장음표시 사용
361쪽
18 VII. dist. Quaest prima lib. primi.
rura, sed solum ex ordinatione diuina. Dices. Si requireretur charitas inruia, Sc voluntas, ut actus acceptaretur, ergo magi, pia cnaritas e Gset acceptata. Idque tenet, per regulam illam. Propter unumquodq; tale Scc. Dico, Deus non acceptat actum nostrum , eo quodcclamassi magis acceptata, sed quia, sic placuit acceptare actum, sic elicitum d non alio modo, etiam enaritas potest esse quo, sed non quod, quo modo vero valeat posteriori ilice, alibi dictum est. Dices, citaritas mcit opus minus laboriosum ergo videtur minuere meritum . Dico,si
si laboriosum ratione obie. ti, propositio assumpta est vera sed uo sc est, si sit laboriosum ex operantis detectu , quia imputandum it operanti, cur non disponit se ad gratiam, cuius causa opus erit minus
laboriosum Insuperad non est ex natura rei, sed ex ordinatione diuin et Iacalus Scotus lib. l. d. t 7.4 t. adit .m primo exemplo de diuisione alicuius cor
oris mediante cunello attribuit activitatem instrumento Oppositumum dicit lib. q. d. I. Q r.&. d. 6. O. ubi negat omnino activitatem
Lucas. Resi'. Quo modo careat activitate instrumentum dictum est alias , nunc
vero dicitur, quod duplex est ratio agendi in instrumento , partiali , scilicet ut acuties, siue motio seorsum accepta, Sestotalis, sit acuties cum motione illa, de huegrat unam formalem totalem rationem agε di in securi, tunc dum dicit Sco in quod capit suam ratione in sagenda in illa motione est verum completiuo, sed non totaliter, vesmelius,quod non loquatur ad mentem propriam. IIacilas Scotus lib. I. d. 7. Q i. ad Ll. in fine videtur dicere, quod habi ius m Ialis sit repraesentativus obiecti, sicuti, Sc habitas Theologicus'. Oppo
scum huius ait sco. lib. 3. d. int .i bis in illa quaesti habet , quod habitus non est representativus: Etiam id dicit lib. I. d, Ir quaeae m&alibi. cas. Resis. Habitus simpliciter, Se absolute in via Scoti non est repraesentatium sed aliquo modo pro quanto virtualiter partialiter continet actum qui actus vero repraesentat obiectum, seu dicitur aliquo modo repraesenta re,in quantum inclinat ad obiectum, sed siue sic sue sic certum est, quod non simpliciter, sed tanturn quodammodo repraesentat, ut dicit
Scotus d. 7. pr. Vel dic, quod Scotus loquitur communiter d. II. pr. eum non sit locus proprius materiae. I.Iacilua Scotus lib. I. d. 7. Ο ad in dicit Deus de potentia absoluta potest acceptare naturam beatificabilem, Se actum eius eristentem in puri naturalibus, Oppositu videtur dicere Paulus et .ad Tim. α4. Chunum con sumaui, fident seruaui, in reliquo reposita est mihi corona iustiuaea sece quomodo ex Paulo videtur beatitudo dari ex meritis. ἀνωι Resp. Dictum Apostoli intelligitur secundum leges praefixas, eli depozen
tia ordinata. Dices. Aliquis actus malus meretur e ternam paeliam bis
ergo aliquis actu bonus meretur vitam aeternam megatur conseque tia o ratio est, quia actus malus meretur paenam aeternam dupliciter, scilicet malitia sua,&oidinatione diuina actus vero bonus meretur prentium secundo modo tantum, ilicet ex ordinatione divina,& non
ex bonitate sua. Dices etiam ex Paulo ad Heb. est cum pollibile est sine fide placere Deo, ergo Sc sine charitate. Res p. qnaue. Scotus lib. t. d. 7. o. r. ad Nn dicit omnis diligens proximum diligit dile uouem suamurmaucta, si coauelut se siniter illam Ex quo patet
362쪽
XVII dissi Quaest prima, lib. primi r i
quomodo dilectio non possit diligi nisi actu reflexo Oppositum habet Sco. i. Meth. 4 ubi dicit, quod solus intellectus est restex tuus. ω. Resp. in via Scoci nedum intellectus, sed & voluntas est virtus reflexiva, ut patet lib. a. d. s. lib. a. d. 6. Qir. ok alibi. Ad id, quod ait Sc tus in Meth quod intellcctus solus eli rei exivus , dico, quod ibi loqui tur de uitellectu distincto contra sensum, non ut da lunguitur contra voluntatem, ratio propter quam vult Scotus quod intellectus si re sextuus est, quia elt virtus immaterialis, quae ratio sic probat de volu tate, sicut de intellectu, ut patet . easus non eli reflexium, quia est
XVII diu. Quaen quarta ib. primi.
