장음표시 사용
352쪽
dare Beris, quinas optimo Ego M , m homine sapientissimo a
cepi, is mentem venti gratias agere fortunae A . meae, quae, cum
ego nihil errem, quo hummo iudicio praediti homines mea conssetudine deleritari possent, ita tamen tulerit, mi quocunque monerim, ilisfuerim plane intimus, qui in mo, Pirtute, diabina longe omnitar prae tarent. Ogudiui adolesiens, ac pene puer domo Eudiorum cause profectus Remigium a Via libratum m in Thilosophia pereruditum , n Eri temporis Diale licorum ne controuersia primcipe ex cuiuspriuati', quotidianis sermonibus,
353쪽
ναα DE VERA ET FALSA VOLVReum ab illius titere, quo ad beeret, nunquam derem, ha*d paulo maiorem tintatem, quam ex publicis distulationibus percepi. Deinde cum illi tricti admodum sui desiderio Eudiosis retalo moratem obiset, idcircoque Pisis ego abiens Ferrariam me contunssem,in qua Dbe bonas literas in primis florere acceperam cum Dan.Raptilia Graidis, Barthbmeo Dimo o. Taptista Penio eloquentissimis,ao LEAsimis hominibus pumma mihi amiciti atque consuetudo intercesiit, stu Uincentio Madio tam comi, ac benevolo praeceptore sum Uus, Ut nihil incideret , quod ego mmus inte gerem,quod ille priuatim copio ime, m planissime mihi explAcare grauaretur ι nec quam omnino abnueret Poluntas eius Audio meo. Poctremo cum VPisas, t. Parenti meo morem gererem, redinpem, m Logiscam facultatem publice profiteri coepissem,cum iis miris mihi Persari contigit, cum quibus aque feral benter, atque cum Thys immortalibus imo. Visunt misis Udius Florentinus,m arte medica itatum docimn tum explicandi ratione excellens,
illum de supremo loco profiteri meruerit, omnibusssu praeditam ornamentis sit poseris traditurus, ea Pariarum rerum cognitione,at u, et i nihil melillius sermonibus iucundius, m ad animos audit mm tenendos aptius, mel monitis, sest consilist se pientius
354쪽
IV i iL1BER IECUNDUS. s spientias excolitari possit, ea humanitate,ac probitate, t obsit nemini, quam plurimis prosiit, alacriter, at , amanter prosit, Iulius praeterea Salernius, qui aia iuris ciuilissilentiam, in qua Deus quidam auditoribus iisderi Metoummam eloquentiam, in cun iis artibus,quibus ad humanitate infirmari solemus, eruditione, et optimos, suauissmosi mores aliunxi et Marinetius Mamelius se in Yhil phia clarus,ati insignis,et admirabili quadam leniatate, et comitate gratiosissimus. uapropter mere mihi illud iidetur dici neminem fere esse, cui
in hac invita, aut omnia commoda congruant, aut
omnes bonae prosteritatessint adverse. Id adeo ex me intellai potest, qui, si multis in resus a me non sit collaudanda sertuna boc tamen bono, quod commemoraui ,saciae omnes illius iniurias feram, ata compensem.' Proinde siprima illa ingenij laus mihi negata ect, Ut non multa, nes magni ponderis in Philosephia reperire per me ipse possim, noui enim tarditatem meam, at certe secundam mihi eripi non sinam, singulari doctrina, acerrimoque ingenio hominum, quos partim audiui, partim quotidie audio, bene inuentis obtemperabo, eaque non modo meae detiam,ne studi, a natus evidear,utgillis, quam possum,gratiam refera pocterorum me moria commendare sedulo enitari uuam tamen
355쪽
314 DE VERA, ET FALSA VOLV P. laudem tanti fecit Zeno Stoicorum Pater, mi asi μῶsententia disiedens non secundam, si priamam posuerit. Pauca enim omnino propter breuitatem, de qua iure Theophra ius conqueri didebat- Domm quantumuis ingenioso Penire in mente possunt. . IIusta mero cognoscet illi,qui aliorum m-uenta quasi in locum condoxerit,ammos, et memoria comprehenderit. Sequamur igitur institutum nostrum, fusust tum hoc munus explicam di naturam Poluptatis conficientes,ad MLad j sem
