장음표시 사용
321쪽
profundum est extensa. Et f. 16. Res intellectuales non possunt abire dici esse Alicubi, quam ess citer agendo. In eandem sententiam alii asserunt, Spiritum in se consideratum non posse dici Hic esse, aut Iade, aut missisὸ; quippe qui conceptus ei non magis quadrent, quam coloris aut saporis. Atque ided secundum verborum &conceptuum proprietalcm non vera dici , ajunt , Spiritum per suam essentiam fit e, Asc, aut Ubique esse; sed tantium per operationem , quam circa corpus excrit , acquirere denominationem , quod Hic sit aut Alic t corpore vero non dato , non
posse de eo rem dici, quod uic aut Ase existant. Atqud hoc ipsum est, quod reiicimus, cujusque antithesin asserimus esse verissimam i Spiritus scit. citra ullam operationem in corpore sic me aut Ilia existere, ut etiam ratione essentiae accurate & propriξ dici &concipi debeant esse Alrciat. . IV. Id priusquam planum facio , minime praetereundum vidctur, Peisisti non ita in solidum subtilissimi hujus de Spirituum Nullibitate con-ς imbac ceptus laudem Cartesio tribuendam , ut non in ejus partem admit- tendi sint & alii. Famosissimum cst sanatici hominis Valentini Histhi his, W6gelii nomen. Is, pinter alia, ex Paracelsi veterumque hae m litisi. ticorum lacunis potissim lim hausta deliria , etiam asserit, Spiritus Libi esse. Verum illi hae quoque in parte , sui inter Orili doxos antagonistae non desuerunt. Celebris in his est Johannes
Crocius, qui Antimeri lusui Pan. r. p. Iv. Quaest. I. versatur totus in examinanda controversia. An Angeli λδ neque me , nsque Rhe ' Sta iubet ipsa weigelii verba reserre , ut a Crocio exhiabentur. Ea ex Germanico in Latinum versa sic sonant: Summus intellectus omnem crassem imperfectionem removet, ac reperit, neque Deum, neque Angelos ulla sede corporea aut quopiam externo induere ,
verum eos neque Hicesse; neque Illic ; sed esse in se ibis actuoses, uti. Deus est. Corpus certo in loco es debet, sed Spiritus eget nulla Aco. Huic assertioni Digellanae communi orthodoxorum nomine hanc aliam opponit Crocius Anti-weigelianam , tamque , loco citato . variis tum Testimoniis S. Scripturae, tum Rationibus naturalibus , tum Patrum Auctoritatibus confirmat. Angelos .inquit, non induere loco circumscribente , modo corporum, qu propter quantitatem siuam loco commensurantur , agnoscunt Catholici.
322쪽
Angelos non indigere aliquo που seu Ubi, in quo existant, non agnoscunt. Uuin imb Angelos Hic ct Issic esse a mant; 'non modo corporum , se a
suae naturae spirituati convenienter.
Parallelismum utriusque & weigesianae & Cartesinae sententiae, atque hanc in illa a Crocio Catholicorum nomine rejectam & consutatam, quis hic non videt i Quisve etiam natantur, consentire conclusiones, ubi principia amice adeo inter sese conspirant. Expendantur qu ae Crocius, Ibid. Quaest. II. citati ex Mystica Philoso- sensui phia Wcigelli. Qui dicunt, Angelm in Persia non est simul in Graecia , ii saltem perpendunt , Angelum visibilem corporeum , Iuxta corpus apumptum, ct non juxta vera ubstantiam An elicam , quam se emique. Quid vero Nistorici ' Contendunt hi, -- gelos in duobusspatiis esse posse; quin, ne id parum videatur, Montem no Aram, quamvis divina non sit, toti Oniverso posse esse praesim rem. Essent sorte quos impelleret tantus Virorum inter se in dogma non ubique obvium consensus, ad suspicandum , vitulo Weig lii arasse Cartesum. Ego vero benignius sentio , ac sorte somtuna potius in eandem cum I igelio sententiam hunc incidisse ;ipsumque ideo deficiente jam serme familia I igellani) lubens,