I, Laee,αι COTUS lib. t. d. t . Ota4 ad Rr damnat confugientes ad agens unio uersale dicens, fugam ore urationabilem . Oppositum habet lib. v d. t 8 ubi Vcitur tali rugam productione animae sensitive. ea . Resp. ad agens uniuersale tunc est fugiendum , quando non potest inueni ri causa particularis, ut fecit Scotus lib., discurrendo per omnes causas particulares, at in proposito malum est, cum possit assignari causa particularis,& nota quod lugere ad causam uniuersalem stat dupliciter primo, ad Deum, qui est causa uniuersatis,4 sic quandoque licet, s cundo, ad causam viuuersalem in praedicando, ut pote ad Ideam Platonis, talis suga semper est mala , ratio est , quia actiones suae suppositorum. a. rac/IMI. Scolus lib. t. d. l7. es 4 ad Ss dicit, motus non est in substantia, quia non suscipit magis, nec minus, est autem in accidentibus, fulcipleiti bus magis in minus Oppositum patet de qualitate, ibi cum ad haec sit motus, tamen ut docet Acili in Predicamentis , non sust,
piunt magis. ωminus. eas Resp. Sco.dictum d x7. t. intelligitur de accidentibus intensbilibus , cre inissibilibus, nam in toto illo quaesto semper loquitur de talibus a cidentibus, quae vere suscipiunt magis, hinu, . racobar. Scotub lib. I. d. II. in . negat omnimode corruptionem graduum pre existentium inibinis intensibilibus,&remissibilibus . Oppositum ex Arist. sic apparet 8. Meth. vlt. Ex duobus non fit unum, si unum sit
in Lotentia,e aliud in actu, sed sic non sunt illi gradus praecederues,de
subsequentes, ergo corrumpunturis
rar. Resp. Quod circa hanc materiam determinat Sco tanquam consonur sdictis sanctorum, inrisae est asserendum. Aug. super Ioa sic ait. Me mulasse debemus, quod fides aedificatur, non ut illa,quae non erat, prius esse suscipei et, sedit illa, quae prius erat,cresceret. Tum super Oa. Credebat, inquit, hoc non fide noua, sed fide aucta . uicen. i. sue Philosophiae traci et ait Albedo aucta est stabilis euidentia, ergo manet,&ου Meth. cap. 2. dicit, quod Atili docuit duobus modis aliquid
fieri ex alio uno modo ut est exta actio albi ex nigro, Misto modo illud ex quo fit, non macet; alio modo, sicut rei sectum ex imperfecto, ut e pucio sit via, Lcc modo, id ea quo Li, manet idem secundum Nm a sub
363쪽
L81 VII dist. Quaest prima, lib. primi.
substantiam ni notatis, dicitur ad Arist. quod est verum in compofitione aetherogetica, ed non in compositione homogenea. Dices sis uidit in motu ad ubi ita est iii alijs, sed a motu ad ubi, semper m bile elim alio, S alio ubi, ergo in alia ratione semper manet mobile. alii, Malia forma. Resp. Canon quod non est simile in motu locali, ct alterationis, quia in motu locali totus terminus acquiritu , non sic est in motu alterationis Vel dic, sicut in motu locali, motus est sub alio Malio ubi, ita in motu alterationis, est coimnue sub alio et alio gradu, sed non sub alia, Calia natura specifica, quia talis non intenditur, nec remittitur. Queres, quomodo illae partes raciant unum. Resp.rraac iaciunt unum Vulcace homogenea.
