Francisci Xaverii Patritii e Societate Iesu In Ioannem commentarium

발행: 1857년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

31쪽

22 ix io XAEM covvgNTARIVM sit, ut interrogationis, quae sequitur, ratio intelligatur; horum enim πατροπαραδοσις orat non ab aliis talem baptismum, qualem Baptista administrabat, nisi ab Elia aut a Christo posso administrari. -Propheta ὁ προ ρητης sit profeιπις conser. v. 21. Factus est γε Iovis, Pro quo ei iam natus est reddi potest. Baptis in iterum Christum natum ante ipsum amrmat; conserv. lb; pleniusque profitetur se Christo longe inferiorem. Nota

hebraisinum cuius . . . eius Gu ... αὐτ&υ.

v. 28. Bethaniam locum osse, in quo Ioannes baptismum administrare coepit, colligimus o comparalis Io. III, 23. 26 et X, 40 cum hoc v. 28. Haec Boihania alia est oppido eiusdem nominis, in quo Lazarus huiusque sorores degebant. Lege

Matth. XXI, 17. 18; Marc. XI, 1. 11; Luc. XIX, 29; Io. XI, 18.

Proxima erat Iordani Matth. III, 6; Marc. I, 5, in ea regione quae est inter duos lacus Luc. III, 3 sit. Eius nulla alia

mentio in bibliis. In graecis exemplaribus bene multis vocatur Boihabara . Vtriusque nominis eadem sero est significatio, nam pD N est navis, mi P navieula ad traiiciendum. Quae σννωνυμ α cauSSam a Perit cur primo quoquo tempore post editum evangelium alii codices primum alii aliorum nomen haberent. Nimirum uirum vis nomen pro lubitu usurpabatur ad illum locum designandum ad ripas Iordanis situm qua Viatores navicuIa numen traiiciebant. Fuisse autem hunc illum traiectum Omnium praecipuum, sex millibus ab Iericho distantem, qua primo Israelitae flumen transmisere Iosue duce, multa rationes credere suadent. Ceterum do hac Bethania sustus alibi disputavimus 2 , ibidemque composuimus quac in Ioannis

inque Matthaei narratione de loco, ubi Baptista munere suo iunctus est, opposita esse in speciem videntur s3ὶ.vv. 29-31. Quintum Baptistae do Christo testimonium, quo et de Christi adventu et de baptismo, quem ipSe administrabat, rationem reddit, ac de Christi prae ipso excellentia quarto testatur. Datum est postridie eius diei quo quar-

32쪽

CAPUT PRlv v v ratum datum fuerat, Christo praesente, proptereaque non antequam is e desertis reversus osset. - Quomodo Baptistae veriba, quae sunt in v. 29, intelligi debeant, diximus in alio I co iij. - Et ego nesciebam eum, graeca sunt οὐκ Hotas non videram, id est, quum primum testimonium, cuius proxime m minit, Christo dedit, anio quam is ad baptismum accederet, nondum ipse hunc viderat.

v v. 32 - M. Sextii in Baptistae testimonium. Ε comparatis xv. 29 et 35 esticitur hoc sextum testimonium dictum eodem die quo quinium. Imo veri simile est dictum fuisse statim post quintum, ab hoc tamen secernendum, ut ipse evangelista secit, alia enim est huius materies. Nam Baptista his nos docet quomodo Christum agnoverit, testaturque hunc esse Filium Dei. - Εx v. 33 videtur colligi Christum a Baptista non agnitum nisi postquam ille baptismo ablutus est, contrarium autem ex Matth. III, 13 - 15 certo ossicitur; qua dissicultate graviter se commoveri Augustinus profitetur. Hane Tolotus salis diluit. Itaque primo animadverte illud neseiebam solum significare Christum nondum Ioanni de facio notum suisse, quod apparot ex graeco οὐκ ἡδMυ non videram, sicut et in v. 31. Deinde attende ut particula sed non necessario i telligenda ita sit, ac si, quae sequuntur, indicium proderent Baptilatae a Deo datum, ex quo Christum agnosceret; nam et in v. 31 haec eadem particula est, at certe eum Sensum asversaticum non habet. Sequitur ut Ioannes non id dicat, quod prima specie dicere videtur, neque adversetur Matthaeo. Quid orgo ille dicere vult Illud nesciebam sive non videram in v. 31 spectat ad verba proxime praecedentia, sensusque ibi est Baptistam Christo illud primum testimonium , quod comm morat in v. 30, dedisse antequam is veniret ad ipsum et ipse eum videret. Huc item spectat Verbum nesciebam in V. 33. Quare Baptista significat se primo de Christo testimonium perhibuisse quum nondum hunc viderat. Indicium vero sibi a Deo Promissum non signum δεικτικου erat ad Christum agnoscendum, Sed πειθανον, quo accepto inox de Christo testimonium

