장음표시 사용
451쪽
Ad 6. Εoclesia universa, uti e libris cunctis liturgicis perspicuum est, orare semper consuevit et sacrificium offerro pro desu etis, ut solvantur a culpis, ut res igerium
Onsequantur. Haec autem consuetudo inter fideles constanter et ubique recepta no a-
torum errori Penitus repugnat. Nam, dogmate subIato de purgatorio, ad quid valerent hujusmodi pre pationes, et saerificia ρ Damnatis non quidem prodesse possent, Dum apud inferos nulla sit redemptio: at neque beatis, qui aeternam felicitatem cum adepti fuerint, precibus non egent nostris ad veniam Moeatorum, non ad incrementum se riae, non ad beatitudinis perfectionem. Ad r. Iuxta catholicos doctores tam meritum de condigna, quam satisfactio statum graetiae habitualis requirunt: aed quamvis meritum, satisfactio in hoo aliquid habeant commune, unicuique tamen plura sunt propria. Nam satiataotio, quae dicitur com-
Pensatio poenae, seu debiti solutio, debet esse Iaboriosa, et poenalis, quae eonditio
ad meritum non est necessaria. Item non
datur meritum nisi in homine viatore ao libere operante: in satisfactione vero deesse potest haec duplex conditior certum est enim Vere ad proprie satisfacere qui debitum solvit etiam invitus iet coactus; neque post mortem status repugnat, in quo divinae ju-
452쪽
stitiae sive pro levis culpae reatu, sive pro reatu poenae temporalis exhibeatur compen. satio. Unde conspicuum est, meritum absque satisfactione consistere posse, ao vicissim absque merito satisfactionem. Id autem com gruit apprime cum doctrinardo purgatorio, quam dogmatici tradunt. Hi quippe fatemtur, meritum in Purgatorio non dari, cum animae justorum eo loci detentae non sint amplius in via, et necessario patiantur. At aeque tenent, satisfactionem, seu satispassi nem ibi admittendam esse, quia non adliuo illae sunt in termino; ideoque possunt alia quid agere, vel perpeti, ex quo fiat peccati venialis, ac poenae temporaneae Cond natio. Quae cum ita sint, jam plane con- Stat, nullam reperiri pugnam inter catholicorum principia, in quibus do merito, de satisfactione, de purgatorio disputatur.
Da sempiternis inferorum poenis, qua. peccato debentur.
, Alter peccati emotus est poena duplex . tum damni tum sensus, quam daemones, et homines impii indesinenter in futuro saeculo patientur. Poena damni consistit in
453쪽
privatione visionis Dei, ceterorumque bonorum Omnium, quae coelestem beatitatem constituunt; haec autem ideo poena damni Vocatur, quia maximum est reprobis detrimentum a Summo Bono, quod est unicum verae felicitatis objectum, et ultimus finis hominis, perpetuo repelli. Tanta privatione puniendos esse posι obitum peccatores, dogma catholicum est. Liquet praesertim haec veritas ex verbis Apostoli, qui Ep. ad Galatas cap. 5. V. I9. ait: manifesta sunt Opera carnis, quae 3unt fornicatio, immunditia, impudicitia, luxuria, idolorum serpitus, venescia, inimicitiae, contentiones, aemulationes, irae, rizae, dissensiones, sectae, insidiae, homicidia, ebrietates, comesssationes, et hiis similia qui talia agunt, regnum Dei non consequentur. Idipsum constat ex
Apocalypsi, ubi Ioannes gloriam, et sanctiatatem coelestis Ierusalem describens inquit cap. aa. V. foris canes, et venesci, et impudici, et homicidae, et idolis serotentes, et omnis, qui amat et facit mendacium ti . Poena sensus ea est, qua per ignem aete num, aliosque sensibiles cruciatus in inse
gustinus haeo hahat: Parire a rogno Dei, exsultaru a Civitat. Dat, earare tam magna multitudine duleedinis Dei, quam abscondit timontibus as, periacit autem sporantibus in se, tam pandis est poena, ut nulla ei possint tormenta, quae novimus,
454쪽
no torquebuntur animae, simulque corpora, damnatorum. Hanc quoque Poenam repro- his paratam fore, Sacrae Literae disertissimo testantur. Sio enim clamat Isaias cap. 33. v. a 4. Quis poterit habitara do Disti eum igne deoorante Z Quis habitabit ex o bis cum ardortibus sempiternis 8 Item apud Matthaeum legitur cap. 13. V. 49. So. Exibunt Angeia et separabunt malos ds medio justorum; et mittent eos in camireum ignis: ibi erit fetus et stridor dentium. Hujusmodi porro damnatorum cruciatus iu- aequales erunt pro numero et natura ou parum iuxta illud Deuteronomii cap. a S.
