장음표시 사용
291쪽
Habes hic Lector positiva Dp 1 Attri- mn S terminos ad unumquodque ex novembuta cum absolutis Artis nostrae principiis reducabiles Combinat , ita innumerorum Combinata , qui est primus Combinandi quoque argumentorum sedes suppeditat modus per simplices terminos. MOdo Ta- Tyroni ad quamcunque quaestionem ut bulam hic apponendam duxi, quae uti Ο-l gendam peridoneas.
Tern orimi reducialium ad novem pr)edicata essentialia.
1. Unum simplex, perfectus absolute.
a. Ens entium. Origo bonorum omnium. 3. Creator omnium , Natura naturans. . Causa causarum. s. Contervator omnium existens, per se,& a se, in se, &ex se. s. Actus purus. & simpliciter simplex.
. Bonum summum & increatum. 8. Necessarium, absolutum.
1 o. Bonum appetibile ab omnibus. 11. Centrum univeris creaturae.1 a. Bonum per essentiam. 13. Amor omnium objectivus.14. Amando infundit bonum omnibus.1 r. Idem est, & id per quod est. 16. Infinite perfectus, & causa ordinis &unum simpliciter. 1 . Indivisius in se, quia sine partibus.18. Omnia affectant assamitari suae cauta. 19. Cujus esse, operari, & finis idem sunt. ao. A quo omnia dependent ceu a principio re primo exemplari effectivo &finali extrinseco. 21. Bonum expetibile quia ab ipso bona
Σ1. Diffusivum sui essentialiter. a 3. Communicativum fui ad intra substantialitCr. et . Acceptabile & gratum finaliter. as. Perfectionem Omnibus tribuens. 26. Amor est, cujus voluntas tanquam primus actus tendit in bonum secundum se. 27. Ida quo omnia participative bona sunt. 28. Per cujus communicationem.& diffusionem bonitatis omnia sunt. et q. Ad quod tendit omnis appetitus crea
3o. Appetibile ultimatum. 31. Quo bonitas major est, tantb diffusio 1 .& communicatio major. 32. Primum dc supremum entium. 33. Causa universalis omnis bonitatis &perfectionis in creaturiS. 3 . Infinite excedit omnem creaturae perfectionem. 3s. Finis Omnium.
36. Quod totum esse, bonitatem & pe fectionem tribuit creaturis. 3 . Omne sive finitum sive infinitum D Eo additum non facit illud majus aut melius intrinsece. 38. In suo esse constituitur per propriam sistentiam Io aseitatem. 39. Non ordinatur ad finem suum consequetidum per aliquid distinctum a se& h sua essentia. o. Per essentiam suam realiter Comprehendit seipsum & fruitur seipso. I. Non perficitur participative & dependenter ab alio. THEOLOGICI TERMINI Ad Magnitudinem reducibiles.
1. Magnitudo increata. a. Infinitus, omnia in omnibus.
3. Immensus & ubique per essentiam, praesentiam & potentiam. . Incomprehensibilis, quia infinitae perfectioni S. s. Principii & finis expers. 6. Interminabilis, quia infinite magnus. . Quantitatis & qualitatis expers. 8. Omnia implens. s. Ubique. Incircumscriptibilis loco. 1 o. Quo nihil majus dari potest. 11. Ipsum esset non receptum in aliquo. 1 a. Distinctus ab aliis infinito, & alia ab illo. Unde cre atum infinitum actu dari non potest per essentiam, quia coincideret cum infinito absoluto; & quia est contra rationem faeti , cum esse rei factae non sit de ejus essentia. Inexistens omnibus rebus, non ut pars, vel accidens, sed ut agens & conser
292쪽
1s. Continens omnia, & omnibus inexistit, non formaliter sed causaliter per esse proprium non ut forma, sed
ut causa, si ne quo nihil potest esse &conservari. 16. Non existit ut indivisibile in quanto. 1 . Totus in singulis, & totus in omnibus.18. Omnibus sufficientiam praestans. 19. Intensive & extensive omnia excedens. eto. Infinitae capacitatis. 21. Omni compositione & partibus expers. aa. Sub nullo genere & specie continetur. Non veniens in compositionem alio
AD DURATIONEM Termini reducibiles. DEUS. 1. JEternus. Duratio increata, essentialis. a. A & Ω. sibi soli suffciens. 3. Perfectus in aeternitate essentiae suae. . Principio & fine carens. 1. Semper nunc, absque praeterito & fu
6. Nulli tempori aut aeviternitati subditus. ν. Possestar fui ipsius ab aeterno. 8. Omnia continens & semel & simul. s. Totius vitae simul & perfecta fruitio.