33쪽

perhiberet huncque praesentem populo circumstanti O londoret; edicitque Baptista his vorbis, non modum tuo Christus agnovit, sed caussam ol rationem cur Christo pra sonti mox a baptismo testimonium dederit, illud scilicet testimonium quod est in v. 15. Quam nostram inivrprolationem comprobant tum illa quae Baptista flati in subiunxit in V. 34, tum illa quoquo fortasse quae antea leguntur in V. 32: Et testimonium perhibuis Ioannes, dicens: Quia ridi et cetera. I c orbi S ωσεt περιστερ

diximus in opere de Evangeliis L. III. Diss. XLVII. n. 19, do baptismo in Spiritu sancto ibidem Diss. XLIlI. nn. 94 SPqq.

Nota discrimen utriusque baptismi, quem Ioannes quom quo Christus instituerunt, ab ipso Baptista nobis expositum in v. 33 coli. 26. 31. - Ιlom ut idem hic testatus sit in v. 34 Iosum esse filium Dei; graeca autem sunt ο υἱος του θεου, in quibus

quid articulus valeat, nemo non Sonlit.

v. 35. 36. Soptimum testimonium Christo datum a Baptista postridie eius diei quo quinium et sextum. Christus

otiam luna morabatur in regione irans Iordanem prope Boihaniam sive Bethaharam. v. 39. Hora diei decima Iuda Pis aequo ac Romanis erat tertia ante solis occasum seu quarta post meridiem. Quum line horae essent temporales, hoc ost longiores vel breviores pro anni temporibus, quumque tunc hiems esset, concludondum est id, quod narratur, accidisse medio tempore inter meridiem oti erasum, quum in Iudaea esset media hora tertia a moridio. v. 4 l. Hoc facium videtur non Podem die ac quae sunt in xv. 3b-39; nam haec acciderant die iam inclinato, et Andreas manserat apud Christum. V. 42. Iona contractum os i ex Ioanne. Consor Io. XXI, la. lsi. 17. Eisi Petrus, ex quo ad Iesum adductus a Dalroosi, illum sequutus sit, ut corio constat ilin, quum tamen ipso tunc honorii ad Iesum, non vero ipsum Iesus 3ocaverit, P

iri vocatio habori solet illa quae narratur in Matth. IV, 18-20el in Marc. l, 46-l8.

v. 43. In crastinum graeco hic quoquo, sicut in v v. 29

34쪽

in .s λ, est τη ἐπαυριου postridie. Dictum autem ost respectu Pius quod proximo narratum est; lioc est, Ι sus abiit in t alilaeam postridio eius diei quo Aiad reas ad eum duxerat Petrum fratrona. Vorius osse videtur Philippum a Christo vocatum post, quam anto huius adventum in εἰ alilaoam; quorsum enim huius regionis monito ante illius rei narrationem, nisi ut sciremus eam rein faciam illic esse 3 quod Bethsaidae commemoratio Onfirmat. Consor Io. XII, 21. - Iam pridem Iudaei graecis

nominibus uti coepPrant

v. De Bethsaida disputatum ha bomus in oppro de

Evangeliis L. II. Annot. LXXIII. LXXVIII; L. III. Diss. XLI.

