장음표시 사용
111쪽
individuum esset individuum ut supponitur,&jὸ esset Iad;
uiduum, quia esset species secundum eandem rationem, qua individuum est Esset individuum ut supponitur, quia Henricus approbans definitione Porphyrij de indiuiduo ait quot a.
q. 8. Secundum quod iacit Porpb riui indiuidua dicunιu quem admodum ex proprieιatibus constar numquodque eorum, quoiarum oliectio nunquam in alio τις , oc ιιι euim proprirtales numquam in alio erunt particularium , Oc. Et tale esset illud individuum. Non cili vero individuum , quia esset species, quae secundum Porpbyrium, menta cum art-s3. q. . Specios qua praedicatur de pluribus disserentibus numero, cte.
Notatur primo. Aliud csse aciu praedicari demuitis, aliud
esse de multis praedicabila Priinum enim supponit naturam esse in multis eo modo,quo actio praedicatur de multis. At pos' sede multis prς dicati secundum quod abstrahit ab acti, o test dupliciter contingere secundum Henricum art. q3.q. a. ad primum subscribentem Avicenna in I. Motha Aut uis actu praedicat de multis foc iste modus concidit cum actualibDui homo, aut quia ea posei bile praedicari de pluribus, et nullum habea in effectu, I cuid serus eptagona, aut o unum habenis essectu antia, cui si, Erc. ndepol sibili a praedicationis noest eantu aliquoru omitino non existentium, sed solum possibi liu, alior si quorum unum solum existit, caetera vero in potentis quς potest intellectus colligere ex illo unico existente non solum per non repagoantiam, sed quia re vera possent poni in cffectu a Deo Notatur secundo Multiplicationem indiuiduorum subeadem specie in rc bus corruptibilibus esse ratione perpetuandae speciei, quod enim non perpetuatur in uno, debet in pluribus
successive reperiri, ut perpetuetur secundum quem sensum dicebat Henricus art. 3. q. . Non sui natura contenta in esse υηius, cte in rebus autem incorruptibilibus, ut in calo, nor
112쪽
phisentiebs quMLa. q. 8. Informis em imuerialiburrim i s/ntibus ius totam motreiamsuam possibiurias mIormam, infrmis immaterialibω patet, quod Pbuosopbus plura iu- diuidua non posuitsub eadem forma in essentia, M. Vt vero probet Henricus possibilitatam secundum agens supematura te talis multiplicationis , subiungit, euim aliqua sarmα
materialis, ut huius caii continea totam materiam iam emia
inem,qua posibiti est ad suam formam possibilisas natura Non tamen confine simpliciter omnem materiam possibium M. Nam posset enim Deus illi con item creare, Oci
comis L. Species conseruatur optime in unico
Explicatur Species logica quatenus praedicabilis de pluribus , posita unius indiuidui perpetui existentia, optime potest
in ipso conseruari. Est Henrici quodl. VI.q. 2. Vbi habet,quod licet Deus posisit sacere plures Angelos eiusdem speciei , illos tamen secun dum ordinem conuenientiorem non facit. Si vero intelligatur, quod Deus poten illos Iacere, quod tamen deceret eum facere, secundum aliquem ordinem sillos facit;sed quod non faci hocen,quia secundum alium ordinem conuenientiore non decet eum illo facere, nee decuit eum illos fecisse bene debet concessi, erc. Et Paulo post approbat multiplicationem indiuiduorum esse ob imperfectionem speciei, quantum est ex parte speciei , licet multiplicatio per creationem non repugnaret persectioni speci 4,& quodl ra. q. x. Forma solis es in potentia ad alitim solem , es non enni unica, c. Probatur ad praedicabilitatem speciei susscit unicum indiuiduum actu, plura in potentia . ergo in unico indiuiduo
113쪽
saluariisellam medicabilitas Am edeo prctatur, nam viso unico indiuiduo potest intellectus assurgere ad alia, quae sunt in potentia, dy sic praedicare speciem de illo indiuiduo.
