장음표시 사용
81쪽
Patrimonium satis amplum habuisse oonstat; quo ilab eodem , in Ponto, sic ostenditur :Non meus amissos animus desiderat apros , Biarnque D ligno e si ieienda solo rNee quos pomiseris positos in eollibus hortos. Speerat Fluminiae Claudia iuneta viae.
Item domum non longe a Capitolio: ait enim in Trist. lib. I, Eleg. HI:
Mane ego suspieiens . et ad liaee Capitolin eerneus , Quae nostro seustra tuticia fuere iuri.
Fratrem praeterea habuit natu maiorem duodecim mensibus, et quod mirum est, eodem, quo iPSe, natum die: uterque enim quarto decimo kalend. Aprilis Minervae quinquatriis natus est; quod sic ipse in Trist. lib. IV, I l. x :Nee stirps prima sis; genito sum fratre ereatus, Qui tribus ante qualet mensibos Orius erat. Lueine ambobus ualidibus ndsisti idem rvtia eelehram est per duci lilia dios. Maee est armiserae de sesiis qui Dipio Minervae . Quae seri pugna prima eruenta AOlet.
Natus cst nutem Hirtio et Pansa coss. qui hello Antoniano apud Mutinam perempti sunt, ut ipso in Trist. IV, El. X:
Editus hie ego su in ; nie non , ut tempora uuiis, Quum eeeidii sato eousus uterque nari.
Quum nutem Romae una cum si atro sub clarissimis et grammaticis et Pheto Pibus plurimum Profecisset, legibus, cogento patro, qui humanitatis studia inutilia esse contendebat, coepit incumbe ire, et Profecit Iegibus, et honoribus lanctus est: sed quum soriam displiceret, qDod esset mutus Onus eius viribus. Γelicta curia et lati clavi secvitute, ad man Sueti Orosinusas rediit; poetasque Omnes illius temporis nutu maiores adsidue coluit, atque a minoribus aeque cul
tus ipse est. Quae omnia in Trist. lib. IV, Eleg. x, elegantissimo sic scribit:
82쪽
Prianniis exeolimur toneri, curaqne Pareulis natis ad iusigues urbis ab artis viros. Frater ad eloquium viridi letidebat ab aevo, Fortia verbosi Datus ad arma sori. Ai mihi iam puero caelestia sacra Plaeebaut, Inque antim surtim Musa trahebat opus.
Mepe pater dixit : Studium quid inutile tetitas pNaeonides nullas ipse reliquit opes. Nolus eram dieiis , totoque Helicolae relieto .
seri here conabae verba soluta modis. Sponte sua carmen numeros vetite hat ad aptos;
Et, quod tentabam diore, versus erat Interea. tacito pa su labent istis anuis . Liberior fratri sumpta . miliique toga est: induiturque humeris eum lato purpura clavo ἔEt studium noliis. quod stili ante, manet.
Iamque deeem vitae frater semitiaverat onum , Quum perit, et coepi parte ea rere mei. Cepimus et tenetne primos netatis licitiores. Deque viris quondam iram tribus ima sui. Curia restabat; elavi mensuram eoaeta est:
Maius erat uostrix vitibus illud Onus. Nec patiens eorpus, nee mens fuit apta labori; Sollieitaeque sugax ambitionis eram iEt petere Aoniae suadebant tuta Sorores Otia . in dieio seni per nmata meo. Temporis illius colui foviqiae potitus rQuotque aderaul vales , rebar adesse Deos. Saepe anas volueres legit milii grandior aevM . Quaeque noeet serpens , quae iuvat herha , Maeer. Saepe suos solitus reeitare Propertius ignes . Iure sodalitii qui milii tune lus erat. Poniteus heroo, Baltus quoque elatus iam his Duleia convictus membra suere mei. Detinuit nostras numero iis Horatius aures . Dum titit Ati,otiici earmina culta irra. Virgili lim uidi tantism : nee auarci Tibullo Tempus amielitae sala dedere meae.
Suecessor fuit hie iihi, Galle; Propertius illi.
Qua itus ab his serie temporis ipse si irvique ego maiores . sie me coluere minores :Nolaque non tarde sueta Titideia mea est.
In secundo do Tristibus se et causidicum suisse scribit, et in privatis causis arbitrum, his vorsibus ;
Nee male commissa est nobis fortuna reorum
usque dicein derica inspicienda viris.
83쪽
Bea qnoque privatas alatui sine crimine itima rinque mea cassa est pars quoque vieta fide.
Benignus etiam adeo fuit, ut nullus unquam opus, quod ipse composuerat, carpserit; quod sic ipse testatur in Trist. lib. IV, Eleg. x :
Nee qui detraeis praesentia. liuor iniquo litim de uostris dente momordit optas.
