장음표시 사용
121쪽
Im ex Rerum tari abunde suHquid si metitiae aetas maturior uisset adiicere, T. I i. e. m. n. . f. im quis Monachus postulante Monal erio ad eiusdem Monas erit utilitatem promovebatur in Cleraeua , non ea loIUebatur ab alio. rum Monae rum vinculis de functionibus rii vero volente Episcopo, ut vel Epistopali sede vel Ecelesiae Par hiatve vaeanti Pallor fieret, ab illis vineulis de functionibus exi mebatur, quantum Clericili Ministerio ad. versabantur, T. I I. e. n. 18. 9. T. VI. αIO. n. II. Non autem ab iis quae eorum in. dini adversabantur. Atque is quoone fuit uius sub Imperio Caroli Magni, T. III. cap. 1 num*I . it. 11. Unum corpus sunt Augullino
Cleliei & Monaehi. isti in illis negotioli , illi in isti, otiosi . T. III. cap. I . num II. Monaehut de Cierieus diu indiscrimina. tim iumpti, seu sub Clodovaei & filiorum eius Regno, cap. ῖς. num. 3. 4. Seu sub Imperio Caroli Magni de Regiae eius prosapiae, T. ii l. e. 9. n. 6. e. IT. n. '. T. IU. c. 23. n. a. e. 28. n. q. s. 6. 7. Fuitque eum Monaehi evaderent in CIeriem eo ipso quo tondebantur in Monaehos, T. II. c. m. n. l. a. e. r.
n. i. g. Concilium Iu iobo D. Erant laeulo septimo qui dieerent non potis Monachis S eerdotalia munera demandari: Hos compescuit Mni faeius IV. Pontifex , T. III. e. num. io. Alios item iis similes Urbanus I i. saeeulo undecimo, α i num. 2. Nono passim ineulo Monachi Parochias administrabant, c. II. n. s. vid. tit. Parachia. Primis ipsis quinque saeviis Eeelesiae & dei neeps non paucis in locis fuere pro Clem Monachi, T. III.
nieis Monachi fuere Augustino & Laurentio Anglorum Apostolis in omnibus, quas in Anglia fundaverunt Episcopalibus Sedibus. Smeulo item duodeeimo ex Angliae Episcopalibus XVl I. Eeelesis octo a Monaehis oce pantibus, T. III. e. I . n. I l. Capitula ex Cletieis & Monachis bipertita, aut ex utrisque
mixta, e. 18. n. I. r. cap. 9. n. g. Alternae su
rogationes Monachorum & Clericorum per incidentem, T. III. e. 39. Quam multi ex Monachis prodierunt iscopi, T. II l. e. I 3. n. 1. e. II. n. a. R. 7. Multae Sedes Epistopales Monaehis Episcopis aut omnino aut alis ternis addictae, e. i8. n. l. & 3. vid. tit. Ερι- sopi is Monachis assumptI. Abbatem tamen sanctissimum aliquando a Panormitanis electum in Ponti fieem noluit Gregorius confirmare. ν ritus ne inter inexpertas hactenus mundi illecebras pietas ejus frangeretur aut tepesceret , T. IU. cap. 8. num. io. Cum olim
Clerici non posmit ei tra Episcopi sui con-
sensum inter innaehox profiteri , iussi sunt a Toletano IU. Coneilio Epistopi hune iis
consensum non denegare, T. III. c. I . u. 9. Ad Miehae em usqae Patriarcham CP. mulinti in oriente Ceriei ita Mona meae Religio. ni nomen dederant, ut e caetu Clelieorum non abiissenti jussit iste deinceps in Monasteria secedere quotqoot ex iis fieri vellent Monaehi, e. II. n. l . Plurima Monachorum Capitula tempore Pipini de Caroli Muni desciverant in Cleriem, aut Clari eum Cainpitula , idque tum visum fuit tolerandum, ας. n. I. 3 8. Monachos olim et ei ipsi letalei relictiς Presbν teris Canonieis nfelsionis ergo adibant, alii simia eorum indulgentia , alii sanctitate eorum allecti. Aecedebat& Presbyterorum illorum secularium pauci in as, T. II. e. r. n. 3. des. De isto Cleri eorum 8e Laicorum usu Sunodus VI. Parisiensis queritur, uid. n. r. Nondum tamen nono isto laeulo eonsessiones seu Monialium , seu G-nonicorum exeipiebant Monachi, immo eas explere vetabantur, T. II l. e. εἶ. u. I. Ad Monae et in oriente seu fibus ab hiae saet lis devolutum est Confessitonis minii larium ian II. e. l . n. II. e. I 2. n. ια it. Immo illudibidem soli a pluribus is lis exercent. n. l . De Monaehorum Confestoribus . vid. tit. Comsessis. Evangelii satores Monachi. T. I. e. n. g. 6. T. 8. c. 36. n. 7. α 9. n. I. T. I l. c. a n. I. T. III. e. 17. c. ι n. Σ. Quam utiliter
Monaehi adlaboraverint Ecclesiae , & quam ei sint miles. T. III. c. 18. N. 6. e. 23. a. s. β. Augustiis a. Ut modeste debent de suo llata sentire, T. III. e. 18. n. s. Professio Monasti ea olim non tollebat ire laritates. c. II. n. n. 9. c. l4. n. 3. 4. Undecimo iam saeculo totulebat, eredebaturque haerere alterius instar b ptismi, T. IV. e. 6 r. n. i I. f., e. 84. n. R. 4. 7. Monaehi olim profitebantur ad uniux iEeelesiae vel altaris Titulum , T. IU. c. v.
...his quia eum Discopis a .... Monachi Episcopis subditi sunt multiplici
nomine, T. III. e. 16.n. . 2. I. 4. s. 6. Vt pa ternum debet esse Episeoporum in Monacnos imperium. n. II. ro. IL Ut per priora septem Eeelesiae iωeula Episcopis subiem fum
Abbates qui Monaehos suos graviter deli
quentes e reere non possem, iubentur a Co
eiliis sexti laeuli Episeopum vel Archidiac
nom admonere, T. II. e. 8. n. 4. De is, quae
Monasteriis tradebantur nihil sibi poterat Episcopus vindieare t T. II. e. 93. n. l3. In lute exorta inter Episeopum Fore tuli ensem de
Abbatem Lirinensem pactum est a Concilio.
122쪽
tro Rerum mer puerem. III. AVelitensi , ut nullas huius Monasterii non exeluderent, sed multas smul aut omnes Monachus posset nisi ab illo Epii copo , vel complecterentur, T. II l. e. 24. n. 8. 9. I l . ex eius consensu ordinari, nullus item nisi ab r3. Senescente , & Hinc es . Iam ta- eo Confirmationis sacramemum recipere: at men a medio saeculo septimo eceperant plerum nee ullum eiusdem Monali erit Monachum raque Galliae Monalteria Restulae S. BeneἘ- , avito Abbate pollet Epii pus ordinare, tum m se addicere, dil medici ouauo in Conci- latea omnis ejus multitudo laicaque omnis lio Liptinensi iussi luat eam profiteri Abba. Hus Congregatio ad solam & liberam Abba- tes universi , reque eam eum suis Monachistis euram de dispositionem pertineret, T. III. reeeperunt, c. 24. num. Il. Erant nihilominus e. 26. n. i5. Singulare fuit aevo illo exeunte adhue initio noni saeculi MInasteria quaedam. suod Abbatibus iuccessoribus S. Columbani quae Oeandum Regulam S. Benedicti noa vi- in Hibernia, item solum Presbyteris, volue- vebant, eap. 2 v num. 2. Et si vero omnia aut
rint subjeest esse Epitcopi illius Insulae, tu sere omnia Galliae Monasteria eo seculo s. ejusdem scilieet Columbam Gentis illius Apo- Beneditti Regulam iam profiterentur . iisque soli honore, T. Ill. e. 34. n. II. Saeculis item dieatur Benedictus Anianae Abbas a Ludovi. g. ς. & io. Episcopis iubiecti fuerant Mona- eo Pio praefectus suilla: nulla tamen seu iuehi. T. III. e. 27. toto. Et si enim Monachis Gallia seu in Italia erat Monachorum Cou-Plerumque permittebant Episcopi exteriorem Monasterii disciplinam. n. 2. A Conciliis ta. men aetatis illius data est ipsis potestas visitandi Monasteria, inquirendi in disciplinae o
servantiam, animadvertendi in reos, α I. 2.