Ad primam obiectionem quod Posito unico indiuiduo - ιυνadnes abstracta is pluribus. Dicendum posse ab unico indiuiduo per intialectum abstrahi naturalem quidditaten comparan illam plucibus indiuiduis inpotentia, quatenus sellinet illa natura saltem per diuinam omnipotentiai potest miltiplicari in pluribus Illa tamen comparatio non est necesse, quod sit secunda operatio intellectus, sed potest in simplisci apprehensitone esse, quatenus quidditas retata est cognoscibilis,' habet rationem uniuersalis unico intuitu ab indiuidu exissente, is ab alijs in potentia abstrahi bilis sicut ex Henrico dicebamus in primo notabilia Adsormam itaque ar-
Ad secundam quod Species dici ordinem naturalim ad
plura ι diuidua. Dicendum ex Henrico loc0 citato in calce
zcedentis, potius dici indiuidua habere aptitudinem nam-ralem ad speciem species enim est de ipsorum essentia, is
vero specie, dic utut accidere, sed esto habeant naturalem ordinem ad speciem, species e contra ad ipsa.Dicendu non dicere speciem habitudinem naturale ad plura secundum actum, sed solum secundum aptitudinem sivi potestiam, quatenus scilicet multiplicabilia sunt secundum aliqua potentiam .
Instabit fortasse quis Nam illa potentia ua aliqui te cit
absoli tam Dei potentiam,non est naturalis,sed Obedientiam. N t tali autem aptitudo debet esse penes potentiam natu'salem Dicendum etiam potentiam esse naturalem ad ea, que non nisi supernatur iter haberi possui ι, ixa Henri Ius a t.. q.s. sicut pri*a. Materia esset poseηιia ad Iosema vi qua am posse recipere opere natura, ct alia non pose tua naturalite appeteret, c. Sed haec sunt alterin specu ,-
114쪽
tionΗ. Ad Armam itaque argumenti negatur eonsequentia Ad tertia quod. Illud individuum e et o non e et aismice 'du esse tale in actu, sed non taIe inpotentia, quatenus scilicet eius quidditas,& natura concipitur, ut multiplicabilis.Vnd Henricus quodl.a.q. 8 ait. Tale no modo est species, ct alio mode noncis species eo quod uno modo Hi niuersale , O alio modo noe en niuersale in obiectum recto assipem intellectus non es nisi uniuersate seςundum quod uniuersale, Paula post Intellectui autem reflexo conuenit intelligere essentia indiuiduationem,cte. De quibus tamen nihil ad praesens Ad sormam itaq argumenti distinguitur sequela antecedentis,&c.
rum Definitio Indiuidui su bona.
x parte negativa Arguitur primo Nam de singularibus is indiuiduis non potest dari scientia, torphyrius ipse hoc cap. ait, quod videbat Plato quiescere descendentes de genere ad indiuidua, quia de indiuiduis non est scientia ergo neque potest dati definirio Pro. batur consequentia. Nam definitio, est manifestativa quaeditatis, quatenus est obiectum scientiat. Secundo. Si individuum de uno solo pr dicaretur, vel praedicaretur primo intentionaliter, vel secundo intentionaliteris Neutrum potest dici: ergo nullo modo praedicatur Maior esta tum cienti diuisione Minor uero prinitur, nam non primo intentionaliter, quia te nihil dicitur pretdicari. Neque secum do intentionaliter, quia hoc est proprium tituersali Ahia-
115쪽
Tettio.Indiuiduum vagum est verum indiui suum, tamen non praedieatur de uno solo,quemadmodum, Aliquis homo potest dici de Petro, di Paulo: ergo non est bona illa desini tio Notatur primo Nomine indiuidui intelIigi naturam aliquam,quae est haec numero rum apta nata ad essendum inpi ribus. Vnde bene dicebat Hemicus arto 3. q. a. Indiuidui si gnificationo intes itu ineum tua esse alio in se indisi rium, O momm nicistis, seu iudiui iis per sentiam , O divisim a quolibet alio δε natura,vissimδεμ num, quos uenna tam esse hoe, O aliud,sed ita Me,quod non aliud , nec ια-sse aiiud, ος. Notatus secundo. Haec octo nomina, indiuidunm, a.hoc
aliquid ,s. singulare, rem naturae, .subsistentiam, .substan, tiam, T. iuppc situm, S personam significare, repraesentar idem circa naturam ct essentiam naturalis rei, quae singula Ia te explicat Henricus art.13. I. sed ex multis aliqua breuiter adducam, ut terminorum cognitio habeatur Iulficienter;Di- singuum ur ergo secuinium rationem.
