장음표시 사용
421쪽
mittant, sive motionem physice praedeterminantem ad materiale tantum peccati; profecto ex hisce principiis non consequitur, Deum ut causam particularem influere in peccatum, aut illud velle, et imperare, aut homines impellere ad peccandum, aut per homines velut per instrumenta peccatumesticere. Unde patet catholicorum doctrinam toto caelo ab errore novatorum distare.
Plures a theologis numerantur peccatorum essectus. Prior est reatus culpae, seu macula, quae animam inquinat, et adhuo
in ea superest, licet jam praeterierit actus peccati. Hujusmodi macula juxta D. Τhomam non est aliquid positivum, sed consistit in privatione quadam nitoris animae in ordine ad suam causam, quae est peccatum; et ideo fit, ut diversa peccata diversas maculas inducant iij. Reatum culpae contrahi
Quamquam, nemino dissontiante, admittant eulpa. -- tum eatholiet scriptores, iditer se tamen eirea naturam ipsius Teatus minima eonveniuvi. Seotus enim in ordinatione passiva.d Poenam reponit maeulam poceatii Vosquot docet eum nihil aliud esse. qum solam denominationem extrinsaeam proe de tum a Pe eato Praeterito non Tetraetato, ae moraliter pera. v.-
422쪽
per peccatum eruitur e libro Iosne, ubi
quod peccastis in Beelphegor, et usque in praesentem diem macula hujus sceleris in vobis permanet 8 Firmatur eadem veritas Ecclesiae auctoritate: damnata siquidem fuit
a Romanis Pontificibus Pio V; Gregorio XIII; et Urbano VIII. haec baiana propositio: in
peccato duo sunt, actus, et reatus: transeunte autem actu, nihil remanet, nisi reatus, stoe obligatio ad poenam. Alter peccati essectus est poenae reatus, obligatio, nempe, satisfaciendi justitiae divinae, quae perseverat in peccatore quamdiu voluntas in Deo manet exigendae satisfactionis. De hoc reatu ambigendum non est; nam Christus ait Matthaei cap. 5. v. aa. Omnis, qui irasciatur fratri suo, reus erit judicio. Qui autem dixerit fratri suo, raca, reus erit, concilio. Qui autem dixerit, fatue, retis erit gehen nae ignis. Essectus tandem peccati est poena ipsa, cujus homo fit reus ob legis transgressionem. Poena autem alia est praeseu-
ranis: alii hane maeulam sitam ea se eontendunt in habitu, quo voluntas eonversa manet ad bonum commut ile tamquam ad ultimam sinem. At nobis prae eeteris arridet auperius tradita opinio, quam tenet Angalleus Doelox a. .. Quaest. 86. Ti. E. et 2. Hae da re eonaulantur Laurentius Barti da Theologieis diseiplinia lib. ar. Cap. 6; at Card. Gotti Theologiae sebol. Dogm. tom. 8. Trael. d. vitiis ot peeeatia Quaeat. v. duba F. S. 2. et 3.
423쪽
tis vitae, alia futurae: rursus haec vel temporanea esse potest, vel sempiterna. De singulis hisce poenis ut particulatim disseratur, sit
De poenis, quibus peccatores in praesenti vita puniuntur.
Post lapsum protoparentum cunctam Deus naturam obarmavit adversus hominem peCoantem, ut offensae divinitatis jura vindicaret. Quapropter, semel amisso immortalitatis dono, quo in originali justitia constitutus fruebatur Adam, tum primum in mundum intravit mors, quae ab Apostolo pe cati stipendium appellatur si . Hinc morbi, sames, et bella: hinc prope immensa colluvies malorum, quae terrarum orbem dive-Xare coeperunt: Hujusmodi mala totidem sunt velut instrumenta, quibus Deus ultionem de peccatis hominum reposcit. Res Patet e Sacris Literis, quae testantur, mala corporea Deum in poenam scelerum peccatoribus minari. Vix namque priori noxa patrata, dixit Deus mulieri Geneseos
si in Ep. ad Romanos Cap. 5. v. o. Cap. 6. v. 23; .t EP. 1. a i Colinthios Cap. 15. v. 56.
