장음표시 사용
231쪽
Henriet est non esse attendendam rarionem lange , vel ptope in illis quae nata sunt esse non per se , sed in aliis posivionem habentibus , quod pari ratione dici potest de
quantitatiuis dimensionibus , quae sunt educibiles depotentia subiecti, nee habent prius esse quam sint in substantia Henricus vero in argumento ad durius loquitur de unione eorum quae sunt substantia completae, mouentur peris Ioealiter . Ad formam itaqueargumenti negatur sequela maioris
Ad quartam quod Habens quantitatem non debeidi iuui
realiter a quantitate,cum partes nou distinguantur is toto Dicendum concludi ad summum de unitate singularitatis A liqua enim subiective sunt idem numero , quatenus sunt in eodem numero subiecto; sed obiective differunt,quia sunt diue is entitates, Messentiae. Qua ratione dulcedo, de albedo in hoe numero lacte subiective sunt idem,obiective vero sunt ae eidentia realiter distincta,& habent inter se latam unione accidentalem. Est vero maxima squivocatio cum dicitur, habens quantitatem aquantitate non d eri nam habens quantit tem,dicit aliquid amplius, quam substantiam Debet enim considerari substantia secundum se, de comparari ad quantiistatem , non autem dici substantia habens quantitatem , ita proportionabiliter dicebat Henricu arr. 6 . . I. Quod licet totum sit sua pars quaelibet,non tamen'uslibet pars est ipsum totum. Id quod est anima,non emomnino id,quod es domo ro. pter aliam illius partem,qtia diuersa es ab anima. Ita in proposito, licet habens quantitatem sit quantitas , non tamenis quantitas est hoc habens quantitatem,quia hoc habens quantitatem, habet rationem totius composis ex substantia, quantitate, di sic propter hanc parrem substantia non potest adaequale esse idem quantitas cum habente quantitatem Ad id vero quod dicit Henricus quod, homo es corpussunivnunt
dico patere sensum Henrici ea sequentibus. Non tamen quod . Ee corpus
232쪽
inpulsi ,-is sis idem, θοώhomo, cte. Ad seminutiHque argumenti distinguitur antecedens. '
An quantitas su univoca ad continuam, discretam.
parte negativa Arguitur primo Essentia
generis , ni voci est.quod in suas species ita descendat , ut unaquaeque ipsarum participet de quid itate, proprietatibus illius sed quantitas non sque descendit in continuam,& discretam ergo quantitas son est genus univocum. Mario probatur ex diZis intractatione de genere Minor vero piobatur primo mani sola quantitas continua dicitur habere sientiam quantitatis, quae est extensio partium δε eius proprietatem, quae est ordo ad locum, ut ait Henricus art. 7O. q. l. auantitas continua corporaliter exιensiva substantia eorporalis, ut parιem extra partem habeat , O replea spatium ubi non sustra cicendum est appositam particulam illam continua, sed ad ex ludendam diIcretam. Secundo probatur eadem minor ex eodem Henrico quod L . q. S. Re, naturin prior est quantitas continua, qua vi discreta facta per iam dictam da uisionem, quia non habet generara nisi ex continua, in qua est inpotentia, ero. ergo non aeque descendit quantitas in
decundo. Si quantitas continua, discreta conuenirent
233쪽
univoce in genere quan itatis, scientiae quae darentur de ipsis univoce conuenirent in ratione scientiae, sed Geometria, quae est de quantitate continua, arithmetica, quae est de discreta, non univoce conueniunt sed potius analogice ergo 14 mili earum obiecta analogice solum erunt conuenientia . a. ior probatur,nam scientiae specificantu per sua obiecta, ut bene Heliricus ait de mente Philosophi ari Py. q. P. Una autem scientia A, qua ea nius geueris rabiecti, dret Minor vero Probatur ex scientiarum coordinatione Tertio. Nullum genus uni vocum praedicatur denotn:nat sue de suis speciebus, sed quantitas praedicatur denosvinatiue, de cotinuari discreta ergo no est genus univocum ad illas Maior probatur a similibus praedicationibus Albedo est qualis , pa- eernitas est relativa fundatur haec regula in eo, quod Ge..etius praedicatur in quid ion autem in quale, sicut praedicatur differentia ita Henricus art. 7s. q. a. Eanima tanquam genus signisicat de homine , quod est; talem