장음표시 사용
281쪽
279 introduci posse. At non inde reliquiarum cultus abrogandus: cavendum potius, ne spuriae pro veris colantur. Ad hunc porro scopulum devitandum Ecclesia Catholica in Concilio Lateranensi decrevit, ut nullae reliquiae absque Romani Pontificis auctoritate publice reciperentur. Qua posita norma, fraudis ac superstitionis periculum in hujusmodi cultu removetur, cum Apostolica Sedes reliquias Sanctorum fidelibus colendas non Proponat, nisi prius, accurato examine instituto, eas Veras esse cognoVerit fi .
Promissio Deo libere facta de bono meliori, ac possibili Votum appellatur sal. Ad
i Do articulo jam absoluto adhuc plurima exoptanti consultationem proponimus Bellarmini disput. tom. R. controv. 4.do Eoel. triumphanto lib. I. a cap. IO. ad llo. . et Iib. u. per tot. . Natalis ab Alexandro hist. Eccles. saec. 5. dissert. 25. saee. 7. dissert. 7. et saec. 8. dissert. 6. Petavii theolog. Dogm. tom. 4. pari. a. de Incarn. Iib. I4. et I 5., Tournelii praeleel. theol. tom. 4. de Incarn. quaest. x3. , et Trombellii dissert. doeultu Sanctorum.
aὶ Hujusca vocis multiplox ast significatio. Votuin siquidem juxta grammati eos idem est sto desiderium, veI precatior an iuro suffragium denotat, quod in eleetionibus, et consiliis deserturi apud Ecclesiasti eos seriptores exprimit Telioonis actum, quo Dao aliquid pollicemur.
282쪽
28o ejus naturam probe dignoscendam singula definitionis verba eXpendamus. I. Votum dicitur promissio, non simplex
propositum. Nihil enim aliud est propositum, quam deliberata voluntas aliquid agendi vel omittendi, quae nullam per se obligationem
inducit. At votum non in solo animi proposito rei faciendae vel praetereundae consistit, sed ulterius necessario requirit obligationis contrahendae intentionem: quo Semel posito vinculo, a promissis nefas est resilire. a. Votum est promissio soli Deo facta; nam juxta Sacrarum Scripturarum usum adlatriae cultum unice refertur 1 . Nec illud ossicit, quod Sanctis interdum soleant vota nuncupari. Haec quippe vota, quae Sanctis fiunt, reapse Deo facta intelliguntur in honorem, ec sub invocatione Sanetorum, ut,
quae promisimus, eorum ope fideliter exequi valeamus Ial . 3. Promissio, de qua hic agitur, libera sit oportet. Votum siquidem sit per actum humanum, ad Cujus essentiam requiritur liber- . tas. Curii porro nequeat libertas absque cO-
si Vids Numerorum cap. 3o., Deuteronomi Cap. 23. . Is iste C P. 19., Psalmos a I. 49. . 75. , aliaque plura vateris Testamenti loca.
sin In ejusmodi votis Angelieus doctor a. a. quaest. 83. Tt 5. binam distinguit promissionem, dicens, unam fieri Sanctis, quais pertinet ad duliam, et in hac consistere voti materiam, alteram fieri Deo, quaa sormaliter est votum, et pertinet ad latriam.
283쪽
a 3 ignitione, advertentia, et Coluntatis deliberatione Consistere; hinc patet, haeo tria simul, ut votum firmitate gaudeat, concurrere debere. Quo principio statuto, communi
Theologorum inhaerentes doctrinae sequentia consectaria sic deducimus. Ad votum necessaria est voventis cognitio.
Ergo invalidum illud erit, si sat in ebrie
tatis et amentiae statu, vel si fiat ab infante, cui nondum sufficiens ad moraliter agendum
rationis lumen adfulserit iij. Id ipsum dica
tur, si detur ignorantia aut error antecedens circa substantiam rei, quae promittitur, vel circa substantialem ejus conditionem, vel circa voti causam finalem: tum enim deficiente debita cognitione, deest quoque Consensus circa voti substantiam, quia Voluntas in incognitum non fertur: deficiente vero consensu, nullum est votum, cum illud obligare nequeat praeter voventis intentionem. . Ad votum necessaria est adoertentia. Nullatenus ergo Valent ea vota , quae sunt ex
stὶ Nisi ratio aetatem praevenerit, quod in paucis evonlr
Potest, generatim valida non habentur vota, quae fiunt ab insantibus septennio minoribus. Septennium autem ad valorem Cuius- Cumque generis votorum sufficit, demptis tamen solemnibus, quae in professione religiosa emittuntur. De iis stenim disserens Cono. Trid. sesa. 25. cap. I 5. de regularibus decernit, ut in quacumque religione tam virorum, quam mulierum professio non fiat ante sextum decimum annum expletum; professio autem anto iacta nullam indueat obIigationem Od quoseumque effectus
284쪽
praecipitantia, ex repentino animi motu, et
absque mentis consideratione. Ad votum denique necessaria est Nolantatis deliberatio. Ergo ipso jure naturae invalida sunt vota, quae fiunt ex coactione, vel quae injuste per gravem metum eXto quentur. Nam licet in vovente cognitio, et advertentia non desint, deest tamen libertas a violentia, deest libertas ab injuria: idque satis est, ut pro certo concludatur, haec vota neminem obstringere apud Deum, cui accepta sunt sacrificia voluntaria, non coacta, neque per injuriam extorta fit. Diximus, nullum esse votum, quod injuste metus graVis extorquet: verum si justa de causa hic fuerit illatus, vel etiam si ab intrinseco procedat; tum Votum ratum censetur, quia eX uno capite vovens nullam patitur injuriam, ex altero voluntarium liberum ei non aufertur a .
