장음표시 사용
121쪽
dictum .di se non fuisset diuisioni contrauentum: Quod non secit, quia immo illa bona diuisa petendo contra cit promissioni, Et sic
inessectu non est verum, quod utrunqud dicatur consequi. In casu autem contrario diuersum est, quia promissio principalis ibi r acta serebatur ad ius,non autem ad smplex factum. Promiserat enim ille, se non petiturum : Quae verba ad ius, ct ad effectum iudici reseruntur. l. Amplius non peti . ff. rem ratam haberi: IdeoquEnon aliter ibi potest dici rem consecutus, quam si fuisset per sententiam sbi res ipsa assignata, seu pro eo fuisset iudicatum . Visadis ergo inter istum , ' illum casum consistit in re, quae fuit promissa, seu in modo factae promissionis: Unde non est verum, qubd hic v-trunque ille consequatur, secus quam dicat tex. in contrarium allegatus. Hic enim promissum fuit non contrauenire: Et hoc in
facto consistit,&verificaturi Ideb statim. ut petili, dicitur contra uenisse: Et ideb petendo poenam iste non dicitur utrunqub consequi . Ibi verb promissum tuerat non petere: Ideb si essectualiter fuerit promissor rem consecutus, tunc poena potest peti, Aliternon: Quia non aliter dicitur factum contra id, quod promissum fuerat. Nequd obstat id . quod in contrarium allegabat Alexan.
hic, Videlicet qubd si hoc esset, sequeretur , qu bd in casu quo
poena excederet commodum, non posset illud plus peti: Quod tamen, secundum eum .est falsum. Nam istud est verum, qubd non
poterit illud plus peti: Nisi in casu in quo est commissa poena. &non aliter: Nequd ideb dicitur utrunque consequi. Aὰ intellectum traditum ad istam promissionem de non contraueniendo sub poena factam, potes etiam videre id, quod tradit Crau. incon. iii. cx . col. pen. ver. Secundo respondeo , Ubi ad hoc, ut quis in poenam dicatur incidisse, non attenditur, An valide,& cum ess ctu contrauenerit, vel nulli ter,& sne effectu: Et sic contrauentio 2sq. veri scatur etiam in actu de facto. Circa octauam opp. Bar. r mittit ad not. in . l. Ita stipulatus, tit. nostro. Vbi in effectu distinguit, An si causa lucrosa, vel onerosa. Ut primo casu censeatur facta nouatio, Secundo secus. Super hoc ultra non insto, quia non est materia nostra: Et eo praesertim quia hodie non est opus hac distinctione, cum non aliter inducatur nouatio. quam si fuerit expressὰ actum. l. s. C. de Nouat. ass Prima Quaestio Bart. est, An per simplicem diuisionem censeatur remissum fideicommissum inter diuidentes: Et in effectu comcludit , qubd non censeatur remissum. Et hoc per tex. in . l. Cum
122쪽
pater . Haereditatem . i. ff. de leg. ij. Reprobata opinione, stratione glo . Quae dicebat fidei commissum ideo non posse per fratrem superstitem peti, quia ipse de euictione tenebatur, ' sic obstabat reg. tex. in . l. Vendicantem. ff. de euict. Quod tamen iris glo . intelligebat procedere respectu illius dimidiae tantummodo. quae fratri defuncto obuenit ex persona ipsius fratris superstitis: Non autem respectu alterius dimidiae, quam ipse defunctus frater habuit iure suo: Quia pro illa non tenetur frater superstes de euictioneddeb partem illam petere ex fidei commisso purificato potest. Nam utrunq; dictum reprobat hic Bar.Videlicet, Et quod de euictione teneatur frater superuiuens pro aliqua parte item &quod non possit totum fidei commissum petere, seu totam illam partem, quae fratri defuncto obuenit. Nam in tex . nostro non dicitur, ideo illum non potuisse petere fidei commissum, quia de euictione in aliqua parte teneretur: Sed quali de eo quoquc transactum st: Quo modo loquendi ideo utitur tex . secundum Ias. Quia diuiso habet essectum transactionis: Sicut enim per transactionem cessant discordiae, ita & per diuisonem . l. Cum pater . g. Dulci Lsmis .ff. de leg. ij. Et not. in . l. Tres fratres. R. de pact .as6 Est igitur prima conclusio Bart. Qubd frater superstes, qui petit
