장음표시 사용
111쪽
Index Rerum maeipu . ImquIdem sibi xblata repeterent Monachi , vel que cum pietate servare potest ae debet non nisi emam arbitris vel tandem Episcopum cusque facientibus S. Leo sumensuit, T. I . commouefacerent, aut rem ejus arbitrio πη- e. q. n. 7. 8' Quod iubet Leo, iubet & Gela mitterent finiendam. Fule haec exemplis il- sius, & Concilium II. Mileuitanum , Loeus lustrantur . eod. e. Ist. α n. edi seqq. Statuit vero iste & ordo ab ordinationis aevo pere- omnino Conei lium IV. Carthaginense , ut batur, n. Ια vist. titi Cis iei Da eo e Episcopas ne provocatus quidem litiget pro Clericoνum. rebus transitoriis, T. VII. α I6. n. q. Idem Scelesia, vid. indie. Geopraph. Concilium monet Laicos ut in litibus suis Lucernarium, vid. tit. metum diυinum, Episeopos adeant, non autem Iudiera saecu- g. Venera. larest plectantur vero excommunieationes si Lucensis Ecelisa, vid. indie. Geograph. iudiees adeant alterius fidei. T. VI. c. ior. n. Ludi . II. Lites qui eomponebat Ambrosius, n. 19.l Ludos Gladiatorum Constantinus & Conis Litterae humaniores. santius prohibuere t sustulit vero prorsus H Multa de iis, T. IV. αρα Uid. adhuetit. norius odi mei sum ab iis Monachum Tela- μωκ. Quam Episcopum dedeceat earum ma- machum, dum eos in Romano i adio pugnandium, T. IU. 89. u. c.92. n. e. 93. num. tes vellet divellere, T. IX. e.42. num. T. 4. Origeni nocuere, c. 92. n. I. Eas in iunio' eos Circenses eum antea deperiis et Valenti-xibus tanquam ex necessitate tolerabat Hie- nianus iunior, pollea pene oblitteravit, ibid. ymus, n. 7. 8. Se in iis institutum gemuit Alea ludere stricti Isime vetamur Cleri ei, im-Augullinus, n. Ir. Sua tamen illis est utilitas, mo Laici, c. 4'. n. l. 2. 3. e. 4 . num. Σ. 3, Dec. 92.n. I . α 9 I. n. 7. 8. α 03. n. 8. o. c. m. n. Clericis rursus, e. 46. n. r. vique ad num. 7. . e. 98. n. 4. 3. A Conciliis etiam commen- Ludum prorsus omnem Clericis Synesius pu- dabantur. α98. n. I. . Tempore Roberti Re- tabat illieitum, c. l. num. r. Ac Petrus Oagis soli ClericI litteris operam dabant , T. miani . num. i. Ne Machol quidem ille iis VI e. 86. n. I. uanquam & horum erat quo- eoncedit , nee Biterrense ann. i 23 S. Concique tum stupenda imperitia: adeo ut multi lium , nee Senonense ann. ros. nec I. -- nee perite p nt legere, n. a. diolaneale , T. IX. cap. 46. num. r. 2. I. Littera Ecclesiastica . . . . . 4. Sochos tamen eis permittit Mexicanum Littera dimis lariae. vid. tit. Dimissor a Iit ann. t 383. Conei lium , modo noci publice, tera. Communieatoriae littere. Has Synodas modo non eum sceminis . modo intereele Eliberina meminit, T. I. e. U. n. 7. Sine lit- te modica solum pecunia , num. 6. Chartas
telis Arelatensis Episcopi quemquam ZM- pictasve pagella diserte Cleri eis inhibent Conismus Papa vetat e Gallia exire, num. a. Cle- eilia Bituri cense ann. a M. Aquense anturi eos e Provineta sine Metropoliis Litteris 13 . A venionis ann. 330 Addit Burdi sa- exire Hilarius Papa prohibet, num. I Olim lense ann. i 38r. με publiea sive privatim. ipsi etiam Galliarum Episcopi non poterant Apponit duntaxat Narbonense ann. I 6 9. ρν pr Gallieanas provinciaς iter facere absque fertim publice . T. IX. eap. 46. num. s. T. itteris sormatis. Dabantur istae a Metropo Taxillos publiee & oeeulte Toletanum ann.stis. Earum autem usum sustulit Concilium to 3. Concilium Clericis inhibet. n. 2. Gl
II. Vasionense, eo quila sibi iam satis noti bos. qui malleis ligneis impelluntur, & foruinuleem essent Epileopi Galliarum , n. I 6. ludum seu pilae maioris inhibet iis Cor Eandem ob eausam has ab Episcopis Africa- ei lium I. Mediolanense . sola illis servata mi is deferri vult olim Synodus III. Carthagi- pila minore, modo ne publiee nee eum P
nensi eum trans mare proficiscebantur,n. 17. evnia. n. 4. Pilam autem iis permittit eit
Litterae quas Patriare . Exarchi , primates tum iam Μexionum , modo vel non in dirigebant ad Romanum Pontificem msi ele bliee , vel non stoe eum Saecularibus priva-ctionem suam, non pertinebant ad electionis tini, vel eoram Seeularibus: globot item li- suae eonfirmationem ab eo flagitandam , sed mem iis permittit modo non publice , n. 6. communionis erant vineulum, T. V. c. u. Si ludens quis Cleri euet ullo interdictorum i ii. Littera tellimoniale t Quid fas vel ne- dorum genere preuniam pauperibus nutriendistis it aut suerit olim E iseopo aut Ministris dieatam amittit eam Remense ann. I8I.
eius ex me pro testimonialibus ordinum lit- Conei lium iubet ab illo restitui , qui ipsam
teris, Τ. VII. e. 6o. n. 7. v. 8c e. 62. lucratus suerit, e. M. n. s.
Labienses Abbates . vid. indie. Geograph. LMovieas mus.. Loeus. Ludoviens Pius subit poenitentiam pubiti eum. & ordinem suum in Clero quis- eam, T. IV. e. 18. n. 3. Ejus timentia in
112쪽
vio in Remmeos, qui in ipsum coniurassent 4 α 28. n. 6. c. 71. n. v. Ejus eruditio vi in Scholas .amor,
Ludovicus UII. reiicit oblatam sibi a Romano .Ponti flee potestitem eonferendi primam singularum Regni sui Cathedralium pr:rbem dam , T. IV. e. num. 6. Eius controvertia eum Innocentio. II. propter electum & eonsecratum ab isto Episcopum Bituri censem ,
Tudouieus VIII. S. Ludovici parens testamenti sui tabulis constituit , ut filioram suorum Uintus & reliqui dei neem clerici
Egregia ejus pietas. In divinis officiis tum diurnis, rum noclurnis audiendis vel recitandis eius assiduitas, item Sc sororis eius I bellae, T. II. c. 87. n. t. a. 3. 6. Eius in dispensandis Benefletis cautio, T. I V. e. o. n. 3. .,. ι euis, de C. 33. n. 7. Egregia eius verba super sua olim captivitate, adversoque suo contra Saracenos bello, T. .VI l. c. 4 l. n. .ri. Dubiae est fidei quae eius nomine circumfertur Sanctio Pragmatica, T. V. e. 3I. n. 4. & T. V H. e. 43. n. 17.:Lugdunensis Ecelesia , vid. indie. Geograph. ' . Lugdunensis Primatus , vid. indie. Ge graph.
