ina molestia: ut etiam hoc sperem,siqua voluntatis tuae lacta mutatio sit, quod quia meritus minime sum, ideo minime possum credere, me tamen ab human late tua facile impetraturum, ut te, mihi totum restituas. nec enim decet, apud talem virum, tantumque Principem natura bonum,iudicio,& consu tudine optimum, costiis & artibus locum esse hominum perditorum. quam inibi spem ut confirment litterae tuae, pcto a te pro mea peructere non solum orsa te, velum etiam eFa tuos omnes obseruantia: idque a te summa tua,tuaeque familiae dignitas pollulat. Vale.
V M antea tibi ,ex hominis mihi amicissimi, tuique studiosissimi, sinsularis viri, Octauij
Pantagathi sermone tribuebam plurimum, ac te, nondum mihi de secte notum , colere tamen, & diligere non vulgaritor coeperam: . tum verb,ut legi orationem tuam,nuper habitam in Symbolo Cameracens, qua nescio an quidquam adhuc viderim praestantius, dici vix potest, quantum ad meum de te iudicium, quatum etiam ad amorem accesserit. vidi enim, tin tabella pictam, atque ea pressam, ingenij, doctrinae-4ue tuae imaginem excellentem: quam intuens, amore tui sum incensus incredibili, sic, ut ardentius esse nihil pos-st. &, quamquam asiis uis distinebar curis, feci tamen, studio
227쪽
studio scilicet impulsus, ut his tibi litteris aliquam voluntatis in te meae significationem darem . nam . et si tu is es, cuius virtutes,quasi pleno theatro spectatae, iam ita notae snt,ut nec augeri cuiusquam praeconio nec minui vituperatione possint: me tamen ita animatum e ge velim existimes, ut, cum multi certatim te ornent laudibus, ego tamen in eo vel principatum appetam, vel superiorem certe seram neminem. Nam . quod te de studiis meis no pes sme sentire,&,Ioannes Richardotu . praeclara indole iuuenis,natus ad omnem laudem plan Eque te auunculo diagnus, affirmat,& litterae tuae,ad illum seriptae. significant: valdὸ triumpho, atque istam opinionem,mihi crede,beatorum hominum copiis, atque opibus non comparo solum,uerum etiam antepono.quid enim optabilius, quam iis placere, quorum virtus , & vita tum principibus viris, tum etia populo placet uniuerso 3 quid aute accidere cuiquam possit illustrius, quam a te laudari, qui ita viuis, venihil agas, nihil expetendum putes, nisi cum eximia laude coniunctum Z notum enim genus est institutorum tuorii, nota industria, notae curae pro salute animarum vel tuenda, et recuperanda. Scimus. quos ex ingenio tuo fructus Atrebates tui partim iam colligant, partim etiam exspectent: dicerem, nobis inuidentibus, s aut in Christianum inuidia caderet,aut ex eo genore virtus esset,quae no longe distribui, non communicari passim facile posset. quod cum ita sit, non committam tame,ut te horter, ut ad nos quoque tua scripta peruenire velis. quod enim publicE rofuturum videtur, in eo neque cuiusquam hortationimnitas tua , neque consilio prudentia locum relinquit. aetabor potius,quod ea sis & voluntate,& virtute praeditus,ut optime de Christiana Repub. mereri, eamque miseris temporibus labefactatam confirmare maxime pons s. quo facto, inibis maximam gratiam ab omnibu&bonis , tibique perennem gloriam ' de ea quae summis meriti proposita sunt, praemia consequeris. A me velim, si quid tua tuorum cie caussa praestare possim, quanquam, ocquam tu firmus ab omni re sq, se quam ego imbecillus, intelligo:veruntamen ,si acciderit ut vel amplitudini, gloriaeque tuae. vel eorum,qui tibi chari sciar. commodis laruire possim,exspectabis eadem a me,quae soles ab iis, quorum valdὰ cognitam habes fidem, beneuolentiam, obseruantiam
228쪽
Dantiam . dabo operam, & assequar, ut spero, ut opinioni tuae ossicia mea respondeant. studium quidem, si res poscet,exstabit eiusmodi, ut nec obscurum esse,nec mediocre videri possit. Vale.Romae,Prid. Id.Septemb. M D L X V.
Epidaurum.1 η Vita Virtus praemia, sed nullum habet seipsa prae-
stantius. itaque, nisi te ipsum proisus ignores, valde te laetari necesse est, mi Nicolae,tum doctrina, tum etiam eloquetia tua:quar u.alteram ex hominis mihi amicissimi, euius testimonio pluit mu tribuo, Pauli Bosj litteris iam-ptiἀem habeo cognit' in, alteris sese ostendit in epistola tua, se,ut speciem egregiam veteris Romanς linguae propemodum iii te uno Hubi videar agnoscere.Quocirca patriae tuae gratulor,quam praeclaris institutis opibusq; fio- reptem praecipua 'uadam scientiae tuae gloria nobilitas. Gratulor etiam mini de amicitia tua: cum oua,mihi crede, iis que Regum D pes,neque Vlla omninὁ fortunae bona confero. Nec vero Imperatores illos veteres, quoru bellica Mahistoriae celebrant, tantam e suis triumphis , atqueex insigni illa laurea cepisse voluptate existimo,quantam haurire me sensi, cum eam partem legerem littera-nim tuarum, in qua, rationem studiorum meorum pro--i tibi vehementer, significas. quod si tu aliter sensisses, mutassem in 'itutum, meque ad consilium tuum, tuaque praecepta totum contulissem. Et, quoniam,quid praestare possis , video, cupio, te aliquiil mandare litteris, quod ad posteros perueniat. Pluxa velle, sed auocat negotia unum illud addam,te mihi esse in oculis,idque tuo merito.ferus enim,ac serreus nimis est,qui te amore singulari no amat tot praeditum suauitatibus ingenij. Ego tibi a me singularem beneuolentiam,& perpetuam tui nominis obseruantiam polliceor.Vale. III I. Id. Sextii M. D.L x I.