r Disputant hie Thaologi, an votum emissum Oh gra emmetum injusta incussum in jura saltam Eeelesiastico sit validum. Stant pro assirmativa parta Suaragius op. t m. I3. de T Iig. R. trael. 6. Iib. I. cap. 8., Sylvius v. votum, Et alii επ-cipientes tantum votum solamna lxaligiosae professionis, quod inviaidum est ex eap. Perlatum. Da iis, quas Di, Imetuas. causa furi . Contra sentiunt plures eum Sancio do Deeal. Iib. 4. cap. 3. N. II., et Lossio da just. lib. 2. cap. 4o. auctoritatibus innixi: nam legitur cap. ad audientiam. tit. auP. Qit. - Quas vi, metusve estusa sunt earors debant robora fimmitatis -r si cap. 14. do Sponsalibus - Cum Ioeum non haheat consensus, albi metus vaI coactio intercadit - . a Quidquid in contrarium docoant suaraaius Ioe. eit., .
285쪽
α834. Ad voti materiam ea pertinent, quae sunt moraliter bona, quamvis lege aliqua praecipiantur. Quemadmodum enim licet
humanae auctoritati nova sanctione roborare
quae divina lege jubentur; ita etiam quisque
ad sui voluntatem in observantia legis confirmandam aliud sibi vinculum imponere potest eadem Vovendo, quae divina Iege, vel humana praestare tenetur. Cum auteme dictis votum circa bonum morale Versetur, exinde consequitur, quidquid moraliter malum est vel indisserens materiam voti non fore. Quoad malum veritas patescit; hoc, siquidem, utcumque leve, nequit esse religionis actus, quia Deus non culpa colitur, sed offenditur si . Idem sentiendum de re indisserenti, quae Deo grata non est, cum ad ejus houorem per se non valeat conferre. Interim vero, si contingat, ut opus indisserens bonum fiat ex circumstantiis, atque in
laudabilem finem a Vovente dirigatur, nihil
Busemhaus do a. Deeat. Pra ei nos eum Sancto ibid. N. M. et Ligorio Iib. 3. tract. a. cap. 3. dub. a. dicimus metum Ie-vem, etiamsi inferatur injuste, nullum non redderE votum, quia, cum Deila xajiei possit ob ipsius lavitatem, causa voti dicen
rὶ Ita omnes oum Seraphi eo Doctore in 4. sentent. distinet. 33. Rrt. I. Quaest. a. dicente: -- Quae ad salutis dispendium vargunt sub voto cadero no x possunt.... si id vovatura quod.Qdetrimantum justitiae facit, non est ibi Iax voti nee obligatio, sod ipsi voto fit injuria, nec est oblisatio ad aervandum, sed potius ad Poenitendum se .
286쪽
284 impedit in hac hypothesi, quin de ipso va
5. Haec promissio fit de bono meliori, de
re, scilicet, cui minus bonum adversatur. Id autem cur p Quia sub voto cadere non
potest quidquid impedit honum persectius,
Deoque magis acceptum. Quare nulla dicenda est promissio Deo facta nubendi, nam caelibatus longe praestat connubio, et unus alterum excludit. Haec dicta sint generatim, si conjugium in se, et absolute consideretur: nam si ad grave discrimen lapsus contra Castitatem praecavendum alicui necessarium sit conjugium, tum, attento peculiari VO- Ventis casu, hoo per accidens valida fit materia voti; fit enim res de meliori bono, cum expediat magis in statu conjugii honestam ducere vitam, quam in vitioso caelibatu versari si . 6. Bonum, quod voto spondemus debet esse possibile. Promissio namque de iis, quae nostrae potestati non subjiciuntur, inepta omnino est, nullamque parit obligationem lat. Unde concluditur invalidum fore votum delevibus quibuscumque culpis vitandis, quae non modo a plena deliberatione procedunt, sed per subreptionem ac inadvertentiam
i Sie monet Apostolus ep . r. ad Corinthios cap. 7. V. 9.