Lyricen quidam in Dania ehordarum suarum pulsu & concentu terrifico . quos volebat, in furorem convertebat , T. II. c. Io.
BDcedonis o sceptis ConstantinopolItanus. SUim sibi maluit extorqueri dignitatem ac Sedem, quam Chartam, olim Euphemio deeessori suo datam ab Anaitasio Imperatore, qua servandam a se fidem Catholi eam jura--rat, T. V. c. 47. n. I. .
S. Macrina Gremtii Nysseni & Basilii so-xor, post illum defunctum cui solum des n-
sata fuerat, noluit alteri nubere t illi adhue servandam a se fidem dicens , quem adhue vivere fides eam doceret, T. I. c.78. num. I Magdeburgensis Ecclesia. vid. indici Geo- Magetonensis Ecclesia , vid. indi . Gemtraph. uti MOUpessulana Eccisia . ae mammas. Alalaebiae D rem . S. Malachiae Armaeliani in Hibernia Episeopi quae vivendi ratio, T. IX. α Α . n. IX.
Iidem erant ae Custodex JEditesve Eeel si arum . Aliquando Presbyteri hoe funbi sunt munere , & quidem apud Graeeos saepe, T. I t. e. Iol. n. 13. Id nominis vost annum millesimum legitur tributum inferioribus ch .ri Benefietariis, T. III. α7O. n. II. Maraestas II. Papa. Quam fuit a dilaticlis parentibus .alie usis T. VI ls. e. 46. n. I Maronita, vid. indie. Geograph.
Profectio ejus tum ad Valentinum Impὲ-ratorem tum ad Maximum item Imperat. T. Ul. cap. num. 6. T. Cur a Communi ne eum Ithacianis tantopere alienus, T. I U. cap. 66. num. Io. Eius magnanimitas in Maximi Aula , T. VI. cap. 38. num. I. Elus habitus. Ne incessus, e. 77. num. 7. Diem obiit Dioecesim suam visitando. ibid. 'in quadam aliquando equorum lue elaves Eeelesiae sanis cti Martini equis inurebantur, tumque ex iis sanabantur, qui lue illa correpti erant, ab ea uero servabantur qui necdum aegrotabant, T. VII. α d. n. f. In S. Martini Ee-elesia Canoni et olim & Thesaurarii fuere Comites Andium, canoniei item & Abbates Resres nostri, T. III. e. 64. n. a. q. I .
Item ἐκ eiusdem Canoni ei fuere Episcopi Cenomanenses 5c Pictavienses, & Archiepiscopi Senonenses & Bituricentes , n. 3. Io. Undeeimo saeculo omnes eius Praebendae proin mereales erant. Id vitii Urbanus II. fust ait, T. I v. c. I Q. n. 4.
Martinus m. Quam a ditandis parentibus alienus , T. VIII. e. M. n.
Vindictam de morte Martyribus illata sumi
ab Imperatoribus nolebant sancti Patres, etsi impro ram volebant ab iis furorem merem ri, T. IV. e. 66. n. m. 2I. Gangrentis Syn dus communione fidelium eiicit eos, qui aver. sabantur sepulehia Martyrum & lacrifieium solitum ad ea fieri . T. II. e. 92. n. I. Μ morat Concilium Cnaleedonense multas Μaris tyram memorias, seu Capellas, Martyriave, quibus Cleliei per suam ordinationem addi- .cerentur, ri. 4. 3. 6. Dicebantur & Basilicae Martyrum, n. IM &I3. Amabant in iis sepeliri fideles. sperantes sibi fructum ex S crifieiis quae ibi offerebantur; hocque. eorum studium approbat Augustinus, α II. Super
113쪽
olla Petit Si Pauli Romanus Pontifex Sacri, T. I U. e. 81. n. ita Paschalis II. ereditur ape-ileium offerebat , hincque contrae Vigilan, rati se primu ianuam dispensationi inter eontium Hieronymus argumentatur, T-ll. c. 9M sanguineos, scilicet in gratiam Philippi I. num . it. Totius orbis Episcopi Basilicas Mase Franciat Regis, qui Bertradam duxerat . nec tyrum venerationis causa ex eostem Hierony- adduci notuerat ut ab ea divelleretur. E mo ingrediebantur , ib L Basilicae illae Mar- que facto dispensationes istae mirum in m tyrum vocabantur adhuc Coemeteria , n. II dum increbuere, T. UL c. 29. n. io. Innocenix. tr. Cleti et Basilicis illis Martvrum addi- tias III. altero poli saeculo voluit otionemcti voeabantur Cultodes Consellionis , n. 2. IV. Imperatorem dueere uxorem filiam Phi- Et Marorarii. e. 94. n. I. Ibi divina decam lippi in Imperio aemuli , ad viam Dei mutabant citata, n. r. niendam: id quod eum fieri noci misset sine M-νm eiam. dispensationae, eam quidem annuit Innocen-Μartyrologium temporae Gregorii Romae tias, sed eam veluti emit Abbas Morimun- Iegebatur in Eeclesia; sed ita ut tamen in dus nomine Abbatum omnivim Cluuiacem. eo nomen solum , locus & dies passionis p sium & Citteretensium poemitectiis omnium neretur, non vero qualiter quis pallus lae, utriusque illius Ordinis Religiolorum, ipsum-rat, T. II. e. 77. n. 8. Que otionem impulit Innocentius ad expe- Matriciata. ditionem sacram in Palaestinam. T. VI. e. Jatrieula olim tum ipsum Canonem. sea Catalogum significabat Canoni eorum Cleri- eorumve ex Ecelesiae stipendiis alendorum . tum ipsum Eaclesiae aerarium landosve ae t ditus ex quibus talia e stabantur stipendia, T. III. c. S. v. Matri lae etiam, vel mulieres de Mattieulis dicebantur olim mulieres egenae, quae Canoni Ecelesiae inscribebantur
eiusdem Ecclesiae lumptibus alendae , T. IX-
Matrisulari Qui nune Matrieularii dicuntur Ecelesia. ram, & ea qua videmus, pollent auctorit te, ineulo superiori vocabantur Campanarii, ouod tintinnabulae pullarent, dicebantur item re Custodes Eeelesiarum, quod eas, vestes& lampadas eustodirent. Jubebantur assistere ad altare desectu respondentis, barbam, non alere, ae in Ecclesia superpelliceo semper indui eum suo fungerentur minii erio, T. II. eapo M. n. IΤ. Ex iis erant alii Presbyteri. alii. Clerici. alii Laiei. m. IL Erant ilia, sive omela dieas . sive Benepeta, collationis Episeoporum, Parochorum, aliorumve Clericorum, ri. 16. Quandonam & quare latet . quales modo sint, coepere intriculariorum munus subire . vidae tit. Reyarationeν Ecclesiae. Anno x ros Trecensis Ecclesiae quatuor erant Matricularii later, qui per vices hebdomada qui siue in noctem in Eeclesia traducebant. Getidiarum more, T. VIII. c. 36. num. 3-L Ominmorantur. Matrimonium, vid. tit. Muptiae. Matrimonium etiam consummarum talis vitur apud Graecos, si maritus fiat innati thus, potestque tum uxor alia inire nuptiati
Non ita vero si maritus fiat Episcopus. Ex quo enim illa conismitenm fieri Episcopunx,
se eonsentit radi & in Moaasterium abdi,
29. n. IO. Non admodum tamen aegre idem Innocentius eum NiverneusF Comite & ejus coniuge, qui quarto gradu matrimonium contraxerant, dispensavit, cap. 28. num. 2. in fine. Primus omnium Martinus U. concessit Fux io Comiti se ut serotem prioris suae coniugis dueeret gravissimis de causis, num. NMai: Mus Paris . Matth. smoclasseriensis
Matthaei Paris Sant. Albanensis Monachi,& Matthaei item Udes onasteriendis in Romanos Pontifices maledicentia carpitur. T-
y II. c. I. n. II. Pri e. 43. num. 2. Carpitur
item & Matth et Patis maledicentia in L.
