장음표시 사용
211쪽
li, a Provincialibus Conciliis stini exesus, exceptis dumtaxat Canonicis Ecclesarum Cathedralium , qui sunt ad illa invitandi, ut vel per se, vel per suos intersint nuntios , seu Procuratores I uti habet textus in Cap. Eis membra, de his quae sunt a Praelatis sue consensu Capituli, ubi In
nocentius III. alto Proωuciae Senonenses Capitula Cathedra IiiDn Ecclesiarum ad nos querimoniam transmiserunt, quod A rebi iscopus Senonenses , m eius Ornganei , Procuratores eorum, nuper ad Provinciale Concilium convoca- ros , ad tractatunn eorum admittere noluerunt. Vi um fuit nobis , Fratribus noseris, ut Capitula ipsa ad hujusmodi Concilia debeant invitarι, σeorum nuntis ad tra flatum admitti, maxime super illis, quie ipsa Capitula contingere dignoscuntur. Non tamen praefatos Canonicos, eorumve Procmratores aliam habere vocem , nisi mere consultivam , Iuris communis vestigia sectantes diserte declararunt Patres Concilii Provincialis Burdigalensis, anni 1583. cap. 34. tona. IO. Collectionis Harduini col. I 379. u-hi agentes de Concilio Provinciali, edixere : Capitula Calbedramιm E cIesarum spectati,n ad Sνnodum inυitentur , eisque liceat delegare ex juis C
pitulis Canonicos, qui Synodo ιntersint, ac eorum mandata referant. Sciant autem, se in Synodo tantum consuendi, nou autem decernendι, poteyiatem
habere. Cumque in alio Concilio Burdigalensi , celebrato anno Ioa . Pr curator Capituli Santonentis contendisset, omnes Procuratores Capitulorum in Concilio, in rebus Conciliariis de dirigendis vocem deci am habere et communi Patrum sententia jussus est suam opinionem , tamquam eri mn eam , atque Ecclesiae praxi, & Romani Pontificis decretis contrariam , retractare: smulque statutum , ne quis deinceps eamdem tenere, docere, di propugnare auderet. Sacro approbante Concilio, decretis ultimi Concilii Provinciatis Burdigalensis inbierentes, opinionem quorundam , qui ausi seu ut obserere, praeter Episcopos, quosdam etiam alios habere vocem decisivam in Concitio Provinciali, ut erroneam judicamus e quibuscumque deinceps eamdem
proponere, in concionibus agitare , docere, oe tenere prohibentes : tom. II
Collectionis Hai duini col. I 82. VII. Non solum autem Canonici Ecclesiarum Cathedralium , eorum- Procuratores auctoritatem non habent quidquam decernendi in Concilio Provinciali, sed poterunt etiam e Congregationibus, quae sessionibus praemitti solent , excludi , cum a Patribus de re aliqua est in illis pertractandum, suam propalare nequeant sine violatione juramenti , aut obedientiae debitae Superiori , vel alia subest justa causa eos non admittendi; quemadmodum docent Fagnanus in cit. Cap. Eis membra, num. I 4. & Pirhing ad eumd. iit. q. num. Ist. Ex quibus concludimus, unam eamdemque esse conditionem Capitulorum Ecclesiarum Cathedralium in Synotiis tam Provincialibus, quam Dioecessenis.' etenim tam ad istas, quam ad illas sunt vocandi I in utrisque votum habent mere consultivum; & neutrius decreta subscribunt.
212쪽
De isnodalium decretorum revisone, approbatione.
