De Ecclesia et Babylone disqvisitio. Johannes Cocceius Acc. responsiones ad quaestiones de fundamento salutis motas

발행: 1658년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

ii AM Auc TORITATIM HApEATydamnantes, sed timeat communicare si

ullorum peccato, pro schismatico haben-ldum esse, qui servari non possit uis licet, Tuid hoc post dici, quod est error;&ieri, quod est peccatum: Iv. Non consilia dirant, qui sic ratiocinantur, necessarium ion uno modo dici. Est enim quiddam necessatium cognitu, sane quo Deus ama ii&falus obtineri non potest ut princi

lium de funda mea; tim est etiam , quod

neces trium et diligere est , inquam, cum fide fundamenti, necessiria dilectio omnis veritatis, Mest necessarium odiu in omnis mendacii in genere ut claruis dicam , non tantum est necessarium ad conversionem, ut fundamentum sciam id verum credam , sed etiam amare militudinem De Lodisse similitudinem Diaboli, cupere cognitionem pleniorem veritatis, cupere liberari ab ignor. tiis, erroribus suis quorum sibi merito

is, qui quotidie proficit, suspectus est.

Ideoque psalmus si . . IO dicit: Ei- gentes Dominum odio habete malum. Et δε postolus Rom. 11 9. Prorsm odio habentes malum, agglutinantes vos bono. Unde consequitur, si quis veritatem ita

cognoscat , ut de ea dubitare non ossis

quemadmodum Augustinus diuit

52쪽

retineat. Idque eo magis, videat, eam Veritatem congruere clim allis veritatibus ut non possint sit simul approbari

aut simul rejici Certe relicere vetata temco nitam non est animi fidelis sed id est

εκου τούς αααρτανε ιν ultro peccare.

Atqui Augustimus dici, solita 8. ad Ianuar. Si ouid horum tota die per orbem frequenta Ecclesia. Ioc qui ta faciendum sit disputare insolentissima insaniae cist . Vetiri potes hoc consci a tioma mondebe e di putari contra id, quod in tota Ecclesia aliquo tempore obtinet. Reip. Non possumus neque debemus praestire omnium , quian Ecclesia locuta unt, loque las sed tamen etiam ea , quae sic dicta sun ut in aliquo genere in culpatum sensum habere possint, ad aliud genus trans ferro in quo sensum bonum eandem

rationem liabere non possunt, atrox injuria est 3 sine fraude aut imprudentia id fieri non potest. Rugustinus in totacpistola loqtutu de consuetudinibus Ecclesiasticis, extra sidensi bonos mores. Illa consuetudines refert vel ad institutionem Apostolicam, vel ad Concili una generale sit universales sint vel ad singularum Ecclesiarum instituta. Et de iis dicit:

53쪽

QuAM Ati CTORITAT2M HABEAT 37 dicit contra fidem contra bonos mores in ungitur, indisserenteres habendum, pro eorum, inter quos vivitur, societate jervandum est. Praesupponit tamen idem, Christi lene1u umesse, pauca sacramenta eaque in Scripturis commendari distinctam esse liberta Lem Novi Tesamenti a servitute cieris populi. Ponit autem , ab Apostolis quaedam instituta esse , clitae scripta non sint. Qiiod nemo negaverit Apostolus enim Paulus ipse testatur, se in Ecclesiis quaedam ordinare. Certum autem esse de bet ab Apostolis nihil ordinatum esse, nisi de iis rebus , quas conveni latibus Christianis, ab omnibus oportebat fieri; quae tamen diverso modo fieri poterant. In qualibus rebus Apostolis licuit morem modumque certum commendare

sine fraude libertatis. Ita Apostolus instituit, ut die Dominico eleemosynae colligerentur quod tamen talio tempore fieri poterat. Certe in his, quaeliocvel illo Dodo fieri oportet, si ea certo mc do in Ecclesia fiant universaliter, in )lentisima insania est , de tali consuetudine disputate. Extendimus etiam id ul- . terius a Claristianis in unum convenientibus fieri oportet, si non uno C .

