장음표시 사용
311쪽
tuo firmiterque adhaesit Apostolica Sedes , novas identidem evalgando
Constitutiones, & nova mandata, prout occurrentium casuum necessitas,& sententiarum discrepantia inter Auctores, qui de fugitivis, & apost
iis egerunt, expetere visa est.
XIV. Ut paulo superius innuimus, Tridentinum Concilium opportune cavere non desinit, ne Religiosus , ex uno in alium ordinem transeu do, vel profugus, vel apostata evadat; decernens, ut transtus semper si ri debeat ad Ordinem, in quo vigeat Regularis claustralis observantia. Iam vero, praeter Decreta Congregationis Concilii anni Ioet . ab Urbano VIII. approbata, quibus unicuique Regulari Superiori praecipitur, ne Religioso sibi subdito facultatem faciat transeundi ad aliam Religionem, licet strictiorem , niti ex indubiis sibi documentis certo constet, alterius illius S, Feriorem promtum paratumque esse ad eum recipiendum, & nisi rem ita disposuerit, ut idem Religiolus a sua ad alteram Religionem recta pertranseat; Benedictus XIII. Pontifex in sua Constitutione incipiente Licet sacra, II 2. rom. I 2. EuII. Roman. novissimae editionis, inhaerens eidem Conciliari lanctioni, non modo transitum vetuit ab una ad alteram Religi nem, etiamsi de apostata transferendo ageretur, quoties in ea, ad quam sit transitus, claustralis Regularis observantia non vigeat, sed hoc insuper addidit, ne cui liceret ad quemlibet Militarem, aut Hospitalarem ordinem commeare, quamvis in eo Regularis claustralis observantia vigeret, nisi sorte is esset ordo S. Ioannis de Deo: quemadmodum etiam a nobis declaratum fuit in nostra Constitutione super facultatibus Majoris Poenitentiarii, & officii Poenitentiariae, quae incipit Pastor bonus , & est ys. q. 33. tom. I. noseri Bullarii, in cujus praecedenti 33. opportune m nuimus, ut, dum apostatae facultas tribuitur ad aliam Religionem tran eundi, diligenter caveatur, ne per hujusmodi transitum iteratae fugae, vel apostasiae aditus patefiat: dbibitis tamen iis cautionibus , quas ad refrena dam vasandi licentiam necessarias , seu opportunas judicaverit. Similiter, uti paulo supra expressum est, sacrum Tridentinum Concilium pro apostata haberi voluit Regularem illum, qui Professionem a se emissam ex capti te nullitatis impugnare contendens, claustra deserit, exuitque Regularem habitum I simulque prohibuit, ne audiatur is, nisi monasterium repetat, abjectumque habitum resumat. Nos itaque providae huic sanctioni in eis rentes, in nostris'Litteris incipientibus Si datam, s. fccuratum , tom. 2. noseri Bullarii, postquam constituimus, in judicio nullitatis Professio. nis designandum, adhibendumque esse Desensorem, qui validitatem Prois fessionis tueatur; neque vero judicium pro absoluto habendum esse , st, tim ac semel contra validitatem Professionis pronunciatum fuerit ; sed opus esse, ut prior sententia altera consormi edita confirmetur: illud consentanee superaddidimus, Regularem, qui post obtentam primam sententiam, altera non expectata, monasterium, habitumque deserit, obnoxium fieri poenis in apostatas sancitis: Nos enim praesentium tenore decernimus ,
312쪽
L I B. XIII. C P. XI. ae sub paenis adversus apostatas sancitis disricte probibemus , ne quis Dbcstpeo unicae resolutionis, pro concessione restitutionis in integrum obtentae, e Religiosis elauseris migrare , multoque minus habitum Regularem deponere audeat, seu praesumat. Illud insuper supra innuimus ab eodem Concilio decretum suisse, ut Regularis, qui non praeobtentis facultativis litteris, sub obtentu confugiendi ad Superiores, a suo conventu abscedit , tamquam apostata coerceatur. In quo, ne putaret aliquis, sanctam Synodum oppresso abstulisse confugium ad Superiorem , a quo jus sibi reddendum exposcat, Doctores, & Congregationum quoque decreta in hoc conveniunt, uti a Concilio interdictus fuerit hujusmodi recursus, recurrens