vero tanquam disserentia contrahens, ct determinans senus, quo ea Oc Vnde potius debet dici Albedo est qualitas,quam qualis,d paternitas relatio, quam relativa Minor vero probatur linea enim,quae est continus quantitatis species,dicitur quanta , numerus qui est species discretae, dicitur quantus, ut patet ex communi usu loquendi. Notatur primo. Quantitatem continuam illam esse, cuius partes copulantur ad unum terminum communem,qui est principium unius, rinis a Iterius. Dicitur vero tale copulans partium quantitatiuarum esse id ,cuius beneficio partes continuantur, iocatur terminus communis, quia in ipso una pars de .ficit, alia incipit, & sic terminus communis, siue copulans partes lineae , est punctus partes superiacie , est linea, copulans partes corporis est superficies, quς licet, sicutis linea sit diuisibilis in se, inordine tamen ad suum superius diui,
sibile, habet rationem indiuisabilis quatenus indivisibiliter in
234쪽
ipsa debent paties corporis copulari,& contInuari Quantitas
veto discreta est , cuius partes non copulantur termino con
inuri ad inuicem, sicut se habent partes numeri denarij, quae non habent medium sui copulatiuum, di ideo denarius est quantitas discreta Quemadmodum. Oratio, quae est altera
discretae quantitatis species. Ita Henricua art. q. T. In eo ιinuo paries inter se nitatem habent in una forma conιinui a discreto autem nequaquam, c-NOtatur secundo Dependentiam illam, quam saepe ponit
Henricus,discretae quantitatis a continua, esse omnino per accidens. Quod a nobis in piae senii breuiter explicandum occuserit. Dicit itaque Henricus quod l. q.q. .Pνrores quantitas com sinua quam discreta, facta per iam dictam diu ponem, Mart. 03. q. 3. conι inuo continentur in ita diui ilia, in quo in ras continui, quia acetis rei in qua est,accidit ei diuino, O numerus ex diu one procedens, Mart. 7 o. q. . Ille en numerus, qui tun habet diui onem unitatumsuarumsecundum actuum, ario per diuisonem continui secundum modum, quo discretum in corporalibus procedit ex continuo , Oc. Dixi hoc esse per accidens. Quia-ratione materiar, physicae diuisionis non a tem ratione ipsius quantitatis, quatenus hujusmodi, cuius ratio abstrahit ab hoc quod caediuidi , vel non diuidi,4 conse
quenter, quod continuum habeat parere ex sua diuisione dis creta; hoc est secundum physicam rationem corporis quanta diuisibilis. Vnde bene hoc explicans Henricus citat art. 43. q. 3. ait auoniam omnia talia quantum ei ex natura, ct a sione continui, ta sunt esse num continuum, O maxime illa, qua nata sunt perscere eandem materiam, se ecundum diuem fas parres materia diversi formi indiuiuualibus distinguuntur. Non enim respectu continui se habet haec discretorum resultantia, nisi secundum accidentalem diuisionem superumnientem. Immo volens hoc melius declaratum tradere , assignaua paulo post verum numerum continuo descendit ad
235쪽
o sinisum iis olimis, amum est ex natura specierum ηοάσι si uisiverum numeramine. Vbi pro conuenientia par. tium in continuo accipit conuenientiam indiuiduotivn sub ea em,ssecie, ut patet ex ipsius verbis,&quodl. .q. ait talem diuisionem este ratione solius materiae. Eι ei viri quequan . italis radix una Ruice materii Patet itaque, quod quantitas, quatenus huiusmodi, ad utramque eodem modo ses abc quatenus scilicet tam discreti, quam continua habent extensionem partium sibi conueniente,'licet accidentaliter ratione materiae per formas specificas, di indiuiduales diuidentes dicatur ad diuisionem continus consirgere distura id, ctum est si iis .
coeliso Quantitas est nivoca ad continuam, discretam.
Explicatur. Quantitas est,niuocum genusdestendens In species quantitatis continuat, discretae secundum modum vniuocat participationis ipsarum, licet secundum materiam dicatur discreta ex diuisione continuae consurgere. Est Hentiet quod L . q. . Pluralιιas non es ut ex aggregatione nitatum , qus,sin disgregata faciun multitudinem. Si vero fuerint congregata faciunt magniιudinem . Vbi solum attendit rationem praecisam quantitatis ex squo constitutivaeram in munitudine, quam in multitudine.