Fuit et moribus ornatissimus: nam et vinum mirita aqua dilutum hibebat, et a detestando puerorum Concubitu abhorrebat, eratque purus Oinnis sceleris. Sic
enim ipse de Ponto , lib. I, Eleg. x et
Parvus in exiles suetus mihi pervenit artus . Nembraque sutit ora piallidiora nova. Non haee immodien contraxi damna Lyaeo :Seis mihi. quam solae paene bibantur aquae. Noti epulis onerore qucirum si tangar amme, Est tamen in Getiei, eo pia nulla locis. Nee vites adimit Vetieris damnosa voluptas; Non solet in moestos illa vesti ire toros.
Item in secundo de Arte amandi ait:
Odi concubitos, qui nou nitimque resolvunt: Hoe est, cur pueri inrigor amore minus.
In secundo autem de Ponto , Elog. vri , sic scribit:
vita prior vitio earet, et sine labe peracta est et Auxilii misero isti tolit ilia mihi.
Habuit uxores tres, qua Dum duas repudiavit; cuiulerita vero coniunctissime et amantissime vixit: item filiam , et alios liberos; sed cx silia ut avus factus cst. Quare in quarto de Trist. ait, Eleg. X :Paeue mihi puero nee digna, nee titilis uxor Est cluta , quae tempti perbreve nupta fuit. Illi succo it, unamvis sine crimine, coniux Non tamen in D stigii rina sutura toro. vltima. quae mecuin seros Permausit tu unutis, Nu i iuuit coniux exsulis e se viri. Filia me mea bis prima fecistiati inventu, Sed nou ex Duo eoui ige secti avram.
In primo autem libro de Trist. Elog. Iri sic:
84쪽
Saepe eadem mand ta dedi; meqno ipsa Aselli. Respieiens oeulis pignora eara meis;
Utque sit exigutim poenae . quod eoniuge cara, Quod eareo patria , pignoribusque meis.
Quum autem Augustum Caesarem imprudenter, et inscius, ut ipse ait, offendisset, ad Euxinos ab eo TelegatuS est, annos natus I.; quare ait in Trist. lib.
Postque meos ortus Pisaea vincias oliva Abstulerat decies praemia vietor eqnes rQuum maris Euxini positos ad laeva Tomitas Quaerere me laesi priueipia ira iubet.
Describit autem discessum suum ex urbe, et uxoriS, et ceterorum suoruin Iacrymas, duramque et Pericu-
Iosam navigationem suam primo de Trist. Ionga epistola , quae incipit:
Quum subii illius tristissima Boetia imago . Ele.
Praeterea primo de Ρonto in epist. ad Rusinum, eo in loco se exsulare, ubi semper maxima serent frigora , Summaque inopia bonorum omnium, his queritur versibus:
Orbi. In exitemis lueeo desertus arenis . Fert tibi perpetuas obruta terra nivea. Non ager hic pomum . non dulces educat uvas: Non satiees ripa, robora monte virent. Neve fretum laudes terra magis , aequora gempe Ventorum rabie solibus Orha tument. Quoeumque adspicias . eampi eultore earentes, Vastaque , quae nemo vindieet, arva taeent. Hostis adest dextra , laevaque a parte timendus. vieinoque metu terret utrumque latus. Altera Bi,tonias pars est sensura sagittas ἔΑlieta Sarmatica spieula missa mauu.
Sui autem exsilii duas fuisse ait causas, quarum alteram ubique satetur, ulteram seinper supprimit: ait
Perdiderint quum me duo erimitia , carmen , et ereor ἔΛlieritia saeti eulpa silenda mihi est.
85쪽
Persaepe igitur et libros de Arist Amandi composuisses dolet, quod propterea Augusto odio esse coeperit, et aliquid vidisse per errorem, ut ob id in Scythiam relegatus fuerit, offenso Caesare : ait enim in II de Ponto, Eleg. IX :
Neve roges, quae sIt, si ullam quam seripsimus atlem; Ins euas nobis haec vetat e e manus. Emo id praeterea peerarim, quaerere nolit ut pateat sola eulpa sub arte mea;
Naso parum prudens Artem dom se Mit amandi Doetianae pretium triste magister habet ;
et in tertio ad Amorem Eles. III :
Nee satis hoe suerati stolius quoque earmina seei, Artibus ut posAes non rudia esse me I . Pro quihua ex ilium inisero mihi reddita mereea. Id quoque tu extremis, et sine paea loris.
In eodem sic Amorem sibi respondentem inducit in somnis:
Vique hoe , sie titinam defendere cetera posses lSeis aliud , quod te laeserit, esse magis.