cum Moro, agnosco hodiemorum nostrorum Nullibistarum c put atque principem. Opcrae pretium interim crat, hanc ut iuuque auctoris in eodem placito notare harmoniam : ut exemplo hoc nunc obvio appareat , quam hodie eveniat saepe, ut illa quoque paradoxa non raro applausum inveniant apud multos, tanquam reconditioris sapientiae arcana, quibus asili gere deceat orbem eruditum, quae ipsi jam olim, tanquam sanatica, & veritati atque orthodoxiae proisus inimica, damnarunt & consutarunt viri magni. Si menti infixum haereret illud : Via trita, via tuta, non tam si quenter qui per diverit cula incedunt cum erronibus inciderent in foveam eandem. Sed ad rem lPro confirmatione nostrae assertionis, assumam primum , quod vi ultro largiuntur adversarii , Spiritus alicubi esse . salim ratione Ex verm erationum , quas circa corpora exercent. Possunt autem hae tionis v s ,
spectari duobus modis, vel a parte Spiritus operantis ς vel a parte it corporis actionem istam recipientis. Priori modo, si credimus
Recentioribus, quibus Spiritus non existunt actuosi nisi simplici- riter volendo, sunt nihil aliud quam ipsissimae Spirituum Cogitatim bis iiD p .e-
323쪽
so D r s Q U I s I T I oscntia in- nes. Posteriori vere sunt ipsi corporis motus, illas cogitatione. - comitantes. Neutro sensu stare porcst Nulli bistica opinio. Si enim verum est illud tritum, uti est verissimum . Agerepraesu ponit ess dc, Modus operandi sequitur modum essendi , utique certissimum est& hoc, Hic aut Isic agere prasupponit Hic aut otis me. Quod si jam operationes Spirituum , prout sese habent a parie ipsorum, nihilque aliud sunt quam merae Cogitationes, vere sint alicubi, quis etiam essentiam Spirituum verc alicubi esse neget ' Imprimis, quis id neget eorum , qui omnem rei intcllectualis rationem sormalem in sola Cogitatione consistere affirmanti Et profecto non video, qui, hoc sensu, cum iis, quas supra cx Claubergio aliis que inhibuimus , assertionibus consistat haec illius thesis, quae
Occurrit f. II. cuique plane similia alii etiam Nulli billae subindE
tradunt. De proinde , inquit, reponenda sunt in rebus intellectuabbus, quod essentia , virtute, a bone sint fraesentia ; cum hac omnia in i s realiter idem sint , licet ratione nothra distinguantur.
Quid enim ' An non opponitur essentia Spiritus actioni ejusdem, cum haec alicubi esse conceditur, illa esse negatur ' Certe opponitur; nisi idem praedicatum de codcin subjecto affirmari simul &ncgari posse citra oppositionem , deinceps statuendum sit. Sed aget non sint hoc loco opponenda, uti contendit Claubergiua, spurat uti in escntia eorundem actioni, verum sint ea unum idemque.
Quid inde sequitur aliud, quam invictam hanc esse& firmissimam
nostram illationem : Quodcunque praesens est alicubi virtute &actione, etiam praesens est essentia. At Spiritus vere & propridloquendo praesens alicubi est virtute 3 actione. Sequitur ergo, etiam Spiritum vere & proprie loquendo praesentem alicubitae sua essentia. Quod ipsum volebamus. Vi I. Sed jam praesentisco, respondendum rea Nulli bisticae senten-Frustra ad tiae fautoribus . nullius esse hanc nostram argumentationem, quod Gitonim Spiritus tantum sibi dicantur esse alicubi ratione actionis, non ii Diri mancntis, sed transeuntis ad extra. Verum , quicquid sit des
Cui Akul ; liditate hujus exceptionis de qua mox non saltem ea se tueri po- fringi. tin Cimbergius, quique hac in parte ejus premunt vestigia. Ex iis
enim quae ipse , loco citato , ad confirmationem suae sententiae adfert, eviccntissimum cst, et intclligi operationes, quatenus se habent a parte Spirituum ipsorum, tanquam immanentes. Ne
324쪽
se , ut doceat Spiritus duntaxat per operationes alicubὶ esse, ad imitationem illius axiomatis Metaphysici, Ut unumquodque est,