I. Indiu uiuum est aliquid sub uniuersali indiuiduatum, dicit negationem partis in ordine ad ipsum diuisum siue a uersale is a. Hoc aliquid exprimit negationem partis in compa ratione ad partem condivisam 3. Singulare est tam in accidentibus,quam in substantiv,α est unum aliquid solitarium. Res natinae victria singuIati,quatenus singuIare conuenit tam essentis,quam supposito, sed res naturae conuenit soli supposito. I. Substantia conuenit etiam uniuersalibus secundum
. . Substantia vero indiuiduis tantum ' Suppositum apud nos conuenit tam uniuersali , quun
116쪽
singillari In praedicamento substantiae. Persona re idem signifieat, quod hypostasis,aut substan cla apud Grseos,sed nos utimur nomine personae luminis turis vitella alibus, siue rationalibus.
Explieatur Indiuiduum, quatenus est quid acceptum inta stricta significatione,optim dicitur esse, quoddicitur de uno iso, quod habet proprietates unis i conuenientes,
duorum, quoνum collectio numquam in alio eadem eνit. Probatur ex regulis bonarum definitionum,quatenus scilicet per has bene expIicatur natura indiuidui contradistinctEd reliquis omnibus,ut patet. Ad primam obiectionem quod De singularibus non babetur otia, nee desinitio . Dicendum singularia non posse definiti quatenus consideratur hoe , vel illud singulare in actu exercito secus si natura singularimn consideretur in actu signato, quatenus scilicet habent incommunicabilitatem naturae communem: de ratione enim singularis est, quod alteri nequeat
communiem v disienatum singularitatis accipit quodam brationem specie denominatius si non essentialis , quod ad deis finitionem sitis est. Unde egregiEvtisset Henricus arti 13.7. Est mminem minui amo persona sicui ρι--- ιοδε---δε Miso adimem in o ad Dum omiuirium. Paulo post subiungit. Eiμmmmiae perso a potest addi, indiuidui γ' parte signiscari bi potes sumi tommune secundum quod dii ingurturi contenta , nis ratio intentionis , qua iussa eommunirate δι rei habet extra, sed solum con
117쪽
reali , sed intentionalis tantum, licet eo sideretur eis rem' habeat rationem aeridentis non existentis 3 re, sed suam in conceptu intellectus, cte. An raram itaque argumenta disti guttur antecedens Ad secundam quod Praedicanta veInιmo,ve Iecundo να- lentionaliter. Respondeo,quod secundo intentionaliter intentione sola sine communitate rei, ut dictum est, quando definitur. Quando vero actu dicitur de aliquo Indiuiduo,quod stilucet Petrus sit hie Homo; tunc est propositio identica, & est per solam rationem ratiocinantem, &c. Ad lalmam itaque argu menti distinguitur Maior' bAd tertiam de indiuiduo vago;qMdia verum naιainuum, O dicitur de pluribus, cte. Dicendum individuum vagum non contineri sub hae definitione in qua solum continetur indiuiduum determinatum individuum autem vagum potest considerari, vel ratione ipsius naturae praedicabiIis , veIratione termini ipsum reddentis vagum. Primo inodo reducitur ad suam speciem secundo est individuum determinatum secundum rationem suae aptitudinis, significa . tionis, nam certum est , quod aliquis homo , quatenus aliquis est; unus est. Ad sormam itaque argumenti distinguitur antecedens.
118쪽
rebantur duo, scilicet eius Definitio, Ἀ- steptio magis, S minus, Erat Vero.