424쪽
cap. 3. multiplicabo aerumnas tuas, et conceptus tuos, in dolore paries flios Adae ero dixit . in sudore vultus tui vesceris pane. Dum porro electum populum Deus alloquitur, sic ait Levitici cap. 26. a V. 15. ad 33. Si spreperitis leges meas . visitabo
vos Nelociter in egestate et ardore, qui con- foliat oculos vestros. ... corruetis coram hostibus Nestris. . . . dabo vobis caelum desuper sicut ferrum, et terram aeneam .... non Pro feret terra germen, nec arbores Poma Praebebunt .... immittam bestias agri, quas con 3umant vos, et pecora vestra Percutiam vos 3epties propter peccata vestra. ... inducam super Nos gladium ultorem foederis mei ... mittam pestilentiam in medio vestri. . . urbes vestras redigam in solitudinem. e-
paginabo post vos gladium, eritque terra
vestra deserta, et cloitates Cestrae dirutae ....
pertibilis inter gentes, et hostilis vos terra consumet. Tremendis autem hisce minis sacta penitus respondent. ΕΩectus enim, et poena peccati fuit universalis aquarum exundatio, quae tempore Noe mortales omnes a facie terrae delevit, liὶ Sodomorum succen
sio , sal primogenitorum caedes in Aegypto,i3ὶ demersio Pharaonis in mari rubro iψὶ .
425쪽
Eadem ex causa intersectos noscimus viginti duo millia hominum ex filiis Israel vitulo Prosanum cultum tribuentibus in desertoli , murmurantem populum ignitis serpentibus amictum sal, viginti quatuor millia doplebo fornicante cum Madianitis ore gladii percussos l3ὶ. Item propter idololatriae crimen cernimus electum populum Philistaeis traditum et Ammonitis lψὶ , lue peremptos septuaginta millia virorum ob imperatam a
Davide populi numerationem l 5 , judaeos a rege Babylonis in captivitatem ob Manassis crimina deductos 6 . Demum Chaldaeorum excidium set , ruina Moabitarum s8ὶ, onus Tyri ac Idumaeae l9ὶ, contritio exercitus Sennacherib sto , Ierosolymorum eversioliri, universaeque gentis judaicae per totum
orbem dispersio, ac desolatio, haec totidem sunt exempla poenarum, queis in hoo saeculo iniquorum scelera puniuntur.
426쪽
Sed longe sunt deteriores corporeis poenae spirituales, quae culpam in hao vita cons quuntur. In primis enim adeo torquetur conscientiae morsibus peccator, ut inter cunctas saeculi delicias justorum pacem is ne queat experiri juxta illud Isaiae cap. 48. . aa. Non est pax impiis, dicit Dominus. Altera poena est mentis caecitas, ex qua peccantis intellectus quandoque Isio tenebris obumbratur, ut nec animae deformitatem,quao procedit e jactura gratiae sanctifica tis, nec vitii turpitudinem amplius agnoscat. Poena quoque peccati est obduratio cordis in malo, propter quam ita vitiorum coeno firmiter adhaeret voluntas, ut ab ipsis neque spes remunerationis, neque supplicii metus eam valeant removere. Tandem in scelerum poenam interdum homo supern turalibus privatur auxiliis, quibus deficie tibus, hio e statu culpae nec emergere P test, neu relapsus devitare. De hujusmodi gratiae privatione horrendum nobis perhibet exemplum liber primus Machabaeorum caP. 9. V. I 3. in Antiocho rege, qui mortis
imminentis terrore perculsus Orabat. ... D minum, a quo non esset misericordiam con
427쪽
De poena temporanea vitas futurae pro peccato soloenda.
Status, in quo justorum animae, quibus aliquid luendum superest, Vix e corpore εο-lutae detinentur, poenisque gatisfactoriis crueiantur, donec ab omni labe mundatae co Iestis gloriae participes fiant, Purgatorium vocatur. Dogmaticam Veritatem de purgatorii existentia nemo sane catholicorum audet in dubium revocare. At non idem omniuin consensus circa plures ipsius circumstantias, de quibus judicium non protulit Ecclesia: de iis namque inter se variis dissident sententiis rerum theologicarum scriptores. Ao primo quoad locum nonnulli docent in hoc mundo animas retineri defunctorum si , ibique solvero poenas, ubi deliquerunt olim cum corpore viventes la :in aere caliginoso purgatorium alii consti
tuunt 3 , alii cum damnatis in inserno 4 .
