장음표시 사용
41쪽
Circa secundum Articulum de Vniuersalibus quaerebantur septem scilicet Quidditas sina plicixer, separabilitas a singularibus Naturalis, 3c Supernaturalis, Modus eorum productionis Dependentia ab intellectu agente, . intellectus possibilis operationibus, ct tan
dem eorum a praedicabilibus Dii Hemia
Ro parte negativa arguitur primo Quod est proprium Deo , non debet attrita alicui
creato, sed esse Uniuersale est proprium Deo: ergo nihil praeter ipsum,uniuersale dicendum est Maior patet. Creatura enim non debet Creatori adaequali, quemadmodum de steris nitate, inquit Hen.art. 3I. q. r. ad primum. Nunquam tame sectis termias creatur Husdem natura cum aeternitate Dei squod de omnibus omnino reliquis attributis dicendum est Minor vero probatur,quia es uniuei sale nihil est alitid.quam esse illimitatum, Deus autem et omnino huiuimodi, unde ait Henr ari, ψ .q. r. Unitas essentia Dei est Inritualis ma
42쪽
di iam Uectioni, in esse in in uum accipiendum Mettinent. Secundo argui uir. dion e si a Deo auferenda anni hi landi potentia, sed dato uniuei sicli non potest sequi annihil atio in creaturis ergo uniuersale non dari dicendum est. Maior pater,nam potentia in Deo ponitur infinita, di quemadmodum potest res de nihilo producere , ut ait Henr art. 3I. q.6. Potentia qua eli itur anus producendi aliquid ex nihilo, in in istim es maior, e ita anni hilandi potentia non est illi deneganda. Minor vero probatur, nam uniuersale illud g. g. humanitas, quaecii in Petro,non est destruibile, licet Petrus dicatur esse corruptibilis, ut dicit Henr art.2.'a adprimum Nirturalia μιηι
δεν μιον fluxu Dico m,quodeturum in in ipsi parricidamu se auumin uniuersalibus abctrilinis Tertio arvitur,ulud debet poni in rerum natura, quod habet suas operationes, sed vnniersali nulla est oriratio assignabilis: ergo uniuersale non est Domitan in rerum natura Mai r probatur, imuictionε inter stinantias omnes, quae ha-Mi t suas operationes annexas, quemadmoduli habet Henri quodlibesto ro. q. s. Omis formasubsanioli es principium iacndi incomposiso, in quo est,ut materia quoniam cum huius modi sermo consequimi*His composiι proprietates , asiones
omnia accidemiaillius, ere Minor vero probatur nam Oninis actio, di operatio est ab ipsis supposivis , t habet Henta quod i 3 q,ἔI. Operari enim ei agere non eI per se is si eius, quod habe per se esse in acti, ι non dicatur proprie anι ma
binum iηlesiam , sed homo compινὰμ ex anima corpo-Notandum primo Vniuersale distingui in uniuersale eom-plςxum, quod dicitur propositio uniuersali complexa, st ita. loquitur Henr art. r. q. ra. Ex quibus -- compoηendo,
ἐ---, homo com pi prima primi a complexa Nomi m Mi Wincipitcom, i intelligitur uniuersale concludens,
43쪽
plexum, hoe est duplex primum diritur misertae laeni
do, siue in causando, aloe non est nisi Deus ipse, quatenus dicitur esse quid persectissimum in se, nuniuersalissime ea
sat ea omnia, quq ab ipso procedunt, quod tamen dicitur minus propric habere rationem uniuersalis. Aliud vero dieitis uniuersale incomplexum,secundum quod aliquid est aptum natum ad essendum in multis, ut dicit Henr.arr. 3-q. a. nat ra aliqua dicitur. Vniuersalis per hoc, quod nata es eadere in consideratione inιellectus, ut pluribus , in quibus singulariter en multiplicata, nata eL per praedirationem applicari, in quiabus non e I aum numero, O re, sed santum ratione, O communitate uniuersalitatis,4 de hac natura, quam Henr. vocat unam in multis lari. t. q. a. ad quartum intuosale enim eum/-- in multis, O de muria in sermo in praesenti, desqua ritur virum sit in rerum natura admistenda Secundo. Notandum uniuersale sic acceptum haberes, ve duo includat, primum est quidditas, velessentia, secundum velo ratio praedicabilis, ut eodem ait. D. q.a docet Hennaatis Hu Uuilis insisti ηοηπι -- - --amsi id in ιμμο itas, quam in natura, ct proprietate rei praedicara, qua dicior esse natura, ct essentia aliqua moenim includi in seisiversale, O rem ipsam, qua es essentia, ct rationem radi-
