장음표시 사용
81쪽
sus contra leges inductus , ut Canonici a cantu , & psalmodia abstin rent, & statuarum more in Chori subselliis locati, Divinas laudes ab Gliis concelebrari audientes , ipsi silentium servarent . Sane non ignora mus , in quorumdam libris scriptum reperiri , licitum esse Canonicis
Choro praesenues assi stere , & cantum omittere , quoties aut in Praebe darum fundatione ab hujusmodi onere exempti fuerint , cum possit Fu dator etiam contra legis positivae praescriptum aliud in fundatione statuere, aut quoties iisdem Canonicis a summo Pontifice concessum fuerit Indultum exemptionis a cantu , firma remanente obligatione Divinis Oia ficiis in Choro assistendi cum enim Pontifex valeat omnimodam iis libertatem tribuere , nimirum eos etiam ab assistentia Choro praestanda G, Nimere, multo magis potest, legitima aliqua suadente causa , eos a piarulendi debito absolvere, & nihilominus ad frequentandum Chorum adstringere . Ita docent Suarez de Relig. tom. 2. lib. q. de Horis Canonicis cap. I a. num. II. AZor. Insit. Moral. pari. I. lib. Io. cap. II. quae β. 6. . 7- , Persicus in tractat. de Horis Canonicis dub. q. num. Irum I 3. Sed, quidquid si de singularibus hujusmodi casibus , qui disputationis gratia ab Auctoribus conficti potius, quam re ipsa existentes dici possunt I negari
prosecto nectuit , quod , cum Chorus ad canendas psallendasque Horax Canonicas institutus suerit, eique non solum inferiores ministri, & cantorcs, sed ipsi quoque Ecclesiarum Canonici , ex eorum ossicio debito , assistere teneantur , hi etiam ad canendum , & ad concinendum inseri rum ministrorum Deo psallentium vocibus, ex ipsa eorumdem ossicii natura tenentur. Ideoque fatendum est , & rationi , & justitiae consonas esse Constitutiones Synodales , quae id a Canonicis praestari jubent , eas
que odioso novitatis nomine immerito traduci , cum potius laudandae eLient , utpote prava corruptelarum germina exscindentes , quae nimia se, san Praedecetarum indulgentia in agro Dominico radices egerant . Aue oritates , & canones Conciliorum tam Provincialium , quam Synodalium , quibus hare sententia confirmatur , videri possunt apud Pontas ioverb. Canonicus cas. 5. Genet tum Theol.HMoral. tom. 2. tract. I. cap. 7.
Beneficiis quae s. II. Natalem Alexandrum-Tbeol. Moral. lib. a. cap. 8.de Horis Canonicis tom. a. Quae autem hac de re statuta suerunt a S. Pio V. in sua Constitutione 3 s. Bullari Roman. tom. a. quaeque satis aperte decreta leguntur in ConciliiάTridentini fess. 24. cap. 12. de reform. ea per nos expensa suerunt in nostra Insit. Io7. Latinae editionis, in qua etiam complures adduximus resolutiones sacrae Congregationis praedicti Concilii Tridentini Interpretis, eidem sententiae constanter saventes, quas Lectori bidem videre poterit β. . num. Io. oeseq. Concordant Epistola encyclica, quam ad Episcopos Italiae conscripsimus Pontificatus nostri anno quiato , impressa in Bullario nostro tom. I. num. Io 3. in qua de hoc etiam argumento aliqua innuimus et . ac demum Litterae nostrae in sorina
Brevis die I p. Januarii I748. datae ad Cardinalem Patriarcham Delphi
82쪽
num super concessione nonnullorum privilegiorum favore Capituli & Canonicorum Ecclesiae Cathedralis Veronensis , quae Litterae impressae sunt n supplemento ad calcem volum. 3. eiusdem Bullarii noseri num. q. pag.