portionem fratris praemortui ex causa fidei commissi sibi debitam, non tenetur eo casu de euictione, S sic non potest repelli per illam exceptionem, de qua in . l. Uendicantem .ss. de euict. Quicquid dixerit hic glo. Et Azo . Quam etiam improbat Bald . in tit. imperat. loth . Et Doctores communiter sequuntur, ut hic per Ias. Et ratio est . quia primb, ut dicit Bald. ibi, quando iste petit ex causa fidei commissi, non dicitur proprie euictio, sed dicitur potius actio quaedam personalis sibi competens, quae non fuit ei sublata propter diuisionem haereditatis factam: Sicut nec per venditionem haereditatis actio sbi aufertur, immo conseruatur, & reuiuiscit , s quidem interim fuisset sopita. l. ij . q. Cum qui s. ff. de
haered. Vend. Quam tamen rationem ego non satis potui perciperet
licet Ias. hic eam sequatur, 'approbet. Neque video cur ista non dicatur in effectu euictio, sue agat per actionem personalem, sue alio modo, utiquὰ semper dicetur euincere: Et ita postea reperii in specie hanc rationem Baldi improbatam perAret .hic col.mihi vij. a V Vnde rectius procedit ratio, qua mouetur Bart. hic, videlicet qubd quando ago ex facto tuo, vel auctoris tui, non teneor tunc de euictione. l. Fundum meum. Et . l. Si seruum .ss. de euict. Eg
123쪽
quod tradit Alexan. in consi. cix. col. ij .ver. Nec ad hoc obstat. vol. iiij. Sed quando agit frater superstes contra haeredes se tris praemortui ad sdeicommissum. agit ex persona auctoris sui,
videlicet ipsius testatoris, qui sic reliquit fidei commissum, si alteruter eorum sine filijs decederet: Item 2 ex facto ipsusniet fratris praemortui, qui adeundo haereditatem ipsus primi testatoris dicitur quas contraxisse, di sic ad omnia per ipsum disposta se obligasse. l . Apud Iulianum . g. fi .ss. Exquib. caus. in possess. eatur. Nam testator ipse, qui istis fratribus haec bona reliquit, imposuit hanc legem, ut si quando alter eorum De filijs decederet. superstiti bona restituantur: Ideo non potest dici quicquam euictionis nomine illi debitum, eueniente illo casu . quod alter sine filijs obierit . Istis ergo casibus limitatur dispositio tex. in . d. l. Uendi
cantem, videlicet quando agitur ex facto possidentis rem ipsam, vel 258 auctoris sui. Item etiam cessat ille tex . quando peteretur res illa ex natura, Sex qualitate propria ipsius. Ut puta quia inter fratres diuisa sint bona,& vni obuenerint bona allo dialia, alias procens alica ut vocant Alteriverb seudalia, quae erant illius naturae, ut ad sceminas nullo modo transirent. Si contingeret illum, qui bona seu dalia habuit, sine filiis masculis decedere, sed Reminis tantum relictis haeredibus, quo casu nudum ad Dominum reuertitur, si est nouum, iuxta tex . in . c. j. de his qui seud . dare poss. Et traditur in . c. i. An agnat . vel filius, ubi aliquando dixi.Si igitur Dominus aduocat
ab ipsis filiabus haeredibus defuncti fratris bona illa. quae sibi in diuisionem obuenerant, non agunt illae filiae de euictione aduersus alium fratrem superstitem, qui eis est patruus: Quoniam hoc contigit ex natura , ct qualitate ipsarum rerum , ct illi imputandum est, qui huiusmodi bona accepit in diuisione. Et hoc idem etiam erit si quidem nudum ipsum esset antiquum, quo casu ad ipsum fratrem superstitem reuerteretur, ct pertineret, quia pariter non posset id eb repelli, quia de euictione teneatur, quoniam ipse iure suo
utitur ex natura illius rei, arg. l . Si seruus, in prin . ss. de euict. vi
