장음표시 사용
71쪽
i pinus libria. ρ.3.degener. animal. loquitur ) in la- pide nostro certa methodo artis caloreque pro- ibi portionali excitatur, & ita multiplicatur, ut taul dem fiat elixir & tinctura millies millesies DNeior, quam sunt ipsa corpora naturalia naturali ca-i lore decocta, ut scribit Rog. Baccho insculo ca- pit. 3. Deinde etiam aurum quod hinc fit,perfe- ius&melius est naturali, ut omnes artifices te-l stantur & ipsa experientia. Hinc Comes Mirandulanus lib. a. de auro cap. 7. Gibit: Ars non solum naturam dicitur imitari,sedpianepescere,ut noabsonum hinc videri queat, quod a multis asTri-il tur jam factum. & me vidisse non abnuo dest,fiet ri per artem posse naturae adiumento aurum natit vo perfectius, certe coloratius, & Alberti persea-; l sit autoritas,& ostendit experientia apud multos, letiam a philosopho Psello prodita literis, qui do-euit arte fieri perfectius aurum micis, ramentirii frustulisque Pactoli. Et Paracelsius natura rerῶιb. ρ. Nostrum aurum est argentum,q dtinctura nostra t,mesius ct nobilius est ad praeparationem
Omnium medicinalium arcanorum , quam illud quod natura ima in mineris generavit cta venisi separavit.Textus philosephiae: Aurum ct aetera. tum per hostram medicinam generatum excedit omnesolem tunsinaturalem in omni b. propraedatib.tam medicinalib.quam alijs. Contes Trevia sanus in epistola: Opere artisphilosophicae citius ct
72쪽
rum ala miaesit auro minerest preciosius,quia ta Iis mineralis preciositas est y Uetilionis accidenta .lu,unal eciem non diversisicat Lombardius etiare cap aiit,Aurum artis esse melim, puram ct perfe- ,
ctim naturali addita ratione : quia alch micum .iso ab omni sulfure ct Apersultate mundatum L
minerale autem quodcunque istudsit, habet sulfui. ris alicuius adhaerentis commixtionem. Similen . fere rationem Paracelsas reddit libr. 9. de natur. rerum inquiens: Nostra tinctura astraliter perse Lia ct praeparatoingulare perfecilionis siue indicti edits ilefulgurationi minerali, quesit in monti . bus. Nam si pauca eius portio in metallum liqua tum proyecta fuerit ct amborum in igne contuncti i t , naturalem praebetfulgurationem, perinde uaurum vel argentum purum in hineritio circa purificationis sinem fulgurat. Haec Paracelsus. Nc strum igitur argentum & aurum jam per medico. nam fulminatum est, & purgatum ab omni sulfi
restate extranea : naturale autem nunquam tarpurum est, quin cineritio, aut alia purgatione ind eat. Id attestatur singulari historia & experinsto auri e plumbo facti Basileae Dienhemius dedicina universali cap. 24. dicens: postproy etilionea fadiam es o tigillo non amplius plumbum , saurum purissimum reperimus,m quodpost exam na aurifabrorum multis parasangis aurum II ricum es Arabicum superaret, cuim particula rei memoriam μυingero donata fuit m adb extat. ρ ergo jam non videar,quam vehemellter elleboro indigeat antichymista, qui dum m
73쪽
allis ab arte perfectionem accedere sine blasphelaia creatoris posse negat, se & totum humanum genus omni beneficio artium, quaS tamon DeuS ae, aque, ac ipsas res creatas homini concessit, stultissi, me privare contendit. Et si blasphemia esset auru eatum vel natum perseetius arte facere , nec quoque liceret aurum vel argentum impurum e minera per cineritium, cementum, antimoniUm, quart/tionem,&c. perseetius vel purius reddere, quod est absurdum,& siae etiam thes 9. contradictorium. Inepta scommata & caeterae τῆs άβρως οις φλυαρ M, quas adversas artem huic sephisinati admiscuit, insaniae maioris argumentuiunt, quae tanti facimus,quanti insanorum aut me ancholicorum convicia faciunt medici, quoniam
post demonstratam jam veritatem futilitate sita per se ipsa ruunt,& contrarium potius ex superio ibus patet, nempe assertionem hanc antichymistae Esse in artes,quae sunt dona Dei, blasphemam, im- iam,stultam,& providentiae,sapientiae, omnipotentiae atq; misericordiae Dei ex diametro opposi-
chymiae temere aiungere ausus est. i XI. rgumentum thes 42. amose ceneratisint ni seu vere transmutationis.
I metallorum essentialis fieri posset transmul ratio, naturae operationi conformis fieret, ita ut uno a stu ac simul εc forma silinantialis prior aboleretur& nova introduceretur : ut fit inalimenti transmutatione in corpus alendum.
