Institutionum juris naturalis et ecclesiastici publici liber 1. 5.. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim ss. theologiae doctore etr in Lyceo Catholico Augustano ad S. Salvatorem SS. Canonum professore publico ordinario 2.4

발행: 1823년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류:

301쪽

monitis obiecit; quae res breviter narranda est. Cum in promissam terram ascenderet Israel , Misit nuncios ad Sehon Regam A/nsrrhinorum , dicens et obsecro, ut eransire mihi liceat per terram tuam - qui concedere noluit ut transiret Israel per 'Inoa suos r quin Potius exercitu conis gregiato egrobauβ est Obviam - - Pugnavit quti contra eum ; a quo Percus1us e t tui ore glassii , et possessa est terra ejus ab Arnon usque ad Ieboesee filios Ammon. 6 Porro Rex 'Sehon contra Moabitas ante pugnarat , terramque eorum oc- euparat, 7 quam deinde Vel cuius partem Israe- Iitan una cum avita Sehonis provincia seu Α-morrhaea expugnarunt, ac trecentis annis tenu xunt ; cum dein Reπ Ammonitarum , quem graves auctores simul Moabitarum Regem faciunt, a Iephte terram illam repeteret Jephto. respondit e Dominus D 'us Draut subvertit Amorrhoeum , pug o M. contra illum Psyulo suo Israel e et tu nune Vis Pora ers terram ejus - quin Dominus Deus noster Nictor obtinuit , inrisuram cedent Possedsionem. 8ὶ Atque ita ad ius helli provocat. Addit dein r quare tanto te ore . SOo. annorum nihil super hac re petitione tentastis. 9 ditae verba non tam ad praescriptionem , quam Praesumtionem referenda sunt, ut sensus sit, ex ipso trecentorum annorum silentio desumi, quod Ammonitae in illam iseram nihil juris habuerint δ praesumendum enim non eSse , quod nec primae occupationi , nec tot annorum Possessioni unquam eontradixissent , siquid iuris sibi competere putassent in terram Ammorhaeis ereptam.

Ο Naturae lex , inquiunt, uti privatorum , sic publicorum dominiorum firmitatem , secu-

302쪽

s riatur ala gentium. 297ritatem , ac certitudinem existi quae demum sola praescriptione, obtineri potest. B. Medium illud, quo certitudo pnblicorum dominiornm acquir,tur , in praescriptione consistere non potest , cum ea nihil sit, nisi creatura civilis ac positivi iuris. Quapropter de alio circumspiciem

dum est. t

a Ferdinand. msquius L. II C IJ. n. S7. S ι. 23. C. de SS. Ecclesiis. O S. Thomas I. a. q.--t. 2. 5 Aique hic est sensus legis XII. lab. advsrsus hostem aeterna auctoritas esto. Hostis enim apud antiquos dicebatur , quem nunc peregrinum dicimus. Tullius L. L Osic. . . si Numer, XAL ua. Ibid. 26. 29. 83 audio. XI. 2o. 24. 'O Ibid. V. 26.

CCLXXXVII.

Dubium non est . quin divina s pientia de remedio providerit, quo jura summorum Principum firmentur, regnorum eversio ae populorum turbatio evitetur, ac siquod in prima regni acquisitione vitium irrepserit, id progressu quodam temporis sanetur. Carneades legatus

Atheniensium Romae de iustitia disputans fidenter asserebat: Omnibus populis, qui florerent imperio, et Romanis quoque ipsis qui totius orbis polirentur, si justi velint

303쪽

α98 LIMr IV. esse , hoc est, si aliena restituant , ad casas esse redeundum, et is egestasse a

miseriis jacendum, ci Quapropter inqui

renda est ratio , qua juribus imperantium ae tranquillitati Imperiorum consulatur. Omnium populorum , etsi aberrantium a

vera religione cultuque unius Dei, consensione , multoque etiam magis saerarum literarum exemplis ac testimoniis eon- Stat , universa terrie regna singulari aeque

ac sapientissimae dispositioni Dei subesse qui eadem et constituit, et transfert, et subvertit. Unde et leplite Ammonitarum regi, qui falsum Deum Chamos adorabat, ad dispositionem divinam recurrens Dominus Deus Israel, ajebat, su emit Amorrhaeum, pugnat ne contra illam ρο- Pulo suo Israel et, et tu nunc vis possidere terram ejus; notitie ea quar possidet Chamos Deus tuus: tibi jure debentur' quae autem dominus Deus noster victor obtinuit in nostram cedent possesionem cet Porro divinae hujus ordinationis ac dispensationis signum sat certum , quodque in oculos ac mentes hominum inpurrit, eeΠsem debet ex parte unius Principis longae-Va, quieta et praesentanea PosSessio ac pacifica populorum subjectio , ex parte vero alterius desectus contrariae probationis , qua vitium arreptae possessionis ostem

304쪽

deretur. c 3 In dubio quidom sufficii

Vulgata , et naturali aequitate nixa regula melior est conditio possidentis. Atque ita quidem medium istuc tuendae seεω- ritatis in praesumtione potius, quam praescriptione consistit, praesertim cum mala fides etiam praescriptioni obsit, neque o dinario tempore praeseribi possint res ubtiosae , quales sunt surtivae , vi occupatae , contra legem IuliaIn repetunduram ac ceptae.