54쪽

velle sine ratione inutari eum rorem, qui in quaque Ecclesia iam bene is crvatur. Est oitur με βαας ἐις Adiosi ob quum quaeratur de credendis, ad probandum , quod sensus omnium si vetatas credenda, allegare, cli: od rectum siu es toti Ecclesiae vel singularum Ecclesiarum ordini e accommodare in iis , quae ab Ecc sim oportet una fieri, al: oataue alio modo eripi sunt. Et vero quis crederet Augustino, si diceret, debere id, quod a plumbus vel ab omnibus dicitur aut dici permittitur, me exploratione, sirine veritas an error, recipi: Im qu .scredat Augustinum hoc dixisLe, qui ubique inculcat Scripturarum auctoritatem Θε Inecesse sese in Ecclesia Nam er-rra Ecclesiiam non est olus. Incla isto nons, qui in Eccl a non es. In Ecclesia nous qui ab Eccisa disceHt Chris mandato, ut diligamim nos invicem , directe contrarium es. extra societatem Ecclesia sicam vivere. Resp. Claristianis commendatur φιλαλλέω&4 m , dilectio fratrum & charitas quae in tali distin istione significat dilectionem omnium, etiam hostium Multum inter utramque

interest. Fratres in Christo diligimus

55쪽

Qu1M uCTORITATEM HABEAT. y hommando illos fratres dum coia miscemur cum illi , cumque ipsis in causa Christi in passionibus eorum pro ea libenter communica musa eos consolamura cum eis laetamur nisi redargutionis Quictus causis sint. Omnes tamen

amamus, quatenus eos cupimus nobiscum justificari salvari, dona Dei in ipsis non imminuimus, ipsitque impendimus bona nostra, ut Deus arque in illis atque in nobis glorificetur. Q iis, quaeso illos damnabit, qui ita sunt itecti etiam

adversus errantes ξ aliis magis eos diligit, qui illis veritate in indicat, in eo laborat, propterea patitur, ut ipsos convertat an ille, qui lupparasitatur errantibus

obsecundat ali mandatum Ecclesiae idicium. Et quid est judicii, nisi te iac-bras non vocare lucem, neque lucem tenebras ramarum dulces, dulce amarulio; bonum malum, malum bonum de non communicare cum alieno peccato Qui vero non obediunt veritat , etiam fugiendi sunt Sc odio haiamsi, i. e. unio illorum quae renda non est, ita ut, quam

diu cum illis idem coetus agendus est, cin corde in Cereamus propter ipsos , cluctum omnibus sienis testemur. Ita Psaltuus i 39:2I. Nonne osores tuos odi, ex

56쪽

condunt, non intro. Odi coirgregationem mese corum, O cum improbis justiciar Dei ea pertibus non constrio. de Psalm. I I. Teatus homo, qui non edet uin irrisoribus de Apocal. 2 2. Novi opera tua, qao non potes ferre malos. Qirare praejudicium non est faciendum contra eum, qui se se et , qui cum pauci timentibus Deum congreditur colloquitur, qui cum omni mult: cudine, quae Deum laudata glorificat, in Christit in credit, participare cupit quum paucos reperiat, quos sine scrupulo, sine reprehensiones luctu recipere potest , luctum suum testatur,4 metuit communicare cima adiorum peccatis, iro iis ipsis, qui errant, ad Deum suspirat. Quis enim dixit nobis , hoc non potuisse evenire sub Novo Testamento , quod accidit Eliae, ut is se putaret in X tribubit solum esse Nujs dixit, in Novo Testamento non eventurum, ut pii clament, quod est in Psalmo 2:2. Serva. Domine,

quia defecit pitu quia abbreυiari tines eles exsiliu hominum Z An, quum CO-rintlii

57쪽

QuAM Auc TORITATEM HABEAT: In thi unus diceret, Ego sum Pauli alius,

go sum Apollo alius, Ego sum Cephae: emini licuit dicere, Ego sum Christi γ

onne etiam S. Petrus Vehementer vi-uperat eos, qui, quum e fugi sent ver an 'es in errore , O inquinamenta mundi, cognita via Utilia, redeunt ad derelicia, o resorbent vomitum suum eorum steriora prioribu deteriora fieri, dicit atqui id non tantum dicitur de illis, qui e paganismo ad Christianismum traducti fuerunt sed etiam de illis , qui effugerunt manum .societatem illorum, quos toto capite secundo secunda epistota distincte descripserat; quorum quidam in meditullio Ecclesia futuri fuisse noscuntur ex vers. 2. I 3.14. I . Si igitur aliquando justum rectumque est separari ab illis, qui vocantur Christiani, nempe tis errore versantibm,in beatum est ilPos ogi p.; non potest damnari, ut charitatis Chtalii corporis jus expers, qui non semper potest societatem Ecclesiasticam colere cum illic, cum quibus illam aliquando coluerat: neque praejudicium contra illum facit, quod ii, cum quibus congregari non potest, plures sint illis, qui timent ad illos accedere ais demonstretur, semper majore partem ejus mul