caluis de pluribus an ipsa vero natura,quae uniuersalis dicitur tria II e considerari possunt;scilicet Quidditatiuum Naturale, Rationis Esse quidditatiuii est illud esse,quod numquodque habet in diuino exemplari, de praecedit timpliciter omne
aliud es e Naturale velo est , quando substernitur suis accidentibus, Se conssideratur uniuersale, ut est in suis singulariis hvs Esla tandem rationis est , quod per intellectum obtinet Quae omnia ibidem expresse affert Henr. concludit. ν νει- uersalitis non accidit irti sui natura , μι cum reeideri insommatione intelligibili. Sic enim est uniuersale complex uinio esse formali uniuersalitatis, tuismu in sequentibu
44쪽
Conri uersis concedi diset in rerum
Explicatur in rerum natura, dicenda est esse essentia,quae sit apta nata ad essendum in multis , eum sit una secundum se, ut habens esse , secundum rationis formalitatem , superuenientem illi esse , quod habet in suis singularibus existens. Est Henriciari. 3. q. a. Propter qmu licit Philosophus. Vniuersale Hi unum in mutiis. Probatur ratione sic Illud est uniuersale, quod cum sitn tura pluribus uigularibus communis, potest per intellectum dici unum, sed natura huiusmodi datur in hac rerum uniuersi. rate, o per inductionem patere potest ergo uniuersale est concedemium.
Ad primani obiectionem cum dicitur Esse iure se s Oprimn Deo, ςροι- creaturis aurisui Dicendum a Deo excludi rationem inani uniueis alliatis, quae Plogico conside, ratur secundum praedicabilitatem licet enim in bono sensa uniuersalitas utilitatis dicatur in Deo esse, quatenus sciliiscet est omniumentium Causa prima, non tamen dicitur diuina essentia habere rarionem uniuersalis illius, quod dicitur esse in multis unum. Ita Hen ait art. 3. q. . Forma, ct natura, qua de se, ses natura concerm rationem Engularitaιi . quia es est quiaritas quadam, ct ideo non nata est in con deratione intellectu cadere, ι mulιiplicata in pluribai sun Mis, nullo modo reιipi inse ratioσem niuersalis, quia non
res esse in pluribus. Quod eidem diuinat essentis appIicatur. Et vi dieit ad primum In Deo Nulla eariirealis diserritas,O fνma Dei non paιitur in pluribus multiplicari-m. Quod -
45쪽
di,non ponere uniuersalitatem soliualiter sumptant,sed Blum
Gionem ipsam , quae ex eo infinita est , qui nullis potest
terminis clausa esse diuinitas; Vnde concludit idem. arta qq. q. a. Deum quio ii n ii intinum itionis, dicimus in i-ium, insinuando in ipso em consummanum vilia capacitatem omnis creati rabe ιν miserius, protensum. Talis autem persectionis infinitas non poteli uniuersalitate arguere, ut ipse Henr sate turari . j o. Forma Deitaιia es unica , sae 1gularis nitate rei in diuersis Itippositis, idcire, ImpliciIer dicen---, quod in ipsa sello modo cadi ratio niuersalis . Ad foris mam igitur argumenti. Negatur minor det uniuersδli in frae . dicando, de quo fit sermo in praetenti Ad secundam cum dicitur Daio ni-rsali, Deus non posset creaturam aliquam in nihilum redigere. Dicendum nunquam potentiam annitillandi esse a Deo remouendam , nam certum
est, Deum libere mundum produxisse, libere posse illuuia in nihilum redigere. Ita secundum catholicam fidem docet Hensequom I. q. q. Fadraca ira expresse tenet, quod Dei. - ηιate libera, qua'doque creatura incepit esse, O puiquam secta sis,in ηibitum abi enim: Nes obstat, si remaner dicatur illud uniuersale , in quo creatura annihilata continebatur,ur, ii destiuatur Socrates, remaneat homo, siue animai quia destnictio socratis secuna fert destructi vhςmmimiunia eorum, quae in socratem me. Cum a Fem homines habeant
singuli singulas hvinanitates, dubio procul iues nothilari dicetur, qui secundum suam humanitatem innihilatur, cum S
cratis humanitas non sit eadem secundum numerum cum Platonis humanitate; est enim humanitas secundum numerum a multiplicabilis , quemadmodum multiplicabile debet esse insaingularibus, quodcumque uniuersale,ut bene docebat Henr.eodem art.ψLq. a. natura in singularibus. In quibus υτ sngu