Ab iisdem Conciliis vetiti sunt Monaebi ullis causis taeularibus th in litibus nisi ex Epistopi consensu sese imp iearer ullas item longinis quas nisi ex eius pariter consensu peregrinationes adire ibid. A Coneiliis adhue saeculo. rum II. I 2.& I3. subiiciuntur Monaehi Episcopis , e. 28. n. I. a. q. g. Nou, & num. 16. Sua tamen iam tum erant nonnullis privit
pia, n. 4.& 36. Hanc Monachorum Episcopis subienionem non prohibebat tollebatue protectio ipsa Sedis Apollolicae, qua se flu-ἀebant impertiri, T. IlI. c. 28. n. 3. MO nachos exemptos quibus in rebus Concilium Tridentinum Episcopo subjeeerit, T. li I.e.
Monachorum Reguia e regationes. Regulae Monachorum multae lammatim pem stringuntur, T. II l. e. 23. n. Ita Aliae 3c fusius quidem memorantur toto e. H. scilicet Cariatii, num. 2. Cassiani , n. 3. columbani, n. 3. Benedicti, n. 8. Columbani Rega. Ia per Gallias late insa fuit, T. III. e. 24. n. s. H 7. Praecelluit Resula S. Benedicti, n. 8.
s. r4. In Italia Principatum obtinuit, eamque univer iam perfudit a Bonitieii IV. tem-re, id aest, ab anno circiter ωα ad 7 . in Callia ab anno 7 . ad annum MO. n. S. 2. II. Antea vero nee veste aliqua singulari alii ab aliis Monacti distinguebantur e nee aliquae erant Monachorum Congregati nes, quae unum ab aliis distinctum corpus emissarent, & singulari alleui Regulae se profiterentur addictas: sed lab uno generali Monachorum ordine singula sibi seorsim eonstabant monasteria , ab aliis haud pendentia; & ita suam singuli Regulam amplexabantur, ut alias
gregatio, ita ut scilicet alia ab aliis penderent Monasteria, T. II L c. 23. n. 6. 8. Prima omnium fuit sub Bemone Abbate, olim C mite Congregatio Claniaeensis circa ann. 912. eomplexaque est ista brevi innumera Galliae Monasteria de Abbatias , ita ut Monasteria illa & Abbates subessent unius Cluniaeensis Abbatis imperio, ibid. & n. o. Suum nihil minus per universum ineidentem servabat Plinei patum Abbas Cassinensis, Abbatuminque Abbas vocabatur: Principatus autem iste erat solum honoris & dignitatis, non imperii , num. o. Quanquam tamen non ita multo poli eonflatam Cluniaeensem Congregationem facta quoque est aliqua Congregatio Callinensis, T. III. e. 28. n. I. a. q. 4. 6 Ut Cletus . ita & Monasti eus O Jo stirpe Clodovaei eoncidente conciderat. 8e per C rolinae familiae Principes coepit refloresce re; a similiter eone idente & iste rursus labefa-atus est, reparandus tandem isto Cluniaeensis Congregationis exorto. c. 23. n. 3. & 6. In Oriente autem sexto Meulo & deinceps frequentes erant Monachorum Exarchi seu Generalest atque ita dicebantur, qui unius alicuius regionis Monachis omnibus quammeumque essent illi Regularum , praepositi
erant , T. III. cap. I 6. num. 13. Istis vero sub generali illo Praeposito , & Abbate Congregationibus suus singulis erat Abbas . nisi forte 'uandiu quis aut Regulae aut plurium extructor Monasteriorum superstes aὸhue erat. C. 2ῖ. n. II. 12. In occidente vetat Ueneta bnodus Abbatem unum pluribus praeesse Monasteriis r sed eo id sorte sensit , si singulis suus etiam non sit Abbas, N. 9. II. Monachorum Hsera , te Ara , disciplina, studia. Vestibus utebantur Monachi quibus esse possent despicatui hominibus, T. II. c. 37. n.
123쪽
Index Rerum praeipuariois. ω a. e. 43. n. Nigra e rum veliis, cap. Iussit ejici, nec amplius admitti , qui ausu -
43. n. 3. . Quae velles Monachis sub Impe- sissent. At e contra Iustinianas , Gregoriustio Caroli Magni suppeditabantur ab Abbar α Concilia omnia vetant ei iei Monachos . tibus sui; e. 48. n. Ut pariter despicatui fugacesque sive Monachos sive Moniales ia- essent. ecepere Monachi quinto saeculo gellare bent in Monaiieria retrudi, T. III. ci i6. o. Ton Iuram . ex eapillis nempe non novacula I 2. Cum Monaehi Epistodiatus Surrenti se
quidem abrasis. nec ad pressum tonsi, sed i men reciss admodum , & ad cutem usque , seu ad aures attonsis, e. 37. n. 22. Hanc ab illis Tonsuram eodem saeculo accepere Cleri
nuρtiis ausi suissent implieare eos iubet Gregorius ab uxoribus illis divelli tk ad propria
revocari Monaileria, T. II. e. Io7. n. S. Potest apud Graecos quilibet uxorem suam, consum. ei, nisi quod ei addidere coronam seu circu- mato licet Matrimonio, dimittere , ut M lum insea eapillos illos capillis copiosorib H nassicam amplectatur vitam, tumque illa no eonstantem, T. H. c. 88. n. q. Hancque simi- vas potest inire nuptias, T. IV. e. 8 l. n. Io. Imperatores, Reges, aut Principes, eo rumve filii, qui monasticam vitam ultro sunt amplexi, aut de ea amplectenda deliberaverunt, T. II. cap. I 6. n. l. T. III. e. ST. n. 4. e. v. n. 6. T. IV. α 23. n. 7. e. 26. num. 2. Aut
qui eam amplecti eoacti sunt, T. IU. cap.
