Flaminii Nobilii ... De hominis felicitate libri tres. Ad Pium quartum pontificem maximum. De vera, & falsa voluptate libri duo. De honore liber unus. ..

331쪽

ψω DE .RERVIETI FALSA voLvκ- inquinato, t ait poet nescio quis. in cherontis travi alta orti, passu a ' nisi Lethi, obnubila, obsita tenebris loca. mersa antiquitas assignaui a igitur,inqua Hya natura factus, institutus homo, in oluptat bus tamen capiendis lucem fugit, tenebris libenter se

committit. 'Nm ne igitur ides noliae naturae ad

ersari maxime Poluptatem ' infusta adduci posΡnti sed nos hoe no praeterea contenti simus. Miriam et i,quamuis nospratus infecti vinionibus, iinsoque more deprauatt, simus ipsi appetentissimi, ac flustio rem et luptatis,quim seuere tamen mali Hreprehendamus,quanto m illos odio incendamur,qui γoluptariam, delicatams Piuendi nationem delegerunt.Docuit enim nos non riuoteles, non Unato, sied multo melior magictra natura ipsa;

neq. hanc a matre,aut nutrice opinione accepImus,

si in praeflantissimae, ac sapientissimae mentis

nomine, quo uerses orbis regitur, animo nolo

insitam , in hane Penientes itam nobisium gem. . mus,colendam e se omnibus ψ js humanam societatem. qui Ῥoluptatem tanquEsiliolam amplexantur, stri osculantur Dam ι qui ill ni operam dant, nil in seruiunt, ij profecto aliorum findere o modis,ati in comune con utere,nullo pacto queunt; proindeque iustismum in se coxcitant cunctorum

332쪽

. ' LIBEE PRIMVS bominum odium iuuam, ero publicum hoc, ον commune odium perruciosum, araunectum sit, multorum docuit euentus. SUO si multu, ijss sirmi mis rationibus, Vers cuis, illustra si exemplis, si

grauissimo naturae tectimonio rem iudicatam. i. des;cum Poluptate perpetuum tibi bellum suscipiendum,ais immortales exercendas esse inimicitias, omnem, animi moli1tiem ripiendam mi Silui putato; amplectendum autem labarem; quem,t initis etiam dicebamus, tanqua bonorum mercedem 3

nobis tot, tantas tribuunt, a nobis exigunt vj se mortales. Etenim si hominum beneuolentiam plurimi facis, are facienda certe edi, Horum commodis summa ibranti si miri, persepe laboribus tibi erit struiendum UiVeneta Ciuitate donari cupis, pii honos hoc tempore a bsemus censitu praeclaram illi operam Epace, vel sio naues necesse ea, Si Flamismatorem al=quem mulctratum dis con sequi, o Ecclesia Dei tuenda, nis amplificanda, omne disium, edulitas des ea adhibendis,nusiuision alacriter adeundi labores. non γιdes illos

puluinyr, opibusque excesseresu si bonum putant, Hi sibi tanquamem atque extremum propo tinginquas regiones obire pedibus, durissima hieme trismittere mari calore,ati frigus ita cotem

333쪽

toi DE VERA, ET FALSA VOLVP.

uapropter, quod ille a Ioue ortus suispraecepisse

is, igilandum est semper, hoc nobis, i ad lab rem arci decus excitemur,praeceptum esse exissimare debemus. e i iucundum imperatori media hieme siub dio pernoctare, aestate loricatum in ho- fies Pel ipso meridie irrumpere; cum rget pericu lum,totis noctiόus somnii oculis non Hereses commeatus inopia herbis, radicibus, mi e ter ramasiamtur, ebor, atque etiam, si opus si inediam diutius ferre. 2 Ion enim quia illi cor sapit, idcirco mi inquit ille, non bapit palatu. Uerum haec omniaste ictoriae compensat, ac propterea. bbentis croterat. Hercules quidem non modo Iouis filius, sed Ebus etiam amor,atch delicia, cum de omnibus gentibus optime mereri suderet, cum opem indigetibus,at . salutem ferret,cum nihil aliud,quam laudem gloriam,immortalitatem se ibi proponeret, tot, tantosque labores festinuit, at adeὸ exantiauit, ut ins quidem tristi admodum nomine aerumnas meteres appellarint. Hac igitur laboris dua, lae. o Plitantiabat , asiduitatis itinere adlau dem,ac decus peruenitur. I Ac, oro parui refer a primis temporibus aetatis hunc esse cursum in limatum, In ore omnium sunt carmina ilia Ham