46쪽
Ad tertiam eum dicitur. V,me sole numma be operatio
Diecndum rebus omnibus non esse suam operationem de negandam, unumquodque enim habet suum esse ει operari cum sermi ut benedicitur in argiunenim secum suas fetae proprietastes, at operationes sciendum tamen uniuersale irari niun rebus, vivion dicatur secundum se simpliciter es. a parte rei, sed formaliter ab intellectu, it enim Henr ibidem Core, exast in iure tertium: noseam j, uriseisilaum in re modo itaque, quo intesse, emistere in rerum natura, habet etiam operati cuin very timetiis existentia non sit nisi in in sinoulati in natu .le ipsius sit huiusmodi, ut fatetur'Hehζυ tibi, Murales esse suum in Drticularibus. Impossibi hila est, quod operationem habeat diti iri amabillis, in qui bus est. Et sic non reduplicatiue, Vt niuersale est per interulectum sed ut est a parte rei in sui singularibus dicitur sitis habere operationes . Ad formam itaque argumen 'ti , distinguitur minori; habet enim uniuersale operationes, non secundum se, sed in tuis gularibus , in qui,
47쪽
Ro parte intinatiua arguitur primo Essen tiae rerum sunt uniuersales, sed non sunt in in gulatibus ergo datur uniuersala separatum a singularibus. Maior est certa ex Hennari. 3. q. a lati uniuerseium inii non tam in o do prari indi idem deμ-λιν, quam in η- ,er proprietate reiρ-licatae, qua debet sie rura , oestsemia minor verbprobatur, nam e Henrieminentia sunt aeterme, praecessitis singularium creationemrum dwat illas non dependere a Deo in genere causae scientis, sed soliunexemplaris, arr. 9. q. . ad secundum. Perum es quod id,quod uari per essentιam aliquid adse non habenι,- . Deo Iesum seum raιionem causa Iormalis exemplaris Secundo arguitur. Si daretur uniuersale in singularibus,tot essent uniuertalia quot essent indiuidua sed hoc est maximum in conueniens ergo dicendum est uniuersale non dati in singularibus, sed se paratum ab illis Minor patet , indiuidua enim dicuntur habere naturam non uniuersalem, sed singularem De indiuiduo dicebat Henr art. ss. q. r. Neque indisi
duum es ni re particulare flue singulare , sub uniuersalici diuiduatum. Maioris verbsequela probatur; nam tota speccies g. hominis esset in Socrate, dc tota in Platone, de videtur colligi cx eo, quod dicit Henr. art. 43. quaest a. - eadem de itione comum madii par simian uost Merii murr uti
48쪽
Tettio arguitur . Quicquid potest intellectus intelligere
non errando, hoc potest tale esse a parte rei, sed intellectus, non consideratis particularibus potest uniuersala intelligere ergo iniuersale a singularibus esse poterit separatum. Maior est euidetιs; nam veritas consequitur ad retentitatem, ita ut dixerit Henr. art. a. q. 6. Unum quodque ergo sicut se habet ades, si se habe ad veritatem Minor vero probatur, intellectus enim pii no habet intelligere non singularii sed uniuersalia. in quo tensu dicebat Henr quodl. q. q. a I. Universale mouet intellectum, sicut color visum. Notandum ptimo Platoni suisse immerito ab AristoteIe impositum , quod Idaeas posuerit separatas, dixerit praeter homines singulares esse hominem uniuersalem , ab illis realiter separatum , quemadmodum δε in aliis substantiae generibus, speciebus, sed hane esse meram Aristotclis imposturam Platoni traditam saepitis clamat Augustinus, quomodo refert Henr ut artio . q. ad quartum. Si enim forma rerum materialitum essent per essentiam separata, vi imponitur dictum fuisse is Platonicis,cte. Et vere calamitatis Platonicae miserabatur Henr quasi prauidens sibi eandem infortunii aleam subeundam. Ad bonum sensum ut reuocaret Platonis dicta Augustinus, illum, ait, locutum de Idaeis in mente diuina existentibus Teste Henr at t. r. q-r .ad quartum . Augussinus Philosophia Platonis imbuitis, siqua inuerit in ea dei accommodata,in scriptis suis assumpsit, qua inro inuenit fidei adue D quantum potui in metius interpretatus en Et iuro eum, ut dicit in lib. 83. quastionum q. sacrilegium videbatur sie σμnari, Idaeas rerum pon extra diuinam mentem quas isto intu
