장음표시 사용
131쪽
ealore ignis, vel calore solis virtuali. Maior vero est Hentsci quodl. 8. q. 3 . A quo principaliur rigida es. Quod identa potest dici de igne respictu caloris,de terra respei iusiccitatis, de aere rapectu humiditatis, c. Tertio. Inter substantiam δε accidens nullum debet dari medium, sed proprium est medium intersubstantiam, d accidens: ergo non deber dari Minor pres=atur, nam non potest dici accidens, quia est narescabile ab illo distinctum , neque substantia, quia non praedicatur inquid, qualiter pratastatur
substantia Maior vero probatur nam ex Henrico arr.a r. q.a. habetur Eni creatum primo significat Iob an iam secundario vero accidens, Oe Vbi nihil ponitur medium. Quarto Bona definitio non debet competere alijs a definito , sed haec competit ergo non est bona Maio certa is quia definitio debet esse suo definito adaequata Minorve. xo probatur. Nam conuenit quantitati hominis,quam tamen nemo dixerit hominis proprietatem, Quod conueniat quantitas homini, da ne ipsa,neque miraculose,possit homo existere, est doctrina Henrici quodl. 7. q. r. Dico quod impinibile
Urbaminem essessis eminutale, -- actibiis , πις ηι tia , - , Notatur primo . Proprium vel considerari praeesse, ut est inuid fluens a principus essentialibus rei,cili conuenit,& sicorium est de illo piae non agi in prs senti , quia tune est subii, consideratum secundum realitatem suam ves accipi pro realitate substrata secundae intentioni eo modo quo dixit
mus de aliis praedicabilibus,quatenus scilicet respicit ea, quibus conuenit,ut de ipsis praedicabile secundum rationem proprietatis , sic de proprio est sermo in praesenti , sed quia proprium dicitur aliquid tripliciter, docet cinii eucari.Iq. q.γ. Uno modosecundum quod distinguitur contra articipatine, quemadmodum Deus dacitur est proprie, quia essentialiter , α ρη--- in pam' ait -do cotura commune
132쪽
quemadmodum risbiis disitu proprium homini, quia non esse eun aliquo alio commune . Tertio modo contra ab alio esse, quemadmodum ille proprie diciιur regnare, qui ex is habeDe e Regem,a nullo alio habendo,quod regnet, dic Loquimur nunc de Propriose cudo modo accepto, quatenus scilicci condistinguitur a communi; ira tamen est commune ut non sit secunda in
tentio, sed prima, non enim pio prium ut praedicabile differia communi idest uniuersali astracto a suis singularibus, sed con- notat destinctionem a communi cum illis, quae non sunt eius. dem naturae cum eo,cuius est proprium. Notatur secundo Proprium dici fluens a principiis essentialibus rei, cuius es proprium non autem esse ipsam rem, aut partem et et , unde extat illud Henrici dictum art. 36. q. a. ad secundum. Proprietas non dicit rem propriὰ, sed rationem rei.
Est enim proprium deductum ex intrinseco principio rei substantialis , quia quaelibet natura, essentia habet aliqua sibi propria, qua ducunt originem ab intrinseco , licet sormaliterunt accidetia,& rationes rei; Vt solet in exemplum dari sibilitas,inus est ad ridendum aptitudo, ortum habens ab ipsa rationalitate, licet sit ipsi rationalitati quid superadditum Explicatur. Definitur optime proprium ut quartum praed cabile, quod sit id quod conuenit omni, soli,4 semper,& ID
Est Henrici saltem deductive ex quod l. q. q. 3r Homo non habet esse quin si risbilis, licet enim M accidens eius,tamen Gentia hominis is eo, quod homo non est, nisi si habilitas quadam ad actu ridendi,quod appellatur esse risibile,de propone doaliud distinctionis membrum amplectitur primum , puto quod risibile vi de primo genere S art. 37. quaest. 8. Commune
proprium ρνopriὸ dicitur de eo, cuiui I proprium, ς.