per Bart. in . l. Si familiae. C. Familiae hercis. plene, ct notabiliter per Bald . ibi in ver. Sed iuxta praedicta quaeritur, usque in finem , Et alii etiam, ut Paul. Castr. Et Salicet. poli Cyn . Et Rich. Mai. ut hic per Crot. Et tradit etiam Alexan. in consi l. x v. in fi .vol. V. Ay mo. Crau. consit. ccxj. col. i. ver. Et in teminis. Sit
igitur vera concluso Bart.Quicquid dixerit glo. Et AZo. quod fratres diuidentes adinvicem haereditatem non repelluntur, si pe-
124쪽
tunt bona diuisa ex causa fidei commissi, tanquam de evictione teneantur, quia vere ex isto capite non tenentur. Regulariter autem
verum est, quod inter diuidentes cadit obligatio de euictione, ut est tex. in . l. Haeredes. g. pen. ss. fami l. hercis. Et in . l. Si familiae.C. eo. tit . in . l. Si fratres. C.Communia utriusque iud. Intelligas tamen, non quod sint proprie obligati de euictione, hoc est,
ut ad duplum teneantur sed quod teneantur resarcire damnum e X euictione proueniens illi, a quo euincitur: Et sic ut illud damnum commune efficiatur, non .autem unius tantum sit. Et ita declarat
Imperator in . d. l. Si familiae. S in simili casu Bald .in. l. scimus, in prin . in iij. Not. C. dei noss. test. 3OO Resultat igitur ex praedictis secunda concluso, quam firmat hic Bart. Quod frater superstes, qui cum defuncto fratre paternam diuiserat haereditatem, cum essent adinvicem fidei commisso grauati. si contingeret unum sine fili js mori, potest ab haeredibus ipsius fratris dcfuncti totam illam portionem, quae defuncto ob diuisonem obtingit, petere,ct consequi: Quoniam totam illam portionem habuit iure suo, ut per eum: Cum quo omnes in hoc pertranseunt.
3o I In quantum tamen dicit, quod intelligitur istud detracta legitima a sorte etiam i rabellianica, Dicas istud sne dubio procedere, quando filius est sub conditione grauatus, Et ita communiter tenent Doctores, Et est casus de iure canonico in c. Ray nutius, ct etiamin. c. Rainaldus, de testam. Et dicit Paul. Castr. Qv d ista opinio seruatur per totum mundum, Et tradit Bart. Et alii in . l. Papinianus . q. Meminisse .ss. dei noss. test. Dec. in cons. ccxxxvj
au Quarto dubio, cum alijs hic per Crol. adductis. Qui concludit idem quoque esse in ascendente sub conditione grauato, qui ct ipse duas quartas detrahit, ut per eum. Super quo non inuo, quia non est materia nostra, Et Bart. incidenter istud tangit, vide 3oa in locis per Crot.allegatis. Filius ergo habet hoc priuilegium,ut duas quartas detrahat, quando est sub conditione grauatus. Item habet aliud, quia licet extraneus grauatus sub conditione restituere haereditatem imputet fructus interim perceptos in trebellianicam, Ut in . l. In fidei commissaria. Et . l. Mulier Si haeres.ss. Ad trebit. Et j n. l. Quod de bonis. Fructus .ss. ad. l. falcid. Non sc tamen est in filio, quia eos praecipuos habet. l. Iubemus. C. Ad trebel I. Quod tamen dicit Crol. non procedere isto casu, quando scilicet utramque quartam detrahit, sed tantummodo
quando unanit uatum, Ut per eum. Et in effectu movetur, quia si-
125쪽
lius detrahit trebellianicam, ut extraneus, prout dicitur in . d. c. Raynutius, Sed extraneus imputat dictos fructus in quartam, iuribus supra allegatis,. ergo Sc. Secundb mouetur, quia si extraneus, qui unam tantummodo quartam detrahit. sibi imputat fructus in Gam ergo multo magis filius, qui duas detrahit,arg. l. Eum qui . si . de iureiur. in prin . Et quia specialia non szunt multiplicanda. l. i. C. de dot . prona . secundum communem intellectum . Et ita dicit se consuluisse, & ita semper consuleret, si casus contingeret, post Pau. 'Castr. quem allegat, qui idem tenet in . l. Mulier. g . Cum proponeretur . ff. Aa trebell. Et in . d. l. Quod de bonis. g. Fructus, a d. l. falci 4 . Ubi ita dicit intelligendum esse illum tex . in . d. l.