retur ad consituendum, quod constituebat God tamen Arso-uies Platoni impositι, dixi Platonem, eas posuis e in diuina intelligentia, ct ibi μυδ iere. Secundo nota dum uniuersalis entitatem esse omnino eandem, quae est ipsorum singularium, sub tali uniuersalitate exi-
49쪽
suntium , nee est aliqua realiter distinctio inter entIta i iulius, Mentitatem imum. Quod bene doce R, . ait. q.3. Universalia se sunt sum ita, nisi quatenus δεηιμνώ-oiaria is sin silii Abipsis enim tanquam rimis substan ius omnia reliqua dependent . Inter dictam ei inter ipsa diastinctio rationis, quae est diuersimi conceptuum, quorum ratione, quod conuenit uni secundum unum modum alieti eonuenire non dicitur, licet ambo sint realiter idem. Alio mo do consideratur,ninersales, ut est in ipsis indiuiduis, alio modo ut est abstractum ab illis, nam multa conueniunt illi secundum rationem nam , quae secundum aliam non conueniunt Et te de uniuersali dicitur, quod potest dari scientia,quq tamen de singularibus non datur, ut ex Aristotelis menteposuit Henr art. l. q. l. Aristotetis videns , quod res Mibaheresse, nee cognosti, nis per id, quod es in re, O quod 1πωlarium propter eorum transmutationem non post esse scientra ex se m poscit uniuersalia genera,scιιιμι species abstrahi peram iellectum a sngularibus, in quibus habenι esse cuniuina veri
Utem Quod velo diitinctio rationis sufficiat in salua isi dicationes etiam oppositas de eodem secundum, a ,sias sim ab Henr affertur, di praecipue quodl. rarit. I anateriain: sorma caeno tu ter accidos, inquantum id ς-μαι, A bominis, qui nemiu perse vi tamen is linthia ipso
plicatur quidditas illa uniuersalis quae v mmum est, debet in hac rer natura poni, nullo modo dicenda est stor sum a singularibus suis istetei,sed dum amantii in in quantum insiliarii, l
50쪽
Est Henr arti I.q. I. Vniuersalia in singularibus, habeηι esse secundum eritatem, art. 3. Ma Vm versat esse vadura isos in suum in particularibus, in quibus habet es naturae Probatur ratione sic. Quae possunt in recto praedicari,non possunt dici separatii exiliere te uniuersale de singulati praedicatur in recto , ut cum dicitur Petrus est homo ergo uniuersale non est a singultaribus separatum. Ad primam obiectionem, cum dicitur Ebsentiae rerum δε ηι
υnitier ales in amen praecedunt prouu rionem ingularium eum cli aeterna. Dicendum rerum essentias non bene dici uni. uersales, aut particulares, cum ab utroque ab ilia hant I alii. culares enim esse non dicuntur secundum se quatenus huius
modi , quia non habem esse per creationem acquilitum , t supponitur loquendo de ipsis ante particularium existentiam Neque uniuersales, quia uniuersale simpluribus existens natura. Accidit ergo rerum essent ijs, quod vel uniuersales, vel singulares sint, secundum esse , quod acquiritur in rerum pro .
ductione. Ita docebat Henta quodl. 3. q. 9. Equinitas enim ex hoc, quod in desinitione eius conueniunt multa, est uniuersa lis udi ex hoc, quod accipitur eum proprietatibus, ct accidentibus signatis, euu ngularis Ee de eateris extra intentionem
suam ei aitributis. Hoc est de ipsius essentiae consideratione, quod neque rationem uniuersalis, neque particularis sibi ven dicet, idcirco, si consideretur Animal, secundum quod Animalest,debet cons derari praecedens Animal, quod veι individuum , vel uniuersale dicitur, ut egregie Henr.arti 3. q. a. Consideratio igitur ex bo quod est Animal, praecedι Animal, quod est individuum, O niuersale sicuι simplex pra- cedit compositum, O gicuti pars totum. Quod vero ex eodem Henr adducitur in argumento. Quod uniuersale debet esse natur 4 essentia. Verum est, sed non praecise , ut bene se ibidem explicat Henta dicens. Duo enim includi ι niuersale