Sanctissimi domini nostri Benedicti papæ 14. De synodo discesana libri tredecim in duos tomos distributi. Tomus primus secundus

발행: 1758년

분량: 610페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

odio. In citatis Constitutionibus Pampi lonensibus statutum fuit, ne iidem, indicta causa, e curae exercitio evocarentur, uti habetur decis Izi. coram Coccino: sed , cum contigisset , remotionem sine causa fieri, Rota decisS85. num. 29. coram Cerro, illam sustinuit, nulla habita ratione Synodalis Consti tutionis. Bonifacius VIII. in Cap. Consuetudinem , de Clericis nouresiden. in 6. statuit, distributiones quotidianas Canonicis, & aliis Beneficiatis Ecesesarum Cathedralium, & Collegiatarum, tribui non debere, nisi ipsi Di binis ossiciis re ipsa adsuerint, exceptis illis, quos infirmitas, seu justa & rationabilis corporis necessitas , aut evidens Ecclesiae utilitas excusaret eamque Constitutionem innovavit sacra Tridentina Synodus sej. 24. cap. I 2. de reform. & observari praecepit, non obstantibus contrariis quibuscumque statutis, & consuetudinibus . Itaque , cum deinde quaestum fuerit , utrum in Synodo Dice cessena recte decerni potuisset, ut absentibus, extra praedictos casus exceptos, distributiones capiendi jus esset, negativa prodiit resolutio ς propterea quod inferior superioris legem tollere, eique derogare nequite ut late probat Passerinus in Commentariis adcit. Cap. Consuetudinem, num. 173. de Clericis non residen. in o.

III. In causis Beneficialibus admittitur appellatio suspensiva, ab eo interposita, qui in prima instantia succubuit; & solum post sententiam definitivam, apud Sedem Apostolicam sive in petitorio, sive in possessorio promulgatam, ad compescendam litigantium malitiam , est locus sequestrationi fructuum, per textum in Clementin. unic. de seques t. possessi σ1huri. Nihilominus aliquot Episcopi fas sibi esse putarunt , hanc a pellatio-- nem sulpensivam in suis Synodis reprobare , nec deinceps admittendam decernere: neque id perperam se secisse arbitrabantur etenim Lancelloti. de attentatis pari. 2. cap. I 2. limit. ψ8. Speret l. decis. 83. num. 4. Garcias de Benefc. pari. P. cap. q. num. RO. asserunt, posse Episcopum in sua Synodo aliquas appellationes suspensivas e medio tollere . Verum haec assertio tolerari dumtaxat potest, cum appellatio in suspensivo non est expresse,admissa, & concessa a Jure communi, cui profecto nullus, praeter lupremum Legislatorem , potest derogare: quare recte Fagnanus in eis. Cap.. Sicut olim , num. 8O. seq. de accusat. ait: Si circa judicia , illorumque expeditiones fuerit decernendum , meminisse oportebit , non posse Episcopos, nec Duodum Proυincialem minus itaque Dioecesianam ) causam, quae sui natura , aut ex Juris dispositione summaria non sit, summariam oecere, neque breυiorem reddere insantiam, aut ea quae de jure communi in causis summariis sei anda sunt, praecidere, minusque appellationes in easibus, in quihus alias permittuntur, prohibere .

IV. In nonnullis Synodis , & quorumdam Capitulorum statutis , ab Ordinibus, & Beneficiis arcentur descendentes ex Iudaeis. Ejusmodi quoque statuta sacris adversari canonibus, est manifestum: hi si quidem , consentiente Apostolo I. ad Timotb. 3. ubi in Episcopum ordinari vetuit neopistum, ne in superbiam elatus, in judicium incidae diaboli, solos neo-a . MD

152쪽

LIB. XII. C A P. I. Ig7phytos, id est recens ad Fidem conversos, irregulares pronunciarunt. Ita

decrevere Concilium Nicaenum can. 2. Laodicenum can. g. Arelatense II. can. I. Descendentes autem a Iudaeis nunquam ordinum, & Beneficiorum .

