장음표시 사용
401쪽
dae quoque se sationes verae a fallacibus , ex debitae at tentionis conscientia.
esse, quae Sensum directe S per se vel nullo modo vel non nisi vatide dcbiliter assiciunt , quaeque adeo ex immediata ejus percepti ne simpliciter metienda nequaquam sunt. In istis uti saeph solus Sensus suiscit, absque multa rationis indagine, ita in his contra sola suffecerit ratio , etiam Sensus testimonio destituta. Puta dum semper num est verbis itertim utar Laetantii. Instit. Lib. vir.
p. XLII. omnino non esse , wcquid oculis non apparet ; cum mentis acies multo clarior debeat esse quam corporis, ad ea perspicienda , quorum vis ac ratio semitur potius , quam videtur. Sens
tionibus qui ita assuefacit cogitationes suas ut has ab illis nunquam diveriere sinat , is parum idoneus existit Dei rcrumque Divin rum; Mentis item eiusque facultatum ac operationum; omniumque demum veritatum spiritualium ac metaphysicarum contemplator. Ideoque eleganter Baco Lib. I. de A m. Scient. sciribsime dimi quiuiam Platonicus , Sensus humanos solem referre qui quidem
revelat terrestrem globum, coelestem vero missias obsignas r Sic Semsus reserant Naturalia, Divina occludunt. Atque hinc evenit, non nullos e dostiorum manipulo in haeresis la os esse , quum ceratis Sem suum alis inmxi, Movina evolare coaetenderent. Quid Antrop morphitis evenerit, notum. Neque alio argumcnto Democritus , Epicurus , Dicaearchus animam interire dixerunt, quam quia teste Lactantio , loc. cit. non pervidebant animae rationem, quae tam siubtilis est, ut oculos effugiat. Conser. f. II. Non tamen
haec scaccipienda sunt, quali iis Philosophum omni Sensationis Usu circa res Divinas & spirituales prohiberemus nam & in iis ipsis quodammodo Sensus prodesse, jam anth f. xv r. xv o. inducatum fuit sed id volumus, nemini ita Sensibus adhaerendum, ut in nuda eorum perceptione plane subsistat, atque altius non ascendat ratiocinando, quam quo usquὰ Sensus directd pertingunt.
DeindE. id Philosopho Sensibus legitimὸ usuro agendum dili
genter, ut cauth Sensationes veras, quas tuto in judicando se tu tur , Isallacibus discernere norit. Discernet autem satis feliciter& haud dissicili negotio , si in omni Sensus operatione sedulo rationem habuerit Facultatis, organi, Objecti, Medii. Neque enim, nisi accuratd expensis istis atque examinatis, niim undequ quἡ ne se habeant, ex Sensus indicio unquam judicabit prudens
402쪽
DL SENfυυΜ Usu IN PHi LosoPRANoo. Isssapientiae studiosus. Facultatem sentiendi, sive, ut clarius dicam, ipsam suam mentem sensu quid percipientem attendet imprimis, an ea intense satis circa oblatum objectum Sensibile fuerit actuosa, hoc unum agendo ' Si non fuerit, ipseque nihilominus negligenti Sensationi stare velit, Sensibus abutetur ; quippe qui dati sunt ad indicium veri, tunc tantum, cum debita diligentia & attentione vis sentiendi intenditur. Atque it, nemo prudens , si sibi prosundd meditabundo acciderit per Sensum aliqua objecti oblatio ,
v. C. si campanam aliquoties pulsari audiat , vel nummos alium numerantem videat, quicquam determinati stituet de numero pulsuum aut nummorum, etsi sortὸ eum determinatum se observasse autumet : sacild enim animadveriit, animam suam serio duabus . diversis rebus accuratd simul observandis intentam esse minimEposse ; adeoque neque hoc in casu Vim perceptivam, aliis occupatam, idoneam esse ad certo cognoscendum objectum minus a tendenti oblatum. Organum quoque observabit, tum internum, puta, &nois XXVIII. rum sensibilium commune receptaculum cerebrumi, & carun- Nccnon idem vehiculum spiritus animales , & meatus per quos spiritus ad
cerebrum notas deserunt, nempe nemos; tum externum, unicuique Sensui proprium, oculum, aurem, &c. Id si sentiat uia uitiis . compressum, constipatum, convulsum, distortum, disruptum, resolutum, inordinath motum , aut alio quo modo vitiatum, Sensationi ejus nodi haud consdet; ut qui multa experientia didicit , vitium organi inficere frequenter ipsam sensationem. Ita. . gr. Ictericus aut Lcucophlegmaticus, quamdiu talis, Visu abutetur , si eum sbi constituat ducem, ad judicandum de col rum distri minibus, dum omnia in oculo , alieno colore suffuso, . pinguntur flava , aut pallida & tristiora. Sensu abutetur ebrius aut vertiginosus, si, circulatis in cerebro spiritibus animalibus, ac cum iis imaginibus impressis, pronunci et secundum cum de
corporum intra se positorum motu aut quiete. Sensu abutetur
strabo, si, dum , ob convulsos&distractos ex spasmo vel par, lysi oculos, utramque axim visualem praecise ad idem objecti punctum dirigere nequit, omniaque adco apparent gemina , quid
certi statuat de corporum numero, secundum visum. Sensu abutetur quicunque perplexis digitis globulum contrectans, dum, ob
403쪽
Etiam , ex requisita objecti ad ose
D niques ex consum ιione medii legitima.
