De Ecclesia et Babylone disqvisitio. Johannes Cocceius Acc. responsiones ad quaestiones de fundamento salutis motas

81쪽

Qua Auc TORITAT2M HABEAT CItur Scripturi nisi potestas multorum rocabulorum thrasium Scripturae m-teriret aut mutaretur nisi multa mutramque partem disputarenturo nisi adderentur ad Scripturam sub titulo Traditionis humana commenta, ex quibus aliud tandem fundamentum compingi possiet. Quare ex hoc ipso constat, Deum, ad ostensionem sapientiae .potentiae suae , ad retaliandam mundi non amantis veritatem in eam non inquirentis in-yratitudinem, non voluisse id dare servis suis, ut quam explicatissime plenissime sincerissime clipturam X pone rent omnem veritatem vel cognoscerent vel docerent, Min nullo sermone aut ulla opinione offenderent in emadmodum etiam ipse Christus voluit ouidem ita venire cloqui de agere, ut oves suae secundum Scripturas propheticas per Spiritum Dei illuminatae ipsum agnoscerentis viderent gloriam ejus tanquam gloriam unigeniti a Patre, at principes illius seculi eum videntes non

vid rent in verba ej is audientes non m-telli erent; eum denique crucifigerent. Vide Es6. Joh. Ii . . Corinth. 2:8. Adde

82쪽

ec A. Gracis vero stultitiam. Quod vero inter Christianos ita a tum est, id, ut apertum est, ad ipsam Iudae ortim indurationem permultum facit. Postremo, promittitur futurum in Novo Testamento, ut Deus proponat legem suam, quae sine dubio est lex fidei, in medio, in omnium quodammodo oculis, ores cogitatione , ipse eam cordibus inscii bat , tum nemo legem s cilicet fides in cordescriptam habens, ut eam amet firmiter teneat o amplius doctore egeat; quemadmodum etiam S. Johannes dicit Epist. I. cap. 2 27 eos, qui perceperant

crediderant ea , de quibus ipse locutus erat in quibus est principii fundamenti indigitatio. Nam alioqui talia

non posset dicere Spiritum Sanctum

habere manentem in se, neque opus habere, ut quis ipsos doceat, is quemadmodum eadem unctio Q. e. idem ille

spiritus qui docuerat per verbum ipsos

immediate per suum verbum doceret, ut ita catechesis humana subserviat institutioni Spiritus Sancti per verbum, quod immediate Dei verbum esse cognoscitur. Quae sit vera sunt, quomodo potest subjici fidelis nomini humano,

aut multitudini hominum , ut non propter

83쪽

l ter ipsum verbum credat, sed quia liQ-

mo&homines id dicunt 3 quidem multa de scriptura recitas; quemadmodum omnes haretici faciunt: at Scriptura non in sonosed in virtute ar' aloresententia consi lit. R. Si ego aliusve suspectus debet esse , qui non tantum verba Scriptura profert, sed etiam secundum simplicissimum minime contortum modum explicandi, secundum regulam iconformitatem fidei, comparando spiritualia cum spiritualiabus intelligit quomodo is non erit u- spectus, qui venit in nomine suo, verba sua loquitur, ton vult nos judicare de doctrina secundum Scripturam Iino, quia Diabolus etiam Scriptura abutitur,

ideo ne ei gladium illum spiritus tradeamus, .non tam vibrabimus contra ipsum An Christus, quia Tentator prinserebat Scripturas, reticuit Scripturas, denos iis uti noluit 3 Alsunt ambigua Scriptura, ct unu se

quisque illas trahit in sensum suum. R.

Scripturae, si teneatur conformitas fidei fundamenti ratio & comparatio spiritualium, non sunt ambiguae, sed certum definitumque sensum habent. Nihil potest esse in Scripturis indefinitum, quod