dixere incapaces e quin immo Alexander III. in Cap. Eam te, de rescriptis , ad Episcopum scribens Tornacensem , in Canonicum recipi jussit, qui ex Judaismo ad Christianam Fidem fuerat conversus : Mandatum dedimus , praeceptum , ut P. s qui de gente Iudaeorum originem duxit, Dioina gratia Fidem Christi suscepit ) in Canonicum reciperent, oe praebendam sibi conferre deberent: & infra: Pro eo vero, quod Judaeus extiterit, ipsum dedignari non debes.' etenim, quod ibidem notat Glossa, de Iudaeis conversis Ecclesa sundata fuit: & recte prosequuntur Couarta in Gement. Si furiosus, pari. I. ρ. 2. num. 8. conclus 3. SancheZ in Sumni. lib. 2. cap. 28. num. II. Fermosin. tract. 2. criminat. ad Cap. Ex speciali, num. 38. de Iudaeis . Quamobrem praedictas Synodales Constitutiones , ob Iuris communis resilentiam , irritas declararunt Abbas in Cap. Ad decorem,num. q. de insit. SolorZan. de jure Indiarum tom. 2. lib. 3. cap. I P. num. R. Pegas de competentia inter rchiepiscopum , Nuntium, pari. 3. cap. I. h. o. num. Io. Aliter dicendum foret, si in Beneficii e res ione a fundatore cautum esset, ne unquam illud conseratur descendenti a Iudaeis: quoniam

in Beneficii fundatione permittitur fundatori leges, & conditiones illi a inponere , etiam Iuri communi adversantes ; sicuti ad rem animadvertunt SolorZan. loc. cit. verb. Sed licet, & Fermos n. in Cap. Ex specialis, num. 3 s. de Iudaeis . Idem judicium serendum esset , si summus Pontifex justis de causis statuisset . ne in aliqua regione descendentes a Iudaeis proin moveantur ad ordines e quod reapse in regno Portugalliae seivari jussit Sixtus V. suis Apostolicis litteris , datis die I s. Ianuarii I 588. & confirmatis a Clemente VIII. die I 8. Decembris I 5CC. quarum executio nem iterum inculcavit sacra Congregatio sancti Officii epistola ad Collectorem ejusdem regni data anno I II., V. .Quod diximus de Iudaeis , etiam in iis locum sibi vindieat , qui originem ducunt ab aliis infidelibus. Quocirca, cum in non ilis regionibus: & speciatim in civitate Charchien. invaluisset consuetudo, ab O dinibus excludendi descendentes ab Indis , seu , ut vocant , a Mutatis, de illius robore disputatum fuit in sacra Congregatione Concilii die I 3 Februarii I 583. & decisum, Indos, Nigros, omnesque ab illis sve per paternam , sue per maternam lineam descendentes , ah ordinibus recipiendis prohiberi non posse , si ceteris polleant qualitatibus , animique dotibus , a sacris canonibus praescriptis . Cohaerenter ad haec , datae suerunt litterae ad Indiarum, aliosque per Hispanias, & regnum Portugalliae constitutos Episcopos e cumque Archiepiscopus Ulyssi ponen. renuisset ordines cuidam eonferre , qui a Mauris trahebat originem , suas praetexenSSynodales Constitutiones , ab ordinibus excludentes quotquot a Mauris, Nigris, alteriusve nationis infidelibus provenirent re mature discussa in

153쪽

sacra Congregatione Concilii , die a 3. Ianuarii I 68 s. responsum est ,

praefatas Synodales Constitutiones, utpote obsistentes Iuri communi , nublius esse roboris. VI. Non tamen idcirco improbamus Constitutionem conditam a saepius laudata Provinciali Synodo Mexicana, quae lib. I. tit. q. q. 3. Maurorum, aliorumque infidelium filios circumspecte admodum ordinibus in iistiari praecepit, inquiens: Merici tam ab Indis , quam a Mauris , necnon ab illis , qui ex altero parente AEthiope nascuntuν, descendentes in primo gradu , ne ad Orinnes, sine magno delectu, admittantur: rom. q. Concit. Hispan. pag. 3O3. Aliud quippe est , descendentes ab infidelibus, ab ordiniabus prorsus excludere' aliud , cum cautela, & delectu illos promovere. Primum improbavimus e alterum commendamus , ne secus homines suu pectae fidei sacris addicantur ministeriis. Etenim, quamquam Ecclesia ex hominibus coaluerit ab infidelitate conversis, nunquam tamen neophytos inter sacros Ecclesiae ministros cooptari permisit, nisi antea probati, certum suae fidei dedissent testimonium. Nam m tempore opus es s ait Concilium Nicaenum eis. can. a. tom. I. Collectionis Harduini cs. 323. loquens de Ordinatione neophyti ) ei, qui catechigatur, m post Baptismum proba tione quam plurima, & in can. 3. rabico, ab Ecchellensi edito, ibid. es.s7. Quicumque recens baptizatus fuit, cujus fidei adhuc non dignoscisuν ex.

perimenro renitudo, ne Episcopus , aut Presbter , aut Diaconus ordinetur.

