Specimen historicum inaugurale de Cleone Demagogo, quod annuente summo numine, ex auctoritate rectoris magnifici Gideonis Jani Verdam

71쪽

multa cum Senatu illi agenda suisse; de omnibus enim, quae ad populum ferrentur, Sonatui consulendum orat, multa ille administrabat, quae iis, qui rempublicam cap Serent, non negligenda erant, de delictis denique ad rempublicam pertinentibus, quae ad illum deserrentur, cognoscebat. Easdem sere, quas in comitiis, partes in senatu egisse Cleonem apparet ex Ruitibus vf. 475, sqq. , 621, sqq. Ibi enim Cleonem accusationem ad Senatum deserro fingit poeta, isiciarium nuntium apportare, utrumque deinde e suggestu nam de sagittariis Cleonem inde deturbantibus Somo mi us. 665.ὶ

verba sacere et Senatusconsulta ferre, quum manifestum sit, neutrum e sabulae ratione senatorem suisse. Facile vero

intelligitur fieri vix posse quin dem agogi, qui apud

populum gratia plurimum valerent, si vel in senatus offensionem incurrissent, non magni illud sacerent cumque auctoritate quasi premerent, eoque reserenda sunt et Cleonis illa, coram Senatu ab isiciario victi, Eqq. 722 sqq.: οὐκ ia1rci θ', ἐν βουλῆ με δοξεις καθυβοίσαι

Ρt Demosthenis ea, quibus isiciario suturam rius conditionem, ubi populo praeesset, depingens, βουλ ν eum πατήσειν allirmat. Εqq. l66.ὶ Judicibus praesertim sibi conciliandis operam dedisse Cleonem, affirmatur in Aristophanis Vespis us. 596 sq.: αυro: δ' δ Κλεων δ κεκραξιδαμας μονον ῆμας ου περιτρωr αλλα ιν υλ irres δtii χειρος ἐχων καὶ ταδ μυίας απαριωνει.

Nimirum in Atheniensium civitate, ubi omnia ad judices deserri poterant, nemo qui vel apud populum sententiam Diuiti os by Corale

72쪽

suam pertulisset, vicisse illam seque tulum evasisse credere poterat, nisi sciret e judicio sibi nil metuendum esse, multum contra apud populum valuisse si quis judices a sua pario staturos affirmaret cx Aristophanis illis constare videtur Vespp. 59ι Κάν τῶ δή uco γνώομην οὐδεὶς et ποτ' ἐνίκησεν, ἐὰν μηει πη τὰ δικαςῆοι' ἀφεῖναι προτιστα μίαν δικάσαντας. Maximi praesertim ei suisse, qui calumniis sere in republica gerenda uteretur, multaque igitur ipse ad judices deserenda curaret, ut illos benevolos haberet, nemo in dubium vocabit. Jam videamus de artibus, quibus Cleo judicum animos si hi conciliaverit. In illa re eo praesertim usus esse videtur ut ostenderet quovis modo judicum commodis sese prospicientem, id est curantem ut satis mercedis illis daretur; CL Arist. Εqq. 255 sq.: εἰν γεροντες ῆλιαςμὶ, φρατερες τριωβολουους ἐγ δ βοσκω κεκοαγως καὶ δικαια κἄδικα,

Qua in re distinguenda sunt ea, quae in ipsis judiciis ab iis, quae in cetera reipublicae administratione egerit Cleo. Ad alterum genus id pertinet, quod legitur in Aristophanis Equitibus ἐὰν τις ει τη βωμολοχος ξυνηγοροῖ