XVII dis Quoi quinta, lib. primi.
, Mnbui. PCOTVS lib. i. d. t . ins tenet, quod intensio seu alteratio nouo est propter inesse mi mae, nec propter maiorem,aut minorem dispositionem subiecti, sed ex latitudine graduum larma intenditur, 4emirtitur. Oppositum videtur habere Auer. 6. principiorum, sorma est simplex, Minuariabili consistem euentia, ergo non intenditur,
Lucas. Rei Pro hac dissicultate enervanda notandum, quod triplex est modus
cicendi cu ca augmentationem, seu alterationem sormarum. Prior est Auer de Auer starum, aueli precipue 8. Meth. ins quod alter rio fit per minima, ita quod agens naturale in uno instanti producit
unum gradum, post quiescit per tempus medium se in alio instanti producit cium gradum, iterum quiescit per tempus, sic vltra procedendo. Et addunt, quod alteratio eli discontinua, su
cessiua Scotu lib. 1. d. a. tis sic arguit contra hunc modum dicet di; quia tunc daretur primum in motu, quod abhorret Arist. 6. Plus 1 i. Vbi probat, quod omne moueri precedit mutatum esse ju intiuitum extinuerio Rursus, omnis motus est continuus, intensio est motus, ergo c. Alter inodus diceat est S.I horn. s. Phisaeem s. Pauli Soc. 8. Meth. inar dicent Tora alteratio non est continua, sed diuiditur in partiale, alterationes, ad inuicem discontinuas, quelibet tamen illarum est concitiua tu se ac si sumatur ignis, uignetur primum instans in quo approximetur alicui combuitabili siue accipiatur, in quo no . approra metu per at fimatiouem, sed sic, quod illo non, immedi ter ost illud sic certum est quia giris incipiet asere per negationem in tignum aliquid caloris, utpote calore in reminum non tamen agit subito , quia illum citius agetet sortior ignis, quam debilior hoc
modo in tempore. Haec igitur generatio nutu caloris est continua , .
quia in unotim Pore, deinde cessat ignis agere M lignum pati, donec iterum secunda ιι tensione ab eodem agente in idem lignum genereturiantumdcm cado. s. Et iterum quiete media interposita acie tertiara partem caloris. quousque tota u. acquisita, quo casu patet partac
364쪽
XVII dist. Qus quinta, lib. primi ess
totam intensonem esse successivam, non tamen unam, P continuam, quatenus quies interponatur Hec est sententiam Tho. Pauli . Scintus in hunc modum ait, Unde est, quod agens idem eodem modo acti-uum,4 per primum gradum iam inductum sortificatum, subiecto existente eodem modo disposito, inrornelius disposito per primum gradum, iam inductum , cum sit agens naturale,unde e t quod debeat expectare; Si resp. debet expectare , quia gradus alle est indiuisibilis, de ideo indivis baliter debet produci. Haec excusatio ei et pro primo modo , qui posuit illos gradus este indivisibiles, 'uod tantum in inita uti producuntur, sed non pro isto modo, qui ponitingulum gradum prinducendi in quadam portione temporis. Vnde nota, quod hec positio esset vera ibi eliset impedimentum ex parte agentis, vel ex parte su
tecti, vel aliunde ab extrinseco sed ex ratione tormali alterationis,nu quam est vera Tertius modus dicendi est Scoti lib. a. d. a. ins se discentis, quod non datur primum in alteratione , quod alteratio est unus motus continuus. Vide Sco. Ad thrmam contri Resp. quaere. a. titabo Scotus lib. 3. d. I .QLF in a. arg. contrastin Tho dicit, quod idem non
potest bis produci. Oppositum habet lib. . d. 43. R. 3 ubi vult, quod idem numero possit redire, reproduci. Ititis, Resp. Sco. dictumst 3. pr. est ad Philosophos. Nam secundum Arist. Sedi communiter Philos idem non potest bis produci. redire nam 1 phil. 6. eadem sanitas numero non potest redire a. de gen penul. vlt. Substantia, quae perijt, non potest redire eadem numero Lib. autem 4 loquitur ad Theologos, cum ibi fiat sermo de Iesurrectione
3. Iacobur Scotus lib. I. d. I7. in . in resp. ad pr. princ dicit. Vnitas ternarij potest 1ieri ualensior. Oppositum habet lib. 2. d. . in 7.4 Arist. S. Meth. Vbi
aiunt nnmerus non suscipit magis cc minu S.