Quantum vero temporis neophyti probationi sit praemittendum , priuia quam eidem aditus aperiatur ad ordines, non conveniunt Doctores. Alii unum annum satis esse putant , quia miles in Iure Civili , exacto militiae anno , dicitur veteranus : alii biennium requirunt ἰ quia Gregorius

Magnus Oper. tom. 2. col. Ios s. lib. IO. indict. 3. Us. 2 . relata in Can. o. 39. quaes. 3. conversos ad Religionem Vetuit ordinari , priusquam , --nium in conversone compleant : alii exigunt decennium ' quoniam decennium in Iure dicitur longum tempus, & infra illud non reputatur, I. per longi, Cod. de praeseripi. Iong. temp. ubi Interpretes: alii demum cum Couarruvia, & Gibalino de irregia. cap. 3. quaest. 3. cum nullum hac de re sit certum tempus definitum a Iure , id relinqui autumant arbitrio Episcopi, cujus est perpendere, an recenter ad Fidem conversi tantae sint virtutis , atque in Fide constantiae , ut Eccles astica ministeria illis tuto committi valeant. Quae autem ducimus de neophytis, congruere possunt etiam eorumdem filiis, si experientia compertum sit , eos aliquando in Fide nutasse; nam δc istos probare oportebit , priusquam ordinibus inutientur , quemadmodum prudenter sancitum suit in laudata Synodo MN xicana: non exinde tamen licebit inserre , eos posse itidem absolute, ac perpetuo ab ordinibus arceri ' multoque minus ab iisdem excludi poterunt infidelium nepotes, pronepotes, atque abnepotes , quod in aliis allegatis Synodis decretum fuerat. VII. Inter ceteras secultates, quas Apostolica Sedes per Bullam Cri,

ei a

154쪽

L I B. XII. C A P. II. I stelatae Hispaniarum regnis concedi solitam elargitur, numeratur etiam p testas absolvendi a censuris. In Constitutionibus Synodalibus Pampi lonenis sibus, & Salamantinis declaratum est, absolutionem , virtute Bullae Cruciatae impetratam, prodesse in utroque sero ' in quarum Constitutionum obsequium, eamdem opinionem tutati sunt nonnulli Doctores apud Frances variar. resolui. cap. ZO. num. ITI. m seq. sed , cum vera Theolos rum sententia doceat, facultatem absolvendi a censuris. in Bulla Cruciatae concessam, solum respicere sorum internum, atque haec Theologorum sententia sulciatur Constitutione Urbani VIII. quam reseri , & expendit igandi in tract. 18. append. a. examan. 2. de sanctae Cruciatae Eulla num. 48. idcirco praefatae Constitutiones , veluti obviantes Constitutioni Apostolicae, rescissae suere a Rota decis Is . coram Merlino, & novissime impugnatae a Patre Ludovico Noguetra in Expositione Bulla Cruciatae disput.

VIII. Episcopus Larinensis in sua Synodo, habita anno I 728. sibi licere putavit novam erigere Dignitatem Cantoratus, quae nunquam antea

suerat, in sua Ecclesia Cathedrali. De hac Synodali Constitutione anno I73 a. disputatum suit in sacra Congregatione Concilii, & decisum, eam viribus carere.' Iure siquidem communi permittitur tantum Episcopo de novo erigere simplex ossicium , aut etiam cum consensu Capituli antiis quam redintegrare Dignitatem , quae olim in sua Ecclesia extiterit , &fuerit postea suppressa; sed illam de novo instituere, ad solam pertinet Apostolicam Sedem, quemadmodum docent Abbas in Cap. Cum accessisset, num. 4. de Constitui. Fagnanus in Cap. Dilecto. num. 7. de praebend. Corrad. in praxi Beneficiari lib. 2. cap. 2. num. 28. ρο seq. Cardinalis Petra ad Confit. 2. Eugenii III. sem unici num. 3s. & teste citato F gnano, jampridem declaratum fuerat ab eadem sacra Congregatione Con

cilii.

