장음표시 사용
291쪽
DE HOMIN. FELICIT. Omnia, quae ad hanc de hominis selisitate obscursimam,maximique m Philosophia ponderis qu Eionem ex uamdam faciebant perseiuuti sumus. Nam 6' illius naturam desinitione eum luimus, ς' partes diligenti inisedligatione inueni mus, a quibus causis penderent, inendimus, probatiorum etiam philosephorum ea de re sentem rese examinatis. Eos autem, qui haec noctra lege
re nonrauduntur, vehementer oratos meh du
s cui rei occurrent, quam non probent multis a tem occursurosputo )faueant potius industris, aediligentiae, quam sismmam in his bbris adhibui mus , quam ingeni, tarditatem , atque infirmis tem acrius Hi esse cactigandam arbitrentur. uod si a te quoque Tie quarte expectem, non studiri opinor, expediem. Illius enim perasonam abs te substineri memoria i
nes,cuius proprium est hominum Jectare potius M . o
293쪽
ragin. 31 conspectu69 initarii Errata sic corrigito. in conspectu initari
si φρο ν oris a Latinis φροradiis a Graecis 78 regnia prudentia regina prudentia 27 multoque: persectione, multoque persectiore 94 agis inconuenirς magis conuenire 128 medis us , s honecta 338 naturae 14i interuentior 6 assentianturi S studio
sapientium 49 utemuriso felicitatem sue instruenda medicus honesta
161 plurimumque sacere plurimiqueriscere 16s in infiniram in infinitumi o solitudine solicitudine 17 3 longe in mora longe minora verique vigilantis Vcreque vigilantis
corporei naturae corporei natura facultas autem facultas aurem
184 logicaeque facultate logicaque facultate,s6 de inscriptio capitis de inscriptione capitis incorpora habitare in corpore habitare 398 ρ τριωπαωασαοι cognitio secundo cognito secundo. 1s virtutum ossici virtutum officia
deliqua minoris ponderis aequitati tus permi: Ari
296쪽
298쪽
non punt , neque in temporis interuallo gem habent, facere conmuerunt, i b norum suorum possessione creditoribus cedant , idem --mih Princeps Am Di, faciundum ideo; ut cum nullam multorum siculorum Principisparentis tui erga me meritorum partem referendagratia consequi a quam me posses eram,omnia mea,meque ipsum isti, tibi, quisivus haeres es,necessario tradam,ais addicam. Hoc inter meum,ac deco torum factum intererit; quod sin fortunarumsuarum auos feri dominos molectis me ferunt, neque interea creditores satis sibi esses, ctum putant i ego ero eximia patris tui tirtute captus,quam tu pulcherrime imitaris, libenti e me obis dedo; nia os non satis preci ob collata in me beneficia, obis ἀ me persolutum iri conquer mini pertimem,qui benefacitorum 'Desorum nonabam e bis proponere mercedem Metis quam lamdem, decus, iam latem. Cum igitur apud me essent libri duo de Pera,mfalsa Poluptateproxime aete
299쪽
rita aestate constripli,quod tempus nomi ordinis hominibus Pacuum,ac solutum ea, eosque obis deberi intelligerem, ad te deferendos iudicaui,cuius .et thq in illis tractantur, videntur quod odo magis conuenire; quique nihil antiquius habere octem dicti, quam excolere optimis disciplinis animum.
Non tam enim imperio, opibus, quam rei u ma ximarum cognitione excelsere mere regium censu
ni. Itaque, m antea apud Italos, nunc in icta Maximi Regis aula, id est in pulcherrimo totius ombis theatro ea dirtutis indicia prae illi, et i nemodulita Principatu isso tuo nihil apud pHeros ad mirabilius fore. Tale, his meis erga te obseruantis imi clientis olyci', quam do maiora praestare non possem, ne ossendaris.
300쪽
o Milii . haec de vera , de falsa voluptate
questio satis coinode duobus libris videtur explicata. Nam cum ea sit ingenii nostri conditio:vt primo rerum quasi umbram videat,deinde ad vim,& naturam cognoscendam accedati,idcircoque probabilibus rationibus erudiri debeat, antequam necessariis,& er rei natura ductis argum etitis scientiam consequi possit 1, primo libro Bartholomaeus Riccius,& Flaminius Nobilius apud Vincentium Madium loquentes inducuntur, ac de voluptate probabiliter disputantes; secundo autem libro Madius ipse huius rei certam, quantum ab autore praestari potuit, scientiam tradit. Riccius multis rationibus, multis exemplis, multis naturae testimoniis probat,longissime a boni natura abesse uoluptatem. Contra Nobilius multas, de ipse causas affert, quamobrem voluptatem statuere summum bos num oporteat. Argumenta Ricii haec sunt Quod voluptas non reddat hominem bonum,sed improbu potius, ac scelestum,