장음표시 사용
251쪽
xιο DE HOMINIs FELICIT: ma cogitare siusiceptae repente luce aduentantis mentiis rediaitur niuersales etsi antea res aliqua singularis alteri falso attribuebatur; facta etiΞ niues lis falso attribuetur.Sed eo nia disice us, reuem tamur. ccipit mens humana species rem cum materia cocretaru ex ipsis phantasmatis ab hominibus tomprehensis. idcirco necesse ea reperiri semper alis quem hominem cogitantem. Nec Perb cum in alia iquo homine phantasima aboletur, aboletur etiam rei in phantasimate exictentis species in mente recepta; cum Jecies haec in alterius hominis phan . ta mate conseruetur; prout natura humana CPompeio pereunte in faesare conseruatur. Neque mero si fieri potest , mi hic homo, ille non cogitet , continuo sequitur, qui nullum etiam cogi tare pote sit. Nam materia primasine hac,m ilia
forma esse potest; in ruuerμ ne fisa esse non
potest. Sic et nus, m alter homo, mi non cogitet, fas H; t nullus Pero, prorsm nefas. Ergo menstantemplans apud uermem erit mens ipsa capax 'mis rerum cu materia hiantarum exornata; uafrmae cum continuata phantasimatum succe me incolumes perdurent, ipsa quoque erit aeterna.
Hoc modo mens nostra spectatur, thphaerae humanae coniunctae merum potest etiam considerari, mihi,et Arabs coniuncta nos enim hunc ordinem,
252쪽
LIBERCT E R T I V s xit tanquam explScatiorem Iequimur, quamuis sin turae ordo stilletur, contra fortasse rei se habeat, d, ex eo quod mihi, ac tibi mens humana conium gitur, niverse postea stiane coniungatur, idque nos supra innuimus In qua quidem nobiscum c putatione mens ipsa nihil immutatur, sed nos βα-s,qui immutamur t columna nobis dextra,
et nita fit nihil ipsa, sed nobis motis neque
ad nos descendit, sed nos ad iliam astendimus se, ii omnino in anima cogitans aliquodphantasma comprehendit, quasi nebula dispala Uycitur, mi mentem ipsam, atque in mente steriem illius niuersalem essustentem comprehendere posi mus. Euamobrem intesiectis no ira in relatione quadam conmere iidetur, id eri in coniunctione
mentis nobiscum. Coniungitur autem, mi dixi mus ; cum anima cogitans ita bene lecta edi, braneque officio suo fungitur, mi ea intermedia ad mentem accedentes, mente ipsia, ipsiusque formis fuamur. Explicemus nunc rusus, quid mere tmens e ciens, quid item capax , quidque ilia
morabula sibi Misint. infens humana si per se
stetitetur, non autem suo globo coniuncta, quamuis formast,retinet tamen quoddam materis filium, O superius ostendimus, ex suo P boo
253쪽
mens capax nuncupari posset sicuti ex supremo sua perfectionis gradu mens est iciens: Miaon non sutis
proprie icta tunc nomina Urpares. Sin autem sphaerae coniuncita consideretur,plena formam et flecteru nobis apparebit,quael ecies in phantasinatis construantur. Hae autemspecies euaserunt PnLuersales M, OV V karitate mentis notir atque hoe
pacto mentem exornare potuerunt; colores praesentia lucis diaphanum formant. Erit igitur in mente no ira quasi duplex naturae conditio; Altera, qua θecies illustrantur, altera, quas sicipiuntur. Priorem conditionem si spectes, mentem no iram e cientem Apotius construantem nam cumiaeternies ecies. t dixistas, seruante potius,quam es sciente indigend nuncupabis ; sinautem posteri rem,capacem, atque ad cipiendum. idoneam verius adhuc,magisqueproprie inta iteris nominibus, entem humanam, met mihi, vel tibi conis tam consideres. Plam equidem ex Mutaribus percipio niuersialia, quatenus i mentis meae
rerum singulariums eciesnt illustratae a laequePniuersales, metu dem mentis natura ad panem dum aceommodata μnt receptae. Mem in te eu nit. uuare ratione no Iri habita recenter idemtur, caer illustratae species, o se receptae. Sic in mente cundisio e licientis, s, capacis naturae detur exi
254쪽
LIBER TERTIvs. et ssiere. Hac eadem ratione mens aliquando actu,
aliquando habitu es dicitur. Actu enim meus appellatur,quando nobis ami cogitantibus species rem is ales stere, ita Midas intelligamus mens autem habitu, quando anima cogitans ita bene affecita ess,it quandocumq. libe species ea s, quae in mentesunt, insticere Paleamus. Oterum, cur, si haec sententia eAserrois fuit, in commentarijs de anima poctea dicat mentis proprium esse in rebus agendis γersari,quae singulares seunt, itemque asio loco mentis opus esse niuersale a singulari dictis
guere,ac propterea mirumque cognoscere, respraetra rea compositas, mpriuationem animam M- ω-gitantem neque etiam Ορularia componere, j,a quibus ita exponitur, diligenter iidebunt. His ita confiitutis,qua in re mentis nostrae selisitas, si per Mectetur,qua item in re nobis conisuesti, consi- fiat,attendamus. stat prior quinio explicaripossit, primum illud Hatuendum H,mentem notiram ita copulari cum siuperioribus mentibus, t illas intueatur. Namsi mens noctra res cum materia concretis intelligit, illus a materia segregando si multo magis ista intellaere debebit, quaesisapte natura ab omni cocretione materies seunt liberata: cui nodi sunt mentes seuperiores: quemadmodum etiam oculus nocter, quoniam colores comprehendit ,siis lumine
255쪽
DE NOMINIs FELICIT eo ocentur,idcirco lumen ipsum magis comprehem. dere cernitur. Nec sane causea e a Piritur Hopos,cur menti aeternae,m simplici, cuius natura nihilabudent, quam intelligentia ; qualem no iram
ponimus, reliquae mentes coniungi dedignentur. Coniungitur autem mens noctra superioribus mem.