n. 3; Diss. XLII. n. T. v. 45. Quinam isto Nathanael, qui nusquam compar lnisi in primo ot in postremo capite huius evangelii P Apostoli,

quorum nomina non Ioguntur in hoc evangelio, sunt Ioannes

ot Iacobus fratres filii Zebedaei, Iacobus filius Alphaei, Bartholomaeus, Matthaeus, Simon Zelotos. Nathanaolom non esse unum o filiis Zebedaei, pracior alias rationes, vel hac una efficitur, quod in Io. XXI, 2 illis duobus distinguitur. Iacobus, Alphaei filius, nolissimus erat hoc nomino in primitiva occlosia; cur ergo Ioannes nomino minus nolo Nathanaolo eum signasset JSed neque idem ac Matthaeus Nathanael est; quod historia ipsa de Matthaeo nos docet. Superest ut Nathanael idem si lac Bartholomaeus vel Simon Zelotes. Verum animadvorto mi tholomaeum, non Barptolemaeum, sicut insciti graecissatores scribere amant , idem sonare ac filium Tholomaei, atque esse quasi cognomen quod, sicut Graeci, ita et Hebra i a patro deducebant, ut sunt Simon Bariona, Ioseph Barsaba, Ioseph Barnaba, et similia horum. Si Νathanael idem esset ac Simon, is quidem duo nomina habuisset, quod ulique subinde fiebat,

imo iria, nam ct Cananaeus seu, quod verius est, Canna us, hoc est Zelotes, cabalur, sed Bartholo inaei proprium nomen ignoraretur. Vix orgo dubitandum Nathanaelem eumdem ess ac Bartholomaeum. Erat is piscator sicut plerique apostolorum it .

35쪽

eIe J. Quae appellationes Mossiam certo designant. Porro Videmus quomodo Iuda i erodoroni Mossiam Dei silium suturum. V. 5l. Amen, amen dico vobis, a stirinalionis formula in hoc solo evangelio et frequenter quidem usurpata. - De BI pellatione silis hominis, qua Christus sese designare quam frequentissime solebat, hanc rationem Augustinus reddidit: Commendat nobis quid misericorditer dignatus sit esse pro nobis, et, velut mysterium commendans admirabilis incarnationis suae, nomen hoc saepius auribus nostris insinuat l . Nemo non videt hanc appellationem non ita fieri Christo sicut subindo aliis quibusdam facta ea est, sed emphasin habere, quam facile sentias, ubi animadvertes ita sese Christum appellaro alterutra seinper occasione, plerumque quum di ina vel, quae

naturam hominis exeodunt, sibi altribuit, alias quum do iis loquitur quae ipso indigna nobis vero salutaria vel perpetiebatur tarn vel perpessurus erat. Sicubi vero squod tamen vix semel i2ὶ, puto, accidet non statini alterutra ratio pateat, legatur totus locus i3 , et ea continuo patebit.

l Et dio tortia nuptiae saetao sunt in Cana Ga

lilaeae: et erat mater Iesu ibi. 2 Vocatus est autem et Iesus, et discipuli cius ad nuptia S. 3 Et deficiente vino, dicit mater Iesu ad eum: Vinum non habent.

36쪽

4 Et dieit ei Iesus: Quid mihi, et tibi est mulier γ nondum venit hora mea. 5 Dicit mater eius ministris: Quodcumque dixerit vobis, facite. 6 Erant autem ibi lapideae hydriae sex positae secundum purificationem Iudaeorum, capientes Singulae metretas binas vel temas. 7 Dicit eis Iesus: Implete hydrias aqua. Et impleverunt eas usque ad Summum. 8 Et dicit eis Iesus: Haurite nunc, et serte architriclino. Et tulerunt. 9 Vt autem gustavit architriclinus aquam Vinum factam, et non sciebat unde esset, ministri autem sciebant, qui hauserant aquam: Vocat sponsum architriclinus,

10 et dieit oi: Omnis homo primum bonum Vinum ponit: et cum inebriati fuerint, tune id, quod

deterius est: Tu autem servasti bonum vinum usque adhuc.