84쪽

es DC C A. quod non ex ipsa Scriptura aut implemento certam desinitamque accipiat notionem. Si autem quaedam sunt indefinita , quae qualia sint ex Scripturis cognosci non potest, credendum est , ea Deum non voluisse a nobis cognosci nisi indesinite Scin genere sive obscurius, aut ea demum per implementa Te aperienda. Nemo est, cui licet definire, quae Deus in Scriptura non definivit. Caeterum, si Scriptura est sermo Dei, non ia-bet proprietates sermonis Dei Quales sunt illuminare oculcs, docere, est e vivum inperosum, acutiorem gladio ancipiti, penetrare usque ad Lisionem animae in spiritus, uncturarum de medullarum judicare cogitationes S meditationes cordis S uilibet dicit, Scripturam pro sesare. Ira des t incerta. R. Si fides pendereta dicto hominis, qui dicit Scripturam a suis partibus stare incerta esset fides ac nunc fides adli arret demonstrationi, certaque ab incertis separat, Tundamento atque ejus intellectui, quem fidelis jam in quocunque gradu habet, ea, de quibuου dubitare non sors, quin a Deo sint dicta&cum fundamento congruant, super- Aruit idque facit Deo cor aperiente, non homi-

85쪽

S. Petrus dixit, in Epipoli Pauli e seluaedam dissicilia intellectu , eaque tormeri a quibusdam adproprium exitium.

nde apparet in ipsis illis, qua ad dem

ertinent, Scripturam loqui λο νοητυς.

nde liquet, ex illa iudicium feri non osse. R. Fatemur omnino , I. Omnia, uae sunt Spiritus Sancti, non posse co gnosci vel recipi ab homine carnali, quia ne sine Spiritu Sancto donante amO rem Sc timorem Dei possunt examinari et Mysterium ipsi in habere, κ,za mirabilia, quae sit perant hominum consilia cogitationes: pleraque non posse intelligi ita, ut sunt nisi in quan-

tum revelata sunt. 3. In ipsis rebus revelatis alia aliis esse dissiciliora, de qua requirant sensus exercitatos Manteceden- tem quandam cognitionem , mediante qua ulterius perducamur. Illa igitur esse δε σνόη λαν - αρα νίοις dissicilia intellectu indoctus non confirmati . . In verbis esse stilum dignum Deo&hominibus Dei , emphaseos plenissim una. Qualis stilus requirit studium non vul- parem attentionem diligentissimam. Quod proficientibus non obest, quia ex

stimulat ad studium; iis, qui ad sensum

eorum

86쪽

ciliat laetitiam irinitatem. Haec autem omnia non probant, ex Scriptura

non posse cognosci verba fundamenti,&exillis non posse reperiri verum sensum qui salutaris est fundamenti; cpeream non posse ad pleniorem intelligentiam per gratiam Dei profici de falsis Malienis doctrinis judicari. Qui

torquent, sunt indocti&non radicati; qui verbis abutuntur, ut non credant, quod

in illis dictum est, ter ea incrustent, quae falsa sunt. Quod quia moniti sumus

a Petro , eo diligentius attendimus expositiones omnino omnium examinamus. Nam vix potest fieri, ut quis in omnibus sitaeque doctus aut firmus. In multis offendimus omnes. Quae ratio est, ut propter detorsiones indoctorum&non radicatorum, deseramus Scripturas&credamus iis, quos in multis invenimus non suis doctos aut firmos 3Nam si putamus, primos omnia occupasse,

que nihil neque rerum , quae secundi in prophetias fiunt, experimento, neque studio, neque linguarum peritia abundantiori , neque librorum facili copia, neq; exercitatione haereticorum elimari ad majorem puritatem atque evidentiam

87쪽

QuΑM AucTORITAT2M HABEAT J Ientiam adduci potuit, quare etiam la- orarunt posteriores, de quare omnin6 etiam homines esse putaverunt Θ

Ωuam periculosum sit iudicium sin-

ulorum , apparet in iis regionibus , ubi, blata potestate ui copali, quivis se Irophetandum accinxit, absurdissima quaque locuti sunt multi R. Ea res non sui causa errandi, sed aperuit, quod ante latuit, quam male multi fuerint insit uti, ac parum radicati. Si Christus debuit esse signum contradictum, si circa cum debuerunt manifesta sieri multorum cordium cogitationes , si Zizania debuerunt in fasciculos suos colligi ne miremur , quemvis ita de suo loqui, prout thesaurus cordis sui ipsi suppeditat. Neque propterea verbum Dei patrocinatur ipsorum errori aut illi, qui

credunt verbo debent putare , se errare

in iis , de quibus dubitare non possunt, ut Augustinus loquitur quod sint

ex Scripturis demonstrata cum sundamento congruant. Talis autem abusus verbi merito facit fideles eo attentiores,

ne quid sibi permittant dicere asserere, ouod non plane sciunt a Deo doceri, sive a Deo revelari Philip 3: Is Tales novae opiniones annus sunt, qua paleae a tritico

