장음표시 사용
51쪽
neoterici concludunt ii . Hactenus de fidei theologicae objecto.
De interioris Fidei necessitate.
Antequam do necessitate fidei disputatio instituatur, aequum est potissimum animadvertere I. aliquid necessarium dici posso nocessitate Vel medii, vel praecepti. Iuxta communem ΤΤ. doctrinam illud est de necessitate medii, cujus omissio etiam inculpabilis impedit, ne salus aeterna acquiratur. Prior haec necessitas simpleae et absoluta vocari solet, si nullam substitutionem admittat: secundum quid vero, si, Te necessaria deficiente, per aliud suppleri possit. Utriusque necessitatis exemplum habemus tum in gratia sanctificante, sine qua nemo salutem consequitur; tum in Baptismo, cujus vicem supplet ejusdem suscipiendi votum, aut martyrium. Quidquid autem ita jubetur, ut, eo absque eulpa praetermisso, salus
si P terioria sontantiao propugnatoras in incerto versantuT, dum axiluirunt, cuinam sit adscribendum symholum Athana ianum. Plures Rusebium Vercollensem, aIiqui Anastasium Sinaitam, alii Vigilium Tapsonsem, nonnulli vincentium Lirinen-som dicant ejusdam symboli auctorem. Hae do ra conferri r taxit Nat. Alox. hiat. ecclos. saec. 4. cap. 6. axt. 8.
52쪽
quoque obtineatur, necessitate tantum praecepti dicitur necessarium. Talis est sumendae Eucharistiae necessitas tempore paschali, aqua ob impotentiam ph7sicam vel moralem quispiam excusatur. a. Adnotandum est Praeterea de fide habituali sermonem hic non haberi; hanc siquidem omnibus indiscriminatim absolute necessariam sere, Certum est, quemadmodum certo constat de necessitate
gratiae sanctificantis, cum qua fidei habitus infunditur in Baptismo. 3. Addendum etiam, de adultis, non de infantibus agi: in
hisce namque fides actualis non requiritur, eum nemo ad impossibilia teneatur.
Hisce ab exordio praemonitis, cum eXPlorandum sit in primis, an, et quomodo neceS-saria sit adultis fides actualis, duplici propositione doctrina catholica exhibetur. Sit ergo Propositio 1. Interna fides actualis pro omnibus adultis medium est ad salutem absolute, ac simpliciter necessarium. Dem. Illud absolute necessarium est ad salutem, cujus desectu homo non justificatur, neo aeternam poenam evadit. Sed indubium est, neminem absque fide actuali justificari; inquit enim Apostolus ep. ad Hebraeos cap. I I. V. 5. Sine fide impossibile est placere Deo: credere enim Oportet: quae L. III. 4
53쪽
5O voces non ad habitum fidei, sed ad ejus actum reseruntur. Certum Pariter est, sino fido actuali adultos damnari: hoc siquidem testatur Christus ipse in Evangelio Marci caΡ. I 6. V. I 6. dicens: Qui non crediderit condemnabitur. Ergo fides actualis est donecessitate medii absoluta. Propositio a. Necessitate quoque praecepti divini fides actualis est ad salutem neces
Dem. Ε divinis oraculis haec Veritas apertissimo liquet. Nam Christus ait in Evangelio Μarci cap. I. v. I 5. Credite Gangelio:
item Ioannes ep. I. Cap. 3. V. 23. Hoc est
mandatum ejus, nempe Dei, ut credamus in nomine Filii ejus Jesu Christi. Accedit auctoritas Ecclesiae, quae Oppositam doctrianam rejecit hisce verbis contentam : - Fides non censetur cadere sub praeceptum speciale, et secundum se - : - Homo nullo unquam vitae suae tempore tenetur elicere actum Fidei, Spei, et Charitatis ex vi praeceptorum divinorum ad eas virtutes pertinentium se . Primam ex hisce propositionibus ab Innocentio XI. sub N. I 6. , alteram ab Alexandro VII. sub N. I. legimus proscriptam.
Catholicae veritati, quam de fidei neces-
54쪽
5 Isitate probavimus, nonnulla obstare viden
Nam I. Apostolus inquit ep. ad Rom. cap. u. V. II. et I 4. Factores legis justifcabuntur.... gentes, quae legem non hisent, naturaliter faciunt ea, quae legis sunt. Undesio inferri posset. Ad justificationem com- Parandam satis est, ut quis factor sit Iegis. Verum ut lex servetur non requiritur fides, cum vires naturales affatim sufficiant ex praemissis. Fides igitur ad salutem non est absolute necessaria. a. Hujusmodi conclusio argumento facti roboratur. Etenim Cornelius Centurio, quem Actus Apostolorum cap. 3 O. Summopere commendant, fide procul dubio carebat priusquam illi Petrus Evangelium nuntiaret. Nihilo tamen secius Dir religiosus erat, ac timens Deum faciens taeemosynas mu tas et deprecans Deum semper: unde
rescire meruit per Angelum, pia ejus opera ascendisse in memoriam in conspectu Dei. Cornelius ergo sine fide justificationem obtinuit. 3. Si fides absolute seret necessaria, innumeri damnarentur, qui nec fidem agnoscunt, et in negatioci incredulitate decedunt.