Ad tuendam S=nodalem Consitutionem, contrariam Juri communi, frusera. adducitur sudium servandae Ecclesiasticae disciplinae: sigillatim vero examinantuν Constitutiones ciericos omnium clericalium jurium possessione deturbantes, ob non impletas ab illis conditiones a Concilio Tridentino praescriptaF.

. .. 3

ΙNitiatus prima Tonsura, aut etiam constitutus in minoribus ordiniis bus, non fruitur privilegio, nis Beneficium Ecclesiasicum habeat, aut Clericalem babitum, o Tonsuram deferens alicui Ecclesae ex mandato Diascopi in semiat, vel in Seminario Clericorum, aut in aliqua schola , vel Unia versitate, de licentia Episcopi, quas in via ad majores Ordines suscipiendos versetur e verba sunt Tridentini sess. 23. cap. 6. de reform. Clerici quo

155쪽

que conjugati, qui cum unicis , oe virginibus contraxerunt, modo alicujus Ecclesiae semitis , vel ministerio ab Epi)copo deputati , eidem Ecclesiae semiant , Gel ministrent, Clericali habitu, Tonsura utantur, eodem gaudent sori privilegio, juxta textum in Cap. Clerici , de Cleric. conjugat in o confirmatum a Tridentino cit. Dc. Qui autem praedictas non implet conditiones, & praecipue si habitum, & Tonsuram non deserat Clericalem, etiam nulla praecedente monitione , remanet ipso jure spoliatus fori privilegio: quod cum communi docet Fagnantis in Cap. Si quis, num. 2I. Ieq. de foro competenti. Dubitatum autem fuit, an Clericus non coniniugatus, nullumque possidens Ecclesiasticum Beneficium, si Clericales vestes abjiciat, aliis gaudeat Clericalibus privilegiis, puta exemptione reali ab oneribus laicalibus, privilegio Cap. Odoardus, de solui. ac similibus: nec desuerunt Doctores, qui docuerint, eum una cum habitu, quem deponit, omnia simul a se abjicere Clericalia jura , quibus propterea remaneat facto ipso spoliatus I putarunt quippe , solius privilegii fori expressam mentionem a Tridentino fieri , quia illud praecipuum est , sub

quo cetera comprehenduntur: Cardinalis de Luca in adnotat. ad Tridenistinum disc. 24. num. 33. Rota coram Priolo decis. 29 O. num. Iq. IS. &decis 3 O . a num. 18. pari. II. & decis IO. num. IO. . seq. pari. I 8

recenta.

II. Haec doctrina, utpote magis. apta ad Clericos continendos in off-cio, multum arrisit cuidam Antistiti Theatino, qui proinde ea innixus, in sua Dioecesiana Synodo declaravit , Clericos conditionibus deficientes in praefato Tridentini decreto praetcriptis, ipso jure omnibus exui privilegiis Clericalibu&. Eidem porro Synodali Constitutioni insistens Archi piscopus Theatinus , successor illius, qui Synodum celebraverat, ab omnibus Clericorum exemptionibus excidisse pronunciavit quosdam Clericos, qui in habitu, & Tonsura non incesser/nt. Sed, cum quidam eorum ab hac Archiepiscopi sententia appellasset ad sacram Congregationem Concilii, haec cie Io. Junii I 58 . nulla habita ratione Synodalis Constitutionis, respondit, illum amisisse dumtaxat privilegium fori . Etenim se lum studium adigendi Clericos ad gestandas vestes Clericales , non potuit Synodo Theatinae esse lassiciens causa , cur Clericis adimeret privilegia, quae,. juxta probabiliorem, & communiorem sententiam, Triden

tinum reliquit intalia r siquidem , cum versemur in materia poenali ,. odiosa & restrictiva. Iuris communis,. Tridentini verba non esse extendenda ultra privilegium fori, quod unice exprimunt, sentiunt GonZaleZ ad regul. 8. Cancellaraue gloss. s. h. s. num. TI .. Garcias de Benesic. pari. 2. cap. 3 ianum. 3 in M. Comitol. Respons morat. lib. o. quaes. 2Ο. Scacc. de caminbiis pari. 3. h. 7. gloss. s. num. Ioa. veta.. Contrarium. Eadem quoque fuit

constans, & perpetua sententia sacrae Congregationis Concilii I quod ex pluribus evincitur ejusdem decisionibus. In causa inquen. mense Februarii 1589. lib. s. decretor. pag. 237. censuit, Curicos , qui decreto Concilii