a novatoris calumnia, cum Constitutiones edit, quas necessarias agnoscit ad depravatos populi , Clerique mores reformandos , & sanctissimos Ecclesiae canones reparandos , temporum injuria , hominumque malitia labefactatos e facile quippe ab improborum dicteriis se tuebitur decreto Tridentini sess. m. cap. I. de reform. ubi, postquam omnes innovavit Constitutiones, ad vitam, & honestatem Clericorum pertinentes, Episcopos alloquens, ait: Si qua vero ex his in desuetudinem abiisse compererint, ea quamprimum in usum revocari, ab omnibus accurate cinodiri sudeant , non obstantibus consuetudinibus quibuscumque , ne subditorum neglectae emendationis ipse condignas, Deo vindice, poenas persolvont4
suaenam sit novitas in Dioecesim non inducenda : m primo , ne veteris diasciplinae resiluendae sudio contra recentiores leges, aut consuetudines generaliter receptas, decreta fant : ubi de Clericorum habitu , de eorum cohabitatione cum mulieribus consanguineis, aut vinibvs.
emadmodum prudenter se gerit Episcopus in id incumbens , ut pristina disciplina , quam praesocavit abusus , in sua dioecesi reviret cat ' ita imprudenter agit, qui mores in eam inducere tentat aut nunquam receptos, aut ex rationabili causa postea obloletos, praecipue si res
ejusmodi respiciant, in quibus mutatio fieri poisit sine ullo Ecclesiae dispendio, & purioris ethices jactura . Quoniam autem in hac re, quae a
rerum, temporum , & locorum circumstantiis maxime pendet , impossibile est universalem regulam constituere, in omni eventu aeque ab omnibus , atque ubique servandam, regulae loco esse poterunt nonnulla , quae in hoc, & sequenti capite proseremus, exempla. II. Episcopus restituendae Eceses asticae disciplinae studiosus , plurimas sal μberrimas paraverat Constitutiones , in sua Dicece sana Synodo propediem promulgandas . Eas nobis , qui tunc temporis Secretarium agebamus sacrae Congregationis Concilii , pro sua erga nos humanitate , amice dedit examinandas . Earum unam offendimus , in qua prohibebatur Clericis usus fibularum in calceis , adjecta in transgressores haud levi poena: ejusque Constitutionis ratio petebatur ex Cap. Clerici; IS. de vir. honest. Clerior. ubi Innocentius III. inter cetera ornamenta Clericis interdicta, fibulas etiam recenset, inquiens : Fibulas omnino non ferant. At nos amico Episcopo suasimus, ut hanc Constitutionem deleret : ne que
83쪽
que his temporibus aptari diximus laudatam Innocentii III. Decretalem, utpote quae de fibulis loquitur , diversis sane ab illis , quae nunc comis muniter apud honestos viros sunt in usu : fibulas enim ad merum olim pertinuisse luxum , & vestium ornatum, testatur Ulpianus in leg. . Quis mento, as . ff. de auro, argento legatis , inquiens : Fibula ornamenta magis , quam vestis sunt o & prosequuntur Petrus Faber lib. I. semestri eap. I. . & Chis fletius in Anastas Childerici cap. I 6. & quidem mollia
erant ornamenta, mulierum potius, quam virorum propria , quemadmodum in cit. leo notavit Glossa verb. Ornamenta , traditque Plinius lib-33. cap. I. scri hens: Fibulas, m alia muliebris cultus e quamvis revera, ,
eodem Plinio teste, non deessent viri, qui, mulierum more, aureis, gemmatis fibulis suas vestes constringerent I quem etiam morem indicat illud Virgilii AEneid. I. . rea purpuream bubnectit uia issem. Quia porro mulieres, calceorum loco, semper utebantur soleis, quas viri domi tantum se stabant, quod deducitur ex Gellio lib. I 3. cap. 2I. eas pariter pretiosis fibulis revinciebant e quaeque ad soleas colligandas erant necessariae, ad merum luxum , & pompam fuerunt postea etiam in calceamentis adhibitae. Ad hujus vero generis calceamenta , pretiosis fibulis adornata , allust Concilium Carthaginiense IV. anni 398. cum cap. 4 Sisrom. I. Collectionis Harduini col. 982. ait: Clericus nec vestibus, nec caiaceamentis decorem quaerat: eademque respexit Concilium Matisconense anni 38 I. cum can. s. edixit e Nullus Clericus sagum, aut vesimenta , veι calceamenta secularia, nisi quae religionem deceant, inducere praesumate tom.
