장음표시 사용
361쪽
,io DE VERA, ET FALSA Vo Lup. uod ires obiecta neque per imam conuenientia, neque discrepantiam praesesierat; exiliet actio quaedam inter uoluptatem, , dolorem interiecta intem media, quae Pirriss expeid erit. Hinc dicebat Aria loteles non acrem, oe exquisitam opaciendi hominibus esse tributamquippe quae molem tantu,
iucunda percipiat; medium illum filatum molis plate,doloreque carentem tenere non queat. βω-niam igitur siensius, atque melns,, suum munus obire posent, a rebus obiecitis lectes recipiunt est enim res ius repetenda )Ws ecies partim conuenire, partim disicrepare a sensio, di mente possunt proportione autem seruata mirabilem iucunditatem oriri perstitimus i rata massit moluptatis sinitio, qua attulimus, Ut moluptas sit perceptio, di comprehensio rei obie Le, quae proportionem,conuentennam, naturae conivntitionem habeat cum fataltateEomprohendente bene af ta,sses non impedita. Atque hiae definitis ita quidem late patet, ita se Fundi i non modὸ sensius, ine intelligentia moluptati conueniat, sed etiam incredibilem Dauitatem illam, quam beatae, est ab omni mater ia admictione segregata mentes percipiunt, quodammodo comple Liatur. Et enim quaqua illae a rebus externis species
non recipiunt,ratione tamen, cogitatione in ipsis
quoque is intelligens a re intellecta siecernitur.Cium
362쪽
. IV LIBERJs ECPNDVs. 3ι autem ne noussumatur, Amrabibri conmenientia, naturae coniunctio adsit, erissime , ex tilis γηπe ciatur,perfectione aute illarum natura reliquas omnes infinitis prope partibus excedat, quid missi, si simplici etiam, perpetua, omnibus numeris ab Aluta oluptate potiantur ' Quamquam de hac minferius etiam dabitur dicendi locus. in me loco, eum in radius aliquantulum a dicendo quieuisset, ere mihi,at . ita ti ea,inquit Malegstius, ideris naturam Poluptatis exposssisse, memianique nou multo secus ab Aristotele septimo bbro de moribus esse explicatam. Ibi enim statuebat olim utem nihil aliud esse, quam functionem muneris non impeditam habitus il ius, qui cum natura con
'riat. . Euibus Perbis hoc significari puto, tunc in
mente exi tere Aptatem,cum ilia habitu sibi naturae accommodato,quali apientia edi e obtasso munere expedite hungitur, sistin contemplatione
Persitumsimibter in sens exi iere, cum illi acer, atque Pigens bene,ac celeriterpercipit, tis ab ipso percipienda sunt. Haec igitur e gristotelica desini tis a tua non detur discrepare. e Ac si quod sen- tio dicendum ei hista tua,nihil puto aferri posse pera festius. Oterum erba nonnulla, que ab eodem rictotele decimo deinde lubro proferuntur semper me mirabilSter torserunt . Ibi enim primum statuit
363쪽
DE VERA, ET FALIA V Lupe voluptatem perficere muneris functionem mentis, re non tanquὰm habitum penitus insitum, sed ut sinem quendam inde exorientem, eluti eos qui in aetatis flore siunt, perficit decor ille muenibo enidias. Deinde haec addit. Non tamen videtur voluptas,aut ratio, aut sensus esse. Absurdu enim fuerit, sed propterea quod non separantur, idem esse nonnulli existimant. suae quidemsententia ab omnibus et V
cis,m Latims, qui ad manus meas peruenerint,ita explicatur,o com inquit vimen idem
id e i rationis, sensus actito, atque muneris fumctio. Suo oluptatem idem sy Ilatuere,quod functionem muneris . absurdum est. Haec igitur suurq hi si per negotium facesserunt,3tiaeque a te extilicari discuperem. uanquam licet nimis me ineptum,ac moletium iudicetis,qui tam diuinae orationis cur sium lembus sorthse dubitationibus meis interpellem. μὴ, inquit notus,t thli eram lus erba tacitus memoria repetebam,ac per pedebam. ero gratius mihi quicqua accide quam si omnia, quaecunque in mentem obis Penerint, in me
dium proferetis: sermo enim meus me iris precibus mictitatus ac si sic tus, ad De Iram etiam voluitatem accommodari debeti videndum igitur di-
364쪽
praestat, et et iac facibus, ac merius postmits intemnetari aliam quandamsententiam eodem declinobbro positam examinare. Ea e hsi erbum de , rbo exprimere Pelimus. Pcrscit autem muneris