Iubemus, quando scilicet una tantum quarta retinebatur: Pater, quia tex. dicit, dodrans restituatur: Quod non esset si duae quartae venirent detrahendae: Quando autem esset sub conditione grauatus filius, tunc duae quartae detraherentur,& fructus imputarentur in trebellianicam, ut ibi per eum . Sed tamen probabiliorem, ac de iure veriorem puto sententiam contrariam : Uidelicet quod immo etiam quando filius est duas quartas deducturus, non debeant imputari fructus: Et ista forte est etiam magis communis:
Et solebat dicere. D. M. iod pro ista parte consuluit , ct se per Consuleret. Pro qua opino ne mihi videtur casus in . d. l. Iubemus. C. Ad trebell. Multipliciter eum ponderando. Primo enim ille tex. ponit specialitatem in filijs primi gradus, ut non toneantur sibi imputare fructus in quartam , sed ex ipsis corporibus haereditar 's eam consequantur, quod est contra iuris dispositionem . quia in alijs imputantur fructus in quartam .d.l. In fidei com- Inissaria. Et . l. Mulier .g . Si haeres .s . Ad Trebel l . Et in . l. Quod
de bonis. g. Fructus. s . Ad . l. falcid. Et illam decisionem ponit ibi Imperator simpliciter, ct absoluid loquendo : Neque distin- uendo, An sit duas quartas, vel unam tantum deducturus, Sed quiem non est credendum,s voluisset illam dispositionem exorbitantem a regula iuris communis procedere eo tantum casu, quando
nam tantum quartam , ct non duas dediacere potest, quod ita smpliciter, re generaliter fuisset locutus : Immo vero dicendum est, quod prq ut generaliter, ct indistincth locutus est, ita etiam generaliter, ct indistinctis voluerit eam procedere, vulg. l. iij. g. Et generaliter. ff. deleg . praest. l. de pretio .s . de pub. cum s-mis. Et facile ei erat hoc dicere, si illud voluisset. l .j .g . Sin auteni ad deficientis. C. de cad. toll. Secundo pondero, quod im-
126쪽
mb Imperator ibi specificὰ loquitur in casu, quando locus est deductioni utriusquEquartae . videlicet quando filius est non purb. sed sub conditione illa grauatus . scilicet si decesserit sine filiis: Et tamen Imperator dicit eo casu filium quartam ex bonis vltra fructus percepturum. Tertio istud probatur in illo tex. alio modo: Nam ponitur ibi specialitas in filijs primi gradus respectu aliorum
descendentium, puta nepotum,vel pronepotum &c. ut patet in .g.
3o3 fi . eiusdem legis: Sed sic est . quod etiam ipsi alii descendentes post filios extrahunt duas quartas. quando sunt sub conditione grauati . sicut etiam si ij: Et hoc non habet dubium, ct sc sunt innoc pares ipsis filijs primi gradus: Si ergo diceremus etiam filios
primi gradus, cum detrahunt duas quartas, debere fructus imputare, sequeretur nullam in eis specialitatem poni respectu aliorum: Quod est de directo, Rex presse contra illum tex. Igitur necesse est fateri, tex. illum loqui eo casu, quando duae quartae detrahi pocsunt. prout vere illo casu loquitur: Non solum per istam rationem, . sed etiam ex verbis expressis, ut dictum est. Ex quibus remanet ibi esse tex. perspicuum pro hac decisione. Praeterea pro hac parte non miniis aperta decisio videtur in . c . Raynutius, de test. Ubi vult tex. Quod fructus illo casu in quartam imputentur filiae primi gradus, qui fuerunt post litem contestatam tantum percepti, Quia ex eo tempore fuit in mora, prout ibi declarat glo. Ergo illi. qui ante percepti fuerunt, non computantur: Et tamen loquitur , quando utraque quarta detrahebatur. Et cert. vana esset illa deeisio loquens de fructibus post litem contestatam perceptis im- . putandis illa ratione, quia fuerat illa in mora,s verum esset, quod omnes imputarentur : Et sic ibi etiam est casus huius opinionis, quod etiam voluit ibi glo. in ver. contestatae. Non obstant alimgata in contrarium, Et prim b ille intellectus, quem ad illum tex. in . d. l. Iubemus, tradebat Paul. Cailr. in . d. l. Quod de binis .g. Fructus. EAd. l. fal. Quod loquatur, quando erat una tam tum quarta detrahenda, ct sic quando pure erat grauatus: Quoniam non est opus in hoc uti coniecturis, cum verba tex. snt per
spicua, quia loquitur quando filii erant grauati restituere sub con-3o4 ditione, videlicet sis ne si ijs decederent Sc. Neque obstant illa
verba in contrarium ponderata, Dodrans restituatur . Quoniam est aduertendum, quia tex. ille loquitur de detractione trebelli 3 Os nicae tantummodo per filios eo casu facienda: De legitima autem
non agitur ibi, sed alibi, quae in primis sine dubio est deducenda.