Lutar. Resp. Sco dictum intelligatur de unitate materiali cli non de unitate so mala. Insuper, cum vnatas materialis pollit dupliciter considerari, sci. licet pro materiali, ela proformali, veruin dictum de unitate materiali, ut dicendo tres albedines , in qualibet illarum est considerare albedinem, ipsa albedo potest intendi, hcet non eius unitas. 4. Iacobus Scotus lib. I. d. I 7 vult, quod orma ex se suscipiat magis, hinus. postum videtur habere Arili. . top. Vbi ait quod illud est albius,quod e si nigro impermixstius. Ea quibus verbis videtur, quod latenso formarum sit a suo contrario.
LMaι Resp. in via Scoti praecisa,ac unica causa suscipiendi magis, Je minus est Iraduum latitudo, ut docet Ant. And 8. Meth. Q 6 oc id quia imposibile est aliquami mam participari secundum in agis. minus, nisi
sit aliqualiter illimatata, quia oppositum predicati inscrt OPPO tu in subiecti, si non essettali luo modo illimitara, quomodo parci aretur secundum alium, Malium gradum Et secundum Simpl. super aedicam. cap. de Qual commendat opinionem Alchitae sic dicentis . Drabilite Architas breui sermone causam eius, quod est magis, o mi nus insinuat dicetis, qualitas, quia insultatem quandam participat,ideo secundum rationem eius est, quod luscipiat magis, S manus , 5 non
ex participantibus, sicque dicendum ac tenendum est in praesens Ad illud Arist. in Top. albius est nigro impermiastius, glosant Parisienses - Imremmum aderidissimilius. At pro nac auctoritate exponenda'
365쪽
omnibus, que potant contra adduci, Lie Aa And. o. Methaph.
tat Alma a. r. a. Sinti cx. 6. Methaph. agydius in quia. Dicessi rorma, pina, vibcdo est indivisibilis in gladu pecinco, ut dicis,quo modo pocci partabiliter, diuiti biticeris cena re acquuiis Ad id rosp. dupliciter, quoa uenia formae, iecundum este specia cum acquis xitur in instanti sine aliquo gladu, in teinpore immediate sequenti acquiruntur gradus, secundum quo fit luteuso, remissio Arad non potest stare, non enim rotest produci forma in esse specilico , nisi v habet esse in aliquo singulari cum actiones sint circa singiaaria, L. Memotum, singulare, quod producitur nou potest esse ne tuo modo uis trinseco, gradus pie est modus intrinsecus , seu indutiduum , ergo non poterit sine eo produci, matura cum nou pollit produci, nisi intingulari est necesse,quod emper producatur sub aliquo radu secumdo,dicitur ad mentem Sco in primo instanti producitur torma specimo cum vno gradu, id totum it secundum simplicem mutationem. poli in tempore immediate sequelati producuntur alii gradus,secum
dum L, quos ni verus motus Pin nunc modum arguit Sueu . cum iste
gradus, sequentes snt eiusdem speciei, unde eis, quod unus producatur per mutationem, alij per motum Id non potest prouenire aparte agentis naturalis, nec a parte subiecti, quia subiectum est verius dispositum, primo gradu disposito , quam ante Dico, hoc prouenita forma, quae est indivis bili Llecundum naturam spectricam ideo non potetiuis in instanti produci cum illa torma non pollit eueranti
uno gradu ad minus, est necesse, quod ille primus gradus producatur ad productionem illius formae Dices Gradus ille est indivisibilis in
infinitum, quomodo ergo potestiudiuit biliter acquiri Resp. id non est meonueniens licut etiam de continuo extento, quod est in inlini tum diuisibile, destamen potest diuisibiliter acquiri. Verum dubium oceurrit. Sicharitas possit diminuta Greg. lib. r. Δ47. ait. h. ritas potest multipliciter considerari primo, secundum ieci secundo. in ordine ad subiectum; tertio in ordine ad ethcientem, quarto In aordine ad causam meritoriam , sic resoluitur dubium per quatuor pioposciones . Prima, Charitas secundum se , cum sit graduata , .uit inuauibilis , Secunda, Charitas considerata in subie est dinu nuibius . Tertia , Charitas per nullum agens creatum potest diminui. quia sua productio , Eanuthalatio non sublunt causaritati agentis naturalis, sed eius remissio est quaedam amuhilatio . Hiar in . Charistas non potest minui perseccarum demeratorie,quia non potes minui per peccatum mortali , quia illud tota uer demeruolae corrumpit, cum sis brancompossibile, nec etiam diminuitur Per peccatum e nivira , quia promtuor malo , non Oluc Deus maius bonum