praeposterum nervorum situm perturbatumque spirituum siuxum gemina ejus imago ad sensorium desertur, secundum tactum, eumdem esse assirmat : &c. A mae objecti expendendum diligenter, an sit organo & s cultati debite approportionatum , ratione distantiae, situs , m gnitudinis, motus, numeri, figurae, aliorumque adjunctorum. Quae si quis attendere negligat, ipse sibi erroris per Sensus exista causa, quoniam ignorare non poterat, usu edoctus , Sensum hebetiorem esse , quam ut a quovis objecto susscienter & distincte possit astici , suamque idcirco habere activitatis sphaeram , extra
quam eum extendere nefas sit. Sic v. G. Sensu abutetur, quicunque de longinquo videns animal humi reptans , sorte hominem, judicat esse seram; aut turrim quadrilateram esse planam vel rotundam; aut solem&stellas fixas sorte angulosas) esse praecise ombicularcs, aut non majores, quam apparent : scire enim potuisset&debuisset, nihil determinandum esse ex solo Visu de re tam procul a conspectu remota , ut radiare sufficienter nequeat, ad asiaciendum satis distincte oculum pcr omnes & singulos sui angulos &paries. Simili modo Sensu abutetur , quicunque , visui fidens circa obiecta situ suo & distantia in ordine ad oculum diversissima, autumat, series arborum secundum parallelas distantes , tandem coire: aut quadratum nec aequilaterum nec aequiangulum esse, sed rhombum aut rhomboidem; aut unum idemque triangulum, nunc orthogonium , nunc oxygonium, nunc a lygonium esse; clim cogitandum suisset mutato situ & distantia mutari angulum visionis ac apparentem partium corporis figurationem & posituram . Similiter, ex non observata hac conditione a parte Obj cti, Sensu abutitur, qui assi mat, titionem flammantem Ocyssia me circumactum integrum circulum ardentem post se relinquerer cum cogitandum sit, celerrimam circulationem ardentis puncti
non permittere, ut distincta ejus per singulas spatii quod pertransit partes in oculo fiat impresso. Medium denique, per quod species sens bilis ad organum dese
tur , examinandum, an non id sit varie tinctum ' an non diversae raritatis aut densiatis' an non motu irregulari agitatum ' &c. Ex quibus causis non raro cvenit, ut res appareant prorsus alia figura, magnitudine, loco, colore, numero, motu, &c. quam a par
404쪽
terei existunt. Quod si ejus periculum sit, Sensationi tali fidem
non pland adhibcbit vir prudens, cum non una vice expertus sit, pro diversitate mcdii etiam diversis modis idem objectum agere in organum. Sensu itaque abutetur u C. quisquis viridi perspicit
Io usus res conspectas iudicat esse viridis coloris, aut, quos de longinquo intuetur montes, albos re vera, zue cci ulcos; qui mutata sit, priusquam radii oculum assiciunt, per intermedii vitri aut aeris dispositionem, luminis cum umbra commixtio, quae estpriecipua colorationis causa. Sensu eadem ratione abutetur , qui iudicat, remum aquae immissum sub fluctu esse fractum; nummum in urna, aqua supersusa, propiorem esse oculo quam idem erat nudus; pisciculos in flumine natantes esse grandiores, quam sunt alii ejusdem magnitudinis limo ex aqua exstincti; solem ad horigontem majorem esse quam est sub meridiano. In his enim omnibus medium diversum, majori sua aut minori raritate, facialiorem aut dissiciliorem radiis transitum praebens, eosdem etiam Varid, modo a pctyendiculo , modo ad perpendiculum, reflectit& refringit, consequenter angulum visionis auget vel minuit magis aut minus, pro re nata; sicque res easdem allicr atque aliter ctandas offert. sensu similiter abutetur, qui per halitum tremulo motu ascendent , aut per aei in crassiorem vento agitatum intui- tus corpora, trcpidare eadem putat; quum non alia quam trepidans
speciesper tremulum medium ad sensorium deserri possit: βω. At bortasse omnibus hactenus allatis nihil prorsus effecisse videbi- XXXI. mur quibusdam , qui regerent: Papae t Tanto ad Sensibus