g. Collectionis , arduini col. ψ32. De praefatis pariter fibulis , vanitati ,& pompae unice inservientibus , loquutum Innocentium III. liquet ex
contextu ' ait quippe : Fibulas omnino non ferant , neque corrigias auri , vel argenti ornatum habentes. Fibulae autem, quae hodie ad calceos colligandos sunt in usu , nisi is sint gemmis distinctae , nullam praeseserunt v nitatem , sed solius commoditatis causa adhibentur etiam ab hominibus infimae plebis, & pauperrimis . Quocirca illas Clericis interdicere , esset . male seriatorum hominum linguas ad dicteria , & scommata incitare , absque ullo Ecclesiasticae disciplinae profectu. III. Similiter alius Episcopus, & pietate & doctrina insignis , nobis
etiam praedictum munus obeuntibus indicavit, inter Synodales , quas edere parabat, Constitutiones unam se condidisse , qua prohibebat Ecclesiasticis secularibus lugubres vestes in consanguineorum, & affinium obitu induere; siquide in animadverterat, tum Cardinales, & Romanae Curiae Praetules in Urbe, tum Episcopos extra Urbem , hac ipsa ratione se gerere: praeterquam quod Regulares nulli bi conspiciuntur quidquam in v stitu immutare, decedentibus licet eorum parentibus, aut fratribus , nedum remotioribus consanguineis . Addebat , id sibi valde consentaneum
videri doctrinae B. Pauli Apostoli , qui in episeola ad Thessalonicenses capia
. ita scribit : Nolumus vos ignorare fratres de dormientibus , ut non co
84쪽
tristemini, sicut di ceteri, qui spem non habent . Ad haec nos quidem reis spondimus, valde optandum esse , ut Clerici hanc legem servarent , ut is
pote quae & Ecclesiasticis regulis , & aliis Synodalibus Constitutionibus
omnino conformis esset. Nam inter Tarraconensis Ecclesiae statuta unum adest anno I 338. editum, quod legitur rom. I. lib. g. in haec verba conisceptum : Ne Clericus in sacris Ordinibus induat se de nigro , seu de vesibus lugubribus , per mortem aliculas, nis fuerit pater, aut mater, frater , aut soror, aut dominus , quas etiam ultra duos menses portare non possit .
In Concilio Toletano, quod stib Pontificatu Sixti IV. celebratum fuit ,ean. 8. ita legitur: interius luctuosas vestes induere Clerici in sacris ordianibus consituti, vel Beneficiati, non audeant. Magis adhuc severa est lexa S. Carolo edita in Concilio Provinciali Mediolanensii V. anni Is 9. pari. 3. 4Actor. Eccles. Mediol. pari. I. pag. 258. qua scilicet cuilibet Clerico, qui amictu Clericali indutus incedit, districte prohibetur , ne in propinquorum, ne parentum quidem obitu, vestes lugubres more laicorum induat, gessetque .... sed pium erga propinquos mortuos charitatis sudium , inciumque praebeferat omns alia ratione, quae cum Clericalis ordinis decore , dignitateque omnino conveniat. Et huic suidem per omnia concordant Constitutiones aliarum Synodorum, videlicet Amerinae anni Isqs. Placentinae
anni I 389. Florentinae ejusdem anni . At nihilominus eidem Episcopo insinuandum duximus, ut, antequam hujusmodi Constitutionem in Synodo publicaret, quae novitatis speciem in illius dioeces procul dubio habitura erat, rem totam mature perpenderet , videretque , an sbi polliceri posset , eamdem re ipsa observatum iri , neque potius occasionem dat ram esse Clericorum recursibus, oblocutionibus, & querelis, non sine periculo, ut laici quoque in partes accederent. Quibus ille in bonam pamtem acceptis, ac secum prudenter expensis, a decreti publicatione abstinendum existimavit. IV. At multo magis cavendum est , ne , obtentu renovandi pristinos Ecclesiae canones , quidquam in Synodo statuatur , quod contrarium sit posterioribus legibus, quibus antiquae disciplinae rigor nonnullis in rebus expresse mitigatus dignoscitur . Exemplum esse potest in cohabitatione Clericorum, & mulierum, de qua nos pluribus disseruimus in nostra In- sit. 83. Ne Ecclesiae ministrorum existimatio, ulla foedi criminis probabili suspicione imminueretur, magna Synodus Nicaena can. 3. juxta Ue sonem Dionysi Exigui tom. I. Collectionis Harduini col. 323. ita sancivit e Interdixit per omnia magna Synodus, non Episcopo, non Presbytero , non Diacono, nec alicui omnino, qua in Clero es, licere subintroductam habere mulierem, nisi forte aut matrem , aut sororem , aut amitam , vel eas