ita cr verum est, se at hoc aliud j. I . Ut unamquodque es, itast Alicubi est; sive, Qualis est existentia rei, talis Getam ellus est pro sentia. Ratiosimilis est, inquit sui, ut Videtur , prorsus obliatus quoniam N. B. per Entitate uam Abcu u f., Aepraesidii esspersuam existentiam. In eo autem , pergit 3. Is . consitit το esse rorum intellestualium, quod sint adlus: existentia enim ad Osa es ipse rum vita, vis, secacia. Itaque si unumquodque uti est , Accii Alicubi est, res ιntellectuales nonpossunt aliter dici scribi esse, quam e faciter agendo. Clarissimum cst, in totos hoc discursit sermo . nem esse de Spirituum actionibus immanentibus, seu ipsis cogit tionibus, quarenus sunt in mente ; non de iisdem quatinus sese circa corpus exerunt. Nisi dicendum sit, res spirituales amisius actus non esse , adeoque omni existentia adtuosa, vita , vi 2 cia dcstitui, quando ab omni corpore separatae existunt, nec quicquam in eo ad extra operantur. Quod tantad velint Nulli bismi spiritualis patroni. Verum neque satis convenienter suis hypothesbus ratiocinantur quoties iunt, Spiritus alicubi esse ratione operationum, quas producunt in corporibus. Nullae enim tales existunt quarum mentem causam agnoscant proprie dictam: statuunt enim ipsi, rem intellectualem non esse afluosam nisi cogitando , ita ut in sese operetur, quicquid operatur. Motus corporeos quod attinet, qui in nobis conspicui sunt, eos a mente tanquam a vera & reali causa pendere negant, quippe qui, mente etiam non data, in corpore humano, tanquam in automato , peragi nihilominus possint. Quin tantum abest , ut mentem habeant motuum corporeorum principium , ut nullum illi in hos imperium concedant, nisi quatenus, ex sola Dei voluntate, ejus actiones volendi corporeis actionibus conjunguntur. Quod si ergo motus in corpore non sint operationum mentis effecta , sed solummodo quaedam ejus concomitantia , eaque ne reciproca quidem, sed talia quae quoque existere in corpore possint, mente non operante, quin non data; sequitur, ineptissimum esse asserere , Spiritus csse alicubi duntaxat rationeo rationum ad extra, quas producunt in corporibus , cum ne ullas tales mentam in corpore vere producere credant ipsi & con-αq tendant.
325쪽
di adfruit. tendant. Quid itaque attinebit spiritui tribuere alicubi ratione motus ejusmodi corporei, qui tam nullis perticis cum essentia spiritus ejusque activitate quicquam commune habet, ut ne quidem haec illius vera causa cogitari possit aut debeat ' Verum missa haec facio Chuber ano discursu, quo res omnis absolvitur & conficitur plenissime : Ut unumquodque est , ita alicubi est : At per euentiam suam, quae illis in nuda cogitatione consistit, non per opemtioncs extra se in corpore productas, Spiritus est: Ergo per esse tiam suam , non per operationes extra se in corpore productas, Spiritus alicubi est. Quod erat demonstrandum. Si deinceps animo cogitemus arcii ssimam illam Spiritus cum in pore in idem suppositum unionem , qualis observatur naturalis in quolibet nostrum, mystica creditur in Christo Domino , vali-dillimum ea contra opinionem Nulli bisticam suppeditat argume tum ; quin effcax adeo, ut, qui ejus ictum declinare possint N
Vatores , non videam. Nam id quidem extra controversam est, omnem plurium rerum inter sese conjunctionem praesentiam earumdem mutuam, unioni isti convenientem, supponere. Jam vero anima rationalis humano corpori unita existit, non per assistentiam duntaxat , & ratione operationum transeuntium quas inibi exercet, sed re vera per essentiam & personaliter. Si enim nulla sit unio inter mentem & corpus, citra influxum operationum illius in hoc , utiquὸ ea cessante, sublata quoque erit inter partes hominis essentiales unio personalis. Sisic; ergo moritur nomo, omnisque animae cum corpore unio tollitur , quoties in typothVmiam, syncopen, apoplexiam , similesve graviores cerebri ast ctiones, omne mentis imperium in corpus suspendentes incidit rcontra reviviscet, quoties, recedente paroxismo, ad se redit, men que iterum in corpore operari incipit, Non iam miremur amplius hi mortuos opus est, quando cum vel centies mortuis res nobis est
quotidid. Adeo est per novam sapientiam a morte ad vitam facilis regressus t Addere poss1m, ex hac sententia admittendum esse,
Angelum cum corpore in quo operatur, non minus unam construtuere hypostasin,quam anima nostra constituit cum corpore nostro.
