장음표시 사용
441쪽
Ad summum bonum finaliter consequendum ordinatus est. Extendii sese ad istud, quod omnium maximum est, & imprimis necessarium. Uersatur in operationibus ad aeternitatem conducentibus. Superna gratia adiutus potes illud attingere, quod viribus humanis negatum est.
A principiis & causis supernaturalibus immediate dependet per si dem ; & proprie scientiarum scientia est. Animam avidam & desideriis plenam efficit ad summi boni assecutionem. Virtiti est omnium & eminentissima & maxime necessaria. Circa aeternae veritatis rationes maXime versatur, ut in praxin deduci gossit. Hunc tandem, quem intendit, adipiscetur in gloria cum it ) nati gratia decedens ex ha culta. Et sic de caeteris ordine principiis procedere poteris.
Necessitatem hujus scientiae probare poteris ex ultimo fini oppositis.
Quia,quicunque finem suum non assequitur, Eum miserrimum esse, in confesso est. Eum ultimo & sumino bono privari necesse est. Quicquid magnum & perhonorificum egerit in hoc Mundo, siue hoc frustaneum est. Et omnis tolerantia & in adversis duratio infructuosa est. Et omnis potentia vertitur in impotentiam. Is omni spe bonorum coelestium excluditur. Si tradiderit corpus suum ita ut ardeat, si virtutes omnes exerceat, sine hoc fine nihil ipsi proderit. Si veritates omnes , scientias omnes calluerit , sine hoc nihil ipsi conducent. Si omnem Mundi possederit, miser, infelix, inglorius sine hoc semper manebIt. Si quaeris, Cur p
paratur a D E o summo & aeterno bono. Omnem cum D Eo unionem sine spe ulla perdit. Omnia bona eidem in mala commutantur aeterna.
Principio suo summo & infinito bono sine finali stratia restitui impos
S Omnia ad summum bonum amplius consequendum media frustraneae sunt. Aberrata sine, ob quem conditus est, aeternaeque damnationi mancipatur.
s Omnis majoritas ei degenerat in minoritatem & infinitorum malo-- , J rum abyssum. Min. Frustra natus est, frustra vixit, frustra pretioso filii DE1 sanguine ret demptus est, frustra omnia in hoc mundo peregit & operatus est. Quomodb verb ab hisce omnibus liberari queamus, docet Ascetica. Ergo Scientia est omnium eminentissima, & maxime necessaria, quod erat ostendendum. Occupatur itaque Ascetica tota circa principium , medium, dc finem; quae consistunt in S.) Agnitione, Vo.ὶ Prosecutione, & G.) Assecutione illius ultimi finis, qui quaeritur. Principium , quo effective movetur in finem , est cognitio nobilitatis & praestan tiae finis istius, sine quo nemo beatus esse potest; estque cognitio per fidem in promissis meritisque Christi & Sacra Scriptura fundata , quae sunt principia supernaturalia, sine quibus illum attingere nemo PO-test. Itidia , omnia, quae existunt in rerum natura, esse possunt; cum nihil fit adeo tenue Jc exiguum, quod non ipsius summi boni, quod quaerimus, bonitatis quandam veluti particulam in se contineat; Invisibile enim illud bonum per ea, quae facta sunt, conspicimus. Quae omnia per ' Subjecta universalia ample Sc fuse deduci possunt, hoc pacto. Media
442쪽
siue COMBINATORIAE, LIB. VIII.
M. Quicquid magnum re sin Δ G S M
excellens est θD. Quicquid essentiae suae ratione durat. P. Omnes potentia 5c facultateS rerum. S. Omnes scientiae & artes. Vo. Quicquid appetibile est. Vi. Omnes virtutes naturales, morales & supernaturales. Ve. Omnes veritates naturales & supernaturales.
G. Omnia gaudia & voluptates media esse possunt ad finem con. t sequendum. Ex his bonis partialibus animus inardescit ad illud summum omnium bonorum aggregatione perfectum, in quo solo, & in nullo alio mens humana quiescere potest ; vel enim toto bono, vel nullo frui licet ; quia nihil non totum , animum satiare potest, &perfecte ejus explere appetitum. Media ad finem ultimum conseis quendum sunt Per Media ad finem
Quae nos separant ab illicitis.
Virtutes, quae nos DEO uniunt. . versitates & contrarietates patienter toleratae.