Fingit equum tenera docilem mire Magisser

334쪽

LIBER PRIMVs.' aos ., si e Piam,qu monsat equese enaticus ex quo ,, Tempore cerinnam siem latrauit in aula, ,, .e Udicat in Silvis Catulus. nunc a bibe puro ,, .Fectore Perba GPuer; nunc te mel oribus obseriis suo semel e II imbuta recens, seruabit odorem ,, THia diu. Combibuntur enim omnino teneriore animo artes, atque disiciplinae, altius quodammodo imprimuntur. uapropter cyraeci educationem, in titutionem, ac disciplinam μων

cant, quod in puerib praesertim aetate adhibita plurimum proficiat s magni t tunc ad irtutem progressiis fiant. Sed ego plane ineptus sum,qui te Silui ad studium laudis cohorter fraeno potius, suam calcaribus egentem, coramgrauisem ac maximo

omnism philosepho de Mi ptatis natura tam multa dicam. e Aura si et amoris, quo te prosequor, longius meprouexi quam par erat, itio aetatis tanquae loquacitatis in amica. Sed quando mistium naturale eri, a d bis certe ignosti debebit. Ego ,ro,inquit ea diu praeclarifimas doctiss- morum hominum sententias quasi num in locum conductas, quadam castitate, ali et gantia sermonis tractatas audiens mirabitierseum deseElatus. Spero etiam cohortatione tua Silvium cnnfirmatum in curriculo Pirtutis, at laudis constantius permanorum. Sed quid tu Flamini au

335쪽

164 DE VERA ET FALIΑ voLV . haec ' Ex ore erum, I, oculis tuis ideor mali imtes re nonnihil resedis in animo tuo, quod tibi pariat dubitationem. Nihil mirum, inquam, si

probe nocti animum meum, qui tecum amore, a que admiratione tui captus a due. ersatur. Sed certe dicente Riccio, quamquam eloquentiam maxima cum docticina conitinctam admirabar, t otiuque mecum ipse laudabam, eum tamen manimo meo ripi serupulum non sentiebam, qui disi male me habuiset. Saepe eiam multumque dubitaui, cur voluptas in tam graues grausim rum hominum reprehensiones incurrisset; cum ibia quidem mihi beatae antae effectrix in primis deatur. Cuius sententiae meae, quando in hunc si monem incidimus,libenter causas, nonras affer

rem Dehementer enim aveo scire, quid tu de illis optime praeceptor sentivos nisi pertimesterem; ne

bis molestiu essem. Uludpericulu go,inquit Madius, aestabo.βuid enim hoc tempore agamus p tius, non habemus, sν res mehercle digna ess, de qua disputetur; nec M arbitror,icta de oluptate traelatio carebit oluptate. rac Riccius leniter arri- den metuo,inqui ab icta oratione. cile enim ad

aures Silui, gratior accidet, quam mea, furta seque - nonnihil de illius diligentia ., ali audio detrahet.: uapropter istud quospericulum tibiMad quan

336쪽

riv I LIBER' PRIM vs. V 5 instu Fluminis temtem dicendi facis,in propulsandum. vero, ac libenter, inquit ille, bras mihi suscipio partes, i si quid a Flaminio non satis

re dicetur,neque satis ad Silvij rationes accommo date, ego errorem, fontemque erroris inenda MLuiumque decipi nullo pacto sinam. Euanquam des Ricci eum,qui moluptatem in laudaturus, ab omnibus moluptastibus, quarum praecipue a nisin ipsius Hismi mirtute quatur,ac decus, abhorrere. Tum Silvius, o mere candido mihi lapisio signandum diem, cum mea causea tam praeclara

dissutatio in infiituta. Et mihi etiam, inquam, pulcherrime hic dies illaxi qui locum hunc a da fadio illumari summopere cupiebam. Proinde, ms Riccius non optime de me midetur sensisse, exissi auit enim,quantum ex ipsius merbis intellimgere potui, me ambitione potius, quam discendi cupiditate ductum, contra se dicturum, facile tamen hanc illi iniuriam remitto, atquὸ ignoseo,qui rem tandis exoptatam mihi a 4 3 odio impetra uit. Utinam, inquit a Lodius, opinio, quam de me concepissi,ne te fallat, ac subctinere posim expectationem. Nulla enim fere res ea tam perast ima , atque illusiris, cuius uis , m natura in obscuro, mi inquit illi, non lateat , ego homo

seum , id est , qui facile decipi, ac falli psim.

337쪽

DE VERA ET FALSA VOLUP Sed experiar tame, t recti O,ais hone is

tuo desiderio morem geram. Hoc loco, cum omnes ad audendumse se ostenderent paratos, ego sic sum exo)sus Felicitas summum, praessantissmumq hominis bonum ent, sicuti extremum omnium malorum miseriae quocirca ad illam omni Ictulo fierimur;hane quantum possumus euitamus. Felicitatis autem notioni, tiam in animo insitam habemus,ita mihi coniuncta esse 'Voluptas ideturi t ne , etiam Deorum. immortalium Pita, nisi maximis Poluptatibus conferti am mente concipiamus,satis felix, at beata intellai a nobis psit. Qua oyter eteres poetae,quos, quo Propius a muni origine aberant,eo sapientiores fuisse credibile eII, tam si in Deos, qui corporis siunt expertes, nec cibi, nec potus, nec obsiti narum Poluptatum desiderium cadere probe sciret, totos tamen dies in opipare parans conivulse consumentes,ne lares, se ambrosia sese oblectantes, mi amori palam seruientes inducunt, D intellaeremus elicis imam esse eorum Pitam, di moluptatibus fluentem. Ergo si Deorum immortalium Pira quequaq. felix, atque beata statui debet, t certe debet; in autem sine in sinitis propemodum, atque immensis voluptatibus ne si i quidem potest, prosecta non es cunctandum pro eri humanae etiam felicitati