utendum opus in apparatui tanta attentionet Quis demum, istaec omnia observanda si sint, se quicquam recti sentire, certus erit' iis, O , Et cur non potius Sensuum Usus, in veritatibus Philosophicis in- regulae uia quirendis, tam iis redditur onerosus, intricatus, ac periculi plenus, bra mic ut cum vel omnino istic negligere pi estiteriti Quibus suffectrit re- βμε ρ in se spondisse, eadem dissicultate nos absterreri posse ab ipso rationis, judicii, ac discursus usu. Quis enim existit, cui unquam institutiones 'Logicae perlectae sunt, qui ignoret, plurimis, iisque observatudi scillimis insulis ac legibus ratiocinia nostra adstringi sic, ut casnon ad amu stim secu ti certi existere nequeamus, nos nostra ratione bene usos fuisse. Ne quis vero, dum praeceptorum Logicorum
in ini, innui tantum hic a me putet antiquorum Philosoph
405쪽
aso DissERTATIOrum Logicam , quam Neoterici per contemptum Vulgarem , Scholastatam, ac Pedanticam ita loquuntur appellant, & totam tanquam ineptam, propterea quod innumeris inutilibus praeceptis ipsorum judicio abundat, reiiciunt ac traducunt ad ipsas Recen tiorum artes diripendi cogitationes , Tractatus de Ratiocinatione legitima, vel si quo alio exstent titulo ipsorum tactu ratiocinas di regulae, ad ipsas illas, inquam, provoco, ne excepta quidem Cartesii ipsius quatuor duntaxat canonum Logica, quam proponit , Dissert. de ADtbρd. p. ii. 2. & quidvis ausim deponere, si intesti m ac praxi applicare praecepta in usu rationis legitimo initia praefixa minus arduum sit, quam cst observare in Sensationibus regulas modo a nobis enumcratas. Quum itaque nulla ratio reddi
possit, ob quam dissicilius sit Sensu in plutosephando legitimi
uti, quam ratione, cum utrobique cautioncs, etsi dissic satis, necessario obser vandae occurrant, hactenus non est , cur solus intellectus , non etiam Sensus, in Philosophia usurpandus p scribatur. Interimi que adeo cxistit difficile notare, utrum conditiones recensitae adsint in nostra Sensitione , nec ne , quam sorid prima fronte vidctur, dummodo, priusquam de re sensibili ex Mnsuum fide pronunciamus, hisce duobus attendendis nolinet aliues crimus : quibus sua sponte quasi fallax si quis suerit nobis detegitur Sensus. Primum, & antes actas i rc luci ter Mn ationes revocabiumus in memoriam , ac cum iis praesentes conseremus, &ipsas praesentes variis quibuscunque licuerit modis rei temus. Si cor tingat prorsus alia ratione objecta Sensibus offerri, neque tamen ulla suoitae mutationis in iis deprchendatur caula; ves etiam , si recordemur in similibus circumflantias sensu in testimonio nos
aliquando delusos fuisse , merito suspicabimur , quin certi satis. erimus, aliquid dccsse Scias is porceptioni , vel a parte Facultatis, vel Orgam; vel objecti, vul Medii; nillilque adco, vel parum, Sensationi tuli fidemus. Videat, ut ante dixi, Ictericus omnia, quae obversantur Visui, flava; non tamen , si prudens sit, fava esse
credet. Dum enim recordatur, nuper admodum cadem illa coi pora, quae nunc uniformi colore tincta apparcnt, constant ac
saepissime dcbita cum animi attentione se conspexisse multiplici colorum varietate interstincta , dumque simul circumstantias e pcndens
406쪽
Dc Stvssula Usu is pia itoso pNANno. 3 pendens nullam invenit , parte rei insoliti coloris causam olfacit facile, nisi sit extreme inq)tus, non objecta , sed vel Organum,
vel Medium Sentiendi, pravam aliquam subiisse mutationcm, cujus vitio sava offeruntur visui, quae talia re vera non sunt. Tu rim quadratam ut & vetcrem hanc contra Sciassis certitudinem allatam ab Academicis objectionem verbo tollam qui de longinquo intuetur rotundam , eam talem esse non assi abit ; quoniam, mente repetita objectorum remotorum quae antehac obtigit visi
ne, meminit, saepius quam semes alia sgura ca se inressiste oculis, quam qui a parte sui existebant : Objectum ergo noc visui, ratione distantiae, approportionatum non esse, per se liquet. Id que similibus in casibus hac methodo explorare unicuique pronum est.