CUm in Provincialibus Conciliis, cprae antiquioribus Ecclesae seculis
cogebantur, recens subortae haeretes interdum damnarentur, & gliscentes per provinciam errores sosscita cura praefocarentur inde factum
est , ut eorumdem Acta per synodalem epistolam ad Romanum transmitaterentur Pontificem, ut, accedente primae Sedis, & Iesu Christi in terris Vicarii approbatione, quod in illis particularibus Episcoporum coeti-hus fuerat deliberatum , tamquam Fidei dogma ab omnibus reciperetur Orthodoxis, unaque esset ubique omnium Fides. Hujus disciplinae testimonium perhibent Patres Concilii Carthaginientis, & Mileuitani, ejusdem anni 4I5. qui post proscriptos Pelagii , & Coelestii errores, quod a
se gestum fuerat Innocentio Ι. totius Ecclesiae principatum tenenti sis gnificarunt , rogantes , ut Apostolicae suae auctoritatis fulcimentum, &robur Conciliaribus statutis adiiceret. Hoc itaque gessum s scripserunt Patres Carthaginienses , tom. I. Collectionis Harduini col. I 2I4.), Domine Frater, fauctae charitati tuae intimandum duximus, ut salutis noctrae medi critatis etiam .sostolicae Sedis adbibeatur auctoritas. Et Patres Mile vita. ni ibid. col. I 22 I. suis te Dominus gratiae suae praecipuo munere in Sede CpWiolica collocavit, talemque noseris temporibus praesitit, ut nobis potius ad culpam negligentiae valeat, si apud tuam venerationem , quae pro Eccleissa sunt suggerenda, tacuerimus. Innocentius vero litteris ad eosdem datis , eos hoc nomine plurimum commendat , quod scilicet exquirentes primae Sedis oraculum, eorumque, quae a se gesta suerant, confirmationem ab eadem petentes, sanctissimis Ecclesiae legibus obtemperaverint, di prisca calcaverint instituta Patrum, qui non humana , ait ad Episse pos Carthagine congregatos, sed Divina decrevere sententia, ut, quidquidquamυis de disiunms, remotisque provinciis ageretur, non prius ducerent μniendum , nis ad huius Sedis notitiam perveniret: ut rota hujus auctoritate , justa quae fuerit, pronunciatio firmaretur I indeque sumerent ceterae Ecele velut de natali suo fonte aquae cunctae procederent, per diυerfas totius mundi regiones puri latices capitis incorrupti manarent) quid praecipere, quos abluere, quos veluti cnono inemundabili Jordidatos, mundιs digna corporibus unda vitaret: & ad Patres Mileuitanos e Diligenter ergo, , eongrue postolici considii is honoris arcana s honoris, inquam, illius, quem , praeter illa, que siunt extrinsecus , solicitudo manet omnium Ecclesiarum in 1υεν anxiis rebus, quae sit tenenda sententia : antiquae scilicet regulae formam secuti, quam toro se nner Oroe mecum nostis esse serυat a m Praesertim quoties
Frδει ratio Ueutriatur , arbitror , omnes Fratres, m Coepiscopos noseros nonnis ad Petrum , id es sui nominis , ω honoris auctorem, referre debere,
213쪽
υelut nunc retulit vestra dilectio , quod per totum Mundum posset Ecelesis omnibus in commune prodesse e apud Petrum Coustant Epis. Roman. Ponisti . tom. I. col. 889. m 895. Eamdem confirmationem a Zosymo Papa petiisse alia duo Africana Concilia, contra Pelagianos pariter coacta, imstatur mox citandus Prosper in libro contra Collatorem, & constat ex eis jusdem Zosymi epistola, quam ex ms. codice Vaticano profert Baronius ad an. 4I7. num. I9. seq. Similiter Caesarius Arelatensis Episcopus confirmationem secundae Synodi Arausicanae postulavit a Felice Ρapa, eoque praemortuo, impetravit a Bonifacio II. quod narratur in Vita ea
jusdem Caesarii lib. I. sub M. apud Mabillonium in secul. I. Benedictin.