tantum personas, quae suspicionem essugiunt. Qia aenam porro dicerentur mulieres subinrradu Le, litigant Eruditi . Putarunt aliqui cum Turriano lib. 2. de dogmat. ebaracter. Verbi Dei pag. y3. eo nomine denotari uxores ,
quibus Clerici, priusquam Ecclesiae militiae adscriberentur , essent legiti
85쪽
mo connubii foedere copulati : sed istorum opinio explosa fuit a Goth fredo in not. ad Cod. Theodos. lib. I 6. tit. de Episc. leg. 44. ubi ostendit , Graecum vocabulum, a Nicaenis Patribus adhibitum, neqουaquam conjugem , sed foeminam significare omnino extraneam , nulloque parentelae vinculo Clerico devinctam. Alii cum Christiano Lupo in not. ad praefat.
v. tona. I. pag. 2I. ω seq. ea voce designari opinantur Agapetas . Erant autem Agapetae, Deo devotae sceminae, quas Deo pariter sacrati viri , per quamdam spiritualis adoptionis speciem , sibi in matres, sorores, aut filias adsciscebant , & pietatis fovendae studio , aut certe praetextu , secum domi retinebant. Quia vero hujusmodi contubernium , etsi serta Lia plerumque flagitio careret, flagitii tamen periculo, & suspicione nunquam profecto vacabat, semper fuit ab Ecclesia improbatum. In illud acriter invectus est Cyprianus epise. 52. ad Pomponium Episcopum . Ρatres Antiocheni scribentes ad Dionylium Papam, apud Eulebium lib. 7. cap. go. Paulo Samosateno , Synodali sententia e Ρatriarcha tu dejecto , maximo crimini dederunt, quod subintroductas haberet, suisque Clericis peris mitteret mulieres : Quid hic referre attinet ajebant ) Jubintroductas , titia tiocheni vocant, mulieres tam 1 ιuF, quam Presbyterorum eius, ac Dia
conorum λ in quibus non hoc solum, sed etiam alia insanabilia crimina, quoiarum conscius es, oe quorum ipsos reos esse convicit , nihilominus tegit, ac dissimulat, ui illos Mi obnoxios.habeat . Ad eumdem autem scopum proinpulsandi ab Ecclesia Agapetarum pellem , ut eas vocat Hieronymus epise. 12. ad Euseoebium, collineasse Patres Nicamos , cum Clericis vetuere , ne subintroductas haberent mulieres , cum aliis sensit laudatus Lupus ;quamvis revera non statim voti compotes facti fuerint , siquidem eumdem abusum vehementer postea inclamarunt Gregorius Nazianzenus in carmine continente praecepta Virginum , Hieronymus cit. epis. 22. FH. I 2S. ad Ruseleum Monachum, & eps. Ia8. ad Gaudentium , Chrysostomus , teste Palladio in ejus Vita, aliique Patres. V. Uerum , etsi nullus neget , mulieris subintroductae Voce , etiam Magapetas comprehendi, praeter eas tamen quamcumque aliam foeminam e traneam designari , evidenter demonstrarunt Gothos redus est. loci & Feriadinandus Mendoeta de confirmando Concilio Eliberitano lib. 2. Equidem Ηο- norius , & Theodosius junior, Imperatores, legem sancientes canoni Nicaeno accommodatam, non tantum cum sceminis , secum sororum nomine assumptis, sed cum quibuslibet extraneis consortium habere, Clericis interdixere, exceptis matre, filia, & sorore germana, in quibus arctum consanguinitatis vinculum omnem removet saevi criminis suspicionem . Eum, qui probabilem seculo disciplinam agit , decolorari consiortio soror rae v