1 o. Totus in actu, omni potentialitate exclusa. 11. A quo omnia nonnihil aeternitatis paraticipant. Ia. Immutabilis, quia suum ipsus esse est. 13. Uniformis semper tum intelle Ru tum
voluntate. 14. Cujus duratio est duratio rerum o mnium.
1s. Omne tempus & aevum includens. x s. Cujus duratio & essentia idem sunt.1 . Omnes temporum disterentias supengredi IIS.I8. Circulus, cujus centrum ubique, citacumferentia nusquam. Ty. Mensura increata sui ipsius. ao. Nulli mutationi, neque quoad locum, neque quoad finem,neque quoad vo Iuntatem, ut in creatis sit, obnoxius. 21. Actus purus, simplex, & totius perfectionis complementum. et a. Maximum absolutum. 23. Indeficientem naturam habens. lAD POTENTIAM. Termini reducibiles. DEUS. 1. Potentia infinita. a. OmnipotenS.
3. Possibilium cognitor. . Potens omnia, nisi implicet ex parte
est potentiae suae. s. A quo omnis potestas. 7. Dominator absolutus, Princeps, Rex,
8. Cui omnia subsunt. 9. Actus divinae potentiae est idem cum essentia sua. Io. Cujus esse & operari idem sunt. II. Cujus esse & posse idem sunt.
Iet. Principium activulla rerum Omnium non p. assivum.
13. Nobilissimus&purissimus actus.14. Nulli potentialitati subjacens.
tentia exequitur, & scientia ad id dirigit , quae omnia unum sunt, ratione tantum distincta. I p. Quanto quis majorem habet &perfectiorem agendi rationem, tanto potentia ipsius est major in agendo; sed divina essentia principium agendi in D L o est infinitum, ergo & potentia. 17. Movens omnia ipse immobilis.18. Cognoscens non entia , possibilia i men scientia visionis, quia ipsi omnia sunt praesentia; non entia vero Sc imia possibilia cognoscit scientia simplicis intelligentiae secundum D.Bonavent. 19. Cognoscit mala per bona. ao. Cognoscit singularia quia contingentia,
quia ea creat; infinita, quia omnia cognitioni ejus substant sine omni temporis respectu eadem ratione futura. AD SAPIENTIAM Termini reducibiles. DEUS. 1. Omniscius, Intellectus primus. a. Archetypon increatum. 3. Increata Sapientia. . Idea idearum.
s. Ineffabilis quia illimitatae essentiae. 6. Incomprehensibilis , quia intellectum creatum infinite excedit. . Vita vitarum , a qua omnia vitam Messe participant. 8. Monas intellectualis, quia unitas essentialiS. s. Cujus scientia non est actus, sed sua substantia.
que universalis, neque particularis; non per modum habitus vel potentiae, sed altiori modo se habet, utpote identificatum cum essentia divina. Ll a II. D
293쪽
idem est cum eo, quod intelligitur. I a. Quem nihil latet, quia alias esset in po
13. Comprehensor sui ipsius essentialiter& substantialiter. a . In quo intellectum, intelligere & intelligibile idem 1 unt.11 . Qui inse& virtute sua omnia alia co-xinoscit a se producta sine discursu, in se ipso, ut est causa causarum.16. Omnia quae sunt, sunt per scientiam approbationis DEI. AD VOLUNTATEM Termini reducibiles.
1. Cujus Voluntas, ipse est. a. Cu)us intellectus & essentia idem sunt. 3. Qui est finis omnium. 4. Qui amat quod possidet, eoque gaudet non motus ab alio. s. Qui vult alia a se . ut ad finem, seipsum
6. Qui vult alia, quia diffusivum sui omne
7. Qui vult multa propter unitatem essentialem bonitatis suae. 8. Vult se necessario, alia ex hypothesi , id est non defectu voluntatis suae,
sed creaturae. V. Quae est causa rerum, quia agit per imtellectum & Voluntatem , non e X neces state naturae, quia crearet infinitum, sed finite, quia voluntas de
1 o. Qui unico actu vult f nem & media. lii. Vult hoc esse propter hoc, non tamen propter hoc vult hoc. l1a. Cujus voluntas semper impletur, quia causa universalis. 13. Vult omne bonum, id est, simpliciter; non alia, quia nulli mutationi ob noxia est. l1 . Non est mutabilis, quia sua substan- ltia. lis. Omnis mutatio ex parte creaturae in D Eo non nisa metaphorice. 16. Non nisi in aliquibus necessitatem imponit ob efiicacem suam voluntatem, in reliquis conditionatam. 17. Quae libere vult, quia potest velle hoc esse vel non esse. l18. Voluntas signi fundatur in creaturis; contra voluntas beneplaciti. Ita punitio in nobis est signum irae in Dp o; quae enim in nobis sunt signa volen
di, in D Ε o sunt divina voluntas.