11 Hoe sedit initium signorum Iesus in Cana Galilaeae: et manifestavit gloriam suam, et crediderunt in eum discipuli eius. 12 Post hoc descendit Capharnaum ipse, et mater eius, et fratres eius, et discipuli eius: et ibi manserunt non multis diebus.13 Et prope erat Pascha Iudaeorum, et ascendit Iesus Ierosolymam: 14 ot invenit in templo vendentes, boves, et Oves, et columbas, et numularios sedentes.

15 Et eum secisset quasi flagellum de laniculis,

37쪽

omnes olucit de templo, oves quoque, et boves, et nil mutariorum offudit nos, ct mensas Subvertit.

lii Et his, qui columbas vendebant, dixit: Auserto

ista hinc, et nolite sacere domum patris mei, do mum negotiationis.lT Roeordati sunt vero discipuli eius quia scriptum est: Zelus domus tuae comedit me.

18 Responderunt ergo Iudaei, et dixerunt ei: 0uod signum ostendis nobis quia haec facis pl9 Respondit Iesus, et dixit eis: Solvito templum hoc, et in tribus diebus cxcitabo illud. 20 Dixerunt orgo Iudaei: Quadraginta et sex annis nodisi eatum est templum hoc, et tu in tr bus diebus excita his illud*2l Illo autem dicebat de templo corporis sui.

22 Cum ergo resurrexisset a mortuis, r cordati sunt discipuli eius, quia hoc dicebat, et crediderunt scripturae, et Sermoni, quem dixit Iesus. 23 Cum autem esset Ierosolymis in pascha in die festo, inulti crediderunt in nomine eius, videntos signa eius, quae faciebat. 24 Ipso autem Iesus non credebat semetipsum eis, eo quod ipse nosset omnes, 25 et quia opus ei non erat ut quis testimonium perhiberet do homine: ipso enim sciebat quid

38쪽

COMMENTARIVM v. 1. duae in hoc loco narrantur, neque anie primos dioqineresis docembris an . acr. uig. 25 go,ia Sunt, ut apparot oxiis quae supra diximus, neque post primos dies monsis mariti insequentis anni 26, sicut ex v. 13 et ex iis, quae dicemus dov. 23, apparebit. - Pedestre, quale Christus secisse creditur, iter in Galilaeam a loco, ubi Baptista tunc morabatur, eo praesertim anni tompore , citius quam triduo confici commode haud poterat, neque Christum ipso die, quo illuc Pervonorat. nuptiis accubuisse veri similo osse videtur; haec orgo dies tertiusuit vel ab eius adventu in Galilaeam, vel ex quo Philippum sibi adiunxerat. - Practer illa, quae legimus in hoc loco et in Io. IV, 46-53, nihil de Cana corio comperium habemus quo eius situm magis definiamus. v. 2. Iam orgo discipuli Christum sequebantur. II i iuncquin quo salio in orant, quot legimus in capite Ι. xv. 4. 5. Duo solummodo do Maria Christi matro Ioannes narrat, non qualiacumque, sed quae a P Prime cui quo suadeant ut sponi suam omnem fiduciamque secundum Christum in sanctissima virgine securus ponat; idque ipsum ossi-roro Ioannem, atque adeo unum Ioannem, ea narrando ν-luisse facito ille credet qui meminerit ut Ioanni discipulo a

Christo cruci fixo iamque animam a genio matris cura fuerit demandata, utque eae illa hora acceperii eam discipulus in sua. Primum duorum in hoc loco narratur; eoque docemur DPum rospectu virginis huius precum, ab omni aeternitate quaedam

altior fieri docrevisso ac suisset decreturus si Virgo Preces non interposuisset. - Νon ost dubitandum quin illud Ouid mihi eι tibi ρ increpationem aliquam querelae admixtam exhi-hoat; is enim est eius usus in Hebraeorum sermone it . Sed aequo certo constat, idquo e plerisque bibliorum locis disci-