auistem apostata tarum poenis subjectus, si absque praevia facultate e claustro discedens, ad Superiorem arripit iter, quando recurrendi causa vel nulla, vel admodum levis affertur' nullatenus vero, cum vera, urgens, & gravioris momenti subest.recurrendi occasio . Videatur Barbosa in cap. q. num. 9. seg. 25. de Regularibus oe Monialibus. Optime etiam rem pertractat versatissimus Ricci ullus , Archiepiscopus Consentinus, de iure personarum extra Ecclesae gremium existentium lib. 8. cap. 2. num. 23. sepubi, post accurate discussum articulum, ita concludit e Dicendum es eriam , mentem Concilii fuisse, subtrabere Religiosis inanes , assectatosque pri textus, quibus subnixi saepissime nonnulli, levissimis ex causis, conventu exiis bant quod in illis casibus intellexerit Religiosos esse puniendos , tamquam sui ordinis desertores, etianas recedant sub praetextu accedendi ad suos Superiores ad hoc, ut, quantum feri ptigit, in proprio licto , obedienna contineantur, oe vagandi occaso 3psis auferatur. Et recens Auctor Fe, ratis in sua Bibliotheca Canonica verb. . Vasa, num. 29. seq. sedulo collegit quidquid fuerat in hanc rem ab Auctoribus scriptum , & a
Congregationibus decretum . Denique, cum, ex Theologorum, & Canon istarum sententia, apostasia sit criminosus recessus a Religione, & nemore ipsa apostata fiat, nisi qui a claustris abscedat , animo derelinquendi Relrgiosum statum; ex his principiis nonnullae profluxerunt quaestiones. ut, puta, an qui a claustro recedit, ut in aliam strictiorem, vel laxio. rem Religionem transeat, non praeobtenta a Superioribus facultate, apostata dici debeat, cum is revera Religiosae vitae propositum non deserat: an insuper tamquam apostata traduci valeat, qui procul quidem a claustroa vagatur, sed Regularem. retinet habitum, Vel, si ipsum exuit, satis tamen apparet, id non ea mente ab eo fieri, ut Religioni perpetuo valedicat. De his, aliisque hujus generis controversiis plura disserit Theo. philus Raynaudus tom. I7. in tradi. de apostasa ai Religioses Ordinibus pag. s. oe seq. Quo magis autem .illae delectant, dum penes Auctores subtiliis
ter tractatae leguntur , eo molestiores accidunt , dum pro occurrentium easuum necessitate definiendae proponuntur ei negotium enim sacessunt Episcopis, eosque in duram adigunt necessitatem tolerandi in propriis dice-eesibus flagitivos , & apostatas , absque eo quod uti valeant remediis a
313쪽
3o8 DE STNODO D IOE C E S AN Concilio Tridentino, &ab Apostolicis Constitutionibus sibi paratis. Quod
cum serio animadvertisset Congregatio Concilii Tridentini Interpres sub Pontificatu Urbani VIII. ipso Pontifice expresse annuente , inter cetera sub annum I 524. edita Decreta, hoc quoque inseruit e Rursus statuit, ut fugitisi, O apostatae, sive habitum Regularem deferant, sive non , pose sint, ac debeant ab Episcopo loci, ubi moram trahunt, in carceres conjici, ac Superioribus Regularibus consignari , secundum Regularia Instituta puniendι . Ex quo sequitur, ut in praxi , & ad Mectum, de quo agitur,
apostata censeri debeat Regularis, qui in claustris non degit, quique ab illis, non praeobtenta a Superioribus venia, abscessir, Vagaturque , sive Religiosa indumenta gestet , sive dimiserit, sive redeundi animum retineat, sive abjecerit ; ideoque debeat ab Episcopo , tamquam . apostata, carceribus mancipari , exindeque suis Superioribus tradi corripiendus d quemadmodum pergit citatus Ferraiis num. 26. In pr4xi communiter acc0iun. tur tradiantur ut veri amsarae, qui extra clausera sine Superiorum licem tia , habitu etiam retento, 'O' cum animo redeundi ad Religionem , vaganatur . Non idcirco tamen Episcopus aequitatem exuere debet erga. . illos