Monachorum bona, testamenta, haereditates. De Monachorum bonis & testamentis, ninfra tit. Testamenta ,De testam/mis bonis Monachorum in Abbatum . Poterant olim & post annum etiam millesimum iu eedere parentibus aeuue ae si professionem haud emisissent, T. VILe. 13. toto. Is usezperstabat adhue in Germania tempore em ventuς Nurembergensis ann. 1 27. habiti, eod. e. n. 6. Perstabat adhue in Polonia ann. II 27. tempore Sisis mundi Regis , n. 7. Perstitit diutius adhue in Hispania, n. 8. Sublatus est in liter coronam a Clericis accepere postmodum Monachi, n. I6. & 17. Idque ut ear est eredere eum coepere Monachi Clericis inseri, n. II. Utramque conjunctam habebant in An- ilia. n. i6. In Gallia, eis I9. n. 2. 3. 3. In talia. e. 39. n. 7. IO. In S. Aureliani Regula dum fit & tondetur Monachus, iubetur pars capillorum eius aliqua mitti in eapsam aliquam . ubi essient sacrae Reliquiae, c. 39. n. I. Sub Imherio Caroli Μagni iam complurimi in incidente Monachi comam perinde radebant ut barbam, T. II. cap. M. n. 3. Barbam rasam semper habuere Monaesai incidentis , C. 4 I. n. q. Id tamen vitio vertesat olim iaoriente Epiphanius haereticis quibusdam Mo.
nachis, cap. 37. n. I . Et etiamnum barbam nutriunt Graecorum Monachi, num.
Monaehos Coneilium II. Turonense iubet L M, --u cubare omnes in uno conclavi , nullo inter Gallia tempore Caroli VII. n. Q. f. In Genecubi euia septo interposito . lampade semper Meensa, excubiasque agentibus ibidem & alta voce legentibus vicistim duobus vel tribus .
T. II. e. 62. n. y. T. IV. c. 93. n. I. Unde loeus non Dormitorium, sed Schola vocabatur,
raIi . In provincia tamen Viennensi , sea Delphinatu, quod ius scriptum in ea vigeret, nou sublatus est nisi a Francilio I. ana. 133M n. 9. g. Ioaunes . Si cuipiam legatum sit aliquid ea eonditione ut liberos procreet, eod. n. 3. In Monachis lectionem Fulgentius non eo tamen excidit dono, si vitam Mo
pluris faciebat quam laborem T. IV. e. m. n. nallicam matrimonio anteponat, T. IU. ατ. Labini manuum diis insistunt, iis Restula 28. n.
Magistri dicta vult aliquid lectitari ab aliquo
non laborante, e. 93. n. 12. Iis studium legum Civilium ae Medicinae tandem inhibitum, ας I. n. I . Iam . Ad Scholas publieas ultra profieisei : Legibus ti Medietnae operam daturi prohibentur in Remens ann. I tyr. Concilio, idque sequentibus firmatur Conciliis, αIor. num. 8. Nolebat Grem ius Monaehos actitare causas, volebamve laicum ab iis ligi, qui huie vaearet Omeio, ii autem eontemplationi , T. I l. c. IO7. n. 6. Monachos e Claustris semel exilientes haud patjebantur Ambrosus & Basilius denuo reeipi ' ne in alio quidem Monasterio eos
iste suscipi volebat, T. lv. cap. II. n. I . 2.
Eos item qui corrigi non possent Benedictus
Indo Gem Tom. X. D. Monachis proprietariis O peetilio . Monachos proprietarios, ni eos poenitere communione & smultura privandos deeregit Synodus Londinensis ann. Io73. sub Lansean- , T. III. e. 2 . n. I. Monachi coeperunt esese proprietarii post Normannorum irruptionem Ecclesiarumque & Monasteriorum ab licdevastationem . Cum enim prii inoς tandem postea repetiere secesIus, sua sbi habuere. suorum allegantes Abbatam eonsentum , S: sui curam ab iis neglectam, T. III. e. 2 . n. 7. Negavit Innocentius II l. hune Monachis dari polis ab Abbatibus consensum t Conei Ilum item Parisiense ann. lata. Biterrense αGersonius . n. 7. 8. 3. In Concilio, dc 6. Aetno ,& n. 9. Eosdem vetuit Abbates Innocentius
124쪽
21 Index Rreum IlI. & Concilium idem Parisiense perpetuas iis dare Obedientias . temporaliumve administrationes, a. 8. Quid Obedientiae, in tit. Otidientiae. Indulgentiores suerunt in eos sa
ter istis Obedientiis Constitutiones Benedicti
ronense ann. I 232. & alia Monachis dare pecuniam ad victum ti vellitum. T. III. e. M. n. 8. Vetuit similiter Alexander III. in Coneilio III. Lateran. eos Meulium habere, nisi ab Abbate ipsis fuerit pro admini lirati ne iniuncta permillam , n. 8. 3. Prater. Permisi iis e contra Parisiense ann. I 212. Concilium aliquid ad usum suum habere & Superioris consensu, ibid. Sie de capitulum Pr vinciale Monachorum Benedici inorum in Anglia ann. I422. permisit iis pecunias accipere.& servare ad eertas necessitates eum licentia Superioris . n. 9. Tale iis peculium eri ruit Concilium Tridentinum, Conei lium I. Mediolanense, Congregatio Coneilii Tri. dent. & Fagnanus . licet illud non improbaverint molliores aliqui Canonis ae post Concilii Tridentini tempora , T. III. e. 21. n. O.& tr. Pensiones non licet Monialibus sibi reservare in ulus privatos, ibid. 3 n. i 2. Se a immobilia, s eu mobilia iis non licet possidere at usum mobilium potest iis Superior, ex Concilio Tridentino permittere . modo ne sint superflua. eonuenientiaque semper sint pau
ihil sibi Monaehux vel Monialis labore industriave sua potiunt acquirere, ibid. De Monachorum Professione tit. Professio
Plurimorum in Gallia , in Hispania , in
Anglia Sc in oriente Monasteriorum parentes & fundatores fuerunt Episcopi , T. III.
Cay. I 6. n. l. 24 4. I. 6. 7. Poterat Episcopus
quilibet de bonis Ecclesiae suae Monalterium
extruere, modo eam non laederet, nee nitra quinquagesimam bonorum eius partem Monasterio illi assignaret, n. a. Fuere tamen extruis a & a Monachis ipsis vel a Fidelibus innumerabilia, c. 26. n. 3. Nulla sine Episco. pi contensu extrui Coneilium Anathense , Concit. Epaonea se & Iullinianus iubent . e.
6. n. 8. Hue quoque Chalcedonensis Con. eilii decretum . e. 26. n. 4. Eorum administratio fuit primum penes Abbates aut Priores Perpetuos, T. VIII. c. et . n. 24 Id aetate illa erat conducibile r at postulante postea neces.sitate transitum est ad triennalem administrationem, um. 13. Huias sorte primus aditor
fuit Innocentius VIII. e . nt 3. f. In re iniri Vetabantur olim seu pueri Ieu puellae in Monasteriis recipi N edueari . nisi qui vellent aliquando vitam Monasticam ampli cti . T. III. e. IJ. n. 9. c. 34. n. 7. Roman Ponti fere dc Concilia nolebant in Monasteriis pauci res esse quam duodecim Monachos, e. 69. n. I 3. l4. Minuta Monasteria Carolus Maanus supprimi voluit, eap. 47. n. 2. In Monasteriis poenitentiae stadium decurrebatur . seu a Cisrieis, seu a Laicis, T. IV. e. 28. n. I. T. In Monasteria detrus Prinei pes multi , aut a seipsis mortem ut essuaerent , aut ab aliis , quasi gratiae loco Sc mortem hae mena comis
mutantibus , c. 27. n. I. a. I. e. 28. n. 3. 4. I. 6.