Cuinam vero in hac hypothesi tot animarum irreparabilis tribuenda perditio p Num Deo, qui misericors ac benignus est y Absit. Sa-
55쪽
5atius ergo erit de Deo in bonitate sentiae, atque absolutam fidei necessitatem non a mittere. Nos tamen haec objecta vel minime implicant, quae ut particulatim enodentur, sic reponimus Ad i. Legem per se justitiam non conferre, sed bona opera necessario requiri, ut
homo justificetur; haec sunt quae docet Apostolus in ep. ad Romanos, dum ait: non auditores. . . sed factores legis justifcMuntur. Quid vero indep Num, quia necessitatem operum denuntiat, fidem ab operibus divellit Z Minimo gentium. Quin immo, cum
dicat in ep. ad Galatas cap. a. V. I 6. NO justificatur homo eae operissius legis, nisi per sdem Christi, fidem veluti absolutam conditionem jam ponit, sine qua nec opera Prodesse possunt ad salutem. Dum autem Paulus ibidem asserit, gentes, quae legem non hassient, naturaliter agere quae sunt legis; notamus Vocem naturaliter idem non esse ac solis naturae viribus, quasi fides, et gratia forent inanes, sed significare in statu naturae, in quo gentes, quamvis lege scripta carerent, cordi tamen defixa tenebant eadem praecepta moralia, quae Moses
tradiderat Iudaeis. In veteribus Patriarchis id contigit, qui vel ante, vel etiam post Mosen sub lege naturae constituti, hanc
56쪽
apprime servarunt, ac justificationem obtinuerunt. Quod quidem nec sine fide in Deum quem impense colebant, nec sine ope coelesti fieri potuisset, cum homo nequeat viribus naturalibus quoad finem supera turalem promereri iij. Quibus explanatis
omnino corruit argumentum innixum Apostoli auctoritati, cum, eodem testante, nisi fides potissimum accedat, opera legis neminem valeant justificare. Ad a. Quoad Cornelium pro certo assi mamus, eum nec fide, nec gratia caruisse: non enim, inquit Augustinus, sine aliquasde donabat, et orabat; nam quomodo inoocabat, in quem non crediderat laὶ y Ita nobiscum sentit Angelicus, a. a. Q. IO. art. 4. ad 3. scribens: De Cornelio sciendum est, quod infdelis non erat, alioquin ejus operatio non fuisset accepta Deo, cui sine fde nullus placere potest. Habebat autem fdem implicitam, nondum manifestata eoangelica veritate.
Ad 3. Eos, qui nunquam Veram religionem agnovere, disponi immediate non posse ad fidem recipiendam, concedimus. Possunt mediate tamen, obstacula removendo, quae gratiam illuminationis impediunt, per custodiam legis naturalis, ad quam servan
ti Vida Augustinum Calmat commant. In ep. cit. ad Rom.
x Lib. da praedastinatione Sanctorum e P. z. Duiligeo by Corale
57쪽
dam omnes universim sussiciens habent a xilium. Ergo si pereunt, nil contra Dei bonitatem inserendum: quippe quod ipsi damnentur, non propter infidelitatem, quae, cum negativa fingatur, peccatum non est, sed ob peccatum originis, ac praesertim ob actualis legis naturae violationem, ex qua dono fidei impedimentum opponunt. HaGsuper re D. Thomam placeat audire quaest. I 4. de Veritate art. I i. dicentem: - Si aliquis in sylvis, vel inter bruta animantia nutritus ductum rationis sequeretur in appetitu boni et fuga mali, certissime est tenendum, quod ei Deus vel per internam inspirationem reVelaret ea, quae sunt ad credendum necessaria, Vel aliquem fidei
praedicatorem ad eum dirigeret, sicut misit Petrum ad Cornelium, et Philippum ad Aethiopem servum reginae Candacis si .