pellationis non decet. Quicumque igitur, c uscumque gradus Sacerdotio Diaciuntur , vel Clericatus honore censentur, extranearum Mi mulierum interdiacta consortia cognoscant : hac tantum eis facultate concessa , ut matres , φlias , atque germanas, intra domorum suarιιm septa contineant. In his enim
86쪽
hthia saevi criminis exsimari foedus naturale permittit. Di I9. Cod. de noe Clerie. In eumdem sensum Nicaenum canonem exposuere quotis quot illum renovarunt posteriora Concilia. Carthaginiense IV. anni gy8. cap. 45. tom. I. Collectionis Hai duini col. 982. ait e Clericus cum extraneis mulieribus non habitet. Arelatense II. anni q32. can. 3. tom. 2. Colin lectionis Harduini col. 773. Si quis Clericus a gradu Diaconatus in sol tio suo mulιerem , praeter aviam , matrem , filiam , neptem, vel conversam secum uxorem habere praesumpserit, a communisue alienus habeatur . Par quoque m mulierem , s sa separare noluerit , parua percellat . Ilerdense anni 52 . can. I s. tom. 2. ejusdem Collectionis col. IO55. Familiaritatem eae tranearum mulierum licet ex toto sancti Patres antiquis monitionibus praeceis perint Ecclesiasticis evitandam; rd nunc tamen nobIs υisum est, ut qui talis probabitur, s pose primam, oe secundam commonitionem se emendare neglexeνit , donec in vitio perseveraι, oscii sui dignitate privetur. Avernen-1e anni s3 s. can. I 5. tom. cιt. col. II 83. Episcopi, Presbteri, atque Di coni , ita sanctae conscientiae luce reviendeant, ut effugiant probitate actuum maledicorum obloquia .... Fugiatur his extranearum mulierum culpanda libertas : tantum cum avia, matre, sorore , vel nepte , s necessitas tulerit , habitent I de quibus nominibus , ut priorum canonum series continet, nefas es aliud, quam natura consiluit, suspicari . Concilium Romanum, congregatum a Zacharia Papa anno γψ3. can. 2. tom. R. ejusdem Colle. ctionis col. I9 7. Ut Presbieri , vel Diaconi subintroducias mulieres nullo modo secum audeant habitare , nisi forsian matrem suam , aut proximitatem
generis sebi, habentes , quae suspiciones essu ant I in Synodo Nicaena
continetur . Concilium Moguntinum anni 8I3. can. 49. tom. q. ejusdem Collectionis col. Io Io. Omnibus Clericis foeminas secum in domibus suis labere, ultra licentiam canonum , firmiter si contradictum . Remense ejusdem anni 8I3. cano 22. ibid. col. IOZo. O a Sacerdotibus omnis suspicio mulierum fundius eradicetur : cum quibus etiam nulla habitatio eis concessitur , praeter illam , quae in Nicaena 'nodo permittitur , id es matrem, aut sororem , vel eas taurum personas , a quibus omnes suspiciones e viant.
VI. At veniam , quam Nicaeni Patres Clericis dederant, cohabitandi cum matribus , filiis , & germanis sororibus , nonnihil ampliavit Concilium Carthaginiense III. anni 397. illam non solum ad foeminas extenis dens, remotioribus sive consanguinitatis, sive assinitatis gradibus, iisdem conjunctas , sed etiam ad eas, quarum indigerent famulatu: ait quippe
canon. I p. relat. di d. 8. Can. 27. in cum ominbus omn/no Gericis extra. neae foeminae non cobabitent, sed solae matres , aviae , oe matertera , amitae,
sorores, oe sitae fratrum, aur sororum , m quaecumque ex familia , domes
ca necessitate , etiam antequam ordinarentur , jam cum eis habitabant vel sflιi eorum, iam ordinatis parentibus, uxores acceperint ' aut serυis non habentibus in domo quas ducant, aliunde ducere necessitas fuerat. Ex opposito
87쪽
eol. 858. ob turpe , & nefarium , quod perpetrari contigerat , facinus praefatam licentiam revocavit , nec deinceps permittendum statuit , ut Clericus cum ulla prorius muliere , ne matre quidem excepta, cohabita. ret, inquiense Ut, juxta Nicaeni venerandi de ιrionem Concilii, nullus patiatur subint νoductas mulieres secum in domo propria habere, vel private cum eis cohabitantes conversari : , , quamquam de quibusdam inhonesa carenti.