366쪽
XVII dist. Quaest quinta, lib. primi a De
sed charitas est maius bonum , quam peccatum veniale it malum, um , qui , cum malia sint innumerabilia , possent de struere totam charitatem , . Vnde nota, de possibili per potentiam diuinam potest charitas minui, nunquam tamen de tacto minuitur , sed bene augetur Et adhuc nota , licet peccatum veniale non diminuat charitatem , remita tamen feruorem eius , quia actus oppositi impediunt conatum intentis, ut non ita perseca exeat a . suam ia bonam OpeIa-
367쪽
r. Dc. t. --- , 'o TVs lib. t. d. 9. r. ad E. eoncedit in Deo multiplicata qualitates, remittetigio se ad a. d. lib. r.
Oppositum videtur Due deduci ab Aui Nati Q
a. c. a. ubi dicit, in pluribus amicis ei una micitia . ergo similiter in aluus pei Ioui aequalibus et una aequalitaS.
3 princip. tenet aequalitatem numerari , sicque dedueitur. Primo , quia relauones numerantur, ad relationem , ted non a
fundamentorum , non obstante identitate rationis ibi malis fundandi illas relationes secundo Aluc. . Meth. cap. de relatione dicit. Indum hus patribus sunt duripaternitates Tertio,Scotus lib. . d. 8. tenet quod in pati e habente plures filios , tot filia paternitates, quot fili4. Et D Quot vult, quod unum attributum non est tormaliter reliquum,& tanitas unius non ellubrmaliter infinita saltemus,Mso aliter sunt tot inlinitates, quot attributa, de tot magnitudines, quot perrectiones fimpliciter, de consequenter tot qualitates, de stias, persectiones in Deo esse numero infinitas, ut dicit Sco lib. 4 d. I 3. Q. r. His notatis, licitur ad Auic quod intellexit, quod est una amicitia specie, sed non nu mero . Dices, fi litudo hominis albi ad hominem album in eadem fimilitudo in specie, quia causa huius si institudinis, scilicet albedinis et eadem specie in uno quoque ergo similite trium personarum est eadem aequalitas in numero, cum fit una aequalitas in utroque Dico, licet non multiplicetur quantitas, tamen multiplicantur undamenta aequalitatum, de hoc sufficit. Quaeres, quomodo inter personas diuinas est aequalitas, cum in patre dc filio sint duae relationes originis Resp. Franc. d. x o. int. lib. r. in fine, quod non est inconueniens,quia nulla illatum relationum dicit aliquat perlectionem . Haec responsio habetur etiam a Scoto in s. Quot Caueant ergo qui dicunt relationea originis dicere perfectionem Aureolas ait, quamlibet relationem diacere persectionem infinitam, desquod ex hoc non impeditur aequilitas persectiouis perlonarum; tum , quia earum aequalitas perfectionis non attenditur, nisi secundum persectionem fimpliciter relationes autem illae non sunt periect iones fimpliciter. Tum, quia dato, quod relati nes illae sint alterius rationis, una tamen non esi persectior alia. Atia hunc modum sic arguitur. Dato quod fini aequales in persectionibus fimpliciter, tamen absolutε,4 fimpliciter non sunt aequales, quod est contra symb. Athan. ubi dicitur. Nihil maius, aut minus est. Occam lib. r. d. 9. Q. i. ait, quod relationes dicunt aliquam persectionem .d quod persectio, quae est in una est in alia per aequivaleuciam. Contra hunc modum sic Ia patre. tuo ruat due relationea, in Spis
368쪽
XIX. dist. Quςst prima ib. primi. 28
xku Sancto tantum una. Resp. quod paternitas, spiratio activa non sunt plures relationes, s non sint idem rmaliter. Haec sententia non
pote u stare. Tun una ratio constititat, alteia non . Tum, non potest
elle identificatio in diuinis, iasi ad minus alterum illorum sit insilitum. sed neutrum istorum est formaliter liuinitum ergo Sc. Dubitabis. An personeant aequales an omnipotentia Athan in symb rei p. quod sici Omnip. Pat ornnip. res omnip. Spir. S. Dices Pater generat filium. filius non potest generare,ergo videtur,quod non sint aequales. Resp. quaere, nota, quod pensonae sunt equales relatione mutua ,sed nouellective.