Quae causant in nobis appetitum boni coelestis. Incrementa 3c virtutum studia. Fines ordinati indirecti Sc partiale . Quae magis fini conveniunt. proportionata fini. Uala, defectus, miseriae . calamitates in hac vita mortali esse possunt media ad finis ultimi affecutionem; dum ex iis, quid ex malis vitandum, quid ex bonis seligendum sit, cognoscamus. Dixi haee media esse ad Mem : Quia ex horum consideratione mens humana tanquam per scalam quandam Jacobaeam ascendit ad ipsum summum bonorum omnium apicem, qui DE Us est; dum ejus infinitam Bonitatem M. D. P. S. UO. Vi. Ve. G. in omnibus M singulis rerum Crea tarum ordinibus veluti in totidem speculis reflexa considerat, ex quorum intuitu, tanquam ex veterno quodam suscitata, incre dibili desiderio ad illum possidendum antimatur, ob quem Omnia alia condita sunt; donec tandem vita bene Jerecte juxta DEI beneplacitum transacta in hoc mundo, in altero tantopere concupitum plene possideat. Ex quibus luculenter patet, felicitatem in nullo eorum, quae in hoc Mundo tam anxie quaeruntur, consistere ; tametsi, uti paulo ante ostendimus, omnia media esse possint ad finem congrua. Nullam bonum terrenum creatum nos felicitatis participes facere posse, neque felicitatem in iis consiluere, sic probatur ex Artis nostrae principiis. Per B. 1. In eo, quod est tantum apparenter & imperfecte bonum, felicitas conssistere non potest. Omnia bona fortunae, animi, & corporis sunt tantum apparenter & imperfecte bona. Ergo in iis non consistit felicitas. α. Quod hominem non simpliciter pescit, illa felicitas esse non potest. Omnia bona temporalia, terrena, caduca, hominem non simpliciter perficiunt.
3. Quod illicito modo obtineri potest, illud verum bonum esse non potest, & con. sequenter nulla in eo felicitas. Hoc fieri potest in omnibus bonis temporalibus & terrenis. Ergo. . Quod bonis & malis aeque bonum est, illud felicitatem adferre non potest. Omnia fortunae bona , bonis & malis aeque bona sunt. Ergo. 1. Quicquid corpus tantum interius exteriusque perficit de ornat, per se verum
Tales sunt pulchritudo & forina corporea. Ergo. Quia minimo accidente perit. 6. Quicquid modb existit, modo perit, id nec bonum nec malum verum est. Hoc praestant omnia bona temporalia. Ergo.
443쪽
Quae 3c per opposita ostendi possunt : V. Gr. QSicquid peccatum non est , id verum ma
LOmnis magnitudo, excellentia & sublimitas in quocumque genere rerum creatarum, felicitas esse non potest; quia mutationi obnoxia est, neque diu durat.
Quicquid non est durabile, id felicitatem dare non potest. Longa vita cum bonorum temporalium assilientia non est durabilis. Ergo Quia varijs fortunae casibus subjecta est. Omne quod timoribus, suspicionibus, inquietudinibus animi obnoxium est illud felicitatem constituere non potest. Omnispotentia humana, dignitas, imperium, talia sunt. Ergo.
Omne quod & dissicultatibus implexum inquietat animum, id se.
licitatem constituere non potest. Omnes artes Sc scientiae hoc habent. Ergo. Omne quod brutis aeque ac hominibus commune est, atque ob perturbationem mentis, indomitasque passiones, quas causat, tristes exitus sortitur, id felicitatem constituere nou potest. Omnes Voluptates sensuales 3c Venerrae sunt tales. Ergo.
Omne quod citci perit, & plerumque falsitas est, Virtutu ratione compar tum , id felicitatem non habet. Talis est magnae famae acquisitio. Ergo. Quia fluxa est, Sc invidiae obnoxia multorum. Omne quod ex se & sua natura fluxum, caducum, Periturum est, id veram
felicitatem constituere non potest Τalia sunt omnia bona hucusque recensita. Ergo.
Omne quod auferri potest. & ex se instabile & inquietum, mentis perpetua sollicitudine perplexum , id felicitatem dare non potest. Tales sunt honores, divitiae &c. Ergo. Nulla itaque humana felicitas hominem salvare potest; Ergo non datur nisi felicitas illa supernaturalis. id est, summi boni fruitio , quam inquirimus. Qitia quodcumque ex bonis Opinione hominum felicitatem constituentibus, assu apseris, semper illa summis inquietudinibus, timoribus, insidiis, vanitatibus obnoxia reperies; non enim dives satiatur divitiis, nec Reges regnis, nec Philosophus appe tu sciendi. nec ambitiosus honoribus, Venereus homo non satiatur libidinibus; quae omnia uti animum in transversu in agunt, summisque infantis subjiciunt, ita felicitatis nomine gloriari minime posistunt. Sola itaque beatitudo supernaturesis hominis animum perfecte explere potest; ita ut quod desideret, aut desiderari amplius possit, non sit. Hic est D EUs benedictus, a R . principium & finis omnium, interminum essentiae pelagus, ipsium esse superessentiale Omnium rerum quae sunt, & quae non sunt; extensione immensium & omni conceptibili magnitudinum, multitudinum, perfectionumque cumulo infinities majus, in se ab aeterno, ex tempore in omnibus, omnia sustentans, penetrans, comprehendens , excedens; immensa bonitate summum, magnitudine omnem excodens c Pacitatem , duratione aeternum , diffusissimum simul & collectissimum, sine principio,
sine limite, sine mensura & modo; Omnip tenS, sapiens, omniscium , appetibile summum & universale, virtus infinita, veritas Mregula omnium, gloria aeterna; DEUS triurius, Pater Filius & Spiritus Sanctus, pruinum Je ultimum omnis actionis dignissimum objectum.