functionem voluptas ; sed non ita perficit, virm subiecta,& sensus ipse, cum bene se habentri queadmodum bona valetudo aliter in causa est, cur aliquis valeat, aliter medicus. Horum erborum haec stententia duritur esse. Ubter muneris functionem V 2ustensus perficit Poluptas, abieret id, quod sensit. percipitur, c semsus. voluptas enim, et et forma perficit, quemadmodum bona alitudo bene malentem hominem. Id autem, quod sensu percipitur, , sensus, ut monentia quaedam persiciunt. uuamuis autem Em Bratius scripturam immutet, tamen quod ad iobmptatem attine eadem sententia mauet. e t tu ex hac bonae aletudinissimilitudine, quae ab ciesrict fele alsertur, colligi posse videtur, moluptatem esse
habitum plane insitum, in quasi formam funeb
ms muneris simus, m intelligentiae. Nona enim
aletudo in homine bene lente habitus quidam insitus idetur esemicemus igitur secum pugnam tui loqui e sti Iotelem Pthil Diquam tanti uobu
365쪽
si,quo debitam illi obstina ampi atem , si mus,fateamuri potius a nobis non ntellai , quam sibi ipsum nonsemper con Ilare. Verum is intelli gamus,siummum Inudium edi adnibendum. Prae clare enim a nobis opera ponetur. Equidem hanerem ditientisime perpendens, mis adduci ponsum , aut desententia dccedam, yoluptatem abs a mei muneris functione sensius, intellaentiae credam distrepare. IVam cum oluptas non in appetendo, sita in sentiendo, creteilaendo consiliat, iri sentiendo autem, η inrel endo nilii aliud s ctetur, quam facultas percipiens Iecies recepta, tu huius Jeciei Mus,atifuncti'profecto, quandoluptas, Pt saris eIi peristicuum, neu cies recepta, .neque facultas percipiens Per e Ilatui pote Lipsam metesse functionem, maci onem, aut certe quiddam illi simillimum concedamus oportet. detur ergo sibi olunt merba superius ex EAristotele alia tu ' Illa nisi me mea fallit opinio,posse sunmonem muneris, si d/nruersei ectetur,a oluptate separameli enim aliqua functio munem plena doloris. Misi moluptas esset habitus plane insitus, stes forma perpetua, omnis semper muneris functio iucunda
eo,cuius ea forma,non separatur. Eni igitur habi. ιus ,stabs tutio non omnis sentitionis, sed optima
366쪽
L IB S R. SECUNDUS. 333s tabentis, retri bona ,aletudo non omnis homini s abitus, r forma H,βed bene Palentis hominis,et τιτ etsi id est,ricor quidam,as splendor tuum nitu non omnem aetatem sequa 'sed aetans florem, mel idem potius cum hoc flore aetatis censeri ρο- est. Si igiturspectemus muneris functionem sina oluptate reperiri pobse , sic moluptatem finem potius eorrentem, quam habitum plane insitum fiat uemus , sin autem totum hoc , fiunIlionem muneris persectam, oe absolutam sumamus, Poluptatem esse ipsius formam, δ' habitum non est
gandum. Sed γt sunt celeres,atque repentini animorum mosus, nunc mihi occurrit, quod a Abis etiam, ais etiam ammaduerti M . Specie enim
certe, si minus re ipsa, maenu quiddi idetur esse. Ex perceptione ista rei obiectae, quae facultati percis pienti quadam naturae colunctione uel accomodata, ut cosentanea, expletio q-ia ipsius facultatis exinit,quamson se oluptatem esse erissime misere possimus. Ita perceptio, atque cognitio rem oti citam stembi quae comprehenditur, moluptas autem facultatem percipientem,quae ex poma perceptione expletur,atque perficitur, sic apti e e δειλωί moluitatem sinem exorientem anellaine ρ tuerit,atque haec alia Peria,quae eodem decimo undeguntur,adiungere. Verum muneris supctio
367쪽
3ιε DE VERA ET FAIasA ' O P. nibus propinquiores,in coitinctiores sum eae, quae in eis insunt voluptates, quam appetitiones. Hae enim distinctae sunt,ae temporibus,& natura; illa: functionibus muneris sunt proximae, &cohaerent, itaque sunt indistinctae,& coam sar, Vt con ouerinsa sit, an idemst muncris functio, quod vol u pras. Hoc inuentum si placet, ita Polu Moptime de latetur,expletio facultatis percipientis, obi ei obtecti e expeditam perce tonem,quae res cum facultate peristicuam habeat couententiam. et luptas aute mentis a felicitatis notione dictinguetur, quo
oluptas, nitis facultatis percipientis expletis ά nolis intellaitur, silicitatis autem ocabulum hoc praterea signiscat,in ea facultatis percipientis absolutione,perfectiones natur etiam ipsius humanae persermonem consistere,praesertim si nonnulla asta, Pa
letudo,et mediocris bonorum externorum copia, e