Mauritii de Monachis & Clericis sepem
Gregorius partim laudat , temperat partim,
Medardus eversa ab Infidelibus urbe πι- romanduorum Sanquintini, euius erat Epist pus, Sedem suam transtulit Noviodunum δubi & Tornaeensis Episcopus electuς et . E que ex rem re per sexcentos & amplius annos unus fuit harum duarum Eeelesiarum tapiscopus, neutra tamen Sede quidquam detrimenti in iuribus suis passa: saliaque est illa coniunctio assensu Romani Pontificis, Metropolitani & Comprovinetalium Episcoporum , T. I. α e. 33. n. 2. De istius utriuIqua Episcopatus salta tandem divisione, a. II.D. 1.3.
Iam ante annum iamc Ecclesia S. Med Hei Parysiis a duobus Parochis regebatur, T.
Ul. c. 9. n. 8.M dicina ω Cogunt Eeelesiam ex Augustino multas invenire medicitius multonim experimenta
114쪽
malorum, T. IV. e. 36. n. 3. Variae vicissitu. dines medicinae r ut modo in pretio fuit ian. Hiissimi quibusque viris, etiam Epiteopis ae Monachis, modo studium eius solis negatum Μ Inachis. Clericis permissum . modo ad inliniores Cloeticos coarctatum, T. IV. c. 9 . . II. Iam , dc n. 16. Omnes eius olim Pro. sellareς in universitate Parisiensi profitebantur vitam Clericalem ac continentiam , aqua tandem lege ana. I 432. exempti sunt,n. 36. Eius Gradibuς aeque ac Theologiae venitur ad Benefieta. ibid. Madicina Presbyteri dc Diaeoni in Oriente sub imperio Caroli Magni & eius stirpis prohibiti, T. IX. cap.
9. n. 8. io. Clericos similiter omneq Sacris initiatos Mediolanense I. sub S. Carolo Coa.eilium Medicina prohibet, c. 2 . n. 3. Prohibui illat de Bernardus, n. s. Concilium Remente ann. lιῖ . & II. Lateranense Medicina prohibent Monaebos & Canoni eos Rem. lares , sed eas ob rationes . quae Clericos omnes aeque respiciant, T. IX. e. 22. n. 2. COuinei lium lU. Lateranente Subdiaeonos & .superiores Clericos vetat Chirurgiae vacare, quae serrum det ignem adhibeat, n. 2. AtidiolanιUs Ecclesia. v. indie. Geograph. M.hhitae.
Melchitae, seu Imperialet, ab Eutvchianis vocati sunt ii, qui fidem Concilii Chalcedo.
nenss in Oriente Deuti sunt, T. I. 4. c. Io. n. 9.
Mense suae elim quidpiam semper legi eu-rabant Episcopi. T. IX. c. 38. n. I. 6. Io. II.
C. 41. n. in. e. s. n. b. 6. I. c. 48. n. I. II.
in & Caroli Magni & Imperatorum G
eorum mensae lectio adhibebatur, c. 48. n. Il. In mensa Eliseoporum es Clericorum quan- ea debeat elle moderatio & temherantia ostenditur ex omnibus hue usque conciliis &Patribus, T. ix. e. 3 usque ad C. φ2. c. item 48. n. . Multiplex consessus mentae Regum aedrorum dei cribitur, T. VI. c. 64. n. p.
Quam aegre ex S. Leone possint ab omni culpa esse immunes, T. q. v. c. 66. n. 23. c.
Iure Metatus aut Gistii intelligitur ipsa hospitalitas, qua sub Imperio Caroli Maei neeesse
erat exeipi ae procurari seu nutriri ab Episcopis, Abbatibus. uel aliis, Reges eorum Consan- suineos, Omeiales Palatinos , ac Legatos ad teget vel a Regibus ultro citrmue commea tes T. VII. e. 39. toto. Discrimen metatusis tu; Ecclesia fiet a metata Romano, seum ratu Legum Romanarum , ς. 48. n. i. 3. IO.
uti metatus non satagriatur Episcopi,
aut Abbates, sed & Comites, Se Civitates: nec tam ea omnes vel Episcopi, vel Abbate vel Civitates, sed ii solum, ut videtur, quibus erant lauda Regia, e. 48. n. I. 8. 9. Perdiu viguit adhue id juris sub tertia Regum
Franeorum prosapia , cap. 9. n. II. e. q8. n. y. R. Vigebat & in Germania sub eadem prosapia r eoque in Italia etiam utebamur Germaniae Imperatores, e. 48. n. s. Et a meipsogin Italia quoque, immo tanquam ex antiqua conluetudine, Berengariuς imperator, e. Αου. num. 9. Pecuniis aliquando redimebatur. Hi ne eo Reges, dK Imperatores in Ecelesias abstinuere. γ.tquam Decimae & Dona gratuita increbuere. T. VII. g. 8. n. I . Comprimea
di fuerunt aliquando in Hibernia Ze in Galba ipsi Magnates; qui ius simile in Eccletias
Ac in Coenobia volebant sibi sumere, n. 6. 9.Ssum est, gc quidem antiquum , Episcopis ipsis ius metatus dc procurationis apud Paro. ehos , cum suam Iultrant Dioecesim r ex eo natum , quod plerasque ipsi condiderint ae do. taverint Parochias , assignata eis decimarum& reram temporalium agrorumque portione.
Metensis Melisa. v. indici Geograph. Metropolis edi Metropolitani , v. tit. Arinth visivi. Veriatur id argumenti. T. I. a e. 39. ad c. 49. Ut ei vitas , quae Metropolis ei vilis erat uniuscuiusque Provinciae, ceterararum eius dem Provinciae urbium erat caput r sic qui Episcopus illi praeerat ei vitati . ceterorum iaeadem Provincia caput ae Praeses erat Episcoporum, T. I. e. 3. n. t. Ipse tamen pro illorum temporum modellia non alio , quam Episcopi insigniebatur nomine, nisi quod, ut a ceteris distinguendus erat, appellabatur tum primus Episcopus, tum primae Sedis primae ve Catheum Episcopus . tum Metropoleos Episcopus: coepit .ramen postmodum appellari Metropolita, hocque nomen, quippe simplieitatis ae modestiae plenum, primum omnium accessit Epileopali, num. I. re 4. Nulla lilius nominis antiquior extat memoria , quam tu
Conciliis Laodiceno . Nieaeno, & Antiocheno, num. q. 3. . & 8. Etsi plures postmodum in Antiochenae Ecclesiae tractui plures item in Alexandrinae. & plures similiter in Romanae , initituti fuerint Metropolitae , initio tamen haud alii tribus illis in tractibus erant dicebanturve Metropolitae, quam Romanus, Alexandrinus, Antioehenusque Praesules. Ex quo factum est, ut scut antea quisque --rum pro iure illo Metropolitico, singulos tractus illius sui Metropolitiei Episcopos ordinabat: ita eos etiam pollo uam in eo passi sunt
115쪽
Ivdis Rertim pracbuarum. II; Metropolitas institui, penexerit ordinaret id αῖς. n. it. Ut vero plura tandem ex Roma.