Si itaque vis salam ct aeternum beatus esse , observa praecepta, juxta I 8 rtis nostrae principia disposita. B. Vitam perlectam & Dgo beneplacitam in hac vita instituito. M. Quicquid in mundo , excellens, & apparenter bonum , tanquam caducum Jc transitorturn magno animo contemnito.
D. In perfectionis studio perseveranter & continua vigilantia consistito.
P. Potentias inordinatas se suum omnium exIeriorum interiorumque, quae finem impediunt, mortificato.
S. Intentionem rectam in omnibus operibus tuis, in hunc finem unice collimantem , indeclinabiliter formato. Vo. Omnem
444쪽
sme COMBINATORIAE, LIB. IX. Is
Vo. Omnem amorem & desiderium tuum in hunc summe expetendum siuem conferto, omni mundano & carnali affectu excluso. Vi. Perpetuo virtutum Omnium , tam naturalium quam supernaturalium , uti & ora tionis exercitio studiose incumbito. Ue. Veritatum aeternarum rationes continuo mentis scrutinio expendito. G. Mietem & tranquillitatem mentis, tam in prosperis quam adversis perpetuo & imperturbabiliter conservato. - Ab omnibus quae te ab hoc fine separare possunt, abstineto. Unionem animae tuae cum DBO per ferventes amoris actus & perpetuum orationis studium, sollicita mente quaerito. . Omnia non mortalia tantum, sed & venialia peccata sint consequendo contraria, omnibus viribus vitato. cc Causas & occasiones eorum, quae fini obstant, peccatorum fuge; contra , principia ad finem hunc consequendum necessaria, cumprimis adaptato.
S Omnia quae in Mundo obvia comperiuntur, non bona tantum, sed & mala, tibi ceu media quaedam ad dictum finem applicato. o non ultimum tantum, sed & secundarios, & indirectos, uti finem ultimum respiciunt, ita ad illum omnes semper referto. Μ. t Mavores te, Superiores & Praesides, omni, quo par est, honore , humiliter & obedienter reverere.
IE. GEqtiales tibi proximos, uti teipsum amato. Min. Omnes defectin, culpas, peccata, imperfectiones, veluti unicum ad felicitatem con sequendam impedimentum fugito. Atque in hisce consistit perfecta vitae homiliis ratio , qua ad intentam felicitatem evehariS. Haec autem tanto perfectius obtinebis, quanici ea per novem Subjecta Universalia fusilis deduxeri S. Sacramenta , quae sunt media necessaria ad finem, a Christo instituta, diligenter frequentato, uti unica salutis acquirendae media, & ex meritis Christi valida. Meticam custodiam in hunc finem tibi assignat; unde angelicas Virtutes, amorem, puritatem, desiderium gloriae divinae , quanici sunt fini propinquiores, tanici eas
ardentius imitator. corporum B M. M. D. P. S. Vi. Ve. G. te ducent ad BN . M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. finis ultimi, in quo relucent. Varietas elementarium operationum, earumque B Ri. M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. te
docebunt ad quid condita sint, & quomodo iis uti debeas ad finem ultimum, in
Ipsa admirabilis humani Corporis structura , ex corpore & anima constituta, per mirificas operationes ac facultates te ducet tanquam per scalam ad id, quod quaeris, summum bonum. Ipsorum animalium quadruplex genus, quadrupedum, natatilium, volatilium,
insectorumque genus, ad quid serviant, ad quid condita sint, & ad quid referri
Vegetabilium quoque, plantarum, arborum, fruticum, herbarum innumerabilis varietas, eorumque intenta mentis consideratio ad ultimum te finem dedu
Ιinci vel ipsa inanimata natura, uti sunt varia mineralium & metallorum g nera, uti propter te condita sunt, ita & ad ultimum finem, qui in eorum B. M. D. P. S. vo. Vi. Ve. G. veluti in speculis quibusdam exprimitur, summopere Perpetua mentis reflexione considerantibus conferunt.::: disrumenta quoque x materialia, uti & diversitas accidentium tibi ingentem dabunt materiam, qua ad finem tandem perducaris. Haec omnia hucusque recensita, si per Quaestiones in propositiones reduxeris, ea-rtam nec finem nec numerum reperies. V. G. Si quaeras: Mid ilia Beatitudo sit 3. Respondeo sic: Per B.