133쪽
Prchatur ratione illud definitur bene, ut praedicabilo, quod definitur in ordine ad tua indiuidua δε habet explicarum in definitione modum , quoia indiuiduis reperitur; sed hoc habetur in proprii definitione ergo est optima. Maior patet exla finitionibus aliorum praedicabilium Minor vero probatur quoad primam partem quod somni, quod est disti ibu riuum indiuiduoriam peciei,cuius est per pro Prium Quoad se climam partem etiam patet per reliquas particulas definisiionis suisicientissime Ad primam obiectionem quod reo datu bri de iis persecutrarati im-.Dicendum secundam intentionem implu rite semper intelligi initiis, de quibus agi logicus . Definiretur quidem natura, 'uidditas proprietatis a logico, sed inordine ad praedicabilitatqm. coma,unitatem essendi in viis indiuiduis, quibus competita 'd formam itaque argua es ti
Ad se cundam quod . A qua habet propriam sibi frigiditatem, emtamen calesiι non est δε nper θιgsda. Dicendus is aquam calefacta habere se aptitudinaliter ad frigiditatem . Vnde sibi relicta δε amoto tali faciente, se ipsam ad frigiditatem reducit quem a discidunt supra dis eban .us de igne, de
veto qyam principaliter frigidam, auerit Henricus non*otestintelligi, nisi secundum naturalem aptitudinem itiexigentiam.' Ad formam itaque arsu'entidistinguitiis mirAd tertiam quod Inte Aubstantiam , O accidens non δε- ιu medιum. Dicendum non dari medium inter subitantiam,
accum iri sunt rea praedicamentales, sed bene possc d -
134쪽
ri si considerentur substanti accidens, ut prςdicabilia , miod patet' modo,quo probatum est qiun si pridie bilia,nee plura,neque pauciora Ad mani itaque arsuauit ri distinguitur maior tamen quantita nos proreia Mamnis. Dicendum quod attinet ad Henricum quodl. 7. q. ιν illam suisse in illa quaestione problematicum, unde in calce quaestionis. Respondet
ad argumentum concludens partem negatiuam.Sed quia magis in partem negativam videtur inclinare, Admisso, quod sine quantitate non possit esse homo, neque per miraculum , adhue bene apparet quomodo quantitas non sit proprietas hominis, nam non sufficit ad proprietatem illud Amper, illud omni , sed requiritur soιι, ita ut respiciat solam essentiam. aliquam, cui si proprium, alij prster ipsum no conueniat. Quantitas vero est omni corporieri, Mnti communis,utpater. Ad formam
135쪽
Virum repugnei a parte rei hominem esse ma
Roparte affirmativa. Arguitur primo. Quia I , nil idcirco res non potest fieri, quia Deus non porcst illam facere ergo non repugnat a pariste rei hominem fieri non risibilem Consequentia patet. Antecedens est Henrici quodi. q. 3. Da quod non erevertim dicere decim possibili η licue , quod Deus non poιes,liud facere , quia nos potes fieri, sed potius nonpois fieri, quia Deus non potes facere, cute in a maliva, nouimur Deum positi, aliquid
facere, quia illud possibile ea fieri, sede inuerso /Ha Deus potest illud facin, Me possibilis rei, Muisiectivi , aut δε- hieuiuΘ, c. Secundo Homo potest intelligi non risibilis ergo potest Deo fieri non sibitis Consequentia patet, quia se potest Deus sacere,quam homo cogitare unde dicit Henricus ariss. q.6. Absuui dicendum, quia potentia actima vel ex se μα--cile is in ita, . At vero opus nostri intellaeuis est quid finitum Antecedens vero patet, quia possum considerare hominem abstrahendo ab illius risibilitate, ut Philosophi omnes
Tertio.Quaequid potest esse sine actu,potest esse sine respectu ad illum actu sed homo potestis e sine actu ridendi,potest enim non ridererergo etiam potest elle sine risibilitate,quae noest nisi respectus ad iliu in acium ridendi Minor patet Maior pro tu , nam respectus, licet fundetur in aliquo, non tamen potest
136쪽
potest esse sine termino. Ita relat, ea cessam deficiente ten. mino Desinit enim Socrates esse Pater,si moriatur Plato filius
liliusad quem terminabatur relatio, respectus .Quod multoniam videtur dicendum de poteotia respectu unius actus. Si enim valet illud dictu contraris=tim eisdem Hi risciplinainum valebit dicere, quod si potest quis carere aeui , possitelian . carere potentia ad illum, cum sint duo contraria ex ei rico quodl.i- q.a. Dicoquod revera posentias traria actui nocuicumqu/ sed tui, quies complemnuom Quarto. Potest Deus sacere hominem absque potentia ad
exempli gratia generandum: ergo etiam absque potentia ad ridendum Consequentia patet a simili, immo , a fortio, ri Antecedens vero probat ut de illis, qui de iacto sunt homines,& generare non possunt, unde Henriculari. I Q. q. e. sat Puerum esse potentem generare per illa verba,sed ηρ ρο-
Notatur prinio. Formas omnes determinare sibi aliquata propria accidentia, quae vel sunt propriae dispositiones illius, vel eae se uiam Vnde benedicerit Henricus quodl. 7. Aumerus determina, quo 'rive ima ,-
in ro ossibili, quam rationem desectus,Quod enim est im- rostibile dicitur deficere a possibilitate in hoc dupliciter, vel respectu agentis creati,istae dicitur impossibile secundum quid, vel increati,&se dieitur impossibile simpliciter , viae habet Henricus quodl. 6.q.3 imposιιιle age u , -- 'arae'3mposectile agenιi errato, O est His iter on bile, e Radix autem defectus impossibilitatis est contraulictio .
