Flaminii Nobilii ... De hominis felicitate libri tres. Ad Pium quartum pontificem maximum. De vera, & falsa voluptate libri duo. De honore liber unus. ..

341쪽

sio DE VERA, ET FALSA VOLV P. ac diuturnioribus ruamur oluptatibus. β uocimo laborem iucunda NM ducem appellabat i ab illo enim , cibum, potum, di somnum iucundusiimum reddi. Hinc Hesiodus, cum mirtutis ruamas eram, didicilem, laboriosam poneret, ei tamen, qui adsummum peruenisset,plana omnia, lata, ac Huptatis plenissima apparere affrmauit. Drrus certe praeclari nominis 3 ex Cyneae interrogantiquid tot laboribus,atque expeditionibus suseipiendis

querere res ondit adeptum se ea concupierat, iucundissimam, maximes hilarem acturum, ita. Oftqui hoc loco Ricci, oratio, pace ipsius dixerim, haerere mihi nonnihil, ali cluare midebatur. . Nam cum multis argumentis,adhibitis etiam sicupletibus tectibus, probaret, eum, qui laboribus dedi tus esse iucundius illo iuere, qui nihil aliu quam oluptatem sequeretur; non didebat se ad Poluptatem quidem cohortari Silum idem enim, nis E. L edi iucunde, ais cum Poluptate Piuere sed int rimartem quandam illius percipiende conmmere; t quemadmodum Luias autore Platone,cum maxime amaret, facilius tamen quod cupiebat,assequi

posse sperabat,si non amantus eciem praest tu fiet; ita qui appetens,ais studiosis oluptatis est illius amorem disemulet,ad eius possessionem facibus,aM 1 e expeditius sit peruenturus. auod si non modo.

342쪽

m LIBER PRIMVS air dolor omnis,hoc erum satis clarum, ais persticuum etiam labor, nisi luptatem ρα ι, per se sua b natura est fugiendus, at s ά nobis amouendis,

contrari' autem cuti dicebamus,contraria conueniunt,cosiectarium proferito est oluptatem omnem faui,at , naturasiummopere esse expetendam qam ectendam. Uerum intrabo etiam magis. Sensi m nobis a natura datum esse nemo e hqui dubitet oluptatem esse amicisimam bensui satis

etiam edi exploratum. suam obrem naturae nostrae conuenientemati consentaneam esse reamur oportet. Os enim dices, menti, di intelligentiae, quae humanae naturae principatum debet obtinere, repugna ali inimica est,quamuis amica sensibus. De icto mox idero. Nunc isiud teneatur, essi effectorem Egum omnium rerum, des conditorem, aut imprudentiae, aut improbitatis crimine accusare M.

Emus,quod a cogitationibus nostris Arsime abesse debet, tiliter nobis sensium esse tributum, non noxam inferre, ac detrimentum. Id hac re intelligi pote'quod mens ipsa, nos sensibus Ptitur laquiducibus ad Peri inuectigationem, m inuention illis , orbata Pi aut ne Pix quidem Miam assequi scientiam potest. βuamobrem sisenseum ire ptis,ati cognitio tantum abH ut nobis of*ciat, t mirificaspotius, i ingentes asserat multates;nes

343쪽

DE VERA ET FALSA VOLV P. eorundem certe appetitio, opensio obesse debebiti

perspicue Poluptatem appetunt, at . in eam toti propendent. Voluptas igitur mala,ac noctrae natu rae repugnans inimica ese qui poteri 'PDei sero desunt gratissimi misi, lut in Hercule,atque Euri theo non, itae expressam esse conditionem putent, t queadmodum Hercules quisis Iouis sidus, Irtute, animilite magnitudinesupra humanas etiam Ῥires excellens, caeloque iam pridem dedim tus, igna imo tamen, ais inertii simo omnium hau manum hom ni Euri fibendum in terris ageret, siem iure coae usui sic animus no ier, quamuis longe nobiliore, ac prae Iantiore natura con ire, quam c. tera omnia,quae in hac inferiore mundi parte continentur, ac coelectium, beatarum i mentium loco, ac numerosere censeatur um tamen Persatur in hoe

corpor ipsius imperium siubire, psius seruare commodis cogatur. Id si e LM multis fortasse Perisimile videbitur,prosecto Pici. Nam si oluptas corpori, sensibisque maiorem in modum placet; his tauquam dominis in hac mita animus parere debet scerte etiam t multae semper Poluptates e L sim dis a fluant,veram dare debebit. uod nobis, Trincip- itam, moresque intueamur,mLrum ni credibile ideatur. Tiberius Caesar mag Idratum in lituit, qui nouas continenter inueniendi