Probatur . Qinritas abstrahit in suo esse formali qualiter abesse per inodum continui, strea inodum discreti:
236쪽
cenus mutatae ad eornuiuatri Udiscretam . Probatur eo sequentia, quia in hoc consistit univocatio Antecedens vero obatur. Nam tota quantitatis essentia consistit in extensione partium in ordine ad se ipsas quaremis una est extra aliam in qua extensione qualiter .instrabitur ab extensione per modum continui&per modum disereri ergo,&e. Ad primam obiectionem quod . solumis conlisua d -- ,
quod in partium extensiva corporaliter preHenricum . incendum non esse idem quod aliquid de aliquo negetur, Waliis quid solii ni praescindendo ab illo praetermittatur. Non negauit Henricus quantitati discretae extensionem partium, sed solum cum loqueretur de continua, discretam praescindendo prςtermisit. At optime etiam definitio quantitatis,4 proprietas essendi circumscriptiue in loco conuenit etiam distretae, quatenus in aggregatione sumitu uo modo scilicet quatenus sumst tur illae unitates simul secundum itum, Jocum. Ad id vero, quod ad probationem minoris secundo loco adduci ur, quod natura prior est quantitas continua,quam discreta. Dicendum propii realem huiusmodi esse secundum naturam, d considerationem Physicam.pro cuius notitia sciendam est ex Henrico are,7o.q.2- ad octauiam. Numerumst considerari μψω citer, Mathematice,P0Hὸ, O Metaph sιὸ Diuisio autem eontinua tribuitur soli Physico.verba Henrici sunt hge.Quantum no ea niflcouectum ex pluribus absolutis nisatibus pluiri quid absoluti continen in colo, quὼm inparιe,siae fuerι na merus Mathematicus, quia ille non abstrabilia materia antelis
uobili,siue fuerit naturalis, quia ille procedit non nisi ex diutissione istinui, siue Metapb cui quies formarum substantia-ώ- , o omniumentium in eo, quod sunt extra aliqua in suo genere, O se habet rationemfusuantiae, licet non ris subis
stantia Prioritas itaque adducta est Ninnis genere PhyMo, per accidensit, ibo adsentis quatitatis cui lassicit habere
237쪽
formam itaque argumenti negatur minor.' Ad secundam quod Scientia oritbmatici, eometria non conueniunt univoce, O tamen sunt circa species quantitatis. Dicendum scientias has,licet sint de eiusdem quantitatis speciebus habere tamen eundem modum procedendi in pertractatione ue suis obiectis Geometria enim dicit Quia Arithmetica autem propter quid licet ex aliquo defectu non subalternetur illi, ex eo scilicet quia Geometria non assumit subiectum scientiς Arithmeticae tanquam principale suae
considerationis. Quod docuit Henricus art-7. q. . ad tertium. Geometria non subalterna ιur Aritbmetica , licet principia declarata in Arithmetica descendant in totam Geometriam , si Geometria dicit , quia, de quo Arithmeticus dici propte quid Gia licet ratio numeri,qui est subiectum Arithmeticae, defenda in magnitudinem, de numero tamen, ut es numerus, non ea peculatio prancipalis Geometrii, sed de magnitudine , ut est magnitudo . Ex hoc modo diuerso procedendi habent inter se aliqualem differentiam iste duae scienti: Sed tamen quia sunt de quantitate univoce se habente ad continuam, dilaretam bene subiungit Henricus ibidem , O sic connexa scientia sunt, O quodammodo eadem scientia Arithmetica, O Geometria In quo sensu fortasse drxerat art.I. q. I. Matbema. 1ici accipiunt numeros, ct magnitudines, o considerant de eis, de suis accidentibus, cte. Reducendo, Geometram, Arithmeticum ad Mathematicum, qui quantitatem discretam continuam eonsiderat,sed illam conliderans vocatur Arithmeticus, considerans vero istam Geometra, cum reuera sit idem numero Mathematicus eo modo quo uni voca est quantitas considerata ab ipso Ad formam itaque argumenti negatur minor.