qirando stricet contradi ria deberent in eodem secundum
137쪽
idem verisioriguae habetur repug ramisi deduciturui insepossibilitas.
Conclusio. Non potest si homo , sui Is rL
Explicatur. Repugnat a parte rei.& sequuntur eontradictoria,si ponatur homo possibilis sine risibilitate, siue aptit dine ad idendum. Est Henrici apertissima quod. . q. 3r citato in praecedentiquaestione. Homo non babeiose, quit stri itir, quodl. 7. q. 7. Determinat biIorma hominis, odit ses risibuis,Oec Probatur Conclusu Dato homine non risibili, esset contra .viorium respe 'ii eius in ine 'i 'go est impossibile mri Antecedens priamur, ni rationalis, quia stipponitur homo, &non esset rationalis,cum careat proprio essectu, silitatis, siue apiinidinis adridendum , quae est inuinsece oriens ex ipsa ratisiast te- Ad primani obiectioiiem ms. -υ repet arma ἀλ- ρα re De Respondet iraso Henrieum iu in s.cr. Pa. εος sensisse verbis apertitanus, diapertissime docuit opposit uinquat 6. q. , unde aliqui ipsum ineonstantem in sua doctrina
dixerunt Equidem potius dicerem in hoc problematiculnia. Praeterquamquod inusstione istae vocantur Quodliboea. Ies,sortasse non solum quoad ordinem non set uatum inter te, sed etiam quoad qualitatem affirmationis, o negatio itis, sed excepta quaest. 3. quodI. 8. semper reducit impossibilitatem in repugnantiam creaturae . Vnde quodl. q. q. 3ὲ ait Henricus - , Circa naturas, qua fundamursuper potenιiam dium 'ri ιτυμ
138쪽
piam , qua reducitur ad conι .icti m , non si qu' νendum , quod Deus inutrirca crea suras, sed quid circa eas 'eri possit,cte. Vnde crediderim Henriuum fuisse re vera hu . ius sententiae, licet ad ostendendum ubertatem suae docirinae aliter aliquando locutus suerit
Cum vero dicitur. Idcirco res potest fieri, quia Deus potes illam facere ergo etiam idcirco est impossibilis . quia Deus non εκ test sacere. Dicendum alio modo esse philosophandum de possibilitate, aede impossibilitate, quia ut dicit Henricus loco cit. quodl. 6. q.3. Possibile dicit aliquid pure posinum , O possio in essectu non es nisi a positione in sua per se causa Impossibile ludicit, ni priuatiue, priuatio autem O desectus bene habet esse in essectu absque omni defectu,o priuatione insua perse causa;creatura enim ex se habe defectum icet non profectum , Oc. Ad formam itaque argumenti nega.
Ad secundam quod Homo potest intelligi aon risibilis . Dicendum illam propositionem habere duplicem sensum, vel potest intelligi praeci siue,& sic conceditur,vel negative idest negando de homine risibiles, die est impossibile, quod inteIligatur. Vnde Henricus quod l.q.q.3r. Intelligere non cointellia
gendo,quodsi ri bilis non est intelligere quodsit,sed ad aliquid negative dictum; Vnde es in argumento Aura aictionis , dic, Ad sormam itaque argumenti distinguitur antecedens.