. 8. Monasteria duplicia , Monachorum sei-lieet , ac Monialium ejusdem Ordinis seiuniagi Iustinianus iubet; atque ita Moniales Magisterio Be eum Monachorum eximit : san- eitque ut Episcopus illis praeficiat presbyterum , vel Diaconum , qui Eucharistiam ad
eas deserat, in earum autem Monasterio nec maneret, nee et bum sumeret, nec illas ali
ueretur, T. III. e. I 6. n. IO. c. 46. n. IO. Um
e ista potuerunt otiti duplicia Monasteria . e. 43. n. Io. Quin 6c pluribus post hae lacntis nonnulla in Occidente occurrunt Monasteria. in quibus Μoniales smul eum Μonachis vel Canon ieis in unum Choram conveniebant ad Ostieta di .ina celebranda r id quod ultra fieri Sunodus II. Lateranensis sub Innocentio II. prohibet. T. IlI. α 6ῖ. n. I. Ruanquam Be altero adhue post smeulo id iactitabatur . n. o. Ut sensim Monailetiorum eollapsa est
disciplina, T. VII. c. 26. num. I. a. 7. immo toto ipso capite . dc c. sequenti , praesertim n. ia. Inter istiuste lapsuq causas non medi erem obtinet loeum ipsa , quae facta est partitio rerum Monasteriorum di primo in menissam N portionem Abbatis hinc , inde in menissam Sc portionem Monachorum . T. VIII. e. 26. n. q. s. 6. 8. Secundo in varia ipsa osti-eia Claustralia eum suis quoque priaediis ad vitam mansuris, n. 8. 9. Io. Tertio in varias
vel pentiones vel Praebendas singulis ipsς ΜΔ-naehis ais gnatas, n. 7. Qui stare: poterit quae reparata jam est Monastica disciplina, e. 27.
Monetae olim endendae ius Episcopi Cenomanensibus. T. VII. e. 27. n. 4. Episcopis Auetustodunensibus 8c Capitulo item Augustodunensi . e. 28. n. 2. Episcopis Reinensibus,n. 3. Episcopis Ravennatibus, cap. 3α n. ια Abbasibas Cluniacensibus, e. po. num. 12. Et alii, Abbatiis, ibid. Ac c. 7 . n. I. Amo.
Jus illud a Ludovieo Hulino Rete iis confise
125쪽
aratur Episcopis qui eo iam gavisi fuerant , ehum, hune habebant irregularem fle habue-
Moniatis, v. duos titi super item tit. νυ dem Alexander III. praefixit in mali lationi istit. Profusis Vise inum . bus irregularitatem importantibus regulam, De Mosialibus, T. II s. a eap. 44. ad e. So. ut scilicet huiusmodi sint, Der quas non pos-Monises volebat Isidorus a lectione ad sint sine seandalo obiri lanctionει ordinum , orationem, ab oratione ad lectionam tranti- e. 83. n. 8. Potest quis ad Saerifieium reddire temper, T. IV. c. 94- n. I. Eas, quae se irregularis , qui non ad ceteras iunctiones, non sinerem emendari volebat Augustinus e ibid. Societate proiici, si ipsae non abicederent, c. II. n. II. Vetat S. Pius V. Episcopos Monialibus permittere, ut ad qu.intulumcumque tempus exeant Monasterio nisi tribus hisce casibus, petii lentiae, leprae, incendii. T. Ill
c. 4 . n. 7. g. I Stupendum exemplum Mameinianensium Montalium, quae in Monasterii sui incendio ex eius septis noluerunt egredi monente licet ae hortante ut exirent Sed is Apollolicae Legato. & in quarum gratiam flammae tandem di sinitus comprellae sunt, α48. n. 2. Duplex adhuc erat saeculo II. exeunte genus Montalium iisdem lieet Monatheriis: aliae scilicet eram, quae in iis professi nem ediderant.aliae, quae a parentibus a tenera aetate ibidem aὸ altaria fuerant oblatae:& eadem utraeque tenebantur lege. T. III. e. 48. n. L. Nec mirum cum professio illa exterior primis temporibus non fieret, ipsaque habitus gestatio inllar eiI et prosessionis, α' . n. 2. 3. q. c. 48. n. q. Atque ita etiam illis temporibus alicubi observaretur c. 8. n. e. 49. n. 2. I. Monasteria Monialium , quae
Sedi Apostolieae sunt immediate subiecta Concilium Teidentinum redit potestati Epist
porum ut Papae Delegatorum, T. III. c. . n. 7. 3. 23. Mono/Diana Scclesia u. ind. Geograph. Moscovit , v. ind. Geograph.
M, siva. mi eanque vel se vel alium mutilat, e iam in bello stero irregularis est T. IV. e.
73. n. 9. Iraegxiaris, & n. II. Primus omnium Hilarius Papa inter irr ulares retulit eos qui aliqua carerent corporis parte: id uod ait ex antiqua esse traditione Ac veteriiseiplina Ecclesiae Romanae . c. 78. n. I. In nocentius tamen ante eum non habet irre-ulares ex mutilis nisi eos, qui se iosi de in. ustria mutilassent: isque in Ecelesia Latina videtur fuisse usus primorum 4. saeculorum,n. s. obtinuit & id semper apud Graecos: immo nec irregularem censebant Ammonium Monachum. qui ut Episcopatum ad quem a populo expetebatur, effugeret, auriculam sibi
absciderat, T. IV. c. 73. n. 2. I. o. c. 82. n.
. Si quis tamen apud eps se iaceret Euath.
Narbonensis Ecclesia. v. indie. Geograph. Natalis Cissi . Diu fuit Romanae uni ipsi Eeelesiae sinm. Iare, ut ter Milsam in Christi Natali cel
braret , T. VII. c. 72. n. 6. Nativitas .
Nato sibi filio Chilperieus Rex iussit e carinceribus omnes dimittit ae si qui in iis quodpiam deberent fiseo, illud iis condonari, T.
Navam, v. ind. Geograph. Naufragia. In Nannetensi ann. it 27. Concilio sublatam voluit Comes Britanniae Armori eae saeva illam consuetudinem, eua comportabatur in fistum quidquid ex naufragiis reliquum fiebat. .
Iὸque Synodus illa ultra fieri probibuit eum
excommunieationis interminatione. T. VII. c. -- n. I. Decretum Synodi Ponti ex eonfit-mavit ἔ ae Provinciae Epitcopos admonuit eas etiam merem quas naufragii metu cuis iamare eiecisset . ipsi earum Domino legibus Imperatorum esse servandas, ib/LMRarius. Nectarius CP. Epileopus non aliam sust lit poenitentiam quam publicam . Probatur
multiplici ratione, T. II. c. 7. n. 13. I4. Negotiatio.
Quae Cleri eis γrmii Ia quae negata, v. tit. CIeνιei. g. Clericis quae ill cita . Poenitentesneeotiatione S. Leo probibebat de quare, T. IX. c. 7. n. 8. Negotiatores tolerat potius Ecelesia quam probat , ιbid. Nevisti . Neophytos arret Episcopatu Paulo l, adhue& Presbyteratu Concilium Neocaesariente RLaodieenum t item dc praeterea Diaconatu Conei lium Sardieense de Leo, omnibus dentisque Innocentius ordinibus, T. I v. e. 62. n. 4. IS. 27. 8. I9.27. Ad Preςbyteratum eos tamen promo Veri patitur Concilium Noo-sariense, si ipsorum si pietas eximia, vel postulet Ecclesiae neeessitas, n. I Exempla Ne
phytonim Episcopali dignitate donatorum, ni IV.