tibus , crita ad ilias accedit, illarumque similitudinem gerit. Hic accesses, haec similaudo perfecti nemsignificat; quam perfecibonem ilicientis nomine,quamuis minus proprie, pellari at uando diaximus. Ita superiores mentes, in praesertim Deus es quasiSo gradus ero ille mentis noctrae,ex quo
es ciens dicimsi est quasi lumen, quo ipse Deus as
humana mente perspici pote i. Copulatur autem Deus tanquam forma cum mente no ira intermedio hoc lumine e quapropter intellectio mentis,cum Deum intelligit,potest quodammodo Deus appellari; sicuti e gri toteles ab estum dixit colorem esse. Coniungitur igitur mens humana non enim stu- Era haec sepius repetuntur ) cum Deo, tanquamcumformabatque formata Deo Deum intelligit. Idem de intermedi' mentibus censendum edi. Felix Hi autem, idias fuidem intermediis mentes intelligendo, sid longe magis supremam illum intuendo, in qua omne bonum, pulchrum, iucundum situm, atque collocatum edi. Ex quo Deua
256쪽
LIBER TERTIV stetit a seipso intellectus, edi Aa ipsius felicitari it
autem intelle tus ab alijs mentibus, felicitas, beatitudo illarum. Non aequaliter autem ab omnibus comprehenditur 3sed quo quaeque mens pemmior e l, clariore lumine praedita, eo persi ctius comprehendit. βuo fit, Ut Deus sit nostrae mentis felicitas non simpliciter , sic enim mens non a reliquis non disserret, sed quatenus ab illa comprehendipotest, neque m mentis ilicientis, id edi pummam mentis nostrae perfectionem, alti simumque gradum exuperat. Hucusque mentem humanam per se ipsam θectauimus: Nunc eandem ad sevum globum conuersam flemus, paulo po i, Crat batoni, sise Bruto comtun tam consideraturi. I siuum globum comversa secierum , formarumque plena e 3, 29
mens contemplans nominatur 3 quamobrem in
hoc sita eius beatitudo e i, M omnibus formis, quibus potest, sit exornata, illa quρ assiduo θ
culetur ; Jam etiam mei naturam tanquam e
rum formarum, ον Ibatum, stes lumen interea intelligens , summum isium Solem , a quo suum lumen proficiscitur, iusticiens. Ustodire u
consideratur emis cilcibiadi, ac Tericli colatim cta , vel potius ut nos illi coniungimur. In hae quidem coniunctione duplex opera requiritur .