156쪽

L I B. XII. C A P. II. Isreap. 6. ses. 23. de reform. privilegio fori non gaudent, non intelligi prios. ros priυHegio Canonis I & die 3. DecembriS I 622. lib. I 2. decretor. pae. II s. cum quae si tum fuisset.' An, ut Clericus uti posset beneficio Capituli . Odoardus, requirerentur conditiones praescriptα a sacro Concilio sus. 23. eap. o. o responsum fuit: Decretum Concilis non ademisse Clericis non habentibus qualitates, quae exprimuntur cap. 6. sess. 23. nis privilegium fori, er cetera spina remanere sub dispostione Iuris. Idemque deducitur ex aliis responsis ab eadem sacra Congregatione datis in Nullius ro. Maji I 62 s. m. 13.

decretor. pag. 29 I. in Salutarium exemptionis P. Februarii I 564. lib. 24. δε-

cretor. pag. so. & in Senogallien. 6. Julii Io8O. lib. 3Ι. decretor. pag. II 7.& videre est apud Fagnanum in cit. Cap. Si quis, de sor. compet. III. Ad eumdem finem Clericos inducendi ad obtemperandum Tridentini decreto, conditionesque servandas ibidem statutas, aliquando Episcopi in suis Synodis protestati sunt, se nunquam ad suum forum revocaturos Clericos delinquentes , qui illarum aliquam non servassent , sed eos relicturos coercitioni potestatas secularis. Verum, cum ejusmodi Constitutiones paratas animadvertimus in Synodis, ab amicis Episcopis, priusquam promulgarentur , ad nos transmissis , i emper delendas existimavi mus: quidquid enim sit, an possit Episcopus Clericum alicujus criminis reum, qui conciliares conditiones non implevit , puniendum relinquere Iudici seculari; hoc unum tamen certum est , nunquam scilicet impedi. ri Episcopum, quominus illum, sive coelebs, sive conjugatus si , semis per valeat a Iudice seculari repetere , atque ad suum forum revocare quemadmodum definivit sacra Congregatio Concilii in una Murana et r. Januarii Is 94. & in una Valentina 27. Martii I 627. & bene prosequi. tur Pignateli. consuli. 46. rom. I. Allegatum quippe Tridentini decretum solum operatur, ut nequeat a Clerico, qui praescriptas ibidem conditi,nes implere neglexit, declinari serum seculare , non autem privat Episcopum jurisdictione , & sacultate illum tamquam sibi subditum punien

di . Hoc autem posito, perspicuum est, contrariam protestationem , ab Episcopo in Synodo factam , aut non cohaerere Iuri communi, aut imis

prudentiae notarie vel enim Episcopus id unice animo intendit , significa. re, nimirum, deliberatum sibi esse, nunquam Clericum, de quo est seramo , a soro seculari ad suum se deinceps evocaturum I & imprudentis utique consilii est , publica protestatione se obstringere ad nunquam exeriscendam facultatem, qua ceteroquin potitur: vel intendit se, suosque suci cessores impedire, ne unquam a Iudice seculari repetere valeant Clericum delinquentem, qui ob non servatas conciliares conditiones fuit ab eodem comprehensus & hoc perperam attentat, quia in ipsius arbitrio non est, abdicare , multoque minus successoribus auferre jura Episcopalia, a Jure communi ipsis concessa .