quod & sexto ipso Canone Nicaeno firmatum no imperio dilaeerato facta sint Regna, non est, T. I. e. 3. n. & 3. Vid. hic supri tit. Di- sola iam Eeclesiasticorum Principum in Me iscopi, De FU/co rum confecrati me. Cum . tropolibus per novas illas Provinciaςinstituenque Metropolitae nomen iis haelerit Episcopis, dis interpolita est auctoritas, e. l. n. I. Immo qui alim lub se habebant Episcopos: ii, qui in novarum Metri leoa erettione primas sub se Metropolitas etiam habebant, diei eoe- aliquando tenere vili iunt Principes , quan perunt Archiepiscopi, e. I9. n. I. Quod AD quam nomine tenus , quod scilicet ab ipsiqehiepiscopi nomen media aetate Graeca Me- executio & perlaepe earum fundatio dotatio-.tiopolit,uis illis honorariis hic paulo infra me- que proficisceretur, α 43. n. 8. Re autem ve- morandis. δι nullos sub se Eptico ri haben- ra creabantur Romani Pontificis auctoritate, itibut illigatum eis . Metropoles antiquillimae fatentibus id ipsum Metropolitis, e. 43. n. 6. ante eonversos ad fidem Imperatores tui situ- 7.ου. & e. 44. n. r. Si eut & cum novae a Ro-itae sunt i plurex vero pollea fieri necessitas manis Pontificibus erigebantur Metropoles,. postulavit, T. I. c. i. n. 4 . Perpaucae fuerunt interveniebat consensus tum Principum, tum per tria prima saecula , excrevitq ae in dios & ipsorum Praesulum , Metropolitarum stili- earum numerus, pro ut longo tempoεum la- cet, quibus inde aliquid .amni impendebat. pla novae fasiae lunt Provinciae . c. 39. n. l . c. 43. n. q. q. 8. Quanquam dissensus Metropo- Milicet quia Metropoles Ecclesiae ei vilibus litae prioris non semper eatio habebatur, ns. Metropolibus essent affixae, non fastu 'uidem Sed nee paucae temporibus praeteritis ine--
aliquo saeculi , sed quia inde facilius in reli- sulta Sode Apostoliea in Oeeidente ereatae quas urbes Evangelium disseminatum iri spes sunt . n. 8. Conciliis nimirum ipsis seu N erat, e. t. num. 2. Quodque iussistent Apin tionalibus, seu Provincialibus, illas prout liet stoliei. Nieaeni & Anti heni Canones unam- e re Ecclesiae esse Midebatur, instituentibus .
quamque Provinciam suum habere Metropo- e. 2 . n. l8. α 4 . n. l3. & I . Tum tamen ialitanum, a quo regeretur: hine dum Princi- multo plurimarum erectione intervenit aucto-pes , aut Imperatores unam Provinciam in ritas Romani Pontifieis , quod maxime fieri duas scindebant: Episeopus novellae illius Me- oportuit in Italia , ubi plerique Episeopatus tropoleos ei vilis , novum se volgo eontende- ab exordio uni Romanae Metropoli siberant; bat esse eiusdem novellae illius Pruvineiae M & quod item maxime videtve factum in Hi-
tropolitanum, T. I. c. n. 2. Id tamen vul- stania a medio saeculo nono , tum vero quae go Eeclesiae non arridebat , quoadque poeerat, sine eius interventu ereatae sunt , lapsu tem-
nolebat illa Eeelesag a primaeva sui disresi- poris ab ea se confirmandas curaverunt, e 3.tione & politia recedere . Sic Innocentius n. g. I. I & t . In Metropolibus suis o iis edieit , num. 4. Hine eis novos istiusmodi nandis, & eonstituendis ab Apostolieae Sed is Metropolitas patitur Synodus Chaleedonenss auctoritate Gallieana pendebat Eeelga , T.
Metropolitanorum honoribus gaudere , vult Le. 3ς. n. G. Leguntur apud Graecos Metr
tamen eos antiquo suo Metropolitano si L politani quidam honorarii hos media aetasse, n. . 6. S. Quin & ipsi Imperatores, dum Graeca vocavit Archiepiscopos qui stillem civitatem aliquam in Mettopolim novam eli- Metropolitarum nomine de honore gauderent,gebant, seu ipsa Provinciae unius in duas Pro- non jurisdictione, nullos sub se habentes Euineias divisione, seu absque istiusmodi divi- piseopos. Primum isti gradum 3c locum thsione , ineum bebant solum in illius Episco- Provinetae suae Melm itanum semper odii pam honoribus Metropolitieis deeorandum , nebant: eadem item ae ipsi Meimpolitae pomineum vero haud nova augebant iurisdictione, pa ordinaban ur, c. 39. n. l . nee prioris Metropolitae sui eximebatur iuris- Metropolitarum , excepta Asriea . sedes fixa diesioni. Sicut e contra eum duas Provincias erat, in ipsa videlicet, civili Metropoli. At civiles in unam eonflabant , neutrius tamen in Afri Pmvinciis excetrea Carthininensi Eeelesastieae Metropoleos statum immutabant, Eeolesia , quae nunquam Metmpolitae honore n. 8. 3c v. Posteriora vero Graecorum Conei- exuebatur. 3c eujus Episeopus fuerat ab inilia Imperatoribus suis omnem tribuunt aucto- tio totius ipsius Africae Christianae Met op xitatem novas per sese Metropoles erigendi , lita , desultorii erant Metropolitae , nee uni C. ῖ. n. II. erant Sedi euipiam affixi; i; nimirum ibi iasn oceidente olim nunquam interposita unaquaque Provincia erat Metropolitanus ,
fuit Imperatorum auctoritas ad novas Merio- cuius erat ordinatio antiquior . Haud tamen
potes instituendas . idque propter Sedis insus Metropolitae voeabantur , sed Primates pri- Apostoli eae praesentiam de splendorem , T. I. maevae sedis Episcopi, T. I. c. m. o.