Dein id, in subsilium vocandi sunt, quantlim steri potest, plu- XXXIll.
res Sensus: quippe qui mirum in modum a natura in mutuum It '. auxilium ordinati observantur. Ita ut vel hinc innotescat ac si .is miter concludatur, di vinitus sic constitutum esse, ut ad Scrisius dreire eou- recurramus etiam in discemcndo vero a falso. Nempe plenam s- 1sentiente dem & indubitatam persuasionem facit duorum aut trium testium testimoni in rem candem consensus. Jucundissimum foret, providam hanc sapientissimi Dei curam paulo plenius demonstrare in admiranda
Sensuum omnium inter sese concatenatione: at ne sim in hisce pro- a
lixior iusto, solum Visum &Tactum ex caeteris obiter attenda- mus; quique hi sibi mutuo succurrant, ad docendum, quid verum sit quod sentitur, quid apparens, exemplo uno aut altero illustiremus i Sit, cui omnia trepidare aut in gyrum agi videntur; manum si admoverit, illico vitio turbati organi, vel tremuli me dii, se erras te deprehendet. Pictum Parrhasii velum removeri jubeat imprudentcr Zcuxis; at applicato digito visus Glaciam nullo negotio casti 're poterit. Multiplicet vel millies objectum super sciebus varie distinctis & inclinatis expolitum vitrum; irem unam esse ac simpliccm ita manis ste palpabit manus, ut mox appareat perspicilli fraus. Contra , perplexis digitis pilam iniis, oculis clausis, tam dis incte contrectet, ut juret geminam csse; sicillime uno o uti nictu ori uodum cx distor o organo errorcin corrigct vissus. Quae pauca, ex millenis aliis speciminisc ausa allata, doc tabund), quam sit sacile, levi labore dignosi ere, utrum Orga-
407쪽
sit DissERTATIO num, Objectum, Medium, se habeant in Sensatione uti decet,
nec ne Verum, missis illis, ratiunculas nunc examinemus, quae contra Sensuum in philosophando usum proserunturi Earum prim ria , quam ceu formidabile Gorgonis caput obiiciunt semper, petita est a sallaciis vulgo Sensibus tribui solitis. um cnim sun&mentum, cui cognitio nostra Philosophica innitetur, certum esse oporteat & errori nequaquam obnoxium, tale vero non sit testimonium Sensuum, perperam hoc inter indubitatae scientiae princia pia numerari concludunt. Scilicet, ut alibi Cicero, ubi quis semel peierarit, ei credi postea, etiam sis crplures Deos jura, non convenit; & secundum Juris regulam, Qui semel malus deprehematur , semper malus praesumitur. Quae eadem ratio Epicurum movit ad statuendum, Nunquam Sensus mentiri, sed omnes veros esse , in trique judicia rerum posita ; quorum si unus semel in vita mentitus sit, sublatum ese omne judicium veri ct fis: teste Cic rone, i. de Finit . Pari acumine in opposito hic inscrtur, Sensus interdum fallere deprehendi, ac prudentiae esse, nunquam illis plane confidere, qui nos vel semel acceperunt Quas & ego dicam, cadem consequentia, ac totidem sere verbis Ideas nostras intei dum fallere deprehendimus, ac prudentiae est, nunquam illis plane confidere, qui nos vel semel deceperunt. Exulent ergo iam ex Philosophia cum Sensationibus, Antiquae I hilosophiae inter c tera sulcro non minimo , Ideae, Novae Sapientiae palladium l .Quinc tot in inquirenda celeta rci veritate omnis in universum Mem riae, Judicii ac Discursus Usust Nemo cnim mortalium tantum sibi arrogaverit, ut