pag. 646. Veneri edit. & colligitur ex epistola Bonifacii tom. a. Colle. Ehionis Harduini col. DOP. II. Ab Apostolica vero confirmatione Provinciale Concilium mutuari insallibilem auctoritatem, ita ut in Fide errare nequeat , recte docent Melchior Canus de Loc. Theolog. lib. s. cap. q. conclus. s. Bellarminus lib. 2. de Contaliis cap. s. pluribusque argumentis ostendit Thomassinus dissere p. in Concilia Carthaginiense, m mi evitanum. Enimvero, nisi res ita se haberet, ajunt Canus, & Bellarminus, non possent dici , irreformabili
Ecclesiae judicio, proscripti errores Helvidii, Pelagii ,& Priscilliani: qu
rum primus damnatus cst a Concilio Telen si , confirmato a Siricio ' alis ter a praefatis Conciliis Africanis, confirmatis ab Innocentio , & Zos mo; tertius a Concilio Toletano, confirmato a Leone Magno equar quidem Concilia fuere tantum Provincialia. Accedit, quod Augustinus, &Prosper rem contra Pelagium omnino consectam sunt arbitrati , postquam Africanorum Antistitum lynodalis sententia, in eumdem prolata, ab Aripostolica Sede fuit approbata. Augustinus quippe se . I 3I. olim 2. deverb. . os . num. I . rom. s. Operi col. 6 sc inquit: Iam de hae causa duo Concilia mis sunt ad Sedem Apostolicam e inde etiam rescripta venerunt. Causa sinita est, utinam aliquando Iniatur error. Et rursum lib. 2. operi imperfect. contra Iulian. num. IO3. tom. IO. Oper. col. 993. suid adhuc
quaeris examen , quod jam faeIum est apud spostolicam Serim λ Quod deni. que iam fa ctum est in Episcopali iudicio Palaestino .... Damnata ergo haereis sis ab Episcopis non adhuc examinanda, sed coercenda es a potestatibus Christianis. Prosper autem contra Collat. cap. 2I. alias qI. Tunc uiorum machinae fractae sunt .... quando beatae memoriae Innocentius nefandi erroris eaiapita inposeolico mucrone percussi e quando Pelagium ad proferendam in se, suosque sententiam, Palaestinorum Episcoporum S nodus coarctavit a quando
fricanorum Conciliorum decretis beatae recordationis Papa Zos mus sententiae suae robur adnexuis, m ad impiorum detruncationem gladio Petri dextras Ois , mnium armaυit Antisitum . Quare non immerito laudatus Thomassinus Ioe. cit. num. I. Provinciales S nodos ab Apostolica Sede confirmandas essee, oe , ubi confirmatae fuerint, tunc in auctoritatis summum columen eas recipi , nec posse ab eis, citra haereseos discrimen, provocari. III.
214쪽
L I B. XIII. C A P. III. 2ost a III. Ηaee de Provincialibus Synodis in quibus haereses damnabantur, Sc,
quid Fide tenendum esset, decernebatur. Hodie vero, etsi plerumque in ejusmodi Synodis Fidei causae non pertractentur , sed sola condantur deis creta disciplinam respicientia , ut tamen antiquae consuetudinis aliquod remaneret vestigium , ea, antequam promulgentur, transmitti jussit Sixtus V ad sacram Congregationem Concilii; non quidem ut postea confirmationem reportent a Sede Apostolica, sed ut corrigantur , si quid fortasse in iisdem aut nimis rigidum , aut minus rationi congruum deprehendatur. Praυincialium vero alloquitur Pontifex sacram Congregationem Concilii sua Consit. II p. rom. q. Bullari pari. q. pag. 395. ) ubiυis terrarum illae celebrentur, decreta ad se mitti praecipiet, eaque singula expendet , m recognoscet: atque ita esse moribus receptum , fidem faciunt Concilia Provinetalia, Valentinum anni Isos. Toletanum anni Is 82. Mexicanum anni Is 83. quorum decreta a sacra Congregatione Concilii , ad quam missa fuerant examinanda, leguntur emendata in Collectione Conciliorum Ηispaniae Cardinalis de Aguirre rom. 4. Concilium pariter Provinciale Na honense anni Ioop. ab eadem sacra Congregatione recognitum, & correinctum, testatur Cardinalis Arigonius in epistola data 27. Novembris I 6 II. quae ad ejusdem Concilii calcem refertur rom. II. Collectionis Harduini
col. 34. Ejusdem Congregationis judicio subjecta decreta Concilii Provincialis Salernitani, narrat Cardinalis Lancellotti in sua attestatione, exa. rata die 23. Augusti I 6 Io. Et nos ipsi, cum ejusdem Congregationis Secretarii munus gerebamus, scimus, ejus judicio fuisse suppositas sancti res Synodi Provincialis Ruthenorum, quae, Praeside Hieronymo Grimal-do Archiepiscopo Edesseno, in regno Poloniae Nuntio Apostolico , cum facultatibus Legati de latere, dc postea S. R. E. Cardinali, habita fuerat