Ad tertiam quod.Potes homo carere actu ridendi ergo etiam
potentia qua esulli oppinta. Dicendum, Risibilitatem esse quidem respectum ad anum ridendi , sed tamen inseparabilem. Vnde ait Henricus ibidem Risbile non est ni respectus in fientia, ct natura hominis adactum ridendi post pauca essenii is su Gentiati respectu absolui non potest scuti neque materia a sua possibilitate ad formam , Ilicetis se absitu a forma,cie Distinguendum g tu est de respectibus acciden talibus, deessentialibus, idesis ventibus ab essentia Ad sor-
139쪽
mam itaque argumenti distinguisu nia r. Ad quartam quo Potes esse iam non pote generare. D cendum,quod verum est,non tamen potest esse homo, quin Mgeneratinus, ct habens ad generandum aptitudinem Henris
cus artis 8. q. attulit hanc durinctionem.Pae enim ea aptus affatus generare, sed npo ens generara, ctc. Sumitur enim
tunc potentia ut proxima. cum omnibus circumstanti, ad agendum. Aptitudo autem a talibus circumstantus videtur abstrahere M larmam acὸμ aifumeni oream antea
parte negativa Arguitur primo infinistio tune est hona, quando omni definito eo uenit: sed harenon conueniriergo non est bona Maior patet ex regulis bons definitionis. Minor vero probatur m accidens inseparabile est verum accidens, tamen Me sibie- corruptione separari nequit, quemadmodum nigredo ab Aethiope sine ipsius corruptione nequit auferri. Vnde dicit Henricus quod 7 q. r. Accidentia qua subiectum Ibi deteν- minant, albedo stipesciem ab illoseparari non possunt, era.
Secundo. Si accidentis definitio esset bona,etiam Deo conueniret sed hoe est maxime absurdum ergo definitio mala. Minor est Henrici ait. 9.q.3. . Manifestum est,quod Deus non pote lese accideηs. Maioris vero sequeIa probatur, quia quie
quid est in alio Plate latentionem illius, est in illo, accudens
140쪽
dens elus, sed. Deus est in omnibus rebus, nee eominis fistsum eis: ergo Deus esset accidens,eum enim sit praeter interutionem essentis creaturarum potest illis adesse , di abeo ab illis sine ipsarunt corruptione . uenis. Quod nulluui habetesse secundum se absolues, hoe non debet defini resper esse , sed aecidens absolute non habetesserergo male definituram adesse,& abesse Maior patet quures definiri debet eo modo quo est Minor vero est Henrici
quodl. 3. q. a. Accidens quia non exsitns malis, vimsubre
non dicitur esse in actu perse, O propriὸ nisi quia est in D.
biecto , quod existi in actu per se, cruart.7 .q. 6. Ut ideo Philo. phus intelliga ιων dicere, quod accidens non es em nta quia es exitis, cte. Et alibis pilis hoe idem habet. Quarto. Combustio, fit in ors dicuntur vera accidentia, sed ista non possunt adesse sine subiecti corruptione 'ergo nulla definitio Minor probatur experientia , quod enim comburDtur, vel moritur dicitur corrumpi. Maior vero est certa ex
Henrico , quia mors ab ipso vocatur Vitet priuatio quodl. q. 8. Itaque mors hominis nihil aliud en, quam camiroccasui.' uatio vero eum risit substantia, debet esse accidens, quod vero diuitii, i iure, di idem ustiportione seruata. Noratur pthno accidentia non inere suo proprio esse ,&existentia, iret illam habeant in subiecto semper secundum
naturalitatem rerum, neque enim dicendum messe acciden, ris,esie idem eum esse subiecti quandoquidem ut docte docet Henricus quodl. o. 8. Si enim accidens nos habere esse proprium in subiecto,sedsolum esse obiecti nullo modo compositum esset num eas per accidens e. Concedenda est itaq. acciden-xia propriam aliquale essentia & existentia habere, sed tamen dependeter ab existentia subiecti. Vnde dicitii naturalis inna rentia secundum aptitudinem considerata esse de intrinseca