Synegori quidem munere functum esse Cleonem ubi Diuiti os by Corale

73쪽

apud populum summa gratia valeret, mihi quidem vix probabile videtur; ex eo quod de Synegoris tauquam νεανίσκοις ut ιιειρακίοις loquitur Aristophanes, Acharia. 680, Vespp. 687, suspiceris eorum sero illas partes suisse. qui nuperrime ad rempublicam accessissent vel secundas quasi agerent, nec dubito, quin adulatores isti Cleonis asseelae in illis praesertim vorsati sint. Ipsum tamen saepius in causis ad rempublicam pertinentibus, quippo ubi accusator exstitisset ut in Laelietis illo judicio. iii Vespis, quasi canum esset iis, descripto, coram judicibus verba secisse, et ut ceterarum fere artium, quae in multibus perstringantur, ita etiam synegororum illius auctorem

habendum esse pro certo sumi posse videtur. In altero genere rursus distinguenda sunt ea, quae ad mercedem judicialem constituendam ab iis, quae ad pecunias in mercedem illam colligendas pertineant. Fatear necesse est, mihi quidem non liquere, utrum statuendum sit necne, Cleone auctore triobolum dari coeptum esse, quum

Periclis, qui mercedem judicialem instituit, aetate minor fuisset. Duo vero certa esse videntur et id egisso Cleonem, ut spem adderet civibus, ubi in bello gerendo persisterent imperiumque augerent, mercedem illam auctum iri, quo pertinunt Aristophanis illa, Eqq. vs. 797 sq.: 'Eςι γαρ ἐν τοῖς λογίοισιν

set holli sumtus tanti misso, ut seri vix possit, quin de mercede etiam judiciali diminuenda sermo aliquando fuerit,

Cleonem autem tali consilio semper adversatum esse, cum

74쪽

cetera omnia quasi circumroderet. Jam de una alterave inaestione ngendum videtur, quae cum his cohaereat.

Athenis aliquando iis cliam, qui comitiis interessent, mercedem dari solitam osso, et quidem belli Corinthiaci tempore, quo EcclesiaZusae actae sunt, triobolum, antea obolum datum esse t) notissimum est. Quod si quis teneat, mirum ei accedat, do Cleonis in illa mercede constituenda et curanda opera nihil ab Aristophano memorari; semper de sola mercede judiciali loquitur poeta. Sesticut inde colligas, mercedem illam comitialem post Cleonis demum aetatem datam esse. Et Periclem quidem solam mercedem judicialem instituisse, ex Aristotelis, auctoris de his rebus locupletissimi, verbis colligere licet, Polit. II, I 2: ῶσπερ τυραννω τω δημω χαριζομενοι την

μέν ἐν 'Aρείη παγερ βουλὴν 'Εφιαλτης ἐκολουσε καὶ IΠερικλῆς , τα δἐ δικαςῆρια μισθοφδρα κατέςησε Περικλῆς. Eo, quo Quadringenti Athenis constituti sunt, tempore mercedem comitialem dari solitam esse conjicias, quod ita optime explicetur, quid commune habuerint duo ista, quae

o ωσιν. rhuc. VIJ I, 65 3 Itaque non sine causa mercedemisiam post pacem Niciae, ante bellnm Siculum, fortasse Alcibiade eius i. asseclis auctoribus, institutam esse suSpiceris.

75쪽

Porro quaerendum est, rectene illud dicatur ab Aristophane, nihil fuisse nisi judicos, quod Cleo non circumroderet. Queritur poeta seq. 1350 sqq. de populo, duorum

oratorum altero in navibus construendis, altero in mercede danda, certam pecuniam consumere suadentibus. hujus Semper consilia sequente. Nullus dubito quin orator isto 4 63 ιισθον λεγιον, poetae ac spectatoribus fuerit Cleo; nec tamen propterea statuendum videtur, veritati congruam esse poetae rationem et vere Cleonem iis adversatum resequi in rem navalem augendam, suintus impendere Suaderent. Populus regeneratus triremium nautis, quoties domum rediissent, Stipendium integrum daturum sese esse affirmat,

nec credo defore, qui, Cleonem inde quoque detraxisse, his verbis significari putent Εqq. 1366 . Est autem locus ) ubi ipse Aristophanes Cleonem inprimis nautarum plebis lacit patronum, in canum illa lite, ubi is, qui pro altero cane,

Scilicet id quidem semper agit mula, ut vitam rusticam prae ceteris, quae aerarium promerent, artibus commendet, tibi vero ex illis unam alteramve carpit, nautarum sere patroni paries agere sese fingit, quod praeter illud, quod attuli exemplum, locus etiam ex Acharnensibus ostendit us. I fit sqq.