Sed ulteriorem hujus rei pertractationem servo peculiari Diatribae, qua examinare constitui Neotericorum conceptum de Unione humanae mentis cum corpore. Nunc indicasse ista sincit, ut appareat,
326쪽
DE NuLLIn ITATE SPIR ITuu M. uep7 pareat, citra manifestam absurditat ne ari non posse, Mentem, ade ue & Spiritum , per cssentiam vere alicubi csse , etiam ubi extra sese nihil operatur. Supposita porro ex fide duarum Naturarum in Christo Media torc unione hypostatica, simile incommodum sententiam Nulli- Nec lonbisticam premit; sed tanto gravius, quanto periculosias magis hic error est. Si enim Spiritus non aliter possint dici esse alicubi, quam fides, dua
essicaciter agendo, nec dicantur veresecundum verbor m ct con ' rum natura. tuumproprietatem per c uini suam Hic aut Isccsse, sed tantum rumine
per denominationem ab operationibus in corpore; quod Nullibistas Vlidiserte asserere, audivimus non poterit etiam vere ac proprie dici, essentiam naturae Divinae unitam fuisse in Christo cum natura hu mana, sed tantum per denominationem ab operationibus ad extra in corpore desumptam. Ubi ergo vera Unio personalis η quam Theologus doctissimus Iunius aitproprie iri, quod sit duarum naturarum perfectissima ct SuBSTANT I ALI S in unam personam conjunomo. Viderint itaque Theologi, an hactenus sententia Nulli bistica absolvi possit a consequentia Nestorianismi , non aliam hic ad Nientis unionem personalem, quam Vel τι το λιαν, per assistentiam, vel voluntatis consensum. Per SOLAM Uer rionem , inquit Walaeus, Divinae Naturae in humanam unionem hanc es factam. Nestorianum est, cst a tota Veteri Ecclesia tandemnatum. Scd nos manum de hac tabula. Sat nobis est evicisse, sive rationem attendamus, sive revelationem, ex personali spirituum cum corpore unione admitti debere, non tantiun per operationes,
sed & per essentiam illos esse alicubi. Quod erat: demonstran
Ulterius , Si Spiritus non aliter dici possint alicubi esse, quam per denominationem ab Operationibus in corpore derivatam , non Essentialem autem vere & proprie per essentiam, quid de Divina Immenstate & Dei omni-Vera πυταχουσία dicendum erit' tam contra Vormum, eiusdemque asseclas, ita asseruerunt hactenus saniores Theologi & Phil s iis, a 'sophi, ut verba sunt laei Omnes orthodoxi, Deum Ubique palamor per essentiam, tam in caris quam in terra, praesentem esse, reste con- ιit. tendant ἔ Ur contrariam sententiam blasphemiae condemnent. Ubi interim invaluit apud quosdam opinio Nullibistica, nullis non m dis orthodoxa haec doctrina sugillata fuit passim atque luxata. Praei-
327쪽
coelumque beatorum inducit re periendum
vit Caietcsius ipse hunc in modum, Epist. Part. I. p. 2os. Videris Moro respondet) Inlinitatem μι ιn eo ponere , quod ubique ex stat; cui opinioni non assenetior. Sed to, Deum rat me suae potentiae ubique Ose ; Ratione autem suae sentiae nullam plane habere relationem
ad locum. Antesignanum suum gnaviter iecuti alii, hypothesi Nullibisticae convenienter, assimarunt, Omnipraesenuam Dei nia hil aliud esse , quam ficacissimam ejusdem voluntatem, qua omnia extra se se tentas ac gubernat. Quae thesis , etsi plurimos jamdudum gravissime offendit, it tamen Nulli bistis in deliciis est, ut post alios nuperrime quidam eorum publice contenderit, illam neque pietati neque rectae rationi adversam , Ad quaestionem pure nil sophicam esse. Uti quondam Vorstius cum Sociis, quo tutius controversiam subterfugerent, atque Orthodoxorum censuram declinarent , controversiam de essentiali Omnipraesentia Divina subtilitatem Scholasticam