116쪽
II4' . Rerum Is a man a Metrestia tarum. Principatus , quo Episcopi alii super alios eminent , delibatio quaedam es & imitatio minei patus illius, quo Christus Petrum suoslibet alios. & super i plos etiam Apollo-los donavit, T. I. e. n. 4. c. 26. n. I. LVuanquam. Ea fuere per octo prima saecula Metropolitani iura: prima; ha bat in electi ne Epistopi, adeo ut citra eius sententiam non posset Episcopus constitui . Eius item
erat eum electam iam examinare, confirma. , erudire, & ordinare, ae dei neem inlim re , in eius mores exeubare , ae in ipsum animadvertere. Hine Episcoporum dicebatur Pater, Magister, Iudex, T. l. e. - n. I. 6.1 .l3. T. V. e. I 8. toto. Totius Provinetae euram suscipiebat, nee Navioris momenisti quideam eo inconsulto agere poterant Epi-k- , T. I. eap. U. n. l. 2. Conciliis Gen ratibus intererant Metropolitani omnes, cum
ex Provinciis singoliis non singuli, sed aliqui solum iis adessent Episcopi , n. s. Cogebat Metropolitanus quisque, etiamsi Exarcho subesset alicui, Provinciae suae Concilium, quo singuli eius Episto=i debebant advolare, eiquoi e praeerat, u. 3. Poenitentiae subii eiebantur,u qui ex illis ei non intererant, T. V. α Ι 8. n. 8. Ab Episcoporem judieio ad eum provocabatur, T. I. e. U. n. g. 9. Cum in ipsorum electione iumagia in plures dividebantur , eius erat illum praeferre ceteris , qui pluribus iuvabatur sui fragris & meritis . n. I . Penes illum erat Eeelesiarum dedieatio . & bon rum Ecclesiasticorum alienatio , n. r3. Eius erat dare litteras formatas . n. 3.7. 14. II. vid. supri titi Littera Meιesiastica. Haec eadem munia & rura viguerunt sub
Imperio Caroli Magni & Regiae eius prosa-
Diae , T. I. e. 43. n. I. 1. 3. 3. Immo adeo
Metropolitae suberat Eniseopus, ut nee posse Episeopum sententiam Romani Pontificis ali. qua de causa requirere , nisi eonsulto ea de re prius Metr-litano , contenderet Hine nares, nee msse item eum honorem Pallii a Romano Pontifice , aliumve a Plinei honoris gradum accipere, nisi ex Metropolitani consensu, pugnaret Bertolius TrevirensisArehiepiscopus , e. 43. num. I. Eadem item iura habere & munia obire perrexerunt Metropolitani post ann. Christi millesimum. In Episeoporem mores intenti
erant, T. I. e. a6. n. I. Ut Sc eorum mores
in Coneilio Epitcopi poterant arguere . num. d. Metropolitani poterant totam suam visita. in Provinciam suorumque Dueeeses Episto. porum, rumque permagnam in iis Mierant iurisdictionem emcere, c. . n. 4. Hoc vu
sitandi iure usi fuerant per prima qinuque
is la Eeelesiae, α - n. I in Eo aut nata quam aut raro tribus deinde sequentibiis sis. eulis o si fuerant, T. VI. c. 78. n. a. de IO. Sed . Nee eo quoque fuerant usi sub Imperio Caroli Maeni eiusque prosapiae, T. V l. e. 79. n. Iti T. vlli. C. 'a. n. it. Extra visitationis tempus non possunt Metropolitae soner Episscopos suoς quidquam rurisdictionis sibi am gare nisi mit fariam ia se ab eorum iudieio appellationem , T. L α M. u. 3. . S. Aut nisis bi , Ostietatibusve ae Ministris suis legit
mam iurisdictionem exercentibus irrogata sum rit quaepiam eontumelia. n. 8. In causa ex eo ut nieationis a Suffraganeo latae mssunt de ea ante appellationem cognoscere, si qum rela fuerit ad eos delata , non tamen ab ea statim absolvere, nisi monitus renuat iniuste Suffraganeus sententiam suam rescindere, uele.identis illa sit injustitiae , ibid. Sopisere
potest Metropolita vel negligentiae , vel malitiae Suffraganeorum . num. 9. Quae circa Epistori a Metropolitano elisionem , di-seussionem, eonfirmationem, ordinationem statuerant antiqui Canones, eadem statuit , Ius novum, seu lus Decretalium , quod a qui
gentis eireiter annis arcem auctoritatis obtinet, T. I. e. s. n. I. T. v. c. 43. n. l. Iure
novo iubentur Suffraganei Metropolitam suum invisere, T. I. e. 47. u. T. Eaque lex Xli I. taeulo vigebat ut quotannis eum ti Metro. politanam Gelasiam visitarent, T. VI. e. a. n. r. At em uisitandi Metropolitae lege Co ei lium irideminum exemit, n. l4. Tribuitur item et Iare novo potestas Provinciam totam suam vi mandi, immo & s e re esse iudie verit , visitationem iterandi , in vi statione porro Confessiones audiendi, poenitentias imponendi, notoria peccata vindicandi, erimina remittendi, T. I. cap. s. n. s. Quae sit eius in Coneilio Provinciali potestat ex declar tione Constregationis Concilii Tridentini, αι Cum olim Metropolita ab Episcopi ia Provinetali Synodo congregatis eligeretur &eonfirmaretur. iique adhuc usus obtineret Imnis Carnotensis temporer Iure novo debet a Romano Pontifice eonfirmarit mi sensim lavsux inepsit & obtinuit, T. V. c. 43. num. a. s. 4. I . I . Metropolitanis obedientiam tapiscopi profitebantur sub Imperio Proli M gni , eamque manu subscribebant in Meti μ itae Chartulario asservanda, sed nullum i
terveniebat io mentum, e. 43. n. 4. s. Iamt,men saeculo X l. intervenisse deprehenditur. e. s. n/m. l. I. 6. Accedebant istae professi nes Episeoporum ad saeramenta fidelitatis.
num. 6. Quam professionem di quod iura
117쪽
memtim e -- Minotolitano Episcopi, Da mitia sis Immis Coinia meis . . eadem ipsi Privisti suo exhibebat, uis . 6.8. Ante Caroli Magni tempora vis isopi &
Apud Grxem ex Balsamone non poterat M erici arma induebant , & eum militum impcilita hin Epistopalibus Provinciae tuae ci- isorum cuneis exercitibus Regiis aecedesint..ititi bos. sev p aeare, seu mysteria cele- idoue per universum pene Geidentem obti-brare , citra Episcopi assenium, T. I. c. I. pebat, T. VII. c. m. n. l. Hortatu Romani R. I ira , . , seu incis & Episcoporum clarolus M. viue Muiso LMitia. vid. suo. tit. Bel m. hune usum sustulit, statuitque ut duo tresvestitio militia Christianis lici ar Variae solum Episcose cum Presbyteris inermes laterum ea sum re lententiae utcunque conci- exercitu ad spirituales eius necessitates manealiantur, T. IV. c. M. n. 12. ad n. 17. Ite a. rest, n. I. a. Alii autem interea Episcopi,io. & 16. Militia Clericis prorius interdicta, Abbates & Abbatissae armatos militum gi T. IX. e. 44. 43. n. 7. 8. Milites pace arma bos Regi subministrarent. n. r. Multi in- proiicere Concilium I. Arelatense vetat, T. men Abbates ab illo suppeditandae militiae iv. eap. 66. n. r6. Basilius militiam liuet 3u- onere liberi erant . at nulli Episeopi. a. 4.stam ronuntians. milites ramen statuit po Excusatur haec Episcoporum necessitas, v. 7. triennium a eommunione abstinendos, sueritne Io. Sub Carolo Calvo, immo sub Lotari id in fassi, eap. 66. n. 26. c. 7O. n. l. a. q. Pin Pio Episcopi ecepere suas ipsi ad exeret tum nitentiam militibus post bellum indicia, c. copias ducere, nee ab eo onere eximebam O. n. v. e. v n. Primis V. Leculis milites tur, nisi vel qui non possent m eorporis tuis erant irregulares ad Clerum, seu ad Clerum firmitate, vel quibus Rex veniam istius ne- admitti vetabantur. T. IV. c. 66. num. 6. Io. cessitatis secisset; tumque eopias suas vel vasis
Perstitit haec eorum irregularitas ad Genam ullo cuipiam suo, vel ex Regiis Praefectis sexto, septimo, di octavo saeculo. Quia & alicui credebant, T. VII. c. o. n. 4. s. 6. meos etiam Monasteriis lege edita prohibuit Ιχ. Haud admodum extra Calliam & Ger Mauritius Imperator: sed hanc eius legem maniam ista dueendarum copiarum neeessitas mollivit, ae temperavit S. Gregorius, edi- loeum habuit. n. 4. v. a 3. Q in de posteaeens tum ut ad professionem non admitte- non suas modo duxere copias Episeopi . sed rentur , nisi exacto Novitiatus in saeculari & manus eam hoste conseruere : num. E. veste triennio, aut saltem, ut postea decre- Ab anno Moo. ad lam. io Germama o Gama. vit, biennio ; tum ut ne se incoinito rin Exolevit tamen postmodum ista consuetu ei perentur , aap. 68. num. l. z. oc y. Et i do, immo & desere a eopiis suis per se ad vere eos e mustia egredientes cregorius ob exercitum Retis deducendis. At coeperunt
dictam illam eorum illis temporibus irregula- iterum eas deducere seu Epi pi seu Abbaritatem nolebat ad Clerum admitteret si ta- tes sub Henrieo L aut filio ejus Philippo Lmen Monacta iam lacti seis diu viristibus Rege Calliae, T. VII. e. 43. n. a. g. tilo r.