R parte negativa Argustur primo Nan bona definitio debet competereomni defin tio, sed diGrentia ultima est a ditareotia,i&tamen haec definitio illi non conirenit ergo mala definitio maiorint et ex regulis bonae definitionis. Minor vero probatiar quoad pK-mam patrema simili de specieatonia, quae estis , proprias cies ergo asinin etiam mularentia dice Mihi est. sqd. vermini non eonum mpater exl pluribus disserentibus specie Debuerat enim diei de plurilriis differentibus humero, de
quibus est speetes,4 disserentia ultima. Secundo. Dint rentia vel prςdicatur de pluribus, ut est con 'stitutiva speciei, vel ut est ipsa in se formaliter uniuersalis. Non hoe secundum,quia ut uniuersalia est,non dissert a primo, vel secundo praedicabili quandoquidem connotat materiam suam,quivere est natura aliqua quidditauua.Neque primussi, quia ut constitutilia speeiei non vi tertium praedicabile. i.
119쪽
de specie quam constituit , sed potius de inelaidulsameiel
constitutae. Vnde in eius definitione non dicitur praedicabilis de specie sed de specie differentibus. Arguitur tertio De differentia nequit prςdicari genus ergo differentia nequit praedicari de alijs sub genere constitutis.
Probatur coniequentia, nam series prςdicabilium hare est,ut, quae sub genere sunt, habeant, quod genus de ipsis praedicetur, Nihil cnim reperitur, quod in genere non sit, di patet de specie,de qua genus praedicatur cum ipsa praedicetur de indiuiduis Antecedens vero probatur, quia ex Aristotele in is Topicis, si genus praedicatur de differentia, Vnus homo esset plura animalia ergo nequit de ipsa praedicari. Quarto. Rationale si praedicetur de hoc, vel illo rationali; illa est praedicatio secundi praedicabilis ergo differentia nullo modo est praedicabilis Consequentia tenet, nam rational dicitur disterentia proprijssima specie humanarisi ergo ipsum
non praedicatur, ut differentia; multo minus aliae differentiae praedicabuntur. Antecedens vero probatur. Nam haec propositio Pettus est rationale, est idem omnino, ac dicere Petrus
est homo bipatet, sed haec est secundi praedicabilis, ergo etiam illa . . . Quinto Bona definitio non debet conuare ex repugnantibus, sed hete constat ex huiusmodi ergo non est bona. Maior patet,nam quae repugnant n6 possunt in eadem quid ditate reperiri ergo neque poni indefinitione illius minor vero, probatur nam ly Quid significat substantia,&quale accidens: ergo repugnant, cum eadem praedicatio secundum unam, de
eandem rationem esse nequeat accidentalis,&essentialis. Notatur primo differentiam praehcise consideratam habere tanquam differentias sibi superuenientes, rationes su-.peradditas differentiam sub alternam, vltimam. Vnde qua
tum est ex parte definitionis ipsius differentiis alis est si dicatur, quod praedicatur de pluribus in quale quid. Quod vero
120쪽
yorphyrius apposuerit ly differentibus specie . esiit, quia sertasse illis temporibus vltim differemiae erant igno. . Habet vero differentia de sua rntrinseca ratione, quod sit diuisiva Genetis,&constitutura Dciei. Vnde dicit Henricus art.a8,Φ3. Vsse rotis επι et νη- esdiui a generis, O consitutiva specieiadinia generi. Vnde consideratur per minuin istinae peciem determ uis,in constituet
Notatur secundo Differentiam ut tertium praedicabile esse sermaliter uniuersalem in ordine ad indiuidua ipsius speciei, si sit differentia, stima, in ordine vero ad plures species, si sit differentia sub alterna, quod manifestum est, Nam differentia ultima non potest esse uniuersalis in ordine ad suavita speciem, eum iliat lusis sit; niuersale autem debet esse imordine ad inferiora. Neque dinrentia subuteritis otest esse . ---ου ratione alterius,quod non sit illi inferius , ct eo
sequenter ipse 'ecies debent essein quibus ditarentia dic Hrmediae isti semistamen est semper de differeno absice comideram. Namsi morietur Metaphcie pro inudante inimum esse militei illaesio ,
in quosensu loquebatur Henrieusin. .R.j.ud primum A. Lice res teneris tota eum sua ratione descendat inspeciem se ροι ur tamen specie rationem disser ilia prinop diu , em
E.pseatur. Differentia vi tertium pr.edlaabile quatenu subalterna consideratur, habet sibi conuenient- definitionε