126쪽
IV. e. 62. n. χα 2I. 22. e. 86. n. II. e. 86. n. I. I S. e. 87. n. 6. & T. U. c. 2. n. II. c. 26. n.
a. Rationes Gremtii. Hormisdae, Iustiniani,
Naeti an reni. ut Neophyti non anumantur in Episcopos, T. IU. e. 83. n. 3. q. . II. 2. Item Nicolai Papae, e. 86. n. Gratiani, e. 87. n.
o. Cum Neophyti Paulo dicerentur ii , qui ad fidem recens e versi sunt se tuentibus illis saeculis dicti sunt, qui ex fidelibus pietatem & Clerum recens erant ingressi, T. IV. C. n. 34. Quo sensu Neophytos ali- uuando SS. Patres haereticis annumerant e. 33. n. I. e. 87. n. 6. Is maxime per Galliam tempore Gregorii serpebat abusus, ut Neophyti seu reeens ad pietatem Sc Clerum eonversi assumerentur aci Episcopatum, e. 83. n. 3. Ne ad Episcopatum assumantur, cujuscunque sint meriti, nervos omnes Gregorius contendit . n. a. 7 uanquam tamen pro Eeclesiarum necellitate tempus quo probandi ac exercendi essent, contrahi permittit, n. 6. Haud longius a conversione tempus quam an
num existi pro Episcopis Conei lium I U. Arelatense, suum illud ex ipso Eeclesarum
numero & neeessitate statutum excusans: nee longius Synodus U. Aurelianensis postulat T. i V. e. 83. n. Io. Haud longius item Bracarensis, n. 8. Iustinianus sex solum menses, etsi multa contra Neophytos Episcopos declamet, n. ra. Balsamon singulos ante vult ordines decurrit sed unicuique ordini septem dierum interstitium ait sumeere idque ut ex consuetudine iactat, T. IV. c. 86. n. 8. Syn do octavae generali pro Neo hytis habentur sui evmove; eis singulos ordinum gradus per intervalla pervaserint, eo id animo praestiterent ut viam sibi parerent ab Episcopatum,n. 6. aevo Alexandri III. Iam revocata sum rat ad Romanum Pontificem dispensatio eum Neophytis, e. 37. n. q. Nestoriani, v. ind. Gereraph. Nobiles.
Cum legis in antiquis Canonibus vel Auctoribus nonnisi Nobiles ordinandos, idem est ae s legeres homines liberos & ingenuos, seu nec servos nec libertos T. IV. e.
de factum est ut in quibusdam Eeelesis non si locus nisi longo avorum stemmate in seni
te Capitulum Lugdunense e. I n. I. Brivat se, n. Io. Argentoratense & complura alia
Germaniae , Poloniae & Hispaniae, n. 3. q. 9. Solis olim Nobilibus & Clem eonstabant Comitia Regni generalia & Partamenta , nec in ea plebs admissa est nisi ab annis 3ω. aut mo. Nee nisi a ducentis admissi sunt Pi
dieii ad Omeia nubliea, nato. Multa ib demde Nobilibu . in Ruscia nune adhuc & P lonia iidem liberi qui nobiles, iidem servi qui ignobiles, ibid. Nobilitatis in Beneficiis
conferendis voluerunt etiam Romani Pontifices & Concilia rationem haberi, T. IV. α
Nonae dieebantur pars nona quam quis ex suis reditibus osterebat Ecclesiae ultra eorunisdem decimas. Et quidem qui Laiei terras habebant Eeelesiae aliquas . ad has deeimas& nonas ex iis persolvendas adigebantur equidam vero & id etiam ultro prael abant, etsi tales haud haberent tenas, T. VII. c.
Nomen erat quo seniores Monaehi vorabantur a iunioribus . eum hi ab illis fratres appellarentur. Signi Aeabat autem nomen illuὸ sanctitatem. Si e & Nonnates inter M
niales, T. III. e. 66. n. 12. Nomegia, v. ind. Geograph. Notarii. Notariorum munus erat compendiariis notis exarare vel acta publica . vel privata Episcoporum mandata, vel eorum etiam eonisciones, T. II. e. I . n. I. l . In Notariorum
statione ponebant plerumque pueri vel ad lescentuli tyrocinium Clericatus, n. I. E rum item erat alicubi Pastoralem Episcopi baculum gestare, n. I . in Oriente Diaconi ut plurimum, in occidente vero ut plurimum Subdiaconi aut inferiores Clerici obibant Notariorum munus. n. . l. omstitutum,n. 3. 7. 12. 1ῖ. Maxima quaeque iis negotia
commisere S. Leo de S. Gregorius: immo dc vices suas in Ephesina illa Synodo, quae in
pseudosynodum versa est, uni eorum Leo deis
mandavit, T. II. c. I . n. I. T. 8. I . II. In
eiis imperatoriae domus summa erat No. tariorum dignitas , adeo ut Im ratoribus es.sent etiam a Secretis, α I4. Tempore Caroli Magni is qui primus erat inter N tarios Ecclesiae , dicebatur Protonotarius 8e
Archinotarius, T. II. c. I I. n. 3. Ab eo tempore Clelieis ut plurimum eredebatur Nota. tiatus Regum nostrorum, e. 1M. n. 3. Saec lo is & is. iidem satis communiter erant
les. & ex iis etiam Presbyteri, n. q. saec lo i6. smiliter iidem Oeeurrunt Apostolici,& Imperiales Notarii, n. 3. Quomodo Lai- eis aperta est ad Nolatiatum uia λ ibid. Ex quo Laiei ecepere Notariorum ossicia obire , diis nonnis Nobilibus patuit ad ea aditus u.
s. Concilium Tridentinum Episcopis
127쪽
testatem Notarios examinandi, & ill ad id 7. Hi ne eum Gregorius XI . Calendarium
delegat, n. 6. 7. Protonotarius olim in Aula Romanum reformans, dies deeem ex ana. Romana supra Epitcopos i edebat, idque tan- II 8a. amput allat, professiones in quibus de-dem Plus II. correxit. T. ll. c. v n. . cem iiii dies pariter omissi sunt, nullae esse Notarii Fρiscoporum . declaratae sunt, c.
Quid eis las, aut nefas sit, vel fuerit olim Si quis Novitii luscepit vestem . venit s
exigere, aut accipere in negotio seu ordinum, tum eum animo experiendi vires suas . sese seu Beneficiorum, leu aliorum. T. Vii. cap. trobandi; potestatem et faeiunt Gregorius IX. 61. Ex Notatii emolumentis quidquam acci- & Innocentius III. sareulum repetendi , T. pere Episcopi a Concilio Trident. vetantur. III. e. 48. n. ρ 3. Si vero eam prorsus eum
Eiusque decretum Comitia Cleri Gallicani animo induit saetatum deserendi & Religi
ann. 1633. omnibus Repni Epilcopis com- nem amplectendi; etsi nullat eum leges ponmendavere. Ita quoque I Olosanum ann. i 39o. sunt ad prosemionem cogere . negant tamen vetuit Concilium , ita Congregario Concilii posse eum tuta eonscientia reeedere iidem il- Tridentini, eod. cap. 62. num. I. 8. 9. li duo Pontifices . S. Raimundus se Penna-N AEi h l . , Alexander IV. Anselmus & Lan fran-
Novalitim deeimas Gregorius VII. solvi eus Cantuarienses Episcopi, Bonisaeius VIII. iubet, T. VII. e. 9. n. q. sic & Eboracense Alexander III. & statuta Chariusiensia Guian n. ii 94. Concilium , n. 6. Et Campini gonis. n. 4.3. 6. 7. Id solum gratiae ei conce- cense ann. 326o. n. io. In re communi decimae dunt Innocentius III. & Alexander III. laxio- Novalium pertinent ad Parochos, ni aliqua rem ut posmit Religionem ingredi si illa eu- obstet exceptio, T. VIII. c. 2 n. 2. ius vestem Sc Novitiatum laseepit, non vi-NVitiatur . . .etur eius viribus accommodata, n. I. & 7.