AD VIRTUTEM Termini reducibiles. DEUS. 1. Virtus infinita. a. Increata vis substentativa omnium. 3. iniae omnibus influit creaturis. . Quae in esse & vivere conservat omnia. s. Lux infinita omnia illustrans. 6. Lux increata in se reflexiva. . Ex cujus igne omnia genita. 8. Sol supramundanus caloris vigorem Omnibus infundens. s. Ignis, lux, lumen primum & infinitum.1 o. Cujus lux est ipsius essentia. 11. Lux intellectDialis omnia attingens. ra. Cujus luce mundus fovetur &sustent
13. Cujus virtute luminis omnis homo sanctificatur. 14. Pater luminum a quo omne bonum. 1 f. Cujus virtutis radios omn:a participant.16. Cujus vis in fontani luminis recenti la
1 . Virtus cujus ope omnia vivunt, moVCntur , sunt. . 18. Lux prima simplicissima , incorporea, a qua Omnis lux prona anat. IV. Vita rerum Omnia implens, animans, conserUans. AD VERITATEM Termini reducibiles. DEUS. T. Veritas aeterna infinita. a. Prima u stannua veritas. 3. Regula & norma omnium veritatum
. A qua omnia participative vera suut. s. Omnis falsitatis expers, quia immut bilis. s. Omnia vera sunt per comparationem ad intellectum divinum. . Veritas in intellectu divino non est tanquam in Componente & dividente. 8. Quia est sutilia esse oc intelligere sine compositione. Vt Veritas nulli mutationi obnoxia.
1 o. Dictamen omnium veritarum. II. Unum, verum, bonum, in erite increato substantialiter idem sunt.1 a. Veritas &intellectus in D Eo conver
13. Sicut se habet malum ad bonum, ita falsum ad verum ι unde fieri non potest , ut D E U s malum & falsium cognoicat, nisi per bonum & verum, quorum privationes sunt.1 . Sicuti
294쪽
14. Sicuti veritas & intellectus in D Eo idem sunt cum sua ellentia,ita in creatis cum ente convertitur.
11 . Cujus justitia veritas est. 16. Omnia ordinat secundum suam sapientiam, quae est regula, & veritas dicu
17. Fons totius cognitionis & sapientiae.18. Origo totius inventionis rerum. 19. Exemplar veritatis. AD GLORIAM Termini reducibiles. DEUS. 1. Beatitudo increata. a. Gloria infinita. 3. Gaudiosus.
. AE ternus sui ipsius possesser. r. Sibi suffcientissimus.
6. A quo omnis gloria. . Superbenedictus. 8. Gloria & merces Electorum. s. Regnum omnium seculorum.1o. Honor totiuS creaturae.11. Dignissimus, superexcelsus.12. Lumine gloriae electos beatificans. 13. In quo omnes participative beati sunt.1 . Beatitudo essentialis N formalis sui ipsius, quia identificatur cum essentia divina. Is . Speculum voluntarium visionis beati
16. Ultima beatitudo & sui ipsius & omnium , quia est summum bonum &perfectissimum. Usus Tabulae hic est. Singulae propositiones . quae in singulis columnis continentur, reducuntur ad illud absolutum principium, quod in fronte referunt, & sunt veluti media quaedam ad formandos syllogis mos disposita, & in majori quidem propositione locum tenent subjecti , in Maiori vero , praedicati; ita ut DE Us in Minori semper pro subjecto assumatur ; praedicatum vero in M. ajori semper sit unum ex novem principiis essentialibus. Exempli gratia. Omne unum , simplex & absolute perfectum , est absolute Bouum. M. D PS. Vo. Vi. Ve. G. Dpus est unum, simplex & absolute per fectum. Ergo est absolute Bonus, Magnus, &C.