IV. Quod vero Ordinarius possit jure suo Clericos tam coelibes, quam conjugatos, etsi non habeant requis ta a Tridentino, sibi vindicare, atque

157쪽

que a Iudice laico, a quo fuerant comprehensi, repetere , debitisque in eosdem poenis animadvertere , saepius definitum est a sacra Congregati ne, apud Sperellum decis I 7. num. 33. m 34. quibus addi potest decretum alias editum, atque Archiepiscopo Neapolitano, sacra Limina visi. tanti, datum , cujus verba sunt: Ad tertium, facta relatione Sanctissmo Domino Nosero super causa Leodien. die prima ejusdem in sacra Congrega- iisne Concilii proposta, oe resoluta, Sanctitas sua approbavit opinionem e

rum , qui majores numero fuerunt in voto, Clericos etiam non habentes r qui ta cap. o. seg. 23 . de reform. licet ipse tamquam contravenientes ordia

tioni saeri Concilii, non pinni pro se allegare privilegium fori, nihilomivus subesse iurisdictioni Episcoporum , seu Ordinariorum , illorumque cognitioni,

nedum in causis, in quibus iidem Episcopi, seu Ordinarii praeveneriant, verum etiam in quibus non praevenerunt sed illos e manibus Judieis Diei repr. sunt , quando Clerici adhuc Clerici permaneant, videlicet, s neque a Iure, neque ab homine, per declarationem servatis semandis factam, priυilegiis Cle..icalibus denudati, seu prisati sent: die 9. Novembris Iogo. lib. I 4. decreron pag. 3 6. Die vero I. Augusti I 634. occasione propositionis factae relati nis status Ecclesiae Neapolitanae, Sanctitas sua, ad remoυendam omnem dissis cultatem , iussi, omnino servari supradictam opinionem. Id ipsum fuerat amtecedenter conclusum die I 8. Decembris Is 93. lib. 8. decretori pag. Is se die I 2. Iunii Iso8. lib. II. decretor. pag. 33. & die I 4. Martii Ioeto. lib.

I 2. decretor. pag. 37.

U. Quod vero speciatim attinet ad Clericos conjugatos, extat res sum ejusdem sacrae Congregationis in senatrina Iurisdictionis die 27. Maristit I 583. cujus Verba sunt e In carceribus Frusinonis detinetur , nomine Curiae Episcopalis Anatrinae , Dominicus Colacista cierisus conjugatus, ut praetensus homicidii reus . iast, praetendente Fisco Curiae secularis, earceratum esse ad hanc remittendum, tamquam non habentem re qui ta sacri cineilii ad efffectum gaudendi privilegio fori ' contraυersa delata fuit ad saeram Conmeis gationem Immunitatis, ex cujus decreto resolvendum proponitur dubium : An, praeveniente Episcopo, vel volente vindicare Chrisum, possit, licet non habeat requi ta. Sacra oec. respondit o Urmative . Post haec a nobis exarata , typis impressa est Bibliotheca Canonica Lucii Ferraris , cujus suis

pra meminimus, atque in ejus tom. 2. veta. Curicus art. 2. num. so. σ

158쪽

L I B. XII. C A P. III.

Is 3 CAPUT TERTIUM.

ea eonfirmanda, quae nupeν dicta sunt, satuitur, an , m quando liceat Clerico iterum induere Clericales vesses, quas antea dimiserate an liceat Episcopo ordines minores , uria cum Subiaconatu, uni eidemque personae eadem die conferre e m an irregularitate afficiatur, qui, nulla impetrata absolutione a censura , qua est irretitus, ascendere praesumit ad altioris ordinis gradum.

Nihil frequentius, quam quod a Clericis Clericalis habitus dimitta.