Regulares, qui, ut se ab immoderata Superioris localis severitate subtrahant, ad suum Praelatum Superiorem confugiunt, & in dioecesi non con-s stentes, 'arrepto insistunt itineri, ut tandem ad eum locum pertingant, in quo Superior oppressionis vindex commoratur : si enim hi carceribus includerentur, & Relisioni restituerentur , hoc revera esset afflictionem addere afflicto, oppremoni vires subministrare, atque injustitiae se adjutorem praeberer veluti scite perpendit idem Auctor praeiudicato loco num. 29. G seq. Nec, ad hujusmodi notam declinandam, satis esset in excusationem afferre, justitiam administrari, dum reprimuntur recursusi, qui nullo innituntur fundamento, vel qui absque legitima causa interponuntur, quemadmodum nos quoque superius innuimus o hanc enim quaesti Nem assumere, non pertinet ad Ordinarium', 'cujus dioeces m Regularis pertransit, sed spectat ad Superiorem, ad quem provocavit ; cujus pari Ler erit quoque cognoscere , quantum in si ponderis eorum excusati i-bus, de quibus supra dicebamus , qui ajunt , se utique e Religione recessisse , sed ut alteri nomen darent, vel vagatos quidem suisse, sed Regulari
habitu retento , & fixam semper animo gerentes redeundi sententiam. Hic igitur Superior harum Omnium causarum pondus expendet , eas si cernendo , quae, quamvis in foro conscientiae valere possint, attamen in foro externo viribus plane omni biis destituuntur I ac etiam diligenter
perpendet, an proprii sorsan Ordinis Constitutiones, a summis Pontificibus confirmatae, apostasiae reum, ejusque poenis obnoxium decernant Religiosum , qui propriam Religionem deserit , etiam ad hoc , ut se in aliam recipiat, non expectata Venia Praelati, qui solemnia illius ProseΩsionis vota excepit. Facti hujus speciem ex Constitutionibus Apostolicis expendunt, quoad Societatem Jesu, astropalaus devoto Religiosae obedien-
314쪽
L I B. XIII. C A P. XI. 3 ostriae AE put. 4. punct. Io. num. T. quo. d Congregationem vero Clericorum Regularium S. Pauli, Rotarius in sua Theolog/a morali Regularium tom. I. lib. 3. cap. 3. pim t. q. num. 8. Id autem minimc adimit Episcopo jus facultatemque carceribus mancipandi , & Superioribus suis tradendi eum Regularem , qui in sua dioeceli moram trahit extra claustra , five abje-Eti,, sive retento habitu, quidquid tandem causae per ipsium afferatur ad arreptam fugam, vel apostasiam Vindicandam ' excepto mox indicato casu, quo Regularis, ut se ab illatis injuriis, ac vexationibus redimat, recta per dicaces m transit, ut ad locum perveniat, in quo Superior suus comis
XU. A sugitivis, & apostatis progreditur sermo ad Regulares a Religione ex pullos tamquam incorrigibiles ' de quibus plura edixit, statuitque Apostolica Sedes . Tempore summi Pontificis Pii IV. ejusque auctoritate , Congregatio Concilii nonnulla evulgavit Decreta , quae Ρrocuratoriis hus Generalibus ordinum fuerunt intimata , .in quibus constitutum fuit, ut, si qui sorte R eligiosi male morati, & desperatae emendationis, in Religionibus invenirentur, a Frioribus poenis a suis Superioribus plecti deberent , claustrali etiam cohiberentur carcere , nullatenus tamen a Religione exhellerentur e eaque Decreta innixa suerunt sententiae veterum Juris Canonici Interpretum, quos late recensuit Fagnanus in Cap. Ne Religios, num. 37. γ 38. de Regularibus, ubi omnia colligens , quae a sacro-Him canonum Glossatorihus i ripta fuerunt, in haec concludit Ex quibus patet, iura loquentia de expusione Regularium, non esse accipie a de empusione a monasterro, seu ab Ordiae , rta ut in seculo vivant, sed a comis munione , commercio aliorum Regularium tantum . Uno verbo , tunc id .tantummodo actum est , ut praecaveretur periculum , ne Religiosus nequam , & incorrigibilis alios inficeret, ipsum carceribus inclusum a ceterorum Religiosbrum consuetudine legregando, absque eo quod extra Religionem , & claustra expelleretur, in longe deterius tum propriae salutis diu crimen, tum & aliorum complurium, cum quibus in seculo manens versaiari posset.