ne Aeniamus; cur praeter eooquue recensui,abj duo et ditores accesserunt. m. cum, Ut egred
remur, pedem porta efferremus,sese nobis obuiam feceravit Horatius Maluutius, o Iulius Rugerius, quibus Regia Lepidi patria erat, nobilitate,opibus,
disiciplinis liberabias, praesertim Phil phias remissimi lumenes; qui ipsi ad inradium salutandum, ac deducendum venerant, Ita cum his in iam Herculeam Nnimus,qt Ferrariensi post
356쪽
runt. Tum infalas, Vndeo, inquit, quid agatis, sed pianquam imparatus ad uicendum accederexi is Abentire soleo, tamen quod Flaminio concessi,msiis orare aequum non κα. Itaque faciam, quod factis, non tam mehercle mectro desiderio satisfaciendi iste,quam omnibus in rebus amantissimi Praeceptoris of o μngendi moluntate. Nec merodusium mihi est,quin eidem conditioni, cui reliqu aeterunt, obis quorue Issandum huletis. Namsi dubitarem, Perbo non hiseerem. Haec dicens, nos in concidue quoddam bibliothecae coniunctum perdis. xi atque apud ignem residere iussit; ipsi autem bi bliotheeam ingressius,paulo Post ad nos reuersus,huc Amodis,nes exorsus. Quam copiose, m Agans I si oratio ri accusenda Doluptate, quam tremacula Etam iri defendenda fuerit, satile per os
noratio sub coniectura Uequi potestis. Verum neuter mim , naturam moluptatis attingere conatus est. Euenta potius hic bona, ille maluomni dicetas copia dilatarunt. Omnis autem
via, stu ratione sumpta disputatio, mi δελ- ripi nolim placet, a definitione sumere initium
debet Haec enim questiones omnes ad exitum deducere, omnesque stilare controuersias solet. Ego igitur , qui non oratoris , ac probabiliter,
me Disius, si V Flaminius secerunt, sed mere
357쪽
3, 6 DE VERA G FALSA VOLUP. Pere,29subribter hanc rem a me tractarinto oportere,u e ristotelis praecepto mihi non censeo disita dendum. Ordiamur igitur a oluptatis definitio, ne. Eam ex ist, quae a nobis, dum bbros Aristotelis de anima interpretaremur, sunt explicata, inuectMgante omnibus,ni algor, est ijs assequemur. . . Odiendimus eo in loco satis accurate quemadmodum ilia tractatio po tutabat,quot, δ' quales essent animae noctrae partes. Erant enim tres, prima illa, qua nutrimur,su Piuimus,altera qua sentimus,postrema,m reliquarum persectissima, qua intus mus, sapimus. Declarammus etiam quid esset oluntas, cys appetitus. e petiitus erum a sensi, oluntas a mente, , intesistentia non re, sedc gitatione secernuntur, atque appetitus nihil abude'quam commotio quaedam ipsius sensus,dum uel propendet in rem,quam sibi iucundam fore exim-mat, et ά molesta abhorret, at , refugit 3 voluntas item nihil aliud quam industis, mpropensio mentis in M,quo sibi bonum cognoscit, prostequendum,aut malum repellendum. e sequi eodem loco
multa de a sectionis natura, ac partibus diximus, qua a Iobis memoria teneri . cupio, stes credo. Nos ero, inquit Ruggerius, optime tenemus. Omnia enim ita tu explicare solitus es, i ea non inaures transfundere,sed in animo inseribere idearis
358쪽
propius igitur,inquit Madius adid, quod agimus,
accedamus. Ex tribus anima acultatibus,ad Ggetabilemquam insimum locum tenere flatuimus, nulgo pacto γoluptatem, aut dolorem pertinere t rictoteles censet; quaqua e naxagoras, Democritus aliter fore se exi liment,qui plantas senseuprinditas esse,ac dolore, Astates inlici constanter affirmant vegeta bilem animam cum sensis confundunt; sed huiusicemodi opiniones his eruditis tem poribussatis exploesunt. eis e stiriotelem igitur,