tur, & dimissus pro libito resumatur . Illum autem resumentes, modo id non faciant in fraudem, sive caelibes sint, sive conjusati, ad pristina restituuntur Clericalis ordinis privilegia e quod communiter trais dunt Doctores m Cap. tin c. de Clericis conjugatis, in o. speciatim Passe. rin. num. 3o. & late Pani moll. decis. 5. annot. o. num. I 8. oe duobus sepdecisumque est a sacra Congregatione Concilii in Meliten. FOH 7. MajiI672. lib. 27. decretor. pag. 379. idemque de Clericis, qui, dimissa miliatia, cui nomen dederant, iterum vestes induunt Clericales, docent Caarena resol. II. num. 16. Oril. in observat. ad resolui. q. Campanae num. 4.&Rota decis. 3s s. num. ς. IO. pari. Iq. recen. Hinc porro fit, ut propter delictum ab ipsis eo tempore perpetratum, quo laicorum more induti iniscedebant, coerceri nequeant a Iudice laico, postquam sine dolo & fraude vestem laicalem in Clericalem iterum commutarunt e uti notant Pignaia tellus uianguli. 4s. ρer tot. tom. I. Pani moll. cit. decis. 5. annot. 5. num. 22.& saepius declaravit sacra Congregatio Concilii, signanter in Nuseana Ist. Decembris Is 84. Sacra me. respondit, Clericum conjugatum , qu3 pos diamqsum habitum, oe Tonsuram Clericalem, deliquit, quamvis pro eo delicto in curia Dicali citatus, in contumaciam condemnatus fueris, s deinde , modo non in fraudem , re sumpto habitu, m Tonsura, Ecclesae insemiat, iuxta decretum sacri Concilii cap. 6. sess. 23. non posse a Iudice laico pro. pter irim delictum in carcerem conjici, aut personaliter diseringi. Idemque respondit in Nullius I9. Decembris Is 96. Tunc autem praelii m i tur Clericus habitum, quem deposuerat, in fraudem resumere, cum illum induit, postquam a potestatω. seculari comprehensus , atque in carcerem conjectus, ex eo se per fugam subtraxit , aut postquam e carceribus, praestiista cautione parendi Iudicis sententiae, dimissus fuit, inquit Fagnanus in cap. Magnus, num. 73. de oblig. ad ratiocin. in quo tamen rerum evenis tu, non iecularis, sed Ecclesiastici Iudicis esse inspicere , ac decernere, an revera fraus adfuerit, docet ibidem Fagnanus num. 74. & respondit sacra Congregatio in una quilana apud Pignatellum ead. consuis. 4s.

num. 5. .

II. Disputaturi dumtaxat , num de fraude constare debeat, etiam ut Tom. II. V I

159쪽

Iudex laicus possit contra praefati Clerici bona realiter procedere, vel solum ut in ejusdem personam animadvertere queat . Non enim , quoad hoc , semper in eadem sententia perstitisse visa est sacra Congregatio. Ea quippe quandoque propendere Visa est in opinionem , quae fraudem necessariam putat, ut potestas secularis possit manum injicere in personam Clerici, qui, post patratum delictum, Clericalem habitum resumpsit: sed de fraude nequaquam inquirendum autumat, ut contra delinisquentis bona libere procedat, ad quod satis esse arbitratur, Clericalem

habitum fuisse, post delictum, resumptum, quin iit investigandum, quo

animo id factum fuerit: uti videre est apud Fagnanu in cit. loc. Passeriis num in Cap. unis. de Clerici conjugat. in o. & Oril. in obsiem. ad resolutiq. Campanae num. I 8. Aliquando autem eadem visa est fraudem exigere

in utroque casu; ita ut, ea seclusa, nequeat Judex laicus neque in m sonam, neque in bona procedere Clerici , qui habitum resumpsit . Ita quippe colligitur ex ejusdem responso dato in causa Papian. 23. Maji

Ioas. lib. 13. decretor. pag. 7. quod allegant etiam det Bene de immunita

te tom. I. cap. q. m b. 23. num. II. & Tondui. de praeventione pari. a. cap.

33. num. S. Quamvis, si contra Clericum agatur tantum civiliter, seu

ad solam poenam pecuniariam , longe facilior admittatur fraudis probatio est enim ipse habitum resumat, poliquam citatus fuit ad tribunal lecul re, censetur illum resumere in fraudem , & propterea non potest in eo judicio ei vili sorum declinare laicale: quod docent ori l. ubi supra num. et .mFermosin. in Cap. Proposuist, quaes. 7. Per tot. & signanter num. 7. de foro competenti, centuitque sacra Congregatio Concilii in Sabinen. pν-L

ugii fori go. Martii r 586.

III. Haec praemittenda suere , ut faciliorem viam sternerent ad ea, quae statim ad rem nostram dicturi sumus. Ad praecavenda mala, qua ex hac libera habitus, & Tonsurae dimissione,& libera potestate utrum que Clericorum in ligne quandocumque resumendi , oriuntur, atque ad evitandas insuper contentiones inter utramque potestatem, secularem sculicet, & Ecclesiasticam, quae plerumque hac de causa excitantur, nonis

nulli Episcopi in suis Synodis edixere, ne deinceps ulli Clericorum liceret, absque ordinarii licentia, Clericales vestes,& Tonsuram deponere, depositasque resumerer simulque decrevere, ut Clericalis habitus. sine Episcopi licentia resumptus, nulli sitifragaretur ad iterum a sic quenda Cl ricalia jura . Verum, eum Clericus constitutus in minoribus possit jure