V. R. pro mensura peccati erit et magarum modus. Id eruitur etiam e cap. 33. Apsc
lypsis, in quo de muliere sornicaria dieitne V. 7. Quantum glariscapit se, et in delieiis
fuit, tantum data illi tormentum, et tactum. Idipsum tandem confirmat Synodus morentina gere. 25. in decreto unionis definiens, illorum animas, qui tu actuali mσrtali pe cato, vel solo originali decedunt, mox in infernum descendere, poenis tametu dispar
g uentiam poena. sensus ad reprohol torquendos hoe brevi in tionis argumento d monstrat: - Poena dabat petoportionalitoreulpae respondero. In eulpa aulam non soIum avertitur mens
455쪽
At ubinam sedes inferorum ponenda pCalvinus, Bega, Bucerus, ac Brentius praesertim ubi quistarum parens docuerunt, nullum extare locum peculiarem ad poenam reproborum designatum sit . Recessit quidem ab hoc errore Swindenius Britannus aevo proxime elapso, sed novum delirium excogitando insernum in sole defixit tu . Hisce praenotatis, en bina conclusio. Dicimus a. contra ubiquistas locum peculiarem ad improborum punitionem divinitus fore constitutum. Perspicua sunt hao de re novi Foederis testimonia plurima, quibus veritas effulget. Ibi namque infernus passim
appellatur locus tormentorum , Iacus irae
Dei magnus s , stagnum ignis et sulphuris l5 , tartarus l*, gehenna l7 . Quae verba profecto locum aliquem praefinitum existe-
axeludatur a fine, sed etiam per hoe, Pod ax allia Tehus seu
456쪽
rs ostendunt, in quo reprobi terrifico diavinas ultionis gladio in futuro saeculo se
Dicimus a. contra Swindenium sedem inferni non in sole sitam esse, cum certe de
tam absurdo commento neo vola neo vestigium in Sacris Libris reperiatur; sed in poenitioribus terrae partibus eam potius esse perquirendam. Ita universim tenent ora doxi. Et quamvis hic de dogmate Fidei non agatur, jure tamen recipitur haec doctrina utpote Scripturis Sacris, et Patrum traditi ni consentanea. Sententiae nostrae favent in primis Divinae Literae; nam damnatorum carcerem vel profundum laci si , vel ι fernum inferiorem la , vel - msum s3 v
care solent; iccirco in locis subterraneis eum collocaro videntur. Eidem sententiae suffragantur et Ecclesiae Patres, Nam si consul
mus inter orientales Athanasium l4 , Epiph nium l5 , Basilium l6ὶ, utrumque Cyrillum Ierosolymitanum iet , et Alexandrinum i8 ; item ex occidentalibus Cyprianum is , His
457쪽
Iarium ii , Hieronymum sal, Augustinum id ,
et M. Gregorium l*l : plane compertum erit, eos omnes uno ore tradidisse, in imis terrae penetralibus locum damnatorum com
Cuncta, quae in utroque Foedere perhibentur de futuris improborum' poenis ad tropos, ad allegorias convertit Origenes Adamantius, et inferorum ignem metaphorico
i Commentar. In Psalmum M sa) Commentar. In Cap. a. Isaiae. in Cap. I. Ionae, .l in Cap. 4. Ep. ad Ephesios. 3ὶ Lib. 4. Quaestionum in Huptateuchum Quaest. 29. in
5ὶ Legimus in Apocalypsi Cap. xa. v. 22. - Vact terrae, at mari, quia deseendit diabolus ad vos r noscimus pariter ex Evang. Lucae Cap. 8. v. 3I. daemones rogasis Christum, - n. imperaret illis, ut in ahrasum irent - . Hisce, aliisque auet vitatibus innixi veteres plures docuerunt. caeodaemones in aera tenebricoso versari. Ita existimarunt pra. ceteris Tertullianua In Apologati eo Cap. aa; D. Augustinus lib. 8..de Civit. Dei Cap. 22., et D. Hieronymus in Cap. 3a. Ezechielis. Verum hule opinioni minimo consonant verba D. Petri dicentis Ep. n. Cap. a. v. 4. - Deus angelis peceantibus non pepereit, sed rudentibus inserni detractos in tartarum tradidit cruciandos - . Interim, ni haec Seripturarum loca invicem componantur, een- endum est, angelos, qui Pactum non servaverunt, post lapsum mox quidem dejectos suisse in infernum, sed eorum plures, Deo te permittente ad mortalium probationem, ind egressos in amre, vel in terra morari, poenamque tum sensus tum damni ad supremum usquo diem iudieii etiam extra tartarum Perser rerquo tempore denuo in abyssum omnes trudentur sorte graviori supplicio torquendi.