257쪽
,ιε DE HOMINIS FELICIT. Etera ess,quam nostri medium positiuum appellamni, Ut nos scientist,physiologia praesertim,ac Theologia nam caeterae potius exercitationes quaedam sunt, et istarum duaru famulae abunde instructis
mus vi tunc primu ex plurimarum rerum cogniatione et mente e ciente tanqui illaru reri 'eciesit Arantem, m mentem capacem tanquάm reci
pientem inteis mus d, hoc pacto dicimur cum mente obiciente copulari Deinde cognitione hae iam confirmati, m acriores adpercipiendum facti
totum mentis no irae naturam comprehendemus ;
quemadmodum illasuperioribus mentibus peripetuo coniunEla ect,ita nos ijsdem,di in primis imae coniungemur , in quo veram,ac summam felicitatem n iram esse locatam eiu limare debemus; cum id Potis omnibus tacito naturae impulpis expetamus Deum enim intueri mirabiliter cupimus naturae autem desideria inania fere esse non soleant ;cumque nulla causa afferri posse Pideatur,cur mentis no irae nobis conitinctae bono frui nequeamus. Alteram aute opera requiri etia diximus,qua no Irimedium priuatiuum morant. Ea autem adhiberi debet in appetitu,atque affectionibus moderandis,m cohibendis, ne simi vehementiores, atque an mam no Iram cogitantem de flatu deipiant,atque
si cogitatione avertant. Quarephilosophiam Τηρ γ
258쪽
issam, quae itam, mores , infiituit, ad sincitatem consequendam esse necessariam si mamus. me si fuit Oguerrois sententia, mi multi, qui Egius mctam adamarunt, existimant, plurimaque ipsius scripta signi cant, tota mihi ex mendacio didetur esse composita. Nam qui nos quicquam Pnquam
integgere Hleamus, O mentem nota quaeque in mentesiun intueri,non ideo' uuid enim nos sumus o Merroes ' Respondebis sine dubio, anima cogitans caeteris inferioribus animabus,m huic amnexa corpori. At si anima cogitans rerum summas,id isteries, siest genera, midisque minus mentes illas puras, des ab omni concretione materie corpori egregatas,cum ipsast corporea,nequit percipere, sed tantum indiuidua, ut sepe clamas,quo. pacto percipiemus nos,qui nihilaburiquam anima cogitans sumus f uod si propterea quod mens, iqiis intelligi nobiscum copulatur,nos etiam intelligere minimas i eo res redibit i nauis etiam nam
M intelligenti coniuncta sit intellectura. verum. non ictud hoc tempore agimus, 'ut inter Philos phorum de mentis humanae natura sentcntias accu.
rate iudicemus. Recensere satis sit sitis, quae maxime extant, ' argumenta quaedam, quibus a ,ἀtate abhorrentes explodantur, breuiter attingere.
via eamus igitur modo, quantum Themictij inter
259쪽
DE HOMINIS FELICIT. Peripateticos acutissimo ingenio, elegantique iudicio hominissententia ab uermica discrepet,ac diuersa sit , eam etiam illo modo exponentes, quo ab tydem, qui Averrois siesim ita, t diximus,interpretati sunt,exponitur. Nam possia aliam sten
tentiae amborum interpraetationem tu medium afferemus. Themissius tris intesilentes naturas idetur im 'r '' διὰ se, Deum, Mentem humana mintermo aetas mentes. Deus omnium rerum causea ect, iblisque hoc tribuit, i sint. Hoc enim,quod esse dicimus, ect peculiare efectum Dei. uapropter omnia etiam in stipso intelligit, quatenus sunt, cum sit fons ipsius esse; t qui calorem percipit,
omnia, quaecumque calida sunt, eodem temporis puncto percipere idetur. Mens autem humana eadem ect, quae totius mundi anima, quae rebus noesse simpliciter ,sted esse hominem, mel equum tribuit. Idcirco in seipse equum t equum,atque hominem cognoscit. Intermedie mero mentes non
simpliciter esse, quemadmodum Deus,non peculi rem formam, Vmens infima,sed quedam mediuexistendigradum,mediami naturae conditionem tribuunt. Ita etiam in se ipsis res inferiores intellia
sunt, Pt in hac intermedia naturae conditione exi istentes. Sed ad insimam mentem reuertamur. Γ
260쪽
LIBER TERTI Vs Ea anima mundi appellatur, t res omnes, quae in hae niuersitate continentur, format, atque anLmat; anima autem hominis, Myraesentia sera Piatum homini tribui mero intes hae nobis etiam autor intestigendi H,mens, atque intelligentia γα caturi primum si stectetur, t superioribus mentibus formata ligas comprehendit,simpliciter int silentia nominatur. Deinde si ad res inferiores percipiendas conuersa consideretur, tribus nominibus eius uis significatur, essicientis,capacis, s r comtemplantis. Appellatur eniciens, quoniam eadem M, qua illata e ci etiam intelligit. Appelgatur contemplans, qua idem en cum rebus intellitas. Nam res inferiores continentur in praepotente ν, natura ipsius mentis,ita 'Di dum seipsam intelligit, cuncta inferiora ab ea comprehendantur. pellatur ponremo capax, t a reliquarum mentium perse bone recedens phanta ,sensui, atque huic crasso, concreto corpori miscetur. Diuerse igitur ex triendi conditiones, ac modi in mente hac concipi possunt, merum essentia et nica , atque simplex est. De coniunctione autem mentis misbiscum , no iraque febritate eadematque uem mes, evidetur sentire. 6mueniunt igitur multis in rebus E erroes , ac Themi Ims', sed plurimum δέ entiunt in mente contemplante 42 3