nunqstum ab iis omnibus se deceptum fuisse assi mare ali sit. Quin quanto si equciatiorcs sunt δ' graviores ci rorcs Intcllectus quam Sensus, tanto quoque major erit causa illi magis quam huic dissidendi in cogns scenda rerum vcritate. Nempe id observandum obito, errorem, proprie loquendo, non nisi ad mentem pertinere; quae sallitur, quoties copulat aut disjungit notiones praeducatorum, quae a parte rei copulata aut disjuncta non sunt. Sensus cum errare dicitur, denominatio duntaxat externa est; quatenus pcr Sensationcs menti sunt occasiones judicium serendi rebus Sensu perceptis difforme , adcoque aroneum. Errat quapropicr nsus
408쪽
Serisus nunquam sine Intellectu; imo errat re vera solus Intellectus, imprudenti praecipitantia Sensu abutens, cumque ultra li- mites suos exicndens. Quumque propter quod unumquodque est tale id ipsum sit magis tale, cui lentissimum erit, inpliilosophando minus esse tribuendum Intellectui quam Sensui , siquidem verum sit, prudentiae esse, nunquam illis planὶ confidcre , qui nos vel semel de perunt. Quis ergo non videat, admittendam acutiquam ese ratiocination , quae, una cum Sensuum in in- 'dagando vero ministerio , ocrtit alia quaevis , quae homini ad manum esse possunt, philosophandi adminicula; nihilque ei r liquum facit, quam ut in Scepticorum castra aut Fratrum ignorantiae societatem transeat Inquies, mentis nostrae perceptionibus tuto saepe credimus, XX s i. quia ae harum veritate certo possumus exist repersuas; cum,
quae in us reperiatur 1apras , aliqua etiam no is a Deo Iacultas
butast, ad illam emendandam. Recte equidem, & Opportunus lati estis, Non minus scilicci ad manum sunt adminicula, quorum beneficio corrigendis haud magis disticulter detegatur, quid veri fallive unicuique Sen- sationi subst; uti manifestum in ex illis, quae de Sensuum de ceptionibus cavendis retro disputavimus. Limitandus itaque ca- non, de non sidendo ei qui semel nos decepit; & res omnis salva est. Videlicet , ci qui semel decepit, iisdem in circumstantiis, quarum occasione decepit, quoties in potestate nosti a non est e plorare verum ne tcstctur an falsum , sidendum plane non est Scd nil iam in Sensuum sallaciis conficitur amplius, quam, quemadmodum cuivis promiscue mentis perceptioni. iti neque omni Sensitioni, sempcr & ubique fidendum esse; sed ei tantum, quae adhibito t pore de cura, vera esse ac certa dirchenditur. Quibus vero inde elici queat fidiculis, ex Sensuum perceptionibus de rebus
extra nos positis nil certi conciliae tam esse; neque iis utendum, O quam veritatis in i is, citra n iturae oriris perversionem, quod
concludendum crat, audire lubet Alia , eaque clegantillima notat Cassendus ad hoc argumentum de Sensuum sallaciis, quae apud ipsum vide, Instant.P. 2O. Mirum vero, ut & hoc addam, si ολωσλὸ pruintiae sit, iis non XXXVIi. confidere, qui vel semel deceperunt, mirum, inquam, qui impru- i dentiae notam effugere queat cartcsius, quando totius vitae ani- Ccc ue
409쪽
tioni , etiam vitae mode- .rmini hos
malis regimini duces praescit Sensus. Certe saepius quam semel Sensus nos decepi Ise, etiam in is quae ad res hujus vitae pertinent, expcrimur quotidid adeo multoties, ut nec dissileri videatur ipse.