338쪽

i O LIBER PRIMUL d ior febritati coniunctissimam detreo siummum quoddam bonum,acsummopere expetendum esse Mimptatem. 6ui rei illud etiam argumento ese potin

quod cum caeterae res omnes ob aliud quippiam em tantur, ut dinitiae ob γνω commoda, virtutes,

it feliciter duramus felicitatem duntaxat, atque luptatem perbe ipsa appetimus, ais compleritamur. Ineptus enim , ac plane ridiculus γideatur, qui causam quaerat curselicitate aut Poluptatemhequamur. uua obrem trami Eudoxus honore potius,qu laudibus igna censebat. udantur em istutes, γt illarum pulchritudine,atq; l lendore capti ad ipsου colendas incitemur ; at aὰ ebcitate, stu oluptatem adamandam, ac prosiquendam nihil

cohortatione, nihilincitamento est opus. Fernos

ipsi ad ibi, mirabiliter propendemus. Troinde tra honorari,non laudari debet; quemadmodum etiam Deos immortales non laudamus, ed honoramus, stes colimus- ccedam propius. 6ontrariorsi

contra ria flent esse consiequentia; si iniussitiumstium est, malum fugiendum, initia certe diratus onum, atque expetendum mi debebit. Id in rempropositam commori transferri potere. Nam si dolor omnis malus, ac fugiendus H,quid causst,cur non continuo Poluptas bona,ati optabilis statuatur,non ideo Dolor quidem huiusmodi malum

339쪽

msi DE VERA,' IET FALSA VOLV P. AE, t illi etiam philosephi, qui dolorem in malis connumerare erebantur,paulo tamen significantiori bus medis naturae inimicum, rejciendum, fugiem dum dicere non dubitarint. Irin enim si a dolore morabulum illud mair auferre poterant, i ab Acam demicis dissentixe Juderentur, propterea etiam iri quod illa mota significatur, poterant austerre. Sed quid musta de dolore a ferre opus emicum ά labore etiam, qui multo hinus quid iam e i, quam dolor,

sinus omnes natura abhorrentes, ac max e pro

pensi ad Gluptatem 'Declararunt id seraeci eodepersepe Pocabulo dolorem, laborems quasi duas res si si masais inter se maxime coniunctas comprehendentes; Latini etiam, mi Riccius moia di- tela labores anqua vi aerumnas appellant; quo Aipse nomine compellimur in fugaem. Vocat Homerus .laborem Dira*Dρον quasi non modo corporis detiam animi corruptelam, ac pectem ; negatque apud eundem Mercurius,que tamen Deum actuo

Glabori irae praeel ineteres oluerunt,st nisi praepotentis Patris imperis parendum siris ad bat stus insulam fuisse accesurum, nullam abam ob

causis m,nspropterea quod mulini maris est,tra mittedum,nultiq. pro inqua est civitas,quae Diseracrificia saceret,ais hoctias immolaret. Nocter autem Homerus stes improbu laborem dixit, CP na

340쪽

eum luctu, morbis ne tute, meis,fame, egessite, letho, quae per icue non mediocria mala sunt,in primis Orci saucibus collocauit, bii etiam, Pt tennam seuam nobis tectatiorem reunqueret,ianqu imbonis rebus contrarium posuit., , Optima cr g dies miseris mortabibus .eui,, Prima fugit subeunt morbi, triuis i senectus..,, Et labor; oe durae rapit in clementia mortis. x eis sane cum Saturno regnante aurea Illa toties decantata secuti erant, o naturae cum primu congruenter inebatur, ne nomen qu idem Iaboris notu

fulse crediderim. , , in medium quaerebant,ipsaque tellas ,, Omnia libertus nusio postenteferebat, selmella dabant quercus, strati ferebant

obuia securis lactis oves. Nonis claram poetam carmina. Sc si cum maxime ex naturae lege aetas agebatur,longissime omnis lator aberaticerte laborem noctrae naturae esse aduersariu posumiis c teriAtqui res itas habet, t mamosit ita uel stultus, et sui ipsius negliges, qui se laborare aeca Pi labore Aliud qui di seper Jecta mus, aliud olumus, absiui omnis ne comuictu semus. Fuit haec laudatissimi illius Ori Maiorisse tentia a oluptatibus no abam ob causam esse abinendum,capiendosquil laboresquam t maioribus ii