39쪽

30 i' io xxx Ev covκENTARIUMmus, iis Verbis non necessario nec semper signifieari nullam alicui cum altero communionem esse, sed etiam significatur non oportere hunc illi de ea re, de qua agitur, negotium exhibere. Frustra ita quo sunt qui ex his Christi verbis priorem illum sensum extorquere conantur, quum is nihil aliud significare voluerit, nisi se in iis exsequendis, quae pater ipsi demandaverat, et quorum unum erat initium lacero miraculis patrandis, non a matris, nedum ab alius cuiusquam hominis, voluntate dependere. - Quibus appellatio quoquo mulier quid durius sonare videtur, hi legant Io. XIX, 26, soque errore duci intelligent; tum mos est Orientalibus ita matrem compellare. - Nondum venit hora mea, tempus vi dolieot ab omni aeternitate consti lusum quo meam divinitatem signis editis manifestam sacere incipiam. - Mater, cisi repulsam tulisset, ceria

tamen nihil ipsi a filio negatum iri, velut si, quod petierat,

exorasset, ita sese gessii; scilicet in eius gratiam Dous aliter decreverat ac decrevisset si ipsam non intercessuram esse praevidisset; ita ut pius voluntas, ut vocant, antecedens fuerit ut Christus nondum miracula laceret, Voluntas Vero con sequens ut in matris gratiam iam saceret. Qui pio opinantur precibus Virginis redemptionis nostrae tempus anticipatum, habent in hac re quo senionitae suae pondus adiiciant. v. 6. Secundum purificationem, qua Iudaei ante cibum uti solent. - Vna metreta apud SJros, si Vera essent quae recens quidam scriptor nos docet, eaperet sextarios CXX, qui sunt

congii XX; quare una ex hydriis, de quibus est in hoc Ioco, cepisset congios LX 1 ; at quam grandi mole suissent vasa

illa lapideat neci ius alii unam metro iam aiunt constare e Se

tariis LXXII, qui sunt congii XII, ita ut illae hydriae singulae ea perent congios XXXVI ut plurimum sn. - Νoia dubiam

narrandi rationem divinae inspirationi minimo repugnantem, et lege nostram Commentationem de scripturis divinis S VI. v. 11. Nota clausulam narrationis Ioanni usitatam ipsiusque consilio respondentem.

40쪽

cAPUT SE VADv v 31 v. 12. Capharnaum, quam Matthaeus il eivitatem Christi appellat, quod in ea is plerumque degeret, sita erat ad lacum Tiberiadis in Galilaea. Habes qui to de ea plura docoani. Christi fratres enumerantur a Matthaeo 2ὶ et a Marco 3J. Hos Iosephi ex prima uxore filios suisse aliquot graeci patres

scripsere, quod tamen Hieronymus neque audire sustinebat.

Equidem crederem cos silios esse Clopae sive Alphaei, quem fratrem Iosephus habuit. Lege Lib. III do Evangeliis Diss. IX.

e. III. n. 9; c. XX. n. 13. Ceterum notum est ab Hebraeis fratres dici consanguineos quoscumque. v. 14. Boves, oves, columbae emebantur ad sacrificia. Numularii sedebant in templo ad pecuniarum permutationem.

Iudaei quotannis dimidium sicli pendere debebant in usum sacrorum s4 , hoc est δι δραχμιου ib , quac quarta pars est se

tali romani, pendere autem solebant sub pascha. Quoniam vero aetate Christi necesse habebant uti pecunia quoquo vel graeca vel romana, quam sacris impendero haud licebat, quippe estigiebus impressam deoruin, hominum, animalium, ut pecuniam iudaica in hac commutare commodo suo posSent, pro Visum cst per illos numularios , non sine grandi horum I uero, qui ad id vicesimo die ante pascha ad mensas sedero

incipiebant in templo. Ex quo colligimus id, quod in hoc loco

narratur, accidisse non ante illum diem; imo non anto initum mensem nisan, ut apparet ex V. 20. v. 16. Christus, quum iusta indignatione in illos mercatores negotiatoresque ageretur, obiterque Deum nominandum haberet, hunc, non Deum, nequo patrem nostrum, nec Pa trem simpliciter, sed patrem suum appellavit. Id a nomine in bibliis factum unquam legimus, neque nos quid simile solemuS. Quis enim, non cum ipso Deo agens, sed de Deo obiter loquens, eum patrem suum absoluto ac simpliciter diceret 3

v. 17. Nisi verba psalmi de Christo dicta essent i lite-

SEARCH

MENU NAVIGATION