344쪽

A V I O TIB E R P R IM v s. V ct C s ra. Voluptates curam gereret , Xerses Persarum Rex incognitum agerentii oluptatis genus a b ima praemia ricto Ilatuit. Ex quo satis mirari nequeo Riccium ea ratione nos a Poluptate avocatum iri exi timasse, quod in CPrincipum Piro rum anta, quam tamen imitari deberemus, nihil illi est reb-ctum lota cum potius nullam aliam ob causam beati os eos iudicemus, qu- quod plurimas, maximasque quandolibet, possimi capere Poluptates. Sed, t oluptas illa, quasensius perfunduntur,ac demulcentur,noxia homini sit, ac perniciosa, iusti

que de causis male audiat, non enim Pehementius repugno,at abam reperiri, quae mentis, atque intiubgentia propria sit, idcircoque laudabilis, honessa,

summo studio complectenda, quis satis mere negare pote I 8 Uulgatum illudprouerbium H,tὰm d mum in artibus, atque disciplinis magnos progresius fieri, cum oluptab quaedam a bonum, comes accesserit. Corus Maiosiquem iam saepius a Lratione quadam commoti laudauimus, leues esse Imperatori labores dicebat, cum et oluptate illa, quae de honoribus, gloriaque manat, compensis yentur. Duilbus , qui primus Carthaginenses classe deuicit, e conuiuio tibist praecinentibus d mum redire solitus erat, et i tititiam illam, quam animo. ex prospero euentu carperat, significareti

345쪽

ιt4 DE VERA ET FALSA VOLV P. Magni mero sium eorum labores, qui in magna ahqua, O praeclara disiciplina excellere sibi inani mum indu xerunt; quis dubitat ' tamen facile perferuntur, cum multo maxima Poluptas, piscontemplando,atque intellaendo percipitur,assi comes adsit. Habent more philosophi tum Socratem, m Chrisippum, qui studi'suis intenti tanta luptate perfundebantur γt corpore evolasse id

rentur , tum Solonem, qui extremum spiritum dimcens , extinctisque iam propemodum aduentante mortesensibus tantum aberat, ut Gluptatis huius dinum amisisset ut potius tunc quoque nullo aboa quam discendi desiderio teneri , monensibus, sed sempiternae memoriae commetandis cibus indicaret. Tum συοδ nihil asserunt admirabilius, quam

rchimedis factum,qui defixus in studi' suis no

patriae casism,ac ruinam siensit,no ciuium gemitus, non hoctium exprobrantium βιperbas ioces audiaui non gladiorum,quibus stu ipse confossus est, Νιgorem aspexit. I Iu autem praessantissimae huius oluptatis tectes ueroas nostros citare posumus, quorum immensa quaedam bis Ῥoluptatis, quam

ex Dei contemplatione, atque amore hauriebant, maximos,ac plane intolerabilis cruciatur impere

pios transire facientii vel proxime Stephaniprotomartiris memoriam coluimus, quem dubitandum

346쪽

. I UIBER PRIMUS.

non in quin trucundis in ille praepotentis Dei Fij sectus, quibobis coelectibus diducia illi se intum

iam dederat, ab omnibus imurys, quie a Iudaeorum crudelitate proffici poterant,m ab illo acerbissimo μαμ mortis indicaret.Ueium res amplior, quam hoc anguisiermone concludi psit. Neque Perἶexictimarim ego pueros,csi cibi, tus,somm nullam sentiunt cupiditatem, modo ludis,ati θ iacula imtersint, voluptatem co temnere, edpotius illam, qua

in cunsendo conmit, ad qua cunciti natura feriamur,ac rapimur,caeteris omnibus Pol talibus amreferre. femini e violestentem quendam nolim tem bonis omnibus, quae aut Fortuna,aut Natura hominibus largiripote' ornatissimum, cum a meracatura , cui operam nauare caeperat, bono quodamno irae ciuitatis fato ad literarum Budia, mit suis remereret, sie conisisset principio, quod no dum oluptatem illam gustaret, quae ex huismodi Sia dijs hauritur, vix animum ad ea applicare potuisse; paulo post cumguctare caepisset,eam operam curam, diligentiam, in iis poneresolitum fuisse quam etiam cum aetate simul accreuisse audis t iam omniasumma de illisterem. uapropter quod ab ingeniose poeta de improbis, sideratiss hominibus dictum fuit, satis illos facinorum siuorum poenas persoluturos imirtutis seciem, ac pulchritudinem

347쪽

116 DE VERA. ET FALIA VOLup γnquam con exissem,quod quam excellimis, dLimnur'e boni possessionem sibi ipsit inuidissent, tum

denique intellecturi essent; idem mihi de indoctis, iliterarumque expertibus dicendum Ndetur, si imptatem sitim, quae ex multarum , m praestantissimarum rerum cognitione hauritur,semel animo possent intueri, ipseosmet itam suam quantumuis re hquis commodis, ac Poluptatibus circumfluentem, plane infelicem,miseramque est rudicaturos. Ego Delicitas ,3 summum hominis bonum in ,sine oluptatusocietate,atque contactione intelligi non potest, si dolor omnis,m mehercle etiam labor per

se uapteque natura edi furedussi oluptas sensui

placet,atque amica est,sensus autem nobis ect a natura librer tributus, si aliqua porire eximi luptas germana , maximeque propria rationis, sementis, cur Poluptare in bonis numerare Peremur, mr non expetendam, complectendams fiatmmuse cur tot illam obiurgantium philosophorum oces amaeuutur' Me cum sinem dicendi fecissem; priores, inquit Silvius, rationes tu licet ego istarum Pinum non deprehenderem,modum duntaxat, specie tui necessariae argumentationis habere mi idebam tur , re vera autem huiusmodi esse, quae refelliponsent : at polema merissima ν- H, δ' meis radem curriculo retinuit ; atque in priama i-