XVI. Hujusmodi Decretum non arrisit, nec arridere poterat ordinum Regularium Procuratoribus: neque enim negari potest, in maximum veris gere incommodum, unum, pluresve Religiolos ad longum &. indefinitum Iempus carceribus mancipatos detinere, & ministros semper paratos habere, addictosque spiritualibus, & temporalibus hujusmodi inclusorum indigentiis, quorum gravia crimina spem omnem emendationis adimunt. Ita. que experientia compertum est, semper urgere periculum, ne carcere deistenti in desperationem ruant; aut contra, ne Superiores locales consilium . capiant, apertum ipsis ad fugam aditum relinquendi, ut se tandem tot inis commodis, ac perturbationibus expediant. Quapropter, cum Procuratores Generales tempore Urbani VIII. novas preces exhibuissent, ipso concedem
te, & approbante Pontifice, habita suit anno I 524. Congregatio Concilii,
315쪽
in qua decretum fuit, ut incorrigibiles e Religionibus, sententia definitiψaedita , expellerentur : quemadmodum videre est penes Fagnanum in cis Cap. Ne Religiosi , num. 32. seq. de Regularib. ubi sub num. ses t statur, omnium suffragia in hanc sententiam convenisse. Cumque iterum eadem quaestio sub Innocentio XII. anno I 693. in sacra Concilii Confregatione proposita & discussa suisset, id maxime urgentibus Procuratoribus
Generalibus ordinum, ob eas causas atque rationes, quas inferius recenis sebimus, rescriptum prodiit, retinendum omnino esse morem ejiciendi inis corrigibiles ab ordine & Religione, veluti saciis canonibus, & Patrum a ctoritati consormem, hoc est, praefinitae a Sanctis Moinasticorum ordinum Fundatoribus methodo omnino consentaneum e Firmis , ac in suo roborefmper manentibus praedictis Decretis de aposeatis haec autem sunt Decreta anno I 624. evulgata) etiam secundum eam parrem, ubi viruν de eiectis, o ejiciendis, tamquam Iacris canonibus, oe communiori Sanctorum Patrum
XVII. In Decretali Innocentii III. Cum ad monasteritim, de satu Mois vaehoram, perspicuis verbis indicatur expulso professi, qui a damnata reis rum proprietate divelli non potest : Si vero post hoc proprietatem aliquam fuerit deprehensus habere, regulari monitione praemissa , de monasterio evelis latur , nec recipiatur ulterius , nisi paeniteat secundum monasticam disciplianam . Non admodum absimili dicendi serma usus est Honorius III. in Decretali Ea quae , eodem tit. Ovem morbidam ejiciant ab ovili , ne insi-cisa sanas oves . Septem in Regula S. Benedicti indigitantur agendi rationes , quibus aberrantes Monachi ad rectum iter reducantur , & comis pellantur; quemadmodum videre est apud Smaragdnm, Bernardum Cassiisnensem, Boerium, Ostiensem, Turrecrematam, & specialiter apud Ham enum pari. 2. tract. 4. Disquisit. monas. lib. 8. di qui A. 5. Earum autem novissima est ejectio e monasterior suod δε nec isto modo savatus fueώνit , mne jam utatur bbas ferro abscissionis , ut ais uiolus epte malum ex mobis. De hac ipsa expulsione disserit Fructuosus Episcopus eam 8. Si se conipere non permiserint, foras projiciantur e & cap. I 4. de eo, qui, licet earceri inclusus , in sua pervicacia obfirmatur , &i insordescit , ita statuit : In collationem deductus exuatur monaserit usibus , m induatur ,
quas olim adduxerat, secularibus, cum confusionis nota a monaserio ex pellatur. Commemorat quoque hunc morem , veluti suo aevo vigentem,
Isidorus Ρelusiota lib. I. epis. 3I8. E Fratrum tranquillitate foras ablege. r, ne tumidos Didius, ac vertigines, placidis, m quietis ipsorum moribus
