장음표시 사용
151쪽
s liciter sapientiam appellari admonuimus, i a
quidem duplex e L EAltera, quam ex rebus natu
ratibus sensu percae is acquirimus i idcircoquesua
Theologiam e Boteles inseri t.τα μετα τα ς νιικα,
altera autem, quam ab ipse Dei filio didicimis, hausimus.is priore illa cognoscimus Deum esse nituram purissimam,acsincerum actum ab omni concretione mortali segregatum ,se ipsum intuentem, in se ipse reliqua omnia perfectissime intuta gentem,atque illis confidente,et prouidente;cognostimus etia caeteras res, quatenus cause suae naturam, actu bonitatem, nitate omnes referuntiquSPE
haec clarius,ilia obseurius.ώ circo cum stu principes caussa prima essem sapientia consideret, merito ab Aractotele ex intel genti etscientia, tanquam duabus partibus dicitur se constituta , esseque stuexcelsens scientia, qua prima essecta cotemplatur, in excelgens intestigentia, qua ad principem camsam intuendam accedit. At in Christiana Theu gia multo magis Dei naturam attingimus sicimus enim, infinitam Pim habere, omniaque ex ni hilogenerare,posse; um, trinum esse; muLtoque verius illius benignitatem, ae iactitiam c gnosiimus. Cognoscimus etiam, quorum e ciem dorum si tantum potestatem reseruarit, P rum secundu quibusdam causis communIcarat.
152쪽
Ita δ' ipsam principem causi et ipsius prima es
a multo distinctius,ac plenius in no ira Theol gia comprehendimus; quam philosephiae nomine e tineri qui basiibum, ac Gretorium legerit, non dubitabitis Ut autem in hac d/era Theologia proficere posi ς'ῖ tris potissmum Pirtutes requiruntur; να ob hanc causam Theolo cae appe antur. Fides, Spes, Charitas; quae quidem a benignitate diuina menti ac moluntati nostrae 'Nihil enim illis cum appetiturationis experte negocii H impertiunturiit de futurae Pitae flatu,quem naturali ratione assequi non posemus,certiter Orictum Dei Filium nostra nos fui posse beatitudine in credamus, steremum circoque m illius, aborum, qui ab ipse amantur amore, charitateardeamus, facili ciues caeli iis Hierusialem, fes dominici Dei, i inquit e vi ius. Nam, quemadmodum tecte Arictotele in Grabscis is bonus,atque egregius ciuis censendus H,qui
ciuitatis sita bonum sempersiti proponit, propriu
commodis persaepe negle Es; ita Deo accaeptos , Deumque imprimis,in cuius ciuitatem adsciti simmus, non Militatis notae causa amare debemus,
se per ρ ipsum,omni moluntatis ardore atque illius bonitas in omnes res fundat, atque in L et , quemadmodum facit, optare. Hoc pacto si
153쪽
Deum amemus,di cillime in ruria tibi possumusi
ouod haec ex nimio rerum humanarsi caduca rump, honoris, cuni corporis amore nascantur omnia; quarum rerum non modo nimius amor, sed Mae desederium Pilum in nobis reperietur; quot 1. tota met alii animo Deum diligemus. idcirco sere diciatur a Theologis no Iris omne insignefacinus,ac flagitium charitatem expellere; quod illa tanquampurissima cinissimas virgo hordes omnes dite a ιgiat. Probe etiam EDd, charitatem esse formam omnium minimum, prudentiae, itiae, temperam ii sortitudinis deis Viscum omnes hae eatenus irtutes sint, quatenus veri boni causa, ais amore ab nobis coluntur. 2 Lam si a ioluptatibus abctineas, ac dolores multos, feras; συt occupes rannidem 3 nihil causae ei quamobrem temperantiae, a rtitudinis te laudem assequuturum putes. Honectatis,id in dieri boni causea temperate,ac fortiter te edisse si re laudari cupiebas oportebat.Uerum bonum aut Deus eri,aut certe Pecti u quodda illius, et imago.