Necesse est, ut Ens entium sit absoluth Bonum. D. P. S Vo. Vi. Ve. G. DE Us est Ens entium. Ergo.
Origo bonorum omnium est necessarici infinite bonum. D. P. S. Vo. Vi. VC.G. DE Us est origo bonorum o malum. Ergo Hoc pacto in reliquis ordine terminis Compostis procedes, quae , ut dixi, sunt tot media. Est & hoc mirabile, omnes hasce propositiones ita esse dispositas, ut omnes Sc singulae assumptae mediorum locum sit beant, V. G. Probatur , DEUM esse Ens unum simplex & perfectum; assumo pro medio secundum terminum in Columna, & sic ar
Ens entium necessarid est unum, simplex& absolute perfectum. DE Us est eris entium. Ergo. Hujus Majorem probare poteris per quamlibet aliam propositionem. Verbi gra
Omne quod a se & necessario existit, id est unum, simplex & perfectum. Sed Ens entium necessario a se existit.
Ergo. Qiuicunque itaque has Columnarum pro- possitiones recte calluerit, is ingentem syllogismorum de qualibet Theologica mat ria Congeriem paratam habebit.' Vides Lector hic octo Combinationes j Syllogisticas, quibus attributa divina per novem essentialia principia demonstrantur; ut ex hisce discas, quomodo de reliquis divinis perfectionibus, videlicet de infinitate , immutabilitate, aeternitate, immortalitate, incomprehensibilitate, similibusque, in hoc Combinationis Theologicae negotio procedendum sit; δc quam multiplici argumentorum varietate, unam 3c eandem rem
demonstrare ex suis principiis possis. Atque hactenus quidem de essentialibus D EI perfectionibus ; nunc quomodo illa per Enneadem Erotematicam. Amplianda sint videndum est. L I 3 C A P U Τ
295쪽
ombi tis Dirimae essentiae per stu sionum reguus.
De Divina essentia juxta enneadem quasi nariam discutienda. Stensa divina essentia modo supradicto, procedes juxta primi circuli quaestiones : Quid ; Ex Quo; propter Quid; Quantum; Quale; Q iando: Ubi; QPomodo; vel Quo. In
singulis investigando naturam, propri tatem& es ni iam divinam. V. G. Quid sit DE Us; quid intriti sece & in se ad intra, quideX-trinsece in alio , sive ad extra; utrum Compositionern aliquam admittat; quid formaliter; quid agat, quid patiatur; utrum substet accidentibus, & sic eajuxta novem es sentialia & substantialia principia combi-nabi S. Et questionem quidem de , Utrum DE Ussit, jam supra expedivimus, restat quomodo reliquae quaestionum particulae ad propositam nobis materiam discutielidam applicari debeant. uariiur itaque primo. uidsi DEUS 'R. Quod sit ens a seipso, per seipsum, in seipso existens, sitque formaliter infinite B. M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. Per Analysin itaque sic argument S. Si D p u s est ens 1 seipso, &c. Ergo erit
Si primum, ergo nullum illo fuit anterius. Si nihil illo fuit anterius, ergo non ab alio ullo. Si non ab alio ullo, ergo independens ab omni alio. Si independens ab omni alio, ergo supremum & maximum ens est
Si supremum & maximum ens est, ergo ab eo omnia alia. Si ab eo omnia alia, ergo principium &causa universalis omnium. Si causa est universalis omnium, ergo
ens summe diffusivum sui. Si summe diffusivum sui , ergo summe
Si summe bonum , ergo omnia bona ab eo participative bona sunt. Sed participative bona esse non possent; nisi omnibus ubique assiveret. Si omnibus ubique assivit, ergo erit immensus.