excitet. Nam hoc quoque lex nobis sub parabolae i cortice praescribri, cum eos . qui lepra laborant, extra casra emittit. Quae omnia evincunt, quam verum sit , quod in supra exscriptis verbis Decretorum anni IDq. indic tur: ejectionem nimirum eorum, quorum emendationis nulla est spes reo liqua, sacris canonibus congruere , & veteribus monasticis institutis . Si Thomas quodlibet. 12. an. 36. quaestionem proponit, Utrum aliquis Relm
316쪽
LIB. XIII. CAE P. XI. gri rgiosus expelii debeat propter peccatum de Religione d respondetque, tune de mum hujusmodi expulsionis poenae locum fieri , cum jam nullua speran. dae correctioni locus relinquitur: Non debet Religio infigere talem poenam, quamdiu vult corr*i ; quoniam , Aut est excommunicatis in Eulino, ita es expia o a Religione e . ideo dicendum , quod nullus es , nis propteν contumaciam, evellendus, sed est sequestrandus in carcere, vel alio modo. Ita quoque disserit S. Bonaventura circa Regulam S. Francisci quaes. I 4. Et quamvis, post praedicta quoque Romanorum Pontificum Decreta , Vanis Elpen in suo Iure Ecclesiasico pari. I. tit. 27. cap. 7. num. Io. addubiistet, num hujusmodi ejectionis disciplina nostris hisce temporibus, vel sautem suis regionibus conveniat e multum dubito , num moribus noseris hocongruante nemo tamen unus est , qui rem ad justi & aequi normam expendens, eorum audaciam non improbet, qui reprobandam censent incorrigibilium ejectionem , postquam eadem tam perspicue ab Apostolica Sede in suis
Decretis comprobata fuit, atque praescripta. Adeantur GonzaleZ in Cap. Ne Religios, num. s. de Regialaribus, Tam burinus de Iure .Abbatum tom. 3. disput. 8. quaest. 7. HaeItenus eit. disquisit. 8. Ricci ullus de iure person rum extra Ecclinae gremium exissentium lib. 8. cap. IO. num. 6. . seq. GLbalinus in suo Tractatu de Clausura Regulari disqui . a. cap. q. 8. σII. num. 37. ubi, postquam eorum recensuit sententiam, qui expuusioni Monachorum a Religione & monasterio se infensos exhibent, haec habet: Persandum tamen es in eommunisma ceterorum omnium sententia, quos sngillatim recensere nibu attinet, O quam usu consanti, atque auctoritate 8. cit. satis superque Rabilivimus , quam etiam apertusima ratio demonserat, cum oe bonum commune totius corporis, unius membri abscissone saepe curandum si, m Religionis integritas, ae sanctitas, ejusmodi Armmarum reseratione semanda.
XVIII. Constabilito nutem hoc primo capite de expulsone incorrigibilium e Religione , in Congregationibus habitis sub Ponti fieatu Urbani VIII. progressus factus est ad alia duo capira: quorum primum erat de iis , quae antea concurrere , & probari deberent, ad hoc ut Religiosus posset incorrigibilis pronunciari, exindeque e Religione expelli ' alterum de agendi ratione, quae cum ejusmodi ejectis servanda seret . Qui enim contrariam ejectioni sententiam imbiberant, libere asserebant, ejectioni,hus in usum revocatis,' & amplam aperiri viam invidiae , malevolentiae, improboque alicujus Superioris Regularis animo , ut insensum sibi Relia giosum e Religione impune ejicere valeret,& smul, omni subtracto se no ejectorum libidini, fore, ut illi in deterius semper ruerent, verique filii perditionis emcerentur . Ad occurrendum propterea priori incommodo, in Decretis Congregationis Concilii anni Ioa . ab eodem Pontifice, ini saepe monuimus, confirmatis, cautum fuit, ut is Religiosus in cord-gibilis censeretur, ad effectum procedendi ad illius ejectionem , qui pla-' ne omnibus notatus esset improbitatis characteribus, quos Ius Canonicum
317쪽
recenset atque requirit, ut quis in corrigi bilis dici valeat: Ut in postemia e Religionibus nullus legitime professus ejici posset, nis sit vore incorrigibi.