hus suspicione, clementius aliquo modo inibi legatur Indultum, nos tamen omnes smnino nunc necessarium vetare prospeximus ' eo quod experimento didi. eerimus , illarum velamento , alias licentius ad eos aditum veniendi, perdiationis causam habuisse . Forojuliensi consensere Concilium Nannetente in. eerti anni can. g. lom. 6. pari. I. ejusdem Collectionis col. 437. Prohibendum , o modis omnibus interminandum es , ut nullus Sacerdos eas peris Duas seminarum , scut m in canone insertum continetur , de quibus suspis elo esse potest, in domo sua habeat. Sed neque illas, quas canones concedunt quia, instigante diabolo , etiam in illis scelus frequenter perpetratum reperitur , aut etiam in pedisequis illarum ) , scilicet matrem , amitam , sororem: Moguntinam anni 888. cap. IO. rom. 6. pari. I. ejusdem Collectio. nis es. 4o6. Ut Clericis interdicatur mulieres in domo sua habere , omnia modis decernimus . suamυιs enim sacri canones quasdam personas seminarum smul eum Clericis an una domo habitare permittant ' tamen , quod multum
dolendum es , saepe audivimus , per illam concessionem plurima scelera esseeommissa. . . . Et idcirco constituit haec sancta Synodus , ut nullus Presister ullam seminam secum in domo propria permittat , quatenus oceaseo malae suspicionis, vel fasti iniqui penitus auferatur a & Concilium Metense ejusdem
anni 888. cap. s. cit. tom. 6. pari. I. col. 4II. Sacerdotes . . . . nequaquam
in sua domo secum aliquam seminam habeant , nec matrem , nec sorsrem. Verum Innocentius III. scite perpendens , non esse facile praesumendum scelus, a cujus turpitudine natura ipsa quodammodo abhorret, neque rationi consentaneum reputans , legem serri ad praecavendum periculum . quod rarissimum est, Nicaenum canonem restituit, easque taminas Clericorum ardes incolere permisit, quas Nicaeni Patres nulla aspergi obliqua suspicione existimarunt : rescribens enim ad Episcopum Pistoriensem tu Cap. nobis, st. de cohabitat. Cleracon m mulieri ait: Cum Clericis quoque non permittas mulierculas habitare, nis forte de illis personis exi fiant, in quibus naturale foedus nihil permittit saevi eriminis suspicari. VII. Hae posteriori Innocentii III. Decretali nemo dubitaret contrariis Synodorum sanctionibus modo allesatis derogatum fuisse , nisi Con. stitutio Nanne tensas inserta foret compilationi Decretalium Gregorii IX. locumque haheret in Cap. I. de cobabitat. Curici oe mulieri etsi falso ibi adscribatur Concilio Moguntino, in quo etiam legitur, aliis tamen ve bis renovat ad sed , postquam in eodicem Iuris communis relata est, neis dum revixisse , sed vim , ac robur universalis legis videtur insuper ad
pia . Hac ratiocinatione decepta aliquot Episcopi , se Iuri communi in stivi
88쪽
stitisse putarunt, cum Clericis vetuere, ne cum ulla prorsus scemina, licet arctissimo sibi eonsensuinitatis nexu obstricta , cohabitarent . Uerum aliter sensere peritissimi sacrorum Canonum Interpretes , quibus compertum cum sit, jurium contrarietatem esse evitandam, nec facile in eadem Canonum Collectione admittendam , ita res visa est componenda . Decretalis s inquiunt ) Innocentii III. regulam constituit universalem, communiter observandam . Decretum Nannetense ponit regulae limitationem
in specialibus quibusdam eventibus adhibendam . Itaque priori est inhaerendum, cum unius dioecesis Clericis certa norma prascribitur, ad quam omnes se componere debeant : posteriori insistendum , cum de hoc, aut illo agitur , cujus mores sunt depravati , & cum qualibet prorsus muliere consuetudo suspecta . Quamobrem , licet in dioecesi contingat , turpe incaestus flagitium semel , aut iterum ab uno , aut altero Clericorum perpetrari , non idcirco fas erit Episcopo a communi regula recedere , &non sine populi admiratione , ac scandalo , quasi omnes haberentur ejusdem enormis criminis aut rei, aut suspecti , statim edicere , ne ullus in