58쪽

η DE ECCLrs I A. titti linis, quae Claristi nomine nuncupatur, fore meliorem plus frumentorum esse in area, quam palearum , ut non fere frumenta ita multitudine palearum sim tocculta ut dicit August. coni. Donat.

post collat . io Pra postera sine dubio

ratio est, ex eo, quod placeas hominibus, velle cognosci participatronem Christi,d non ex eo, quod placeas Christo. 'antum video, tu omnibuου homini-btra Eser judicium de eo, quod Ecclesita aut ejus praepositi doc/nt. Θ de regimine Ecclesia ; isque ab iis uuicium ferri secundum Scripturam , quid rectum aut pravumsit. Quodsi verum esset Christo alicubi revelasset, quemlibet pro se debere examinare doctrinas rapo storum ex libris, quos relicturi erant i tu discipuli. Atqui hoc Christis nulli bi revelavit sed simpliciter dixi: Qui vos audit, me audit.

Re p. Hic 'γγυσμ ος comparatus est ad omnem dem funditus e mundo tollendam, de introducendam αλιτη , sub species deis venditantem Prisno enim certum est, sine fide neminem servari. Jam fides si veritatis, quidem a Deo revelatae. Nemo credit, nisi qui novit, Deum aliquid revelasse, de sermonem,

quem Deus revelavit, de quid sit id, quod

59쪽

QuAM AuCTORITATEM HABEAT 3i sernaone illo revelatum est. Qui enitu Q credit, credit in Deum J Deo, paratus

Heste obedire&cognitionem eius qua - 4rere; neque potest omnino ignorare sen- sum omnem Verum sermonis Dei, quem

recipit. Si igitur fidelis non diiudicat Minter id, quod a Deo revelatum est, ct ab de re Velatum non est sique non judi

cat, quid sermo Dei ignificet nescit, cui credat 3 quid credatri atque adeo nec credit. Secun Io, Si illud dictum, mi vos audit, me audit, obligat ad credenduna aliquibus simpliciter , tanquam Christi verbum loquentibus, ex illo dicto potest sciri, quinam sint ii, quos audiendo Christum audimus; , quod illos ire significet sine examine .ulla alia ratione omnia talium dicta pro Christi dictis recipere. Et, siquidem hoc ex illo dicto intelligi potest clarum est, iidem etiam talium testium in fallibilium fundati in Scriptura. Nam sine Scriptura hoc di-

Vbi non innotuit. Si autem ex

illo dicto intelligi non potest, Quinam illi sint omni tempore, quorum Omnia dicta pio licitis Christi recipienda sint; aut quod hoc ipsum o audire significet: clarum rursus est, illo dicto non remitti

nos vel obligari ad fidem alicui vel aliquibus

60쪽

DE ECCLEsIA. litibus habendam simpliciter sine tisio examine Atqui ex illo didito neutrum intelligi potest Nam id est dies una ad septuaginta, quibus Christus misit binos iu faciem suam qui jamdudum medio sub ili sunt, quorum verbum a nobis cogno citi ne Scriptura non potest. Ex ea enim cognoscimus, eo in civitatibus, quibus recepti essent, sanasse infirmos, hominibus dixi Te Appropinquamis ad vos regnum Dei. L, c. I O S. 9. Q io-naodo autem equitur, si septuaginta ili sannunciantes , re num Dei appropinqua ilia. audire, si Christum audire: Ergo Christiis hoc dicto demonstravit certos homines in mundo omni tempore futuros, quorum omnia dicta recipere sit in ipsum credere M sine obedientia ipsorum, quae Omne Tamen excludat, non

post nos in ipsum credere Accedit, terrio, quod ne ipsum quidem audire illos septuaginta, valeat, omnia dicta eorum sine examine Scripturas recipere. Nam hoc, quod illi nunciabant, erat id, quod promisi ina erat Patribus quae promissio posteris per Scripturas erat norificata. Non autem obis gabantur Israelitae ad recipiendum omnem, qui se iaceret Christum de regem in regno coelorum;

SEARCH

MENU NAVIGATION