Sed tinmensus esse non potest, quin sit
Si enim esset immensus & non aeternus, jam non esset primuin, nec a se, ne- . que independens ab omni alio; atque adeo foret immensus & non immCU-sus, quod implicat; Hoc ipso itaque
quod immensus est, aeternum quoque esse necesse est. Si alternus, ergo absolute potens, Cr-go omnipotens , ergo Omnivolen S, , verissimus, gloriosiss-
Dpus ergo est ens primum, h seipso exustens & subsistens formal 1 ter, infinito B. M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. Quod erat demonstrandum tauaeritur Secundo. Cur sit D EUS' Per quaest
R. Propter seipsum. Et hoc pacto id
Id est propter seipsum, quod immediate se ipsum respicit ut finem ultimum. Si enim non seipium respiceret ut finem, extra se alium finem haberet. Sed impossibile est, D Eu M praeter se ipsum alium finem habere ; ergo uti alium finem non respicit nisi seipsum, ita 8c propter seipsum esse necesse est. Minor prosatur. Si enim alium praeter seipsum finem haberet, ergo appeter tillum extra se , tanquam aliquid sibi conveniens; quod impossibile est; careret enim aliquo bono , eoque pruvaretur ; Sed Deus nullius indigus, nullo extrinseco bono perfectus est, eum sibi sit susscientissimus omni rens defectu. Manet ergo. Deum esse propter seipsum. Si hoc; ergo omnes alii fines, omnia bona in id, quod propter seipsum est, resolvuntiar.
Cum nullus appetitus satiari & quies ero possit, nisi in ultimo fine, qui est Deus, finis sui ipsius suaeriti r Tertio. uantus sit DEUS' Per quaest.
Est magnus sine numero & mensura, quia magnitudinis & extensionis siuae non habet terminOS.
296쪽
s Duration , Potentia, Sapientia, Voluntate,
Magnitudine,s aeternus. Omnipotens. Omni cius. Quaecunque vult facit in 'Caelo & in Terra. i . Virtus summa. γ Quia d .
Gloria sulpsius. Unicum & sumimum bonum. Magnitudinis suae non habet terminos, omnia continens a. nullo contentus.
Et sic de caeteris perfectionibus divinis idem judicium esto. uaeritur diuarto. omodo DEUS sit D. P. S. Vo. Vi. Ue. G. Quod D E U s sit
Diffusionis & communicationis bonitatis suae tum ad intra, tum ad extra, omnibus rebus. Extensionis magnitudinis suae in omnia. Durationis suae, qua facit, ut omnia sint & durent, & in suo esse conserventur meliori modo, quo sunt & esse possunt. Innnitudinis essentiae suae, cui omnia substant & ob
diunt. Mirae ordinis providentiae, qua Omnia in numero, Pondere & mensura condidit, omnia cognoscit, videt, conservat.
Voluntatis absolutae, quae est sua ipsius essentia, qua suum 3cesse, posse, velle, & operari idem sunt, licet nonnulla, extra se necessario, quaedam libere &contingenter cognoscat. Immensae suae activitatis & emcaciae , quae Omnia esse, posse, vivere, velle, operari facit. Idealis sui intellectus, quo omnia, ut sunt, intuetur, sine ulla o edtorum ad intellectum divinum difformitate aut falsitate. Beatitudinis suae, qua seipso selus fruitur, in seipso, tanquam in sempiterna bonitatis suae abysso, requiescens. Haec verti omnia modo in praecedentibus solito demonstrari re per Analytico-Syntheticum ampliari poterunt. uaeritur diuinto. uatis si DEUS vel utrum Diuo quatit in conveniat st . Quod Deo qualitas Convenire noni, & sic argumentor. Si Deo qualitas conveniret, sequeretur primb, Deo aliquid, quo essentia ejus caret, accedere, adeoque accidenatibus si abjiceretur. Secund6. Sequeretur, quod in Deo comtrarietas intrinseca reperiatur. Τerti . Quod attributa essentialia Dei non idem essent, cum ipsa essentia. Quarto. Quod Deus in coinpositionem partium veniat; Unde sic arguo. Si Deus in compositionem partium veniret, illa comis
aberet se, ut compositum ex Materia & forma. Genere & differentia. Totum ex partibus. Potentia & actu. Ut genus ex speciebus. Ut species ex individuis. Ut causa ex effectibus. Ut subjectum ex accidemtibuS. Sed haec omnia i sunt absurda
lia Ergo in compoasitionem partium non venit: uti sua pra demonstratum fuit. Ut ens ex omnibus constitutum.