posterum Clericorum cum nepte , amita , sorore , aut matre cohabitet ἰsed, si quemquam reperiat dubiae famae, cujus cum consanguinea contube
nium , etiam apud probos , & prudentes viros , male oleat I illi, cui,
certe congruit regulae limitatio , separationem injungat , ea tamen adhibita circumspectione , & cautela, quam rerum circumstantiae exposcunt,
me delictum, quod latet, patefiat . Non propterea tamen Constitutionem improbamus, qua Episcopus omnem cum mulieribus cohabitationem Ct ricis interdicat , nisi ipse prius , earumdem qualitatibus examinatis , illam prava suspicione vacare compererit e hoc quippe aliud non esset , quam sibi cicernendum reservare , num haec , vel illa foemina cadat incensuram, an potius in limitationem regulae Nicaenae ab Innocentio III. innovatae . Ita sancitum legimus a S. Carolo Borromaeo in suo Concilio Provinciali Mediolanensi Ι. in cujus pari. 2. mor. Eccles Mediol. parti
I. pag. 19. habetur : suoniam non solum malum cavere , verum etiam sinmnem maii suspicionem fugere oportet , ne in cujusquam ossensionem incurra mus ς in aedibus ad Canonicorum , aliorumve Clericorum domicilium, re in sum aedificatis , aut aliis, in quibus ipse habitant, seminas quascumque, etiam quovis sanguinis , cognationis , aut innitatis vinculo eis coniunctas habitare probibemus , nis Episcopus in alicujus urgenti necesstate aliter faciendum esse duxerit , cuius conscientiam in hoc valde oneramus . Ejusmodi S. Caroli Edictum , plurimum tamen mitigatum , nos servari praecepimus a Parochis nostrae Bononiensis dioecesis , quibus convivere permisimus cum sceminis usque ad tertium conlanguinitatis, & primum, ac interdum etiam secundum amnitatis gradum sibi conjunctis: ceterarum V ro nomina ad nos deferri jussimus , ut , earum conditione inspecta , deliberaremus , an sne ullius offensione possent Parochorum aedes incolere.
Quia porro hoc nostrum Edictum , etsi tanta indulgentia lenitum , plu-
89쪽
ribus nihilominus visum est asperum , & severum illud ab obloquem tum dicteriis vindicavimus in cit. nostra Inse. 83. ubi plurima ad rem
facientia videri p6ssunt accumulata. VIII. Ceterum exceptio ista, quae tum a Canonico, tum a Civili Iure admittitur quoad personas naturali foedere conjunctas intra certos gradus, in quibus, licet diversi sint sexus, inhonestu in aliquid suspicari comis
muniter non licet, tunc locum habet, cum agitur de Clericorum, & mulierum cohabitatione . Quamvis autem , ex quadam falso p sumpta rationis paritate repreheldendas nonnulli judicaverint Synodales quorum. dam Episcoporum Constitutiones , quibus severe vetitum fuit , ne in eo dem lecto simul cubare permittantur fratres & sorores septennio majores, neve ejusdem aetatis filii , , aut filiae , in eodem cubili una cum patre de matre retineantur' nimis tamen patens est hujusmodi censurae injustitia ,& magna , quae intercedit , differentia inter cohabitationem in una domo, & condormitionem in eodem lecto. Porro in Concilio Mediolanenis si IV. quod habetur pari. I. mori Eccles Medisi. ita statutum legitur pag. 316. Parochus, ut diligentissime poterit, Episcopus in primis, rumsuctoritate sua, tum etiam, si opus erit , secularis Magi iratus ope impi rata, id maximopere curet, ut ne cum famina . quocumque vel arctissime pro pinquitatis gradu conjuncita , mas sinul cubet , etiamsi ambo puerili aetate seunt, ra tamen grandiusculi, ut aliqua inde suspicio, periculum , occasiove impuri sagitii committendi exisere possit . Nec vero paupertatis , angustae me habitationis excusationis locus facile relinquatur, quo minus istiusmodi imis puritatum occasio omnis praetidatur ' eum humi potius, atque adeo sub dio jacere satius esset. Item in Synodo Fulginatensi a bon. mem. Episcopo Ba ptistellio celebrata anno I 722. qtis recognita, & approbata fuit in Comgregatione particulari , cujus Secretarii munus nos tunc in minoribus