1V. Non semel tamen accidit, Provincialia Concilia non solum a sacra Congregatione Concilii recognosci, &, fi opus suerit, emendari, verum etiam a summo Pontifice, ita petentibus Metropolitanis, a quibus sunt celebrata , per Apostolicas litteras confirmari . Etenim Gregorius XIII. per suum speciale Breve approbavit quartum, & quintum ex Coninciliis Provincialibus Mediolanensibus, a Sancto Carolo Borromaeo coactis: quod narrat Giussanus in Vita S. Caroli lib. 6. cap. 2. Sc nos sUra meis moravimus. Synodus quoque a Petro Episcopo Beri tensi, Vicario Apostolico in Tunkino , celebrata in pago Diughieu provinciae Κinam die a 4. Februarii Io o. quae Provincialis potius, quam Dioecesinae, indolem videtur praestetulisse, post ejusdem examen praemissum a sacra Congregatione de Propaganda Fide , confirmata fuit a Clemente X. per Apostolicas litteras , datas 23. Decembris I 573. quae extant inter Constituti
nes Apostolicas pro Missionibus Sinarum, Tunkini &c. typis Parisiensibus impressas anno I 576. pari. I. pag. I 2I. oe seq. Similiter a Paulo V. approbatum Concilium Provinciale Mechliniense anni Ioo7. constat ex
215쪽
ejusdem Brevi, quod Conciliaribus Statutis attexuit Hai duinus suae Col. lectionis tona. IO. col. I959. Apostolica itidem confirmatione roborata suere duo Concilia Provincialia Beneventana, annis I 593. & I 98. habita a Vincentio Maria Cardinali Ursino , Archiepiscopo Beneventano, qui postea summus Ponti se3 est renunciatus ,mastuinpto nomine Benedim XIII. quod videre est in Collectione Com illorum Provincialium Bene- . Ventanorum, edita Romae, I 72ψ. pag. 377 O i5Oq. Idemque Benedictus, cum supremum Pontificatum teneret , nonnulla approbavit Concilia Provincialia , uti Aventonente , celebratum anno 1723. atque Ebredunensu anni I 727. Et nos ipsi , postquam ad Petri Cathedram evecti sui trins , confirmavimus Synodum Provincialem, coactam in Monte Libano , per nostras Apostolicas litteras datas I. Septembris I 74 I. & evulgatas unaeum Actis Consistorii semipublici, habiti I 3. Iulii r7 . iterum qim im
V. Quibus positis , posset quis dubitare, an.pra dicta Provincialia Concilia ab Apostolica confirmatione vires accipiant universam obligandi Ecclesiam, perinde ac si e sient Constitutiones Pontificia: u juxta illud Iustiniani effatum in leg. I. COd. de vet. Jur. enucl. Omnia nostra facimus, sit bus auctoritatem nostram impertimur. Sed hanc dissicii ita tem diluuat Suarea lib. q. de legib. cap. 6. num. Io. & Fagnantis in Cap. Canonum satuta , ntim. I 3. de Consitur. Opportune monentes , confirmationem ,robur
quidem adjicere actui confirmato , sed nequaquam illum, extendere, nisi aliter superior expresserit, scuti arg. Ieg. gurelius m. si de liberat. legat. docet Baldus in leg. I. in M. Cod. Si a es. rem itidis. ex quo conclindunt, praedictorum Conciliorum decreta A quamquam a summo Pontifice approbata, nisi sint clausa in corpore Iuris communis , de quibus dumis taxat loquebatur Iustinianus , provinciae limites non praetergredi r quod reapse de praefatis Conciliis Provincialibus Mediolanensibus , a Gregorici XIII. confirmatis, omnes Doctores sentire, idem Fagnantis observat. VI. Non omnia autem , quae hucusque de Provincialibus dicta sunt , nostris congruunt Dioecesianis Synodis: harum quippe Constitutiones statim possunt ab Episcopis publicari , quin ulla obstringantur obligatione illas transmittendi ad sacram Congregationem Concilii , ejusque expectandi judiciom. Haud equidem ignoramus, Antonium Mariam Gratianum, Episcopum Amerinum, suam, quam saepius Jaudavimus , Synodum habitam anno IS9s. typis 'ue Venetis anno IS97. impressam , inscripssse Clementi VIII. atque in epistola nuncupatoria ita Pontificem allocutum: Cum igitur mibi antiquissima cura fuerit, quam diu, ac varie interis pellata, dioecesis hujus S nodum habere, quae habita his triginta annis non