458쪽
sumendum esse pro conscientiae morsibus autumavit lib. a. Periarchon Cap. II. Hac de ro testis nobis est D. Hieronymus, qui . , ra4. ad Avitum N. 7. ita de Origenescribit: ignem gehennae, et tormenta, quas Scriptura Sancta peccatoribus comminatur, non ponit in suppliciis, sed in conscientia peccatorum, quando Dei Virtute, et pote tia omnis memoria delictorum ante Oculos nostros ponitur. . . et quidquid feceramus invita vel turpe, vel impium, Omnis eorum in conspectu nostro pictura deformitur, ae praeteritas voluptates mens intuens conscientias punitur ardore, et memtudinis stimulis cοα-
foditur si . Ab Origene vel minime dissentit Ioannes Calvinus: ait siquidem in Cap.
3. Matthaei: de igne aeterno scio argute a multis fiassa disputatum: at colligere licet metaphoricam esse locutionem: item in Cap.ro. Ep. ad Hebraeos ille contendit ignem,
quem reprobis Scriptura minatur, esse m Iae conscientiae reatu m. Adhaeret huic ar
ticulo calvinianae doctrinae Theodorus Bega
li Originam ab hoe naevo defendere student nonnulli proso
Tantes ejus conrahentarios in Proverbia, in Psalmos, at in Matthaeum, aliaquo loea prurima, in quibus illa d. infamaeum ignoreete sentira visus est. Inter ipsius patronos ominet S. Pamphilus martyr, Sed, etiamsi ex hoe eapita hie Patar auIpandas non foret, oortum est, . libro Poriarehon ansam sumpsimo Origenianos, ut errorem do igne metaphorico fradorent: idque ta- statur in eommonitorio ad D. Augustinum Orosi . .
459쪽
in sua Fidei consessione. Pariter inter o tholicos Ambrosius Catharinus in lib. do bonorum praemio, et supplicio malorum a proprio verborum Scripturae sensu et ipso Tecedens vocem ignis allegorico intelligit. Sane circa naturam ignis gehennalis non adhuo ab Ecclesia decretum suit, quid do Fide tenendum. At nihilo secius tanta est quoad hujusmodi poenam Scripturae Sacrae perspicuitas, ut orthodoxi de igne metaphorico sententiam, alii haereticam, alii haeresi proximam dixerint, omnes vero saltem ut temerariam et erroneam penitus repudiarint.
Ad origenistarum doctrinam explodendam oracula perpendantur Scripturarum, in quibus de inserorum igne sit sermo. Scriptum
egi in libro Ecclesiastici cap. 2 . V. IO. Stuppa collecta Synagoga peccantium, et consummatio illorum famma ignis. In Apocalypsi Ioannes Apostolus inquit cap. 14. V. 1 o. Si quis adoraoerit bestiam ... crucialitur ign
et Sulphure: rursus cap. a I. V. B. agens de
timidis, et incredulis, et execratis, et homicidis, et fornicatoribus, et venescis, et id Iolatris, et Omnibus mendacibus, concludit, pars illorum erit in stagno ardenti igne. In Evangelio Lucae dives, quem cap. 16. de-
460쪽
46 asoribit Christus in inferno delapsum, cla
mabat: crucior in hac flamma. Tandem pud Matthaeum Christus ipso ait cap. s. V. aa. Qui dixerit fratri suo, fatue, reus
erit gehennae ignis: et cap. 13. v. Miseret Filius hominis angelos suos, et colligent de regno Dei omnia scandala, et eos, qui faciunt iniquitatem, et mittent eos in caminiam ignis. Haeo porro, et alia Script rae Sacrae loca sexcenta, quae mittimus, non aliter quam sensu literati et obvio sumi posse ad ignem verum atque corporeum designandum, tria potissimum demonstrant.
Nam. I. Sancti Ecclesiae Patres, qui jure primatum obtinent in Scripturarum inte pretatione, cuncta haec loca in propria significatione accipiunt, ignemque materialem in ipsis denotari fatentur. Ita docent
Polycarpus ti , Irenaeus sal, Chrysostomus
el. lib. 4. Cap. 15. a Lib. a. eontra haereses Cap. 28. 33 sermona ad Thaodorum lapsum N. 8. 4 sermone axagotieo in illud Thron. Cap. 5. v. 16. Faenobis, qui peceavimu . si Lib. ad Demetrianum, sermone de Ascensions Domini, at Iib. de Iauda martyrii Cap. 12.
6ὶ Lib. Io. do Trinitat. N. 34. et in Psiam. 57. N. 4. et Ep. superius citata ad Avitum. δὲ Lib. ai. da civitata Dei Cap. Io. Diuiti Corale