Iis - vere autem incorrigibilis minime censeatur , nis concurrant ea omnia,
quae ad hoc ex Juris communis dispositione requiruntur, sublatis hae in pa te salutis, constitutionibus cujusque Religionis, Ordinis, etiam a Sede in postolica approbatis, O' confirmatis. Nec satis id Congregationi suit sed voluit insuper, ut ad constituendum reum in emendabilem deberet praeterea carceribus in jejunio paenitentia per integrum annum mancipari quo demum evoluto, nisi resipuisset, sed obfirmara malitia pervicax deprehenderetur, tunc denique a Religione procul abjiceretur: Ne contagione pestifera plurimos perdat, tamquam pecus morbida , ac membrum putre , ejicitandem possit: edixitque demum, ut ejectionis sententia a Superiore Generali ordinis, adhibitis in consilium sex ex gravioribus Patribus, in Capitulis,
s eu Congregationibus Generalibus designandis, pronunciaretur. XIX. Iam vero sequenti anno Ioas. instante Cardinali de Lugo Pr tectore ordinis Beatae Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum, proposita, discussa, & declarata suerunt nonnulla dubia, ad majorem praecedentium Decretorum elucidationem tendentia. Congregationis resolutiones, super iis editae, impressae leguntur penes Pas qualigum super controversiis Laureti de Franchis num. IO83. pag. 3O2. At majoris momenti sunt Decreta ab eadem Congregatione , sedente Innocentio XII. eoque, uti dictum est, approbante, sub annum I 593. evulgata , in quibus, instantibus Procuratoribus Generalibus ordinum Regularium, & conquerentibus, grave nimis Religioni esse, per integrum anni spatium reos carceis
ribus addictos habere, remque nimis protrahi, sit, ad incorrigibiles e Religione expellendos, Praelati Generalis sententia expectanda esset; annalis carcer in paenitentia, o jejunio , statutus in Decreti Urbani VIII. ad sex menses contractus suit e & Provincialibus, in designata cuique Provincia, tributa fuit facultas ejiciendi e Religione incorrigibiles, consultis tamen,& assentientibus sex aliis ex eadem Provincia Religiosi si, designandisi in Congregatione Provinciali , & confirmandis a Superiore Generali ς cui
etiam reservata fuit auctoritas ad examen revocandi, & confirmandi , aut
infirmandi ejectionis sententias a Provincialibus , juxta praescriptam mothodum, pronunciatas: salvo tamen jure Apostolicae Sedis, & auEtoritate ejusdem Congregationis Concilii, quotiescumque ejectus ad ipsam mallet recurrere, seu provocare, quemadmodum mox infra docebitur. Et, quia in conficiendis processibus super criminibus plures siepe occurrebant difficultates , opportune super hoc etiam decretum est , ut scilicet validi ac legitimi censerentur processus, qui in unoquoque ordine, vel Religione, ad normam illius Regularum, Constitutionum, praxis, & consuetudinis, confecti sui gent . Porro ad absolvendam , exequendamque in corrigibilium ejectionem, nonnulla Indulta facilioris, & expeditioris methodi, ni hil tamen immutata rei substantia , a Pontificibus Successoribus concessa
318쪽
w L I E. XIII. C a P. XI. argferuntur quibusdam Religionibus; videlicet Fratribus Minoribus de Ob servantia a Benedicto XIII. die 6. Decembris I 729. Capuccinis,& Minoribus Conventualibus a Clemente XII. S. Februarii I73 ρ. Nostrum
autem non est nunc hujusmodi Indultorum tenorem ad examen revocare, sicuti nec enodare innumeras quaestiones ab Auctoribus excitatas superintelligentia Decretorum Urbani VIII. & Innocentii XII. quae enim hactenus adducta sunt , eo tantum consilio protulimus , ut primum illud caput illustraretur, quod respicit incorrigibilitatem , ex qua fit ejectio. ni locus. XX. Secundum nunc sequitur caput, quo praescribitur agendi ratio e ga ejectos servanda non solum a Religione , ex qua expulsi fuerunt, sed etiam ab Episcopo, in cujus dioecesi domicilium forte statuerunt. The logi aeque, ac Canon istae, pluribus disputant,an ejecti e Religiosis Ora dinibus, obstricti maneant substantialibus Religiosis Professionis votis, nimirum castitatis, paupertatis, .& obedientiae,& reliquis etiam votis nonis nullorum Ordinum Instituto ad nexis, cujusmodi est votum perpetui quadragesimalis victus quoad Fratres Minimos S. Francisci de Paula , & alterum quoad Fratres B. Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum , videlicet se in pignus dedendi, ut inopes Christifideles captivos redimant. Ulterius deinde progredientes, inquirunt, an expulsi dioecesiano Episcopo parere debeant; cum nec ullam ipsi unquam spoponderint obedientiam , nec ab ea eximantur , quam suis Superioribus Regularibus voverunt ritem posito , quod Episcopus jus aliquod in eos nancis eatur , an possit de sententia ejectionis a Religione in ipsos lata cognoscere a praeterea, num Religio, post latam hujusmodi sententiam, ejecti reditum curare teneature denique, num, habitis resipiscentiae argumentis, ipsum Religio
recipere teneatur. Navarius quippe in Comment. Σ. de Regularibus num. 35.