SAEpe mihi antea litterae Caroli Sigonij,eui quantum
tribuam non ignoras, praeclarum & humanitatis, &
229쪽
ingenii ,doctrinaeque tuae tectimonium dederant : itaque
te eram complexus amore non mediocri, sic, ut fauerent
tuae laudi mirabiliter . idq; ut ipse illustri aliquo signo intelligeres,vehementer cuperem. vi optabam, ita contigis nam, cum tu animu induxisscs valere me gratia apud Eetrii Miscoulam si orentem usi una honOTIba bilibus om nique virtute, sicile impetrauit a me Sigonius, cum tuo nomine rogarer,ut ei te climendatcm litteris qua possem
diligcntissime.vcrum, ut est Miscoui iis in libet ales dodhrinas agregi E animatus, & ingeniorum existimator intelligens n5 dubito,quin tibi plus apud eum virtus tua, qtiam
mea commendatio profutura sit. vi ut erit,ego mihi interim facultatem esse datam testificandae beneuolentiae iά te naeae,etiam atque etiam laetor.quoci ita velim interpres teris, ut accepisse me beneficium,non 'dedisse, existimest quando hinc vel Orta inter nos , vel certe aucta amicitiayest , & mutuo iam litterarum quas pignore confirmata. quod si ad hanc animorum coli sensionem qua tame coli liungi absentes videmur, communicatio serinonis, suauitas consuetudinis posset accedere, id quod forsitan optamus pariter, sperare mihi per meas rationes , tibi pet studia tua non licet: praestates,opinor, fructus caperemus eorum studiorsa communione, quae qui vere sapiuili soli esse instar vitae putant. quamquam hane mihi alictuanto iniquius, quam tibi serendam esse iacturam intelligo. tu in enim illic & abundas otio , cuius mihi fiuctus, nisi ebin-menta per interdum aliquid antelucanis horis , planὸ em
peretur omnis:& cum te ragonio nostro,humanissiniri viro, non iis modo artibus, qute specie quadam alliciunt, defess)m grauibus curis animum recreant, verum etiam iis, undetario sumitur, & moderatio vitae, instructissimo; totum ut audio,dcdiaeris,mihi crede,no est, quod aliunde quesqua petas, aut cuiusquam praeterea vivam , hoc 'gera ere vocem desideres. Quare isto bono fruere, dum licet: in quo tamen admonitionem, & consilium meu prudentia tua non exspectat,atque hoc equidem nomine tibi pluminaum,ut debeo, gratntor: me vero absentem dilige, itaque statue de mea voluntare, ut multos credas usu, &familiaritate,quotidianisque officiis coniunctiores tecum esse posse,quam me, amore autem, & studio, prorsus neminem. Vale. Romae,ΚH.Nouemb.
230쪽
A Quo die accitus a summo Pontifice,ad Vibem Veni, i. 1 orioso nunquam esse mihi licuit,& quantum diuino, eadem perpetuo erunt omnia. neque verλ salutationibus
quotidianis, quaru pleiaeque mihi quide voluntariae sunt, necessarias quaida aliis ambitio faeit,valde me deditu esse velim existimes valeat haec,& si quid est generis eiusnodi:ego in ea cura, qua suscepi,vt emedati edantur sacri limbri, milii esse hqrcdum intelligo, & eo magis, quod ad res praeclaraccdiestatim pie auuno rhi utilitate, ta Politiscis
volutas incumbit, ut exciret studia multorii, eaque intermitti,auesaguescere non sinat. quae si tibi, ut arbitror, iam nota sunt,no dubito, quin me cessantem in ossicio litteram. omni vel negligetiae, vel obliuionis amicitiae inter nos institutae eulpa ubere,.sin ex me primu haec aecipis,aequiore lalte mPosteria te mini praebere debebis, & existimare id ,quod res est, me tibi ex iis, quos in log inquis terris viventes,s militudine mihi studioru esiiunctos, libeter c idiligere,praecipua una praestare memoria, atque obseruantiam,nec mei iam in hoc ossicio dii imile esse posse, quando tu quoq; , ut audio, quotidie tui sinitior es,id est, earuvirtutu laude praestamior quarti fama tibi multos no mediocri voluntate, me vero di quot abhinc annis planἡ sngulari stu8io devinxit. Ac vide , quid verus amor valeat.
ego cum ti bi me comparare nulla re audeam , ne virumque nostrum videat ignorare, tame, his in te animi sum apte mihi colatus, in eo te respodere, libeter credo. rt hoe linmanitas postulat cosietud x tua, exigit eoam amicitia nostra, c trus equidem recreor memoria, honestor etiam nomine.hac spetietus,a te peto, ut Ioanein Sariu ZamoLmum, qui hanc. epistolam cu suis litteris ad te mittet, ita complectaris,ut meam comedationem, quod ille sibi perinasiit, valitas te plurimum intelligat. est in familiarissimis, atq; intimis Caroli Sigoni j:& excellet, ipso teste Sitonio,
moribus genio, omni deniq; indole virtutis. ia,quae mihi cum Sisvivo intercedat necessis do,quata studiorum, animorumque comunctio, quam cosentiamus in litteris, aut quam suauiter interdum dissentiamus,ut eoo mihi il-isi semper anteposierim , ille inibi semper tribarit plurimum, utriusque scripta declaiati suscipe igitur,s quid non modδ