constituti obivimus, illud idem praescribitur cap. 7. num. 8.& prohibitio
redigitur ad eos, qui septimum aetatis annum compleverint,' deinde vero sequenti capite 9. inter casus Episcopo reservatos recensetur eorum delictum, qui curam gerentes filiorum, aut nepotum diversi sexus , permi tum, eos simul, mares nimirum, & foeminas septennio majores, in e dem lecto cubare is
90쪽
Novitatis notam non eisdit consitutis Synodalis , quae antiquam Dioecesis , o regionis consuetudinem, iussis de causis toleratam, approbatamve, abrogare nititur e jejunio Sabbatbi, more alicubi vigente vescenis di die Sabbathi carnibus , interioribus , extremis animalium pam: Item de ovis , lacticin sis , de carnibus aυium , a bibis-
diebus is unii vetandis, permittendis. ΡEculiarium quoque consuetudinum , quae ab antiquo tempore in dioecesi, & regione receptae , & justis de causis toleratae , aut approbarae dignoscuntur, aequum est , ab Episcopo rationem haberi y ne in Constitutionibus Synodalibus adversus eas imprudenter insurgens , novatori S nomen sibi merito acquirat . Episcopus Malacitanus anno I 582. quaesivit a sacra Congregatione Concili id in ciυitate Malacitana , mum pote portus maritimus abundat piscibus, tolerari possit, diebus Sabbatbicomedantur interiora, extremitates animalium , prout practicatur in aliis
partibus Hispaniarum , propter piscium penuriam oe caritatem . Videbitur fortasse cuipiam , absque ulla haesitatione respondendum statim suisse negative : sed alia fuit sententia sacrae Congregationis Concilii , quae probe considerans, non esse immaturo & praepropero decreto praecidendam consuetudinem , alicubi ex rationabili causa communiter receptam , die I . Novembris ejusdem anni Episcopo rescripsit , ut de moribus vigentibus in regno Granatae, in quo sita est civitas Malacitana , sacram Congregationem dilimnter edoceret : si enim in toto pariter regno usus invaluis set praedictas animalium partes die Sabbathi comedendi , nihil certe ebdem censuisset innovandum I innovationi si quidem tunc obstitisset illa e dem ratio, propter quam diximus a S. Carolo Borromaeo non fuisse o stristos Mediolanenses ad adjiciendum quadrages mali jejunio seriam qua tam Cinerum, tresque insequentes dies. Etenim, ut rem paulo altius repetamus, de praecepto sive jejunandi, sive abstinendi a carnibus die Sa bathi , non una , sed varia fuit , multisque mutationibus obnoxia Eccles re disciplina. Orientales unicum Sabbathum post Parasceven consecrabant jejunio ' ceteris vero per annum recurrentibus , non solum non jejunabant, sed eodem sere solemni ritu , quo diebus Dominicis , sacros cel brabant conventus, & synaxes: quod testantur Athanasius bona. de semem re, Socrates lib. s. cap. 22. & lib. o. cap. 4. Cassianus Insit. lib. 3. ca z. innuitque Augustinus epist. olim II 8. nunc sq. Quin immo erat illispersuasum, nequaquam licere Christianis , etiamsi sponte vellent , Sabbatho jejunare: quam persuasionem inde ortam plerique Eruditi opinantur, quod Marcion haereticus partem haeresecis suae fecisset jejunium Sal b
xhi : is quippe , referente Epiphanio haeres. 14. Sabbatho jejunandum d