dem accesserint. -ugere autem,Wampli care diacitur muneris functionem moluptari quoniam appetitus in liquod sensum, voluntas in id, quod MIHligentiam exple maxime propendent. Nosque ad ea gerenda, quitas oluptas comparetur,impellunt. cingique omnivo quaeque muveris punctio, tuo perfectior ea, eJ etiam diuturnior; mi qui acri oculorum
acie praeditus e Ii, minus absticiendo defaetiditur
368쪽
cur rem nouitate maxime delectemur.Sensis enim, mens nouitate ilia excitata,cognoscendique aui
dast ipsem quasi exacuit, idcircoqile perstribus fluo
fungitur munere, sedi maiorem inde haurit Poluptatem.Haec igitur mihi de oluptatis natura in mente enerunt,quae obis probata esse Pehementer cupio. uamobrem antequam ad ea,quaesequiitur,aggrediar cire elim si quid habeatis ad haec. Tum D cius. Vuanta inquit . est is eritatis, quamque luce sua omnes duitationum nubeculas disistit. 'Num mihi quidem tua desinitio exorta, mi inquit ille, meluti aetherius Sol, totam moluptatis natu ram mititur illuctrasse, maximeque pespicuam reddidisse. Idem iudicium ab his eruditifimis tu uenibus mirio feri, qui orationem tuam non lascde, quod iam mulgare commendationis genus enhfled tacita admiratione sunt prosequuti. Puamquam fortasse non deessent ex istis, qui subtilitatis, d se acuminis laudem sedulo aucupantur, qui huic patefiati eritati obsecuris quibusdam agi
mentis tenebrin fundere conarentur,ac ,etere prouerbis nodum quaererent in scirpo. Vera narras,im
quis Rigerius. Nam ego audiui aliquando amrum Philosephu,qui po Ieriorepartem allatae a Massio definitionis omninos saputabat; in qua paru
369쪽
8 DE VLRA ET PALSA VOLUP. dicebatur proportione seruata inter rem obiectam,re facultatem percipientem, exissere, at , oriri Poluptatem.Obipiebat illudprimum,proportionem comvenientiam, isecundo libro de anima docuit Aueraroes, esse relationem quandam sic noliri dicunt, M. Tullius in uride e iuersitate com arationem idetur appellare relatio autem apud Peripateti- eos nullam habet escientiam. uua igitur ratione moluptatis esse effecitrix poterit ' Secundo loco ua-imebat,multa esse, quae prope stensum posita dolorem
pariant, procul autem sint moluptati; iis odori bus cernitur, quorum plurimi prope nares positi m lenti siunt,procul Jhero gratissimi fulta item,quae sensim accedentia ad sensum, dele lent, cursim in mentia ossendant, maximums inferant dolorem, it si membris nimio frigore concretis fisum repente
calore rectituere conemur, mirabiliter torqueamur,
stes excruciemur Poluptatem percepturi, si stensim restitueremus.. At eadem semper proportio facultatis cum re obiecita manere bidetur,aut illa res prope sit, aut longius,aut sensim acceda aut cose Iim irruat. Ergo i staec proportio mera, propria moluptatis
causa non erat. Vecille , quaein si specie anquid
identur,ego tamen re nihil esse urnor. Non iniuria, inquit Asaius, Nam secundum quidem a gumensum, t illudpriore loco reprehendamus, hu-ι iusmodi
370쪽
is modi est, Pt qui illud tquam abdu, sirmisi asse
runt,plane in P sicis plumbei ese iideantur. ue-
admodum enim haud paulo maior calor exempli cau
se ab igne i ope si ad sesem peruenit, quam si pro
culpositus esset,sic etiam eandem non manere proportione clarum,per icuumi meo iudicio M. In primo autem argumeto plasfortasse roboris, ac neri oru ere,
quam mi cotemnere, us certe quam mi pertim
scere debeamus. Diatio inquit, nullam es cientia habet,id dierum est,at nos nuda, si l cemi proporti nem Poluptatis esse causem non ponimus sed re ipsam obieritam,q siua quadam Pi facultate iucunde afficiat, quam tamen Pim proportio haec, o conuenietia sequitur, idcirco his Pocibus significari pote i queat modum etiam a Patre sinum generari dicimus non quod relatione illageneretur, sita quoniam pater adhikt quandam mim, δ' embenamquam relatio ilia consequitur.Sunt igitur haec agumenta non intelligetis sententiam nostram,m facile refellantur.Demritione Poluptatis coctituta, mi multis, qira illi ossicere Hebantur,propulsatis,ad ectram Ricci, g Flamini luem dirimendam accedamus. Tum ADtegulius, et I femini,inquit, cum merba illa e rissoleti mo vi exponeres,po tu a te esse oluptatem in sentiendo, inteLigendo, non in appetendo consiflere. uuam immen rem in magna apud Peripateticos cadere quae-