74쪽
At neque ignis neque quicquam eorum, quae in loperationibus aurificationis adhibentur,sormam auri in se continent: Alias quodlibet metallum esset ipsa et aurum. Erso metallorum non sit vera transiuutatio,
Minor est falsa ex insufficienti enumeratione partium vel specierum. Etsi enim neque ignis ne que imperfecta metalla,neq; aliae species quas Sophistae admiscents peralba albificantes, &perci- trina citrinantes, manente eadem specie metalli prioris in materia , qui procul dubio deceptores
sunt,& verum aurum & argentum non faciunt,ut Ioc'itur Albertib 3. demineralibIra t.I. cap. q. formam auri continent elixir tamen philosephorum eam continet, quo sulfur extraneum,quod erat causa prioris sormae impersectorum in momento quasi separatur & introducitur nova se ma auri per sulfur intrinsecum non urens. Hinc Petrius FGrariensis in introuu tιone : Exijsdem principiis mineralibus corporum metallicorum sicut natura generat aurum sive compositum, ita ars ex ijsdem senerat forma uri, quod est elixir,ooOdq ridem si pes ramnum fuerit saper impersea metalla ceu materiam, si per conflationem ex eorum commixtione compositum, quod est aurum. Et quod ignis coctione sita n n postit impe secta perficere in aurum, ultro fatentur philosephi. βcribit enim rursus magister bonus his ver
75쪽
bis : Nolumm ponere metalla imperfecta in igne ignitionis aut liquefactionis,ssi ervur quo chaigerantur σperficiantur in aurum,quia rituum
est hoc dicere is imag nari est impossibile: sed ipsis
It ' uefastis ad ignem immediate ιmponimus lapidem secundum justa pondera ima perlicientem.
Pori 6 in ratione minoris,cum inquit: alias quodlibet metallum esset ipsium metaurum, imperire dc sophilii Eloquitur, potentiam ab actu non distinguens. Nam quodlibet metallum etsi non a stu, potentia tamen auru est, quod ex eo liquet, quod imperfecta metalla a natura in mineris quibusdapatulatim perficiuntur in aurum, & singula etiam effossa granum aliquod in se continetit incorruptibile atiri vel a, genti. Itaque non naturae, sed nostri respectu negatur eis potentia ad aurum. Quoniam, si sine elixire nostro vellemus ea per se in igne coquere,& perficere in aurum,tam expensis,quam vita dcficeremur, priusquam OpuS compleremus ; imo non est datum nobis tantum vitae spacium, ut vel argenti decoctione sita in aurum mutatio exspectari possit, sicut omnes philosophi testantur. XII. Argumentum thes. 3.M Ercurius non potest figi, nec auro sita fixitas auferri propter uniformitatem : pariter nec caetera metalla figi, nec in mercurium reduci possunt, dc quamvis videantur aliquo modo ab ignis aquae sortis vehementia resilui, tamen nihil a-
Iiud fit, quam quod friabilitati accedit, quantum
eorum tenacitati decedit: unde reducuntur rursias.
76쪽
Ergo omnis metallorum transmutatio est deceptio sephistica. Responso. I verba revocentur ad syllogisticam formam, Q statim patebit duplex fallacia una secundum
non causam ut causam,altera consequentis. Syllogisnus sit pro antichymista: Corpus uniforme non est mutabile infixum sel
Sed mercurius est aurum sunt corpora unifo
Ergo mercurius non est convertibilis in Dam, nec aurum in volatilem sise mercurialem substantiam. Maior simpliciter est falsa: quia alioqui tantum organica corpora & non similaria essent mutabilia corpora naturalia. Uniforme enim & similare idem sunt. Ignis est corpus uniforme, & tamen mutari potest in terram, quod est corpus fixum. Et terra similiter est corpus uniforme, si non in seperficite, tamen in centro, nihilominus statuitur a physicis mutabilis in alia elementa volatilia. . Deinde non sequitur: Metalla igne & aqua sorti reseluta, ut antichymista scit, reduci possunt, vel mercurius igne selo non figitur. Ergo nullo modo metalla re lui possunt in mercurium, qUin reducantur & mercurius nullo modo figi. Fallit consequens. Qina praeter hoS,quos antichyomista hic posiit,l5ge alii dc diversi sui modi, quos se nescit Sc sui philosophi sciui metalla resolve
77쪽
mercurium & mercurium figendi. Et antichymista perperam more plebeculae, dissicile δc impossibile, ut terminos vicinos non discernere novit Aurum dissiculter selvitur in mercurium & mercu rius dissiculter figitur. Non sequitur, ergo omnino non Livi aut figi potest: quiaimpossibilitas pendet ab imperitia, non ab arte. XIII. Argumentum thes 44. I stud&haec ratio invicta comprobat. Si enim quicquid est.actu humidum, & quicquid actu siccum, potestate verb humidum vel fluidum , a Deo creatum est impedimento remoto inpristinamsdam naturam redit, tuncforma nulli humi do hujusmodi detrahi potest. At prius confirmat experientia. Verum itaque&posteriuS. Et perconsequens nec auro sorma propria detrahi & detracta ruinas alii communicari potest.