88쪽

atritico separantur. I. Cor. II: I9. Oporret etiam hareses in vobis esse, ut probi inter vos manifesti fiant. Ingeniosi homines fortas possunt in ra-ribus casibus videre errorem is causas rim a simpliciores, si nihil nisi eripiu-ram pectent, facile possunt decipi. R. Ne

amo a Scriptura decipitur. Si provectos ab errore liberat prudenti, simpliciores tutos facit timor qui quaerit bonam conscientiam. Nemo in eo quod ne stit,&tamen dicit , potest liabere bonam conscientiam. Quam qui repellunt, circa fidem naufragant. Simul enim fides bona conscientia laabentur. Imo eo magis timet fidelis, ne credat hominibus, quia homines videt esse, qui sic semetipsos decipiunt sequentes temere dum cogitat, omnem hominem esse mendacem in id et , quid latuerit in plurimis, qui potestate Episcopali compressi non ausi

sunt loqui. Ita, quum Arius ausus esset loqui, statim orbis fere universus factus es Arianus Quum Lutherus praedicas set Euangelium , de Papae auctoritatem fregisset, manifesti facti sunt,& qui amabant veritatem qui adorabant bestiam, inui alia omnia sentiebant. Ita

nostris ecliporibus agitur.

89쪽

o, judicandum sit secun his verbiim Dei, quod est in Scriptura, de iis, qua homines, qui Chrisianis fratres appellan-kie . tur, dicunt faciunt, deprehendatur in ita ignorantiari error deprehendans tiroriam mali in Ecclesia tamen propter malos non es recedendum a bonis non propter Uetania, qua permixta sunt frumentis, is,

qui sibi videtur frumentum esse, se debet

Jeparare frumentis. Hoc enim es contrarium charitati Liso multu gra-τibu sententiis es inculcatam ab Augu-

sino in libris adversu Donatisas Insari omnium epotes , quod is ipse sate usur- sat a Cypriano, eae pisola ad Maximum , c. ut lib. 2. contra Crescon. Granim. cap. 3q. Et si videntili in Ecclesia esse zizania, non tamen inpediri debet aut siderati cliaritas nostra, ut, quonianastiganta esse in Ecclesia cernimus, ipsi de Ecclesia recedamus. Nobis tantummodo laborandum est, ut frumentum esse possimus ut, cum caeperit frumentum dominicis horreis condi , fructum pro opere nostro&labore capiamus Nec quisquam sibi, quod soli silio pater tribuit, vendicarit, ut se putet aut ad aream ventilandam purgandam paleam ventilabriim jam se ire possie aut a frumen to

90쪽

DE ECCLESIA . to universam zizaniam humano judicio

separare. Superba est ista obstinatio de sacrilega praesuintio, quam sibi furor pravus assii init. Et, dum sibi semper quidam plus quam mitis justitia deposcit, assumunt, de Ecclesia pereunt:&, dum se insolenter extollunt, ipso suo tumore caecati veritatis lumen amittunt. Et bene Augustinita contra Croc. lib. s. cap. s. Fugio paleam, ne hoc sim ; non aream, ne nihil sim. R. Recte haec omnia se habent neque tamen interim desinit esse verum , casus tales tempora evenire posse, ut corporibus sit recedendu ab iis, qui errant is seducunt atque malefaciunt.

Quum postoli essent facti γλααυαγω- ρι h. e. judicati essent alieni a fide Israelitarum, indigni commercio ν δ non audirentur in Synagogis locorum , ad quae venerunt, discipulos suos separaverunt a Judaeis reum eis in locis distinctis congregati sunt Actor. I9 9. Neque tamen propterea postoli discipuli voluerunt videri recessisse ab ovibus Christi, quae adhuc inter Judaeos subsistebant quas quaesiverunt, quaqua potuerunt, deprehensas adduxerunt, venientes ad se ambabus ulnis excepe

runt. Ita sequente vestigia ovium capria