445쪽
Status omnium imaginabilium bonorum aggregatione perfectus, omnium malorum CXPers.
Ctimsων omnium perfectiomim, quae homini competere possunt. Interminabilis beatistanae vitae possessio. Omnium potentiarum & facultatum animae, convenientiumque desi1 deriorum satisfactio. Clara & ejusdem DEI, omniumque , quibus praeditus est , perfectionum cognitio. mor DEI ardentis limus, & nunquam interrumpenda summi DXI fruitio. Virtutum omnium consitammata perfectio. Verit tiam omnium in essentiali veritatis idea existentium perfecta notitia.
Inestabilis animi et oluptas & gaudium, quod aeternum duraturum ex summi Boni fruitione & possessione oritur. Similitudo DEI sive Θεομορφωπις, qua similes ei erimus, quia eum
Post quaestionem qua res: quanta, qualis , quare, quomodo, ubi, quando, de quo, illa sit beatitudo. His finitis subjunges affectus admirationis divinae Bonitatis. M.D. P. S. Vo.Vi. VC. G. Habes itaque paucis hic totius A ceticae Disciplinae sit namam, Artis nostrae Regulis expressain. Quare nihil restat , nisi ut uno atque altero exemplo in particulari illam applicemus. PARADIGMA ASCETICUM. uomodo oratio recZὲ o cum fructa instituem. dast, cistis no repraecepta
Prinali, juXta quadruplex Causarum genus, finalem, formalem , essicientem & materialem , illam examinabis. Et primo quidems al/s causa orationis est D pos; formalis est modus orandi & stipplicandi DEO; efficiens est ipse supplicator; materiatis sunt ipsae orationes sive mentales, sive vocales. Cum itaque D os sit Gnu Orationis, facta prius recta intentione & confidentia finis hujus, qui DE Us est B. M. D. P. S. VO. Vi. Ve. G. ad quem intentio dirigenda est.
Per ς D fusionem omnium potentiarum animae. Exiensionem desideriorum. Perseverantiam in Oratione. Assidualia polentiarum animae applicationem. Ordinationem earum ad DEUM. Ase Im dc iinptiuus vehementes. Virtutis continuum exorcitium. Veritatum aeternarum investigationem.
Conferendo omnia ad honorem DEI; quae exsuperant omnem salsum. Ad caulam formalem referuntur varii modi orandi, quorum primm , Elevatio menti Sin DEUM dicitur, coia siderando ejus Bonitatem M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. Secundus Petitio, quando petitur aliquid determinate a D Eo , ut fit in Oramne Dominica per septem petitiones; quam sic juxta Artis nostrae principia institues.' Pater noster, qui es in Cretis. Quia Patet
B. M. D. P. S. Vo. Vi. V e. G. CS. Sans risecetur nomen tuum. Sanctum. B. M. aeternum. Potens. S. Vo. Vi. VC. G. Fiat Voluntas tua. Sancta, excelsa, aeterna, potens, sapiens, amabilis, virtuosa, V ra, gloriosa. Sicut in Gelo in terra.
Da nobis hodie. Nutrimentum animae & corporis.
Panem esticacem ad operandum. Panem vitae & intellectus. Panem appetibilem. Panem viribus ad nutriendum potentem. Panem verum , carnem tuam sacrosanctam. Panem arrham gloriae aeternae.
446쪽
Et dimitte nobis debita nostra, id est, peccata
' Odium, Pusillanimitatem & dissidentiam, Inconstantiam in bono, Impotentiam, Incontinentiam, Ignorantiam, in tentationibus consensus, , Contra Voluntatem depravatam, Vitiosas affectioneS, Falsitatem & dolum, Ambitiosam cupiditatem, Magnitudinemε
sicui se nos dimittimin debitoribis nostris. Haec petitio circa omnia uti versatur, ita multiplici modo ea principiis nostris applicari potest.