tuetur, superius indicatam Decretalem Ne Religiose, de Regularibus, eos minime assicere, qui juste, & per definitivam sententiam ejecti fuerunt. Et quidem summi Pontifices haud destiterunt excitatas hujusmodi quaestio. nes per organum sacrarum Congregationum enodare, ac definire, simulque Episcopis facilem sternere, & indigitare viam, cui insistant, ne ab ejectis, eorum dioeceses incolentibus , assiduis solicitudinibus fatigentur. Decretis anni Ioa . cautum legimus , a Superioribus Re8ularibus nunciandam esse Episcopo sententiam editam expulsionis alicuius a Religio. ner Illico expulsonis sententiam eidem Oriunario noti care teneature idque solummodo, ut ipsam perspectam habeat, nullatenus vero ut possit de illius justitia, aut injustula cognoscere; hoc quippe, ut praemonuimus, est Sanctae Sedi reservatum, juxta Decreta anni 1693. Salva semper Sanctae Sedis , sacrae Congregarionis Contalis , in ea u recursus, oe appellationis, a Horitate . Velitum quidem est expulsis, habitum Religionis induere: at, quousque, extra claustra commorantur, uti debent Clericali habitu, ordi
narii loci jurisdictioni subesse, & mandatis obsequio Sic vero ejecti s per-- Tom. II. R r gunt
319쪽
etunt Decreta anni Io 24. J qamdiu non redierint ad Religionem , in his litti CLνuali incedant, arque ordinaras loca /urisdictioni, m obedientia βλsintd quod nullatenus obtineri posset, nisi ejectionis sententia ordinario e 1set perspecta, veluti superius notatum est , & ipsa subdunt Decreta. Insuper s. juimodi extorres, quousque extra Religionem manent, ab exeris citio Ordinum in Religione susceptorum perpetua suspensione interdicuntur, quam loci ordinarius nec relaxare, nec moderari valeat: Item, ut 6erti, extra Religionem degentes, sent perpetuo suspensi ab exercitio Or L num , sublata ordinariis locorum facultate dictam suspensonem relaxandi, aut moderandi. Et Fagnanus 3n Cap. Ne Religiose, num. II. de Regulariabus, testatur, se auctorem Congregationi suisse , ut in citatis Decretis - praefatam suspensionem apponeret: Unde, nobis suggerentibus , in Decretis G Regularibus anseatis ejectis, oppositum fuit illud caput, ut uecti , extra Religionem degentes , perpetuo suspens ab exercitio Ordinum. Denique ex iisdem Decretis anni Ioa . omnis conticescit disputatio, an, etiam post legitimam ejectionis iententiam , Religio reditum expulit umgere, ipsumque reducem excipere debeat, quotiescumque ordinarius, in cujus dioecesi domicilium habuit, fidem faciat de ejusdem probata vivendi ratione, emendatisque, & ad Virtutem compositis moribus , quorum certas habeat & validas probationes : Ac poseremo esse innoυandam , m luae Beatitudinis auctoritate inno i Consiturionem sel. record. Gregorii IX. rei tam in Cap. Mai. de Regulari ac propterea declarat, eam Conseitutionem in iis quoque vindicare sbi secum , servandamque esse , qui isse , desinitiisque , ae juris ordine servato, expuls fuerint; dummodo tamen in expussis hujusmodi subsit spes evidens emendationis, ex litteris saltem tesimonialibus Irrina rii, cujus conseientiam in his litteris concedendis sacra Congregatio serio an ravit. Ne vero Ordinarii, quod pertinet ad concedendas praefatas testissicationes, nimia angantur solicitudine, non abs re erit monere, ejectos , etiam post latam in eos expulsionis sententi am , tum substantialibus Religionis, tum ceteris sui ordinis peculiaribus votis indubie obstringi ita tamen, ut castitatis quidem votum sine exceptione ab eisdem sit cust diendum, reliqua vero paupertatis , Obedientiae ,& si quae alia eorum Pr sessioni adnexa sint vota, moderationem quamdam in ipso usu & praxi patiantur. Neque enim ab ejecto requiri potest summa illa paupertas, cinjuscumque proprietatis nescia , quam ceteroquin , in claustris manens, 1 ervare debuisset, cum ea sibi comparare debeat , quibus vitam tolerare