esse, praetenderiant , o que modum n quam in Verbo Dei eseparefactum. Quin rideri coepit aperte ver-sculus Orthodoxis hac in re explicanda tritus : Enter, Praesente , Deus hic st et que Potenter. Nam , qui staruunt Dei Immensit rem esse triplicem, nempe E sentiae, Potentiae , ac denique Praesentiae , illi nugas axunt, diserte Auctor Append. Demonsti . Princip. Cartes p. r1 . Verum rnissa haec facio, alibi quoque nobis notata pluribus. Aliud contra Nulli bitat Spirituum argumentum subiicerem ostendendo, parem hic esse rationem τὰ mi & uuando r ideoque cum posterius Spiritibus, operationum non tantum, verum essentiae quoque ratione tribucndum csse,non inviti largianturNeoterici, etiam prius iisdem denegandum minime esse. Univcrialem porro eruditorum consensum adducerem , rem omnem singularem hactenus determinantium per Hoc, Hic, Nunc; & pro generali ac firmissimo axiomate habentium illud. Quod Nullibi est, non est. Verum quae jam in medium adduximus sussiciunt restitumdo Spiritibus suum Ubi, unde nullo suo merito a Recentioribus erunt exturbati. Neque per haec singula ire sinunt, praefixi brevitatis termini. Quapropter nec urgebo argumenta Scripturaria, quiabus Deus asseritur cariorum coelos non capi, ubi tamen nil extra se operatur ; Animae damnatorum abii se dicuntur in infernum, tamquam in Locum sevum; Beatorum Spiritibus prothittuntur parata Loca
328쪽
raca in coelis , tanquam in Domo patris, ubi Asansiones multae; quaeque sexcenta occurrunt in Sacris hisce similia. Ad quorum vim elidendam , quae mira Scripturarum interpretamenta , Calate sani Philosophiae radiis illustrata, ab iis quibus Novae sapientiae lux affulsit, excogitata sinit non est hic ostendendi locus. Novum certe, & de quo nulla unquam audiverunt tempora, quo invaluit opinio Nullibistica fabricari coepit coelum ; quod nimirum nuspiam re vera detur, statumque tantum significet non locum , inque quod migratio mutationem statiis duntaxat dicat non loci. Aberrarunt itaqu) tota via a vero coelo, &nuspiam imveniendum quaesiverunt, quotquot id hactenus quaesiverunt
absque praeambula hac face Cartesiana de Nulli bitate spirituum ;ductura scilicet ad coelum quod inveniri possit nusquam gentium. Notus est gravissimi Theologi Petri Martyris serius ille iocus, quo Bullingero se jamjam excessurum e vivis consolanti dicto Pauli, de . fidelium Politia quaesit in caris , respondit, Sed non in caelo mentii , quod est nusquam. Ita tunc temporis Doctores Resormati; qui 'ignorabant coelum quod sit sine loco status solummodo, & nil nisi quaam novus cogitandi modus, in quo pacem habitura sit mens . . cum glandula pineali , cujus motibus hodid adsistit mancipata. - . Solentur suas animulas spe coeli ejusmodi Cartesimi, qui velinti det nobis Paulinum placet, quaerendum suum, in quod olim Dominus Iesus corpore suo ascendit, quo dc hodie capitur, & ex quo visibiti modo red turum novi ssimo consummati hujus seculi die exspectamus. A qua fidei simplicitate quisquis abduci semet ipsum
patitur ψ Φιλοσοφ te , viderit is ne sic tandem hic aberret, ut inveniat nunquam, quod quaerit nusquam. Sed properandum est ad expendendas rationes, ob quas Spiri- XIII. tum omnem ad Alopiam , dicam , an Utopiam , reserandum Nequaquain censent Nullibistae: ut appareat, quam Αtopica senten udotia confirmetur. Subjectum inquit Claubergius, sic. cit. f. 2.3. '
de quo dicitur, quod is Alicubi, non est res Intellectualis , sed Cor--oporea tantum : id quod probatur , primo ab eorum sienseu, qui hoc Auod s Uxioma Omne quod est , Nicubi est invenerunt σ usurpa-'Alicus es.