sed libera nas a malo. A malis omnibus B. M. D. P. S. Vo. T. Ve. G. contrariis. Amen. Tertim modus orandi est Insinuatio, quando miserias nostras ipsi aperimus, ut per B. quam amas, informetur. Per M. quam tanto precio redι misi. D. quam continua tua bonitate conservis. Et sic de caeteris. uarim modus est furatio DEI; ut dum dicimus: Per tuam Bonitatem inexhaustam,
t Immensitatis incomprei hensibilitatem, i Da no- aeternitatem,
Magnitudinem Virtutis. Perseverantiam in bono. Potentiam ad resistendum satanae. Intellectum ut sciamus, quid desit nobis. Et sic de caeteris. intus modus, est Gratiarum actio, qua gratias agimus D Eo, dicendo: s Bonitati tuae, quia infinita mihi beneficia contulisti. Gratias ago Magnitudini tuae, quia mihi fecisti magna. L Durationi aeternae tuae, quia me hucusque conservasti in bono. Et sic de caeteris. ditatio divinorum operum, attributorum, meritorumque Christi, per passionem ejus comparatorum; In harum rerum consideratione pari modo, quem docuimus, progredere: applicando scilic. Attributis DE1& meritis passionique Christi, singula Artis principia: V. Gr. Simili modo, per causam es icientem , qui ipse peccator est,Orationem tuam deduces. Examinando teipsum per singula principia
Artis nostrae, vel per opposita eorum: V. G. quam divinae B . M. D. P. S. Vo. vi. Ve. G. parum responderis. Hoc finito. procedes ad causem materia em Orationis, quae sunt preces, & me-Quanta bona causaverit. Quanta & qu1m magna beneficia mundo contulerit. Quomodo peream a morte aeterna conservati simus. potesatem contulerit hominibus.' Quantam in ea sapientium ostenderit. Quantum amorem per eam ingratis hominibus exhibuerit. Quanta per eam oeirtute nobis praeluxerit. Quantas veritates per eam mundum docuerit. . Quantam gloriam denique hominibus per eam meruerit.
447쪽
Quoniam vero Pamitentia in negotio salutis consequendae est maximd necessa tum medium , juxta illud Claristi: Pαnite tiam agite , quia appro inquavit 3cc. Et; Hispi nitentium eleritis . omnes peribitis: Hoc loco, quomodo per Artis nostrae principia potauitentiae effectus operationes paraphrastice describi possint, ostendemus. PARADIGMA II. De Poenitentia , qtrae paraphrasis e sis aescribitur per sertis nonirae principia. Poenitentia est dolor de peccatis commissis , & omissis bonis, DEoque inde offenso. B. Bona itaque est poenitentia, quia excellentia bona in poenitente operatur; ad DEUM enim lacrymarum estutione convertit illum, qui ab eo per peccatura
M. Illius haud dubie magna Se insignis bonitas est, ctim poenitentia ficiat Regni Cc testis haeredem , cic ex mancipio peccati filium D E I; ac proinde sequitur, D. Bonitatem 3c magnitudinem poenitentiae esse durabi m ; quia ejus effectus aeternum in Coelis duraturi furit, cum laetitia ineffabili, de poeaitentia pro peccatis in sta. tu viae peracta. P. Unde patet, quam in hoc tactilo peracta potens sit, ad tam inaestimabilis borri consecutionem ; duin vitiorum impetus cohibet, pravarumque affectionum inclinationes reprimit; atque adeo hisce, coronam sibi in Coelis pro merito comparat, Omni pretio majorem. S. Quis nescit sapienter po nitentem agere , dum per conversionem ad DEUM , coma mutat mala aeterna , quae per aversionem S U Eo incurrerat, in bona aeterna,& nunquam interituram felicitatem. Vo. Ut proinde vel ex hoc capite ab omnibus peccatoribus veluti sacra quaedam anchora appetenda & amplexanda sit, cum per hanc in filiorum Dei consortium admittantur, a maliS perpetuis erepti. Vi. Dum in hoc seculo tempestive per virtuosam hanc perfect onem recth semper optarantur, donec ad praemium & desideratiam brabeum pertingant in patria. . Et quia vias meritatis dc justitia: Ostendit, hinc fideles semper indefessi sunt, in rebus ad obsequium divinum spectantibus promovend s; cum laetitia cordis
DEUM in . piritu Ic veritate adoraui, amant, eique serviunt.
G. Uncte poenitentia: opus est gloria plenum, confert enim ad DEUM possidendum in vloria aeterna; ubi absterilet DEUS Omnem lacrymam ab Oculis eorum, labores exantlatos in ingens gloriae pondus commutabit.
Dissert autem poenitentia a reliquis virtutibus; in quantum haec proprie de DEO propter peccata Ostenso dolet; reliquae vero singulae sua differentia objecta
Unde per dolorem illum animique contritionem , quae divini amoris filia quaedam est. strictissimam cum D Eo unionem Ac concordiam efficit. o. Et omnia, quae perfectioni quovis modo contraria sunt, odit de det istatur, virtuo
tum autem exercitium magno animo amplectitur.
ci Ex quo nascitur veluti ex principio quodam magna bonorum operum progenies, quibus anima perficitur, Deoque accepta redditur.