uare cum verum bonum amas , Deum amas,
quod iam charitas M. Fides item, quanuis sit iumente endet tamen quodammodo ex nutu A-tatis nulgus enim credi nisi volens ) quae quidem oluntas emcit, it mens omnibus ijs, quae aut a
154쪽
DE HOMINIs FELICIT. Otholicae Ecclesiae concisi' decret quanuis naturalem captum excedant, assentianturiHoc aut e Pultatque hoc menti noctine mandat, quoniam bonum esse diuinos ritu aflata Dde bonum no am re,atque appetere minime pote i. ita ex boni amore id est car itate, exoritur sides. Exoritur m Jes p non solum ex nutu oluntatis pendet,sed in ipsa lutate consi bit. uemadmodum en 1 es Egorum bonorum,q subsensum cadunt,ad appetitum perisnet; ita Jes haec theologica nihil aliud en, quam elatio quaedam Poluntatis alacriter bona credita expeZiantis ex Dei benignitate. Gratia enim Dei, inquit Apollotis, ita aeternae n pote i autem perare,nisi amet. Spes enim boni amati expe latio e l. Perfeci ima igitur inus Charitas est,cui caeterae uirtutes, erae, acgermanae Drtutes sint, prope referunt accaeptum.Diximus autem P a cum
ste, δ' De charitatem esse irtutem, id ea bonum
habitum; quoniam Thomae e quinati Theologoru
principi a sentimurdiritum quidem sanctum ad
. manti charitatis perennem fontem esse, qui etiam semper nos in charitatis muneribus fungendis iuuet Sed tamen in anima vi ira quemὰam habitum e seponendum; quo formati diligamus, atque am mus f ne tanquam in Irumenta quaedam omnem mim extrinsecus accipientia mideamur. bum a
155쪽
tem hae tres irtutes in veritanquam in re obiecta Persentur, in Deo autem nihil sit neque nimium, neque parum, nullus profecto eas in medio, quemadmodum in 'Distulabus moralibus eueniebat, comsistere , arbitrabitur. Euentu potius quodam sit, mi fides inter duas haereses contraria incedat,ses inter nimiam considentiam , ac desserati nem. De Charitate autem praeclare Bernardus modu s charitatis ere non habre modum. uod autem de mirtutibus Theologicis diximus in m dio illas non consilire, conuenit etiam virtutibus ad intelligentiam pertinentibus, Nam cum illae in in Dero, bonoque isiciendo mi occupatae, in veritate aute ac bonitate non sit, neque nimium, neque parum; profecto, Ut recite monebat sessi. us,non mediocriter,sed quam maxime possumus, eritatem, ac bonitatem cognoscere omni nudis
niti debemus. uod si 'ostolus iraecepit, nouplus sapere, quam oportet sapere, sed sapere ad
sobrietatem, idem his verbis signiscariputo, quod Egis Terentianis. Vae illi faciunt,o multum inmtesiledo nihil intestigat.Non enim quod Apoctolus appellat nimium sapere, ac Terentius multum teggere,ab excellenti cognitione proueni ed potius
ex tenui quadam, planeque seophictica pubissitate
156쪽
DE HOMIN. FELICIT Prudentiam fortasse ea ratione in medio cogocata
esse statuere possumus,quod idem fere, Pt praeclare
in extremo cap primi lib. x Gair docebat Aria Hoteles rudentiae,ac irtutibus moralibus en propositum. Prudentia enim ea est, quae appetitui, tmediocritatem in affectionibusserues, imperat; ac fines praescribi quos mitra,citraque nequit consim re rectum. Seruatur autem haec mediocritas ex Pirtutis moralis habitu. 6aeterum, qui eo redeamus,
de temere digres bideri possemus, irtutes Theologicae,)erae omnino,mperfectia Pirtutes censendae sunt, eraei fel citatis essectrices, era , item,acgermana Theologia quam de Chricto Dei filio a caepimus; ad quam tamen,priorem illam naturasi ratione fultam multum conducere ex Theologis nosis,qui innummerabilia propemodum ab lotele accipiunt,patere potent. Illud modo Hudisciueamus,ne rationi naturali,quam diuinae autorii
ii maiorem fidem habeamus. Nullum enim fimmius argumentis ac grauius reperiri pote'quam Dei testimonium, qui nec fallere propter bonitate,
nec falli ob sapientium potest.
. r. Humanae autem Theologiae traflationem in id tempus disserre necessarium fere eli, cum bonis moribus praedui erimus, stes inscientist mathemat cis, ac 'siologia magnos progresses fecerimus.