Auctor , an it. vi. Sensus, ait, circa ea quae ad corporis comm dum spetitant mulio frequentius verum indicant, quam Insum. Nec
iuvant quae proxime sequuntur, de homine qui post uti fure seni
' per pluribus sensibus ad eandem rem examinandam; ct inser per m ' moria, ae praesentim cum praecedotibus conne tit ; Ur in eli tu, qui jam omnes errandi causas perspexit; quique ideo non amplius vereri
debeat, ne illa , quae ei quotidie a Sensibus exhibent- , sint falsei. Non ista juvant, aut si juvant, etiam ab imprudentia & naturae ordinis pervenione excusant Philosophum , quando Sensibus . utitur in inquirenda rerum veritate; cum non minus esc, quam in iis quae ad corporis commodum spectant, ipse circa eandem rem&sensibus pluribus, & memoria insuper & intcllcctu, ut possit; quare neque hie amplius vereri .lcbebit, si ista cura sufficit, ne . illa, quae ei quotidie a Sensibus cxhibentur cognoscenda, sint falsa. - Vci ergo aeque fidus sensus cst ad promovenssias cogitationes phi, losophicas quam ad vitae moderamen : vel, si, ob suas fallacias illis uvandis sit impar, etiam hujus imperio parum idoneus existit. XXXVIJI Profligata sic prima acie, quae instrui sola ex Sensuum cre
ribus, satis exaggeratis, quo evincatur, eos, ceu errorum ma
iaci Mi ir , tque infantilium praejudiciorum obstetrices, Plutosopha dis his, turo esse ab indigine veri ceu noxios removendos, alteri nunc est v sin 'bui Occurrendum, quae Sensuum perceptiones inutiles eidem reddere philosopha- allaborat. Non minus autem haec priore illa terribilisest & specie is in tim & numero ; ita bene cst coagmentata ex innumerabilium clarissi. Jμης - marum ac distincti Timarum idearum innatarum qua fatua mens, dum in sinu circumscri, excutere tam n plerumque ignara est apparatu absolutissimo. Nimirum, cum mens, Pasti am novit,
uni uaque circum picit, ' tu cognitionem suam ulterius extendat, i venit apud se multarum rerum ideas. Princip. I. Art. XIo. Itaque
serio philosep veritatemque omnium rerum colensibilium in gandam , ord ne tantum attendendum ad notione , quas ipsimo in nobis habemus. I id. Ari. Lxxv. Atque ita silo imelle citis, au ideas sibi a n iura in Das genter at undente , hic utemur. Prin 'II. Art. M 1. Nec lubet, nee opus est, hoc loco anxie ii ' qui re,
410쪽
quirere, quid ista sibi velit innatarum idearum supellex, qua ii structa mens nascatur. Eas quodcunque tandem carum nomii e intellectum velint ) rerum cognitioni 'cquirendae non .ssis licere , insantes & fatui abunde docent qui, etsi non minusquam alii iis abundent, nillil tamen inde habent, ne micam quidem , intestigentiae rerum. Nempe senstitim legitimo usu destia ruuntur, qui requiritur , datis etiam innatis ideis , ad ςxcitandas talicii, illo: adeo sine sensu i is uti nulli in hoc statu unionis est pollibile. Scite quadrat in istos, qui ex solis ideis . remoto sensu, sepere id stituunt, quod alibi, quem & tapius citavi, La
etantius, In At.bb. 3. Cap. s. Scentia ab in Icnio venire non potes; nec cogitatione comprehcndi : qu a in se ipso habere propriam scim-tiam, non homin f, sed Dci est. Mortalis autem natura non capit scientiam, nisi quae venit extrinsecus. Idcirco cuim oculos, ur aures , ix caeteros Sensus patefecit in cor re Diona simia, ut per . eos aditus hientia perveniret ad mentem.
Quae aliae adferri posui t rationes, quibus sensus in philoso- XXXIX.
phando inutiles demonstrentur, cas accurate adeo congestir lau- Luamvis bergius, citata Exrrcuat. LX II i. de Cognit. De or Nostri, ut vix tφ 'N''
amplius quid quod alicuius sit momenti objici posse videatur: qua- j-
propter breviter examinatis quae apud hunc occurrunt, merito fi- 'nem huic Disertationi imponemus. Post adia , quae sic. O. apud tumon ad eum legi possunt , quaequa exhibere prolixius foret , sic arguit : vitae . Oua ratione corporis ct --simul homini tributa sunt , illa nuis nisi ρ ζς, tau compositum ipsum , p itase, refercnda. Ouia cum de fime crsiti, sir talibus, facile eris riderit, cur non iacit de Sensibus ' Resp. Nullae actioncs hominis , ne quidem rationales, v. c. iudicium, discursus, M. ita in selidum menti, dum & quatenus cst in statu unionis casus extraordinarios, qualis obtinet v. c. in restasi,dec. excipio tribu ndae sunt, ut nullam sibi in iis partam vendi cet corpus; suppeditando sies tam occasones, aliisve modi opobtiones mentis promovendo. Neque id mirum est: cum enim actioncs suppositorum sint , Operandique modus sequatur modum subsistendi. in autem corpori hypostatice existat unita, omnino nationi cousonum est, S cxperientia in sinibus, melancholicis, aliisque comprobatum, non sine corpore cogitare mentem , uti non sine mente movetur corpus. Igitur, cum nullae sint actiones