XIX. dict. Quae I. secunda, lib. I rimi.
g. Dcam C COTVS lib. t. d. Q. x dicit, quod una persona est in alia pero cireumiceinone. Oppositu sic deducitur. Si quelibet persona est in alia videtur elle opinio Anaxagore, consequenterque est ibi confusio. Luevi. Resp. Pro nac dissicultate sedanda, cias, quoci cucum incessio est alicuius subsistentis in subsiliente realiter distinctio mutuae praesentialitatis imexistentia in eadem natura numero , ubi ad circum incessionem quatuor requiruntur. Primum, quod illa, quae sic sunt circum incellitie. fini in eadem is natura numero. Vnd. si duo corpora essent in eoinde loco, non essent circumincessive, ut , non habent eamdem naturam numero . Secundum , Requiritur, quod illa sint subs-
stentia, idest incommunicabiliter existentia, ideo, licet attributa sint ruti me praesentia Elmentiae diuinae, non sunt circum incessive, quia sunt communicabilia Tertium. Requiratur, quod sint realiter distineta; idcirco essentialia,quia sunt idem realiter,non sunt sic circumiiacessive; huic si pater, tilius non distinguerentur realiter, unus non esset in alio hoc modo essenda . Quartum, Requiratur, quod inexistant mutua existentia intimae praesentialitatis, ideo licet pater, uilius sint inti. md praesentes ubique, quia tamen omnia alia non existunt aeque patri.&ilio nec sunt in eadem natura, pater, dilius non sunt circummee siue in alijs rebus. Et nota, quoclinexistentia capitur substantialiter. His dictis, ad difficultatem responsionem quaere.
. Deosas Scotus lib. I. d. s. Quaest 2 ad B dicit Subsistete autem , idest incommunicabiliter per se esse conuenit personae primo Oppositum sic potet . Relatio est, qua persona subsistit, ergo ipsa persona subsissit. In M. Resp. Relatio, vi patet d. . lib. r. non subsistit proprie. Hinc Scotus dicit, quod conuenit subsistere personae, .relatio est ratio subsistendi.