297쪽
Hoc idem ostendi potest ex novem Praedicamentis accidentalibus; Sequeretur e nim : DEUM esse quantum , esse figuratum, dicere respectum ad aliquid sibi non identificatum; agere & pati, in loco esse, certo si tui de tempori subjici, Sec. quae ab-
Est ergo minime dicendus qualis In rigore physico ; sed ipsa attributa DEI: B. M. D. P. S. &C. sunt ipsa DE 1 essentia, subastantialiter identificata cum illa. isi'uaeritur Sexto. D EUS sit alit ictan Cere in loco, an locatio ipse conveniat 'Hujus quaestionis resblvendae modum vide in sequentibus suo loco. Uti & Qux-stionem Septimam de Quando. uaeritur OIZava. De quo vel ex quo
Hanc quaestionem resolves per 6. hujus, propos. Utrum D E U s in compositionem partium veniat. Possunt & hae quaestiones innumeris a-l liis modis urgeri, quos ex ipsa rota Ero- tematico circulo adscriptos facile addi- sces; Quare hic tantum eos indigitasse sus
ficiat. CAPUT IX. applicatione dictorion ad principia resectiva. Is positis, jam quomod5 divinam
essentiam per enneadem princi- V piorum respectivorum investigare valeas, aperiendum restat. Hoc itaque pacto procedendum est. Applicentur Circuli extimi primae quaestioni, Utrum: secundo circulo subjectum DE Us. Deinde pone in tertio circulo primum principium, quae est differentia ; in quinto circulo primam disti rustionem, quae est rationis, & deinde formabis talem quaestionem, Utrum D E U s sit infinite bonus, magnus, durans, potens, sapiens &c. differat , concordet, contrariet , principiet, mediet. finiat &c. quoad primum, utrum attributa DEI differant inter se ratione, sive quod idem est, utrum haec principia essentialiter in D E o distinguantur distinctione rationis, vel modali, vel formali, an reali, & sic de caeteris; Solutionem praestabit propositiovis factae , Circulus s. diu stinctionum; sic itaque argumentaberis. Puaesto I. Utrum inter attributa detur disinctio rationis puras ve
R. Assirmative cum plerisque Scholasticis, & sic argumentor. Ubicunque causentur plura entia rationis inter subjectum &praedicatum, ibi est distinctio rationis secundiim nos, inter propositionis identi.
sed in D E o cauissantur plura entia rationis purae imter subjectum &praedicatum, id est inter has propositiones identi-
Ergo inter illas datur distinctio rationis inter subjectum &praedicatum, semper intelligendo secundum nostrum concipiendi modum
298쪽
isto II. Virum disina attributa distinguantur inter se ratione ratiocinata,seu virtuali 'Assirmati vh.
rationis cum fumdamento in re est distinistio ratiΟ-nis ratiocinatae, sive virtualis. Bonitas D I est Bonitas magna. a Magnitudo est magnitudo aetem
JEternitas est aeternitas potens. Inter hosce te Potentia est potentia sapiens. minos est di Sapientia est sapientia volens. γ stinctio ratio i Voluntas est voluntas virtuos a. nis cum funda. Virtus est virtus vera. mento in re. Veritas est veritas gloriosa. Gloria est gloria & gaudium absolutum.
Ergo inter illas datur distin-
η istio rationis ratiocinatae, sive virtualis.
Hanc virtualem distinctionem nonnulli Scholastici formalem quoque appellant, uti exsequenti discursu patet. aestio III. Utram attributa modaliter distinguantur, an formaliter 'R . Non datur in Deo modalis, sed formalis distinctio.
Prius ita ostenditur. Modalis distinctio tunc est, quando unum alteri additum non mutat rationem consti
Sed talis in Deo non datur distinctio. Ergo non per modos, sed per formales rationes attributa inter se distinguuntur. Quod ita ostendo. I. & M. s A magnitudine, sed a boni atate bonus est. A magnitudine, sed ab aeternitate aeternus est. Ab aeternitate, sed a potentia potens est.
A potentia, sed a sapientia Ubicun- ii 4 sapiens est. que sunt s. N VO. Ερὰ6 A sapientia, sed a volunta-
formalia sed i Vo. & Vi. f A voluntate, sed a virtute
datur teriVi. N V . di a Nou A Virtute, sed a veritate ve- i liter. distin- rus est. lctio sor- . & G. ὰ asti A veritate, sed a gloria glo- malis. riosius est. IAjustitia, sed a misericordia misericors est. A voluntate generans, Iam ab intellectu amans est. Sed intellectu generat,& voluntate spirat amorem. JSed in Deo sunt tres res ratae & incommunicabiles 1 Pater, Filius & Spiritus Sanctus. Ergo. Atque praedictae distinctiones Deo proprie congruunt , non item reliquae, quia ibi is creaturis. Sed haec fusius in sequentibus deducuntur. Mm Suast. U.
missio IV. Utrum in D EO detur realis disinctio 'R . Assirmative.