127쪽
& quidem reiecta dilatione, & omni onere . l. Quoniam in prioribus, Et . l. Scimus. C. de inoff. test. Affict. Decis . cccvj. col. . Ver. Primo. Dcc. in cons. cccxcix. in prin. Et in . d. conlit. ccxxxvj in lauarto dubio. Corn. consit. cclxv. in prin. vol. 1. Paris . consit . xlv. in prin .vol .is . cum inultis alijs, quae adduci possent. Qua deducta, expectatur postmodum euentus conditionis Et tunc agitur de restitutione fideicommissi, ct consequenter etiam agitur de trebellianica deducenda eo modo,quo ibi dicitur: Ideo verum est, quod dodrans restituitur, habito respectu ad illud residuum, quod tunc supererat, deducta iam antea legitima: Et ex Quo residuo deducit urire bellianica, ut per Bald. in . d . l. Scimus. in prin. in iiij. 2 v. not. C. de inoff. test. tradit Hosti en . in . c. I a Tnutius, col. mihi antepen . in s. de testam. Bis enim constituitur in assem illa haereditas: Primb quando ex ipsa deducenda est legitima, Secundo quando est deducenda trebellianica. Non obsat prima ratio Croti, Quia non est verum, quod filius trebellianicam deducat , ut extraneus: Neque tex. in . d. C. Raynutius,
hoc dicit, Sed in effectu ibi vult arguere a sortiori. Qu ia si quilibet extraneus illam deducit, ergo multo magis ille, qui est filius: Et attenta illa ratione sequeretur, quod sena per fructus essent imputandi, contra. d . l. Iubemus, inhia semper illa ratio militaret. Not obstat secunda ratio. Quia procederet data paritate terminorum, aut personarum: Sed quia longe diuersa ratio est inter filium. Sextraneum, merito Rc. l. Nam etsi parentibus .ss. de inoss. tcst. I. Scripto, unde liberi. l. Cum ratio. ss. de bo n. damnat . l. fi . C..de codic. cum alijs multis. Nec obstat quod specialia non sunt multiplicanda. Quia verum est per nos: Et quatenus a lege non litexpresse aliud actum. prout hoc casu est in . d . l. Iubemus. Ultra quod non est ex priuilegio. quod filius sub conditione grauatus extrahat duas quartas: Immo est secundum regulas iuris, quia quilibet grauatus restituere haereditatem extrahit trebellianicam, toto tu. ss. Et . C. illo tit. Item filius statim, mortuo patre. & reiecta omni dilatione. legitimam habere debet. d. l. Quoniam in prioribus , Et . d. l. Scimus. C.de inoff. test . cum alijss mil. Ex quibus concludo verissimam esse istam opinionem. quod si ij primi gradus non imputant sibi fructus in quartam, etiam quando duas
et cma concluso Bart. quae est principalis in ista Quaestione,&quae sequitur ex praedictis,ta, Quod per simplicem diuisionem noucensetur
128쪽
censetur remissum fidei commissum , quo ipsi diuidentes erant ad inuicem grauati . Quae concluso probatur per tex. in . l. Cum pater .g. Haereditatem . h. ff. de leg. ij. Et cum hac concluso ne omnes pertranseunt,Nec super ea eli aliqua difficultas, ut hic per Ripam, qui complura consilia Bald. allegat , ct aliorum. Et dicit Gam procedere, etiam quod super ipsa diuisone appostum fuisset
iuramentum, quia iuramentum non auget, aut extendit consen