possit; sicuti necrobedientia proprio Superiori Regulari exhibenda, cumas eum a Religiosorum coetu & societate depulerit. Id autem longe potiori jure affirmare licet de reliquis alicui Religioso Instituto peculiariis bus votis, licet in Professione nuncupatis, quorum scilicet vis, quoad expussos a Religione, quodammodo suspensa remanet. Haec ortania res cidiscussa & explanata videre licet, ad terminos luris commvnis, a Giba dino in citato Tractatu clausura Re lari s put. a. cap. q. g. Iq. con
320쪽
sectar. 8.m seq. ad normam vero Decretorum Urbani, & Innocentii , exoposita a Ferraris in sua Bibliotheca Canonisa veta. Eiicere , num. 49. oe se Quocirca nimii rigoris , ac sorte etiam injustitiae argueretur Ordinarius ille, qui testimonium emendatae vitae, redit utque ad bonam frugem, deis
negaret ejecto, propterea quod eum non deprehendi siet, quidquid ipsius
ordinis Constitutionibus cavetur , ejectionis tempore exacte servantem.
Satis enim ipsi esse debet, si in culpate vitam duxit, si poenitentiae signa
dedit, remotus a seculo, modestus, ac pietatis, & misericordiae spiritualis, & temporalis operibus deditus; uno verbo , si manifesta , & tuta
emendationis, ac res piscentiae argumenta prae se tulit.. XXI. Antequam recensita Decreta anni Isa . evulgarentur, in Provinciali Limana Synodo eoacta anno Is 83. sancitum fuerat, ut Regulares
Sacerdotes, e Religione ejecti, ab omni prorsus Ecclesiastico ministerio per Episcopos prohiberentur, multoque magis ne ad cujuscumque Benefi-eii Ecclesiastici assecutionem admitterentur . Publicatis autem, p dicto anno Ioa. . Decretis Urbani VIII. cum nonnulli e Societate Iesu Religiosi, post nuncupata tria simplicia castitatis, paupertatis, & obedientiae vota, ab ea dimissi reperirentur , non defuit qui contenderet , hos pro ejectis omnino habendos, ideoque a susceptorum ordinum exercitio su Dpensos, & tamquam inhabiles, ab Ecclenasticis muneribus obeundis, &Beneficiis assequendis, procul arcendos. Quaestionem hanc attingere noluit Archiepiscopus o sed in Relatione status suae Ecclesiae eamdem detulit ad sacram Concilii Congregationem, quae die II. Februarii Iosa. hunc in modum rescripsit: Congregatio Concilii respondit, Religiosos Societatis, pos tria vota simplicia dumtaxat vigore pri-legiorum ejusdem Societatis, dimissos , non comprehendi in Constitutione Urbani VIII. de apostatis , oe
XXII. Perspectum cuique est, Clericos Regulares Societatis Iesu, exaeto probationis tempore, nequaquam se Religioni obstringere solemnibus castitatis, paupertatis, & obedientiae votis, quemadmodum in ceteris Re .ligios s Ordinibus observatur I sed emitti ab iis simplicia quaedam castitatis, paupertatis, & obedientiae vota, quibus addicuntur ipsi quidem Religioni, adeo ut abscedere nequeant, nec gradum respuere a Superioribus sibi designatum , sive ad solemnem Professionem , sive ad conditionem Coam istorum advocentur; sicuti nee ad aliam Religionem transire , licet strictioris obiervantiae, Carthusana tantummodo excepta; uti videre est in Constitutione Gregorii XIII. cui initium Decet Romanum Pontiscem, quaeque in serma specifica confirmata fuit a Clemente XI. per suam incupientem Sacri Apostolatus, quae n. 254. relata est ιnpari. 2. tom. II. Bullarii nota Romani, ex quarum etiam Constitutionum lege, ad legitimum, validumque reddendum hujusmodi tranitum, summi Pontificis, vel Praepositi Generalis facultas requiritur; at integrum adhuc est Religioni eosdem dimittere, votisque nuncupatis exsolvete . In Instituti sormula, sum m . R r 2 Pon-