Et in quarto ad Carum , Epist. XIII:
Ille quidem dixit; sed me iam . Care . nivali
Sexta relegatum hetima sub axe videt. Carmina nil prostant: nocueriint earmina quo udam , Primaque tam miserae musa suere fugae.
Cur aliquid vidi 8 eur uoxia lumina seei 3 Cur imprudenti eo ita eulpa mihi est 3Inscius Aelaeon vidit sine veste Diatiam: Praeda fuit canthus non minus ille suis;
Carminaque edideram, quum te delieiano tautem Peaeterii isti ea irrequietus eques. Ergo quae iuveni mihi non noritura Putavi, Seripta parum prudens. nune nocti e seni. Sera redundavit veteris vindieta libelli. Distat et a meriti tempore poena sui I
86쪽
Iase;a quod erimen viderunt lumina . plector rveeeatumque cietis a est hul, iis e meum. Non equide vi initim possum defendere eulpam :S.d partem nostii erimitiis error habet.
Vbique igitur exsilii causam tum libros de Arte, tum
curorem suisSe commemorat: quis vero ille error sue Pit, nunquam aperuit, ne magis Augustus sibi irasceretur. Verum quia, ut ipse ait, Nitimur in petitiam EemPer, C imusque negata; quidnam id fuerit, plurimi scire conati sunt, et conatur semper aliquis:
quapropter suspicati sunt quidam turpe aliquod Augusti secretum casu vidisse Ovidium; quod non placet, quia toties obiiciendo scelus, immitiorem reddidisset Caesarem, quem lenire et placare studebat. Alii vero, quod Augusti siliam sub salso Corinnae Domine amaverit; quae, ut Plinius et Tranquillus scribunt, flagravit adulteriorum infamia, et damnata est: qua de re sic Sidonius poeta:
Olum . Naso tener . Tomo itu missum Quotidam Caesareae nimis puellae Falso uoiatiue subditum Corimine.
quod non videtur; quia, si itu esset, graviter et scienteriti Augusti maiestate in deliquissct ovidius, non, ut tibique ipse scribit, per errorem, Et inscienter. Praeterca, quam ficto nomine Corinnam adpellavit. potitum se testatur in Amoribus, libro pulmo, Eleg. v, dicenS:
singula quid reseram' uti non laudubile vidi . Et Duduiti pressi eorpus ad usque meum Cetera quis nescit Z lassi reqtile imus ambo. Proveniant medii sic mibi saepe diea.
Quare, si ea vel filia, vel neptis, vel ancilla Caesaris, vel quaecumque alia suerit sic illi cui a , ut propterea Ovidium relegaverit; non error, sed scelus suisset; non inscius vidisset crimen, sed sciens secisset. Adde,
87쪽
P. OVIDII NASONI squod in eum errorem incidit iam senex, Corinnam vero iuvenis amavit; sic enim de se ipso, quarto de Τrist. Eleg. X:
Carmina quum populo primum iuvenilia seel.
Barha reseeta mihi hisve. semeIve fuit. Noverat ingenium. totam eantata per urbem , Nomiua non vero dicta Corinna mihi.
Nec puto hic eam, quasi gaudens, nominasset, si eius miseriae et exsilii causa suisset. Credendum certe est aliquid ab Ovidio per errorem Visum, Cognitumque, ut propterea ab offenso Augusto sub Artis Amatoriae culpa Tomos relegatus sit. Sed quidnam illud fuerit, quum sciri ipse noluerit, nequidquam quaerimus ;Ρraesertim quum, ne quaeratur, sic ipse iubeat:
Eequid praeterea peeearim . quaerere noli, Ut pateat sola eulpa sub arte mea.
Exsulans autem in locis asperrimis et perin humanis , saepe ut saltem in miliorem locum relegaretur, petiit, quamquam vel veniam impetraturum se ab imperatore sperabat: quapropter, eo mortuo, in IV de Ponto, El. v I, sic dolet:
Coeperat Augustus deeeptae ignoseere culpae; Spem tiostram, terras deseruitque simul. Quale laineti potui , de melite . Brute . recenti Vestra Proeul positus earmen in ora dedi. Quia prosit pietas tilinam mihi, sitque malorum tum modus, et aaeraa mitior ita domus l
et in eodem , Epistol. I x, numen Augusti rogat, ut sibi ignoscatur; praesertim quum de illo novo Deo facto libellum scripserit: ait enim :
T. certe seis haec, superis adscite , videsque, Caesar, ut est oeulis subssita terra tuis. Tu nostras audis inter convexa loeatus sidera, sollieito quas damus ore Preces. Pervenient illve et eurmina sorsitan illa . Quae de te seripsi eaelite iacta novo. Auguror his igitur fleeti tua numina: nec luImmerito uometi mile Pareuiis habes.