S Estque hoc. si quod aliud, potentissimum medium, quo fideles ad salutis portum
appulsi gaudio perfruuntur aeterno; quia animas ita disponit, ut omnibus illece bris deliciisque mundanis repudiatis, ad D E UM unice dirigantur. Hinc proxime prae caeteris virtutibus in D E U M tanquam ultimum finem tendit. quem sollicita mente & perfecta custodia sui ipsius in omnibus operationibus inquirit. Et sicuti in hoc, quam in illo, pro majori divini amoriis latensione reperitur, ita majorem quoque gloriae coronam in vita aeterna promeretur. IE. Poenitentia merito inde aestimanda, quod relicto mundanae contagionis consortio ; puritatisque animae studio, aeqvies Angelis faciat. Min. Dum defeectus, peccata, culpas commissas, divini amoris flamma perfecte consumat & destruat.
448쪽
Vides itaque, quae hucusque de poenia tentia applicata sunt ad Bonitatem, pari pacto, applicari posse reliquis ordine principiis , tam absolutis quam respectivis; per
Magnitudinem exprimes ejus excellentiam; per Durationem, ingens donum perseverantiae; per P. magnam ad D Eo se reconciliandum potestatem; per S. ingens intellectus lumen, quod poenitentibus ex bonorum operum exercitio consurgit; per Vo. summam poenitentiae amabilitatem, ob fructuum , qui inde promanant, dulcedinem;& sic de virtute, veritate, gloria, differentia , concordia, contrarietate, principio, mediis necessariis, fine ultimo, majoritate, aequalitate minoritate, procedes; quae si per regulas Artis nostrae, in prima hujus Libri parte traditas, examines, ita ut singulis principiis quaestiones de poenitentia adaptes ; certum est, inde ingentis volumi
nis argumentum mox emanaturum, ad O
mnia illa, quae de poenitentia concipi.possunt, prosequenda; quae si per Sacrae Scripturae Ioca , Sanctorumque Patrum monumem confirmentur , tantb majorem
quoque tibi operis auspicandi materiam praebebunt, unicumque promum Condum obtinebis, Asceticis, concionatoribu S, aliisque verbi divini administratoribus, ad inexta austam materjam apertum. Hoc pacto omnia illa , quae ad poenitentiam quovis modo revocari possunt, distendes; Uti est Jejunium, sive ud privatum virtutis exemcitium , sive ad commune Ecclesiae praeceptum observandum, institutum, ingentem comparabis ad illud quam amotissime deducendum , materiem : dumniodo juxta dati speciminis exemplum veluti cum filo quodam Ariadnaeo, progrediaris.
Atque haec ad usum Artis nostrae in Asc tica disciplina demonstrandum sussiciant. Qui vero plura circa hoc tam laudabile a gumentum denderat, is R. Patris Christophori Schorreri per Germaniam Societatis nostrae Assistentis Τheologiam Asceticam adeat, in quo eximio sane opere, quaecuu que circa hanc materiam desiderari possunt, pie, erudite, copiose & subtiliter descripta, & methodo omnibus numeris ab soluta, digesta reperiet.
gon est Articulus fidei adeo controversuS, qui non Arte nostra sci te di erudite contra Neotericos
decidi possit. Sed demus unum alterum paradigma, ut ex iis quo- Di sed in varias sectas. Extens in diversa Religionum placita. Instabilis. Potentum hominum auctoritate nixa. Non, testeritu privatorum hominum fulta
Pro libitu cujusvis temerarii ausu introducta. Habitibi erroneis suffulta. Falsis opinionibus insistens. modo in reliquis dissolvendis procedendum sit, patefiat.