287쪽
235 in viris etiam persectioribus non raro contingere solent. Inspecta siquidem hominis infirmitate, nisi specialis gratiae coiicursus accedat, haec Promissio est de re moraliter
Partitio votorum multiplex est.. Nam x. Votum in solemne dividitur et simpleae. Iuxta Bonifacium 8. cap. unico devoto iti 6. illud solum dici debet votum solemne, quod Solemnizatum fuerit per susceρtionem sacri ordinis, aut per professionem expressam vel tacitam factam alicui de religionibus per Sedem Apostolicam apprObatis. Cetera cuncta Vota, quae, Praeter solemnia, quomodocumque fiunt, simplicia
a. Distinguitur Voturn in reale, personale, et mirtum. Primum illud est, quo rem extra nos positam pretio aestimabilem Deo devovemus: alterum consistit in promissione Deo
facta aliquid agendi vel omittendi: posterius
de utroque participat. 3. Aliud pariter est Votum resematum, aliud non reseroatum. Vota reservata est dicuntur, quae solus Romanus Pontifex remittit. Haec autem quinque recensentur; Votum, nempe, Castitatis perpetuae, ingressus in ordinem regularem, ac triplicis peregri-
288쪽
286 nationis Compostellanae in Hispania, Iero- solymitanae ad loca Sancta, et Romanae ad limina Apostolorum ii . Non reservata sunt alia quaelibet vota, quorum relaxatio pertianet ad Episcopos. 4. In absolutum es conditionatiun distri-
buitur quoque votum pro ratione modI, quo quis. vel simpliciter et absolute, vel sub aliqua possibili cotiditione Deo se devincit.
5. Votum esse potest evressum et taciatum. Fit expresse cum ore pronuntietur; fit tacite cum per actum exprimatur, cui VO- tum inhaeret. Ad speciem posteriorem attinet Votum caelibatus, quod emittitur implicite saltem in Sacrorum ordinum susceptione. Dum enim sciens ac lubens ad subdiaconatum quis accedit, eo ipso ad castitatem perpetuo servandam coram Deo libere se se adstringit. 6. Postremo votum in temporaneum dividi solet, quod ad tempus obligat ab ipso
Vovente praefinitum, et in ρerpetuum, cujus vinculum ad obitum usque perseverat.
Voti natura, ac divisionibus exploratis, ad ejus obligationem gradiamur, de qua tria
praesertim inquiruntur: I. videlicet an v
si Extravag. Etsi Domini ei de poenitantiis, et remissionibus. Duiligoo by Cooste
289쪽
a87 tum obliget in conscientia Z a. An urgeat sub gravi 8 3. Quando ad ipsius solutionem
VOVens teneatur pUt singillatim propositae quaestiones enOdentur, sit Resolutio 1. Si conditiones omnes concuserant, quae ad firmitatem voti requiruntur, certum est obligationem adimplendae promissionis voventem adstringere. Huio veritati suffragantur Scripturae Sacrae: nam
Deuteronomii cap. 23. V. a I. legitur. Cum votum υoperis Domino Deo tuo, non tardabis reddere, quda requiret illud Dominus Deus tuus: item in Ecclesiaste cap. 5. V. 3. et A. Si quid vopisti Deo, non moreris redindere: displicet enim ei infidelia.... promissio: sed quodcumque Nooeris redde: multoque melius est non Uspere, quam post vota Pr missum non reddere. Qua duplici auctoritate posita, sic argumentum conficitur. Ex distis votorum observantiam Deus manifestissime jubet. Sed divinum quodvis praeceptum conscientiam devincit iij. Ergo do
voti obligatione ambigendum non est. Vim quoque recipit hujusmodi conclusio ex lib. 3. Decretalium Gregorii IX., ubi tit. 34. do
Voto, et Voti redemptione cap. 6. haec habentur: licet unioersis liberum sit arbitrium
290쪽
233 in υOOendo, usque adeo tumen solutio necessaria est post Notum, ut sine Pruris Salutis dispendio alicui non liceat rosilire. Idipsum ratione sic firmatur. Maxima fidelitas Deo debetur, tum ob supremum ejus dominium in creaturas, tum ob innumera beneficia, quae mortalibus ipso largitur. Verum ad fidelitatem Deo debitam votorum pertinet custodia: contra, quaedam species infidelitatis est eorum violatio. Igitur obligatio servandae promissionis Deo factae vo-Ventem constringit si . Resolutio a. Transgressionem Voti per se
et ex genere suo graVe peccatum e8se, Doctores unanimi sensu tenent cum D. Thomadicente in A. distinct. 33. quae St. I. art. 3. quaest. I. sol. I. Qui et Otiam rite factum praetermittit mortaliter peccat, quia fdem, quam cum Deo iniit, frangit. Nihilo secius per accidens dari potest in transgressione voti culpa venialis, cum haec vel circa gravem
materiam non versetur, vel eX desectu plenae advertentiae procedat. votum enim ad instar ceterarum legum devincit, quae quamvis sub gravi sint obligantes, persaepe t men leviter infringuntur ob materiae pa Vitatem, aut ob imperfectam animi deliberationem.