in Platonem reuertamur, quorum de hac re eam de remefuisse sententiam credimus. vegetabilis igitur animae facultas nec oluptatem, nec dolorem accipit ; reliq- autem ditae animM parates, sensis, intellaentiatum moluptatis,t d bris siunt compotes. verum antequam longius progrediamur,illud etia atque etiam animaduertendum est,quod in eorum dem librorum interpretatione admonuimus, facultatem ab aritione multum differre, it mentem ab ipsa costatione,ς contemplatione, sensium oculorum ab ipsa contortione sectus
quam si placet, sonem, di ipsum siensium, t res clarior sit, misum appellemus. I Ion enim sim esa ferarensium Philosiophorum haberi olumus, quidum nihil agimus,facultate etiam agendi nos plane destitutos mictimabant, quorum opinio nono libro
359쪽
iis DE VERA ET FALSA VOLUP. Theologiae ab eisi totele 'missimis rationgus ea confutata. 6um igitur seum dicimus, sam, sty facultatem animae intelligi olumus, i sis auteest ipsius isus finititio muneris sic ego in mαν interpretor cum sicilicet ocul s rei alicuius externae speciem recipimus, stes per 'eciem rem cognostimur. ιιod de ο -- dictum latissime patet, γ m caeteros etiam sensius, me iremiae transferri commode . pote i. ima serti tis autem sequam, tuquem primis Flamini, qui huius dilutationis in caum ficti, a quibus causis isio pendeat' Puto,inquam misionem, duo potissimum principia, duas causas habere, facultatem Pidendi,et rem extrinsecus obieractam,in cuius spectem facultas i se singitur, O formatur tamquam specutim quoddam, seque formata erumpit in actum. Gaudeo,inquit Massius, cum ictu a te bene comprehens iideo. Sed perge, cam i nobis asser, quamobrem aliquando Pisio manca quoddamia, imperfecti reddatur. Mirum, inquam,ni aut propter idendi facultatem non optimi esta aut quod nulla sit rei obiectae cum Ν- cultate , conuenientia nulla proportio, atque uaturae tonstensio. Recte,inquit adiutSensius enim, triebat Ioteles in proportione gusdam, sedi ita dicam,concordia consiliti qua non aliter a rebus
bbiectis perturbari pote i, at , in sidibus harmonia
360쪽
ri u :ι I B E R SE OVNDVS. i ἐν-M ehementius pulsis Perfecta igitur Pisio tue pelianda erit, cum facultas midendi belli mest habebis, m illi apte congrua res obtecta, planeque consentanea erit;hac autem conditione iliam quos contineri intelligamus, illacrum aeris,quod interiacet, bene se habeat. Hanc igitur rei obienia conuenientiam percipiens siensus bene abfectus, ais in eam totus propendens mirabili suavitate, oluptateque perfunditur . terum, Gensus paulo melius, et deterius esse alseritus potest, sest simit ter rei obi clae conuenientiagradus quosdam habet; ita ivoluptatum alia maior,aba minor exi fit. Et quemai modum insidibus cum nondum chordae ad eundem senum peruenerunt, nonihil desiderant eruditae aures,at cum primum peruenerunt, mirabiliter implentur,ac delectantur, ita cum couenientia icta facultanspercipientis cu re obiecta ad summu deuenit Anma quos exoritur oluptas. Noluptatis igitur natura iam sere e I patefacta. Nihil ei aliud haec Maesignificare idetur qua perceptione rei obie L 3 quae uenientiῶ, et cognatione habeat cu facultate percis
'etest aut e sacultas ipsa bene assedis, et in Do Fungeri munere no impedita. Dolor autescctrarisi enim ex contrario facisiime iudicatur statuetur perceptio
rei obterilae,quae discrepet, et facultati percipienti na- urali quoia odio sit inimica,i ams male assciat.