88쪽
Scripsit ante exsilium Heroidum epistolus plurimas; de Amoribus ad Corinnam libros V, quos postea diligentius recognitos in tres redegit; quod sic ipso in
Qui modo Nosouis fueramus quinque libelli , Tres stimus : hoe illi praetulit a uetor opus.
De arte Amandi, libros tres; de remedio Amoris , libros duos; Transmutationum libros quindecim : quos,
quia non emendaverat, tum iratus, ut ipse ait, studio, carminibusque suis, quum Tomos relegaretur, sua
manu combuSsit, Cum aliis quibusdam placituris; sed quia exscripti fuerant ante plurimis exemplis, omnino aboleri non potuerunt: propterea sic ipse primo de Trist. Eleg. v I, ait:
Ciata tua est pietas ; sed carmina maior imago Sunt mea , quae mando qualiacumque legas . Carmina mutatas hominum dicentia formas tInstillet domini quod fuga rupit opus. Haee ego diseedens, stetit bene intilia meorum, Ipse mea posui moestus in igne manu. tque eremosse suum fertur sub stipi de natum Thestias, et melior matre suisse soror; Sie ego non meritos, meciam peritura , lihellos Imposui rapidis . viscera nostra, rogis :vel quod eram Musas, ut erimina nostra, Perosus ἐVel quod adhue crescens et rude carmen erat. Quae quoniam non sunt penitus su hiata, sed exstant, Ploribus exemplis seripta suisse reor. Nune preeor, ut vivant; et non ignava Iogento minia deleetent, admoneantque mei.
Non tamen illa legi poterunt patienter ab ullo. Neleiat his summam si quis abesse manum. Ablatum mediis opus est ineudibus illisa; Deluit et seriptis ultima Iima meis. Et veniam pro laude peto laudatus abcinde, Non lastiditus si tibi, lector, ero. Ilos quoque sex versus in prima fronte libelli, Si praeponetidos esse putabis, habe ro Ba parente suo quietiisque volumina tangia , His saltem vestra detur in urbe loeus. Quoque magis faveas, non sunt haee edita ab ipso, Sed quasi de domini stinere rapta sui. .
89쪽
P. OVIDII NASONIS VITA omnia, praeterquam de Nuce et de Medicamine iaciei, quae sertasse puer composuit, ridicula sunt, neci digna, ut divino Nasonis ingenio, non iuvenis modo , virtve, sed ne pueri quidem, attribuantur. Desperans tandem ad urbem reditum impetraro a Caesare, sici ad uxorem, de Trist. lib. III, Eleg. III, scripsit:
Ossa tamen facito parva reserantur in urna rSie ego non etiam mortuus exsul ero. Non vetat hoe quisquam e fratrem Thebatia peremptum sishposuit tumulo rege velante soror. Atque ea eum solita, et amomi pulvere misee. Atque auhnrhano condita erede solor Quosqua legat versus oeulo properante viator. Grandihisa in tumuli marmore eaede notis. Hic Eso ueti iacEo TENERO πm I. IOR ANO N . Iscasio νREII Nas TA NEO. At lihi qui transis. non sit grave, qui quia amasti, Dieere : Nasonis molliter ossa euhent.
Missus autem suit in exsilium anno imperii Augusti secundo et quinquagesimo, vel circiter: quinto autem Tiberii Tomis apud Getas diem obiit; ex quo colligi
tur exsulasse annos octo, et menses aliquot. Sepultum
etiam iuxta oppidum Tomos tradit Eusebius.
90쪽
Anno ante Christum Ixin; urbis Romae eonditae Deexi; Ouidii aetatis r.
Q VIBIO PANSA. A. HIRTIO CONSULIBUS.
I. Publius Ovidius Naso vocabatur ille poetarum ingeniosissimus , cuius vita nobis hic accuratius delineanda Venit. Ea nempe nomina vulgaribus, et quidem omnibus, ni salior, eius operum codicibus circumseruntur, quorum etiam testimonium ipsemet vates, ac antiqui scriptores confirmant, si Araenomen eXcipias, quod alibi non reperitur. Id tamen ex illis erat, quae libentius delicatulae Romanorum aures audiebaut, Horatio teste, lib. H, Sat. V, Vs. 52:
Quinte, puta , aut PTELI gaudent praenomina molles Atirieulae tibi me virtus tua secit amieum.
Nasonem certe se passim ipse poeta nominat. Nec aliter Velleius Paterculus η, eius aequalis; cui numeratur inter ingenia, quae maxime sui aeri eminebant.
a Noe elogio noster exornatur a Seneeia philosopho, quaest. natur. lib. ill