76쪽

nec inde aliena sunt, quae de equis naves conscendentibus et Corinthum petentibus scripsit poeta Eqq. 595 sqq. , nimirum ut ostenderet, opinor, equites eosdem exantiare laboros ac nautas, nec recte illis quasi opponi, quod quum equites ad ditiores, nautae ad pauperiores pertinebant, a Demagogis lacile fieri poterat. Nullo igitur jure ex Aristophanis

sabulis colligi posse arbitror nautarum mercedem minuere potius quam ut dari posset curare solitum esse Cleonem , quippe qui et plebis et vero belli gerendi patronus nautarum etiam inprimis commodis prospicere debuerit. Exemplum alius rationis quo in plebis commodum pecunias publicas impendendas curaverit Cleo, illis inest quae de sacrificiis, de quibus Senatus consultum tulerit, leguntur in Aristophanis Equitibus us. 652 sqq. Ea quac de humento et agris populo distribuendis memorantur in Vespisus. 7I5 sqq. ad aerarium non pertinent, nec quid in illis egerit Cleo, facile quis statuat. Quod si ila est, id, quod omnia πιριτρωγειν sertur

Cleo, non nisi ad exactiones minorisve momenti vexationes pertinere necesse rei, et Cleoni η operam magis in iis versatam esse, quibus aerarium impleretur, quam in certis quibusdam mercedibus suppeditandis, ceteris reipublicaesumtibus minuendis. Opportuno igitur quaestio institui posse videtur de artibus, quibus pecunias in aerarium conserendas curaverit Cleo.

Primum locum teneat illud, quid hac in re munero Senatoris langens praestiterit. Quod praesertim ad ipsos Athenienses pertinere, tuide pecunias quovis modo exigeret Dissiliam by Cooste

77쪽

Cleo, e loco Equitum, quem attuli, vs. 774 sqq. confici potest; ubi enim de sociorum civitatibus sermo fuisset, ἰδι-ῶν Opinor, ut uteretur vocabulo non futurum fuisset; nec eo pertinere illa, quae in inquilinos Ucre potueri ι, mox videbimus. - Nimirum ςρεβλουν illud et ἄγχειν adca reserenda videntur, quac in debitis a vectigalium redemtoribus exigendis Nurit Cleo, sive Senatus consulta de illare fores sive o Senatus auctoritate ipso ageret; verborum enim hoc loco delectum ad poetae magis animum in Cleonem

insevitum quam ad vcritatem factum esse, non sine causa quis suspicetur. ct rem omnino ad Senatum pertinere, velo jurisjurandi Senatorii fragmento apparet, in Demosthenis

Timocratin pag. 730 servato. Praeterea de tributo extraordinario ad finem anni a. Chr. n. 1 28 Atheniensibus primum imposito, cogitari Potest, quippe cujus curam Senatui mandatam esse, nemo, Opinor, facile dubitet, qui reputet, rius negotia maximam partem ad rem pecuniariam pertinuisse.

Et locus quidem in Equitibus ubi tributum illud memo

satis ostendere mihi videtur, hoc tempore eius descripilouem non adeo ad censum illum a Solono institutum pertinuisse, sed tabulas potius compositas esse eorum, qui ditiores viderentur. uuod riusmodi Odiut negotium, ut singulos Senatores, qui in illo maxime versati essent. npud

78쪽

populum laudem iude sibi petere, quod pecuniae istac facillime ac citissime exactae essent, etiamsi privati de illa re querelas agerent, nemini mirum videri possit, nec dubito quin illuc etiam ex parto reserenda sit jactatio ista Cleonis, de pecuniis quibus aerarium ditassot. Illud vero quod eodem loco est μεταιτειν, ad ea pertinere credas, quae ἐπιδοσεις dicuntur, in quibus petendis si quando senatus illis opus esse decrevisset sine dubio multus suerit Cleo, sive adiret tantummodo saepius ditiores, sive minis et sycophantiis, ut ita dicam, in aerarii commodum adhibitis,

eos persequeretur.