oommendabant, eos iam ordinibus initiare non inanquam armis semper acie & eaede absti- dubitabat. n. a. 3. Militia prohibebantur Me- nebant, nee ipsi ad pugnam copias educe nitentes per V. prima Ecclesiae saecula . T. bant. ἐbid. n. 3. 3. Anno, dc n. s. h. admir-IU. c. 66. u. 23. Immo δι post annum etiam do. Excusatur his consuetudo, tum ex san millesimum, e. II. n. 2. At id tandem exee. ctis Principibus Henrico L Imperatore BC
ptionis tum addi erepiti nisi consilio Episco. Stephano L. Hungariae Rege, qui suos aedorum pro defendenda iustitia, aut niti iu- eam Epistopos adigebant. tum ex uastix stum sit bellum, e. s. num. a. 6. Immo Ac in itas Episcopis, qui idem illi eousuetudini bellis iaera loeo poenitentiae militiis eoepit serviebant in Goemania de in Galliae tum haberi. eique sepe adj mcta est Indulgentiae ex sanctis viris Ivone Camotensi, Petro Da-
plenariae promissio. n. εc 7. Neque tamea mimo dc Bernardo, qui eam non damna- in quominus quisquis in bellis illis bant, toto illo eodem e. 43. Sed Ae Epist linet saeris alicum oecideret vel mutilaret, eorum iussis Paroelii eum Eeelesiae vexilla in saris eviaeret, c. 7 . o. o. Nicephorus Parochia nos suos in locum duectant . ubi Phocas Imperator honoribus & eultu Martv- Rex iple castrametabatur, seu pugnaturus, rem milites suos in bello o ista voluit assi. seu urbem aliquam obsessurus, o. a. f Novis.
m. sed umi luerunt ejus gonatus, αγα n. r. Ab anno I 2 . in Francia , Itasia,
d nee istum Μartini cultum militibus in Germania , Hungaria. Potinia. bello etiam pro Ecclesia vel fide suscepto Varia exempla militum ab Episeopis iaII. de Joan- Regios exercitus ab anno iam. in Francianes VIII. in vitam solum aeternam, a. K-T. VIL α 46. n. I. a. q. Nec is
118쪽
1t 6 usus Innocentio III. improbatur, n. I. Non id omnium erat Episeoporum, sed eorum qui lauda habebant Regia, n. r. & n. f. His . Coepit is usus in Gallia sareulo decim euarto post Philippi Pulchri Regnum exolescere e coeptaque est Decimarum solutio hariberi loeo militum ab Eeelesiis suppeditandorum , n. 4. Diutius in Germania, Hung ria, Se Polonia perseveravit, num. Ab anno i α in Ausia G Hispania. V villelmus Nothus Neustriae Dux, qui anno Io66. in Angliam trajecit, eundem copias suppeditandi ae dedaeendi usum eo intulit , Inmo relli tuiti iam enim ibi saeculo decimo viguerat, T. VII. e. 47. n. I. 6. 7. Etiam hule consuetudini servierunt sanctissimi Episcopi Lansraneus . Vulsianus & Anselmus , n. 2. Nonnullae Anglorum Abbatiae a eopiis suppeditandis erant liberae, n. 6. & 7. Aliae saltem ab iis dueendi . Eax qui poe per Nobiles quondam & praepotentes vastillos suos cum insigni Coenobii vexillo mittebant, n. 7. Probabile est desisse in Anelia Episcopos copias tum
ducere, tum etiam suppeditare , cum ab iis Reoes eoepere pecunias exigere, ibid. Porro copias suas eum ducebant, nec pugnabant tamen , nec armati incedebant , n. 3. In Ni-stania iam a saetalo septimo copias ducebant Epistopi ad exeret tum , videlicet ut Sarr Cenos repellerent, nee desiere nisi eum Ferdinandi & Isabellae vigilantia eversus est funditus in Hispania Maurorum Imperium , T.
VII. c. 7. n. s. & ii. Excolatur iterum & propugnatur iste usus, n. η. 9. vetabantur tamente isti Hispaniarum Episeopi eum hoste pugnare, n. 8. Exempla Episcoporum qui de canonibus hae in re non lategere, nee d bitavere eontra hostem dimicare in Germania, e. I. n. 2. Gramiter . in Ualachia, α . num. 3. In Anglia & Gallia, cap. 7.num. . Et in Hispania, num. 3. Milites eontra Normannos per A liam gratiantes ducit Leo IX. Exereitum oreFrius VII. Constantinopolim vult contra saracenos ducere, T. I v. c. 73. n. I. Ea , vid. infra tit. sacrificium . Millae nomen unde, T. l I. α73. n. I l. N Iieebat olim super uno Altari in una die duas
Millas celebrare, α 23. n. IT. Immo una s lum olim in unaquaque urbe dieebatur . in ipsa videlicet Ecclesia maiore. e. 2I. n. 6. 7. C. 22. n. q. s. Et etiamnum Graeei unam solum in unaquaque celebrant Ecelesa , c. 22.