erat, in eaque omnem morum , atque Ecclesiasticarum rerum rationem maia
xime ex Tridenties Concilii praescriptis condere, constituereque, incessit aniamum cogitatio volumen ipsum decretorum , priusquam ederem meis, ad te mi
216쪽
tendἱ , tibἰqtie diem I. Non quidem eo conflio, ut sui orem , ac majestatem nominis tui prieferens , . quos commendatius in e spectatiusque prodiret, sed , cum sancire, atque promulgare hujus generis quicquam, nota probatum tibi , fas inique nemini sit , ut tuo arbitrio, itioni, nua debeo sis , reverentiaque subjicerem. Id demum hab turres ratum, sanctumque , tu. 'ci ius dubie caelesti afflatu voluntas regitur, cuique caelestis numinis instar ines , Janciendum, comprobandumque effet censueris. Verum haec unice reserri debent ad Gratiani obsequium, & reverentiam erga Sedem Apostolicam, non vero ad necessitatem consulendi summum Pontificem , ejusque approbationem obtinendi : si quidem , si Ius commune spectemus, ab hoc liberam habet Episcopus sacultatem serendi , & promulganti leges , quas opportunas duxerit ad rectam suae dioecesis administrationem Inde pendenter ab ulla superioris confirmatione' uti bene SuareZ cit. cap. s. num. 9. IO. Si vero confideremus paulo ante indicatam Sixtinam Constitutionem , hane solum loqui animadvertimus de Synodo' Provinciali, cujus Acta ante promulgationem recognoscenda statuit a lacra Congregatione Concilii: nequaquam autem complecti deprehendimus decreta Synodi Di deces anae, de quibus nihil de novo decernit , sed cujuslibet Episconi prudentiae, atque arbitrio, cui antea permittebantur, ea relinquit. In hac sententia fuit sacra Congregatio Concilii, quae rogata , ut recingnosceret Acta Dice celanae Synodi Strongolensis, die I7. Junii Is s. respondit : Se non consuevisse revidere , approbare , nis senodos Provincimtis , ex Constitutione Sixti V. quod idcirco Episcopus uteretur jure sebi, ex sacro Concilio , competente: lib. I 7. decretori pag. 48q. Quocirca in hac- rostra commentatione falli jam diximus Cardinalem de Luca , & Van Espentum , asserentes, Dioecesinas Synodos robore , & efficacia carere , ni si a praedicta sacra Congregatione approbentur. VI si Compertum praeterea nobis est, non deesse Episcopos , qui suas Constitutiones, in Synodo promulgandas, ad aliquem virum doctum, rerumque Eccles asticarum apprime peritum, in Urbe commorantem , mittant , ejusque de illis consilium, & judicium exquirant I aut etiam aliquem Cardinalem, sacrae Congregationi Concilii adscriptum , enixe r gent, ut eas legat, & corrigat I quod saepius a nobis , cum in minoribus essemus, factum reminiscimur , ut amicorum Antistitum indulgeremus petitionibus. At haec ab Episcopis ex mera fiunt cautela, ut nimirum sui Cleri, & populi querimoniis aditum occludant , non ex ulla , sua teneantur, obligatione .' neque enim iidem sacrae Congregationis judicialem sententiam, sed peculiaris personae judicium expetunt, & consilium: sacram quippe Congregationem non solere Dioecesianas Synodos recognoscere , niti adversum ejusdem decreta ab aliquo fuerit appellatum , R modo ab ipsemet accepimus , & asseruit Cardinalis Caraia , ejusdem Olim Praefectus, in sua epistola anno I 386. ad quemdam Episcopum data, quae a pluribus refertur Auctoribus, & novissime edita est a Migii
217쪽
ruccio Insit. Canonic. lib. I. tit. 3. num. 26. pag. 3 . cujus verba sunt: Non es in more positum apud Patres Illustrissimos, qui Tridentini Concilii decretis interpretandis praefecti sunt , Diarcesanas Synodos recognoscere , sed Provinciales tantum emendare. uuare, ut voluntati , Pastorali Amplitudinis tu.e zelo in tuae S nodi correctione quoquo modo satis per me feret, illud pro mea in te, Ecclesam tuam ebaritate mihi sumpse, ut Smodum ipsam percurrerem , simulque oe adnotarem , notatu digna visa sunt, Feminadmodum licebit in extremis ipsis senodi pagellis, ubi nostras anima es nes adscripsemus, inspicere. superest tamen, tu, Gerusque tuus ins Iutarium Consitutionum observationes naviter incumbiter memores, unani s4ptimam legem esse, legem observare. Valete in Domino.