Probata, ao defensa internae fidei necessitate, quae implicite cuncta respicit divinitus revelata, quaeritur de necessitato medii quaenam explicite credenda sint ad salutem, quaenam de necessitato praecepti Z Pro duplici instantia nonnulla perpe
i Non saeus tradit D. Basilias in regulis hrevior. interrog.aal. In idom quoque consentit D. Augustinus ep. I94. ad Si
58쪽
Animadversiones de iis, quorum fides ne- Cessaria est necessitate medii ad salutem. I. Fidem expressam Dei non modo naturae, sed gratiae quoque et gloriae auet ris medium fore ad ultimum assequendum finem absolute necessarium, perspicue d cernit Apostolus hisce verbis ep. ad Ηebraeos Cap. II. V. l. credere.... OPOrtet accedentem ad Deum, quia est, et inquirentibus se remunerator sit. Hino jure ab Innocentio XI. sub N. za. expuncta fuit se
quens propositio: - Nonnisi fides unius Dei
necessaria videtur necessitate medii, non autem explicita Remuneratoris M. a. Eadem ratione asserimus necessariam
Chrigii Mediatoris fidem explicitam post Evangelii promulgationem iij. Id eruitur
eX Cap. 3. Ioannis V. 14. , ubi Divinus Reparator de se ipso ait: - Sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari portet Filium hominis, ut omnis, qui credit in ipsum non pereat, sed habeat vitam aeternam ... Qui credit in eum non judicatur:
ij Diximus - post Evangelii promulgati Onom-r in veteri namque Iego ad justifieationem opus quidem erat ut fidem ha- herant homines in Tovelations fundatam do adventuro Servatore, quo Daus erga homines placatus redderetur: opus erat, ut in eo dumtaxat spem salutis reponerent: sed, Patriarchis, Prophetis, ac legis doctoribus exceptis, quihus explicatior arat fidos, eeteri implicita credebant Rodemptionis mysterium, cum illud signis tantum sacrificioram iisdem proponaretur. Haec a tem fidiss implicita ad justificationem tum sussiciebat.
59쪽
56 qui autem non credit jam judicatus est, quia non credit in nomine Unigeniti Filii Dei - :rursus ea P. I 7. V. 3. - Ηaeo est autem vita aeterna, ut Cognoscant te solum Deum Verum, et quem misisti Jesum Christum μ. 3. Si ex dictis medium ad vitam aeternam penitus necessarium est Christum credere et agnoscere, quomodo ille poterit agnosci, nisi ejusdem Incarnatio, mors et resurreotio expresse credantur p De hisce igitur mysteriis necessaria quoque est fides explicita necessitate medii ad salutem.
4. Idem prorsus de inestabili Trinitatis
mysterio concluditur, cum fides explicita Incarnationis haberi nequeat, nisi Deus Τrinus in Personis aeque credatur explicite.
Nam, uti recte adnotat Angelieris a. a. quaest. 2. Rrt. 8., in mysterio Incarnationis hoc continetur, quod Filius Dei carnem assumpserit, quod per gratiam Spiritus Sancti mundum renooaoerit, quod de Spiritu Sancto conceptus fuerit. Patet ergo, quam merito Innocentius XI. hano propositionem damnarit: Absolutionis capax est homo, quantumpis laboret ignorantia mysteriorum faei, et etiamsi per negligentiam culpabia iam nesciat mysterium SS. Trinitatis, et Incarnationis D. N. I. C. iij.
ti) Do Inearnationis, ae Trinitatis mysterio sdem Implieitam ad salutem sumeero, et explicitam fore tantum da necessitata
60쪽
Animadversiones circa ea, quae ex divino praecepto sunt explicite credenda.
1. Vi hujusce praecepti fides requiritur de iis, quae necessitate medii sunt explicite credenda: cum enim jure divino finem ultimum prosequi jubeamur, eodem jure mediis uti debemus ad hunc finem attingendum necessariis.
a. Item Apostolorum symbolum quoad singulos articulos tenendum est a fidelibus. Haec siquidem regula, breois quidem nume
ro verborum, sed grandis pondere sententiarum si summam continet Evangelicae doctrinae, quam Christus, et Apostolos nuntiare , et populos sub poena damnationis tum audire, tum credere praecepit sal.
Praecepti, contendunt non pauci. Inter eos Dominicus Bann su. a. quae t. R. art. 8.. ostendit, neo haereticum esse, nee tem Tarium, neque scandalo sum asserere, vitam aetorvam aliquem as
sequi posse absquo fide explicita Christi. Sed contrariam sententiam consulto hic amplexamur: huic enim susDagatur Prao primis Doctor Angelicus in 3. dist. x5. art. z. quaest. 2: hae e Relarissimo Gotti Teolog. Schol. Dogm. tomo Io. tract. de Fide Quaest. a. duh. 4. probabilior, ac tutior appellatur: haeo dieitur a B. Ligorio theolog. mor. tom. I. lib. a. traei. I. DRP. L. communior, et probabilior: hanc denique sectandam in praxi docet Io. Bapt. Dal Poeca institui. Theolog. tom. 3. pari. I. tract. de viri. theolog. dissert. I. cap. 4., eum agatur, inquit, do necessitate medii ad salutem; et rea quam probabilitas, etsi essot major, non Valet - . 1ὶ Ita Hipponensis Episeopus serm. 56. do verbis Evang. Mat. cap. 6. N. I. αὶ Hoc praeeaptum habetur in Evang. Marci cap. I 6. v. 15. et I6.