n. 6. Iubebantur olim 'arochi Missa prohibere eos, qui internecinis dissidebant, e. 24. n. 3. Admonebatur populus ut diebus Dominicis ae Fellis cibum non acciperet nisi pe- Indo Rerum praebuerram. o ossicio, e. 23. n. r. Iabebantur Presbν-Μillas suas peculiares diebus Dominieis tacto osseio, tetiita celebrare , ut populum a publieis Missa. rum solemnitatibus non abstraherent , ibid. Missa Defunctorum sexto laevio Coneilium II. Uasionense memorat, T. II. e. 3.n. a. Se ptimo saeculo in Hispania qui mortem inimiis eis suis optabant , M ssam qiuae mortuorum est pro ipsis diei iubebant, T. VII. e. 69. n. 3. ruit Fidelibus aliquando satis usitatum, ut eam pro se ipsis praesentibus. lieet adhue vivis, curarem celebrandam. T. IV. 77. n. . Septimo laeulo nemini licebat in Hispania Missam die Parasceves celebrare , T. VII. c. 69. n. 3. Missam nono saeculo celebrabant Presbuteri in itinere in aris portatilibus ab Episeopo consecratis, eum non facile poterant Ecclesias adire, At primum quidem sub tentoriis ab Episcopo etiam consecratis, mi ea vero &sne huiusmodi tentoriis, T. II. α 23. n. 2. l. Eodem aevo iis, qui die Dominio Festisve diebus non communicabant, dabantur post Millam Eulogiae. e. a . n. T. Romae eodemseeuto in Missis solemnioribus graeee prius Epistola de Evangelium legebantur quam Latine : Ae e contra Constantinopoli prius latine quam graece: id argumentum unitatis inter utramque Ecclesiam, T. II. c. 82. num, a. Nono rursus eodem laeulo quisque rim Parochus post celebratam hora tertia Missam ieiunus in meridiem usque permanere iubi batur, ut alteram posset Missam celebrare, si pro peregre venientibus neeesse fuisset, e. 8 i. n. 7. Saepe binas aut ternas Millas in die eelebrat eodem laevio S. Uldarieus Augustanus Episcopus, n. 9. Leo IV. solebat Missas in die quandoque septem, octo vel novem celebrare , e. SI. n. 8. Saeculo undeeimo iam vetiti sunt Presbyteri pluries quam ter in die Missam eelebrare, T. VII. c. 71. n. 3. q. Munto. Duodecimo oc decimotertio saeculo bis sol pm eam celebrare permittuntur, & quudem emis solum diebus & causis, Iu 6. 'Bis quidem id adhue iis permittitur seculo deeimo quarto, sed si necessitas ingruat in luaabilis, e. 73. n. t. Μultiplex Presbytero. rvm abusus ei rea Missam X ll. & XlII. --
eulo, c. 72. n. I. Sc 7. Wreum. Pactionem iniri de Missae talario Eboracenis ann. II . Coneilium vetat, α γλ. n. 4. In . Toleta num quoque ann. 2324. ac Tridentinum. T. Vii. e. γῆ. num. l. & q. Millam quater laltem in anno a quolibet Presbytero Tole tanum idem Cone ilium iubet celebrari, e. q. n. I. Missa una olim duodecim poeniten tiae dies redimebantur, & decem Missis qua tuor poenitentiae menses, L. 74. u. a. Missam
119쪽
eantare permittitur a Joanne VI H. Hincma- quibusdam a Romanis Ponti Mibus legitur eon-rus Laudunensis Episcopus licet caecus, T. ees sunt, ut saeculo undecimo Duel BUiemiae
VIII. e. 3α num. I. Uratisiao ab Alexandro II. & sequenti saecu-Binat terea sve autem etiam quaternas quo- lo Prineipi Siciliae ab alio Ponti fiee Roma-tidie Missas S. Ludovieus audiebat, T. H. no, e. r. n. a. 8. Primus e Constantinopoli-α 87. n. a. g. Cursim. Numquam Missam omit' tanis Patriarchis mitram auro coepit ornaretebat, ne in Milo quidem Simon Comes Joannes sub Cantaeveteno Imperatore Andro. Monsortius, n. 3. Nunquam Dux Aureli - nici Imperatoris filio, eum eatenus mitramnensis meis Burgundi iussu oeci ius, n. 9. gestassent lineam, albove linteo vestitam, c. Nunquam Uuillelmus Angliae debellatori n. 38. n. rt. Mitram tamen gemmis distinctamio. Henriens lli. Rex Angliae tres quotidie videtur Ennodius Ambroso tribuere, α43.no. cum eantu audiebat praeter alias sne cantu, Mitra quoque & mit rella voeabatur olim n. it. Lotharius Imperator tres quotidie et- velum, quod ab Episcopo virginibus eastita- iam in exeret tu audiebat. e. 83. num. 3. tem profitentibus, induebatur, T. III. e. Q. Unam quotidie pro Defunctis, 3bid. num. II. e. I. nam. I. Mis Dominici . . . Mosunt/nus Primatus , vid. indie. Ge
Missi Dominici qui & Legati, fle Legati a graph.
latere. & Missati ei dieebantur, T. V l. 92. Monaehi. De iis agitur, T. III. a cap. 12. n. r. 6. 8. Erant ii, qui a Carolo Magno & ad eap. 4a. vide adhue Regulares, di tit. Pra- eius polieris Regibus per universum Regnum fesso Mouaehurum. dirigebantur, ut tum incumberent in omnium De Monae horum primordiis & instituto . Ecclesiarum , item & pauperum orphanorum Monasti eum inlli tutum Uuietessias oppugna- eaulas dirimendas, tum in euiesque generis vit, T. III. e.18.num. 4. Et si Monachis pret- hominum vitam ae moreς inquirerent, tum vere de praeluxere virtutibus suis Elias, Io n- disti plinae & saerae & eivili refingendae vaca- nes, Apolioli, haod tamen stata aut prosen
rent, cap. 92. n. 1. 3. q. 6. Hanc autem san- sone fuere Monachi, T. III. c. I r. n. 9. Io. liactionem exercebant quidem Comites . at non ra. Et si pariter non desuere qui tribus pri soli, sed eoniunctim eum vel Archiepiscopis, ribus Ecelesiae iseulix in ieeesso. silentio, de vel Episcopis, vel Abbatibuς. n. t. 1. t. Aut otio privatim Chri litanae sese dederent pers s aliquando dirigebantur Comites soli, ju- ctioni. haud tamen nisi in ipsi et Imperii Conisbebantur nihil moliri aamen nisi communi- stantini primordiis eollocanda sunt initituti eato eum Episcopo loeteonsilio, & eum Ab- monasti ei incunabula, n. i. t & i . Eius eribatibus . ubi res agebantur, quae Monasteria ma ieeit Paulus Thebaeug sundamenta , i spectarent, n. 7. sed & Carolus Calvus sin- crementa vero de ornamenta plurima adjecit gulos Epileopos in Diceeesi sua Missaticorum Antonius . Immo suod ipse primus , Insim Iuorum potestate & auctoritate decoravit, n. tuti illius habuerit & reliquerit alumnos, pru8. Mitarum fit adhue mentio exeunte ta- mns quoque diei potest eius parens, N. I. Il-culo non , n. lo. lud ergo fundarunt in AEgypto Antonius . HuMissones, vid. tit. Ευavalium. larion in Palaestina Et Suria, alius in Mes Mitra seu Tisara Pontifieia. potamia, in Ponto Baslius, T. III. cap. t 1.