De SFnodalium decretorum promulgatione , , qua n in Dioecesim inducunt, obligatione.
CErtum est , ad legis substantiam pertinere ipsius legis promu ati
nem , qua ad totius communitatis notitiam devenire queat ιeg. Leges sacratismae, Od. de legis. ω rubr. Nomeli. 56. etenim, cum lex sit regula morum, non uni, aut alteri personae, sed toti proposita communia tali , debet omnibus ita significari , ut ad omnium aures pervenire V
Ieat ; quod aliter fieri nequit, quam per ejusdem legis promulgationem Nodus autem , quo haec promulgatio sit facienda , non est speciatim a Jure praefinitus: quare merito Suaret lib. q. de legib. cap. IS. num. 8. auserit, leges ab Episcopis latas, sufficienter promulsari, si aut publice le- Intur in Ecesesia Cathedrali, aut voce praeconis in platea civitatis ad-antibus significentur , aut scripis affigantur in loco publico , ad hoe designato. Quin immo, si Statuta Synodalia, non populum, sed solum Tespiciant dioecesis Clerum, alia non indigent publicatione, ab ea distin. Ha , quae fit in ipsa Synodo, cui interest praecipua pars ejuidem C Ierisquidem Innocentius III. in Cap. Ad haec, deposeulat. Praelat. disjunctuve ait, legis vinculum in omnes protendi cum solemniter editur, aut ρο-BIice promulgature nulla autem lex magis solemniter editur ea , quae fit in consessu praecipuae partis eorum, in quos sertur. II. Facta porro Synodalium Constitutionum promulgatione , nul Ilus temporis determinatum spatium interfluere necesse est , ut illae parendi obligationem inducant e sed statim unumquemque ligant , qui earumdem notitiam quoquo modo habuerit. Licet enim in Iure Civili cautum si, eges Imperiales non obligare, nisi post duos menses ab earumdem promulgatione in singulis provinciis fam, juxta textum cit. Novell. 66. iusque rubri & insuper disputetur inter Doctores, an idem Iocum habeat
in legibus Pontificiis, pro universa Ecclesia latis ; in qua quaestione in
218쪽
LIB. XIII. C a P. IV. 2I3ffirmativam sententiam tuentur Navarrus manual. cap. 23. num. 4 . Solus lib. I. de jus . quas. I. art. q. negati Vam vero propugnant Suarez lib. 3. legis. eap. 18. lib. q. cap. IS. Menoch. de . rbitrari cas. I 85. num. 8. aliique magis communiter : omnes tamen fatentur , legem latam ab
inferioribus , nisi aliud ipsemet legislator decernat , statim post promulgationem unumquemque assicere: quod tamquam certum ponunt Ostiensis in Sum m. tit. de Confit. β. suando, Navarrus eis. loc. , conss. I. num. 35. de Consit. SuareZ cit. cap. I 8. num. P. AZOr. Insit. pari. I. lib. 3. cap. 3, quas. 2.