Ubicunque sunt tres ratae res & incommunicabiles, ibi datur distinctio realis.
299쪽
V. Utrum ii, DEO detur disserentia c concordantia' Assirmative, & per inductionem probatur.
DE Us. JErgo in D E o datur differentia & concordantia intrinseca , semper intelligendo disterentiam pro distinctione virtuali, aut formali. liter .s Homine. Animali.
Differunt inter se Ens & snfinitas.
Dgo intrinsece. substantia. Angelo dc Anima. Coelo, primo Corpore naturae. Elementis seu mixtiS. Corpore animato.
Natura sensitiva. Intellectuali. Christo, qui est omnia in omni
His positis, sic argumentor. Ubi
nostruinconcipiendi modum datur disseren- Iterum. Ubicunisque da ae
Conveniunt & hae praedicationes etiam rebus creatis, quare per novem subjecta deduci possunt. Variae quoque Differentiae & Concordantiae rationes inveniri poterunt in Loculamento Differentiae & Concordantiae ; ut, num in D Eo differentia sit, vel generis in species; speciei in individua ; totius in pamtes ; cauis in effectus &c. de quibus citata loculamenta consule. Si numerica, si specifica. si generica,si se totis subjectiva aut objectiva. Et Respondetur per negationem; Quia si numerica differentia daretur in divinis, divina essentia esset una & multa, &personarum multiplicitas in una essentia consequenter assereretur ; quod est absuradum. Neque specifica aut geaerica differentia datur in D E O ; quia poneretur in praedicamento tanquam 1 pecies aut genus subalternum, & sic de caeteris arguendo, de quibus in primo I ibro, Capite de differentia & concordantia ample dictum fuit. uaestio VI. CAn in D EO detur contrarietas intrinseca 'Respond. NegatiVe. Omnis contrarietas consideratur vel in qualitate, vel virtute, vel in relatione vel similibus hisco; Sed nihil horum in Deo admitti debet. Ergo Minor probatur inductione. Si DE Us
300쪽
physice involveret con- . trarietatem ; ergo in Deo successive es lats Bonum & malum. Magnum & parvum. JEternum & temporale. Potentia & impotentia. Scientia & ignorantia. Voluntas & noluntaS. Virtus & defectus. Veritas & falsitas. Gloria & ignominia.
l sedliaee omnia absurda sunt.
l Quia D sos ex accidentibus p qualitatibusque conititueretur, quod est impossibile.
Potest tamen dici improprie contrariari malo extrinsece, quia dicitur odisse malum,& amare bonum. Quare contrarietaS proprie creatis rebus competit, & iis, quae accidentibus substant; complicat tamen DEUS intra se ob infinitam suam essendi rationem,
contradictoria; uti paulli post apparebit. VII. DEUS siit primum
R Affirmative hoc syllogismo. Omne quod est primum principium , il
lud est causa causarum. Sed Dκus est primum principium rerum, ergo causa causarum.
Minorem probo inductione per novem principia substantialia. Minoris probatio.
talis causa. Ergo. UMajoris probatio. B.
, sa rerum &, rum omnium edemonstra-
mum rerum principium,id est causa rerum, & causa causarum;
Quae omnia aliter sequenti modo ostendi possunt; Sic ergo argumentor DEUs est unum essentialiter & absolute, ergo principium primum est omnium. Si non: ergo ab uno essentiali est absoluto nihil est; quod impossibile est; cum unitas sit principium numerationiS; e go unum & principium primum est. Si D Ε u s est principium omnium , ergo omnia ab ipso. Si enim non omnia essent 1 principio, id vel nihil esset vel otiosum esset; quod pariter est impossibile; sicuti igitur unitas est principium omnis numerationis , ita & ordinis; & uti ab hoc omnia ortum habent, ita ab unitate numerari incipiunt. Si itaque est principium numerationis &ordinis , ergo Sc principium productionis; ab eo enim omnia producta
Si principium productionis, ergo & conis stitutionis; unum enim illud, quod inentibus reperitur essentiale, & quod ea inesse suo constituit, aliunde non est, nisi a principio productionis, quo
Si itaque principium constitutionis est, ergo & principium essentiae, cum Omnis essentia ab uno per unitatem suam prodierit. Si principium essentiae, ergo & principium a quo omnia. M m a Ergo