157쪽
LIBER SECUN D v S. I sNam boni mo res esscient, ut animus a cupiditati tumultu b 'attentius,incumbere in contemplationem queat, scientia recte ditatur. harathema ticae autem instiplinae mentem noriram exacuunt, cor ad incorporea intelligenda reddunt expeditiore,au habiliorem. siologia autem, T ip persee I ex tedamusia enim ex rebus naturatibus adeo exigua, ac milis e i, quin in ea aliquid interluceas diuinitatis; ab ea ducuntur argumenta fere omnia ι quibus iniucti in humana Theologia2Dei naturam abfua ex parte assequi possimus. Igiri Hra autem, bdi comes omnium disciplinarum ea Dialectica; qua, antequiad vitam disti inam rapessendam aggrediamur, praecultos, praeparatos nos esse oportet. Haec enim, dum nos res omnem apta ex Dare definitione,ais in Νaspartes dicti Lbuere, certas argumentandi rationes docet 3 ad rerum omnium naturam inueniendam clarisi si
lumen praefert, atque iter patefacit. ddit a Tullius Ariovintiam; sed ea homini politico in accommodatior. Satienti quidem satis esse debebit, jure loquelm,ν proprist,idi maxime significantibus
verbis itemur; pompam quidem oratoris, ν imsignem ornatum consulto fugis ot igitur uni mensis nostrae irtutes,id in habitus, quibus ilia consim ta in rebus,quae sub initasgetiam suam cadunt, si ii Λ
158쪽
tso DE HOMINIs FELICIT. egregie praediat o clam sevum. Proprie tamen, tex eodem primo libr. μγαλων κεινων colligi potens, prudentia, ac Pirtutes morales Pirtutis sti Pendiscant nomen; quodist carere nulls homines debeant;
at ex js laudem assequantur. βuod si omnium animi habituum diis, , natura per selpectetur, c se
expendatur, nihil sapientia diuimus, nihilo abi .hus reperiri posse exi limare debemus; quo sequenti l bro conflabit. . Hec de animi virtutibus, i Noel citatis bene' perciperetur, tractanda esse duximus; damus aliquid de honore t Poluptate,quoniam haec etiam non parum febritatem faciunt, capita tantum e
rum rerum,quas alibi copiose tractauimus,per tringentes. Voluptas nihil aliud eII, quam expletio se
cultatis cognostentis ex perceptione rei obiectae,quae
ipsi facultati apta quadam proportione res odeat, et
si qua maxime cosentanea. Sic tactus cν lus sic oculorum sensus, sic mens maxima tunc oluptate perfunduntur,quando rem suae natur . e fa darem, atque accommodatam percipiunt. Iam quemadmodum Ari toteles of lavo oobtico Hoebat, id cuiaque iucundum edi, quod eius naturae proprium est, stes accommodatum. Ea autem lupta quoe adtactum pertinet, omnium impumisiimae hac dii Lenter ab ea tanquam ab aureo poculo, in quo
159쪽
nenum latea cauendum. Ea autem,quam mens ex Pirtute agendo,aut res preflantissimas contemplando capit, era,ac germana Poluptas H, ac dia
uino illi beatarum mentium gaudio quam simi Lma. Differt a felicitate eopatiis,quo in secundo bb.
de Dra, G falsa Voluptate, . copiosius etiam insequente libro odiendemus. Vonos autem inicium in opinionis, quam is qui colit, de eius, quem colis, bonitat ac beneficentia habet. Dicia autem sunt, deducere,reducere, a urgere, natuam ponere,templa aedificare , quae omnia tum demum eri hon res censeri debebunt,cum a summa quadam colemtium beneuolenti charitare,obseruantia orificentur. Hoc enim ii dedi,quo amplius, maius . promtum irtuti tribui non poterii. Omnia, nisi me mea fallit opinio, exposuimus, quae ad felicia
talis naturam comprehenderim necessaria erant ; quamobrem ad illam explicandam a - gredi iam tuto
160쪽
PONT. M A X. Liber Tertius. AGNAM CPie quarte Pontifex εχ faxime rerum optimam pulcherrimarum , copiam severiore libro proposuimusquas si non per erborum inuolucra i , integumenta peristiceremus; sed per se res ipsa quales, quamque synt, intueremur ;miri,sico quodam animi ardore incitaremur ad comsequendum. Nec ero, es tenuem illarum et-bram in nobis non multum posse exictimarim. Nam, quemadmodum selis lux, etiam si nubibus impediatur,emicat tamen nonnihil,)iasque, res itinera quibus prosi sicamur o octrat Ata iri tu natura praestans,at egregia serma leui tantum penicillo adumbrata an imos tamen nocti os mirabiliter Elaarat,aditums nobis aperit ad ameram, gemmanams felicitatem. βuaqua non defuturos ar bitror, qui mediocritatem ligam, quam non semper 'ondem esse diximus ,sed pro temporum, persen