348쪽

LIBEL PRIMVS. si riundi ratione missice confirmauit. Tumosa Macte, inquite suemadmodum enim corporis noli DA N facultas ilia, quam Medici naturalem. cant,po bruam cibum sumpsimus, eam partem

sepomi, is custodit, quae naturae non e conu niens, consentaneas est, noxia autem repellit, ita nune te ideo Silui ex multis, satis quidem acim te conclusis rationibus,quas Flaminius attulit, ad . mirabili quadam naturae bonitate,eam duntaxat,

quae Hritatis, , dixi tti Milutatis Dei salutis

potius ense ma e his animum admittere, ac probare,caeteris quae aliquod mitium continebant, non

assentire. βuare cum Flaminij oratio, quod 'c

cius metuebat, tibi non modo non obsiue, sed etiam proiit,nihila b cause est,cur ego de hac re erba faciam. Tum ego animo maxime perculsus,p tes inqui, si is,me in summἀ expectationem adductum deserere; si ne noui humanitatem tuc non facies: quaqua non tam mehercle humanitas, quEeti robitas,ac luctitia tua agitur,cu promissis non nare iniurii plane hominis sit. Ha inquit ille, conditione pollicitus eram, si sermo tuus Silvio nocuisset. INunc'tu dicendo prout ii, 273 ego alias hanc rem totam tibi patefacere potero. . Multa

enim te desiderare no ignoro,quae si nunc a me a se mutuream omnino ratione habuisse Silvj uideari, O ii

349쪽

,i3 DE VERA, ET FALSA VOLV P. Et si resim in Use omnia summa adsent, aberi timen maturatas aetatis, quam flagitant e quae minon modo tibi,sed etiam Dccidi praesentis singulari eruditioni satisfacere possem,mihi tractanda essent. Quid tua faciam, inquit Silinus, mi cum in a quam lasernam librariam mento' bonspecta enim

plurimorum,optimorumi l brorum copia, momnes m manus sumens; quos ex indice de rebus abctis, atque occultis tractare Intelligo, cili' coemendos r linquo,illis Hrδ, qui ad has mansiuetiores mus, perimen mihι sepono, atque domum, legam sero. Sic nihil,opinor, impediet,quominus cum tu omnia, quae ad hunc locumpertinen moretu'Hectu sime, di copiosi e evocabis, ex aureo icto hilosophia flumine eam partem hauriam, quam ferre possum, reliquum Riccis,ac Flaminio hauriem

dum relinquam. Tum Riccius, Gerendus e litia,

inquit, mos omnino nobis. Deo enim g r Mo te audire luem inter me, o mimum dirimentem, aut pro altero contra asterum micantem. Nam

est e tanto minor natu e hqusim ego sium, tamen uod te assidue audi satis idoneum flatuo, qui mi hist aduersarius. Et quamuis si bubtiliter promima tua interpretari eluinosis fortasse te excusare, immensummum ius ,summam suesse iniuriam. - adius, nihilinquit, .meproficisici pote'

350쪽

quod mobis singulis et ei nutu me Dum mihi des derium signi Pantibus, non sit paratissimum, ne dum niuersis tanto Hudio cotendentibus,hoc,quod multis, negare possim. uapropter dicere ager diar quicquid mihi hac de re in mentem Penerat, si

unum prius a mobis impetraro. nnuentibus

mero nobis, ον quid Hud esset, interrogantibus , si

apud me inquit, carnare molueritis. Nunc enim, antequam nox adueniat, quae iam proxima est, i ab hac dicendi, m audiendi contentione paul ster animi relaxentur, ac recreentur, μι endum, Cy in viam Herculeam eundum censeo: ibi tribus,

aut quatuor θati' facitis domum reuertemur, gymsque ad caehis tempus commode huic sermoni operam dare poterimus. Hanc igitur mobis conditi nem pono , quae 'lacet, dicere non recuse , sin mi. nus , nihileti, quod me missum merbum esse faciluarum credatis. Vc, cum ego, stes Silvius dubitar mus,meo quodam iure inquit Miccius, o omnibus restondebo,nosque ita, ut mis,esse fiaturos pollic bori, siam enim tibi recusandi rationem relim

qui uolo. Tum ego, cum iam omnes exurgeremus, parum, inquam, tibi Praeceptor optime mi-ribaris effecisse, si animum aleres, nisi etiam corpus alias