suo, quandocumque voluerit, ad secularem statum redire, ac pro tuo pariter libito ad Ecclesiasti eum inde reverti, reversus autem, statim ac na bitum C feritatem , quem abjecerat, denuo induit , a Iure communi ad omnia restituatur Clericalia privilegia , quae antea amiserat ' ejusmodi Constitutiones, contrarium decernentes, omni carent robore, Sc essicacia: quod bene advertunt, & probant Ricc. pari. 2. deci Curi Neapol. decis I 68. Donat. Anton. de Marinis Reyolui. Jur. lib. I. cap. 49. num. 3.

160쪽

L T B. XII. C AE P. III. Isso seq. & quod magis est, praefatas Synodales Constitutiones semper irritas pronunciavit sacra Congregatio Concilii. Etenim in Marsicana Clericatus , consulta : n sustineatur Constitutio S nodalis generaliter probi. hens , ne ullus Clericus primae Tonsurae dimittat habitum neque coram Notario seculari, neque sire licentia Episcopi : respondit Negative, die 7. Septembris I 677. lib. 29. decretor. pag. Scio. Iam autem antea in Oppiden. die Io. Maji I 63 s. lib. I S. decretor. pag. I 76. id ipsum hisce verbis decreverat : prohibitione generali , ne Clerici re sumere possint habitum Clericalem absque auctoritate ipsius Episcopi, abstinendum . Et in Mutinen. I . Decembris I 547. lib. I 8. decretori pag. ψ37. interrogata .' An idem Episcopus consituere possit in eadem S nodo , ut Clerici, qui semel habitum Clericalem d posuerunt, non possint illum reas umere absque expressa ejusdem Episcopi licentia: responderat: Negariis. In causa vero Nullius , seu Neapolitana, 8. Augusti I 5sq. lib. Ist. decretor. pag. 384. proposita quaestione e . Clericus in minoribus consiturus, qui dimisit habitum Clericalem, possit absque licentia Episcopi illum reassumere , quando ades Coniseitutis senodalis prohibiti vi , ne re sumatur absque praedicta licentia: Sacra &c. censuit, posse , absque licentia Episcopi, non obstante Constitutione S nodali prohibistiυa, cum non si permissa. Et in causa Pennen. die Iρ. Iulii Isρχ. lib. 42. decretor. pag. 476. ad si mile quaesitum respondit : Dandum esse supradictum decretum in causea Neapolitana. IV. Ad obviandum autem incommodis, quibus Episcopi per praefatas Constitutiones occurrere cupiebant, alia ipsis a Iure parata est via, quam sine offendiculo calcare possint. Praecipiant itaque Clericis vel per pu-.blicum edictum, vel per citationem singulis saetam, ut incedant in ha bitu, & Tonsura, atque alicui inserviant Ecclesiae , praefinito congruo

tempore ad utrumque praestandum : hoc autem elapso, ter illos commin neant, ut praecepto obtemperent, ad normam textus in Cap. Contingit,. 2. de sentenxia excommunicationis.' advertant tamen, hac in re non satis

esse unicam monitionem , quae tribus aequivaleat, sicuti observat Glossa in Clementina I. - . Tertio, sed requiri tres distinctas, ut, aliis citatis, docet Fagnanus in eod. Cap. Contingit, num. 8. post trinam vero monitionem, adversus inobedientes , in sua persistentes contumacia, sententiam

ferant, qua declarent , eos propria culpa excidisse Clericalibus juribus, neque deinceps restitue ados fore ad privilegia, quorum, sua pervicacia, se praebuerunt indignos. Quod si, post hanc sententiam , Clericales vestes iterum induere praesumant, non propterea tamen a seculari soro se subtrahent, sed remanebunt eidem subjecti , perinde ac laici: quemadmodum tradit Fagnanus lac. cit. atque ex sententia sacrae Congregationis Immunitatis confirmat Monacei l. in Formul. legat. practis. rom. 2. tit. IS. formul. q. cum tribus sequentibus. V. Haud multum a nuper enarratis absimile erat repagulum . quod

SEARCH

MENU NAVIGATION