sum. l. fi . C. de non numer . pecun . Ut per eum. Et dicit, quod melius probatur illa concluso in. l.Si a sussit tuto, in prin . Iunctis ibi Not. per glo. T de leg. j. Ubi licet quis emat rem sbi legatam, du-3OZ rat tamen legatum. ergo idem in diuisione. Nam tex. in. d. g. Haereditatem nihil videtur probare, quia non constabat, quod essent inuicem grauati : Immo glo. ibi intelligit, quod essent grauati extraneo restituere, quo casu nihil facit ad terminos nostros: Quia tunc non est dubium, diuisonem inter istos factam tertio non praeiudicare, ct sc fidei commissario. Sed nec etiam tex. quem ipse Ripa allegat. videlicet in .d. l. Si li substituto, est ad propositum, Quod apparet, quia loquitur de eo, qui ignorabat legatum sibi relictum. quo casu non est dubium, non censeri remi ilum . quia ius, quod quis ignorabat habere, non intelligitur remitti . l. Mater decessens.ss. de in oss. test. l. Qui cum tutoribus, in fi . ss. de Transact . Et videbimus in sequenti Quaestione Bart. Unde ista concluso alijs3o8 rationibus est confirmanda, Ut per Paul. Cast. Uidelicet quia unus actus non extenditur ad alium, nisi quatenus necessitas requireret, ct ipse actus concluderet necessario. l. Non omnis. ss. Si cer . pet. I pen . C.Ne.vxor pro mar. Et hoc praesertim in materia praesenti, in qua de remisso ne iuris sui agitur . quae est species donationis. l. 3os Si quis delegauerit. ff. de nouat. Donatio vero nunquam praenimitur, nisi ubi expressὰ facta reperitur. Arg. l. Cum de indebito .ss. de probat . in . l. Si quis aurum. ss. de solui. in . l. Camispanus . de oper. liber t. cum i mil. Inaino quae uis alia praesumptio potius est sumenda, qukm donationis. Alexan . in consit. cxiiij.
in fi . vol. iij. Glo. in . l. Generaliter. C. de non numer . pecula.
Vbi Bald . in iiij. Oppo .dicit quod potius praesumatur error, quam donatio.Sequitur Dec. in consi. cxxiiij. Actus ergo iste diuisionis inter hos fratres gestus non debet intelligi, ut tacit i in se includat etiam remissionem fidei commissi, de qua nihil egerunt partes. per praedicta, sed tantummodo id agebant, ut diuiderent, & sic vea communione discedere ut. Et praesertim etiam, quia ius ex testa
129쪽
mento proueniens non ita de facili remitti solet. l. de his. ss. de Transact. Et videbimus infra in alijs quaestionibus Bart. Et confirmatur etiam ex ijs, quae tradit Spe c. in tit . de testam . ζ. In primis , ver . Sed quid si fidei commissarius, ct Ioan . Andr. ibi in Addit . dicit, quod ista quaestio non est dubia in istis terminis, ut Crol. 3Io hic refert. Ampliatur ista cones usio, ut procedat etiam si in diuisione dictum fuisset, qu bd dicta bona ad eos pleno iure spectent, ct pertineant, siue pleno iure ipsi habeant, ct possideant. Licet
aliqui, ut Crot. refert, limitabant istam conclusionem, ut hoc ca-3II su non procederet. Sed tamen eorum opinio reprobatur: Quia ista verba. pleno iure, bene important, ut illi habeant usu fructum. &proprietatem in illis bonis : Et in ista significatione sumuntur ista verba in auct. Haec usus praestatio. C. de sacr. sanct . eccle. Ut d clarat rex . in . l. s . g. Similique modo. C. de bon. quae tib . Sed quod ista verba importent, aut fgnificent remissionem fideicom.