1 Haeo fuit quorumdam opinio, quam relaetam conspicimus a D. Irenaeo lib. a. contra haereses Cap. 3I. aὶ Id ornitur e lib. D. Gregorii Μ. Cap. 44. et 55; tum etiam ex opuscuIo 34. D. Petri Damiani de variis miraculosis narrationibus Cap. 5. 33 Ita sensisse videntur in dialogo da anima et resurrectione Gregorius Nysseuus at Chrysostomus Homilia de praemiis
428쪽
Ceteris tamen praevalet, ac generatim recipitur veluti probabilior scholasticorum senistentia, quae tenet purgatorium fore subter- Taneum, penitusque a reproborum loco sejunctum. Disputatur etiam de poenarum natura. Eas esse damni simul et sensus cuncti fatentur: verum cum decernendum sit, in quo poena sensus consistat, grave hic oritur
dissidium. Latini si quidem purgatorii poenam
in igne, non metaphorice, sed proprie sum pto reponunt: contra Graeci moerorem quidem admittunt, non Vero crueiatum per ignem; idque professi sunt etiam quo tempore orientalis Ecclesia cum occidentali pacem inierat in Florentino Concilio. Item inquiritur, num daemones in purgatorio sint
justitiae divinae ministri, ac tortores animarum p Stant pro parte affirmante revelationes, quae tum apud Bedam lil , et Carithusianum sal, tum in vita Clarae-vallensis Abbatis reseruntur 3ὶ. Partem negativam theologi cum D. Thoma communiter defendunt lψὶ . Quaestio denique movetur circa
poenarum durationem; qua de re prorsus incerti sunt omnes. In hoc tantummodo conveniunt doctores, ut asserant, eas duraturasti Lih. 3. Historias Ecclesiastiea. Cap. I9. αὶ Liber de quatuor novissimis. 3ὶ Lib. r. Cap. Io. da vita et rebus gastis D. Barnardi a Guill almo abbate conscriptis. ψὶ Ita Angelieus in Φ. sententiarum distinet. a. . a It. 5.
429쪽
esse pro ratione culparum, quae ab obitu singulis animabus remanent expiandae, nee tamen ultra extremum judicii diem protrahi Posse, Cum scriptum sit in Evangelio Matthaei Cap. α 5. v. 46; quod, superni Iudicis vix prolata sententia, Glint impii in supplicium aeternum, justi autem in vitam a ternam fi .
S. CXXXIV. Oppugnarunt catholicam doctrina , de
purgatorio eteredoxi quam plures. Tradidit Aerius Ecclesiae saeculo quarto pro desunctis orandum non esse, cum iisdem nihil prosint viventium suffragia sal: unde merito hic habendus est vel ni antesignanus eorum, qui deinceps purgatorium diserte negarunt. Inter huiusmodi adversarios connumerandi
sunt Apostolici la , Waldenses 4 , et P
trobrusiani s5 , qui duodecimo saeculo prodiere. Iis adhaeserunt et Albigenses aevo
et in In hisee eontroversiis, quas obiter indieavimus, non a teur immoremur, quia et Fidem ea. non tangunt, et parum utilitatis assarunt morum disciplinae. Qui tamen Hora da iisdem cupit, Bellarminum consulat disp. tom. a. eontr. 3. lib. 2.
430쪽
proximo subsequenti la . Demum aggressi sunt dogma de purgatorio sextidecimi saeculi novatores. Prae caeteris id praestiterunt Lutti erus lib. do abroganda missa privata, et Calvinus, qui lib. 3. Institutionum Cap. 5. turpiter blaspliemando purgatorium arpellavit exitiale commentum, quod Christi
Crucem eoacuat, quod contumeliam Dei nam sericordiae non ferendam irrogat, quod F dem nostriam Ialefacit, et epertit.
Sed quantum a recta Fide in hoc articulo distet acatholicorum doctrina multiplici
ex capite .demonstratur Nam I. purgatorium existere sacrarum Scripturarum loca manifestissime ostendunt. Α Testamento veteri ut exordiamur, Iegiamus in lib. a. Machabaeorum Cap. I a. v. 43. 45. 46. Fortissimus Iudas.., facta collatione, duodecim millia drachmas argenti misit Jer o mam Gerri pro peccatis mortuorum sacriscium, bene et religiosa de ra- Surrectione cogitans. . . et quia consideriaibat, quod hi, qui cum pietate dormitionem a ceperant, optimam hiserent reposita m psetiam. Sancta ergo, et sistioris est cogitatio pro defunctis e riare, ut a peccatis 3oloantur.