Negari quidem nequit cadem agere potuisse Cleonem, ubi Senatorii muneris expers, privatus homo apud populum Senatumque auctoritato valeret, quod tum e loco isto do εἰσφοραις patet, tum inde quod id proprium esse, eorum, qui populo Praeissent, a personato Demosthene seq. 167 affirmatur ut potestatem habeant in carcerem conjiciendi et in custodiam dandi ). Tamen ut per Senatum illa agi debebant, fieri non potuit quin si quid laudis inde peteretur, ad Senatum illud pertineret, recteque igitur personatus Cleo imprimis de iis glorians inducitur, quae Sunulor iMet. De anno. quo Senatorio munere functus sit Cleo,

IJ In praetorum quoquo rebus Cleonem, quippe qui summa apud

79쪽

parum mihi liquet, neque enim ex initio Acharnensium certi quid colligi posse arbitror. Suspiceris autem Cle nem, quippe qui ad Senatorium praesertim , quod graserit, munus ea reserat, quae in ditando aerario praestiterit inde initium duxisse ubi ad rempublicam administrandam populumque moderandum accederet, quod si verum sit statuendum videtur illi Senatui eum adfuisse, qui per

alteram partem anni n. Chr. n. 128, primam Sequentis anni partem, archonte Diotimo, hoc munere functus est, ae tributum extraordinarium primum describendum curare,

de Mytilenaeis quum sese dedissent illi, consultum ferre debuit. Mancipis porro operam praestitisse Cleonem, nec illud parum valuisso ad gratiam eius apud populum firmandam , nullo labore ostendi potest. Nimirum conviciis eum persequens τελωνην dicit Chorus Equitum us. 218 et

Isiciarius vf. 362. αλλα σχελιδας εδηδοκὼς ω νηοομαι μέταλλα. Unde veetigalium redemtiones ceteraque quibus manceps

quis fiebat, coram populo sucta esse apparet, eum igitur qui tanti redimeret, ut omnes liberalitate superare videretur, populo gratissimum fuisse nullum dubium est. Quaeri tamen potest, qui tandem illa ad Demagogos pertinere potuerint, pauperes, ut isiciarius iste, et ii, quos statim quis suspicaretur, fore ut deficerent ubi primum pensio numeranda foret. Scilicet impudentia ista, quae sola Oratoribus praeesset, vectigalium etiam redemtoribus magni erat, et illis, ubi apud populum simul gratia Valebant, vexationes tutius exercere licebat. Cavendum tantum erat ut

80쪽

- 75 vectigalia illa vel ad solos divites pertinerent, quale metallorum illud, vel ad inquilinos. quos inprimis vexatos essen Cleone suspicor, quum illa de peregrinis Eqq. 326:

Ib. 1408:N ῖδω νιν αυαν, oiοῦ-, οι ξε,οι. vix minus recte ad illos quam ad solos socios referri possint. Patet inde, quomodo simul opprobrio esse potuerii nomen illud τελωνηe, et rem ejusmodi qua populi gratiam quis captaret. Bonorum nutem publicatorum emtionem. Εqq. I 03 : ἐπίπαςα Lίξας δ mo πραθ' ὁ βασκανος per se ad Demagogos sere pertinere, qui de illis populi scita tulissent, Deile quis videat. Vectigalium redemtionem ex iis suisse, quibus populi simul et suis commodis prospiceret Cleo, Satis apparet. Praeterea inde fiebat ut militiae adstrictus non esset quod sino dubio iis, qui artibus potius demagogicis quam bellicis rebus auctoritatem sibi conciliare studebant, magni momenti erat. Et in Equitibus objici quidem videmus 'leoni

κλοπ ς δε πλεῖν η χιλίας. γραφὰς φεtlει scit. ita vero ut sentiamus, gravissimam istam accusationem non fuisse ejusmodi, quae nullo modo repelli, populi igitur iram in Cleonem accendere posset, quum contra κλοπὴ ac δωροδοκια passim illi objiciantur