missi, hoc minime verum est, nec iure reperitur cautum . Inimbpro ista ampliatione est casus in . l. Ceneraliter. q. l .ss. Qu.i staquib . Ubi tex. dicit. seruum alii sub conditione legatum interim pendente conditione pleno iure haeredis esse: Et tamen si existat conditio, sub qua legatus fuit, ad legatarium pertinebit. Et idebvult ille tex. quod interim per haeredem manumitti ille seruus non possit, ne legatario iniuria fiat, seu damnum : Ergo ibi apparet. quod illa verba, pleno iure, non excludunt ius post superueniens ex eventu conditionis tunc pendentis. & post purificatae . Est v
3 I a rum, quod in contrarium videtur obstare tex. in . l. Foeminae . g.
Illud, in ii. C. de secundis nupt. Vbi per illa verba, pleno iure. videtur tributa omnis libera potestas de illis bonis disponendi, ocilla alienandi, S sic videntur irrevocabiliter transsata in matrem illa bona non extantibus filijs ex priori matrimonio. vel illis mortuis . Sed tamen non recedendo S praecedenti opinione, Respondetur, Quod imitabille tex. probat potius contrarium, Videlicet quod immo illa verba solum denotant Dominium, & proprietatem: Nam in praecedenti casu . scilicet quando extant liberi ex priori matrimonio, mater, quae ad secunda transuit vota, habet
usu fructum tantum bonorum filii defuncti, neque ullam habet facultatem de illis disponendi: Quod s contingat nullos filios superesse, tunc dicit tex . quod ipsa pleno iure consequatur illa bona. hoc est etiam quo ad proprietatem: Subdit tex. quod ultra pos.
st etiam dς ijs ad sui libitum disponere: Hanc igitur facultatem
130쪽
de illis bonis disponendi ibi habet mater non virtute illorum verborum, Pleno proprietatis iure, quae si hoc importarent. non fuitiet opus alia verba ad ijcere, sed illam habet virtute aliorum verborum, quae post ibi subi jciuntur, videlicet atque ex ijs nanciscen- di Dominij. vel testandi circa quem voluerit, liberam habeat facultathm . Vnde non recedo ab ipsa ampliatione, quam veram puto, quia militant in ea rationes, de quibus supra in conclusione principali. Aliqualiter tamen videtur in contrarium obstareid. quod tradit Paul . Castr. Et clarius Ang. in . l. Mater . C. Ad senat . consul. Tertui. Ubi per illum tex . dum dicit pleno iure, intelligit, quod non subiaceat alicui restitutioni in euentum cuiusuis conditionis. Licet Crol. hic dicat, Quod Ang. nec Paul. ibi hoc dicunt. Immb vero tu dic, quod Ang. ibi istud expresse dicit . . Respondeas igitur, Ang. non recth loqui: Et qubd immd illa verba intelliguntur respectu proprietatis, ct v su fructus, prout etiam ita intelliguntur,&id significant in. d. l. fi. g. Similique modo. C. debon . quae lib. Et in . d. l. Generaliteng. 1 .ss. Qui, sta qui b. Et in . d . l. Poeminae. M . Illud. C. de secundis nupt. Et licet verum de facto sit in casu illius tex. in .d . l. Mater, Qubd bona illa' ad matrem illo casu pertinent, ita ut de illis possit liberd disponere Non tamen illud est ex lignificatione illorum verborum: Ita qubdvbicunque huiusmodi verba proseruntur, hoc significent necessarib: Sed intelligentur,& interpretabuntur secundum terminos sub 3I3 iectae materiae . Ampliatur, ct secundo ista concluso, ut procedat, etiam qu bd inter ipsos diuidentes expresse de euictione promissum fuisset: Quoniam illa promissio non trahitur ad istum casum, quando scilicet res euincitur ex facto ipsius, vel auctoris sui, vi supra dictum est in alia conclusione: Immb tunc cessat regula legis Vendicantem .sF. de euict. Sed in casu isto promissio hoc ope rabitur, ut si forte res aliqua aliena inter diuisas reperiretur: Et Dominus eam peteret, ct euinceret: Tunc virtute dictae promissionis posset agere contra illum. cum quo diuisit.& qui de euictione promisit, ut & ipse partem illius damni subiret . iuxta tex. in .l . Si familiae. C. sami l. hercis. Cum alijs supra adductis in prima com
3I 'Secundo quartat Bari . si in ipsa diuisione fuerit per ipsiss diuidentes apposita clausula, qua ipsi ad inuicem promiserint, se nihil
contra diuisionem facturos, An tunc censeatur re tam fideicommissum. Et Bart. per plura fundamenta concludit non inteL