Mitrae perantiquus est usus apud Graecos num. a. a. 8. Instentes Monachorum n orien-
Episcopos . Coronam Eusebius eam vocat. te multitiψines r has inter Antonius Maca. Cidarim Nnianzenus, T. II. e 43. n. 3. e. rio gubernanda reliquit quinquaginta Monar 8. num. Ir. Perantiquus item in Alii ea Sc chorum millia. Erant in quibuidam aegypti in aliis Oeeidentis partibus, ibid. Hane sor. vieis bina ternave eorum millia. Una in ur te intelligebant, qui Episcopo per ipsorum he Oxνrintho plura sere erant Monalleriaemonam adiurabant. e. 43. n. 6. Quamquam quam domus ; & in iis Monachorum decem& illius generis adiurandi alia sit petit adhuc millia Ae saerarum Uirginum viginti millia, explicatio, e. 37. n. v. Mitre vero gestandae e. a . n. iα Istud in Oeeidente praemonstravit consuetudo ex illa forsan profesta est aurea institutum Athanasus eum seriptam a se A lamina, quam Ioannes 1e Iaeobus a Clemen- tonii uitam attulit Romam. e. 2. n. f I. 3. te. Polycrate. Eusebio. Epiphanio de Hie Ex Italia migravit in circumiaeentes Insulas, ron o reseruntur in fronte gestasse. 8e quam n. s. Ex eadem a Matutino invectum est in yeri si nile est eoronae vel mitrae alicui fuisse Gallia , in quibuς ab Honorato quoque Li- illigatam . ea P. 43. num. 2. 7. 4. 3. Quam rinensi quinquaginta poli annis excultum est, quam Ec R 'gium quoque ornamentum erat n. 6. An Austu lino insitum est in Africa .
mitra, T. II. c. 7. n. a. Unde de Priaeipibus num. 7. In Hispaniam invectum est ex Afri
120쪽
ri 8 Index Rerum praeeisaarum.
et i ab initio sexti saeculi a Donato Monacho nos partiri, T. II. e. yy. n. I 8. Id quoque ex
qui illuc cum 7o. Monachis tra/ecit , cum am causa in Μ alteriis neti optavit & decrevittea nulli nisi Anachoretae, nullis devincti v Mogntuinum ann. 8i . Coocilium . nee tatis in Hispania suillent, c. 2ι. n. 6. In Ban, men in complurium Monat feriis destum es eortensi Angliae Monatterio iaculo leptimo se- a Prie positis illis creandis. T. lII. c.66. n. t ptem erant Monaci virum turmae in divinis Praemulus autem ab ipso olim eligebatur EA. fetis sibi succedentes , quarum unaquae- scopo ut de Abbas ipse i lapsu vero tempoque trecentorum erat Monachorum, T. III. ris electio eius Abbati ipsi permis Ia est , T.
coluere Basilitas , Nazianae aus , Amphilo- n. I. a. prae tus tamen etiam generalichius . Augustinus , haud tamen Monachorum ratione dicebatur quicumque primaria auct i statum . .propositum . institutum sectati sunt, ritate ipsos regebat Monachos, T. III. as.
e. n. n. 43. ι 6. Tria Monachorum genera n. a. 3.
. deiuribit Hietonymus , quatuor cas Sanus, T. Quid Monachir eum Claro. II l. e. 23. n. 2. . Mona um genus tuti se Erant in intentis Monasteriis multi Dia-simum Ccenobitat, saa tillimum Anachoretae. coni dc Presbyteri, T. III. e. I i. n. a. y 2. Ut al erum alteri praeitat, α I. 3. ος 4. Ab e. II. n. O. At serius e suis in incidente urbibist primum se ipsi summoverunt Mona- Presbuteros habuere Momchi , T. II. e. ynchi, dc in solitudines se abdiderunt: at in urbes m. I. T. III. e. a 3. n. R Non libenter in o poli modum utiliter advocati sunt, T. 1 l. c. eidente Presbyteras mittebant i ii tamen avio . n. II. 8t T. III. c. 13. n. 13. c. I. n. 3. anil si nonnis post Abbatem , licet laicum , Iam tum ab initio invidiae vel horrori erant, sedebant, eiulque stberant imperior alii ume. I 2. n. 4. e. 23. n. I. f. Autonius m Clerici si qui recipiebantur promiscue s statim ad vestem Monasticam dc professionem debant inter Monachos, T. III. c. II. n. l . admittebat, Pachom ius non nisi post triennium a l. 2. Nondum omnia ine identis Monaste-
in veste Ze eapillirio laicali, T. III. Q 6. n. ria tempore Gregorii Presbuterum e gremio 8. q. Trullanae Synodi temporibus triennium suo proprium habebant: sed saera iis Myst illud iam fiebat alicubi eum Monachi feste, Ea celebrabantur per Presbyterum quem vel
c. 23. n. II. Servos invitis etiam Dominis fieri foris arcessebant. vel ad eos dirigebat Epia Monaehos permiserat olim Iustinianus: postea scopus: aut ipsi e Monasterio Ho egredi e legem tulit novam, qua polerant eos Domi- gebantur, iis ut interessent, T. II. e. 93. r. vii per illud probationis ot No iliatus trien- 0. 13. In quibusdam suus erat Presbyter, quimium repetere, num. 9. G. Mauritii legem ne lieet non Monaehus in Mon3sterio mane. milites Monachi fierent . a Gregorio molli bat, At eius reditibus sustentabatur, 3c qui- tam de temperatam , va. tit. Miliιο , ali- dem vi sundationis Monasterii, T. II. e. 97.
. uanto ab initio. m. 8. T. III. IO. N. o. c. I s. n. 7. optavit ta-MON, horum Regimen. men Gregorius ut quoad neri posset iunus iis
Monachi per Decanos , deni scilicet aut .e glemio stro Presbyter ordinaretur. T. II.
noveni per unam lub Abbate suo regebantur. e. 93. n. p. I. T. III. c. II. n. 8. Non Ruoti Penes Decanos uim tota erat Monasterii sol- die eiusdem etiam Gregorii tempore sacra
veitudo , rationemque omnium Is Abbati Mysteria in Monasteriis relebrabantur. T. II.
reddebant, T. II. 93. n. IX. zo. T. III. c.2ῖ. c. 93. n. II. mos ex Monachis commendam. Σ. e. 63. v. c. oo. n. 8. His Decanis adiun- bat morum gravitas , eos optabat de volebat
rei erant Centuriones, aliique subsidiarii, T. Sitieius fieri Clericos, T. III. e. II. n. a. Tais III. e. 23. n.2. Perpetuus erat ille Decanatus, les quoque ab Episcopis assumebantur. n. 8.nis si cui propter pravitatem suam visus ut L Iis timebatur tamen ne Cleriorum ambia sit eripiendus, c. 66. n. 3. Praecipue erat au- rent , qua in re non raro daemon iis illude Horitatis inter Demnos lenior Decanus, αμ. bat, n. 3. 6. Uolebat Augustinus ut Clerie n. io. Erat plurias in Monasteriis Decanos tum nec ambirent nee postulati Tecusarent, inter Ec Abbatem Prepositus . eratque iste num. it. Monactatus ipsis olim poterat esse Abbatis Vicariuς. Eius erat invigilare vigori loco minorum ordinum. 5 ipsius etiam MN
disti plinae ει omnem temralium curam so- diaconatus, T. III. cap. I . n. q. c. II. n. II. Ripere 3e administrare, T. I l. c. v . n. 37. T. Item de eiusdem vitae labores poterant iis esse III. e 66. n. 8. io. Hinc insolescebant de sero. pro ordinum interstitiis, c. I num. q. c. II. clebant aliquando Praepositi in Abbates ; ideo. n. ii. Cum illis super ordinum aetate credeque eos in sua Retula noluit S. Benedictus . batur posIe dispensari. eo quod in iis possit, maluitque totam Monasterii curam in Dec sapientia eorum a quibus reguntur. compe