Ad tertiam quod . Nullum genus nivoeum denominatiuὸpradicatur de suis speciebus, amen dicitur linea quanta . Diceadum hoc esse non ex proprietate ipsius praedicationis,
238쪽
sed potius ex quodam loquendi usu introductum. Numen, huiusmodi processit, quia quantitas habet inionem menstrae, di ratione illius habetur aequalitas, inaequalitas quemadi cdum itaqne dicitur una linea alteri aequalis , ita debet dici
una linea esse quanta vi exprimaturratio mensurae, qu per quantitatem, ut eius proprietas, importatur, licet enim simpli. citer,in absolute non conueniat nomen illud quanιιι nisi huic substantiali subsistenti extenso per quantitatem, impositum tamen est etiam ipsis quantitatis speciebus, non quia subsistentes sint secundum se, sed ex alio capite scilicet quia habent rationem mensurae, Doctrina est Henrici expressa art. o.
ui istaeum 'si' aliis vero generibus hoc dici omnino neqvit,q-,-- hane rationem mensurae, ideo Albedo non potes dies alis, quia ipsa noti est labiecture ,
neque quasi rubiectum alicuius qualitatis, quemadmoduli
species quantitatis habet rationem mensura aliquo modo conuenientem, ut possit apposite dici linea quanta a Non qui-. dem ratione sui, ut dii tum et . cum linea formaliter sit Mantitas non quanta sed ratione illius aequali ,
tatis landatae inmensura, ut probatur ex Henrico Ad formam itaque . . arSumenti negatur maior.
239쪽
RO parte negativa Arguitur pri mo mo hest in praedicamento quantitatis, est veri species quantitatis continuar. tamen non est inter has species connumeratus: ergo assigna--- tio specierum quantitatis continuae est inuissiciens. Consequentia probatur, quia numer rio aliquorum est insufficiens,quoties deest aliquid, quod erae
enumerandum cum reliquis Anteeedens vero probatur. Nam motus habet partem extra partem, & ratione suae extensionis vere est quantitas, habet vero partes suas inuicem termino communi copulatas ergo est quantitas eontinua Non est vero una ex h-ebus assignatis;vt fauet Henrici authoritas,qui art. 56. q. I. ait Morus secundum se consideratus es in pνadia camento quantitatu, de adhqret opinioni dicentium hoe idem an Is -q. a. ad tertium . Vnde eιiam dicunt aliqui, quod motus Moesis seuere actionis, nee degenerepaseimus, sed minuti tis, ut vult Philosephus s. et ph.
Secundi. Vna species non componit aliam, sed ex lineis componitur superficies, de ex superficiebus cmpus componi tur Uo lineae, superficies non sunt species quatitatis Maior probatur, quia species contra distinguatur sub eodem genere, o per disserentias oppositas ipsiusgeneris eontractivas illud in utra in spectu e disserentias . s. Differentiae autem
240쪽
sunt ciuitrariae,& oppositae, unde paulo supra dicebat ibidem Rationi indeterminat; generis.Ad tm 4 d. oeniet,q-rum masnvilior altera:semper enim inquauint diuisio contrariorum in ponere viti extremum, M. Vbi nomine contrariorum intelligit disse tentias contrahentes genus, de qua contrarietate late superius Iocuti sumus Minor vero est certa in Philosophia apud Henrieum, qui a componendo magnitudinesu latindiuisibilia remouet art. 7o. q. I. Muisitudo commuitur ex unitatibus,non m magnitudo ex punctis,o c. Tertio. Quod corpus non sit species quantitatis arguitur. Quod est de genere substantis,non potest esse species quantitatis, sed corpus est de praedicamento substantiae et ergo non est species quantitavc. Maior patet ex eo quod ait Plutos pilus , quo u uni, in potes se accidens asteri, tradibi ab Henrico quodi. q. 13. art. as. q. . Minor veroprobatur ex Henrico quota r. q. q. Dicitur corpus no tamen a d
orporemtis mi r quan -- genere Dinantia corporea. d. quodl ro. q. s. Si genus Mitiaria descendatis spretem Ἀ-- alternam, quaesi corpus, vi confiniat ipsum hahendo ratio nem corporeitatis, baries per disserentiam δει πι si mi
eo superuenientem rationi generis , non autem per aliquid a ridentales, ex quibus clare habetur corpus esse speciem substantiae, non autem quantitatis. mo. Locus est terminus motus localis ergo est in praedicamelo, Vbi Consequentia probatur. 4m Abi,ex Henrico arr. 3a. q. Nomen nisi collati paratum iacati adpartes loci.
mar collatio est terminus motus localis Quicquid ergo loca. iter mouetur, ad Vbi moueri dicitur . Antecedens vero anx et o ipsis termisit i quicquid enim localiter mouetur ad ιμ- , diuitur tamquam ad terminum moueri, unde H ricus quo in . quaesti m acrius is iis indebram n