ARGUMENTUM

Facti nomine in Iure gentium Venit eonventio publiea, hoc est , a summis Potestatibus , sive gentibus qua talibus inita boni publiei causa. Paetum, quod de Praestatione non transitoria . sed in Perpetuum, vel ad longius tempus fit, aP-

305쪽

pellatur faedus. Ius ineundi paeta et se

dera absolutum est et connatum: id vero quod ex pacto et foedere provenit , hypoth ticum. Igitur inprimis generalia dopactorum vi et talore principia huc transferenda sunt, quae circa eonSenSum paciscentium , jus paciscendi et materiam pacti ae foederis versantur.

q. CCLXXXIX.

Ius paciscendi aeque moralibus personis ac physicis attributum est a natura Etsi enim quaevis civitas, Societas cen Seu tur persecta , sibique ad finem oblinendum sussiciens, nempe ob jura immanentia , ac summum imperium; tamen ob externa praesertim adjuncta, altera alterius auxilio ad conservationem sui, persectionem. que eget, de quo obtinendo, interest cujusvis ut certa reddatur ope pactorum foederumque. Hoc igitur jus sequentibus potissimum conclusionibus continetur: αὶ Ex notione pacti publici ac foederis jusea inenndi summis Imperantibus duntaxat competit; subditi 'enim de bono et jure publico qua tali disponere haud possunt, nec jus disponendi,

quod majestaticum est, citra crimen laesae majestatis sibi arrogare.. Foedera commerciorum , quae a subditis aliquando ortum, ducunt, Vel tacitam approbationem Imperantis habent, vel privatis actionibus accensentur, haud secus, ac si socius unius gentis eum extero sive socio alte-

306쪽

Jus naturale gentium. 3orrius gentis ineat contractum qui non ex jure gentium, sed jure naturae privato, aut ex jure speciali loci, ubi contractus fit, aut denique ex arbitraria conventione Iegem accipit.

tinuo amissa possessione regni, jus imperii ac majestatem , proindeque nec jus foederum amittit , valideque obligare se aliis gentibus , sibique alias gentes potest. Alius est Casus de regis minorenni, quando per Ieges fundamentales certa aetas administrationi imperii desinita est. Con- , ventio enim ante illam aetatem a rege inIta non valet. e Pacta cum ustirpatore imperii, penesqnem administratio est sine iure regni, relate ad Populum, qui eum eo contrahit necossitate salutis publicae, valida sunt, non item relate ad legitimum regem vel successorem , nisi qua Part. dein rata habeantur.

da Ins paciscendi ex natura prostuit, et

eommune est omnium , qnibuscum Naturae communio est ; proinde nec hostes, ne. infideles, et alieni a vera religione ab usu et communione ejus juris excluduntur. Quia vero jus a recto usu inris et facultas moralis agendi ab honestate actionis dissert; ci hinc magnopere cavendum , ne ob incertnm idque caducum ac tem-POrala bonum , certum sacrosanctae religioni corrumpendae , multorumque subditorum sempiternae saluti periculum. creetur. αὶ Ob hanc causam segreganda sunt diversa faedera. I. Quae na-Vigationis , aut commercii causa ineuntur cum

infidelibus: a. quae contra alium infidelem bello coercendum fiunt: 3 3. aut contra alitim fide,

307쪽

Iem , veraeque religioni addictum ; quo posteriore casu quivis Imperans , siquod subditos ha-b0t alienos a vera fide, utique ad bellandum adhibers potest. Denique non modo justitia causae , sed etiam necessitatis defensionis expendenda est.

ne unquam cum habitatoribus terrae illius iungas a nicitias , qtiae sint tibi tu ruinam. v. 35. ne ineas Pactum eum homini is illarum regionum. III. Reg. XI. 2 Degentibus, super quibus dixit dominus filiis Israel: non ingrediemini ad eas : neque de illis ingredientur ad vestras et cortissime onim avertent corda vestra , ut sequamini Deos earum eis. S Abram inierat saedus cum Esces et Aner infidelibus . Gen. XIV. 13 David in praelio adesse , Lilistaeis volebat coulra Israel. I. Ru. XXIX. 2. seq. Μου-Claabaei quoque eum Laconibus et Romanis pepigerunt amicitiam. I. Mach. XIV. 13. a..

f. CCXC.