ctum, imo meram petitionem principii, ubi seperiuS argumentum repetitur tantum M notius per obscurius probatur, ad quod etiam intelligendum Oedypoc5njectore ferme opus foret. Resumamus S exemplo manifesto simulstultitiam & sal sitatem declaremus argumentatoris&argumensi. Aqua est actu humida, & glacies actu sicca, pote' state vero humida vel fluida a Deo creata, quae
78쪽
glacies frigore remoto per calorem in pristinam
tuam naturam actu humidam redit. Non propterea tamen aquae vel glaciei sua humiditas nunquam detrahi potest, alias aqua nunqMm,c Vt r- teretur in aerIS, terrae vel igni, elementum, quod est absurdum. Itaque contrarium confirmatur cκ-
perientia. Sed restimamus aliter secundum ip ius phantasiam. Voluit dicere : Si metallorum in mercurium per aquas fortes vel reg as resolutio fieri nequit,quin rursus possint impedimento du- stibilitatis, quod est a mineralibus spiritibus, remoto ) in pristinam suam naturam seu sormam seu corpus reduci: tunc nulli metallorum forma detrahi potest. At prius est verum. Erg66c posterius: & per consequens nec auro sua forma detrahi &postea aliis communicari potest. Sed fallit seipsum ignoratione elenchi, sicut 3c sipra fallacia consequenris. Etsi enim totus syllog suus concedatur : conclusio tamen aut consequens arti nihil repugnax, quoniam Opus universale non consistit in tali metrillorum vel auriin mercurium reductione, nec in formae ab albo suo corpore si paratione, ejusque in alia rursias corpora intromissione.
Haec tua&λ istarum est opinio & labor inutilis, non philosephorum. Multum de eadem forma
declamatur thessibus. Ιδ. J6.17 s8. s9.-ο a. magna vanirate, eo fortassis ut antichymista aliquid ignorantibus videatur novisse inchymicis , cujus
tamen universam in philosephicis de chymicis scientiam cassa nuce non emerim. Sed haec alibi refu
tata sunt. Deinde si philosophi circa talia sophi-
79쪽
sica & infria stuosa particularia labores δc sumptus impendere vellent, ipsos scientia non lateret haec consequendi, sed antichymistam & alios artis imperitos. Itaq; etiam fallacia est consequentis, quia haec sermae auri extractio necest verus, neu omnis modus tincturam faciendi: sicut nec anti. chymista, est omnes homines, nec ejus scientia aut experientia est universalis omnium hominum vel artificum scientia experientiave. Ad eundem elen chum referenda fiant, , quae scribuntur: Rubedo auri extracta non est tinctura. Ergo nullo alio modo tinctiura fit. Quia tinctura nostra hoc modo nequaquam extrahitur sed primum fit nigra, postea alba, ultimo rubra. Antichymistae auiatem rubedo est ejusdem coloris in principio, medio & fine: sicut contra sua frons est sine rubedine inhujus disputationis principio, medio dc fine. XIV. Argumentum ' 8.II. S I aurum non potest fieri ex ullo alio metallo,
multo miri ex rebus aliis toto genere diversis. Atqui aurum non potest fieri ex ullo imperfectorum: quia imperfecta non habent materiam cum auro communem: nec ex ipse auro : quia in auro non est tinctura. Ergo aurum omnino non potest arte fieri &proinde ars nisul est
80쪽
Maior conceditur. Pari ratione dici potest: si homo ex homine non generatur, multo minus ex asino generabitur vel arbore, vel lapide. hoc negat 3 Nam simile a simili procreatur naturaliter. Minor vero falsiissima est. propter audiemus quomodo duo membra eius distinctis argumentis probare velit. Primi membri minoris probatio, quod nem-
Aurum est αφθαρΤον: reliqua metalla φθαρτα Illud ponderosum ; haec minus ponderosa. Illud cordiale: haec venenata. Quomodo ergo φθαρτον potest esse materia του leve, gravis, venenum, medicinae tResponso. Negatur consequens. Nam diversae proprietates,qus insunt compositis rebus naturalibus a forma,non arguunt materiam diversam, sed tantum diversam sermam. Incorruptibilitas,pondus, virtus cordi salubris insint auro a sita krma per se :quemadmodum & imperfectis metallis insunt corruptio ponderositas minor, δc venenati halitus a sulfure extraneo corrumpente, quo informantur imperfecta metalla ad certam speciem.