Regula S. Benedicti dc pleraeque antiquio- Atque id quod de illo ditium est , qui veres. item dc utriusque Ecclesie antiqua Con- stem hane eo animo susceperat, de eo quo-e ilia δι Iustiniani testes Novitiatum in veste sue dieendum videtur . qui Novitiatum olim latea pereurrendum statuunt , atque is adhuc in velle latea, ubi haec gestabatur , illo eo-ulus te.re S. Bernardi obtinebat in Occi- dem animo egisset, eo quod Deo, qui ipsum dente, T. III. e. 48. n. 8. In aliquibus tamen vocavit, non ocissit inobedientem se gerere saltem loeis orientis jam tempore Trullanae absque salutis suae diserimine . n. 8. 9. io. Synodi eum Monachi veste deeurrebatur. e. Nuptiae , v. tit. Matrimonium. 23. n. i 2. Tempus illud volunt Iustiniani le. Saltationem in Christianorum nuptiis Laciis ges esse triennii , Benedictus unius saltem an- dicena Synodus prohibet, T. IX. e. 42. n. ILni, ibid. Gregorius triennium ut ex more Post nuptias initas iubentur fideles in Capi- memorati c. - . n. II. c. n. 7. Concilium talaribus Caroli Magni, Ze in Capitularibus V. Aurelianente per triennium probari vult item Herardi Turonensis Episeopi biduo vel puellas, quae in iis essent Monasteriis . unde triduo castitatem servare, T. II. e. ηῖ. n. II. terat exiri, per annum vero quae in iis un. Greeis unius saltem diei eontinentia indice- de exiri non poterat. e. 43. n. Regulae san- batur, n. Io. Ea tempore Balsamonis atquectorum Caesarii, Ferreoli , Fructuo; & aliae adeo ra. saeculo vigebat eonsuetudo, ut si tri- non paucae potestatem Abbati faeiunt tempus ginta annos natus quisquam 3c bis eoniag Novitiatus vel producendi vel contrahen/i , tus, 3c ex alterutra coniuge liberos h1bens, prout viderit expedire, T. III. e.48. n. 8. Ber- tertiam postea duceret, per quadriennium nardus ipse unius solum anni meminit. ιbid. eommunione privaretur. n. Io. Secundas aut Et dudum ante eum Synodus Tributienss , etiam fures nuptias etsi non prohibuere Pa-α46. n. 3. Finierat Honorius III. in quibus tres Latini, ab iis tamen valde dehortati sunt Nonasteriis non differebant vestes Noviti, fideles, easque solum ut indulgentiam susin rum de Prosessorum , Prosellas eo ipso een. xere, T. I v. e. 78. num. I8. 2o. 22. Iis qui sendos esse, quotquot uno amplius anno eas dem nuptiis Graeci poenitentiam imposuere, gestassent, C. 48. n. 4. Prosessionem Franeism- at illa non nuptiis ipsis affricabatur . sed innotum de Dominicanorum nullam esse voluit nocentiae ipsi cuius erant illae remedium, n. Alexander IV. quae ante annum expletum 'ar. at. Andepavense ann. 448. Concilium emitteretur. Id Bonisaeius VIII. ad omnem illas fieri vetuit intuitationes de intemperias, Mendicantium extendit, Conei lium Triden- quae a plebecula fieri solent adversus eos . tinum ad omnium prorsus Monaehorum . si- qui Deunda ineunt coniugia, T. IV. c. 8'. n. cui de Alexander III. ante praelato illos Pon- 6. Nuptiis ae nuptialibus eonviviis intererattifices, T. III. c. o. n. 3. Ab eodem, δι n. nonnumquam S. Carolus Borramaeas, ut tum
128쪽
116 Index Rerum strae varum . eorum sumptibus moderaretur , tum caveret rum, modo is ad meliorem frugem se vellet ne quid peccaretur, T. IX. c.M. u. Io. recipere, & de poenitentia cogitare, T. VI. c. I q. n. I . De Unlatis item i m. Monachis
I Ubentur a Concilio Xll. Toletano qui
eumque ad sacros ordines accedunt, ob dientiam in ordinatione tua profiteri, ted citra juramentum , T. V. e. qq. n. I. Repr
henduntur in Concilio II. Cabilonens Ann.8ra. Epileopi qui iuramentum ritu, exigebant ab iis, quos ordinabant, cap. 41. n. l.
Id qucd & nonnulli iactitabant Longobardiae Episcopi, nutria. Obedientiam fmi; iter Me. tropolitano tuo priditebantur Epileopi sub Imperio Caroli Magni & stirpis eius, sed
abique iuria mento, n. q. Huic professioni obedientiae iuramentum lea itur annexum , seu in Clerieis erga Epitcopum . seu in Episcopis Gaa Metropolitanum saeculo tr. & εχ. Et erat quidem illud sacramentum fidelitatis, illiusque uius erat frequentissimus. T. U. c. f. n. l. 2. T. 8. in meretalibus Gregorianis vetantur Episcopi ab aliis e Cleri eis suis iuramentum exigere, quam ab iis, quibus committunt rerum Ecclesiasticarum dispentati nem, n. Io. Nunc demum e Clem ioli Episcopi sacramentum praestant, illud scilieet quo oblieantur Romano Pontifici, n. 12. Horumce sacramentorum expers fuit Orientalis Eeclesia, n. I 3. Praeliantur lamen a Maronita-xum Episcopis & Cleri eis suo Patriarchae , quem ulum accepisse debent a Latinorum contubernio, ibid. o iret; is' Obedientiae erant minulenta Monasteria in Abbatiae ali ius ditione posita, dc ad augendos Abbatiae roditus vel data vel comparata. In lix non .ebebant Monae hi esse soli , T.