III. Neque ad declinandum Synodalium Constitutionum vinculum prodesse potest auctoritas Gratiani, qui initio dis. I 8. scripsit : Di coporum
Conoilia sunt invalida ad definiendum, oe consituendum , non autem ad comrigendum. Sunt enim necessaria Episcoporum Concilia ad exbortationem , correctionem, quae, etsi non habent vim Constitutionis, habent tamen auctoritatem imponendi , indicendi , quod alias salutum es , oe generaliter, seu specialiter observari praeceptum . Haec siquidem nimium inconsiderate, . atque oscitanter a Gratiano prolata, observat ibidem Glossa verb. consi- tuendum , inquiens: Illud non es verum, quia Episcopi bene possunt condere canones Episcopales rchiepiscopus Provinciales e quia quilibet popu-ἐus , m quaelibet Ecclesia Mi pot6ὶ saluere aliquod ius: adnotavitque C hastiuius in theor. prax. Iur. Canon. cap. I. in M. ubi Gratiani erro-Tem redarguit . Etenim , . cum Episcopi positi sint a Spiritu Sancto regere Ecelesam Dei , A . 2 o. iisque collata sit potestas solvendi , & ligandi , Matth. I 8. sive haec sit immediate a Christo Domino , live a lummo Pontifice , nemo , salva Fide , potest jurisdictionem illis abjudicare suas oves legibus obstringendi , quibus obtemperare cogantur e quod ex iis liquet , quae lib. I. cap. 4. & lib. s. cap. q. diximus , & late probat Suareae lib. 4. de legib. cap. 4. Quocirca apud omnes Iuristas principii Ioco est , Synodales Constitutiones sacere jus particulare , ab omnibus
observandum, qui in constituentis territorio degunt.' Rota con Serapbino decis. 8I3. num. 3. decis I q. num. 7. decis Is . num. 5. decis I 6. num. 9.decis I 8. num. I 3. lib. I q. ad ornat. Carae de Luca, oe decis. 47I. num. I. pari. Iq. decis 2Ia. num. 3. pari. IS. decis I 63. num. I 8. pari. IT. Fecent. decis I 23. num. Iq. cor. Herrera , decis T. num. I9. cor. Molines :& prosequitur Romaguerra ad Constitutiones senodales Gerundenses lib. I. it. I. cap. I. num. 3s. seq.
IV. Ex eo porro, quod potestas serendi leges sit in Episcopis aut immediate a Christo, aut a lun mo Pontifice , cui est a Christo immedi
te collata , necessario etiam consequitur , earum firmitatem nequaquam pendere a Populi acceptatione , 1 ed ab uaico legislatore vires sortiri , quibus unumquemque quantumvis reluctantem constringant , nisi forte a
iustitia certo deiiciam, ex cujus desectu sint irritae: quemadmodum bene perpendit Suarez cit. lib. q. de legib. cap. 16. per tot. ubi merito etiam
219쪽
anima vertit , oppositam opinionem , quam aliquit ausi sunt venditare. componi non posse cum Fide , qua credimus , Ecclesiae regimen suisse a.
Christo commissum Romano Pontifici , in cujus 1 olicitudinis partem ceteri vocati sunt particularium Ecclesiarum Antistites. V. Quod si quis legis subjectum, ut ajunt, hoc est personas inquirat, quae Dioecesianae Synodi decretis ligentum, paucis respondetur , ad eorumdem observationem adigi quotquot incolunt Episcopi dioecesim , cujuscumque sint status , & conditionis , nis speciali privilegio ab ejusdem iuba
trahantur jurisdictione: SuareZ lib. 4. de legib. cap. Ist. num. 3- Quin immo Regulares , eorum exemptione non obstante , parere coguntur Dice-cesanae Synodi sanesionibus, in iis, quae respiciunt curam animarum, au Sacramentorum administrationem, juxta decretum Tridentini setis. 23. cap II. de Regulari atque Apostolicas Constitutiones, Concilii textum explicantes : decretis pariter si iciuntur , quae materiam concernunt, in qua,
subsunt jurisdictioni delegatae Episcopi , juxta decisionem Innocentii IU..iu Cap. I. de pritalem in s. Salvis nihilominus casibus aliis, in quibus eos Episcoporum iurisdictioni subesse , canonica praecipiunt insituta a quod pro
lixius explicuimus lib. s. cap. Is . num. 4. γ seq. Notat praeterea idem SuareZ eod. lib. 4. cap. 2O. num. IO. aliquando, ad evitandum scandalum,& fuaiendam difformitatem a ceteris dioeces S membris , teneri Regum
:mptionis , essent statuti quamvis simul advertat nomnsgredientes fieri gravis culpae reos, sicuti ceteri, qui E-
nihilominus Doctores , quos citant Azor. Insit. pari. τοῦ quaest. 2. & Diana pari. I. traft. 9. resolui. 35. oe part solui. 36. specialem quaestionem movent de jejuniis ab E- Pitcopo vel per Edictum , vel per Synodalem Constitutionem , toti dice-cesi indictis, ad quae religiose servanda etiam Regulares compellunt: durum quippe, & absonum illis videtur, Regulares, austerioris vitae genuSprofessos, licite posse iis diebus epulari, quibus, ceteris,. inter quos Ven lantur, est abstinentia praecepta. Addunt praeterea, nullum, quantum ad Tem attinet , posse assignari discrimen inter legem Episcopi indicentem jejunium, & legem, qua dies aliquis festus per totam dioecesim celebrandus edicitur: huic autem posteriori obtemperare debere etiam Regulares , fatuit Tridentinum ses. asia cap. I a. de Regul. Dies fisi , quos in dioeces sua semandos idem Episcopus praeceperit , ab exemptis omnibus , etiam Regularibus , serventuro unde inserunt, pari ratione eosdem obstringi l ge jejunii ab Episcopo lata Verum Suareet citi loc. num. S. AZOriuS, &Diana locis cit. Bonacina de praeceptis Eccles disp. ult. quies. Iis puncit. 6 num. s. la-Croix lib. 3. pari. a. num I 274. Ordinalis Cogeta de jejunio pant. 3. dub. q. num. 5s. Pontas in suo Dicti ar. veis. Jejun um cas Io.