Expendo. Circumincellio est relatio communis, posterior similitudine, aequalitate,&identitate, quia illaetandamur in extremis , ut sunt unum, sed circumincessio fundatur in extremis, ut sunt dili lucta, in
369쪽
Ura tellectu, id etiam habet d. a. p. p. 2. Q q. 6 d. 7. Maldibi. Cr positum sic paret Chimera est eus, dicit ni duin composcionis tactae ab litellec. tu, inanen bi non
Re est possibilitas aliqua. . ADAtra Resp. Ditfinitio potentiae Iogice data a Scolore sta
est;sed ut magis intelligatur,thaec sunt notaud Primum. nulls ens, siue cieatu, siue incieatu incomplexesuptu est possibile polli-hilitate logica idque sic patet. Nain talem iubile est modus compos otiis facta ab intellectu, sed in complexa non sunt talis compositio Secundum . Nullum eos prolubitum sue ciuium est possibilero sibilitate log:ca, per id patet ad conta adHItionem. Teatium, tam tum piopositionesto, sibiles lunt possibilitate logica . Quarium, si niti, lusui tellectu Sellet, nihil et leti O, sibile tali possibilitate . Quintum, Tali potentia non est sin cathegorema, patet , quia est modus comm-stionis.Sextum, possibilitas logica est propositio possibilis. Sertimum omnis piopositio necessaria est possbilis tali fossibilitate. Octauum, omnis propositio contingens omnis talia po1 sibilis est tali possibilitate posisibilis , de sola propositio impossibilis caret tali possbilitate. Et
scias,quod ex p. 3. 4. dictis patet dicterentia inter potentiam logicam obiectiva, de qua disterentia alibi diximus Et nota amplius id quod habet cotus lib. a. d. I. in a. quod in primo signo est potentia logica, an secundo te costia ita, cita tertio potentia obiectiva . Et si dicas. Sc d. . pr. dicit, quod potenti logica est in Deo, sed non potentia Obiectiva. Dico , quod potentia obiectiva non est in Deo intrinsece,sed bene exti insece leu non eum Deo obiective, idest quod Deus sit obiectu talis potentiae, sed bene potestative. - - - Scotus lib. i. d. io Q v. ad F. alibi lib. i. dicit, quod idem absolutum est in patre, silio super quod uti latii potentia aequalis secundum extensionem . Oppositum sic patet. Illiu non habet potentiam super generationem , quomodo est igitur eadem memoria saecundat Zνωέ. Res p. Ad hanc diti cultatem, ita rei p. a mestis . Primo ab Hen quia habet terminum adaequatum. Secundo, filius non generat, non qui snon potuit, sed quia non oportuit, adducunt auca Aug. conua M. ximum. At hoc nequit stare, quia a posse ad elle valet consequenti indu in is Vt habetur . phis 32. Tertio, dicitur ahoma , quod est propter desectum materiae. At hunc modum ugnat Scotus in MQuol. Quarto ab Henr signatur haec rati , quod virtus est exhaust At impugnatur et Q Quol. Quinto , a Pranc Lb. i. d. 7 d citur, quod
370쪽
X X. dist. Quaest prima, lib. primi
semper stat. Hic modus est BoAauenture, impugnatur 2 in Quol. Sexto, ma tunc filius esset sub relatione opposita, tunc esset pater,
titilius Septimum,dicitur a Scoto d. 7 lib. I. Report. quod memOxia faecunda,lilius, generare, sunt de se haec, ita tu , quaerenti, quare filius non plurificatur,respondetur, quia est de se hic. de quoqunq; alio similiter. Et a Q. Quot ait Scotus,quod laoc repugnat ration to malopsius filii, de querent , quare sibi repugnat; quia est taleens, dcxo. d. I. ait Scotus. Dico,& si idem absolutum, quod et potentia scim patre, dili , non tamen sub rati e ne potentiae; quantum ad actum notionalem est in utroque, quia non est sub ratione prioris ad illum actum. potentia, siue principium dicit ordinem priorita-
COTVS lib. I. d. M. Q. V. tenet, quod haec propo sitio, latus pater est Deus, ullo pacto si vera ros tum sc videtur: llaec est vera, solus pater generat, pater est Deus, ergo solus pater est Deus. Rei p. pro ista diis euuale scias, primo, particula exclusiua, solus, de aliae sinues,ut habet Scotus d.2r. p. inu possunt catllegorematice, sincita tegorematice capi, in Praedicam Substantiae , e lib. . . P. fiue capiatur primo , siue iecundo modo, propositio non est vera propter aliam exclusuam , qtie aliter ea cluditiosi ararie subiecti, aliter amati pia dicati . qui addita sub eclo praecise includit respectu praedicata omne illud , de quo vere non dicitur subiectum laec per se, nec per accidens, Et scio ex Scoto lib. . d. 6. Q. a. quod logica communiter non est tiada de exclusua rosia, amite praedicati, ex parte piaedicati excludit respectu subiecti quicquid non mi maliter, vel estentialiter dicitui de piae Icato, maximEeiulde iii generis. Et quando ponitura parte subiecti, non est pars subiecti, ed eius determinatio, at posita a parte praedicati est eius pars,t nullo modo determinat subiectum. Et potest dies io exclusiua capi subitantiue, adiective,in adverbia ner Tertio modo et tantum pu-N XX. Di-