III. e. 69. n. l. T. 4. 6. Poterant Monachi isti ab Abbate revocari. n. 3. 8. Debebant ei rationes reddere . n. 3. II. Non poterant eo
Monacti juniores amandari. ibid. Debebant. in iis per viem esse , ut vicissim possent in Monasterium se recipere , sibique toti vacare . Et ideo non debebant Obedientiae Μ naeho eidem protrahi diutius, T. II. e. 93. n. . Huiusque testis negligentia facti sunt ex Administratoribus Titulares, ibid. & T. Vt II.
cap. 27. n. II. Qua ratione etiam ad Clelie obedientiae transierunt, T. VIII. c. 27. n. Moblati veι Monachi uiei. originem dueunt ex Oriente ubi Constantinopolitano Patriarehae id iuris erat . ut in Nonalteriis, modo pinguia essent, posset laicum quempiam collocare, ibi deinceps victu-laiei; in Gallia dc Anglia a duodecimo. vel
Oblationes ad altare fiebant vel in primissae lis, nee ab iis liberi erant etiam Monachi . T. Vii. e. z. n. r. I. I. e. Ita n. . cap. 1
num. r. Aliae in Episcopi domum infereban- ur, c. I. n. 3. Cedebant ille in vitium Clericorum , pauperum & peregriuorum , c. 2. n. 2. 8. I 2. e. z. n. s. e. Non fiebant autem oblattanes, nisi ab iis, quibus communieandi ius
erat, c. 2. num. 6. c. I 2. num. I. 3. Quanquam non propterea semper communicabant, c. II. n. 8. e. l4. n. 6. Ad eat copiose faciendas hortabantur sanctissimi quique Episcopi, T. VILc. 2. n. 3. e. 3. n. O. T. 8. 9. Quantae vel a primis laeulis Ni deincem oblationes, quae R manae Ecclesiae inferebantur, e. I. n. I. e. I 2. n. 9. P. B 17. n. t 6. e. num. l. Oblationes
Constantii repudiat Liberius . Valentis admittit Basilius. c. ia. n. Ita oblationes pα- nitentium ante reconciliationem suam moris
tuorum reiiciebantur alicubi . alicubi ut in Gallia de in Italia racipiebantur, C. I n. I. Oblatio virorum fiebat extra septa altaris , mulierum vero in ipso earum loco, Saceta te scilicet ad eas pergente, n. 2. o. perrex runt oblationes fieri post annum millesimum, T. VII. e. i 3. toto . Post illud tempus , &etiam ante ann. inigentesimum reprimendi fuerunt Laiei auctoritate Conciliorum 8c a thematis interminatione ab istis oblationibus
invadendis, cap. 13. n. 13. e. II. n. 7. Diu p
gnavere bii pi de Parochi contra Dominiis eanos de Franeis nos , ut quae apud eos fiebant oblationes, cederent Parochis, c. I n. o. Exeunte undecimo saeculo monebantur Fideles , ne unquam manibus vacuis Sacro interessent, n. a. Sequentibus saeculis id solum exigebatur ab iis, ne in diebus solemnioribus oblationes praetermitterem, e. Ih n. 8. 9. Sae-eolo decim otertio in Anglia quilibet adulti . id est , annorum quatuordecim iubentur oblationes quater in anno majoribus Festis in E elesia sua Parochiali facere, T. VIII. e. M. n. 6. Oblationes in Gallia fieri solitae , tum certis maioribus Festis , tum Dominicis di
bus, c. 34. n. II. Tertiam partem omnium per omnes ubi-
qne Parochias oblationum Coneilium I. Aurelianense sexto saeculo vindicat Episeopo,
129쪽
Index Rerum T. VIII. α γ. n. I. e. 3. n. I. Concilium III. Aurelianense Onanes omnium urbis Ecclesia rum oblationes deserit vult ad Epileopum, statuens ut eirea Par hiarum agrettium o lationes servetur uniuscuiusque loci conluetudo, C. F. n. S. Tertia pars similiter oblati num Ecelesiarum Paroenialium eodem saec'lo & deinceps in Hispania servabatur Episcopo, C. T. n. 8. 3c e. I . n. η. tk I r. Statutum Carpentoratensis Coneilii super illis oblationibus, e. 13. n. 6. Concilium Franco ordiense omnes Ecclesiarum oblationes dispensandas emittit Episcopo, e. 8. n. 6. Quartam so-um earum partem postea sibi vindieaverunt
Episcopi, e. I 8. n. 3. Iῖ. c. 32. n. 6. c. qq. n. r.
a. Et hane quidem Episcopi Galliae nono imeulci dimisere Paroehiis, hae sola sibi seruata
cura, ut a Parochis convenienter sacris r tulis dilpensarentur . e. 8. n. 7. G. I 8. n. I.
obsidio. In urbe obsessa pol sunt quidem Cleliei excubias agere, aut alia similia praetiare, non tamen occidere. Statutum Ilerdenss Coneilii ea super re, T. IU. c. 68. n. 3. Omnes Gregorius ad huiusmodi excubias adstringit, T. UII. e. 27. n. 8.
S. Oditi. ilo Abb1; U. Cluniaeensis summam
suam, sua de reprehendebatur , erga Poenitentes indulgentiam tuetur, malle te dieens, si damnandus sit, de miletieordia quam de duritia vel erudelitate damnari, T. II. cap.
odium In Coneilio Nannetensi vetantur Presbyteri sacrificium auspieari, oblationesve ad altare ogerre, antequam eleeerint Ecclesia eos omnes, qui eum proximo reeonciliari nolumvint, T. VII. e. Iq. n. 74
Vetantur Cleri ei in Concilio I. Μediolanensi suavitates odorum consectari T. IX. e.
I. n. 26. Oeconomus v. titi ThesaurarIus.
Bona Eeelesiae temporalia antiquitus dispensabat Oeconomus sub Episeopo, T. VIII. e. r. n. I. Cum iam in multis Eeelesiis iste usus obtineret ante Concilium Chalcedonen
se, c. I. n. a. q. 8. c. 2. n. r. 2. decrevit istud
Concilium , ut 3t in aliis etiam omnibus Ec. etesiis obtineret, & quareὶ e. r. n. R. c. a. n. a. Erat ut plurimum ex ordine Presbyter ram , c. a. n. r. Plureς alicubi erant in eadem Eeelosia, ibid. Alicubi a Clero ipso, nee tamen sine Epileopi eonsensu eligebatur Oeeon muς, c. I. n. 6. Communius vero ab Epi
scopo ipso, a quo nec iam posset pro arbimaelauarum . . Ttratu destitui, n. αῖ. De bonorem Ecclesie per oeconomos administratione ab ann. quingentesimo ad octingentesimum. T. VIII. e.
I. n. 8. e. 6. n. q. 6. I 2. I I 3. Omeia Oeeono- mi, L. .n. II. In eadem rursus per Oeeonomos
administratione sub Imperio Caroli Muni εο Reaiae ejus prosapiae, c.9. Item γ' ann. Christi millesimum . e. ii. Oeconomi dignitas dudum extincta in Oceldonte , diotius in Oriente perseveravit, T. IlI. eap. N. n. 6. Ut pie de debet de potest oreonomus quilibet commisti eurae suae bona administrare , nec habet quod de sorte sua queratur, T. IX. c. I. R. q.