Libertas gentium in paciscendo nullis formulis. aut subtilitatibus legum positivarum, vel disserentiis inter pacta nuda et vestita est alligata. Quapropter solo conis sensu libero , eoque satis de elarato opus est. De quo adnotanda veniunt nonnulla:

a Λ consensia, adeoque et a pacto disserunt, a. nuda assertio de praesenti voluntate quidquam Pro in utendi aut praestandi, quacum conjuncta est rc servatio libertatis animum mutandi, R. POMlicit tio, seu promissio nondum acceptata , S. traetatus , at negotiationus parauum

308쪽

Ius naturale gentium. 303 b De errore ac dolo, quatenus Con Sensui obsunt , ex principiis juris naturae privati jum dicandum est. i In dubio regula est: error n.

cet erranti.

c De nussitate pactorum. ., quae Vi injustae torquentur , multo cantius definiendum est in jure gentium, quam privato ; quia per iPSamgentium et negotiorum naturam discrimen inducitur. Nam ut actus metu extortus censeatur, requiritur I. ut moraliter certum sit, eum, qHi

metum ineussit, non habuisse jus id faciendi a.

Ut sit metus cadens in virum constantem , et Gum Proportione in gentem , eo jus vires e pen dendae sunt. 3. Ut promissum metu initum , ces sante metu non sit ratthabitum vel per verba eApressa vel per facta consensum snbsequentem

inserentia. Si iam a gentibus ineuntur pacta Pro evitando aut . finiendo bello , saepe unum, sin Pu plura ex hisce deficiunt, quo minus p teAtu metus inita pacta violari queant. Dein pacis laedera sunt pacta publica, , quae si minus justitiam commutativam , certe legalem inserunt, qua obligatur tota respublica , adeoque cum Sub ditis ipse Ρrineeps. Alias turbaretur socialitas et .tranqnillitas humani gensvis in perpetuum ,

nisi per pacta ejusmodi finiresur bellum αὶ Ac-

Cedit, quod in dubio standum sit pro valore actus, et melior sit conditio possidentis; praesertim qnando innovari sine gravissimo ejus incommodo nihil potest.

a Zech. de Iur Rre. Eccl. Seci. IV. g. 2. . . lilaliter ex principiis juris privati statuunt. At ei ina intellis, non potest, quomodo in .eo , qui metum iu- seri , una consistaut ol ius ex promisso vi extorto , et

309쪽

obligatio adstinendi a laesione , omnique gravamin. 3 cum ipsiim jus , siqiiod oritur, proinittentis gravamen sit. P equo ulla ratione in eo , qui metum Patitur , uita corasistet et obligatio adimplendi promissum et jus Periectum , promissarium cogendi , ne tinplementum Promissionis exigat. Cong. I. LVm.

Materia pactorum ae foederum nee tu pis esse debet, neque supra vires gentis Paciscentis; secus obligatio moraliter aut physice impossibilis , ac proinde nulla est.

αὶ Non valet igitur pactum injnste oppri-msndi tertiam gentem : nec quod praecedenti alterius gentis pacto, et juri quaesito derogat. bὶ quia tamen in gentes quoque cadunt

actus benefici, e:eque suo renunciare juri possunt ; idcirco inaequalitas pactorum vi et valori eorundem non obest. Ea inaequalitas facit unam Partem paciscenωm prie altera dignionem , Vel in pacto potiorem i. quoad ρr 3ιotionem , si gens Potentior imbecilliori auxilium promittit, imbecilliore nihil vel minas promittente ; R. quo ἀhonorem et dignitatem , si una gens alterius --jestatem cum veneratione conservaturam se prommittit , et adiuturam, ut ea salva sit. 3. quoad Potestatem et jura, si quam imminutionem vel limitationem imperii in pacto ut sindore admittit.

o Si formula foederis triaequaIis ea sit, ut cliter foederatorum injussu vel absque consensu Rlterius bellum gerere non possit; ea ad bellum defensivum non pertinet; turpe etenim est , et juri conservationis propriae repugnans i juri dum lansionis suae renunciare; imo ad inferendas injn-

310쪽

Ius naturale gentium. 3Osrias istiusmodi promissum alliceret, perinde ut Pactio non agendi de dolo.

g. CCXCII.

Partitio foederum non tam explicanda , quam indicanda est, cuin ex ipsa eorum diversa denominatione, quid juris contineant, pariantve, haud aegre concludi posSit.

αὶ Foed ra generalia seu si licia sunt , quae id constituunt, quod a jure constitutum jam est naturali. Haec si negativa sunt de noni dando , quasi diffidentiam gentis erga gentem et speciem infamiae prae se ierunt , ιγ si a Frmatisa de officiis humanitatis exhibendis , eam vim habent, ut imperfecta juris naturalis obligatio transeat in perfectam , praesertim siquod officium in formula determinetur e. g. ut utrinque sit jus hospitii , quatenus istuc jure naturali debitum est. His generalibus respondent ex opposita parte laedera Fecialia , quae singularem inter gentas praestationem continent, ceu de dulinquentibus mutuo extradendis dovectigali non solvendo pro mercibus vel non ultra certam quantitatem, de arce in confinio alterius populi non erigenda. bin Alia snnt foedera yaeis, quae societatem non bellicam continent, ceu laedera commer elorum: alia belli,eaque offensiva, defensiva mixta. In dubio censetur defensiva , quia naturali civitatum fini; nempe securitati maςis congruunt . Universe scedera belli determinata sunt aut indeterminata uti

SEARCH

MENU NAVIGATION