Cum, Apostolo teste, sine fide imp Lbile sit, placere DEO ; Fides autem juxta
aut supra propriae conscientiae Sed super infallibilem DE 1 revelantis auctoritatem fundata; quam per sanctos nobis exposuit, ejusque verum re genuinum sensum unicae in terris Ecclesiae Catholicae Omthodoxae, cum infallibili Spiritus Sancti assistentia, explicandum tradidit. . laicunque igitur unam Ecclesiam Catholicam & Apostolicam , Primatumque Samsti Petri ejusque in Sede Apostolica successionem crediderit, ei nullum amplius de fidei controversiis dubium, nulla in iis rite intelligendis perplexitas oborietur, cum semper sese ad Ecclesiae interpretationem remittat, damnando omnia, quae ipsa damnat, credat, quae credenda proponit, sancte sibi perstiadendo, errare se non posse in eo, quod tam solidas Si inconcussias veritatis & certitudinis radices in verbis repromissis Christi fundatas habet. Talem
449쪽
Per principia absoluta. Secundo. Per prin
Talem autem Ecclesiam verE existere in terris, ex Artis nostrae Regulis sic deduci tur; priuaci quidem Paraptarastica, postea quoque Syllogistica methodo, more uobis u
B. Si Ecclesia existit, Ergo D EI ἰonuate & voluntate existit; Dedeceret enim pro videntiam DE , relinquere mundum sine illo bono, quo omnes salvare vult homines, quae est Ecclesia, per quam omnes in viam salutis dirigit. M. Quoniam vero DE Us immensis est, & magnitudinis suae terminos non habeat, congruum omuinti fuit, magnitudinem suam repraesentare , in veritate ali
qua pura & perfecta animorum, qualis illa in Ecclesia orthodoxa; juxta illud Christi, ut sint unum, sicut nos unum sumus; & hanc durabilem esse, necesse
D. Sicuti enim in lege naturae Ecclesiam esse voluit, eamque in lege scripta tonsi - it in Synagoga; ita & majori jure in lege gratiae eam conservans, nullis eam voluit erroribus obnoxiam permanere , juxta illud : Ego autem et obisse sum, que ad consummationem seculi, & illud: Ego autem pro te rogavi Patrem, Petre, ut non deficiat Mes tua. P. Quoniam vero haec Ecclesia consistere non poterat, nisi per caput visibile gtibemnaretur; ita in caput ejus Petrum Apostoluin assumere sibi complacuit, & in Petro omnes in Sede ejus Succes res, Pontifices & Pastores universales , quibus omnem ligandi solvendique potestatem tradidit: juxta illud: Tu es Petri: Et
illud Joannis Petre amas me ', pasee seves meas.
S. Praeterea Sapientiae DEI conveniebat, ut quemadmodum in Angelico mundo omnia Angelorum munia in Hierarchias distinxit, tum ad fines supernaturales soli DEo cognitos, tum ad mundi corporei administrationem; ita in mundo Ecclesiastico voluit Hierarchiam & Principatum; in quo divinae Virtutes a s premo influxu primum in hoc Caput Ecclesiae, & ex hoc deinde in reliquos hierarchicos ordinum status . & hinc per univeisum Ecclesiae corpus, singulaque
membra derivarentur: juxta illud ad Ephes. l. Ipse dedit quosdam quidem Apostolos , quosdam Prophetas ; alios autem Pastores se Do Iores ad confirmationem Sannio rum in ae cationem corporis Christ. Quibus quidem diversorum ordinum status
in Ecclesia eorumque aut horitas luculenter comprobatur.
Vo. Deinde, quod Christus ouis efficaciter, id necessarib fit, & quod non vult, non fit, Sed Christus voluit sibi Ecclesiam in terris, tanquam sponsam suam, inviolabili amoris nexu ita conjungere, ut ab ea amplius separari non posset; unde influxus bonorum omnium una derivari necesse est, juxta illud ad Ephes . 4. IT crescamin in illa, qui est caput, Chrium, ex quo totum corpus compactum conne xum per omnem juncturam &c. in aedificationem sui in charitate. Vi. Virtutes quoque, quas DE Us seminat & imprimit in cujuscunque fidelis membri anima, non possunt radicari in ea, si non uniretur ei tali unitate Ecclesiae. Ve. Cum Columna sit & firmamentum veritatis. I. Timol. 3. in ea quoque veritatem verae Religionis conservat puram, a principio usque ad finem. G. Ut tandem DEI honor & gloria conservetur in hominibus, & per tales existentes in Ecclesia, humana natura in D E o, tanquam ultimo fine conquiescat. Praetere, fieri non potest, ut plures una & disserentes inter se sint universales Ecclesiae: Cum enim Spiritus Sanctus Ecclesiam regat; si plures essent disserentesque, fidem quoque differentem esse, necesse foret, adeoque Spiritus Sanctus verum simul & falsum doceret, quod impossibile est; existit itaque Ecclesia D g 1 interris una a tum ut differentia inter bonos & malos, quae semper fuit in mundo,
U Tum ut mundus ille inferior uniatur cum suo authore, sponsa cum sponso suo Chri sto, qui eam sibi per incarnationem desponsaverat. Τum etiam, ut sint milites & servi DEI, qui pro ejus honore & gloria contra visi biles & invisibiles potestates indefectibiliter decertent. cc Est etiam Ecclesia DE 1 principium omnium bonorum, causa & origo divinorum charismatum, extra quam nulla salus esse potest. S Haec enim est, quae thesauros meritorum Christi dispensat, media ad salutem necessaria, scilicet Sacramenta, subministrat. Qui uti est is omnium, ita tanquam caput virtutem suam influit communitati hominum, & humanae naturae; quae omnia cessarent, si Ecclesia non esset. Nequ
450쪽
Neque enim humanae naturae majus beneficium concedi potuisset, quam istud P e-esesiae. H. In hac enim per usum Sacramentorum in Ecclesia praescriptum, virtutum omnium perfectissima documenta, homines Angelis , dum in eorum locum assumuntur, qui per peccatum felicitate sua exciderant. Min. Si Ecclesia aut non existeret, aut deficeret, nulla foret regula vivendi, nulla con- scientiae dirigendae ratio, nulla salutis via; atque adeo homo brutis infelicior
Si praeterea hunc discursum per si Subjecta Universalia deducere libuerit, ita procedes.