I. c. i7. n. I II. T. IV. 67. n. I Oecumenteus Patriarcha.
Primus omnium Geumeni eus Patriarehavocatus est ab Olympio Episcopo in pseudo- syniaci Ephesina Dioleorus Alexandrinuet, qui ei praeerat, T. I. e. II. n. II. Patriarcha quo que Oecumenicus appellatus est S. Leo Papa in Concilio Chalcedonenti in qyatuor libellis iupplicibus . Haec eorum erat inscriptio Pa triarchae Oecumenico Leoni ἐκ Synodo Oeeumenicae et ut proinde quo sensu ista dicebatur Oecumenica , eo Oecumenicus ille diceretur,n. 2. Universae Orbis terrae Patriarcha d ctus est postea Hormisdas Papa ab Archimandritis Syriae secundae , n. q. Eodem circiter tem pore Patriarcha intumenicus v atus eii a Monachis aliis Ioannes ille Epiteqpus Criqui Aeaeianum se sisma tandem extinxit. αEcclesiam Graecam eum Hormisda conciliavit , n. I. Ita quoque postmodum in Synodo Constantinopoli sub Agapeto Papa & sub Mena CP. Episeopo habita voeatus est tum ipse Agapetus , tum idem ille ipse Menas , n. 4. At et si iis omnibus tributum legitur Patriarehae Oeumenici nomen , a nullo tamen eorum fuit usurpatum. Quin & Ioannas iste& Menas Conllantinopolitani , ubi leguntur Oeeumeni ei patriarchae, suae eὸunt erga Romanam Ecclesiam subjectionis argumenta, . 3. 8c 6. Primus omnium istud ineumeniet Patriaris ehae nomen sbi tribuit Ioannes alter Cri Episcopus , eognomento Ieiunator r illudque pessimam in partem interpretatus est S. Gregorius . ad ipsius utique magis animum &ambitionem , quam ad ipsam vocabuli vim respiciens r quali videlicet illud tribuens sibi Ioannes, in omnium iura Patriarcharum at que Romani etiam ipsus involaret; velletiue unus ipse Patriarcha, immo Episcopus habe.ri. Pessimae porro huic Ioannes interpretati ni locum subministrabat. Fequi; vero ille I cus T. I. c. I t. n. 7. usque ad I 4. Repudiavit nomen illud ab Alexandrino Patriarcha
130쪽
r23 Indo Rerum proborum. sibi oblatum Gregorias . omnes tamen Epi- ganeorum suorum Dioecesibuet , nisi ubi tilia leopos sibi eontestans esse obnoxios , Eecim eiset consuetudo . Talis autem erat ,& sub titit liamque Romanam omnium dicens eaput Ee- deinceps ut ibum habet et Londini Cantua clesiarum , eod. α II. u. 9. 3c cap. 9. n. 4. oec riensis Archiepi icopas, c. 8. n. 3. e. 9. n. r. Ab mentei Patriarchae nomen sumere perrexit Cy- Orficialis lententia non poteli provocari adriacus CP. Episcopus, Joannis illius succeiIor. Episeopum, quod utriusque sit idem tribu At tum ea propter , tum quod primam EG nal, c. 9. num. 3. Praeter civitatis su eo filia-clesiarum omnium suam diceret . eum rede. lem alios Episcopi possunt habere obficiales git Phoeas imperator in ordinem & solemni Foraneos in aliis Dioecet eos loeis si N. ut et decreto Ptimatum Romanae Sedi as Ieruit. R. necessitas, T. II. e. 9. n. . oeuiora Nae. 34. Et si illud sumere perrexerunt sequentibus iaeeulis Episcopi CP. Gregorius tamenem idem urbis Episcopus ab eo abit inuit in Concilio VI. Generali , nee nisi Constanti. nopoleo; novae Romae se seripsit Episeopum, cum e contra Legati Romani Aetat honem Papam ter in eodem illo Concilio Papam oecumenicum appellaverint. T. I. c. II. n. 13. Quo eodem Oecumenici Papae nomine Leonem I l. successorem ejus affecit Constan. tinus Pomnatus Imperator, e. 4. n. lo. Seribit Anastasius Bibliothecarius se , eum ageret Constantinopoli , Graecos inaudisse dieentes Patriareham suum non eo sensu oeeumeni eum vocari , quod universi orbis teneret Praesulatum , sea quod cuidam praeesset Orbis parti, quae a Christianis habitatur, T. I. cap. I r. n. 6. Basilii Impeaptoris tempore Patriar. ctia CP. petit a Ioanne X X. Papa additis etiam muneribus, ut me eum liceret Melesiam CP. in orbe suo, sient Roma in orbe universo. uniuersalem diei & haberi . Id vero ne fieret , intercessere statim gravissimi quique ex occidente viri, c. 13. n. I. Universalem Antilli. tem vocat eundem Ioannem Guillelmus Abbas S. Benigni in Gallia , ibid. Oecumen ei Patriarchae nomen in Florentina Synodo perrexit sibi sumere Iosephus Patriarcha CP. nee id gravate tulit Eugenius IV. Quin &illud idem postea sumpsit Ressario a Romano
Pontifice factus CP. Patriarcha , c. 26. n. IO. o tales. Nullum adhue extat vestigium ossiet alium nostrorum nee in Grami Uiri antiquis Decre. talibus, nee in Gratiani Decreto, T. II. e. 8. num. I. Iam tum tamen Gratiano suppar Alexander IlI. eos memorat. cap. s. n. 4. Quam per eos exercet Episeopuet iurisdicti nem, potest per seipsum exercere, e.'. n. q. s. Immo causas Matrimoniales & eriminale satius esset ab Episcopis audiri quam ab officialibus. n. 4. Eos non nisi in Ordinibus sacris constitutos voluerunt eligi Coneilia His-ςniae, immo & nonnisi ex Presbuteris Galana Coneilia & Comitia, T. I l. c. n. . Uetat Conei lium Lugdunense I. Arehie
piseopos habere sam sibi inficiales in Sama
bonense. ossiciales nonnisi gratis institui jubentur, Q. 9. num. Leger. Ia id semper eonnixi sunt ossiciales ut perpetui essent, nee ad nutum revocabiles. & prorsus obtinuerunt aliquibus in locis, & ia pluribus ad iue aliquandia, contra tamen annitentibus Episeo. pis. de ut plurimum vincentibuς, e. 8. n. 6. c. 9. n. Oges, n. 6. & 7. Ubi nihilominuς ab Eptinopo revocantur, si innoxii sunt sique inde iis aliqua infamiae labes aspergatur
poliant provocare, e. 9. n. 4. g. Leges. I
Italia iidem ossiciales de Uiearii Generales, eod. g. Leee. De ossietalibus Archiepiseoporum, α 8. u. I. De ossicialibus multa, e. v. n. . Vide proximos titi
eium Feclesiast eum. cit euiu libet Eeclesiastici emptio ae
venditio est smoniaca T. VII. e. 6o. n. I. 1.3. s. 3. Nee diu dc 3. In Concilio Parisiensi. e. 6 l. n. 4. Quam districte item omnis e ut loeatio de venditio prohibita fuerit : toto δε-
Oscium divinum, T. II. a e. 7 I. ad e. 89.
De Ossicio divino mal modi ave in Oriente per prima quinque laeula. Coepit in Oriente eum Eeclesia divinum Ometum, psalmis videlicet. ae lectionibus
contextum . Ad precationes eonveniebanteonvenireque fideles iubebantur in Constitutionibus Apostolieis Mane, Tertia, Sexta, Nona. Vespere, δe ad galli eantum in reis latractionis Chrilli memoriam. T. II. e. TI. n. I. Conveniebant autem vel in Eeelesiamsi non oberant perseeutiones, vel intra domum aliquam ab Episcopo coacti, vel, si nec id licebat, quisque privatim apud se vel duo tresue smia r se eadem illae edieunt
Constitutiones, n. t. a. In illis coetibus unus tantum canebat legebatue, vel plures quidem, sed quorum unus alteram exciperet , ceteris interim Clericis Lateisque audientibuς n. q. . In Eeelesia Alexandrina, qui psalmum ea n bat. id tam modico flexu vocis praestabat, ut pronuntianti legentive vicinior esset , quam canenti, T. II. cap. 7 t. n. Assinitas Omeli hodierni eum eo, quod deseribitur in Conei-