runt. Oui id primi introduxerunt sunt vulgus hominum, qui nihil solent nisi corporeum cogitare, deque eosiolostr mones miscere. Mirum
329쪽
DIs Q v I s I T I octo. Eruditos primos controversum canonem introduxisse,
eumque consequenter non corporibus tantum, quae sola vulgus
sere concipere solet, sed & Spiritibus applicandum esse , aequali certitudine assirmet alius ..Quin hoc nic probet ex universili regula Platonis Viri procul dubio haud vulgaris, ae immateri lium rerum ideis contemplandis satis assueti quam ex Parmenide ipse citat Cliniargius. Ouia Musiquams . nihil penitus est. V rum estot Introduxerit vulgus t Nihilne adeo a vulgo bene dictum aut conceptum, ut quicquid id fuerit, ilico totum sit rei, ciendum , quia tale Si hoc axioma a vulgo introductum est, etiam aliud ei simile , Quod nunquam est, non est, pari ratione ab eodem descendit. At hoc etiam ad Spiritus extendi debere , ipsi largiuntur dissentientes. Quae igitur consequentia , Effatum hoc 1 vulgo fuit usurpatum primitus , ergis rebus Intellectualibus applicari nequit ' Et quicunque demum fuerit, qui axioma hoc introduxit, demonstratum a nobis, non absque gravi causa Auctores gravissimos, Sacros pariter & profanos , de rebus etiam intellectualibus pronunciasse , quod sorte ex vulgo quidam , nil nisi corporeum cogitantes, rebus tantum extensis applicuerunt. Perquam jejunum est, Claubosium, ostensurum idcm hic secum sentire de axiomate videlicet vulgi Spiritibus non applicando eruditos, Theologos scit & Philosophos, duos f. q.&7. adducere textus, alterum Platonis, Augustini alterum, in quo neutro vel , quod huc specta, occurrit. Asserit duntaxat uterque, corpora sine Ubi esse non posse: at verbum auud eos nullum , quo Spia ritus ab eo excludant ; quod probandum sumserat Claubergius. Rectius atlcgasset illa , quae nos ex IVcigelio supra exhibuia. mus , quippe quae Verbolentis mentem Nullibisticam expria
Pergit Claubergius f. 8. Nec ratio permittit, ut latuu extenuatur axioma r nam causa hujusce veritaris, quod omne quod est Aliculis in aliquo spatiost, alia non est, quam quod corpus omnesit extemsum sir spatium etiamsit extensems: adeo ut idem re vera sit, extensum
epe, ct spatium esse, ct inspatio esse, c. Ad qua autem causa axiomasia applicari nequit, ad illa nec ipsium debet applicari. In quibus omnibus supponitur, spatium esse corpus ipsum quod in spatio est, nec quicquam interim duo interc.dere discriminis ; quod plurimi.
330쪽
DE NuLLIA ITATE SPIRI Tuu Μ. 3Irnec sine ratione, negant: ut qui autumant, errorem hunc, sp
tium cum corpore locato confundentem , non aliunde ortum
duxisse, quam ex infantili praejudicio, quo mens nostra jam inde a
primis annis occupata esse solet,' dum ab ineunte aetate observaviamus, omnia spatia, nobis designabilia, corpore Se repleta. At distinctius rem cogitantes, ac omnipotentiam Divinam rite expendentes , facile percipere asserunt, etiam dari posse spatium sine corpore, seu distantiam inter duo corpora nullo tertio interposito, quam vacuum appellant. Et quamvis hi ex vero sic philosophari nobis videantur, hoc loco tamen de spatio corporis, latim sit idem cum ipso, niim quid ab eo diversum, disputare nil attinet. Nam, utrumlubet supposueris, id certum , neminem eorum, quiasi runt Spiritus esse Alicubi, eo absurditatis descendisse, ut Spiritus in spatio esse volucrit per modum corporum , quibus proprium
est, per partes sui spatio suo ejusque partibus coexistere , idque
sic occupare, ut omne aliud corpus ex eodem spatio excludant.
Quis enim est qui ignoret vulgarem F Alicubi distinctionem in Cir cumscriptivum, Definitivum & Repletivum ' Et cui non audita recepta antiquitus formula, de Spiritu , qui sit in spatio toto totus, & totus in qualibet ejus parte' Ista F Alicubi distinctio, hie
coexistentiae modus , expugnanda suissent, non vero de spatio corporum disserendum, cum id totum sit a re praesenti alienissimum; nis in antecessum demonstratum fuerit, aliud Ubi, praeter id quod Corporum est, admittendum non esse : quod hoc saltem Claubergiano argumento non evincitur, nisi per principii petitionem. An autem, &quae sint causae , ob quas hoc Axioma non corporibus duntaxat, verum etiam Spiritibus sit applicandum, jam vidimus abundξ. . Instabis sorte , quale ergo erit το Alicubi Spirituum , si non XV. aliquam involvit extensionem l Nihil aliud quam tale corundem attributum, quo peressentiam suam in rerum corporearum spatiis, seu vcris seu possi vilibus, existunt modo indivisibili. Notatque adeo, ut verbo dicam, absque sui extensione spiritum esse , ubi Iobis ebhei. corpus est, vel esse saltem potest. Ita V. C. Anima nostra in piendum 'corpore humano est, tanquam in suo Ubi, quatinus essentia sua corpori ejusve spatio intime ac vere coexistit; sed naturae suae spirituali convenienter, i. e. absque sui partibus. Sic quoque Deus,