o Si itaque quaeras; Cur Ecclesia D EI si λUt sit unus coetus, una in mundo fidelium hominum congregatio , D E I propria, in quam D E LI S Opt. Max. gratiae suae dona influat, invisibili virtute eam gubernando, ut omnia & singula membra ejus per concatenatum influxum Chri sti in pastorem universalem primci, deinde per hunc in reliquos Ecclesiae praesit les, & tandem per hos in universorum fidelium coetum apte in spem vitae aeternae per fidem disponatur. Quemadmodum enim in L ngelorum Hierarchiis, suprema per Chororum ordines illuminat mediam, haec infimam; ita in Ecclesia esset Hierarchia sive sacer principatus in differentes ordinum status distributus, ut a siummo capite per medios in infimos ordines virtutum divinarum influxus aptius distribueretur, atque hoc pacto, una cum Angelico Mundo , DEO tandem fini omnium uniretur. Vere itaque Ecclesia DEI lun dici potest, virtute sua influxiva animas fidelium foecundans ; Si enim Coelum non esset, omnia inferiora perire neces e foret. Ita si non esset Ecclesia. Iterum, sicut ex quatuor Elementorum combinatione Omnium miXtorum origo emaianat; ita sunt iii Ecclesia quatuor Euangelia, quatuor virtutes Cardinales, quae sunt veluti primaria quaedam sanctarum operationum principia & instrumenta, cum quibus homines salutem suam operari possunt. φ Atque ideo recte dicitur, fidelium congregatio in unitate fidei, perquam ipsi varia salutis media inquirunt, & per sanctas operationes DLo b eueplacitas, participes fiunt donorum coelestium, cum in fallibili spe vitae aeteri .s et Quoniam vero DE Us sit invisibilis, & ab omni sensu quam remotissimus; impri mit tamen quasdam sui veluti spirituales sensationes, per quas in creatum ipsissentiant Bonitatem M. D. P. S. Vo. Vi. Ve. G. & per harum D E I perfectionum contemplationem conserventur in ejusdem obsequio. Sicuti enim arbor aut pianta attracto per radices alimento nutritur, augetur, &in convenientem tandem naturae suae statum deducitur : ita DE Us praeter vitam naturalem &-vim, quam corporibus hominum inseruit, per gratiam quoque supernaturalem , Ecclesiae communicatam, facit, ut continuli ager ejus divino charisnatum imbre irrigetur, omnesque plantae in eo insitae per hujusmodi radices nutrimentum attrahant, quo vivant; vegetenturque in aeternae vitae in
CI Sicuti iterum inmixtis inanimatu varia metallorum genera reperiuntur , quorum unum plus, alterum minus pretiosium est, quaedam nullius pretii, venenosa quoque sint, omnia tamen ad divitias gloriae DEI demonstrandas conspirant ; ita in E .clesia alii aliis sanctiores, alii sapientiores, juxta donorum suorum factam distributionem, mali quoque cum bonis permixti sint; omnes tamen in hoc conspirant, ut misericordia & justitia D Et inde luculentius appareat, essetque bonis malorum
persecutio invictae patientiae materia, majorque meritorum cumulus.
. : . Sunt enim haec instrumenta, quibus coelestes portae aperiuntur, δ, ad triumphantem Ecclesiam aditus paratur. Quartb. Vides quomodo per paraphrasin, &Per 9Vir' quam apte qualecunque tandem thema assumptum pei. Artis nostrae principia dea duci possit. Per novem quoque virtutes in
Alphabeto propositas sic procedes. Si Ecclesia non esset; non esset, cui Dius per Iustitiam tribueret pra mium Iustitia.
vitae aeternae, neque esset, qui coerceret
per justitiam vindicativam impetus delin- .
quentium per varias censuras & excommu nicationes , neque foret prudentia guber- Prudentia