220쪽
LIB. XIII. CVP. IV. ' ars nim posta eorum exemptione ab Episcopi jurisdictione , nulla est es sicax ratio , cur hoc speciali i Episcopalis jurisdietionis actu ligentur:
quod enim colere teneantur dies sestos ab Episcopo praescriptos, licuti &.servare interdictum ab eodem Episcopo promulgatum id provenit ex pe- culiari sanctione Tridentini, quod in hisce duobus casibus Regulares supposuit jurisdictioni Ordinarii , a qua cete loquin in uinoibus aliis , non nominatim exceptis , sunt prorsus exempti Quod aute in iidem Regulares austerioris vitae genus elegerint , hoc probat utique, , eos obligari adjejunia , aliasque corporis macerationes , praescriptas in reῖulis Ordinis , cui sunt adscripti, quaeque inluper a Praelato Regulari, cui subsunt , sorus an iisdem de novo indicantur; non autem probat , adigi etiam ad jejunia indicta ab Episcopo, aliove Praelato, cujus jurisdictioni, & imperio
non lubiacent : quin immo , quia plura sustinent onera cujuslibet Regularis instituti propria , aequum non est , ut etiam alia cogantur subire,.quae suis dioeceianis imponit ordinarius. loci, in quo degunt. VII. Verum, si in aliqua Regularium communitate ,.antiqua invaluiLset consuetudo servandi jejunia, quae Episcopus sive in Synodo, sive e tra Synodum , aliquoties indicit ; nullus dubitat , ad ea deinceps servanda eamdem communitatem compelli posse e tunc quippe jejunandi oblugatio non oritur ab Episcopi jurisdictione , sed ab ipsa consuetudine , quae vim habet inducendi legis obligationem quemadmodum opportune monent omnes laudati Doctores . Similiter, non ab Episcopi praecepto, sed a jure naturali jejunare coguntur Regulares iis diebus , quos Episcopus jussit esse esuriales , si non jejunantes scandalum praebeant aliis I
quod jam cum Suareet praenotavimus . Quocirca a culpa non excusamus
eos Regulares, qui illis ipsis diebus, quibus tota dioecesis a vetitis cibis abstinet, ut Episcopi Edicto morem gerat, ad suam ostentandam exeminptionem, se . splendide epulatos, palam , & publice glorianture haec enim
vana ostentatio non potest non afferre audientibus gravem offensione mi,
praesertim si jejunium fuerit ab Episcopo imperatum ex publica causa
puta ad placandum Deum, ut ingens aliquod malum, aut imminens mali periculum a dioecesi avertat . In Synodo Dioecesiana Cardinalis Cappmnii, Archiepiscopi Ravennatensis, habita anno I 627. titulo de observati ne dierum solorum num. I p. habentur haec verba : Praedecessior no Her , P, trus videlicet Cardinalis Aldobrandinus, unanimi totius Cleri acclamatione , habitoque in pleno Senatu Iapientum, ac totius populι antiquae Ciυitatis Ravennae assensu , pervigilium Sancti pollinaris Protectores ac Patroni j junio ab omnibus nosera dioecesis celebrandum in pro mulo satair ,
pronunciaυit : & hoc ipsum in subsequentibus Synodis Archiepiscoporum confirmationem obtinuit , & jejunium praedictae diei observatur in universa dioecesi tum a secularibus , tum a Regularibas . Sanctae memoriae Clemens . XI. ut singulis annis celebraretur memoria liberationis e peri-